سلب آزادی بیان و بازداشت و تعقیب قضایی و محکومیت به زندان، که هم‌چنان ادامه یافته و سرِ باز ایستادن ندارد، تنها به فعالان عرصه‌های گوناگون فرهنگی و سیاسی محدود نبوده و نیست. وکلای شریفی نیز که با پذیرفتن وکالت آزادی‌خواهان و فعالان اجتماعی بی هیچ چشم‌داشت به دفاع از آنان برمی‌خیزند از تعقیب و حبس در امان نبوده و نیستند.
بی‌تردید، محکومیت این وکلا به زندان با هدف محروم کردن آزادی‌خواهان و فعالان اجتماعی از حق دفاع از خود صورت می‌گیرد. در سالیان اخیر، به‌ویژه در پی اعتراض‌های گسترده‌ی پس از انتخابات سال ۱٣٨٨، شماری از این وکلا به زندان محکوم شده‌اند؛ پاره‌یی نتیجه‌ی دادگاه را انتظار می‌کشند؛ و برخی مانند نسرین ستوده و محمد اولیایی‌فر هم‌اینک در زندان به سر می‌برند که اولی، به گفته‌ی خانواده‌اش، در اعتراض به حبس خود و شرایط بد زندان اعتصاب غذا کرده، و دومی به زندان گوهردشت تبعید شده است.
کانون نویسندگان ایران تعقیب و حبس این وکلا را محکوم می‌کند و خواهان آزادی فوری و بی‌قیدوشرط و تأمین امنیت شغلی آنان برای دفاع از موکلان خود است.
کانون نویسندگان ایران
٢٠ آبان ١٣٨٩