اطلاعیه شورای همکاری نیروی های چپ و کمونیست
سرمایه داران و جمهوری اسلامی مسئول کشتار کارگران معدن مهماندویه دامغان هستند!
هنوز مدت زمان زیادی از کشتار بیش از ۵٠ کارگر شرکت معدنجو نگذشته است که بار دیگر با خبر دردناک کشتار کارگران معدن مهماندویه دامغان در استان سمنان مواجه میشویم. به گفته مسئولان، این معدن مدتی فعالیت نداشت. روز دوشنبه هجدم فروردین مالکین معدن، کارگران را برای بررسی شرایط آغاز کار مجدد به درون معدن می‌فرستند. هنگامی که از نخستین کارگری که برای ارزیابی به درون معدن فرستاده شده، خبری نمی‌شود ٦ کارگر یکی پس از دیگری برای کمک به همکاران خود به درون معدن می‌روند و همه ٧ کارگر بنام‌های مرتضی شکاری،احمد شکاری،مهدی گیلکی، هانی گیلکی، غلام حسین ابراهیمی،مجتبی اکبری و علی ابراهیمی بر اثر گاز گرفتگی درون معدن کشته می‌شوند. همه شواهد روز واقعه نشان میدهد که عدم رعایت ایمنی و استانداردهای عمومی و نیز استفاده از کارگران برای سنجش شرایط کار و بازگشایی معدن، توسط کارفرما که یک شرکت خصوصی بوده عامل کشته شدن کارگران بوده است.
استاندار استان سمنان با وقاحت تمام “خطای فردی و اشتباه محاسباتی”را علت جان باختن کارگران اعلام داشته در حالی که سرپرست امور عمرانی این استان اعتراف نمود که “نداشتن امکانات و تجهیزات کافی در حادثه فوت هفت کارگر در معدن مشهود بوده است.”
فجایع کشتار کارگران معدن در ایران مدام تکرار شده و افزایش می‌یابد. در روز یکشنبه ۱۷ فروردین یک روز قبل از کشته شدن کارگران معدن مهماندویه، دو کارگر بر اثر ریزش معدن سنگ آهن در روستای عبداله آباد مهاباد زیر آوار ماندند و یکی از آنها بنام حسن فلاح بر اثر جراحات وارده جان باخت. تنها در سال گذشته ٦ معدن دچار ریزش، انفجار و یا انتشار گاز شده و موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از کارگران شده است.عدم رعایت استانداردهای ایمنی توسط سرمایه‌داران و دولت، فصل مشترک همه این رویدادها بوده است. اولویت آنها سود و استثمار است و جان کارگران برای آنها اهمیتی ندارد. دولت و مسئولین همانند گذشته با مانور‌های نمایشی برای فریب افکار عمومی مدعی “رسیدگی به کشتار معدنچیان” شده‌اند در حالی که هنوز رسیدگی به وضعیت جانباختگان و آسیب دیدگان معادن در سالهای گذشته یا بنفع مالکین تمام شده و یا اینکه در دالان تودرتوی دولت سرمایه‌داران خاک می‌خورد و زندگی خانواده‌های آنان در معرض تباهی بیشتر قرار گرفته است. کشته و زخمی شدن کارگران بر اثر شرایط کار در سالهای اخیر پیوسته افزایش یافته است. آمارهای رسمی نشان میدهد که تنها در شش ماهه نخست سال گذشته ۲۱۵۵ کارگر بر اثر رویدادهای کار کشته شده و بیش ۲۷۳۷۷ زخمی شده‌اند.
سرکوب مزد، انبوه بیکاران، کار ارزان و سود و استثمار بیشتر زمینه ساز کشتار کارگران و بی تفاوتی سرمایه‌داران و جمهوری اسلامی نسبت جان کارگران و حفاظت و ایمنی محیط کار است. ما ضمن همبستگی با خانواده کارگران جانباخته خواهان افشای نام مسئولین این جنایت و حامیان آنها در دستگاههای دولتی در پیشگاه افکار عمومی و نیز محاکمه آنها هستیم. راه مبارزه با چنین شرایط دهشتناکی که به کارگران تحمیل می‌شود اتحاد، همبستگی و تشکل طبقاتی کارگران است. کارگران همبسته و متحد نه تنها می‌توانند این شرایط را تغییر دهند بلکه با توجه به شرایط ملتهب جامعه و رشد مقاومت و مبارزه از پائین، می‌توانند شرایط را برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و بدیل خودسامان و شورایی کارگران و زحمتکشان هموار نمایند.
سرنگون باد رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی
برقرار باد دولت کارگری شورایی
زنده باد سوسیالیسم
شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست
۸ آوریل ۲۰۲۵ / ۱۹ فروردین ۱۴۰۴
امضاها:
امضاها: اتحاد سوسیالیستی کارگری، حزب کمونیست ایران،
حزب کمونیست کارگری - حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) وهسته اقلیت
***************
پیام نوروزی شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست
فرارسیدن سال نو و شکوفایی طبیعت را به عموم توده های مردم ایران تبریک می‌گوییم. حاکمان اسلامی همواره جشن نوروز را رقیب اعیاد اسلامی دانسته و علیه برگزاری مراسم سال نو اقدام کرده اند. به این اعتبار، برگزاری جشن های نوروزی همواره نوعی از اعتراض علیه رژیم اسلامی بوده و امسال نیز با همه ناملایمات تحمیل شده بر جامعه، مردم ایران در گستره ای همگانی می‌کوشند تا با برگزاری جشن‌های میدانی فرا رسیدن سال نو را گرامی دارند.
برگزاری مراسم نوروزی در شهرها و مناطق مختلف بویژه در کردستان و لرستان و پاره ای از دیگر مناطق ایران که این روزها بزرگترین جشن های نوروزی را برپا کردند، نمونه هایی از پاسداشت شادمانی مردم در مقابل ایدئولوژی مرگ و ماتم و عزای ۴۶ ساله جمهوری اسلامی است.
اگر چه فقر عمومی مانع بزرگی برای اجرای همه رسوم نوروز، از جمله دید و بازدید و خرید لباس نو ایجاد کرده، اما عزم ما را برای ادامه مبارزه و پایداری شادی و طراوت زندگی علیه مسبب اصلی اوضاع نابسامان کنونی که همانا رژیم اسلامی است، استوارتر کرده است.
سال نو در شرایطی فرا می‌رسد که جمهوری اسلامی بزرگترین بازنده سال گذشته در منطقه بود. در داخل هم رژیم اسلامی روزگار خوبی نداشت. پروژۀ پزشکیان برای مقابله با برآمد یک جنبش انقلابی با شکست روبرو شد و تلاش او برای اتحاد جناح‌ها و باندهای مختلف رژیم تحت عنوان «وفاق ملی» با شکست مواجه شد.
سال گذشته در عین حال سال ایستادگی و گسترش مبارزات مردم بود و هیئت حاکمه در مقابله با تحمیل حجاب اجباری به زنان با شکست روبرو شد. اگرچه هنوز عوامل رژیم اسلامی زنان را در خیابان‌ها و اماکن عمومی آزار می دهند، اما رژیم ناچار شد نزد پایگاه ضد زن خود اعتراف کند که توان اجرای قانون کذایی «عفاف و حجاب» را ندارد. در طول سال گذشته کارزار سه شنبه های اعتراضی علیه مجازات ضد انسانی اعدام نیز گسترش یافت و به ۳۸ زندان رسید. اعتراضات اقشار گوناگون مردم ایران و کارگران و بازنشستگان همواره جریان داشت و جمهوری اسلامی با دستگیری و شکنجه و مجازات فعالان سیاسی – اجتماعی و محاکمه آنان در بیدادگاه های خود به مقابله با اعتراضات توده ای برخاست.
سال جاری در شرایطی به پایان می‌رسد که با ادامه سیاستهای رژیم اسلامی هیچ چشم اندازی برای بهبود اوضاع سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مردم وجود ندارد و هر گونه بهبود اوضاع در گرو ادامه و گسترش مبارزه جنبش های مختلف اجتماعی و طبقاتی است. در آخرین روزهای سال، شورایعالی کار، حداقل دستمزدی را برای کارگران تعیین کرد که قدرت خرید آنان حتی نسبت به اوایل سال هم کمتر شده است و برای مقابله با گرسنگی هیچ راهی بجز اعتصاب و تظاهرات برای کارگران باقی نگذاشت.
در آستانه سال نو، ما یاد همه عزیزانمان را که در راه آزادی و برابری جان خود را فدا کردند گرامی می داریم و همراه و همگام خانواده های دادخواه هستیم. به زندانیان سیاسی درود می فرستیم و مقاومت آنها را ارج می گذاریم و به مبارزه مان برای آزادی همه زندانیان سیاسی و نابودی دیکتاتوری حاکم ادامه می دهیم.
ما خود را بخشی از جنبش کارگری، زنان، دانشجویی، بازنشستگان، معلمان و رفع ستم ملی می دانیم و برای متحد و متشکل شدن این جنبشها از هیچ کوششی فروگذار نمی کنیم.
بکوشیم نوروز ۱۴۰۴ آغازی باشد بر اتحاد و همبستگی و پیشروی بیشتر ما و تحمیل شکستها و عقب نشینی های گسترده تر به رژیم اسلامی.
نوروزتان پیروز
سرنگون باد رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست
۲۹ اسفند ۱۴۰۳
امضاها: اتحاد سوسیالیستی کارگری، حزب کمونیست ایران،
حزب کمونیست کارگری- حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت
***************
اطلاعیه شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست:
در محکومیت تفرقه و نفرت پراکنی نژادپرستانه رژیم در ارومیه
روزهای اول و دوم فروردین در شهر ارومیه جریانات «پان‌ترکیست» با طراحی حکومتی تظاهراتی در خیابان‌های مرکزی شهر برعلیه مردم کُرد پیش بردند. این تظاهرات با سخنرانی و تحریک «محمد خلیل پور» رئیس شورای شهر ارومیه و تبلیغ و شرکت «نادر قاضی پور» نماینده پیشین مجلس صورت گرفت و در آن عوامل حکومتی و عده‌ای از ناسیونالیست‌های «پان‌ترکیست» شرکت داشتند. در این تظاهرات از جمله شعارهایی مانند: «آذربایجان بیدار است، کُردها مهمان ما هستند»، «آذربایجان پاینده باد، دشمنانش نابود باد» و «ارومیه تُرک است و تُرک می‌ماند» سر داده شد. تظاهرکنندگان چماق‌دار با حمل تصاویری از «ملاحسنی» نماینده خمینی در ارومیه و عامل قتل‌عام مردم بی‌دفاع «قارنا» و «قلاتان» در نزدیکی شهر نقده در سال ۱۳۵۸، هشدار تکرار همان فجایع را در اذهان زنده کردند.
این تجمع «پان‌ترکیست»ها، ظاهراً در واکنش به مراسم‌های نوروزی بزرگ و بی‌سابقه در شهرهای کردستان و ایران و به‌ویژه همایش نوروزی بی‌نظیر شهر ارومیه صورت گرفته است. نمایش همبستگی شکوهمند مردمی در مراسم‌های نوروزی امسال کارگزاران رژِیم را به وحشت انداخته و ازآنجا که قدرت جلوگیری از آن را نداشتد، با اتکا به دستجات «پان‌ترکیستی» به حربه ایجاد تفرقه و نفرت پراکنی بین کُردها و تُرک‌ها پناه برده‌اند. رژیم اسلامی می‌داند که مردم با هر زبان و تعلق ملی و مذهبی در ارومیه و هر جای دیگر ایران ادغام‌شده‌اند، معاشرت دارندِ و با هم کار و زندگی می‌کنند و مشکل مردم نه این تفاوت‌ها، بلکه فقر و فلاکت و سرکوبگری رژیم است. رژیم دیده است که این مردم، در طی خیزش ۱۴۰۱ وسیع‌ترین همبستگی و همدردی را با هم نشان دادند. می‌داند این مردم به‌شدت معترض و ناراضی هستند و از هر فرصتی برای ابراز انزجارشان از رژیم بهره می‌برند، لذا سیاستش را بر درهم شکستن این اتحاد و همبستگی و دامن زدن به تحریک ملی و مذهبی قرار داده است.
شهر «ارومیه» نماد رنگین‌کمان فرهنگی و زبانی در طول تاریخ بوده و تقلیل این شهر به یک ملت خاص، توهین بزرگی به انسانیت و به‌ویژه ساکنان آگاه ارومیه است. تقسیم ساکنان شهر به دو گروه بومی و مهاجر، به خطر انداختن امنیت و وحدت مردم و به نفع رژیم سرکوبگر است که با این نوع حربه‌ها می‌خواهد به بقای ننگینش ادامه دهد.
این واقعه «ارومیه» درعین‌حال هشداری جدی به مردم ایران و اردوی آزادیخواهی و انقلابی و کل نیروهای سیاسی مسئول در جامعه است.
«شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست» این تحرکات ناسیونالیستی و نژادپرستانه را محکوم می‌کند و فراخوانش به کارگران و مردم آزادیخواه این است که در مقابل سیاستهای ارتجاعی رژیم اسلامی و مؤتلفین ناسیونالیستش قاطعانه بایستند و عنصر همبستگی و برابری و همدردی و نوع‌دوستی را تقویت کنند. مردم ایران آزادی و برابری و حرمت و رفاه می‌خواهند، اما حکومت اسلامی و فاشیست‌های عظمت طلب، ملی و مذهبی برای منافع خود حاضرند یک جامعه را با این سیاست‌ها به خون بکشند.
سرنگون باد رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
۳ فروردین ۱۴۰۴ - ۲۳ مارس ۲۰۲۵
امضاها: اتحاد سوسیالیستی کارگری، حزب کمونیست ایران،
حزب کمونیست کارگری - حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت). هسته اقلیت
___________________________________
برای مشاهده م مطالعه اطلاعیه ها از تاریخ فروردین ۱۴۰۳ تا اسفند ۱۴۰۳
اینجا کلیک کنید.
برای مشاهده م مطالعه اطلاعیه ها از تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ تا ۲۰ اسفند ۱۴۰۲
اینجا کلیک کنید.
برای مشاهده م مطالعه اطلاعیه ها از تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ تا ۲۰ اسفند ۱۴۰۲
اینجا کلیک کنید.
برای مشاهده م مطالعه اطلاعیه ها از تاریخ ۲۳ فروردین ۱۴۰۲ تا ۱۵ شهریور ۱۴۰۲
اینجا کلیک کنید.
برای مشاهده م مطالعه اطلاعیه ها از تاریخ ۲۶ آذر ماه ۱۴۰۰ تا ۱۷ فروردین ۱۴۰۲
اینجا کلیک کنید.