ما کارگران هر رای و حکمی که اسم کارگر

و شلاق زدن با هم در آن نوشته شده باشد معتبر نمی دانیم

دستگیری ٤ نفر از نمایندگان کارگران پتروشیمی رازی را که بدلیل شکایت کارفرما انجام شده است محکوم می کنیم. ما کارگران برای خواسته ها و مطالباتمان اجازه نمی دهیم که به شکل دوران برده داری به ما تعرض کنند و احکام دوران برده داری را برایمان صادر کنند. ما به چه جرمی باید این چنین تحقیر و شکنجه شویم. آیا با این دستمزد زیر خط فقر میشود یک زندگی شرافتمندانه داشت زمانیکه فرزندانمان برای تهیه نیازها و خواسته هاشان از ما در خواست می کنند میشود به آنان گفت که صبر کنید. گرسنگی بکشید درس نخوانید تفریح وبازی نکنید و شاد نباشید و هیچ خواسته ای را طلب نکنید. آیا شما به فرزندانتان این جواب را خواهید داد؟ شما چه جوابی به زنانی که تن فروشی می کنند تا شکم خود و فرزندانشان را سیر کنند می دهید؟ آنان را هم شلاق می زنید و زندانی می کنید. این است جواب شما ... آیا با وجود ثروت هائیکه هر روزه جلو چشمان ما قرار دارد و ما نمی توانیم از آن استفاده کنیم در صورتیکه این ثروتها بدست ما کارگران ایجاد شده میشود سکوت کرد هرگز. کارگران و زحمتکشان سراسر از نیازها و مطالباتند که باید بر طرف شود. شما نمی توانید با احکام شلاق و زندانی کردن کارگران آنان را از مطالبات و خواسته هاشان منصرف کنید. اینها نیازهای همیشگی آنان است. در دنیایی که به وفور ثروت موجود است نمیشود انسانها را گرسنه نگهداشت و در مقابل این همه بی حقوقی به سکوت واداشت این زندگی شکنجه وار هر روز بر پیکر ما کارگران و زحمتکشان فرود می آید گرانی هر روزه - تورم - بی مسکنی - گرسنگی - بیکاری و اخراج - اینها شکنجه هائی است که هر روزه بر پیکر ما کارگران نواخته می شود. ما اجازه نخواهیم داد که ما کارگران را شلاق بزنید. کارگران با اتحاد و همبستگی در مقابل شما مفتخوران سرمایه خواهند ایستاد. ما با فریاد و اعتراض و اعتصاب فریاد زندگی سر خواهیم داد و به سرمایه داران خواهیم گفت که ما انسانیم و خواهان یک زندگی شرافتمندانه. ما هرگز در مقابل اینهمه بی حقوقی سکوت نخواهیم کرد. انگار ما کارگران چشم و گوشمان بسته است و نمیدانیم که بشر امروز چطور زندگی می کند شما فکر نکنید که ما کارگران از این دنیا بی خبریم که شما ارباب و ما صغیر هستیم. کارفرمایان و سرمایه داران هر روز در اینجا و آنجا کارخانه ها را تعطیل می کنند و هزاران کارگر را اخراج و بیکار به خیابانها میریزند چرا کارخانه داران و سرمایه داران به خود اجازه می دهند که هر وقت خواستند کار را بخوابانند و کارخانه را به تعطیلی بکشانند ولی ما کارگران وقتی طلب دستمزدهای معوقه و امنیت محیط کار و شغل و مطالبات دیگرمان را می کنیم فریاد هایشان در می آید و ما را به دادگاه های خود می کشانند و حکم زندان وشلاق برایمان صادر می کنند. آیا آنان که ما را هر روزه به گرسنگی و بی مسکنی و بی حقوقی و دستمزدهای زیر خط فقر و بیکاری و ..... می اندازند و اجازه تشکلهای خودمان را نمی دهند اینان محکوم به شلاق هستند یا ما کارگران که تمام زندگیمان را کار کردیم و هیچ چیزی نداریم و سرمایه داران هر چه دارند از دسترنج و کار ما کارگران است . ما کارگران با اتحاد و همبستگی نشان خواهیم داد که هر گز تن به این زندگی نکبت باری که شما سرمایه داران بر ما تحمیل کرده اید نخواهیم داد. این احکام زندان وشلاق مثل اینست که من کارگر به سرمایه داران بگویم از من هر چقدر می خواهی کار بکش و هیچ وقت من اعتراض نکنم و اگر اعتراضی کردم مرا به زندان وشلاق محکوم کن.
ما کارگران این احکام غیر انسانی زندان وشلاق را محکوم می کنیم و دستگیری، اخراج، زندان و شلاق زدن کارگران و رهبرانشان را شدیداً محکوم میکنیم.

زنده باد اتحاد و همبستگی سراسری کارگران ایران

حسن محمدی

اتحادیه آزاد کارگران ایران