عراق طی هفته های اخیر به صحنه درگیری های خونین و وسیع نظامی میان جنگجویان دولت اسلامی عراق و شام "داعش" و نیروهای وابسته به نوری مالکی مبدل شده است. عروج جریان موسوم به "داعش" و پیشروی و تصرف بخشی از عراق، روی دادی بدون پیش زمینه و خلق الساعه نیست. تصویر هولناک دیگری است از تقابل نیروهای واپسگرای حاکم بر منطقه و جهان ما؛ یک سو ارتجاع بنیادگرایان اسلامی و سوی دیگر ارتجاع امپریالیستی و رژیمهای بورژوائی منطقه.
عروج داعش و به طور کلی خیز دوباره جریانات بنیادگرای اسلامی در خاورمیانه و شمال آفریقا در درجه اول محصول تشدید تضادها و بحران های سرمایه داری معاصر است. عملکرد سرمایه امپریالیستی در کشور های پیرامونی، گسترش فقر و فلاکت، استقرار رژیم های فاسد و سرکوبگر، اشغال امپریالیستی کشورها، جنگ ها و کودتاهای نظامی را به همراه آورده و مجموعه این عوامل بستر مساعدی برای رشد نیروهای ارتجاعی و واپسگرا را فراهم ساخته است.
رژیم مالکی که محصول اشغال عراق توسط آمریکا و متحدینش می باشد رژیمی است ناکارآمد، فاسد ، زن ستیز و مبتنی بر اعمال تبعیض علیه اقلیت های عرب سنی و کرد؛ رژیمی است که به خاطر سیاست های ارتجاعی خود جامعه عراق را دستخوش فقر فزاینده، فقدان اولیه ترین خدمات عمومی، مصائب اجتماعی بی شمار و ناامنی روزمره نموده و در قطب مقابل خود زمینه مادی ائتلافی از نیروهای ارتجاعی شامل بقایای حزب بعث،سران عشایر اهل سنت و سازمان های تروریستی شبیه به القاعده در زیر پرچم داعش را فراهم ساخته است. بلوک ها و کشورهای منطقه ای همچون جمهوری اسلامی ایران، اسرائیل، سوریه، ترکیه، اردن، عربستان و شیخ نشین های خلیج فارس و قدرت های امپریالیستی متحد این یا آن بلوک منطقه ای در رقابت ها و سازش های دائمی برای پیشبرد منافع ارتجاعی و ضد مردمی خود هیزم بر آتش این بحران ریخته و کشور عراق را به سوی تلاشی سوق داده اند. اوضاع خاورمیانه به گونه ای است که رژیمهای حاکم فقط به این شکل می توانند ابراز وجود کرده و به مثابه دولتهایی قابل اتکا و قدرتمند، نظر قدرتهای امپریالیستی رقیب مانند ایالات متحده آمریکا، روسیه، چین و امپریالیستهای اروپایی را جلب کنند.
یکی از صحنه گردانان اصلی تشدید بحران کنونی عراق، رژیم جمهوری اسلامی ایران است که سال هاست با مداخله، توطئه و ماجراجوئی های خود تلاش کرده است رژیم ارتجاعی مالکی را حمایت و تقویت کند. در تقویت دولت مرکزی عراق که در آن مواضع اصلی قدرت در دست احزاب مذهبی شیعه طرفدار ایران می باشد رژیم جمهوری اسلامی در همسوئی با دولت آمریکا قرار داشته و اکنون که بحران عراق به تهدیدی جدی برای دولت مرکزی مبدل شده است این همسوئی به شکل همکاری های پنهان و آشکار فرا روئیده است. رژیم جمهوری اسلامی ایران در عین حال می کوشد با تقویت یک محور نظامی- تروریستی شیعی به وسیله متحدینش مانند رژیم بشار اسد، حزب الله لبنان، رژیم عراق و شیعیان افغانستان به رویارویی و رقابت با محور نظامی- تروریستی عربستان سعودی ، قطر، ترکیه به پردازد. جمهوری اسلامی همچنین تلاش دارد از اوضاع جنگی به عنوان عاملی جهت ایجاد انسجام درونی و ترمیم و گسترش مشروعیت و پایگاه داخلی خود با توهم پراکنی حول شعارهای ارتجاعی ناسیونالیستی و شیعی استفاده کند. این طنز تاریخ است که جمهوری اسلامی به عنوان نخستین حکومت اسلامی منطقه این تحرکات را به نام و با ژست مخالفت با «افراطی گری دینی» و با بیرق میانه روی و اعتدال و دفاع از حقوق مردم در مقابل یک جریان مذهبی دیگر به نمایش می گذارد.
آنچه اکنون در عراق می گذرد بازنده ای غیر از مردم محروم این کشور ندارد. مردم عراق اکنون در مقابل تراژدی دهشتناکی قرار گرفته اند و مانند مردم زجر دیده در سوریه و افغانستان و ... به قربانی و گوشت دم توپ قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی در منطقه تبدیل شده اند. در چنین اوضاعی بیش از هر زمان دیگری، نیروهای چپ و کمونیست باید بر پراکندگی خویش فائق آمده و از طریق مبارزه مشترک برای اهداف همسان به تشریح و توضیح واقعیت اوضاع جاری پرداخته و ضمن مرزبندی و افشاگری علیه قدرت های امپریالیستی، دولت ها و رژیم های ارتجاعی منطقه، جناح ها و نیروهای بورژوائی، به ضرورت یک آلترناتیو و راهکار مشترک انقلابی و سوسیالیستی پافشاری کنند. باید خشم و نفرت میلیون ها زن در کشورهای عربی و ایران و شمال آفریقا را علیه اسلام و پدرسالاری آن برانگیخت و سازماندهی کرد و در مقابل گرایشات تنگ نظرانه ناسیونالیستی، باید بر همبستگی بین المللی کارگران و مردم محروم و ستمدیده تاکید کرد. باید علیه نقش ارتجاعی مذهب در هر شکلش در میان توده های مردم افشاگری کرد و برای جدایی دین از دولت و تضعیف نفوذ مذهب در میان جامعه به مبارزه برخاست.
مردم این منطقه در مقابل سرنوشت دردناکی که به آنها تحمیل شده است ، بیش از هر زمان دیگری به راهکاری سوسیالیستی و انقلابی نیاز دارند که بتواند افق راهگشا و راهنمای عمل برای ساختن یک جامعه و جهان متفاوت باشد. راهکاری که از عاجل بودن سرنگونی انقلابی تمامی رژیم های بورژوایی منطقه، در هم شکستن ماشین دولتی و نظامی آنها، لزوم قطع وابستگی اقتصادی و سیاسی به تمامی قدرت های امپریالیستی و ضرورت ساختن دولت و جامعه سوسیالیستی سخن می گوید و آن را به برنامه عمل خود و طبقه کارگر و توده های مردم تبدیل می کند. در پرتو وجود یک بدیل سوسیالیستی و پرولتری است که مردم باید به قدرت خویش متکی شوند و آن توانایی و آگاهی را بدست آورند که اسلحه را به سوی عاملین جنگ وکشتار و بانیان رنج خویش نشانه روند.
ما احزاب، سازمانها و نهادهای چپ و کمونیست ایرانی ضمن محکوم کردن جنگ ارتجاعی جاری در عراق و کلیه بازیگران مرتجع آن به ویژه رژیم جمهوری اسلامی ایران، اتحاد خود را با طبقه کارگر، زحمتکشان ، زنان و جوانان و توده های مردم عراق اعلام می کنیم و معتقدیم تنها راه رهایی از این همه رنج ، نکبت و مصیبت بر پائی جنبشی برای انقلاب سوسیالیستی تحت رهبری طبقه کارگر است.این وظیفه تاریخی کارگران و زحمتکشان، زنان و جوانان و کمونیستها و انقلابیون عراق، ایران، سوریه و کلیه کشورهای جهان است که آلترناتیو مستقل خود را با اتحاد و همبستگی و سازمان یافتگی عملی سازند.
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
زنده باد انترناسیونالیسم پرولتری
جمعه ۲۷ تير ۱۳۹۳ برابر با ۱۸ژوئن
امضا کنندگان:
- اتحاد چپ ایرانیان در خارج از کشور
- اتحاد چپ سوسیالیستی ایرانیان
- اتحاد فدائیان کمونیست
- حزب کمونیست ایران
- حزب کمونیست ایران(مارکسیست- لنینیست-مائوئیست)
- سازمان راه کارگر
- سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
- شورای حمایت از مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران-استکهلم
- کانون همبستگی با کارگران ایران-گوتنبرگ
- کمیته بین المللی برای حمایت زندانیان سیاسی ایران- ناظر
- کمیته جوانان بلژیک
- کمیته حمایت از مبارزات کارگران ایران-فنلاند
- کمیته خارج کشور سازمان فدائیان (اقلیت)
- کمیته حمایت از مبارزات جنبش کارگری ایران-دانمارک
- نشست زنان چپ و کمونیست
- نهاد همبستگی با جنبش کارگری ایران - غرب آلمان
- هسته اقلیت