برای کارگران و کارمندان مصر وبرای تمام آنهایی که برای امرار معاش کار میکنند و هنوز قادر به تأمین آن نیستند.
برای سالها شما خواسته هایتان را فریاد زده اید، برای سالها جنبش اعتراضی شما در شهرهای مختلف و کمپانیها و کارخانه های متعدد متوقف نشده است، در چهار سال گذشته اعتصابات شما متوقف نگردیده، برای چندین ماه است که زیرزمینی روبروی مجمع عمومی مردم هیچوقت خالی نگردیده است، هیشه پر از تیمهایی بود متشکل از شما کارگرانی که بی پروا نشسته بودید و بدون هیچ روانداز و لحافی شب را به صبح میرساندید.تعدادی، دهها و صدها روز به اعتراضشان ادامه دادند تا کسی را پیدا نمایند که به حرفهایشان گوش کند و یا با آنها مذاکره ای انجام دهد.
ما جواب وزرای حکومتی را شنیدیم، آن رهبران مسئول، رهبران فدراسیون اتحادیه های حکومتی را شنیدیم که به ما گفتند، کسی نمیتواند دست ما را بپیچاند، هرچه هست این است و اگر خوشحال نیستید" کفشهایتان را روی سرتان بگیرید و از اینجا بروید" مثل اینکه ما برده هستیم و دستمان را برای خیرات آنها دراز کرده ایم. مثل اینکه اینجا فقط مملکت آنها است و ما فقط لایق سرکوب و محرومییت هستیم. سالهاست که ما خواستار دستمزدهای مکفی برای رفع نیازهای یک زندگی انسانی برای فرزندانمان بوده ایم،برای حق معالجه پزشکی و بهداشت و درمانی که شفا بخش است و نه کشنده ،وبرای رهبرانی که گوشهایشان از کار افتاده است و حرفهای ما را نمیشنوند.
همچنان که گزارشات جهانی میگویند، مصر تبدیل به سرزمین تضادهای عمیق گردیده است،بشترین واردات هواپیماهای خصوصی واتومبیلهای مرسدس بنز را در کشورهای در حال توسعه دارد و چهل درصد از جمعیت در زیر خط فقر زندگی میکنند و نیمی از جمیت از یک فقر طاقت فرسا رنج میبرد، در صورتی که میلیارها دلار از ثروت ما در بانکهای خارجی انبار شده است و ما قادر به نظارت بر ثروت محلی خود و سلیقه های خود نیستیم. کانگستر های فاسد ، کسانی که دیگران را هم فاسد میکنند در پشت دیوار قلعه هایشان محفوظ هستند. ما با یک قانون اضطراری روبرو هستیم که ٣٠ سال است بر ما حکم میراند و با سیستم پلیسی ای روبرو هستیم که بر تمام زوایای زندگی ما تحمیل شده است. هر کدام از ما ممکن است مورد شکنجه و تحقیر واقع شویم چون پسر و دوست فلانی و فلانی نیستیم . بالانس همه چیز بهم خورده و طغیان کرده است و یک زندگی شرافتمندانه دیگر ممکن نیست. سپس انقلاب جوانان از راه رسید، دخترها و پسرهایمان که دیگر نمیخواهند این زندگی تحقیر آمیز را قبول کنند. آنها دیگر زندگی در بیکاری و تحقیر و سکوت زیر سرکوب را نمیپذیرند. آنها به خیابان ریختند و تمامی بخشهای مردم مصر را هم با خود همراه کردند. پسر ها و دخترهایمان که سینه هایشان را در برابر گلوله سپر کردند و حداقل ٣٠٠ تن از آنها شهید شدند. ٣٠٠ نفر از جوانان ما جان خود را برای آزادی فدا کردند، جان خود را فدا کردند تا ما را از تحقیرو بردگی ای که از آن رنج برده ایم آزاد کنند و اکنون جاده و راه برای همه ما گشوده است. کارگران و کارمندان مصر، شما که شمارش معکوس برای روز رفتن را از چهارسال پیش آغاز کردید، آزادی در جلو درهای ماست و جاده برای تأمین حقوق مان باز است. آزادی فقط خواسته جوانان نیست ، تغییر رژیمی که مار را سرکوب کرده است، فقط خواسته جوانان نیست ، ما آزادی میخواهیم تا بتوانیم حقوق وخواسته های مان را بیان کنیم ، تا راهی بیابیم و بر ثروتهای کشورمان و حاصل کار های شاقمان، که از ما دزدیده شده است، نظارت داشته باشیم .آنطور که ما بتوانیم دوباره عادلانه آن را تقسیم کنیم ، تا بخشها و رده ها و طبقاتی که در جامعه فرودست نگه داشته شده و سرکوب گردیده اند بتوانند سهمی از آنچه که به آنها تعلق داشته است ، بگیرند و حداقل دیگر از اهریمن فقر و درد بیماری در عذاب نباشند.
دیروز تصمیم گرفته اند که دستمزدها را ١٥ درصد افزایش دهند، بدون اینکه برایشان مهم باشد که این اضافه دستمزد با بالا رفتن قیمت کالاهای مصرفی در سال گذشته هیچ همخوانی ای ندارد. ما با این بازی قدیمی که افزایش قیمیت کالاها ،افزایش دستمزد ما را قورت میدهد فرسوده شده ایم. اکنون دیگر این بازیها پذیرفتنی و قابل قبول نیست. ما خون خود را با ٣٠٠ شهید برای ١٥درصد افزایش دستمزد نمی فروشیم. آنهایی که جانشان را فدا کردند، برای یک زندگی شرافتمند و آزادی فدا کردند. نبود و کمبود بودجه دیگر جواب نیست،پولهای دزدیده شده مردم در بانکهای اروپایی را برگردانید و با آن ناموزونی و کمبود بودجه ملی را رفع کنید. بودجه دستگاه پلیس را که در خیابانها جمعشان کرده اند و از آن زمان تاکنون اوباش کرایه ای ای که به جان ما افتاده اند را در پاسگاهایشان آموزش میدهند کاهش دهید. باید این بازی تمام شود. این حق ماست که بدانیم و نظاره گر باشیم که این بودجه ها چطوری خرج میگردد و حق تقدمها در خرج کردن چطوری تعیین میگردد. این حق ماست که برای دستمزد خود و حقوق خود مذاکره و تعیین تکلیف کنیم.این حق ماست که بر ثروت کشورمان و اینکه کجا میرود نظارت داشته باشیم.
تمام مردم مصر هم اکنون خواستار آزادی و زندگی ای شرفتمندانه همراه شأن و عدالت اجتماعی هستند. تمام مردم مصر خواستار سرنگونی رژیمی است که صدای ما را خفه کرده است ، باعث گرسنگی ما شده است. خواستار دادگاهی کردن رشوه خواران و فاسدینی است که دیگران را هم فاسد میکنند، خواستار برگرداندن ثروتهای دزدیده شده است.
پس بیایید با هم فریاد بزنیم و رسیدن به خواسته های زیر را تضمین کنیم.
*حداقل و حداکثر عادلانه ای از دستمزد،و جلوگیری از دهها نسبت گوناگون درفی مابین آنها،و حدااقل دستمزد هزار ودویست پوند و افزایش آن همراه با افزایش قیمتها و افزایش حداقل ده درصد سالانه دستمزد، حساب کردن هزینه های فوق العاده برای ریسکهای طبیعی و کاری و حساب کردن فوق العاده برای تغذیه با در نظر گرفتن قیمتهای کنونی.
* تأمین حفاظی مناسب از معالجه و بیمه درمانی مناسب و واقعی برای تمامی حقوق بگیران در تمامی بخشها،همراه معالجه نا محدود تمامی امراض صرف نظر از نوع شغل و دستمزد و ساعات کار.
* استخدام دایم کارگران قرادادی موقت در واحدها و ادارات دولتی وبخشهای عمومی . قراردادهای موقت باید مانند قراردادهای دائمی از جانب شرکتهای خصوصی نگریسته شود و قرار دادهای موقت غیر قانونی اعلام گردد.
* اعلام یک طرح ملی برای روبرویی با مسئله بیکاری و جبران بیکاری با اتخاذ بیمه بیکاری ، حداقل ٧۵ درصد از حداقل دستمزد برای افراد بیکار و تأمین فرصت کاری مناسب و درخور برای آنان.
* برابری کارگران در تمامی بخشها، مخصوصا در بین کارگران ادارات محلی و شهرداریها با پرسنل وزارتخانه ها.
. قبل از تمامی اینهایی که در بالا ذکر شد، حق کارگران مصر برای ایجاد اتحادیه های مستقل که آزادانه آنها را نمایندگی و بیان میکندو برداشتن تمامی موانعی که بر آن تحمیل شده است، تا دیگر و در زیرزمین ساختمان مجمع عمومی مردم، بدون اینکه کسی رابرای گوش دادن و مذاکره کردن با ما بیایبیم، نخوابیم. تا بتوانیم در باره ازدیاد دستمزدهایمان بحث و مذاکره کنیم و قادر باشیم متحد بمانیم و از خود زمانی که به ما توهین میشود دفاع کنیم.
کارگران و کارمندان مصر، مصر به لطف جوانان شگفت انگیزش، به موقعیتی با حیثیت در زیر آفتاب چرخیده است، جهان اکنون سیمای واقعی ما را دیده است،سیمای مردمی متمدن که به آزادی و عدالت اعتقاد دارد، سیمایی که با حمله شتر بانها و اسب سواران فاسد سقوط کرده بود، و فرزندان ما خونشان را برای یک زندگی شرافتمند برای تمامی مردم داده اند. دنیا صدای شما را که برای حقوقتان فریاد میزنید، شنیده است و امروز با شما اعلام همبستگی میکند، کارگران در سرتاسر دنیا روز ٨ فبریه را روز همبستگی با کارگران مصری اعلام کرده اند، به فریا دهای هبستگی که کارگران در همه جا سر داده اند گوش فرا دهید و تأیید کنید که آنها میدانند که شما چقدر قدرتمند هستید، و چقدرآزاد هستید و میتوانید که حقوق از دست رفته تان را پس بگیرید.
اتحادیه مستقل عمومی بنگاه های جمع آوری مالیات
فدراسیون بازنشستگان
رهبران کارگری سرتاسر مصر
CTUWS مرکز اتحادیه و خدمات کارگری
ترجمه از فرزاد نازاری - فوریه ٢٠١١