بعد از انقلاب اسلامی کارگران ایران امیدوار بودند وضعیت زندگیشان متحول شود. منتظر بودند تاثیر درآمدهای نفتی را بر زندگیشان ببینند. سی سال بعد از آن روزها، آنچه به کارگران کم داده نمی شود، وعده است. گرچه حالا آنها از خیر پول نفت گذشته اند. شکوه‌شان از حداقل دستمزد سیصد هزارتومانی است، که می گویند کفاف زندگی را نمی دهد، و از قراردادهای موقت کاری و نبود امنیت شغلی. کارگران هم مثل بقیه اقشار جامعه ایران، منتظرند ببینند قانون حذف تدریجی یارانه ها با روزی شان چه می کند
اینجا را کلیک کنید: فرزاد کاظم زاده گزارش می دهد