جنبش اجتماعی مردم ایران که در چند ماهه‌ی اخیر به صورت فوران اعتراضی خود را نشان داد، هم چنان ادامه دارد. این خشم مردمی واین غلیان خواسته‌های تلنبار شده در سی سال گذشته هر چند اشکال مختلفی را به خود گرفته است و به صورت اعتراضات در اشکال متفاوت در آمده است. اما در ماهیت تغییرخواهی و رادیکال خود تفاوتی نکرده است.
مردم ما اعم از دانشجویان، زنان، کارگران و زحمتکشان و حقوق بگیران در این اعتراضات شرکت داشته و خواسته‌های آنان به صورت شفاف دگرگونی نظام ستمگرانه و سودمحور است.
از طرف دیگر بحران اقتصادی تعطیلی کارگاه‌های تولیدی و انحصار بی‌سابقه‌ی بنگاه‌های اقتصادی به دست نهادهای نظامی و دولتی بیش از پیش وحدت سرمایه و قدرت را افزایش داده است. قدرتمداران که در چند ساله‌ی اخیر نشان داده بودند بیشتر به دنبال کسب جایگاه های اقتصادی هستند، در چند ماهه اخیر هم با کنترل و تصاحب سرمایه‌های عظیم مردمی ، انحصار وحشتناکی را بر زندگی اقتصادی و اجتماعی بوجود آورده‌اند.
جالب است که جناح رقیب در حکومت به جای دفاع از حقوق واموال مردم از آن جهت این انحصار را مورد انتقاد قرار میدهد که چرا اموال مردم به بخش خصوصی حامی آنها واگذار نشده است وهیچکس نمیگوید که اساسا اموال عمومی قابل فروش وواگذاری نیست . ودفاع از خصوصی سازی به معنی واگذاری اموال مردم به حراج دردست عدهای خاص است.
در همین راستا شاهد آن هستیم که هم زمان با عمیق‌تر شدن خواسته‌های مردمی بخشی از دولتمردان معترض از شعارهای مردم فاصله گرفته و در وحشت از رادیکال‌تر شدن خواسته‌های مردم تلاش می‌کنند تا خود را وفادار به نظام و برکنار از خواسته‌های به حق مردم نشان دهند.
امروزه خواسته‌های اجتماعی و آزادی‌خواهانه ی مردم ما با دگرگونی سیستم ناعادلانه اقتصادی پیوندی ناگسستنی دارد. قدرت مداران در کنار سرکوب و ارعاب ، شکنجه و تجاوز به مردم معترض تمام تلاش خود را برای تصاحب اموال مردمی وایجاد انحصاری وحشتناک در زندگی اقتصادی مردم به کار می برند. در جانب دیگر مردم به پاخواسته با تورم وبیکاری وحشتناک که در اثر سیاست های استثمارگرایانه اقتصادی بهوجودآمده،مواجه هستند، هر روز زندگی سخت تری را تجربه می کنند.
تصویب طرح تحول اقتصادی در این زمان گه اعتراصات وسیع مردم ادامه دارد وبه گفته خود دست اندر کاران باعث تورم های وحشتناکی خواهد شد که زندگی کارگران زحمتکشان وحقوق بگیران را بیش از پیش نحن فشار قرار خواهد دا د ،نوعی ستیز آشکار بامردم وتسلیم کامل دربرابر سیاست های بانک جهانی وصندوق بین ا لمللی پول است
پیوند اعتراضات مردمی با اعتراضات در فضای کارخانه ها و محیط کار بیانگر عمیق‌تر شدن هر چه بیشتر این خواسته‌ها در همه‌ی ابعاد است.
کانون مدافعان حقوق کارگر که همواره تلاش خود را در دفاع از حقوق کارگران و زحمتکشان به کار برده است، اعلام می کند که خواسته‌های آزادی خواهانه نمی‌تواند جدا از تغییرات بنیادی اقتصادی و نابودی سودمحوری و استثمار وحشیانه‌ی انسان‌ها باشد. آنان که خواسته‌های آزادی‌خواهانه را دنبال می‌کنند، نمی‌توانند به ستم واستثماری که کارگران و زحمتکشان در این نابرابری های اقتصادی و اجتماعی اعمال می‌شود بی‌تفاوت باشند.چه کسانی از عمیق تر شدن جنبش مردم وخشت دارند . سیاستهای حاکم در سی ساله اخیر باعث این سیه روزی مردم وگسترش عمیق فقر وبیکاری است.اکنون زمان آن رسیده است که این سیاست ها به طور کلی از جانب مردم به چالش کشیده شود وعاملان آن مشخص شوند
حرکت قدرتمداران درتصاحب هر چه بیشتر اموال عمومی و دست اندازی بیشتر بر تمامی زندگی اقتصادی مردم بیانگر همین مساله است. خواسته‌های آزادی‌خواهانه برای مردم بدون تغیر نظام سودمحور امکان‌پذیر نیست و این مساله در شعارها و اعتراضات مردمی آشکار است.گسترش خواسته های عدالت طلبانه در اعتراضات مردمی وموردتعرض قرارگرفتن نظام استثمارگرانه اقتصاری ضامن تداوم وبه نتیجه رسیدن این اعتراضات است .
ما خواهان جامعه‌ای عاری از ستم و استثمار و برقراری مناسبات انسان‌محورانه در همه‌ی زمینه‌ها هستیم.
کانون مدافعان حقوق کارگر
۵ آبان ١٣٨٨