کارگران، فعالان و تشکل‌های کارگری؛
جنبش کارگری ایران با تمام مشکلاتی که کارفرمایان و دولت حامی آنان برایش به وجود آورده اند، همواره مبارزات خود را علیه هر گونه نابرابری و بی حقوقی خود و مردم محروم جامعه به پیش می برند و در این راه مشخصا" دچار هزینه های سنگینی شده‌اند.
با نگاهی گذرا به اخبار و گزارشات منتشره در رسانه‌های مختلف، متوجه خواهید شد که قوه قضائیه ایران آستین ها را بالا زده تا به هر شکل ممکن مبارزات جاری جنبش کارگری و فعالان این جنبش را سرکوب و آنان را خانه نشین کند. ما روزانه شاهد این واقعیت هستیم که نهادهای امنیتی و دولتی، کارگران را احضار، بازداشت و زندان می‌کنند و تمام این فشارها همه و همه دستورش از طرف قوه قضائیه صادر می شود و در پرتو آن کارفرمایان به میل خود کارگران را از کار اخراج می‌کنند و به میل خود دستمزدها را تعیین می‌کنند. هر چند درخواست کننده برای احکام دستگیری یا احضارها توسط اداره اطلاعات صورت می گیرد، اما با کمال تاسف عده ای قاضی نیز که بر سر میز قدرت نشسته اند چشم و گوش بسته و بدون هیچ گونه تحقیقی، دستورات اداره اطلاعات را مو به مو اجرا و حتی از آنان استعلام می کنند که به فلان متهم چند سال حکم بدهند.
بر کسی پوشیده نیست که همه این فشارها بر کارگران و فعالان کارگری کاملا با هماهنگی محافظین سرمایه صورت می‌گیرد اما در شعار و صحبت‌های که به خورد اذهان عمومی می‌دهند، چنین وانمود می‌کنند که قوه قضائیه مستقل و هر قضاتی بر اساس مدارک مستند احکام را علیه متهم صادر می‌کند. این برای من کارگر و هزاران کارگر دیگر این سوال را بوجود می‌آورد که قوه محترم قضایی، لطفا به ما کارگران بگوید جرم آن چند کارگری که در شهر های مهاباد، رشت، بوکان و سنندج دستگیر شدند و هر کدام از آنان را به یک الی دو سال یا بیشتر به حبس تعزیری محکوم کردید، چیست!؟ لطفا توضیح دهید که جرم فعالین کارگری که هم اکنون در زندان به سر می‌برند، چیست؟!
کارگران، مردم آزادیخواه؛
همانطور که اطلاع دارید؛ حاکمیت سرمایه‌داری در تمام دنیا با یک بحران عظیم اقتصادی دست به گریبان است. آنها سعی می‌کنند که بار سنگین این بحران را به دوش طبقه کارگر بیندازند. دستمزدهای چند برابر زیر خط فقر برای کارگران شاغل و بی حقوقی کامل و عدم ایجاد امکانات ابتدایی برای کارگران بیکار و اخراجی، زندگی را طاقت فرسا و غیر قابل تحمل کرده است. فقر و فلاکت بیداد می‌کند و در کنار آن بنگاه‌های نیروی مادی و مافیای اقتصادی، زندگی و معیشت توده کارگر و اقشار ستمدیده جامعه را وارد مخاطره جدی کرده است. حاکمیت سرمایه‌داری برای گذر از بحرانی که خود درست کرده است، حاضر است یک بحران انسانی را هم بوجود آورد. نوک تیز حمله به کارگران و فعالین کارگری دقیقا به منظور سرکوب مبارزات کارگری و مرعوب کردن حنبش کارگری است تا در مقابل این همه بیحقوقی سکوت کنیم. به این اعتبار امروزما کارگران و فعالین کارگری بیشتر از هر زمان دیگری باید ضمن افشای حیله‌ها و نیرنگ‌های سرمایه‌دار ان و محافظین رنگارنگشان، قدم برای ایجاد تشکل‌های توده‌ایی طبقاتی برداریم و بیشتر از هر زمان دیگری به اتحاد و همبستگی طبقاتی و همدلی و همکاری نیازمندیم.
بدون شک طبقه کارگر ایران ضمن محکوم کردن این احکام سنگین و ناعادلانه علیه فعالان کارگری، خواستار آزادی تمام کارگران زندانی و کلیه زندانیان سیاسی است. ما کارگران حق هر گونه اعتراض را به این احکام ناعادلانه را برای خود محفوظ می دانیم و از کلیه کارگران، تشکل های کارگری و انسان‌های آزادیخواه انتظار می‌رود که در مقابل این همه فشار علیه کارگران ایران سکوت نکنند و از هر راه ممکن اعتراض خود را به قوه قضائیه برسانند.
محمود صالحی - ٩٢/۵/١۴