٢٢خرداد (١٢ ژوئن) روز جهانی مبارزه با کار کودکان است.کودکانی که خاموش‌ترین قربانیان سیستم سودمحورانه‌ی سرمایه داری ا ند و علی رغم تبلیغات رنگارنگ نهادهای وابسته به آن، هر روز بر تعدادشان افزوده می شود. بر کسی پوشیده نیست که کار کودکان حاصل مناسبات و قوانین حاكم بر جامعه سرمایه داری است و تا بنیاد این نظام ارتجاعی و غیر انسانی برچیده نشود و به استثمار طبقه‌ی کارگر پایان داده نشود، کار کودک به عنوان ضرورتی پر سود برای بقای سرمایه‌داری باقی خواهد ماند. پایان دادن به این مناسبات و قوانین و بی‌حقوقی مطلق در توان کارگران و متحدین آن، از جمله فعالان جنبش "لغو کار کودک" است.
امروزه بخش هایی از فعالان جنبش لغو کار کودک، باور‌ها و خط مرزهای خود را به طور مشخص‌تری از آنانی که زیر نام "مدافع از حقوق کودکان" فعالیت می‌کنند - که غالبن دارای خواسته های آشتی‌جویانه و با امید به قوانین و تغییر آن‌ها و هم پیمان با نهادهای رفرمیست داخلی و جهانی هستند - مشخص کرده اند. این فعالان رادیکال با شناخت عوامل طبقاتی به عنوان تولید و بازتولید کننده‌ی پدیده ی کار کودک، خود و زمینه‌ی فعالیت‌شان را "جنبش لغو کار کودک" تعریف می کنند و برای تغییر بنیادی این وضعیت تلاش می کنند. از ضروریات این تغییر شرایط و تحول بنیادی در جامعه، تقویت و تاکید بر نقطه‌ی اشتراک و تلاقی جنبش کارگری و جنبش لغو کار کودک است. به همین دلیل لزوم اتحاد همیشگی و حمایت لحظه به لحظه ی این جنبش‌ها از یکدیگر یک اصل مسلم و غیر قابل چشم‌پوشی است.
از این رو و با توجه به این مهم که کار کودک از مسائل طبقه‌ی کارگر است و در نتیجه ی تحمیل انواع بی حقوقی‌ها از جمله قراردادهای موقت و سفید امضاء، پایین بودن دستمزدها به میزان چند برابر زیر خط فقر و حتی عدم پرداخت به موقع همین حداقل، اخراج و بیكار‌سازی-های گسترده، سرکوب، بازداشت و به زندان افکندن كارگران و زحمتکشان به وجود آمده است، کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری هم‌گام و همراه با فعالین لغو کار کودک ، ضمن تاکید بر لزوم حرکت آگاهی‌بخش در این عرصه و کمک به هر چه بیشتر متشکل شدن کارگران خواستار موارد زیر است:
١- اساسی ترین عامل که موجب تولید و بازتولید ِپدیده‌ی "کار کودک" می‌شود، معضلات اقتصادی و معیشتی است که پیش روی کارگران قرار دارد و بر همین اساس ما خواهان تحقق مطالبات اساسی کارگران ایران هستیم. از جمله ما خواستار برچیده شدن قراردادهای سفید امضا، توقف اخراج و بیکارسازی ها، آزادی کارگران در ایجاد تشکل های خود ساخته، پرداخت فوری حقوق‌های معوقه، پایان فشارهای اقتصادی-اجتماعی مضاعف بر مهاجرین به ویژه کارگران افغانی و آزادی کارگران زندانی هستیم. همچنین تأمین اجتماعی و تخصیص بیمه‌های فراگیر کارگران و زحمتکشان فارغ از ملیت، مذهب، نژاد و جنس و پرداخت بیمه‌ی بیكاری بدون قید و شرط به خانواده‌ها، از پیش شرط‌های لغو كار كودكان است.
٢- از آن جایی که کودکان نیروی کاری ارزان برای سوء استفاده‌ی کارفرمایان هستند، وجود قوانینی همچون عدم شمول کارگاه‌های زیر ١٠ نفر در قانون کار و قوانین این چنینی باعث افزایش روز افزون استثمار کودکان می‌شود. ما خواهان شمول تمامی کارگران از حق بیمه بوده و قاطعانه با کار ِ کودکان دراین کارگاه‌های مخوف مخالفت می‌کنیم.
٣- سن کار در ایران و پاره‌ای از نقاط دنیا زیر ١۵ سال است. ما خواهان به رسمیت شناختن سن کودکی و افزایش سن کار (بالای ١٨ سال) هستیم.
۴- ما خواهان برخورداری تمامی كودكان مهاجر، به ویژه مهاجران افغانی، صرف نظر از جنسیت، ملیت، نژاد و مذهب‌شان از تمامی امكانات مادی و حقوق اجتماعی و سیاسی و شهروندی و اقدام عاجل جهت دریافت اوراق و مدارک شناسائی از قبیل شناسنامه کارت شناسائی و... برای آنان هستیم.
۵- ما خواهان برخورداری تمامی كودكان بدون هیچ گونه تبعیض جنسیتی، مذهبی و ... از آموزش اجباری و رایگان و تخصیص و تأمین امكانات آموزشی توسط دولت‌ها هستیم.
٦- کودک مایملک کسی نیست. ما خواهان ممنوعیت تمامی اشكال شكنجه و آزار كودكان، به هر شكل و بهانه (سوءاستفاده جنسی، تنبیه، بازداشت‌های خشونت‌آمیز در خیابان، زندانی کردن و...) وهمچنین توقف اعدام کودکان توسط هر شخص و نهاد و ارائه‌ی راهكارهای حقوقی و اجتماعی جهت مقابله با آن هستیم.
تاکید می کنیم که دستیابی به خواسته های فوق، نه با خواهش و درخواست بل‌که با اتحاد و هم بستگی و تقویت تشکل‌های مستقل و خودساخته و طبقاتی و تنها از طریق تقویت روز افزون توازن قوای طبقاتی کارگران حاصل خواهد شد.
روز جهانی علیه کار کودک بر تمامی فعالین مبارزه‌ی طبقاتی مبارک باد
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
٢٢ خرداد ١٣٩٠ - ١٢ ژوئن ٢٠١١