افق روشن
www.ofros.com

قطعنامه های پایانی تجمعات معلمان


شورای هماهنگی                                                                                                                    پنجشنبه ۲٦ خرداد ۱۴۰۱ - ۱٦ ژوئن ۲۰۲۲


قطعنامه پایانی تجمع سراسری شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران،

پنج‌شنبه بیست و ششم خرداد هزار و چهارصد و یک

به‌نام خداوند جان و خرد
همکاران فرهیخته، مردم آگاه ایران، اولیای محترم دانش آموزان!

کم‌تر از یک سال پیش، وعده‌هایی پر رنگ و لعاب، از زبان رییس‌جمهور محترم از تلویزیون پخش شد:
- معیشت مردم به مذاکرات هسته‌ای گره نخواهد خورد.
- در اقتصاد رشد پنج درصدی خواهیم داشت.
- سالانه یک میلیون شغل و یک میلیون واحد مسکونی ایجاد خواهد شد.
- نرخ بیکاری کاهش خواهد یافت
- فقر مطلق به سرعت ریشه‌کن خواهد شد.
طولی نکشید که وعده‌ها فراموش و مشخص شد که سیاست «جراحی اقتصادی»، ادامه‌ی سیاست‌ِ دولت‌های پیشین است و به جای کاهش شکاف طبقاتی و فقر، سفره ما معلمان و سایر دست‌مزدبگیران را هدف گرفته‌است، به‌گونه‌ای که طبقه‌ی متوسط را با سرعتی وصف ناشدنی، به زیر خط فقر کشانده‌اند.
در چنین شرایطی، کارمند، کارگر، معلم _شاغل و بازنشسته_ توان مقابله با تورم لجام‌گسیخته را از دست داده و هر روز قدرت خریدشان کم‌تر و به‌تبع سفره‌شان کوچک‌تر می‌شود و به‌ناچار، مطالبات خود را از طریق تجمعات اعتراضی و با فریاد دادخواهی و حق‌طلبی در کف خیابان طلب می‌کنند.
جای تاسف است که، کاربه‌دستان، به‌جای شنیدنِ فریاد اعتراضِ مردم بەستوە‌آمدە، با خشونت ورزی‌تمام با آن‌ها مقابله می‌کند. گویی هنوز باور نمی‌کنند که مردم، از #فقر و #فرق، به ستوه‌ آمده‌اند.
در حوزه‌ی آموزش و پرورش، علاوه بر کاهشِ چشمگیر سهم آموزش و پرورش از درآمد ناخالص ملی، اصل سی‌ام قانون اساسی را زیر پا گذاشته‌ و حقوق سیزده میلیون دانش‌آموز را تضییع نموده‌اند.
چهارده‌سال از تصویب قانون مدیریت خدمات کشوری می‌گذرد، همسان‌سازی حقوق بازنشستگان به انحای مختلف اجرا نمی‌شود، قانون رتبە‌بندی شاغلان گویی هیچ‌گاه اجرا نخواهد شد و... این‌موارد و مواردی از این‌دست، ظلم مضاعف در حقِ جامعه‌ی معلمان کشور است، فرهنگیانی که صادقانه، توان خود را با عشق به فرزندان این آب و خاک، صرف کرده‌اند.
مگر معلمان، چیزی فراتر از حق خود و دانش‌آموزان طلب کرده‌اند؟
از دیگر سو، صدا و سیما، در حرکتی پیش‌پا افتاده و غیر قانونی، با زیر پا گذاشتنِ اصول ۳۷ و ۱۰۵ قانون اساسی و برای به‌انحراف کشاندن ذهنیت عموم مردم، در جهت تخریب چهره‌ی معلمان نموده و به ابزاری برای فرار دولت و مجلس، از زیر بار مسئولیتِ اجرای قانون، دست به سناریوسازیِ نخ‌نما، تبدیل شده‌است.
دست‌اندر کاران، به‌جای پاسخگویی و حل مشکلاتِ مبتلابه آموزش و پرورش، موجودیت خود را در گرو نابسامانی‌هایی خود‌ساخته و پاک کردنِ صورت مساله می‌بینند. غافل از این‌که جنبش معلمان ایران، بدون هیچ‌ نوع وابستگی داخلی و خارجی، با اصالت و حفظ استقلال، مطالبات معلمان و دانش‌آموزان را پیگیری کرده و خواهد کرد.

فرهنگیان شریف و ملت گرانقدر!
همانطور که اطلاع دارید، اخیراً تعدادی از بهترین‌ معلم‌های این سرزمین به ناحق، بدون هیچ‌گونه سند و صرفاً برای خاموش کردن شعله‌ی حق‌طلبی معلمان کشور، بازداشت کرده و نزدیک بە دو ماە است که بدون دسترسی به وکیل، به شدیدترین شکل، تحت فشاراند که علیه خود دست به اعتراف بزنند و به این شکل معلمان کشور را، از پیگیری مطالبات، دل‌سرد نمایند، غافل از اینکه:
از آن به دیرِ مغانم عزیز می‌دارند
که آتشی که نمیرد، همیشه در دلِ ماست
جنبش معلمان ایران در طول دو دهه فعالیت، برای اجرای عدالت با استفاده از ظرفیت‌های داخلی و مستقل و تبیین اندیشه‌های علمی، عدالتخواهانه و مطالبه محور توانسته‌است هزاران معلم دادخواه و کنشگر را وارد عرصه‌ی مطالبه‌گری و حق‌خواهی نماید، بی‌شک با زندانی کردن تعدادی از کنشگرانِ خوش‌نام، نمی‌توان این حرکت را عقیم و ناکارآمد ساخت، بلکه بر عکس، از خاکسترِ این فشارها، تهدیدها و به حبس کشیدن‌ها، ققنوس‌های جوان، تازه نفس و با انگیزه، برخواهند خاست و این راه را تا سرمنزل مقصود ادامه خواهند داد!
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، ضمن ابراز اعتراض به رویه‌ی بازداشت‌ها و اعمال فشار و ارعاب بر جامعه‌ی صنفی و مطالبه گری، از متولیان امر و دست اندرکاران می‌خواهد که با آزاد کردن معلمان زندانی، از جامعه‌ی فرهنگیان کشور دلجویی نمایند.
ما به دولت و حاکمیت، وظایف قانونی داخلی و بین المللی را _که نسبا به آن‌ها تعهد داده‌است_ را یادآوری می‌کنیم و منتظر اقدامات عملی در جهت برچیده شدن تفکر سرکوب‌گرانه در برخورد با فعالان صنفی و سایر معترضین هستیم.
ما دولت‌مردان و مجلس‌نشینان را به عقلانیت، منطق و قانون توصیه می‌کنیم و معتقدیم اگر خلاف این رویه عمل نماید، به مصداق شعرِ سعدی:
یکی بر سرِ شاخ، بُن می‌برید...
علاوه بر سست‌کردن پایه‌های حکومت، اعتماد مردم را نیز، از دست خواهد داد.
این شورا با تاسی از آرمان‌ها، تفکرات حق‌خواهانه و فراگیر معلمانِ کشور و به پشتوانه‌ی تشکل‌های صنفیِ مستقل و ریشه‌دار، از تمام ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های اعتراضی، برای برآورده شدن مطالبات معلمان و دانش آموزان، اقدام خواهد کرد.
در پایان اهم خواسته‌های فرهنگیان کشور را با صدای بلند و اعلام می‌کنیم:
۱- مختومه کردن پرونده‌ی کنشگران صنفی و آزادی هر چه زودتر معلمان زندانی: #اسماعیل_عبدی #اسکندر_لطفی #رسول_بداقی #محمدتقی_فلاحی #محمد_حبیبی #جعفر_ابراهیمی #مسعود_نیکخواه #شعبان_محمدی #مژگان_باقری #هاله_صفرزاده #محمدعلی_زحمتکش #غلامرضا_غلامی_کندازی #اصغر_امیرزادگان #محمد_عالیشوندی #حمید_عباسی #ناصر_موسوی #ایرج_رهنما #عبدالرزاق_امیری #مهدی_فتحی #بهنام_محمدی #جبار_دوستی #هاشم_خواستارد #جواد_لعل_محمدی #محمدحسین_سپهری و...
۲- اجرای کامل رتبه‌بندی معلمان، همسان‌سازی حقوق فرهنگیان بازنشسته.
۳- اجرای اصل سی‌ام قانون اساسی
۴- برچیدن آموزش پولی و جلوگیری از کالایی سازی آموزش

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

۲۶ خرداد ۱۴۰۱.

**********

قطعنامه پایانی تجمع ۱۱ اردیبهشت:

"هیچ جامعه‌ای فراتر از اندیشه معلمانش رشد نمی‌کند".

و ما معلمان در پس طوفان‌ها و بحران‌های هم‌آیندی که کشورمان را فرا گرفته، دردمندانه و دلیرانه به پا خواسته‌ایم تا از ساحت نظام آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اساسی توسعه همه‌جانبه و پایدار دفاع کنیم. امروزه در هر کجای کشور و هر گوشه جهان که سخن از معلم ایرانی باشد، ذهن می‌رود به سمت جنبشی پیشرو که عدالت و آزادی را فریاد می‌زند.
حال که این مملکت نیاز به فرزندانی دلیر برای عبور از بحران‌های مختلف پیدا کرده است، ما معلمان فریاد می‌زنیم که تا جایی که به ما مربوط است، ما هستیم، ما آماده‌ایم، ما آمده‌ایم که بهار را به ارمغان آوریم. در هفت ماه گذشته پاییز و زمستان را به آتش کشیدیم. از تاریکی و سرمای زمستان عبور کردیم و اتحادمان نشان از بهاری بود که در راه است.

همکاران گرانقدر:
همانگونه که اطلاع دارید دشمنان معلمان حق طلب ایران و هم پیمانان غارتگران سرزمین ما،صبح روز دهم اردیبهشت با یورش وحشیانه به منزل چهار هم پیمان صادق و عاشق جنبش معلمان ایران آقایان رسول بداقی، محمد حبیبی،جعفر ابراهیمی و علی اکبر باغانی ضمن بازداشت و انتقال آنها به مکانی نامعلوم،به خیال واهی خود قصد خاموش کردن صدای حق طلبانه شما را دارند اما معلمان ایران و شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران رساتر از همیشه ضمن دفاع از همکاران بازداشت شده،اعلام می کند، چنین حرکت های مذبوحانه ای وحدت و اتحاد معلمان را در دفع دشمنان منافعشان، بیش از پیش خواهد کرد.

معلمان عزیز و همراهان گرامی:
به یقین آزادگی و عدالت‌خواهی شما شکوفه خواهد داد، به بار خواهد نشست و قهقه‌های پیروزی‌تان آسمان را پر خواهد کرد. این را ما با تمام باورمان می‌گوییم که طنین فریاد "من می‌خواهم شما" بر خواست قداره‌بندان و دوستاخبانان آزادی و عدالت شیواتر و رساتر و گرم‌تر است.
معلمان عزیز و گرامی، در آستانه هفته معلم، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان این همه بود و حضورتان را در جنبش عدالت‌طلبی و آزادیخواهی به شما تبریک می‌گوید و بابت هر گام بزرگ و کوچکتان در این مسیر گاه آرام و گاه طوفانی قدردانی می‌کند.
از زمانی که دکتر خانعلی بزرگ در ۱۲ فروردین ۱۳۴۰ خورشیدی سر بر آستان بلند آزادی و عدالت‌طلبی بسود، تا امروز که ما اینجا جمع شده‌ایم و فریاد عدالت و آزادی را سر می‌دهیم، وظیفه معلم آگاه، دلسوز و پیشرو بر همگان روشن است. معلمان در این راه پر فراز و نشیب هزینه‌های بسبار داده‌اند و هیچ‌گاه وظیفه آموزگاری خویش را فراموش نکرده‌اند. عمق جنبش معلمان را می‌توان در میزان هزینه‌ای که تا کنون داده‌اند سنجید. صدها معلم زندان‌رفته و زندانی و اخراجی نشان از همت این قشر فرهیخته است که عزم جزم کرده‌اند که طرحی نو دراندازند. این همه هزینه نشان‌دهنده این است که امروز معلمان پیش‌قراول آزادی و آزادگی و عدالتند و جنبش آنها پرچمدار تغییر شرایط و وضع موجود.
اهداف ما بسی واضح‌اند. ما به حق خواهان بهبود وضعیت معیشتی خود و خانواده‌مان هستیم ولی در این نقطه نمی‌مانیم و مطابق با نص قانون اساسی آموزش رایگان و با کیفیت را برای همه فرزندان عزیز کشورمان خواهانیم. دست در دست و همراه و هم‌گام همه محرومان و رنجبران فریاد می‌زنیم که مدارس خصوصی، آموزش را کالایی لوکس کرده‌اند که دست همه افراد جامعه به آن نمی‌رسد و از همین پایه نابرابری بازتولید می‌شود و گسترش می‌یاید.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران بار دیگر با تاکید بر مطالبات جامعه معلمان اعلام می‌کند مادامی که دولتمردان تغییر رویه ندهند از تمام پتانسیل اعتراضی خود برای تحقق مطالبات استفاده خواهد کرد.
معلمان خواهان:
١. اجرای اصولی قانون مدیریت خدمات کشوری و همسان‌سازی حقوق بازنشستگان
٢. امنیت شغلی و استخدام قطعی بخش‌های مختلف نیروی آموزشی
٣. توقف خصوصی سازی و تخصیص بودجه کافی برای سرانه مدارس
۴. بازگردندان سرمایه‌های غارت شده صندوق ذخیره فرهنگیان
۵. بازگشت به کار معلمان اخراجی و آزادی فعالین صنفی و توقف پرونده سازی ها و احضارها
٦. پرداخت به موقع و بدون تاخیر پاداش پایان خدمت بازنشستگان

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱

**********

قطعنامه پایانی تجمع سراسری شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

ضمن شادباش به جامعه بزرگ تعلیم و تربیت، معلمان عزیز، دانش‌آموزان گرامی و والدین محترم به مناسبت بازگشایی مدارس.
ما فرهنگیان شاغل و بازنشسته شنبه سوم مهرماه ۱۴۰۰ در سراسر کشور، بار دیگر با فراخوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران به دادخواهی حقوق از دست رفته‌ِ خود دست به تجمع زده ایم، بلکه این بار دولت و مجلس از خواب غفلت بیدار شده و به این فریادها و خواسته ها جامه‌ی عمل بپوشاند.
مطالباتی که همواره برخاسته از بطن جامعه ی معلمان، دانش آموزان و خانواده ها؛ منطبق بر قانون و همراستا با منافع و مصالح عمومی ملت و کشور است اما مورد بی‌توجهی نهادهای حاکمیتی بوده‌ است.
متاسفانه همواره شاهد بوده‌ایم، بحث آموزش و پرورش به ویژه معیشت فرهنگیان دستخوش مناقشات و گِرو کشی‌های جناح‌های مختلف حکومتی بوده و محلی برای تسویه حساب‌های حزبی و باندی شده است.
اینکه همواره پیش از انتخابات‌ و جابجایی دولت‌ها، وعده و وعیدها و شعارها در باره ی بهبود وضعیت آموزش و پرورش و معیشت معلمان مطرح می شود به نوعی تحقیر جامعه‌ِ فرهنگی و به سخره گرفتن احساسات، عواطف و اعتبار این قشر مهم و تأثیرگذار است. بی توجهی به منزلت و معیشت متولیان تعلیم و تربیت، نیز از این اندیشه نشأت می گیرد و بین ادعا و عمل مسئولان ارشد حکومت تناقض آشکار وجود دارد.
از سویی گسترش خصوصی سازی، پولی و تجاری سازی آموزش، کیفیت‌ زدایی از آموزش، بی توجهی به اصل سی‌ام قانون اساسی و به محاق بردن آموزش رایگان، بویژه در دوران آموزش مجازی باعث طرد دانش‌آموزان از مدرسه و ترک تحصیل میلیون‌ها کودک در سن تحصیل شده‌است.
مولفه‌های فوق نشانگر نوع نگاه حاکمیت به معلم و دانش‌آموز و نهاد مدرسه به عنوان نهاد انسان ساز است، که جای بسی تاسف دارد.
بدیهی است شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران و کانون های صنفی و انجمن‌های صنفی مستقل عضو شورا به پشتوانه و نمایندگی خیل عظیمی از همکاران خود در جای جای کشور، اجازه نخواهند داد بیش از این کجروی‌ها و مانع تراشی ها مانع استیفای حقوق معلمان، دانش آموزان و اولیاء شود ، در این راستا مهمترین خواسته های خود را به شرح ذیل اعلام می دارد:
١- اجرای نظام رتبه بندی بر اساس ۸۰ درصد حقوق هیئت علمی دانشگاه‌ها. اجرای رتبه‌بندی باید نیروهای خرید خدماتی و نیروهای خدماتی را شامل شود. صاحبان مدارس خصوصی باید حقوق معلمان بخش خصوصی را با توجه به نظام رتبه‌بندی پرداخت نمایند.
٢- همسان‌سازی کامل و دقیق حقوق بازنشستگان محترم طبق قانون مدیریت خدمات کشوری و پرداخت بدهی سال‌های گذشته دولت به آنها.
٣- اجرای کامل و بدون تبعیض فوق‌العاده ‌ویژه برای تمام فرهنگیان به گونه‌ای که حقوق معلمان تازه استخدام تأمین گردد.
۴- پرداخت حقوق بازنشستگی، بازنشستگان محترم سال ۱۳۹۹
۵- توجه ویژه به درخواست‌های کارنامه سبز ها و ایجاد امنیت شغلی نیروهای خرید خدماتی ، مربیان پیش‌دبستانی و مربیان نهضت سوادآموزی و معلمان شاغل در بخش خصوصی
٦- ایجاد بستری امن برای بازگشایی مدارس در این اوضاع کرونا، به گونه ای که در زودترین زمان ممکن، امکان بازگشایی حضوری مدارس فراهم شود، استفاده از واکسن معتبر و رایگان، ایجاد فضای فیزیکی با رعایت فاصله گذاری بهداشتی و تأمین ماسک و مواد ضدعفونی کننده رایگان برای دانش‌آموزان و معلمان در امر بازگشایی مؤثر است. بی‌شک اگر قرار بر ادامه آموزش به صورت مجازی باشد باید تجهیزات ضروری، شامل گوشی هوشمند و اینترنت رایگان، برای تمام فرهنگیان و دانش‌آموزان فراهم گردد.
۷- توقف پولی و خصوصی‌سازی آموزش با تاکید بر آموزش کیفی، رایگان و عادلانه برای تمام دانش‌آموزان به خصوص در مناطق محروم و نابرخوردار.
٨- توقف پرونده‌سازی علیه فعالان صنفی، آزادی معلمان زندانی و بازگشت به کار معلمان اخراجی در کنار خواسته حق تشکل از مطالبات اصلی تشکل‌های صنفی است.
٩- توجه ویژه و ایجاد بستر های لازم برای اجرای اصول ۲۷،۲۶،۱۵ و ۳۰ قانون اساسی.
۱٠- پرهیز از سیاست زدگی در آموزش و پرورش و امنیتی کردن آن.
در پایان شورای هماهنگی اعلام می دارد، فریب وعده‌های بی‌ پشتوانه و تکراری مسئولان را نخورده و تا اعمال خواسته های مطرح شده به پشتوانه‌ِ قشر فرهیخته‌ِ فرهنگیان محترم تا عملی شدن خواسته‌های مطرح شده، این اعتراضات را ادامه خواهد داد و در فراخوان‌های بعدی به استحضار جامعه‌ِ معلمان کشور و مردم عزیز ایران خواهد رساند.

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

دوم مهر ماه سال یکهزار و چهارصد خورشیدی