کولبران در جهنم سرمایه داری ایران نفرین شده ترین آحاد طبفۀ کارگر هستند. افراد فرومانده و گرسنه و آواره و بدون سرپناهی که قادر به فروش نیروی کار خود هم نیستند. هیچ سرمایه داری خریدار نیروی کار آنان حتی به نازل ترین بها نیست. کولبری به شیوه بردگان اسیر دوران برده داری، تنها کاری است که از طریق آن می توانند لقمه ای نان خالی برای فرزند مریض بدون دکتر و داروی خود مهیا سازند. آن ها در هر گام انجام این کار شاق نیز همه جا خود را در معرض رگبار گلوله های دژخیمان سرمایه می بینند. هر روز عده ای از آنها شکار دولت درنده اسلامی سرمایه و مزدوران آنها می گردند. این وضعیت هولناک سوای دچار قهر طبیعت شدن و یا پرت شدنشان به قعر دره ها بعلت کوهستانی و صعب العبور بودن مسیر کولبریشان می باشد.
سحرگاه روز دوشنبه سیزدهم شهریورماه، دو کارگر کولبر بنام های حیدر فرجی ۲۱ ساله اهل روستای شه شه و قادر بهرامی ۴۵ ساله اهل روستای وزمله با تیراندازی نیروهای مزدور رژیم اسلامی سرمایه به آنان در مرز بانه، حوالی روستای هنگ ژال، جانشان را ازدست دادند. متعاقب این فاجعه، در همین روز خانواده این دوکولبر و جمعی از توده های کارگر شهرستان بانه در اعتراض به کشته شدن آنان، مقابل بیمارستان صلاح الدین ایوبی و فرمانداری این شهر تجمع کردند. روز بعد سه شنبه ١۴ شهریورماه نیز برای دومین روزمتوالی، مردم کارگر شهرستان بانه دراعتراض به کشتار کولبران مقابل فرمانداری سرمایه در این شهرستان تجمع کردند. آنان خواهان توقف تیراندازی به کولبران، شناسایی عاملین جنایت ومجازاتشان وعزل فرمانداری سرمایه در بانه، شدند. طبق روال معمول در جهنم سرمایه داری ایران، نیروهای سرکوبگر گارد ویژه رژیم درندۀ اسلامی سرمایه، بسوی مردم تجمع کننده گاز اشک آورشلیک کردند. مردم کارگر خشمگین در برابرشان مقاومت کردند وشعارهایی سردادند. گزارش ها حاکی از امنیتی- نظامی شدن شهرستان و بازداشت تعدادی از معترضان به این جنایات، می باشد.
کارگران کولبر و توده کارگر معترض به کشتار مستمر آنان، نیاز مبرم و حیاتی به همبستگی طبقاتی و حمایت قاطع طبفۀ کارگر ایران دارند. ما از توده های میلیونی همزنجیران کارگرمان در کردستان و سایر نقاط ایران می خواهیم که به هر وسیله و شکل ممکن ومقدور، بطور عملی به پشتیبانی و حمایت از همزنجیران کولبر و مردم کارگرمعترض شهرستان بانه، اقدام نمایند.
نشریه علیه سرمایه