زندان یک میدان دیگر مبارزه

بالاخره علی نجاتی، رئیس هیئت مدیره‌ی سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، و دوست و مدافع حقوق همه‌ ما کارگران و تمام انسانهائی که از حاصل دسترنج خود زندگی میکنند، زندانی شد. خدمتگزاران سرمایه‌ او را به جرم هدایت کارگران مجتمع صنعتی نیشکر هفت تپه در ایجاد تشکل خود ساخته و تحصیل حقوق بر حقشان به زندان انداختند. خدمتگزاران سرمایه‌ او را به زندان انداختند تا کارگران به میدان آمده و فعالین کارگری در سراسر ایران را از پیگیری حقوق خود و همطبقه‌ئی هایشان بازدارند. آری علی در زندان به چهار دوست و همکارش، فریدون نیکوفرد، قربان علیپور ، جلیل احمدی و محمد حیدری مهر پیوست تا بلکه سرمایه‌داران با درد سر کمتری به بیرون کشیدن شیره جان کارگران ادامه دهند. اما زهی خیال باطل. من شک ندارم که علی و همکارانش در زندان نیز همچون بیرون به مبارزه علیه ستم سرمایه‌داران و افشای نقش خدمتگزاران آنها ادامه خوهند داد. آنها در زندان نیز که مملو از قربانیان نظام سرمایه‌داری است ، به مبارزه خود ادامه خواهند داد و با تجارب ارزنده‌تری دوباره در بیرون به صفوف ما خواهند پیوست و با هم به کشمکش خود علیه ستمگران ادامه خواهیم داد. ما کارگران به همراه فرزندان و همسرانمان در کنار همسر و فرزندان علی و ۴ همکار در بندش هستیم. ما ضمن محکوم کردن این عمل ضد کارگری و غیر انسانی خواهان آزادی بی قید و شرط آنان و بازگشت همه‌ آن عزیزان به به سر کارهستیم.
علی و چهار همرزمش از تبار پرولتاریای صنعتی و از خطه‌ی مبارز خیز و صنعتی خوزستان هستند. آنها هم جنس کارگران قهرمان صنعت نفت، این نیروی اصلی سقوط حکومت پهلوی و رهروان کسانی هستند که دهها میلیون نفر در دوره‌ انقلاب به نفعشان شعار میدادند: "کارگر نفت ما + رهبر سرسخت ما". علی و همکارانش از روزی که تشکل خود ساخته خود را تشکیل دادند ، تا همین امروز زیر بارانی از توطئه و فشار کارفرما و نیروهای اطلاعاتی و قضائی بودند ، تا به طبقه کارگر ایران اعتماد به نفس نبخشند و از حقوق پایمال شده کارگران هفت تپه دفاع نکنند. اما این توطئه‌ها سر برافراشته‌شان را خم نکرد هیچ ، بلکه مصممتر از قبل به دفاع از حقوق روای همطبقه‌هایشان ادامه دادند. علی تا آخرین لحظه‌ حضورش در بیرون با قلم و قدم علیه سرمایه‌داران و به نفع کارگران تلاش کرد.
در دل کشمکشی که در جامعه موجود است سرمایه‌داران برای ما کارگران و خانواده‌هایمان در حال پختن آش شوری هستند. آنها تا هم اکنون شیر را از میلیونها نوباوه، قلم و کاغذ را از میلیونها کودک ، خدمات بهداشتی و درمانی را از صدها هزار مریض ما دریغ کرده‌اند. آنها حتی دستمزدهای بخور و نمیر ما را نمیدهند. اکنون آنها میخواهند با حذف یارانه‌ها و جلوگیری از اضافه‌ کردن دستمزدها و عدم کار آفرینی بر محرومیت ما بیافزایند. آنها میدانند که ما پیگیرانه تلاش خواهیم کرد تا این آش را به حلق خودشان بریزیم. آنها علی و علیها را از ما میگیرند تا در این مبارزه‌ پیش رو ضعیفمان کنند. اما تا علیها در داخل زندان مشغول مبارزه‌اند، ما در خارج برای پر کردن جایشان تلاش بیشتر خواهیم کرد. زندانی کردن نمایندگان کارگران نیشکرهفت تپه نه اینکه نمی تواند کارگران نیشکر هفت تپه را مرعوب کنند ، بلکه کارگران نیشکر هفت تپه به پاس خدمات این عزیزان در مدت کمی که در خدمت آنان بودند از هر نظر از آنان حمایت می کنند . وظیفه ما کارگران حمایت از خانواده این عزیزان است و از هر طریقی که برایمان ممکن است باید از هر نظر آنان را یاری دهیم .
ما معتقد هستیم که کارگران در هر نقطه از جهان ، تشکل های کارگری و انسان‌های آزادیخواه، خانواده این کارگران زندانی را تنها نخواهند گذاشت و از لحاظ مادی و معنوی آنان را مورد حمایت های کارگری قرار خواهند داد . (( براساس نظر خود این عزیزان که از کارگران خواستند تا آنان را کمک کنند. ))