یک بار دیگر نمایندگان سرمایه در ایران، به نام صیانت از امنیت ملی، که صد البته دفاع و پاسداری از منافع طبقه ی خود که همانا طبقه ی سرمایه دار است، به صفوف کارگران تعرض نموده و یکی دیگر از فعالین کارگری و عضو کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری به نام «پدرام نصراللهی» را به بهانه های واهی به سیاه چالهای مخوف خود افکندند؛ تا بدین وسیله و به خیال خویش مانع فوران آتشفشان توده های به ستوه آمده شوند. این در حالی است که زندگی کارگران و توده های زحمتکش ایران، در سایه ی سیاست های ضد کارگری موجود بیش از پیش دستخوش چالش شده و بر لب پرتگاه سقوط قرار گرفته است. به طوری که آنان از ابتدایی ترین حق و حقوق و امکانات زیستی بی بهره اند، و برخورداری از شرایط شایسته ی انسانی برایشان به رویایی بدل گشته است. با این وجود هستند انسان هایی که هنوز دل در گرو رهایی رنجبران و محرومان دارند؛ و با عظمی راسخ در راهِ برپا ساختن دنیایی عاری از هر گونه تبعیض و نابرابری گام نهاده اند. آنانی که در دفاع از سفره ی خالی کارگران قید هر گونه آرامش و آسایشی را زده و نستوه و استوار در کارزاری نابرابر در مقابل با دژخیمان سرمایه استاده اند.
«پدرام نصراللهی» نیز همانند بسیاری از کارگران و فعالین کارگری دربند، بنا به وظیفه ی طبقاتی خود سعی در زدودن هر گونه استثماری از چهره ی جامعه و ارتقاء سطح زندگی کارگران جهت نیل به زندگی بهتر، به دفاع از هم طبقه ای های خود پرداخته و با طرح مطالبات و خواست های بر حق کارگران، به بهبود وضعیت معیشت آنان کمک نموده است. و تنها به جرم شکستن سکوت خفه کننده ی جامعه، محکوم به تحمل ١٩ ماه زندان شده است.
بدین وسیله ما اعضای شورای بیکاران ضمن محکوم نمودن حکم صادره علیه «پدرام نصراللهی» و تمامی کارگران و فعالین کارگری در بند، خواستار آزادی بدون قید و شرط تمامی کسانی هستیم که دل در گرو رهایی انسان دارند.
شورای بیکاران
www.kargaranbikar.blogfa.com
اول آذر ١٣٩١
کمیتۀ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل کارگری