بر طبق اطلاع از زندان تبریز، محمد جراحی (فعال كارگری كه به ٦ سال حبس محكوم شده و درزندان تبریز مشغول گذراندن دوران حبس خود است) تحت فشارهای شدید روانی و جسمی قرار دارد. این زندانی توسط زندانیان عادی (با تحریك زندان بانان) تهدید شده كه مورد آزار و ضرب و شتم قرار خواهد گرفت. چندی پیش نیز، شاهرخ زمانی، دیگر فعال كارگر زندانی كه به ١١ سال زندان محكوم شده، به زندان رجایی شهر تبعید شده است.
به طور مدام گزارش هایی از آزار و تهدید و ضرب و شتم زندانیان منتشر می شود. شرایط زندان به گونه ای است كه زندانیان سیاسی احساس امنیت نمی كنند. زندان بانان با ایجاد فضای رعب و وحشت در زندان، زندانیان را وادار می كنند تا به خواسته هایشان به هر ترتیب رضایت دهند. آنان فضای زندان را به گونه ای می خواهند كه هیج اعتراض و انتقادی نباشد تا به هر ترتیب زندان را برای تبهكاران و خلاف كاران امن نگه دارند و از این طریق، با پرورش خلافكاران و باندهای تبهكار، زندان تبدیل به مكانی برای كسب سود شود.
حفظ جان و امنیت زندانیان سیاسی، منجمله زندانیان كارگری به عهده ی مسوولین قوه قضائیه است و باید در قبال عدم امنیت آنان پاسخگو باشند. تفكیك زندانیان سیاسی و كارگری از زندانیان عادی باید در دستور كار قوه ی قضائیه قرار گیرد. این كمترین خواسته ی زندانیان سیاسی است.
ما خواستار آزادی بی قید و شرط تمام زندانیان سیاسی و منجمله كارگران و فعالان كارگری هستیم كه جرمی جز دفاع از كارگران و مردم ندارند.
كانون مدافعان حقوق كارگر - آبان ١٣٩١