نامه ها و بیانیه ها در حمایت از مبارزات کارگران پتروشیمی های ماهشهر

حمایت از مبارزات شکوهمند کارگران ماهشهر

 

*****************

از خواست بر حق کارگران شرکتهای پیمانکاری منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر حمایت میکنیم

کارگران شرکتهای پیمانکاری مجمتع های پتروشیمی منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر و بندر امام بر اساس مصوبه سال ۱۳٨۴هیئت وزیران خواهان برچیده شده شرکتهای پیمانکاری و انعقاد قرارداد مستقیم و دسته جمعی هستند و به دلیل عدم اجرای این مصوبه دست به اعتصاب زده اند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با حمایت از اعتصاب بر حق این کارگران خواهان تحقق فوری خواستهای آنان و بر چیده شدن قراردادهای موقت و سفید امضا و شرکتهای پیمانکاری در همه مراکز صنعتی و تولیدی و خدماتی و انعقاد قرارداد مستقیم و دسته جمعی کارگران با کارفرمایان است.

با اميد به گسترش صلح و عدالت در همه جهان

سندیکای کارگران شرکت

واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۹/٧/۱۳۹۰

*****************

اعلام همبستگی تعدادی از کارگران سایپا با کارگران پتروشیمی ماهشهر

کارگران عزیز، هم زنجیران اعتصابی صنایع پتروشیمی ماهشهر
ما تعدادی از کارگران صنایع خودروسازی (گروه خودروسازی سایپا)همبستگی وپشتیبانی خود را از شما کارگران با شهامت و شجاع اعلام می داریم و عزم جزم شما را می ستاییم و دستان شما را به گرمی و با افتخار می فشاریم وروی گرمتان را می بوسیم. ما از تمامی خواسته های شما پشتیبانی می نماییم وخواهان ،آزادی بی قید وشرط تمامی افراد جامعه در بیان عقیده خودهستیم. ماخواهان آزادی تشکل های کارگری .مطبوعات، اعتصاب، تحصن، تظاهرات، راه پیمایی وهمچنین آزادی کارگران در بند وفعالین سیاسی هستیم .ما خواهان الغای هرگونه تبعیض جنسی هستیم.

به امید ایجاد تشکل های سراسری وضدسرمایه داری

تعدادی از کارگران گروه خودروسازی سایپا
تهران - ۱٧ مهر ۱۳۹۰
کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری

*****************

کمیته هماهنگی: اِستَن ویر، فعال کارگریِ جنبشی تقدیم به کارگران اعتصابیِ پتروشیمی ماهشهر اینجا کلیک کنید.

*****************

پشتیبانی از اعتصاب کارگران صنایع پتروشیمی امری عاجل است!

کارگران صنایع پتروشیمی "بندر امام" در ایران کارفرمایان و دولت حامی سرمایه داران را به مصاف طلبیده اند. کارگران که دهمین روز اعتصاب را پشت سر گذاشته اند میروند تا نوید بخش مقاومت در میان سایر کارگران و اعتلای مبارزه برای تحقق مطالبات ویژه طبقاتی خود باشند.
اعتراض کارگران صنایع پتروشیمی بر پایه دو مطالبه محوری شکل گرفت، برچیده شدن شرکتهای پیمانکاری و به دنبال آن قرار گرفتن کارگران در زیر پوشش مستقیم مجتمع پتروشیمی اساس اعتراضات کارگران در این دوره را نشان میدهد .علاوه برآن ، پایین بودن سطح دستمزدها و برخورداری از سایر مزایا نیز درلیست مطالبات کارگران گنجانده شده بود. این دومین اعتصابی است که کارگران صنایع پتروشیمی منطقه ماهشهر در اعتراض به عدم تحقق مطالبات برحق خود سازمان میدهند. اولین اعتصاب در فروردین ماه امسال برگزار شد که بدنبال آن کارفرمایان قول مساعد دادند تا در یک مهلت ۶ ماهه به درخواستهای آنان جامه عمل بپوشند ، اما پس از اتمام این مهلت کارفرمایان مجددا خواستار تمدید یک مهلت ۱۵ روزه برای دفع الوقت کردن کارگران شدند، کارگران که با ترفند کارفرمایان آشنایی داشتند اینبار با اراده مصمم وعزمی استوارحیله آنان را خنثی کرده و پاسخ کارفرمایان را با تدارک اعتصابی گسترده دادند. بجاست تا سایر کارگران صنایع پتروشیمی منطقه ماهشهر و نیز کارگران دیگرصنایع در ایران به یاری هم طبقه ای هایشان برخاسته و آنان را در راه دستیابی به مطالبات بر حقشان پشتیبانی کنند .

رفقای کارگر، نیروهای چپ و کمونیست!
همبستگی مبارزاتی با اعتصاب قهرمانانه کارگران صنایع پتروشیمی که در یک شرایط بغایت خفقان آور تحت حاکمیت یک رژیم میلیتاریستی هار و در زیر ستم اقتصادی - سیاسی سرمایه داران به میدان آمده اند جزء وظایف اخص سوسیالیستی سایرنیروهای چپ و کمونیست و کلیه گرایشات رادیکال درون طبقه کارگر است. بکوشیم تا با حمایت و پشتیبانی همه جانبه از اعتصابیون پرچم مبارزاتی کارگران را به اهتزاز در آوریم و آنان را در راه پیشرفت اعتصاب و تحقق مطالباتشان یاری دهیم. نگذاریم کارفرمایان و دولت حامی آنان تعرض بیشتری را به کارگران و سطح زندگی آنان وارد آورند. تنها در همبستگی طبقاتی و مبارزاتی است که آنان میتوانند سکاندار مبارزه برای عقب راندن سرمایه داران ،بهبود سطح زندگی ، کسب رفاه و امنیت شغلی برای خود و سایر کارگران و زحمتکشان باشند.

زنده باد همبستگی مبارزاتی سایر کارگران با اعتصابیون صنایع پتروشیمی در ایران!

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی در ایران!

کار رفاه آزادی       جمهوری شورایی!

زنده باد آزادی       زنده باد سوسیالیسم!

هسته اقلیت - ۱۴ مهر ماه ۱۳۹۰ برابر با ۶ اکتبر ۲۰۱۱

*****************

به کارگران اعتصابی پیمانکاری های مجتمع عمومی پتروشیمی ماهشهر .و بندر امام

دوستان و رفقای عزیز،
اعتصاب شما برای دستیابی به حقوق پایه ای خویش که اکنون بیش از ده روز است که ادامه دارد، شایسته هر گونه حمایت و همبستگی طبقاتی است. شما در اعتصاب خود خواستار اجرای قوانینی شده اید که خود دولت نیز آن را تصویب کرده است. این سرنوشت طبقه غیر متشکل ما است که حتی برای اجرای قوانینی که ظاهرا به نفع آن تصویب شده است، ناچار از اعتصاب است. شما خواستار قراردادهای رسمی شده اید. این حق شما که اکنون برای کسب آن به میدان آمده اید تا فرزندان و خانواده هایتان از زندگی کم رنج تری برخوردار باشند، در عین حال متضمن منافع کلیه کارگران ایران است. همه کارگران، بخصوص کارگران شاغل دربخش پیمانی در ایران باید تلاش شما را حرکتی برای خود نیز بدانند و از آن حمایت کنند. ما نیز با اشتیاق تمام آرزومند پیروزی شما در این مبارزه ایم.
درپایان، امیدواریم که شما هم بتوانید با ایجاد سندیکای مستقل، گامی بلند در راستای نیل به منافع کارگری خود بردارید. همانطور که یکی از دستاوردهای ایجاد سندیکای هفت تپه ، موجبات رسمی شدن تمامی کارگران موقت هفت تپه رافراهم آورد سندیکای شماهم بتواند زمینه بهبودی وضعیت زندگانی شما را فراهم آورد.

به امید پیروزی واتحاد کارگران

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه - ١٨/٧/١٣٩٠

*****************

برگزاری گلگشت در کامیاران، به حمایت از کارگران اعتصابی ماهشهر

روز جمعه ۱۵/٧/۱۳۹۰ گل‌گشتی در اطراف شهر کامیاران و برای حمایت از کارگران اعتصابی ماهشهر برگزار شد. در این مراسم جمعی از اعضای کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری و فعالین کارگری کامیاران حضور داشتند. در ابتدای مراسم، مجری به حاضرین خوش‌آمد گفت و دلایل این گل‌گشت را توضیح داد. برنامه با خواندن بیانیه‌ی کمیته در حمایت از اعتصاب کارگران پتروشیمی ادامه یافت و سپس یکی از حاضرین، پیام محمود صالحی در حمایت از اعتصاب کارگران پتروشیمی را قرائت کرد. در ادامه‌ی گل‌گشت حاضرین به بحث در مورد پیش‌نویس تغییر قانون کار پرداختند و بیانیه‌ی کمیته‌ی هماهنگی در این مورد برای حاضران خوانده شد. گل‌گشت با بحث آزاد پیرامون اعتصاب و تجارب ناشی از آن و وظیفه‌ی فعالین کارگری در هنگام اعتصاب به پایان رسید.
لازم به ذکر است حاضرین حمایت همه جانبه‌ی خود را از اعتصاب کارگران ماهشهر اعلام داشتند. ۱۵/٧/۱۳۹۰

کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری
شنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۰

*****************

جمهوری اسلامی با تحمیل قراردادها ی موقت کار به کارگران در واقع مجری سياست های سرمايه داری جهانی است.

کميته فعالين کارگری سوسياليستی فرانکفورت

 

*****************

 

از کارگران اعتصابی ماهشهر حمايت کنيم

کارگران پتروشيمی بندر ماهشهر دست به حرکتی بزرگ،منسجم و بی سابقه ای زده اند. اين کارگران دراعتراض به پيمانهای که توسط شرکت های پيمانکاری با کارگران منعقد می شود، دست به اعتصاب زدند و خواستار بستن پيمان با خود دولت که بزرگترين کارفرما در ايران می باشد هستند. اين اعتصاب که اکثريت کارگران پتروشيمی در آن شرکت کرده اند برای ما و جنبش کارگری ايران يک پيروزی بزرگ و بياد ماندنی است. کارگران پتروشيمی ماهشهر، ما با تمام توان از شما و اعتصاب تان حمايت خواهيم کرد و ما خود را در صفوف شما می بينيم. اعتصاب شما خون تازه ای در رگ جنبش کارگری ايران و جهان به جريان انداخت. شما بايد با آگاهی هر چه تمام تر در مقابل سرمايه داران و حاميان آنان ايستاده و از تهديد و زندان آنان نبايد از خواست و مطالبات خود سرفه نظر کنيد. ما کارگران از روزی که متولد شديم در فقر و فلاکت زندگی کرده ا يم و اين زندگی فلاکت بار را سرمايه داران به ما تحميل کرده اند و هر زمان که اعتراض کنيم بلافاصله سرو کليه نيروهای دولتی پيدا شده و ما را سرکوب می کنند. شما کارگران پتروشيمی امروز به سرمايه داران و حاميان انان اثبات کرديد که هر زمان کارگر اراده کند می تواند جهانی را به سود طبقه اش تغيير دهد. با توجه به اينکه سرمايه داران و حاميان آنان برای به دام انداختن فعالان و رهبران جنبش کارگری ايران يک لحظه را از دست نمی دهند . پس رهبران اعتصابی کارگران ماهشهر بايد تمام گزارشات و مذاکراتی که با نيروهای کارفرما و يا هر ارگان ديگری که در طول مدت اعتصاب صورت می گيرد به استحضار کارگران اعتصابی برسانند و از کارگران اعتصابی می خواهيم که با تمام قدرت از رهبران خود که جان خود را در کف دست گذاشته اند حمايت کنند .پيروزی از آن ماست زنده باشيد.

محمود صالحی مهر ماه ۱۳۹۰

*****************

از اعتصاب و مطالبات کارگران مجتمع پتروشیمی بندرامام حمایت کنیم

کارگران مجتمع پتروشیمی بندرامام، از صبح روز یکشنبه سوم مهر، به طور گسترده ای دست به اعتصاب زدند و درمقابل دفتر مرکزی این پتروشیمی تجمع کردند. کارگران پتروشیمی در این اعتصاب، که ادامه اعتصاب پیشین کارگران پتروشیمی در منطقه ماهشهر است، بار دیگر خواستاربرچیده شدن شرکت های پیمانکاری و قرارگرفتن تمام کارگران زیرپوشش مستقیم مجتمع پتروشیمی و تحقق سایر مطالبات خود شدند.
پس از اعتصاب کارگران مجتمع پتروشیمی بندر امام درفروردین سال جاری که به سرعت، سایر شرکت های پتروشیمی را نیز دربرگرفت وبه اعتصاب بزرگ و سراسری پتروشیمی های منطقه ویژه اقتصادی ماهشهرفراروئید، کارفرما و مدیریت شرکت که نتوانسته بودند اعتصاب کارگران را درهم بشکنند، موقتاً عقب نشینی نموده و قول دادند خواست های کارگران را عملی سازند. پس از پایان اعتصاب اما مدیریت هرروز به بهانه ای تحقق مطالبات کارگران را به تعویق انداخت و سرانجام چنین قول داد که در آخر شهریور و در نشستی با نمایندگان کارگران به این موضوع به طور قطعی رسیدگی نماید. اما این وعده نیز عملی نشد و مدیریت به منظور وقت کشی و خسته کردن کارگران، برای چندمین بار خواستار تمدید مهلت شد. اما کارگران مجتمع پتروشیمی بندر امام که به وعده های توخالی و نیرنگ مدیریت پی برده بودند، این وقت کشی های مدیریت را با اعتصاب یکپارچه خود پاسخ دادند. کارگران پتروشیمی بندر امام به تجربه و بیش از پیش دریافتند که هرگز نباید به وعده های دروغین مدیریت اعتماد کنند و تنها با اتحاد ومبارزه و اعتصاب یکپارچه وسراسری پتروشیمی هاست که قادرند کارفرما و مدیریت را عقب برانند و مطالبات خویش را متحقق سازند.
اکنون وقت آن است که کارگران سایر پتروشیمی های منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر و کل کارگران پتروشیمی ها، با دست کشیدن از کار، به حمایت فعال از کارگران اعتصابی پتروشیمی بندر امام برخیزند و با اعتصاب سراسری در تمام پتروشیمی ها، زمینه تحقق خواست کارگران پتروشیمی بندرامام را که خواست اکثر کارگران پتروشیمی هاست فراهم سازند.
سازمان فدائیان(اقلیت) با تمام نیرو از اعتصاب و مطالبات کارگران مجتمع پتروشیمی بندرامام حمایت می کند، سایر کارگران را به حمایت از کارگران این مجتمع پتروشیمی فرا می خواند وخواستار تحقق فوری و کامل مطالبات کارگران است.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی - برقرار باد حکومت شورایی

زنده باد آزادی - زنده باد سوسیالیسم

سازمان فداییان( اقلیت) - ٣ مهر ١٣٩٠

کار - نان - آزادی - حکومت شورایی

*****************

پیام کارگران ایران خودرو به کارگران اعتصابی پتروشیمی های ماهشهر

دو ستان و همکاران گرامی
در روزهای اخیر کارگران پتروشیمی های ماهشهر برای رسیدن به خواسته های خود دست به اعتصاب زده اند
مهمترین خواست کارگران حذف شرکتهای واسطه ای و انعقاد قرار دادهای مستقیم و دائمی است.
این خواست، خواست همه کارگران است، نداشتن امنیت شغلی مهمترین دغدغه کارکران است کارگران پتروشیمی ماهشهر تصمیم گرفته اند برای غله به این مشکل دست به اعتصاب بزنند.
اینک وظیفه ما کارگران است که با پشتیبانی خود کارگران زحمکش پتروشیمی های ماهشهر را تنها نگذاریم.

آری دوستان کارگر
تنها اسلحه کارگران در مقابل یورش به کار آنان اعتصاب و تشکل و حمایت ما کارگران از هم طبقه های خودمان می باشد پیروزی کارگران پتروشیمی های ماهشهر در اتحاد و پیشتبانی همه کارگران ایران از آنان می باشند.
ما جمعی از کارگران ایران خودرو از اعتصاب شکوهمند کارگران پتروشیمی های ماهشهر حمایت کرده و از همه کارگران و سازمانهای مدافع حقوق بشر می خواهیم که کارگران اعتصابی را تنها نگذارند.

پیروزی طبقه کارگر در اتحاد و همبستگی طبقاتی ما کارگران می باشد.

پیام کارگران ایران خودرو به کارگران اعتصابی پتروشیمی های ماهشهر
کارگران زحمتکش پتروشیمی های ماهشهر اعتصاب شکوهمند شما تا رسیدن به خواستهای برحقتان موجب شادمانی ما گردید ما کارگران ایران خودرو در سنگر مبارزه علیه حامیان سرمایه شما را تنها نخواهیم گذاشت.

زنده باد مبارزه کارگران پتروشیمی های ماهشهر

زنده باد اتحاد و هبستگی کارگران

جمعی از کارگران شرکت ایران خودررو
١٢/٧/١٣٩٠

*****************

از اعتصاب کارگران پتروشيمى حمايت کنيم!

بار ديگر هزاران کارگر مجتمع پتروشيمى "بندر امام" متحدانه از روز يکشنبه سوم مهر ماه دست به اعتصاب زدند. اين کارگران قراردادى يا پيمانى هستند و مستقيما توسط شرکت پتروشيمى استخدام نشده اند بلکه از طريق شرکتهاى واسطه پيمانکارى بعنوان نيرو در اختيار پتروشيمى قرار گرفته اند. به همين دليل نه شرکت پتروشيمى در قبال خواستهاى برحق اين کارگران مسئوليتى دارد و نه از سطح دستمزدها و مزاياى کارگران استخدامى توسط شرکت پتروشيمى برخوردار هستند.
اين اعتصاب بدنبال اعتصاب فرودرين ماه صورت ميگيرد که طى آن مقامات دولتى وعده داده بودند که به خواست امنيت شغلى و استخدام مستقيم کارگران و برخوردارى از مزاياى مربوطه برخوردار شوند. اما وعده هاى کارفرماها و مقامات حکومتى مانند ديگر حرف هايشان دروغ و بى اساس است و صرفا در چند ماه گذشته کارگران را سردوانيده اند و از قبل استثمار شديد آنها کيسه هايشان را پرتر کرده اند. کارگران اعلام کرده اند که تا دستيابى به مطالباتشان سر کار برنخواهند گشت.
مطالبه امنيت شغلى و لغو شرکتهاى پيمانکارى در زمينه استخدام و انعقاد قرارداد يک خواست محورى بخشهاى مختلف طبقه کارگر ايران است. شورا از اعتراض و اعتصاب و خواست برحق کارگران پتروشيمى قاطعانه حمايت ميکند. شورا براى رساندن صداى اعتراض کارگران به هم طبقه اى هايشان و جلب حمايت از آنها از هيچ تلاشى دريغ نخواهد کرد و همه نيروها و جريانات طرفدار راه حل کارگرى در ايران را به تلاشى گسترده در دفاع از جنبش کارگرى ايران دعوت ميکند.

زنده باد اتحاد و اعتصاب کارگران پتروشيمى

مرگ بر جمهورى اسلامى

زنده باد سوسياليسم

شوراى حمايت از مبارزات آزاديخواهانه مردم ايران - استکهلم
١ اکتبر ٢٠١١

*****************

بیانیه‌ی اعلام پشتیبانی از اعتصاب کارگران پتروشیمی ماهشهر

رفقای کارگر و هم طبقه‌ای‌های عزیز:
هم زنجیریان، از این که به این نتیجه رسیده‌اید تا بیش از این در برابر کارفرمایان و کارگزاران سرمایه سکوت نکنید و خاموشی سنگین چندین ساله را با اعتصاب خود بیدار کنید، روزنه‌ای را به سوی هم زنجیریان خود گشوده‌اید که سوسوی آن دیدگان هر ستمدیده‌ای را به سوی خود می‌خواند. چنین روزنه‌ای سفره‌ی خالی کارگران و تهی‌دستان را با گل‌های سرخ زندگی می‌آراید. اگر ضرب‌آهنگ استثمارگرانه‌ی سرمایه‌داری هم‌طبقه‌ای‌های‌مان را در وضعیت بسیار نابسامانی قرار داده است، بدون شک ایستادگی و اعتراض شما نسبت به وضعیت موجود، می‌رود تا سفره‌ی خالی کارگران را با آلاله‌ها و شقایق‌های بهاری تزیین کند. تردیدی نداشته باشید که نبض جهان در دستان کارگران و زحمت‌کشان می‌تپد، تنها اگر دیدگان خود را بر رنج‌های‌مان نبندیم و از مشقت‌های خود غافل نباشیم. همچنان که شکم‌های گرسنه‌ی کودکان، آنان را از همان اوان کودکی با مفهوم تضاد طبقاتی آشنا می‌سازد، بدون شک رویای سیر شدن تهی‌دستان نیز تیک تیک ساعت و نبض سرمایه‌داری را به صدا در خواهد آورد و ناقوس توقف استثمار را برای همه‌گان خواهد نواخت، تنها اگر قدرت جمعی‌مان را باور کنیم؛ قدرتی که توان به زانو درآوردن استثمارگران را خواهد داشت، اگر خود را دریابیم و دیدگان خود را بر روزنه‌های آشنا نبندیم!
هم‌زنجیریان، اعتصاب شما بر حق و شرافت‌مندانه است. ما کارگران و فعالین کارگری و از اعضای سنندج "کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری"، هم‌چون دیگر اعضای این تشکل به شما افتخار کرده و از هیچ تلاشی برای به کرسی نشاندن خواست‌های مشترک‌مان دریغ نخواهیم کرد. در دنیایی که زندگی و ساختارهای اجتماعی آن بر مبنای تفاوت‌های طبقاتی است و کارفرمایان هر جور که دل‌شان می‌خواهد ما را استثمار می‌کنند، اعتصاب و اعتراض نسبت به نابرابری‌های جامعه حق مسلم ما کارگران است و می‌تواند پایه‌ی رهایی از استثمار را بنا کند!
تناقض‌های موجود در سرمایه‌داری، دنیای مدرن را با چالش‌هایی جدی روبرو ساخته است و بنیان های آن را به لرزه درآورده است. چنین وضعیتی، واکنش‌های طبقاتی خاص خود را می‌طلبد و بر همین اساس، هم‌چنان که کارگران در سراسر تاریخ پیش قراولان زندگی بهتر بوده اند، مبارزات امروزی کارگران نیز بار دیگر به ما می‌آموزد که با گذر کردن از شرایط کنونی می‌توان سطح زندگی ستمدیدگان را ارتقا داد.
با چنین ره‌یافتی، ما نیز این افق‌های برابری‌طلبانه را دریافته‌ایم و در کنار شما خواهیم ماند تا این مسیر را با هم پیموده و در نهایت شیرین‌کامی آن را در کنار تمامی هم‌طبقه‌ای‌هایمان بچشیم.

رفقا پیروزی از آن شماست

پیروز باد اعتصاب کارگران مجتمع‌های پتروشیمی ماهشهر

جمعی از اعضای سنندج

*****************

اطلاعیه جمعی از كارگران خباز شهر سنندج در حمایت از اعتصاب كارگران پتروشیمی ماهشهر

بحران اقتصادی چند سالیست كه كشورهای جهان را فرا گرفته است كه با ورشكستگی كارخانه های بزرگ ماشین سازی ، بانكها ، بازارهای مالی و بورس ... آغاز شد. به موجب این بحران، سطح رفاه مردم و طبقه كارگر به طور اخص در این كشورها ركود قابل ملاحظه ای پیدا كرد. به دلیل افزایش میزان فقر و بیكاری و... حتی برخی از كشورهای اورپایی تا مرز ورشكستگی نیز پیش رفته اند كه موجبات اعتراض های گسترده مردم و طبقه كارگر در این كشور ها را در پی داشته است. این در حالی است كه سونامی بحران اقتصادی كه ناشی از جهانی شدن اقتصاد می باشد، كشورهای موسوم به جهان سومی را هر چند دیر نسبت به كشورهای پیشرفته، اما آنها را نیز در نوردیده است. كشور ما ایران نیز از این قاعده مستثنا نبوده و سالهاست كه كارگان در ایران به بهانه های جنگ، تحریم و ... سطح معیشتی پایینی را متحمل شده اند. در این سالها و با اجرایی كردن طرح تحول اقتصادی (حذف یارانه ها ) وضعیت كارگران نه تنها بهتر نشده، بلكه اسف بارتر نیز شده است. اما كارگران در برابر این بی حقوقی ها ساكت ننشسته اند و در این سالها برای بدست آوردن حقوق حقه خود كه همانا ایجاد تشكل های مستقل خود، لغو قرداد های موقت و سفید امضا، افزایش دستمزد و ... می باشد ، مبارزاتی را در گوشه و كنار ایران به پیش برده اند.
همچنین در تداوم این مبازرات، كارگان مبارز در مجتمع پتروشیمی بندر ماهشهر و دیگر پتروشیمی های منطقه ویژه ی اقتصادی نیز در ادامه اعتصابات فروردین ماه سال ٩٠ ، دست به اقدام شجاعانه ای زده و در روز سوم مهر ماه حدود ٦۵٠٠ نفر از كارگران پیمان كاری با اعتصاب خود خواهان حذف پیمان كاران واسطه و عقد قراداد های مستقیم و دسته جمعی كارگران با كار فرمای اصلی و ... شده اند. دست یابی كارگران اعتصابی به این مطالبات گام بزرگی در جهت كسب دیگر خواست های طبقه كارگر در ایران می باشد. بدینگونه ما جمعی از كارگان خباز در شهر سنندج، دست در دست دیگر هم طبقه هایمان در تبریز و دیگر مراكز صنعتی در ایران پشتیبانی تمام عیار خود را از این اعتصابات و خواست ها و مطالبات بر حق كارگران در ماهشهر اعلام می داریم و تا پیروزی قاطعانه این كارگران به هر طریقی كه در توان داریم از آنها حمایت خواهیم كرد.

جمعی از كارگران خباز سنندج و حومه - ١٠/٧/٩٠

*****************

گفتگو با پروین محمدی در بارۀ اعتصاب کارگران پتروشیمی رادیو برابری

*****************

گفتگو با بهروز خباز در بارۀ اعتصاب کارگران پتروشیمی رادیو برابری

*****************

بیانیه مشترک در حمایت از اعتصاب کارگران پتروشیمی های ماهشهر

هشت روز از اعتصاب قدرتمند کارگران پتروشیمیهای ماهشهر می گذرد. در روزهای اخیر این اعتصاب وارد مرحله ای جدید و رو به تعالی ای شده است. تشکیل کمیته اعتصاب این اتفاق مهم است که کارگران به اهمیت آن پی برده و اقدام به عملی کردنش کرده اند. اما مدافعین کارفرمایان و سرمایه داری روز شنبه ٩ مهر سه نفر از نمایندگان کارگران به نامهای محمد باقر باقری، منصور عباسی وجاسم بدرانی را بازداشت کرده اند.خواست کارگران همانطور که در گزارشات و تازگی در بیانیه خود آنان آمده، حذف شرکتهای واسطه ای و انعقاد قرار دادهای مستقیم و دائمی است.همانطور که خود کارگران اعتصابی از هم سرنوشتان و همرزمانشان درخواست پشتیبانی کرده اند ین اعتصاب باید از جانب تشکلها و کارگران همه مراکز کارگری وسیعا و به انواع مختلف متحدانه و سازمان یافته حمایت مادی و معنوی شود. باید خواهان آزادی فوری نمایندگان کارگران شد و با ارسال نامه به تشکلها و سازمانهای بین تالمللی کارگری خواست که به این اقدام ضد کارگری وسیعا اعتراض کنند. اعتصاب کارگران پتروشیمیهای ماهشهر خون تازه ای در رگهای جنبش کارگری ایران جاری ساخته است وظیفه ماست که همبسته و هماهنگ به این درخواست جواب مثبت دهیم و دست در دست آنان مبارزه مشترکمان را تا رسیدن به موفقیت کامل به پیش ببریم.
ما با یادآوری تجارب موفقیت آمیز مبارزات و اعتصابات گذشته کارگران در بخشهای دیگر به همرزمان خود در منطقه ماهشهر توصیه می کنیم از نمونه هائی که در زیر خواهند آمد برای پیشبرد قدرتمندتر و مؤثرتر اعتصابشان استفاده کنند:
١- برگزاری منظم مجمع عمومی برای بررسی نقطه ضعفها و قوتهای اعتصاب و تصمیم جمعی در مورد وظایف مربوط به اعتصاب
٢- با توجه به جمعیت ٦۵٠٠ نفره کارگران،لازم است تعداد نمایندگان به دهها نفر برسند
٣- مذاکره کارفرما با نمایندگان کارگران در حضور همه کارگران صورت گیرد تا کارفرما و عوامل حراست نتوانند آنان را با تهدیت و ارعاب وادار به عقب نشینی نمایند
۴- همانطور که خود شما اقدام کرده اید، ایجاد صندوق کمک های مالی کاری ضروری و حیاتی برای ادامه اعتصاب است
همرزمان اعتصابی در پتروشیمیهای ماهشهر!
ما ضمن محکوم کردن بازداشت نمایندگان شما توسط نیروهای اطلاعاتی و خواستاری آزادی فوری و بی قید و شرط آنان، با تمام توان حمایت مادی و معنوی خود را از اعتصابتان اعلام می کنیم و از همه کارگران و تشکلهای کارگری و همه انسانهائی که رسیدن کارگران به حقوقشان را آرزوی خود می دانند می خواهیم در کنارتان قرار گیرند.

انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه

و جمع هائی از فعالین کارگری شهرهای سنندج و کامیاران
١٠/٧/١٣٩٠

*****************

«حمایت از مبارزات و خواست‌های به حق

کارگران پتروشیمی ماهشهر، حمایت از جنبش کارگری است»

بنا به گزارش دریافتی، کارگران مجتمع پتروشیمی ماهشهر پس از پایان مهلت اعلام شده برای لغو کار شرکت های پیمانکاری ، که در روزهای پایانی اعتصاب کارگران این شرکت در فروردین ماه سال جاری، از جانب کارفرمای شرکت (مدیرعامل) و برخی مقامات و مسئولین ماهشهر ( فرماندار شهر) به کارگران وعده داده شده بود و خلاف وعده و عدم پاسخگویی آنان در این خصوص، از صبح روز چهارشنبه سوم مهر ماه دست از کار کشیده و در اطراف دفتر مرکزی این شرکت تجمع نمودند.این اعتصاب که به شکل یکپارچه و گسترده ای در این مجتمع و شرکت های تابعه آن جریان دارد، در هفتمین روز خود ــ شنبه نهم مهر ماه ــ به کمیته اعتصاب کارگران این مجتمع منجر شده است. کارگران این شرکت طی اطلاعیه هایی، ضمن اعلام شماره حسابی برای دریافت کمک های مالی از جنبش کارگری و تقاضا از تمامی کارگران و فعالین این جنبش، جهت ارسال آن شماره حساب، به همه کارگران و"دوستان" ( فعالین کارگری ) با بیداری وشهامتی ستودنی، آغاز به کارکمیته اعتصاب کارگران مجتمع پتروشیمی ماهشهر را اعلام نمودند.
کارگران مجتمع پتروشیمیمی ماهشهر، در بیانیه خود علت دست یازیدن به این اعتصاب و تشکیل کمیته ای در این رابطه اینگونه توضیح می دهند که:
" کارگران برای احقاق حقوق ومطالباتشان "، از جمله " لغو قراردادهای موقت . . . دست به اعتصابی بزرگ زده اند ". آنان درهمین بیانیه ، به درستی تأکید کرده اند که : " ما به این نتیجه رسیده ایم كه بدون ایجاد هماهنگی و تشكل یابی ، راه به جایی نخواهیم برد. حتی اگر اعتصاب موفق شود و دستاوردی هم داشته باشد ، بدون ایجاد تشكل و سازمان یابی ، آن دستاورد پایدار نیست و نمیتوان آن را حفظ كرد. لذا در اولین قدم كمیته اعتصاب را برپا نموده ایم ". کارگران این مجتمع ، همچنین کارگران و نهادهای کارگری، در داخل و خارج خواسته اند که در صورت امکان، این کارگران را یاری رسانند . این کارگران همچنین در اقدامی ستودنی و درس آموز " صندوق کمک به اعتصاب کارگران این شرکت را راه اندازی کرده و از همه کارگران و تشکل های کارگری انتظار دارند که " به طورعملی آنان را در ایجاد تشکل مستقل شان ــ که آن را سندیکا نامیده اند ــ یاری رسانند "

کارگران آگاه و مبارز مجتمع پتروشیمی ماهشهر!
خبر" تشکیل کمیته اعتصاب کارگراناین شرکت "، همراه با تشکیل صندوقی برای کمک به کارگران اعتصابی و اعلام شماره حسابی برای جمع آوری این کمک ها ازهم طبقه ای های تان ، که تمامن در راستای "ایجاد انسجام و هماهنگی " بیشتر برای دست یابی به خواست ها و مطالبات برحق این کارگران صورت می گیرد، نمی تواند موجبات شادمانی و خوشحالی ما (کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ) و تمامی کارگران، فعالین کارگری و انسان های آزادیخواه و عدالت طلبی که دل در گرو احقاق حقوق کارگران و اساسن رهایی این طبقه از وضعیت اسفبار و غیرانسانی موجود در نظام سرمایه داری بسته اند را فراهم نکند .همان گونه که به درستی تأکید کرده اید، مبارزات کارگران در اشکال و صور مختلف آن، بدون " هماهنگی تشکل پذیری و سازمان یابی " بخش های مختلف این طبقه، ره به جایی نخواهد برد و در صورت موفقیت های احتمالی در این جا و آن جا نیز پایدار نخواهد ماند. به ویژه اینکه شما بر لزوم ایجاد تشکل های مستقل کارگری (مستقل از دولت، کارفرمایان و نهاد های وابسته به سرمایه) جهت سمت و سو دادن مبارزات کارگران و حفظ دستاوردهای آنان، تأکید داشته اید. خبر تشکیل این کمیته "کمیته اعتصاب کارگران مجتمع پتروشیمی ماهشهر" مطمئنن خبری دلگرم کننده و در عین حال آموزنده برای کارگران و جنبش کارگری ایران خواهد بود . نکته مهم و قابل اتکا در این اقدام برجسته این است که: کارگران این مجتمع، از عوامل و کارگزاران سرمایه و ارگان های وابسته به آن، کسب تکلیف نکرده اند که: اجازه می دهند کمیته اعتصاب کارگران این شرکت را برای پیگیری خواست ها و مطالبات شان، تشکیل دهند ؟ شما آگاهانه و با چشم بیدار و صد البته با اتکا به نیروی جمعی، هماهنگ و یکپارچه کارگران تصمیم گرفتید و آن را ایجاد کردید و سپس اعلام نمودید که : " این بیانیه آغاز به كار كمیته اعتصاب كارگران مجتمع پتروشیمی ماهشهر است . . . "این اقدام شما در این خصوص، به نوبه خود می تواند برای جنبش کارگری ایران بسیار درس آموز و تاثیر گذار باشد . شما در عین حال راه را نشان داده اید .
همچنین اقدام شما در" تشکیل صندوق اعتصاب" و تقاضای علنی، شفاف و صادقانه برای دریافت کمک های مالی برای کارگران اعتصابی که بدون تأمین آن موفقیت و پیروزی در یک اعتصاب کارگری به امر دشواری تبدیل خواهد شد، همین طور نشان از سلامت و صداقت شما در جنبش کارگری دارد. تجربه این جنبش ،به ویژه در سال های اخیر نشان داده است که نحوه دریافت کمک های مالی و منابع تأمین آن تا چه حد می تواند بر ادامه کاری، استقلال و سلامت جنبش کارگری و رهبران عملی این جنبش تأثیرگذار بوده و در پراکندگی و عدم انسجام و یا گستردگی و انسجام درونی آن مؤثر واقع شود . خوشبختانه شما به شکل شفاف و بی ریایی که قطعن نشان از سلامت و در عین حال هوشمندی شما دارد، رو به جنبش کارگری از کارگران و تشکل های کارگری و هم طبقه ای های خود خواسته‌اید که در این خصوص نیز به شکلی عملی صندوق اعتصاب و کارگران اعتصابی را یاری رسانند. باور ما بر این است که این اقدام صادقانه شما می تواند به سهم خود در این زمینه نیز راه گشا و آموزنده باشد .
بدیهی است در شرایطی که مبارزات کارگران این شرکت، میرود تا با اتکا به آگاهی، انسجام و قدرت تشکل یابی آنان خواستها و مطالبات بر حق خویش را دایر بر " لغو قراردادهای موقت و اسارت بار کار" و نفی شرکت های پیمانکاری " ــ که در واقع یکی از خواست ها و مطالبات مبرم جنبش کارگری و طبقه کارگر ایران نیز هست ــ به عوامل و کارگزاران سرمایه تحمیل کند و رو در رو با عوامل سرمایه، آن مطالبات را به کرسی بنشانند. وظیفه کلیه کارگران، فعالین و تشکل های کارگری است که به هرشکل ممکن از مبارزات کارگران این شرکت حمایت و پشتیبانی نموده و دفاع از خواست و مطالبات برحق آنان را به ویژه در ارتباط با " لغو قراردادهای موقت و شرکت های پیمانکاری " وجهه همت خود سازند. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری نیز خود را ملزم می داند تا با آنچه که در توان دارد از این کارگران و خواست ها و مطالبات آنان پشتیبانی به عمل آورده ، با همه توان در این راستا تلاش کند.
یاد آوری این نکته در همینجا ضروری است که متقابلن توجه و درس آموزی از مبارزات تاکنونی طبقه کارگر ایران و به ویژه فعالیت ها و مبارزات آنان در چند سال اخیر، می تواند تجارب ارزشمندی برای کارگران این شرکت در بر داشته باشد. تاحتی المقدور از تکراراشتباهات گذشته جلوگیری شود و مبارزات این طبقه درآینده با هزینه های کمتر، دستاوردهای بیشتری را به ارمغان آورد. کارگران خود به درستی به این امر واقفند که مسائل و موضوعات مبتلا به این طبقه به شدت با هم مرتبط بوده و حمایت کلیه کارگران از مبارزات یکدیگر که اینجا و آنجا شکل می گیرد، می تواند متضمن موفقیت های هرچه بیشتری برای آنان باشد .

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
١٠ . ٧ . ٩٠

*****************

در حمایت از اعتصاب و مبارزات کارگران مجتمع های پتروشیمی ماهشهر

در فروردین ماه سال ١٣٩٠ کارگران مجتمع های مختلف پتروشیمی در ماهشهر و تبریز با خواست لغو کار موقت و پیمان کاری و عقد قرارداد جمعی و استخدام رسمی که یکی از خواست های اصلی و فوری جنبش کارگری ایران است، شجاعانه دست به اعتصاب زدند. آن اعتصاب با قول مقامات جمهوری اسلامی از جمله فرماندار ماهشهر، منوچهر حیاتی، مبنی بر تامین سریع خواست کارگران پایان یافت. با سپری شدن چند ماه از این وعده و وعید، نه تنها این خواست متحقق نشد بلکه کارگران پتروشیمی با فشار و ارعاب بیشتری روبرو شدند و فعالین کارگری مورد تهدید قرار گرفتند.
به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران ، از تاریخ سوم مهرماه، ٦۵٠٠ کارگرمجتمع پتروشیمی بندر امام با تکرار همان مطالبه، و خسته از قول و فریب کارفرما و مقامات دولتی، از جمله نمایندگان مجلس، فرماندار شهر و شورای تامین امنیت، دست به اعتصاب مجدد زده اند. تا کنون کارگران رسمی با هوشیاری و درایتی که برازنده همبستگی کارگری است ، تلاش کارفرما برای کم اهمیت جلوه دادن نقش کارگران قرارداد موقت و پیمان کاری در تولید را به شکست کشانده اند. کارگران قرارداد موقت و پیمانکاری، عزم خود را برای دست یافتن به قرارداد جمعی و استخدام رسمی با تقبل احتمال پرداخت هزینه سنگین، نشان داده اند. کارگران پتروشیمی تا همین جا نشان داده اند که قصد دارند تا بر خلاف اعتصاب فروردین ماه حتی به دستاوردهای آنی این اعتصاب بسنده نکرده بلکه از دل این مبارزات به تشکل مستقل و پایدارتر کارگری دست یابند.
مستقل از نتایج آنی اعتصاب کارگران مجتمع های پتروشیمی ، اعتصاب فروردین ماه و اعتصاب کنونی، دستاورد بزرگی برای کل کارگران ایران به شمار می رود. کارگران پتروشیمی شایسته این افتخارند که یکی از مطالبات فوری و اصلی جامعه کارگری در ایران را به خواست مبارزاتی روز تبدیل کرده اند. کارگران مجتمع پتروشیمی توانسته اند در جریان پیش برد یک مبارزه با هدف و خواست مشخص، امر تشکل یابی پایدار کارگری را به این مبارزه پیوند زنند. پیوستن کارگران دیگر مجتمع های پتروشیمی، از جمله پیوستن کارگران پتروشیمی تبریز- این همرزمان اعتصاب فروردین ماه - به اعتصاب کنونی، و همبستگی کارگران ایران در دیگر مراکز صنعتی، و حمایت تشکل ها و نهادهای کارگری بین المللی، امری ضروی برای تقویت این مبارزه و دفاع از مطالبات کارگران اعتصابی پتروشیمی است.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران ضمن تجلیل از مبارزات و اعتصاب کارگران پتروشیمی ماهشهر و درخواست از همه کارگران ایران برای تقویت این مبارزه و کمک به قطع دست شرکتهای پیمان کار از مراکز صنعتی، و تحقق قرارداد جمعی و استخدام رسمی برای همه کارگران شاغل در این مراکز، با تمام نیرو در جلب حمایت بین المللی از این مبارزه و اعتصاب تلاش خواهد کرد . ما از همه تشکلها و نهادی های کارگری، سازمانها، احزاب و شخصیت های آزادی خواه و برابری طلب می خواهیم که با حمایت خویش، مبارزه و اعتصاب کارگران پتروشیمی بندر امام را تقویت کنند.

اتحاد بین المللی درحمایت از کارگران در ایران
۳۰ سپتامبر ۲۰۱۱ (۸ مهر ۱۳۹۰)

*****************

به همه همزنجیران کارگر! در مجتمع پتروشیمی ماهشهر

شما مبارزه ای وسیع و پرشور را علیه گوشه ای از دنیای بیکران تهاجمات روز سرمایه داری به زندگی خویش و زندگی همه بردگان مزدی ایران آغاز کرده اید. « قراردادهای موقت کار» یکی از جنایتکارانه ترین حوزه تعرض سرمایه به حداقل امکانات معیشتی سلاخی شده توده های کارگر است و شما علیه این جنایت دست به طغیان و اعتراض زده اید. ما به عنوان آحادی از طبقه شما، به عنوان افرادی همدل، همگام و همراه پیکار شما دستتان را می فشاریم، آغاز مبارزه روزتان را ارج می گذاریم، از صمیم دل اعلام می کنیم که مبارزه شما مبارزه ماست و تا هر کجا که از دستمان ساخته باشد در راه پیشبرد اهدافش، تبلیغ خواسته هایش و افشاء جنایاتی که رژیم درنده اسلامی سرمایه داری علیه شما و برای سرکوب مبارزه شما اعمال می کند، فروگذار نخواهیم کرد. در همین راستا حرف هائی نیز داریم که می کوشیم تا بسان همزنجیران همدرد با شما در میان نهیم. شما به درستی از تشکیل کمیته اعتصاب برای پیشبرد امور مبارزه، برای تدارک گسترش اعتصاب روز، برای فراهم ساختن شروط ادامه پیکار و برای چاره گری در مقابل شبیخون های دشمن طبقاتی سخن به میان کشیده اید. این کار بسیار درستی است. بدون تشکیل چنین کمیته ای متشکل از کارگران آگاه و بیدار و فعال ضد سرمایه داری نمی توان اعتصاب را از خطر سازشکاری ها، توهم به راه حل های رفرمیستی، سرخوردگی ها و ناامیدی ها، توطئه های وسیع رژیم، سرکوب ها و یورش های فاشیستی عمله و اکره سرمایه نجات داد و به جلو راند. وقتی که از پیش تشکلی وجود ندارد، زمانی که کارگران در شوراهای واقعی ضد سرمایه داری خود متشکل نیستند، هنگامی که پراکندگی و تشتت بیداد می کند، روزگاری که سایه شوم شکست های متوالی تاریخی همه جا بر سر کارگران سنگین است. ایامی که بند بند حیات جنبش کارگری عرصه تاخت و تاز رفرمیست های راست و چپ است، در شرائطی که هشیاری و بیداری ضد سرمایه داری توده های کارگر در سطحی نازل قرار دارد، ادامه یک اعتصاب و ره بردن آن به سوی پیروزی هیچ کار ساده ای نیست. هر گام در این گذر نیازمند میدان داری مؤثر، آگاهانه، فداکارانه، پر شور و ضد سرمایه داری فعالین راستین حی و حاضر جنبش کارگری است. کاملاً شفاف و طبیعی است که در چنین حال و روز و روزگاری فعالینی از این دست هستند که باید بیشترین سهم را به دوش گیرند، به دور هم جمع شوند، کمیته اعتصاب بر پای دارند و هر کاری از دستشان ساخته است انجام دهند. تا اینجا اگر حرفی است فقط این است که این کمیته نه بالای سر کارگران، نه در مکان قیمومت آنان، نه جدا از آن ها، که جوشیده از عمق اعتراض، مبارزه، آگاهی و دخالتگری آگاه شمار هر چه بیشتر همزنجیران کارگر باشد. ما این اقدام شما را بسیار سنجیده و شایان ستایش می بینیم.
نکته اساسی دوم در بیانیه روزتان، اعلام عزم مصمم و اراده استوارتان برای سازمانیابی توده همزنجیر طبقه خویش است. شما به درستی و با تأکید گفته اید که « .. به این نتیجه رسیده ایم كه بدون ایجاد هماهنگی و تشكل یابی راه به جایی نخواهیم برد حتی اگر اعتصاب موفق شود و دستاوردی هم داشته با شد بدون ایجاد تشكل و سازمان یابی، آن دستاورد هم پایدار نیست و نمیتوان آن را حفظ كرد..» این حرف دل هر فعال کارگری در هر کجای این دنیاست و به نظر می رسد که در مبرمیت، اهمیت و ضرورت آن جای هیچ حرفی نیست. هیچ کس هیچ تردیدی ندارد که مسأله سازمانیابی کارگران حیاتی ترین و گرهی ترین معضل روز جنبش کارگری ایران است. حدود یک قرن است که کارگران ایران در نسل های متوالی و دوره های مختلف دست به کار تلاش برای گذاشتن سنگی بر روی سنگی در راستای حل این معضل بوده اند. هم اکنون نیز خیلی ها با همه توان تلاش می کنند تا مطابق روایت، شناخت و رویکرد خود برای چالش این مشکل قدمی بردارند و کاری انجام دهند. به همان گونه که دولت اسلامی درنده سرمایه داری نیز با تمامی قوا، با همه زرادخانه های تسلیحاتی، با کل اشرار و ارتش ها و خدم و حشم و نهادها و سازمان ها و دستگاههای اختاپوسی سرکوب و اعمال قهر طبقاتی ضد بشری خود تلاش کرده و می کند تا راه حصول این هدف را سد سازد، تا از هر جنب و جوش هر کارگر یا هر جمع کارگری برای متشکل نمودن همزنجیران خود علیه استثمار، بی حقوقی ها و جنایات سرمایه جلوگیری کند و هر میزان این جنب و جوش ها را در نطفه خفه نماید. در یک کلام تصمیم شما دائر بر تلاش برای سازمانیابی توده بردگان مزدی همزنجیر در جای خود از بیشترین اهمیت برخودار است و وظیفه هر فعال راستین جنبش ضد سرمایه داری طبقه کارگر در هر کجای دنیاست که از هیچ کمکی در این گذر دریغ نورزد. موضوع مهم بعدی بیانیه شما اما راهبردی است که برای چگونه متشکل ساختن کارگران مطرح نموده اید و این همان چیزی است که برای ما جای دنیائی گفتگو دارد. شما نوشته اید: « ... انتظار داریم كه همه به جای اعلام حمایت فقط روی كاغذ بطور عملی مارا برای تشكیل سندیكای كارگران ماهشهر یاری كنند زیرا هدف نهایی ما تشكیل سندیكای مستقل كارگران ماهشهر است... »

رفقای همزنجیر!
شما راه متشکل شدن کارگران را ساختن سندیکا اعلام کرده اید و از همگان خواسته اید تا در تشکیل سندیکای کارگران پتروشیمی ماهشهر با شما همکاری کنند. اولین پرسش ما این است که شما واقعاً موضوعیت و فلسفه وجودی چیزی به نام سندیکا را به درستی، به اندازه کافی و با سر هشیار ضد سرمایه داری، خوب فکر کرده اید؟!! تصریح کنیم که گفتگوی ما مطلقاً بر سر لفظ و اسم و عنوان نیست. شما مسلماً می توانید و حق دارید که برای تشکل مورد نظر خود هر اسمی انتخاب کنید. بحث بر سر اسم نیست، سخن از مسمی است. حرف ظرف در میان نیست. گفتگو حول مظروف است. الفاظ نیستند که مورد جدالند، محتوای اجتماعی و بار طبقاتی آن هاست که کشمکش زاست. دعوا بر سر نام شورا یا سندیکا یا هیچ نام دیگر نیست. همه مجادلات بر سر مبارزه توده های کارگر، سمت و سوی این مبارزات، اهداف و افق هایش و سرنوشتی است که این مبارزات و کل جنبش کارگری می تواند پیدا کند. با ملاحظه این نکات است که سؤال مهم بالا را با شما طرح می کنیم. آرزویمان این است که پرسش ما را آنچنان که واقعا هست، نه آنچنان که ممکن است تفسیر و تعبیر گردد، به عنون حرف دل افرادی همزنجیر، همدرد و همرزم، نه از هیچ سنخ یا جنس و نمونه دیگر مورد مداقه لازم قرار دهید. اجازه می خواهیم سؤال را مقداری باز کنیم. شما می توانید هر تعبیری را که بخواهید از سندیکا و جنبش سندیکائی به عمل آورید، می توانید نام یک تشکل راستین ضد کار مزدی مرکب از آگاه ترین کارگران و مصمم برای نابودی تام و تمام سرمایه داری را هم سندیکا یا اتحادیه یا هر چیز دیگر بگذارید اما واقعیت این است که هر اسمی مسمائی دارد، هر ظرفی مظروف معینی را تداعی می کند و هر تشکیلاتی هم گنجایش فعالیت های مشخصی دارد. شاید عده ای شکارچی دور هم جمع شوند و نام تجمع خود را سندیکای شکارچیان بگذارند. شاید این کار توسط عده ای کوهنورد صورت گیرد و همین اسم را برای خویش انتخاب نمایند، اما تا جائی که به کارگران و جنبش آن ها بر می گردد، سندیکا فقط نهادی برای مبارزه قانونی و قانونسالار در ساختار نظم، مدنیت و قوانین سرمایه داری است. سندیکا تشکلی است که عده ای از فعالین کارگری بر پای می دارند و همراه با برپائی آن عملاً تعهد می سپارند که تمامی اشکال مبارزه و اعتراض خود را به اساس حاکمیت سرمایه و ماندگاری سرمایه داری حلق آویز کنند، که هر واکنش خود به هر سطح از تعرض و تهاجم سرمایه را به دار قانون و نظم سرمایه آویزان سازند. که منافع سرمایه را منافع طبقه خود تلقی کنند!! که راه زندگی خود را در سودآوری هر چه بیشتر سرمایه ها جستجو نمایند!! که هر ریال انباشت بیشتر سرمایه را گشایشی در زندگی خود پندارند!! که علیه نظام بردگی مزدی دست به هیچ کاری نزنند، که به شالوده حاکمیت و بقای این نظام وفادار بمانند، که فکر مبارزه ضد سرمایه داری در سر نپرورند، که رفرمیست باشند و رفرم منطبق بر مصالح سرمایه را دنبال کنند. آنان سندیکا می سازند و همزمان تعهد می سپارند که کل مبارزه، اعتراض و جنبش ضد سرمایه داری خود را در گورستان نظم گند و دهشت سرمایه داری دفن نمایند، سندیکا می سازند، عده ای سندیکاچی را رئیس، نائب رئیس، رهبر و همه کاره می کنند و کل توده کارگر را در چهارچوب دیوانسالاری منحط سرمایه داری مجری اوامر خویش و از این طریق مجری اوامر سرمایه می نمایند.
سندیکا این است و درست به این دلیل که چیزی سوای این نیست، در جامعه ای مانند ایران، در زیر یوغ حاکمیت هار و درنده سرمایه داری، در جائی که سرمایه تمامی قوای قهر، قتل عام، توحش و بیدادگری خود را یکجا به کار می گیرد تا استثمار هر چه سبعانه تر و سفاکاناته تر همزنجیران ما را وثیقه خروش سیلاب اضافه ارزش ها و بالا بردن هر چه بیشتر نرخ سودها گرداند، شانس چندان زیادی برای شکل گیری، نضج و ابراز وجود هم ندارد. دلیل این کار روشن است. سندیکالیست ها سندیکا می سازند تا با صاحبان سرمایه چانه زنی کنند، اما سرمایه داران و دولت آن ها در اینجا به جای چانه زنی فقط گلوله شلیک می کنند. سندیکالیست ها سندیکا بر پای می دارند تا جنبش ضد سرمایه داری کارگران را به ثمن بخس، به چند ریال بهای بیشتر نیروی کار بفروشند، اما صاحبان سرمایه و دولت آن ها در اینجا حاضر به همین خرید و فروش نیز نیستند، رسم آن ها این است که جنبش ضد سرمایه داری توده های کارگر را نه از طریق چند ریال بهای بیشتر نیروی کار، که از طریق ارتش ها، سپاه ها، زرادخانه های نظامی و تسلیحاتی و قتل عام ها نابود سازند. دلیل دیگری هم البته وجود دارد، سندیکا همان گونه که گفتیم محل کفن و دفن قدرت پیکار طبقاتی ضد کار مزدی کارگران است و کارگرانی که قدرت پیکار طبقاتی خود را دفن می کنند، قرار نیست قادر به انجام کاری و مبارزه ای علیه هارترین و ددمنشانه ترین رژیم های تا بن دندان مسلح سرمایه داری باشد. سندیکا در اینجا اگر هم پا گیرد سوای الگوی آشنای « خانه کارگر» و « شوراهای اسلامی کار» یا همان نهادهای جاسوسی و سرکوب کارگران چیر دیگری نخواهد بود. رفقا! به دنبال توضیحات بالا سؤال ما این است که آیا به راستی شما خواهان تشکیل سندیکا هستید؟!! ما یقین داریم که چنین نیست، چنین منظوری را دنبال نمی کنید و چنین روایتی از متشکل شدن همزنجیران خویش ندارید. درست بر همین اساس تأکید شما بر سندیکاسازی موضوعی است که از همه لحاظ سؤال انگیز است. ممکن است شما نیز همصدا با خیلی ها طرح کنید که سندیکا با سندیکالیسم فرق دارد!! آرزوی ما به عنوان همزنجیران این است که چنین نگوئید و اسیر چنین وارونه پردازی ها نباشید. این حرف ما و شما و کارگران آگاه نیست، زیرا که بدترین دروغ است. در کجای دنیا سندیکائی را سراغ دارید که واقعاً سندیکا باشد، موجودیت زمینی سندیکائی داشته باشد، به مثابه سندیکا فعالیت کند و در همه وجوه هستی خود سندیکالیست نباشد!! یا کارهائی انجام دهد که با آنچه گفتیم مغایر باشد. واقعیت این است که فرمولبندی تمایز میان سندیکا و سندیکالیسم افسانه ای است که رفرمیست های راست اتحادیه ای و احزاب چپ نمای دروغین ضد کارگر، با نام جعلی «کمونیست» به هم بافته اند تا توده های کارگر را فریب دهند، تا آنان را از هر جنب و جوش و رویکرد ضد سرمایه داری باز دارند. تا کارگران و جنبش آنها را نردبان قدرت و ابزار عروج خویش به عرشه سکانداری و حاکمیت سرمایه داری سازند. سندیکالیست ها کارشان سندیکاسازی است. احزاب نیز جملگی سازماندهی سندیکالیستی توده های کارگر را جزء لاینفک هستی سیاسی و طبقاتی خود می بینند. آنها در بالای سر کارگران برایشان حزب می سازند!! از کارگران می خواهند که سندیکا بر پای دارند و مبارزه سندیکائی کنند، جنبش سندیکائی را به حزب آویزند، حزب را به قدرت بنشانند و خود راهی بازار فروش نیروی کار شوند. این شالوده کار احزاب است و اگر چنین نکنند، اگر موافق سازمانیابی شورائی سراسری ضد کار مزدی توده های کارگر شوند، اگر موافق دخالتگری آگاه و آزاد و خلاق آحاد کارگران در ظرف شورائی پیکار خود گردند، اگر افق جامعه سالاری شورائی سوسیالیستی آحاد توده های کارگر را دنبال نمایند، دیگر هیچ جائی برای حزب بودن آن ها باقی نمی ماند. رفرمیسم راست سندیکالیستی و احزاب چپ نمای سکتی ماوراء کارگران بنا به فلسفه وجودی طبقاتی و اجتماعی خود سندیکاساز و سندیکاچی هستند. آن ها مجبورند که از سندیکاسازی دفاع کنند و برای دفاع خود هزاران دروغ بر هم بافند و از جمله با فریبکاری فریاد سر دهند که گویا « سندیکا با سندیکالیسم فرق دارد»!!! حقیقت اما جز این است و ما یک بار دیگر سؤال خویش را تکرار می کنیم که راستی راستی کدام سندیکا و کدامین سندیکاسازان را سراغ دارید که در عالم واقع، در پراتیک اجتماعی و در معادلات تلاش های زمینی خود سندیکالیست نباشند، اکثریت قریب به اتفاق اینها حتی علیه جنبش ضد سرمایه داری و برای الغاء کار مزدی طبقه کارگر به هر توطئه ای نیز دست می زنند. تکلیف سندیکاها، اتحادیه های رسمی کارگری و سازمان های سندیکالیستی بین المللی برای همه روشن است و نیازمند هیچ بازگوئی نیست. کارنامه سیاه سرمایه سالاری، سرمایه پرستی، ضدیت آن ها با هر تلاش ضد سرمایه داری طبقه کارگر اظهر من الشمس است. در باره این ها بحث نمی کنیم، به آنچه در همین سال ها در جامعه ایران، در اطراف خودمان رخ داده است گوشه چشمی بیأندازیم. اسانلوها و همه اعضای سندیکای شرکت واحد مدام فریاد می زدند که سرمایه داری را قبول دارند، که خواستار بقای نظام بردگی مزدی هستند، که هر گونه مبارزه بر ضد این نظام را محکوم می کنند، که هیچ شکل ستیز با قانونیت و قانون و نظم سرمایه داری حتی نوع اسلامی آن را جایز ندانسته و قویاً سرزنش می نمایند، که دولت اسلامی سرمایه داری را دولت همه « مردم » از جمله دولت کارگران می دانند!! آن ها شب و روز این حرف ها را می گفتند و تشکل سندیکائی خود را فقط برای چانه زنی قانونی اسلامی سرمایه پرستانه با این یا آن سرمایه دار می خواستند. سندیکاچیان شرکت واحد چنین می کردند و سندیکالیست های حزبی و غیرحزبی، داخل نشین و خارج نشین جنجال سر می دادند که « سندیکا با سندیکالیسم فرق دارد»!! به سندیکای هفت تپه نگاه کنید. آقای رضا رخشان رئیس این نهاد کل مباهات و افتخاراتش این است که با ساختن سندیکا بساط مبارزه کارگران هفت تپه را از بیخ و بن برچیده است و تمامی مبارزات چند ساله چندین هزار کارگر را با اطاعت و تسلیم و تمکین همه آنها به نظم سرمایه و دولت سرمایه داری جایگزین کرده است. او خود چنین می گوید، اما رفرمیسم راست و چپ سندیکاچی، متحزب یا منفرد، فرقه چی یا اخراجی فرقه، در پشت دیوار همین سنیکا بسیار کاتولیک تر از پاپ هیاهو راه می اندازد که « سندیکا با سندیکالیسم فرق دارد»!!
داستان طولانی است. به کارنامه رفرمیست های درون کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری در ٧ سال تا ۵ سال پیش کمی خیره شوید. این ها نیز دو سال تمام در مقام لشکر فدائیان احزاب کارشان در کمیته مذکور این بود که هر ندای واقعی ضد سرمایه داری را به تیز زنند و خاموش سازند، هر سنگ روی سنگ برای هر بنای تشکل شورائی ضد کار مزدی داری را در هم کوبند و ویران گردانند. این ها نیز در دفاع از سندیکا جنجال می کردند که سندیکالیست نیستند!!! که خواستار مبارزه قانونی و آویختن جنبش کارگری به دار نظم سرمایه نمی باشند!! که فقط از حق ساختن سندیکا دفاع می کنند. که گویا « سندیکا با سندیکالیسم فرق دارد»!! اینها نیز با راه انداختن این ترفندها و جنجالها بار سنگین رسالت فرقه ای به سر منزل مقصود رساندند، همه کارگران خواستار تشکل شورائی ضد سرمایه داری را فراری دادند و خود یکراست راهی کمیته سازی و سندیکابافی گردیدند و همین چند روز پیش شاهد بودیم که چهره سرشناس آنها، کسی که او را شخصیت بین المللی جنبش کارگری ایران جار می زدند، کسی که وی را به صرف عریضه نگاری ملتمسانه به آقای گای رایدار، پیر دلال بزرگ فروش جنبش کارگری دنیا به سرمایه، چهره جهانی طبقه کارگر ایران می نامیدند، آری همین نفر با ارسال عریضه ای، این بار به آستان جمهوری اسلامی، خواستار تشکیل سندیکای کارگران محل کار خود گردید. افرادی دیگر در همین کمیته نیز چند گام آن سوتر تا مرز جانبداری از رفتن کارگران به درون شوراهای اسلامی کار پیش رفتند. همه این ها از « تفاوت میان سندیکا و سندیکالیسم» حرف می زدند، همه این ها، این حرف را جنجال می کردند تا به کارگران دروغ گویند. اکثریت غالب آن ها سندیکالیست های نقابدار و بعضاً بدون نقاب بودند و هستند. بحث فقط بر سر محافل، افراد و باندهای بالا نیست. کل افرادی که این فرمولبندی را به کار می گیرند، از همین سنخ هستند، در غیر این صورت کسانی هستند که از سر بی دانشی و توهم، چنین عبارتی را بر زبان می رانند و تکرار می کنند.

همزنجیران!
ما نکات بالا را آوردیم تا بگوئیم که سندیکا چیست و سرنوشت سندیکاسازی در ایران چه می تواند باشد،تا بگوئیم که مدافعان سندیکا در هر لباس و با سرهم بندی هر فرمول همگی سندیکالیست، رفرمیست و حامی رفرمیسم هستند. تا بگوئیم که دعوی « سندیکا با سندیکالیسم فرق دارد»!! بسیار عوامفریبانه است و اکنون با توجه به همه این ها بسیار بعید می دانیم که شما خواستار برپائی تشکلی باشید که سر و ته رسالتش چانه زنی قانونی و رفرمیستی عبث با صاحبان سرمایه است. آن هم در جامعه ای که اساساً تمامی مجاری این چانه زنی ها سد است. شما به طور قطع می خواهید تشکیلاتی بنا کنید که ظرف اعمال قدرت توده های همزنجیر طبقه ما علیه سرمایه و دولت سرمایه داری و کل نظام بردگی مزدی باشد. تشکیلاتی مرکب از کارگران، ظرفی برای آگاهی ضد سرمایه داری هر چه ژرف تر آنها، بستری برای پیوند خوردن آحاد هر چه وسیع تر بردگان مزدی، جائی که همه کارگران در همه تصمیم گیری ها سهیم باشند، تشکلی که کل سیاست هایش توسط همه کارگران تعیین گردد. تشکیلاتی که در درون آن هیچ کارگری قیم کارگر دیگر نباشد، هیچ عده ای زیر هیچ نامی بالای سر دیگران قرار نگیرند، هیچ سکتی خود را رهبر سایرین نبیند. همه با هم چگونگی پیشبرد پیکار خویش را شور کنند. هر کارگر آگاه تر برای ارتقاء دانش همزنجیر کمتر آگاه خود، تلاش نماید، همه آن ها برای شناخت هر چه طبقاتی تر، ضد کار مزدی تر و مارکسی تر سرمایه داری بکوشند و همه آن ها تمامی این کوشش ها را ساز و کار پیکار ضد سرمایه داری خود سازند. شما نیازمند برپائی تشکلی هستید که ظرف واقعی جنگ و ستیز مستمر شما علیه استثمار سرمایه، علیه هر شکل بی حقوقی نظام سرمایه داری، علیه همه اشکال تبعیض و درندگی و سبعیت سرمایه، باشد. تشکلی که قدرت کارگران را در گورستان نظم سرمایه دفن نکند، بالعکس این قدرت را هر چه متحدتر و آگاه تر و سازمان یافته تر و افق دارتر علیه نظام بردگی مزدی به صف نماید. تشکلی که مبارزه روز کارگران برای مطالبات روزمره را با مبارزه علیه اساس سرمایه داری به هم بیاویزد. تشکلی که افق نابودی نظام سرمایه داری را پیش روی توده های کارگر قرار دهد.

رفقای همرزم و همزنجیر!
همه ما کارگران در هر کجای دنیا و از جمله شما در مجتمع پتروشیمی ماهشهر نیازمند برپائی تشکلی با ویژگی های بالا هستیم. تشکلی شورائی و ضد سرمایه داری که مظهر نمایش قدرت طبقاتی ما علیه سرمایه باشد. شاید گفته شود که فی الحال ایجاد چنین تشکل یا تشکلاتی دشوار است. این حرف مسلماً درست است اما هیچ راه فراری وجود ندارد. شما در بدترین شرائط ممکن قرار دارید، آوار خشم و قهر و قتل عام سرمایه از همه سو بر شما خراب است، در این تردیدی نیست، اما شما در متن این شرائط از همه لحاظ وخیم و هولناک، بار مسؤلیت بسیار سنگینی را هم بر دوش می کشید. آهنگ سازمانیابی چندین هزار کارگر همزنجیر کرده اید، می خواهید قدرت متحد خود را در مقابل سرمایه وارد میدان نمائید، اراده کرده اید که با سرمایه بجنگید و شرط اول هر میزان موفقیت شما و همزنجیران شما در این جنگ ارتباط بسیار تنگاتنگ با چگونه جنگیدن، چگونه متحد شدن، چگونه متشکل گردیدن، حول کدام خواسته ها تشکل یافتن و رو به سوی کدامین افق شتافتن دارد. خیلی ها موعظه می کنند که این حرف ها کشک است، آن ها می گویند هدف ساختن سندیکائی است که دورش جمع شویم و برای بهبود زندگی خود مبارزه کنیم. این حرف دروغ است. فرض کنیم که مشتی سندیکالیست و رفرمیست و سرمایه پرست بخواهند چنین کنند، بخواهند تمامی صدر و ذیل مبارزه خود را در همین حد که می گویند خلاصه نمایند، این خواست آن هاست، اما حتی همین خواست محدود، همین مطالبه نازل، همین چانه زنی بر سر بود و نبود قراردادهای موقت، همین درخواست افزایش اندک بهای نیروی کار یا هر خواست محدود دیگری از این دست نیز بدون اعمال قدرت متحد طبقاتی و شورائی علیه سرمایه داران و علیه نظام بردگی مزدی تحقق پذیر نیست. تمامی تاریخ جنبش کارگری ایران شاهد گویای این مدعاست. با سندیکاسازی به هیچ وجه نمی توان حتی همین مطالبات نازل را هم بر سرمایه داران و دولت آن ها تحمیل کرد. به اروپا و امریکا نگاه کنید، تا چشم کار می کند اتحادیه ها وجود دارند اما هیچ روزی نیست که توده های کارگر کشورها بخشی از حداقل معیشتی رو به زوال خود را از دست ندهند. چرا؟ برای اینکه حتی دفع تهاجمات لحظه به لحظه سرمایه نیازمند سازمانیابی شورائی ضد سرمایه داری، نیازمند اعمال قدرت متشکل شورائی سراسری علیه سرمایه است و اتحادیه ها و جنبش اتحادیه ای کارشان کفن و دفن این قدرت به نفع سرمایه است. خیلی ها که از سندیکاسازی دفاع می کنند انسان های رفرمیست و معلوم الحالی هستند. درد کارگر را نمی فهمند، به مبارزه کارگران فکر نمی کنند، کمترین مسؤلیتی در مقابل مبارزات توده های کارگر احساس نمی نمایند. آن ها همه چیزشان حزب و باند و سکتشان است. تمامی هنرشان و بود و نبودشان این است که نسخه سندیکا پیچند، بعد هم راه افتند، در بارگاه قدس اتحادیه های کارگری آلت دست سرمایه جهانی بساط نذر و نیاز پهن کنند و نام این کار را جلب حمایت بین المللی از جنبش کارگری ایران بگذارند!!! آن ها عوامفریبانی هستند که می کوشند تا بگو مگوی کاغذی میان اتحادیه های کارگری سرسپرده قطب های غربی سرمایه داری با دولت هار و درنده اسلامی سرمایه داری ایران را حمایت این اتحادیه ها از مبارزات شما جار زنند.

رفقای همزنجیر!
سرمایه داری با کل زرادخانه ها، با همه ارتش ها، دولت و نهادهای قدرتش با ما در جنگ است. جنگی که برای هیچ لحظه ای تعطیل بردار نیست. جنگی که جنگ مرگ و زندگی است. ما هیچ چاره ای نداریم سوای اینکه متشکل شویم. همان گونه که شما خود به درستی بر آن تأکید کرده اید. حرف اساسی این است که تشکل ما باید شورائی و حتماً ظرفی برای به صف کردن قدرت ما علیه سرمایه باشد. ما با سندیکاسازی و مبارزه قانونی و آویختن خود به دار نظم سرمایه قادر به هیچ کاری نیستیم. چاره ای نیست، باید شورائی و ضد سرمایه داری متشکل گردیم

فعالین جنبش لغو کار مزدی - ١ اکتبر ٢٠١١

*****************

بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران در حمایت از اعتصاب

هزاران کارگر پیمانکاری مجتمع های پتروشیمی منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر

امروز ششم مهر ماه اعتصاب متحدانه هزاران کارگر شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام چهارمین روز خود را پشت سر میگذارد. این اعتصاب در پی اعتصاب ١١ روزه این کارگران و کارگران سایر شرکتهای پتروشیمی منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر در فروردین ماه سال جاری و خلف وعده های مکرر مسئولین این پتروشیمی برای تحقق خواست کارگران بر پا شده است.
هزاران کارگر شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام و دیگر پتروشیمی های منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر خواهان پایان دادن به استثمار مضاعف و غارت و چپاول دسترنج شان توسط شرکتهای پیمانکاری و عقد قرارداد مستقیم و دسته جمعی هستند.
این کارگران بدلیل عدم عقد قرارداد مستقیم با پتروشیمی و وجود شرکتهای پیمانکاری واسطه ای، از پاداش تولید، پاداش نفت، پاداش بهره وری، حق جذب، حق محرومیت از تسهیلات زندگی، بدی آب و هوا، دوری راه ، بعد مسافت و غیره که کارگران قرارداد مستقیم از آن برخوردار هستند محرومند و حاصل این محرومیت بطور مستقیم و بصورت میلیاردها ثروت به جیب شرکتهای پیمانکاری سرازیر میشود.
دوستان و همکاران در مجتمع بندر امام و دیگر پتروشیمی های منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر
همانطوریکه خود شما بطور بر حقی بر آن انگشت گذاشته اید، اجرای مصوبه ای که شش سال از تصویب آن میگذرد دیگر چون و چرا و وعده وعید ندارد. این مصوبه تاکنون در برخی از مراکز کار و تولید از جمله ذوب آهن و اخیرا در پستهای نگهبانی وزارت نیرو در تهران که شامل ٨٠٠ نیروی کار تحت پوشش شرکت پیمانکاری بود به اجرا در آمده است و این شرکتها برچیده شده اند.
دوستان!باید تا تحقق فوری، بی چون و چرا و بی وعده وعید برچیده شدن شرکتهای پیمانکاری در صفی متحد ایستادگی کرد. کاری که شما در مجتمع پتروشیمی بندر امام به پرشکوه ترین وجهی در حال به سرانجام رساندن آن هستید. ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران بر این ایستادگی متحدانه و عزم و اراده قاطعانه شما برای بر چیده شدن شرکتهای پیمانکاری صمیمانه درود می فرستیم، دستهای شما را می فشاریم و مبارزات حق خواهانه شما را سرمشقی برای عموم کارگران در سراسر ایران قرار خواهیم داد.
ما اعتصاب شما را یک بخش بسیار مهم از حق خواهی کارگران در سراسر کشور میدانیم. بی تردید پیروزی شما در این اعتصاب، یک پیروزی و دستاورد بزرگ برای طبقه کارگر ایران خواهد بود. خواست برچیده شدن شرکتهای پیمانکاری و لغو قراردادهای موقت و عقد قرارداد مستقیم و دائمی و امنیت شغلی یکی از بدیهی ترین و ابتدائی ترین خواستهای ما کارگران در سراسر ایران است. ما تا پیروزی قاطعانه و بی چون و چرای شما دوستان و یاران در پتروشیمی بندر امام و دیگر پتروشیمی های منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر در کنار شما خواهیم بود. ما عموم کارگران در سراسر کشور، تشکلها و نهادهای کارگری را به حمایت از اعتصاب شما فرا میخوانیم و چشم براه پیروزی و موفقیت شما هستیم.

زنده باد اتحاد و مبارزه کارگران شرکتهای

پیمانکاری مجتمع های پتروشیمی منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر

زنده باد همبستگی و مبارزه متحدانه سراسری کارگران ایران

اتحادیه آزاد کارگران ایران - ششم مهر ماه ١٣٩٠