بعد از مبارزات كارگران ایران خودرو و طرح مطالبات كارگری به دنبال حادثه خونین در این كارخانه، نجم الدین مدیریت ایران خودرو ضمن تایید مطالبات ٢٧ ماده ای كارگران قول داد خواست های كارگران را عملی كند. از جمله ی این مطالبات این موارد بود: رسمی شدن كارگران با بیش از ٩ سال سابقه ی كار، لغو اضافه كاری در روزهای تعطیل و ایجاد شورا بعد از ٦ ماه كه در صدر مطالبات كارگران بود. شرح مفصل وقایع مذكور و مطالبات كارگران در نوشته ی "نگاهی كوتاه به ایران خودرو از آغاز تا به امروز" آمده است.
بر خلاف قولی كه نجم الدین در جمع چند هزار نفری كارگران داده بود در مراسم فروردین ماه ٩٠ كه هر ساله به صورت عرفی برگزار می شود، هیچ گونه حرفی از مطالبات كارگران زده نشد، با وجود گذشت شش ماه از طرح ایجاد شورا، وی حتا كلمه ای هم در این باره سخن نگفت.
كارگران به فریب كاری و دروغ گویی نجم الدین بیشتر پی بردند.
حتی بخشی از كارگران بعد از اعتصاب و بازگشت به كار فهمیده بودند كه نجم الدین تحت فشار مسوولین سیاسی - امنیتی استان تهران مجبور به پذیرش مطالبات كارگران شده بود و در واقع قصد او خریدن زمان است.
واجدین شرایط رسمی شدن سه هزار نفر از كارگران را شامل می شد؛ قرار شد به مرور زمان و در چند مرحله برای این منظور به كارگزینی مراجعه كنند. ابتدا نام ٦٠٠ نفر برای مرحله اول اعلام شد. اما مدیران ایران خودرو حقه ی دیگری ساز كردند. در حین انجام امور اداری برای رسمی شدن، كارگران باید ورقه ای را امضا می كردند كه در زمان رسمی شدن چنانچه تخلفات انضباطی داشته باشند پروسه ی رسمی شدن آنها لغو می شود. این موضوع هم بر خشم فرو خورده ی كارگران افزود.
مدیریت كارخانه روزهای سه شنبه، چهارشنبه،روز عید فطر و پنجشنبه را سه شیفت اضافه كاری اجباری اعلام كردند. گفته می-شود بعد از اطلاع این خبر كه بر خلاف قول داده شده در جهت خواست كارگران برای لغو اضافه كار بود، كارگران مونتاژ به این تصمیم مدیریت اعتراضاتی داشته اند؛ و به واقع باید گفت كلیه ی كارگران از چنین اقدامی خشمگین شدند.
طبق عرف هر ساله در ایران خودرو، مراسم روز عید فطر برگزار می شود. امسال بر خلاف سال های قبل، تعداد شركت كنندگان كم بود. همچنین به محض پایان یافتن نماز و شروع سخنرانی آخوند (امام جماعت) جمعی از كارگران سالن را ترك كردند. از سوی انجمن اسلامی به طور مكرر صلوات فرستاده می شد. كارگران حاضر در سالن عمدا سكوت اختیار كردند و و برخلاف آنچه مرسوم است با اصطلاح "دم نمی گرفتند". چنین به نظر می رسید در ادامه صلوات ها با یاد كردن رهبری صلوات ها ادامه پیدا كند، اما سكوت كارگران باعث شد كه یكی به سمت فرد انجمن اسلامی برود و با گفتن چیزی در گوشش دیگر صلوات گفتن پایان یافت. گویا حدس زده بودند كه اگر درخواست صلوات كنند كارگران اجابت نخواهند كرد.
نجم الدین در آغاز صحبت اش از افزایش سود و تولید (تولید ارزش اضافی) حرف زد و گفت : شما نظر رهبری بر تلاش مضاعف را اجابت كردید. از شما تشكر می كنم. بدین ترتیب سود سهام ایران خودرو ترقی كرده است. به هر كارگری مبلغ صد و بیست هزار تومان پاداش می دهیم.
كارگران سكوت كردند. بر خلاف مواقع اینچنینی كه معمول است كه كارگران برای ابراز خوشحالی كف می زدند،هیچ كس عكس-العملی نشان نداد. و همچنان سكوت بود و سكوت. تعداد دیگری نیز سالن را ترك كردند. نجم الدین شوكه شد، با دستپاچگی و ترس كه در چهره اش هویدا بود گفت: علیرغم اینكه هنوز ركورد تولید 6 ماهه را نشكسته اید با این وجود فعلا نفری دویست و پنجاه هزار تومان پرداخت می كنیم.
خشم و كینه كارگران نسبت به مدیریت ایران خودرو كه استثمار كارگران را سازماندهی می كند، بالاتر از این بود كه با چنین صحبت هایی راضی شوند. شرایط پیش آمده چنان شد كه نجم الدین با عجله و به اجبار سخنانش را كوتاه كرد. مراسم پایان یافت. ترك گروهی كارگران در چند نوبت و نارضایتی كارگران در گفتگوهای چند نفری حكایت از آن دارد كه در فرصتی مناسب خشم فرو خورده ی كارگران سرباز كند.
دروغگویی و فریبكاری فقط محدود به نجم الدین نمی شود؛ دروغگویی و وارونه سازی جزو ذات نظام سرمایه داری است.
انتظار می رود كه كارگران طی این سال ها مبارزه و اعتراض و اعتلای آگاهی و تجارب خود متحد تر با فعالیت آگاهانه ی خود در تقابل با سرمایه و فریب كاری های نجم الدین به میدان خواهند آمد.
ر.قدیری - ١۴ شهریور ماه ٩٠