طبقه کارگر ایران از این تند پیچ هم خواهد گذشت

کارگران، فعالان کارگری؛
از سال ١٣٨٠ به بعد جنبش کارگری ایران وارد دور دیگری از مبارزات نابرابر با مناسبات حاکم سرمایه داری شده است. به یمن جسارت و از خود گذشتگی بخش عمده‌ایی از کارگران آگاه، هر روز به وسعت این مبارزات افزوده شده و میشود. با نگاهی گذرا به مبارزات جنبش طبقه کارگر در گذشته، به سادگی قابل لمس است که کارگران ایران یک لحظه برای اهداف خود که همان رسیدن به خواست و مطالبات طبقاتی خود است قصور نکرده‌اند.
با وصف سرکوب شدید اعتراضات و مبارزات کارگران توسط حامیان سرمایه، از یورش به صفوف کارگران بهشهر، کشتار بی‌رحمانه کارگران خاتون آباد و دستگیری و زندانی کردن کارگران سقز در اول ماه مه سال ١٣٨٣ گرفته تا سرکوب مبارزات کارگران شرکت واحد و نیشکر هفت تپه و بازداشت اعضای این دو تشکل و نیز دستگیری و احضار روزانه فعالین کارگری عضو کمیته‌های کارگری، همه و همه نشان از آن می‌دهد که سرمایه‌داران و محافظانشان هیچ گونه اعتراضی بر نمی‌تابند و در هر شکل و لعابی، با هر پرچم و انتخاب هر رنگی ولو سبز، بنفش یا سیاه، همواره بنا به ماهیت طبقاتی‌اشان، کارگران را استثمار می‌کنند و هر گونه تحرکی از جانب کارگران برای آن‌ها غیر قابل تحمل است. جنبش طبقه کارگر و فعالین این جنبش نیز برای دستیابی به خواست و مطالبات برحق خود و بهره گرفتن از یک زندگی انسانی کماکان عزم خود را برای برپایی تشکل‌های خود ساخته و مستقل کارگری جزم کرده‌اند و به راحتی دست بردار نیستند. می‌توان لیست بلند بالایی از مبارزات رادیکال جنبش طبقه کارگر به عنوان تنها جنبش موجود در صحنه اعتراضات عمومی و اصلی‌ترین نیروی محرکه جامعه به عنوان سند به اذهان عمومی معرفی کرد. دقیقا به همین دلیل و برای خاموش کردن شعله مبارزات و اعتراضات توده کارگر است که سرمایه‌داران با استفاده از کلیه امکاناتی که مربوط به دستگاه سرکوب است ، روزانه اقدام به بازداشت، دستگیری، زندان و آزار و اذیت کارگران و فعالین کارگری می‌کنند.
تاریخ مبارزات جنبش طبقه کارگر در چند دهه گذشته، به سادگی بیانگر آن است که بازداشت کارگران و رهبران آنان نه تنها موفق نشده که مبارزات جنبش کارگری را به عقب برگرداند بلکه باعث تشدید مبارزات کارگری شده و بر این اساس تعداد زیادی فعال کارگری از دل این مبارزه بیرون آمده‌اند و هر کدام در سطح ایران و بین‌المللی چهره‌های سرشناسی هستند و هر روز به تعداد این فعالان افزوده می شود .
برخی از این فعالین کارگری برای برون رفت از پراکندگی، اقدام به تشکیل چند کمیته و تشکل خود ساخته کرده‌اند. این کمیته ها و تشکل ها با تمام توان خود جهت خدمت به طبقه کارگر و ترویج مسایل کارگری هر کدام به توان خود از هیچ کوششی دریغ نکرده‌اند و فعالانه در تمام عرصه ها از جمله کمک مالی به خانواده زندانیان و یا تشکیل کمیته ها ی دفاع از کارگران زندانی، این جنبش را به پیش هدایت کردند و دلسوزانه تلاش نموده اند. تحرک و تشدید مبارزات جنبش کارگری باعث شد تا کمیته‌های مختلف کارگری در خارج از کشور نیز شکل بگیرد. بدون شک تشکیل کمیته‌های مستقل کارگری در خارج از کشور رنگ و بوی تازه ای به جنبش کارگری در ایران داد.
همه این‌ها دست آوردهای بزرگی است که کارگران پیشرو و فعالین جنبش طبقه کارگر ایران در دل مبارزات جاری به دست آورده‌اند و هر روز به پیشروی خود جهت آگاهی دادن به طبقه کارگر ادامه می دهند.
از طرف دیگر مسئولان امنیتی کاملا تخصصی آموزش دیده‌اند تا به هر شکلی مبارزات طبقه کارگر ایران را سرکوب کنند. مسئولان امنیتی نمی توانند از دور نظارگر پیش‌روی مبارزات کارگری باشند. بلکه عملا" برای سرکوب آن دست به هر کاری می زنند تا فعالان جنبش کارگری را به حاشیه برانند. ابتدا آمدند از قانون کار استفاده کردند و برابر همان قانون اگر کارگری در آن صنف اشتغال نداشته باشد نمی تواند نماینده کارگر باشد. برای اینکه فعالان کارگری را از تشکل ها اخراج کنند. آمدند و قبل از هر چیز آن عده فعال کارگری که در تشکل های ثبت شده فعالیت می کردند و برای سرمایه داران و کارفرمایان معضل ایجاد کرده بودند، شروع به اخراج آنان با بهانه های واهی از محل کار کردند که قانونا"آن کارگران دیگر نمی توانستند خود را جهت نمایندگی کارگران کاندیدا کنند. بعد از این حربه به تهدید فعالان کارگری پرداختند، فعالان را احضار و تهدید کردند که دست از فعالیت های کارگری بردارند، آنها را بازداشت و زندان کردند، عده‌ایی را ترور کردند و عملا عده زیادی از فعالین کارگری را از بدنه کارگری جدا کردند، بعدا" آمدند اتهام احزاب به قول آنان غیر قانونی را به آنها زدند و.... اما تمام این فعالیت های ضد کارگری نتوانست طبقه کارگر و فعالان این جنبش را از پای در آورد. دشمنان طبقه کارگر خوب می دانستند که اگر کارگر را زندانی کنند بعد از مدتی با قامتی برفراشته و سر بلند در میان گل باران کارگران و دوستان طبقه کارگر از زندان آزاد خواهند شد و منبعد به یک چهره سرشناس تبدیل خواهند شد.
ما شاهد بودیم که هر زمان یک کارگر را بازداشت کردند بعد از مدتی این کارگر در زندان هم سکوت نکرده و همیشه با فرستادن پیام یا نوشته از حقانیت خود و محرومان جامعه دفاع و همیشه در حال تعرض بوده است.
بنابراین مسئولان امنیتی برای جلو گیری از این پیشروی جنبش کارگری باید چاره اندیشی می کردند و به شکلی جلو این پیشروی را می گرفتند. این بار با یک روش جدید که تا این مدت توانسته جنبش کارگری را یک قدم به عقب برگرداند شروع کردند و آن چیزی نیست جز تخریب فعالان کارگری.
تخریب فعالان کارگری از سال ١٣٨٩ شروع و تا این لحظه هم ادامه دارد. مسئولان امنیتی در پی یک طرح و نقشه از قبل تعیین شده شروع به تخریب فعالین کارگری کردند. آنها نقاط ضعف فعالین را مورد کنکاش قرار داده و با استفاده از همه امکانات خود و در پیش گرفتن روش‌های کاملا حرفه‌ایی، موجی را به راه انداختند. متاسفانه این موج، عده‌ایی از فعالین کارگری را به دام انداخت. آنها بدون اطلاع از پروژه مسئولان امنیتی و ناآگاهانه وارد این پروژه شدند و اختلافات شخصی خود را دست مایه‌ایی برای وجود یک بحران کردند. اما زیاد طول نکشید که خود آن اشخاصی که مجری این تخریب ها بودند خود نیز مشمول این تخریب ها از طرف مسئولان امنیتی قرار گرفتند و از این بابت خیلی هم نگران هستند. در کنار آن، عده‌ایی فرصت طلب در خارج از کشور که خود را "فعال کارگری و سوسیالیست" معرفی می‌کنند، این فرصت را غنیمت شمردند و آنها هم بدون آگاهی از پروژه مسئولان امنیتی از سر سنت همیشگی خود تمام تلاششان را به کار گرفتند تا با استفاده از این فضا، در بین مخالفین اقدام به یار گیری کنند. در فرهنگ آنها اگر یک کارگر از نظر فکری با آنان نباشد علیه آنان است و باید تخریب شود. با این عمل ضد انقلابی می خواهند جنبش کارگری و فعالان این جنبش را از هم بپاشند و یک عده انسان ساده را به ابزار خود تبدیل کنند. جدیت و انرژی آنها برای تخریب فعالین کارگری غیر قابل وصف است و هیچگاه انرژی را در افشا ی ماهیت ضد کارگری حاکمیت سرمایه‌داران به کار نگرفته‌اند. تاریخا هم ثابت کرده‌اند که حضور آنها در تشکل‌های موجود تنها برای خالی نبودن عریضه بود که به هر شکلی به ظاهر خود را با جنبش کارگری وفق دهند. ما دیدم و مشاهده کردیم که تمام مشکلاتی که در این چند سال اخیر دامنگیر جنبش کارگری شد و تخریب های که رو به افراد این جنبش شده است تماما" از طرف کسانی است که به شکلی در استثمار طبقه کارگر نقش دارند و به شکلی کار فرما هستند. عده معدودی در خارج از کشور نیز که تا این تاریخ نتوانستند برای جنبش کارگری مفید باشند با این افراد که در داخل ایران هستند تماس دارند و از این مشکلات سو استفاده کردند ودر پی بروز اختلافات جزیی بین فعالین کارگری، دست به قلم شدند و در فضای مجازی شروع به جعل تاریخ کرده اند. آنان می داند که ما کارگران در داخل ایران در شرایطی نیستیم که با سند و مدرک مستند جواب آنان را بدهیم و آن افراد هم هر چیزی که برای خود صلاح نمی بینند نثار فعالین کارگری داخل کشور می کنند. آن اشخاص هر لحظه یک حرفی می زنند و هیچ وقت آماده نیستند تا به شرافت انسانی و طبقاتی خود رجوع کنند و آنجه مستند است برای دیگران تعریف کنند. آنها همیشه کج دار و مریض حرکت می کنند و در گفته هایشان ابهام وجود دارد و هر دم سخنی را می گویند. برای نمونه؛ شایعات گسترده در این مورد که به فلان فعال کارگری پول داده‌اند و فعال کارگری آن پول را به جای اینکه به مصرف جنبش کارگری برساند ان را شخصا" برای خود نگهداری کرده است، این تنها یکی از نمونه‌هاست در حالی که بعد از پیگیری قضیه، همه آنها دروغ محض و بزرگنمایی و مطرح کردن خود آن اشخاص است. به علاوه اینکه آنها یک دشمن و یک حریف فرضی را برای خود انتخاب کرده‌اند و تمام نیتشان تخریب و تضعیف آن حریف است و نه حاکمیت سرمایه‌داری.. این واقعه در شرایطی اتفاق می‌افتد که در کشور ما گرفتن هر گونه وجه از خارج از کشور جرم محسوب می شود و گیرنده با اتهام اینکه در خارج از کشور ساپورت مالی می شود، برایش پرونده تشکیل می دهند و به اتهام گرفتن کمک مالی از ضد انقلاب محاکمه و محکوم می گردد. این اتهام زمانی به یک شهروند ایرانی تفهیم می گردد که فرستنده و گیرنده مشخص باشد و آن زمان مسئولان امنیتی برای شخص گیرنده پرونده سازی می کنند. یا تعدادی از افرادی که در خارج از کشور زندگی می کنند آمدند به جای اینکه به تشکلها کمک کنند به اعضای این تشکلها کمک کردند و بعدا" اظهار کردند که این کمک های برای تشکل بوده نه برای شخص مورد نظر.
این موضوع امروز به یک مشکلات بزرگ در میان فعالان کارگری و تشکلهای موجود تبدیل شده است. این افراد آماده نیستند تا بر اساس آنچه واقعیت است عمل کنند!!؟
باید تاکید کنم که نمی خواهم به شخصیت کسانیکه تنها یک روز به جنبش کارگری خدمت کرده‌اند، لطمه وارد شود. من با احترامی که برای تک تک آن انسانها دلسوز دارم از آنان می خواهم که دست از این شایعات بردارند تا خود دچار این مشکلات نشوند.
تعدادی از فعالین کارگری داخل کشور که در سنوات گذشته به این شایعات دامن می زدند. امروزخود طعمه این حریق دو زبانه شده اند، امروز خود آنان نیز مورد این حمله ضد انقلابی از طرف اشخاصی قرار گرفته‌اند که هیچ وقت فکر آن را نکرده بودند.
اگر به تاریخ نگاه کنیم در گذشته این مشکلات وجود نداشته، می دانید چرا؟ چون در گذشته جنبش کارگری ایران تا این اندازه فعال نبود هر چه جنبش کارگری فعال تر شود به همان اندازه دشمنان او هم فعال تر خواهند شد. سرمایه داران و کسانیکه از موجودیت سرمایه داری دفاع می کنند جنبش کارگری را با گوشت و پوست می شناسند و می دانند اهداف طبقه کارگر چیست و می دانند که آن طبقه برای رسیدن به هدف خود هر چند کند اما دارد حرکت می کند. سرمایه داران و حامیان آنان می دانند که طبقه کار در فکر آن است تا در کارخانه ها ی پارچه بافی برای نظام سرمایه داری سرا پا گندیده کفن بدوزد.