تهاجم وحشیانه رژیم سرمایهداری جمهوری اسلامی ایران به کارگران
با تعمیق "بحران" در رژیم جمهوری اسلامی ایران شقاوت آن در عرصه واقعیت برای کارگران و فرودستان جامعه هر روز تحملناپذیرتر میگردد. اما معنای بحران در باورها و بافت مفهومی جمهوری اسلامی ایران، یعنی تبدیل تضادهای جامعه به تناقض و حل این تضادها از طریق اعمال یک نیروی تخریبگر است که اکنون در بزنگاه تشنج و احتضار به سرمیبرد. بحران برای این رژیم بهمعنای: بار سنگین بحران اقتصادی، بحران سیاسی ـ اجتماعی که لحظهای گریبانش را رها نمیسازد، بحران منطقهای که بر اثر سیاستهای تنشبرانگیزش تمامی کشورهای همسایه را رودروی خود قرار داده، مناقشه با قدرتهای مداخلهگر سرمایهداری جهانی بر سر سیاست برنامه اتمی، اجرای سیاستهای آمرانه صندوق بیناالمللی پول و بانک جهانی برای خصوصیسازیها که حتی با برنامه فریبکارانه هدفمندسازی یارانهها که در دومین مرحله از اجرای دروغین آن بازمانده و آنچه که از این سیاست ویرانگرانه برجای مانده افزایش نجومی هزینه زندگی در تمام عرصهها میباشد که بخش وسیعی از جامعه را حتا از تهیه نان خالی عاجز نموده، و در نهایت بحران تولید و روابط اجتماعی آن است. بنابراین با توجه به پیچیدهگی همهجانبه این بحران که بهطور ماهوی ساختاری شده است و با ترکیبی از بار بحران اقتصادی ـ سیاسی سرمایه جهانی از یکسو و از سوی دیگر فشارهای نابودکنندهای که تحریمهای جهانی بر روی بحرانهای داخلی این رژیم افزوده، میتوان شمارش معکوس فروپاشی و احتضار این رژیم ضدانسانی را بهطور عینی دید.
ادامه مطلب