پرافتخار باد شهیدان انقلاب! پیروز باد انقلاب!
آن چه امروز رخ می دهد، بزرگ ترین انقلاب مردمی در تاریح کشورمان و در کلّ جهان عرب است. فداکاری شهدای ما بوده است که این انقلاب ما را بنا کرده و به ما امکان داده است تا تمامی مرزهای رعب و وحشت را درنوردیم. مادام که "رهبران" جانی و نظام جنایت کار آنان نابوده نشده است، ما باز نخواهیم ایستاد.
کناره گیری مبارک، نخستین گام و نه آخرین گام انقلاب است
تفویض قدرت به دیکتاتوری تحت سلطۀ عمر سلیمان، احمد شفیق و سایر همپالگی های مبارک، به مثابۀ تداوم همان نظام ]پیشین[ است. عمر سلیمان، یار دولت های اسرائیل و آمریکاست؛ کسی که عمدۀ وقت خود را بین واشنگتن و تل آویو صرف می کند؛ خدمتکاری صادق برای منافع آن ها. احمد شفیق نیز دوست نزدیک مبارک، شریک حکومت استبدادی او و تمامی جور و ستم و چپاولی است که به مردم مصر روا شده است.
ثروت کشور، متعلق به مردم آن است و باید به آنان بازگردانده شود
طی سی سال گذشته، این رژیم استبدادی، بزرگ ترین املاک کشور را به دست مشتی از رهبران تجاری و کمپانی های خارجی سپرد. تنها ١٠٠ خانواده، بالغ بر ٩٠ درصد ثروت کشور را در اختیار دارند. آن ها از خلال سیاست های خصوصی سازی، قبضه کردن قدرت و اتحاد با سرمایه، ثروت های مردم مصر را به انحصار خود درمی آورند. آن ها اکثریّت مردم مصر را به افرادی فقیر، بدون زمین و بیکار بدل کرده اند.
کارخانجانی که اسقاط شد و به بهای بسیار ناچیزی به فروش رسید، باید به مردم بازگردد
ما خواهان ملی شدن شرکت ها، زمین و دارایی هایی هستیم که از سوی این گروه غارت شد. تا زمانی که ذخایر ما در دست آنان باشد، ما قادر نخواهیم بود تا به طور کامل از شرّ این نظام خلاصی یابیم. بردگی اقتصادی، روی دیگر استبداد سیاسی است. بدون بازپس گیری ثروت مردم از دست این باند، ما قادر نخواهیم بود تا با معضل بیکاری برخورد کنیم و به یک حدّاقل دستمزد عادلانه برای یک زندگی شایسته، دست یابیم.
ما نمی پذیریم که سگ های نگهبان آمریکا و اسرائیل باشیم
این نظام، به تنهایی روی پای خود نمی ایستد. مبارک، به عنوان یک دیکتاتور، خادم و مواجب بگیری بود که مستقیماً در جهت منافع ]ایالات متحده[ و اسرائیل ایفای نقش می کرد. مصر، در حکم مستعمرۀ ]ایالات متحده[ بود، مستقیماً در محاصرۀ مردم فلسطین شرکت داشت؛ کانال سوئز و حریم هوایی مردم مصر را به منطقۀ آزاد ناوها و جت های جنگی ای مبدّل ساخت که مردم عراق را نابود و قتل عام کردند؛ گاز را به بهای بسیار ناچیز به اسرائیل فروخت، آن هم در حالی که قیمت های سرسام آور گریبان مردم مصر را می فشرد.
انقلاب باید استقلال، عزّت و رهبری در منطقه را مصر بازگرداند.
این انقلاب، یک انقلاب مردمی است
این انقلاب، انقلاب نخبگان، احزاب سیاسی یا گروه های مذهبی نیست. جوانان، دانشجویان، کارگران و فقرا، صاحبان این انقلاب اند. در روزهای اخیر، تعداد زیادی از نخبگان، احزاب و به اصطلاح "سمبل ها"، تلاش کرده اند تا بر موج انقلاب سوار شوند و آن را از صاحبان حقیقی اش بربایند. امّا تنها سمبل ها، شهدای انقلاب هستند و جوانانی که ثابت قدم در میدان باقی مانده اند. ما به ]آن نخبگان و احزاب[ اجازه نمی دهیم تا کنترل انقلاب مان را در دست گیرند و سپس ادّعای نمایندگی آن را داشته باشند. ما خود و شهدایی را معرّفی خواهیم کرد که جان باختند و با خونشان، بهای نجات مردم را پرداختند.
ارتش مردمی، ارتشی است که از انقلاب حفاظت می کند
همه می پرسند: "ارتش با مردم است یا در مقابل آن ها؟" ارتش، یک بلوک واحد نیست. منافع سربازان و افسران دون پایه، همانند منافع توده هاست. امّا افسران ارشد، مردان مبارک هستند؛ کسانی که با دقت برای حراست از رژیم ارتشا، ثروت و استبداد او برگزیده شده اند. این جزئی لاینفک از این نظام است.
این ارتش، دیگر ارتش مردم نیست. این ارتش، همان ارتشی نیست که دشمن صهیونیست را در اکتبر ١٩٧٣ شکست داد. این ارتش به طور تنگاتنگی با ]ایالات متحده[ و اسرائیل پیوند خورده است. هدف آن، حفاظت از اسرائیل است، و نه مردم. ما برآنیم تا اعتماد سربازان را به انقلاب جلب کنیم. امّا در عین حال نباید با شعارهایی هم چون "ارتش، جانب ماست" فریفته شویم. ارتش، یا مستقیماً دست به سرکوب تظاهرات خواهد زد، یا ساختار پلیس را برای ایفای این نقش تغییر خواهد داد.
شوراهای انقلابی را هر چه سریع تر برپا سازید
این انقلاب، از بزرگ ترین انتظارات ما هم فراتر رفته است. هیچ کس انتظار دیدن چنین جمعیّتی را نداشت. هیچ کس انتظار نداشت که مصری ها در مواجهه با پلیس، این چنین شجاع باشند. کسی نمی تواند ادّعا کند که ما دیکتاتور را به عقب نشینی وادار نکرده ایم. کسی نمی تواند بگوید که تغییر و دگرگونی در میدان تحریر رخ نداد.
آن چه که اکنون نیاز داریم فشار برای پیشبرد مطالبات اجتماعی- اقتصادی به مثابۀ بخشی از مطالبات مان است، تا از این طریق شخصی که در خانۀ خود نشسته است بداند که ما برای حقوق او مبارزه می کنیم. ما نیاز داریم که خود را در قالب کمیته های مردمی سازمان دهیم؛ کمیته هایی که شوراهای عالی خود از به شکل دموکراتیک و از پایین انتخاب می کنند. این شوراها باید شورای عالی دیگری را تشکیل دهند که نمایندگان تمامی گرایشات دیگر را دربر بگیرد. ما خواهان تشکیل شوراهای مردمی در میدان تحریر و در تمامی شهرهای مصر هستیم.
فراخوان به کارگران مصر، برای پیوستن به صفوف انقلاب
تظاهرات و اعتراضات، نقشی کلیدی در برانگیختن و تداوم انقلاب ما داشته است. اکنون، ما نیازمند کارگران هستیم. آن ها هستند که می توانند سرنوشت رژیم را تعیین کنند؛ نه فقط با شرکت در تظاهرات، بلکه با سازماندهی یک اعتصاب عمومی در تمامی صنایع حیاتی و شرکت های بزرگ.
رژیم فادرست تا چند روز یا چند هفته، این تحصّن ها و تظاهرات را تاب بیاورد، امّا اگر کارگران از اعتصاب به عنوان سلاح استفاده کنند، رژیم بیش از چند ساعت دوام نمی آورد. اعتصاب در خطوط راه آهن، حمل و نقل عمومی، فرودگاه و شرکت های بزرگ صنعتی!
کارگران مصر!
به نمایندگی از طرف جوانان شورشی، و به نمایندگی از خون ریخته شدۀ شهدایمان، به صفوف انقلاب بپیوندید و از توان خود استفاده کنید؛ پیروزی از آن ما خواهد بود!
پرافتخار باد شهیدان انقلاب!
سرنگون باد این نظام!
تمامی قدرت به دست مردم!
پیروز باد انقلاب!
سوسیالیست های انقلابی
info@e-socialists.net
برگردان: سیروس پاشا - ١١ فوریۀ ٢٠١١
ملیتانت - جمعه بیست و نهم بهمن ١٣٨٩