ما امضاء کنندگان طومار چهل هزار امضاء به حداقل دستمزدهر گونه اتهام و جرم علیه هماهنگ کنندگان طومار اعتراضی به دستمزد را محکوم می کنیم. و خواهان رفع تعقیب قضائی بر علیه جعفر عظیم زاده وجمیل محمدی هستیم. اگر من کارگر خواهان حق وحقوق خود باشم جرم است؟ آیاکارگران باید حق وحقوق خود را در رابطه با مطالباتشان را از چه کسی طلب کنند؟ زمانیکه حقوق کارگر را ماهها و سالها پرداخت نمی کنند کارگر باید اعتراض خود را کجا بیان کند ؟ اگر کارگر به وزارت کار و امور اجتمائی ویا به مجلس شورای اسلامی مراجعه کند و به مسئولین راجع به مسائلشان که همانا مطالبات و خواستهاشان است نامه یا اعتراض کند و خواستار رسیدگی به مشکلاتشان شود جرمی مرتکب شده است .پس چرا هماهنگ کنندگان طومار اعتراضی به دستمزد های زیر خط فقر را متهم می کنید .آیا آنان که با استثمار کارگران (سرمایه داران) ثروت های کلان بدست می آورند و حقوق ماهها وسالهای کارگران را نمی پردازند و هر وقت دلشان می خواهد کارگر را اخراج وبیکار یا کارخانه را تعطیل می کنند متهم به امنیت داخلی نمی کنید . اگر کارگر با گرفتن دستمزد مکفی که بتواند مانند یک انسان شرافتمند زندگی داشته باشد چطور امنیت داخلی را تهدید می کند .با وجود اینکه همه دزدیها نا آمنی ها و بیکاری ها و بیعدالتیها و بی مسکنی ها و بی حقوقی ها ئی که سرمایه داران با نپرداختن حقوق کارگر ایجاد می کند .انان را متهم نمی کنید . به نظر ما کارگران این سرمایه داران و حامیانشان هستند که نا امنی ایجاد می کنند نه کارگران . هماهنگ کنندگان طومار چهل هزارامضاءاعتراضی به حد اقل دستمزد جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی جز دفاع از حقوق کارگران و دفاع از افزایش دستمزد طبق ماده ۴١ قانون کار هیچ جرمی مرتکب نشده اند ما کارگران هیچ اتهامی را برای آنان قائل نیستیم .پس در این صورت ما کارگران را هم مجرم بدانید چرا که ما همه خواهان افزایش دستمزد برای یک زندگی شرافتمندانه هستیم. ما بارها با نامه تجمع واعتراض طی دو سال واندی به مسئولین گفتیم که این دستمزد زیر خط فقر کفاف خرج زندگیمان را نمی دهد و جواب ان را از مسئولین خواستیم آیا جواب ما داده شد؟ ایا این دستمزد کفاف اجاره خانه امان را میدهد ؟آیا فرزندانمان را با این حقوق میتوانیم نیازهایشان را بر طرف کنیم .این دستمزدهای زیر خط فقر ما را به فلاکت انداخته وعوارض آن بیکاری فقر بیماری بی مسکنی و آوارگی و اعتیاد و.......برایمان ایجاد کرده .آیا این اتهام به کارگران که دفاع از منافعشان که همانا دفاع از یک زندگی شرافتمندانه است سرکوب وتوهین به شرف وانسانیت این کارگران نیست؟ ما کارگران هرگز در مقابل این اتهام و فشار بر کارگران دست از دفاع و حقوق انسانیمان بر نخواهیم داشت چون تامین معیشت ومنزلت برایمان تعطیل بردار نیست .هیچگونه اتهام امنیتی به ما کارگران وارد نیست چرا که ما با مطالبات و خواسته امان خواهان امنیت و اسایش زندگیمان هستیم .آیا تمامی کارگرانی که طی این سالها با تضییع حقوقشان دست به اعتراض و اعتصاب زدند و خواهان حق وحقوق انسانی اشان شدند مجرمند .یک نمونه این اعتراضات کارگران معدن بافق یزد که با تمامی خانواده اشان و مردم شهر بافق و امام جمعه شهر از حقوق آنان دفاع کردند مجرم ومتهم شناخته شدند .همین الان دولت در صدد ایجاد تغییراتی بسیار ضد کارگری در قانون کار است .در این تصویبها وقوانین وماده هایش نمایندگان وافعی کارگران حضور داشتند فقط می نویسند و ما باید اجرا کنیم .بنظر ما کارگران هر قانونی که در رابطه کار و کارگر نوشته می شود باید تشکلهای مستقل کارگری حضور داشته باشند ودر تعیین تکلیف مسائل کار و محیط کار و موازین ناظر بر کار در جامعه نقش داشته باشند و گر نه این قوانین ضد کارگران است و به نفع سرمایه داران و ازلحاظ قوانین حقوقی مردود میباشد چه کارگر به آن تن بدهد و جه تن ندهد .چرا به قوانینی که موجود است و کارگر خواهان آن است تن داده نمیشود .اگر معیشت کارگر مهم است چرا ماده ۴١ قانون کار را اجرا نمی کنند . آنوقت من کارگر چطور می توانم ساکت بنشینم و اعتراضی نکنم .این قوانین مربوط به زندگی من کار است و کاملا طبیعی است که من و کارگران در مقابل چنین رویکردی از سوی دولت ساکت نخواهیم نشست و دست به تجمع واعتراض خواهیم زد. ما کارگران بر پائی تشکل های مستقل کارگری.اعتصاب وتجمع را حق مسلم خود می دانیم.
زنده باد اعتراض و اتحاد وهمبستگی سراسری کارگران
حسن محمدی
اتحادیه آزاد کارگران ایران