افق روشن
www.ofros.com

فولاد امیرکبیر خزر: شدت استثمار و توحش سرمایه داری


فعالان ضدسرمایه داری گیلان                                                                              شنبه ٢۴ اردیبهشت ١٣٩٠

این کارخانه در شهر صنعتی رشت است. به بخش خصوصی تعلق دارد. کارفرما و مالک آن حاجی سعادت است. مدیرعامل کارخانه مهرداد سعادت فرزند کارفرما است. محصول کارخانه تولید و نورد میل گردهای A2 و A3 در سایزهای مختلف از ٨ میلیمتر تا ٣٢ میلیمتر است. ظرفیت تولید در سال ٦ میلیون تن است. مواد اولیه آن به صورت شمش از روسیه و اوکراین وارد می شود، در بندر انزلی تخلیه و با تریلر به کارخانه حمل می گردد. سوخت کوره های کارخانه با گاز تامین می شود. در این کارخانه حدود ٢٧٠ کارگر مشغول به کارند که همه قرارداد موقت دارند. قراردادها به صورت ٢ ماهه (٦٦ روز) و ٣ ماهه (٨٨ روز) است. در بخش تولید، کارگران در ٢ شیفت ١٢ ساعته کارمی کنند، یعنی کارگران ٢ روز (از ساعت ٩ صبح تا ٩ شب) روز کار و ٢ روز شب کار هستند و ٢ روز بعدی استراحت می کنند که هر روز ١٢ ساعت که در ماه می شود ٢۴ ساعت معین روزانه ٨ ساعت و هفته ۴٨ ساعت کار به صورت فشرده و اجباری و نه طبق مصوبه ی قانون کار( ۴۴ ساعت کار در هفته). در هر 4 ساعت اضافه کاری اجباری روزانه فشار مضاعف و خستگی مفرط و خواب آلودگی همواره گریبان کارگران را می گیرد و منجر به حوادث دلخراش و حتی مرگبار در محیط کارخانه می شود. نمونه این حوادث سوختگی شدید ، شکستن دست و پای کارگران و حتی چندین مورد کشته شدن کارگران است.
کارگران عموماً در قسمت تولید، اداری، انبار، نگهبانی وخدمات مشغول به کار هستند. البته در این میان کارگران ساختمانی که از خارج کارخانه جهت کارهای ساختمان به کار گرفته می شوند همگی روزمزد هستند. در مورد رانندگان تریلر،١٠ راننده به طور پیمان کاری برای کارخانه کار می کنند و در قبال دریافت و تحویل تریلر معادل قیمت این تریلر ها چک و سفته به کارخانه پرداخت کرده اند. راننده ها تحت پوشش بیمه کارخانه قرار دارند. البته کارگران بخش اداری کارخانه بخش فنی یا بخش PM و برنامه ریزی تک شیفت ٨ ساعته بوده و زمان تعطیلات رسمی در این قسمت ها رعایت می شود. دستگاه های نورد کارخانه فرسوده و دست دوم است. این دستگاه های کهنه از کشورهای اروپای شرقی مانند اوکراین و حتی روسیه وارد شده و مداوم دچار نقص فنی شده و کارگران مجبور به تعمیر و تکرار تعمیرات آن می شوند و بخشی از حوادث در محیط کار ناشی از نقص فنی این ماشین آلات و دستگاه هاست. کارخانه دارای سرویس ایاب و ذهاب است و محل سوار شدن کارگران میدان های اصلی شهر است. یعنی کارگران مجبورند از منزل تا میدان های اصلی شهر یک کرایه اضافه هم از جیب خود بپردازند. در زمان تعویض شیفت تا آمدن کارگران شیفت بعد، کارگران شیفت قبلی می بایست نیم ساعت اضافه تر بمانند تا دوستانشان وارد قسمتها شده و دستگاه ها را تحویل بگیرند. در بخش تولید تعطیلات رسمی به هیچ عنوان رعایت نمی شود. در طول ایام عید کارخانه فقط ٢۴ ساعت تعطیل بود و حتی روز سیزده بدر نیز کارگران مشغول کار بودند. البته امسال عده ای از کارگران در روز سیزده بدر خانواده هایشان را به کارخانه آوردند تا در کنار هم در کارخانه سیزده را در کنند. اما درمورد دستمزدها، دستمزد کلیه کارگران حداقل دستمزد مصوبه وزارت کار است.
تبعیض در میان کارگران به شدت وجود دارد. هر فردی پاچه خوارتر باشد کمتر کار می کند و بیشتر عزیز کارفرما و مدیر کارخانه می شود. البته مسئولین قسمت ها و سرشیفت ها و مدیران داخلی جای خود دارند. پایه حقوقی این حضرات چاپلوس و ضدکارگر بالاست و از اضافه کاری های زیادی برخوردارند. گفتنی است سیستم طبقه بندی مشاعل در بین کارگران وجود ندارد و در محیط کار رعایت نمی شود. بخش تولید که قلب کارخانه است از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و به شدت تحت کنترل مدیریت ضدکارگر کارخانه «مهرداد سعادت» است. در کارخانه سالن نهارخوری وجود دارد و نهار داده می شود. البته در شیفت شب شام خیلی مختصری به کارگران می دهند.
لازم به ذکر است که کارگران با کوچک ترین اعتراضی به شرایط وحشتناک کار و عدم رعایت مسایل ایمنی در محیط کار توسط کارفرما قراردادشان لغو شده و از کار اخراج می شوند. قبلاً کارخانه در سه شیفت کار می کرد که تبدیل به ٢ شیفت کاری شد، با هدف صرفه جویی در هزینه های تولید، ایاب و ذهاب و سرویس دهی. نتیجه آن فشار جسمی و روانی وحشتناکی است که بر کارگران اعمال می شود. این کارخانه به یک پادگان نظامی صنعتی شباهت دارد و مدیریت سنتی و ضدکارگر آن گویای این استثمار قرون وسطایی است. کارخانه فاقد هرگونه تشکل کارگری است.
در پایان، خواسته ها و حداقل انتظارات کارگران شاغل در این بیغوله استثمار وحشیانه از اداره کار:
١) امنیت شغلی و تبدیل قراردادهای موقت به قراردادهای دایم
٢) برقراری ایمنی در محیط کار
٣) بهداشت کار
۴) برقراری امکانات رفاهی معیشتی و حداقل دادن سهام عدالت
۵) آمدن بازرس اداره کار در جهت بررسی و کنترل شرایط وحشتناک محیط کار
٦) بازگشت به حالت سابق کار روزانه به صورت سه شیفت.

فعالان ضدسرمایه داری گیلان

٢٢ اردیبهشت ١٣٩٠

کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری