منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر با احتساب دو مجتمع قدیمی ، پتروشیمی رازی و بندر امام ( ایران و ژاپن سابق) ٢٠ مجتمع را شامل می شود . این منطقه از اواخر دهه ۴٠ با شروع به کار پتروشیمی رازی فعالیت صنعتی خود را آغاز کرده است و امروز قدیمی ترین منطقه صنعتی پتروشیمی در خاورمیانه محسوب می شود . تا دو سال قبل ، تعداد کارگران شاغل در مجتمع های منطقه که به تولید رسیده و یا در حال ساخت بودند ، به بیش از ۵٠٠٠٠ نفر بالغ می گردید که در پی بحران اقتصادی دوسال گذشته و اخراج های پشت سر هم ، به ٣٠٠٠٠ نفر تقلیل یافته است و به معنی واقعی تر یعنی در طی دوسال گذشته در حدود ٢٠٠٠٠ نفر کارگر در این منطقه ، اخراج و از کار بیکار شده اند . اخراج کارگران به بهانه های مختلف صوزت گزفته که عمده آن پایان یافتن دوره ساخت کارخانجات از طرف سرمایه داران و شرکت ها مطرح شده است . اخراج ها ، عمدتا با مقاومت های زیادی از سوی کارگران مواجه بوده است و امروزه هم ، همچنان ادامه دارد . در دوران انقلاب ۵٧ ، این منطقه از مناطقی بود که فعالین کارگری ، با تشکیل شورای کارگران پروژه ای دست به ایجاد تشکلی برای متحد کردن کارگران زده که این شورا سخنگوی کارگران بوده و نماینده خواست های برحق کارگران در انقلابی شد که اساسش کارگر بود و کارگر به عنوان ستون فقرات انقلاب علیه رژیم شاه به حساب می آمد . فعالین آن سال ها امروز یا در میان مانیستند و یا بازنشست شده اند . بنابراین امروز ، اکثر فعالین کارگری ، فعالین جوانی هستند که تجربه گذشته را ندارند و تاریخ آن دوره را از فعالین باسابقه شنیده و آموخته اند . این فعالین به عنوان نماینده خواست های مختلف کارگران در دل مبارزه برای خواست های مختلف ، از جمله پرداخت حقوق معوقه و متحد کردن کارگران برای مقابله با سیاست های اخراج سازی سرمایه داران منطقه و دولت حامی آن ها ، پرورش یافته اند . در ماه ها و سال های گذشته ، بارها این فعالین با دادن نامه حمایتی از مبارزات کارگران سایر مناطق ایران ، اراده خودشان را به نمایش گذاشته اند .
امروز در دل شرایط جدید سیاسی به وجود آمده در جامعه ایران، ما بخشی از این فعالین ، تصمیم به تشکیل شورای موقت کارگران مجتمع های پتروشیمی ماهشهر گرفته و این شورا را به عنوان تشکلی پایه ، برای متشکل نمودن کارگران منطقه اعلام و بیانیه زیر را به عنوان بیانیه شورا و خواست های کارگران این منطقه به اطلاع عموم می رسانیم و از همه کارگران می خواهیم که در پخش و توزیع هر چه بیشتر این بیانیه و خواست ها در میان کارگران ، خانواده ها و مردم بکوشند . با این امید که روزی با مجمع عمومی های صدها و هزاران نفره در محیط های کارگری و محل های زندگی کارگران ، شاهد شکل گیری شوراهای علنی در منطقه باشیم . قطعا آن روز دور نیست.
بیانیه شورای موقت کارگران مجتمع های پتروشیمی منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر
١ - با توجه به شرایط حاد اقتصادی و سیاسی موجود در ایران زندگی کارگران با مخاطرات جدی روبرو شده و از آنجا که کارگر در ایران هیچ گونه تشکلی برای طرح و دفاع از خواسته هایش ندارد، لذا:
ما کارگران خواهان حق ایجاد تشکل و داشتن چنین ظرفی برای طرح و دفاع از خواست های برحق هر روزه مان هستیم و این تشکل همانا، مجمع عمومی کارگران در کارخانه و یا محل زندگی مان است. مجمع عمومی کارگری، با توجه نیاز کارگران برای دفاع از شرایط کار، زندگی و معیشت می تواند و باید تشکیل شود.
٢- ما خواهان تعیین حداقل دستمزد کارگران برای سال ١٣٨٩، توسط شورایی متشکل از نمایندگان کارگران و دولت و بر اساس میزان تورم اقتصادی روز، و به میزان حد اقل یکمیلیون تومان و با توجه به اعلام خط فقر از طرف مسئولین و ارگان های دولتی هستیم. در روزهای پایانی سال ١٣٨٨ این خواست را باید به نیروی متحد کارگران به کارفرمایان تحمیل کرد.
٣ - اعتراض و اعتصاب حق کارگران است. هیچ کارگری را نباید به دلیل اعتصاب و اعتراض دستگیر و زندانی کرد. در شرایطی که کارگران در گروه های ده ها و صدها نفره از محیط های کار اخراج می شوند، کارگر جز استفاده از ابزار اعتراض و اعتصاب چاره دیگری، برای دفاع از زندگی اش ندارد.
۴ - ما خواهان آزادی تمامی زندانیان سیاسی و کارگران زندانی هستیم. هم اینک ده ها رهبر کارگری و از جمله منصور اصانلو و ابراهیم مددی اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد و علی نجاتی از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران هفت تپه در زندان هستند که باید بدون قید و شرط آزاد شوند. این کارگران برای دفاع از حقوق کارگران مبارزه کرده اند و نباید به این دلیل و هر دلیل مشابه دیگری در زندان بمانند. ما همچنین خواهان آزادی دستگیرشدگان اعتراضات ٨ ماهه گذشته هستیم.
۵ - ما خواهان پرداخت حقوق های معوقه کارگران شاغل در کارخانجات هستیم.
٦ - ما خواهان توقف اخراج کارگران از محیط های کار هستیم.
٧ - ما خواهان لغو مجازات اعدام و از جمله اعدام زندانیان سیاسی مانند فرزاد کمانگر ، معلم زندانی، هستیم.
با توجه به شرایط اقتصادی این منطقه و ثروت بی حد و حصری که از این منطقه به جیب سرمایه داران ایران و جهان سرازیر می شود، تحقق این خواست ها و به ویژه حفظ کار و تامین معیشت و زندگی کارگران کاملا امری قابل تحقق بوده و بدین وسیله از مسئولین امر در منطقه خواسته می شود که به این خواست کارگران رسیذگی کرده و عملی نمایند.
شورای موقت کارگران منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر
٨/١٢/٨٨
رونوشت: به کلیه سازمان ها، اتحادیه ها و سندیکاها و احزاب کارگری ایران و جهان
کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری