بیش از دو هفته از اعتصاب غذای جعفر عظیم زاده، دبیر هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران، اسماعیل عبدی، دبیر کانون صنفی معلمان (تهران) و محمود بهشتی لنگرودی، سخنگوی کانون صنفی معلمان (تهران)، می گذرد و مسئولین حکومت ضدکارگری و ضد معلم جمهوری اسلامیِ سرمایه تاکنون به خواسته های آنها بی اعتنا بوده اند. این انسانهای مبارز و شریف، در دفاع از خواسته های بغایت منطقی سیاسی و اجتماعی خویش و در دفاع از حقوق انسانی کارگران و همه ی اقشارجامعه که در زیر خط فقر روزگار می گذرانند، به آخرین حربه یعنی اعتصاب غذا روی آورده اند که سلامتی آنها را، آنهم در شرایط دهشتناک زندان، بخطر میاندازد. عظیم زاده و عبدی بطور متحد در بند 8 زندان اوین، بیانیه اعتراضی خود را انتشار داده و از ١٠ اردیبهشت اعتصاب غذا را آغاز کرده اند و محمود بهشتی از ابتدای ماه مذکوردر اعتصاب غذا به سر برده است. بیانیه عظیم زاده و عبدی در تشریح دلایل اعتصاب غذای خود از چنان اهمیتی برخوردار است که نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی را در چارچوب مبارزه ی طبقاتی به چالش کشانده و با پرده برداشتن از سیاست های تزویر و ریای آنان ، از حقوق و آرمان کارگران و زحمتکشان دفاع میکند. آنها در این بیانیه بدرستی دلایل زندانی شدن کارگران و معلمین مبارز و انقلابی و سرکوبگریهای نظام جهنمی سرمایه داری جهموری اسلامی را بصورت شفاف، چنین بیان میکنند : "تحمیل دستمزدهای زیر خط فقر، عدم پرداخت به موقع دستمزدها در ابعادی گسترده، نابودی کامل امنیت شغلی اکثریت قریب به اتفاق کارگران با قراردادهای موقت و سفید امضا و بخش چشمگیری از معلمان تحت عناوین مختلفی همچون معلمان آزاد، حق التدریسی، شرکتی، پیمانی و پیش دبستانی... نهادینه کردن گسترده شرکت های پیمانکاری در صنایع بزرگ و متوسط دولتی و غیر دولتی و غارت مضاعف دسترنج کارگران، گسترش کار کودکان... و نابودی تدریجی آموزش و تحصیل رایگان،غارت و چپاول صندوق تامین اجتماعی و برخی دیگر از صندوقهای بازنشستگی، ممنوعیت ایجاد تشکلهای مستقل کارگران و معلمان و امنیتی کردن اعتراضات آنان... تحمیل چنین وضعیتی بر کارگران و معلمان و دیگر زحمتکشان به مثابه اکثریت عظیم مردم ایران، امروزه عرصه را چنان بر زندگی و هستی آنان تنگ کرده است که... ما میدانیم و بر این امر اذعان داریم که با فعالیتهای مان امنیت و آسایش کسانی را که بر بستر قانون شکنی و تحمیل فقر و فلاکت بر کارگران و معلمان سالیان سال دست به غارتگری زده اند به خطر انداخته ایم و با اصرار بر تحقق خواستهای بر حق مان تداوم منافع چپاول گرانه ی آنان را به چالش کشیده ایم."
نظام جمهوری اسلامی بر بستر غارت دسترنج کارگران و زحمتکشان غنوده است و با خصوصی سازی، تمرکز و برسمیت شناختن شرکت های پیمانی در واحدهای تولیدی کوچک و بزرگ، امنیت شغلی کارکنان را نابود کرده و بر تعداد بیکاران جامعه بصورت میلیونی افزوده است. در حالیکه نسبت به خیل عظیم آقازاده های مُفتخور و انگلِ جامعه، بیت رهبری، سپاه، ارتش، پلیس، جانیان و شکنجه گران اطلاعاتی، مساجد و مراکز اسلامی و غیرو از جیب طبقه کارگر حاتم بخشی میکنند و حداقل دستمزد در چارچوب خط فقر به میزان سه میلیون و پانصد هزار تومان را "شورای عالی کار" بیشرمانه به ٨١٢ هزار تومان کاهش می دهد و هرگونه اعتراضی نسبت به این دزدیِ آشکار، با اتهام امنیتی، سرکوب و فعالان کارگری و فرهنگی به زندان روانه می شوند و آزارهای روحی و جسمی به آنها تحمیل می گردد. حبس های تعلیقی بمثابه ی تهدید مستقیم و دائمی و پیامد آن حبس های تعزیری به کارگران، معلمان و سایرمبارزینِ و لایه های پائینی جامعه که در بستر و عرصه مسائل و منافع طبقه کارگر و زحمتکشان قرار دارند، تحمیل میکنند. از نظام جمهوری جنایتکار اسلامی سرمایه که بیش از سه دهه جامعه ایران را با سرکوب وحشیانه در بیحقوقی مطلق نگه داشته و دهها هزارنفر از کمونیستها و آزادیخواهان و مدافعین راستین طبقه کارگر را قتل و عام نموده، انتظاری بیش از زندان و شکنجه و کشتار نیست. ما کارگران و مردم زحمتکش ایران با مرزبندی با هر گونه سازش و مماشات طبقاتی، سرنگونی نظام سرمایه داری را تسریع کرده و تلاش کنیم تا با فرا رویاندن این نظام جهنمی توسط انقلاب اجتماعی کارگران و زحمتکشان، دنیای انسانی را سازمان داده و با لغو مالکیت خصوصی، جامعه ای به دور از ستم و استثمار انسان از انسان و نیز در جهت تحقق برابری در تمام عرصه ها از جمله میان زنان و مردان برقرار گردد.
شورای همبستگی با جنبش کارگری - پاریس ضمن حمایت از خواسته ها و مطالبات این زندانیان اعتصابی، از تمام فعالین سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، سازمان ها و احزاب و نهادهای کارگری می خواهد که از خواست های برحق زندانیان اعتصابی در زندان های مخوف نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی حمایت نمایند تا کمپینی به گستردگی جهان، سازماندهی شود و اعتراضات در سطح اجتماعی آن تبلور یافته تا ضمن تحقق خواسته های این عزیزانِ در بند، آنها سلامتی جسمی و فکری خویش را برای تداوم مبارزه ی طبقاتی، هرچه زودتر باز یافته و اعتصاب غذای خود را پایان دهند. سردمدارانِ نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی بدانند که مسئول هر گونه عوارض و عواقبی هستند که تندرستی فعالان کارگری و معلمان را ناشی از اعتصاب غذا، به خطر افکند.
پیش بسوی آزاد کردن کُلیه زندانیان سیاسی
نابود باد نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
شورای همبستگی با جنبش کارگری ـ پاریس
١٩ اردیبهشت ١٣٩۵٠ ـ ٨ مه ٢٠١٦
conseil.solidarit@yahoo.fr