اجلاس سازمان جهانی کار هر ساله در ماه ژوئن به مدت چند روز در ژنو برگزار می شود و ما کارگران و فعالان کارگری در خارج از کشور برای دفاع از ابتدایی ترین حقوق و مطالبات پایمال شده ی طبقه کارگر ایران و حمایت از تشکل های مستقل کارگری، با هدفی مشخص، علیه نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی و سیاست های جنایتکارانه و سرکوب گرانه و نیز علیه نمایندگان دروغین کارگری که از طرف حکومت سرمایه و کارفرمایان انتخاب و به آنجا اعزام می شوند، از کشورهای مختلف اروپایی همایشی اعتراضی را در ژنو برگزار می نمائیم تا صدای کارگران و فعالان آن را به اجلاس جهانی کار و افکار عمومی انتقال دهیم که بی حقوقی مطلق فروشندگان نیروی کار، نه تنها نظام استثمار را نمایان می سازد، بلکه زندگی کارگران و خانواده شان را لحظه به لحظه برباد می دهد؛ لازم به یادآوری است که بیشتر کارگران ایران در سراسر کشور با قراردادهای سفید امضا، پیمانی و موقت به کار اشتغال دارند تا هر زمان که کارفرمایان اراده کنند، اخراجشان نمایند و زمانی که به کار اشتغال دارند حقوق های معوقه سفره فقیرانه و محقرشان را کاملا خالی می نماید و همه ی اینها در شرایطی است که بر مبنای استناد کارشناسان، دستمزدها حداقل سه بار کمتر از خط فقر ارزیابی شده است.
از سال گذشته اما، به دلیل اعلام موجودیت "کلکتیو سندیکایی مغرب و خاورمیانه" جهت برگزاری آکسیون مقابل سازمان جهانی کار توسط ۵ سندیکای فرانسه، فراخوانی صادر و سازمان دهی می شود. امسال نیز فراخوان سندیکاهای فرانسه شامل: س اف د ت، س ژ ت، اف اس او، اونسا و سولیدر سود، اعلام گشت. آکسیون یاد شده با حضور بیش از ٦٠ نفر انجام گرفت و علاوه بر نمایندگان۵ سندیکای فرانسه، نمایندگانی از سندیکای: س ژ آ اس سوئیس، سندیکای مستقل مصر، سندیکای مستقل الجزایر، سندیکای مستقل سنگال و بخش زنان سندیکای سنگال سخنانی در چارچوب دفاع از جنبش کارگری ایران و تشکل های مستقل آن ارائه دادند که با استقبال پرشور حاضران مواجه گشت. "
نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران ـ خارج کشور" و "اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران"، ٢ نهادی بودند که در این اکسیون در ژنو حضوری فعال داشتند، به ویژه حضور "نهادهای همبستگی با جنبش کارگری..." چشمگیرتر و در طرح شعارها بیش از همه خود را آماده نموده بود که امیدواریم در سال های آینده با درکی عمیق تر از فراخوان های "کلکتیو سندیکایی..." با طرح نظرگاه مستقل خویش، حاوی پیام و گفتمان در چارچوب موازین خویش باشیم و پیشبرد اینگونه اهداف را پیشاپیش سازماندهی نمائیم.
ولی آنچه که به سازمان جهانی کار مربوط می شود، بی شک، بدون کوچکترین توهمی سازمان یاد شده سه جانبه گراست و در نتیجه به خوبی می دانیم که اهداف دولت ها و کارفرمایان سرمایه بیش از حقوق کارگران برایشان مهم است، ما نیز با تکیه بر تجربه های گذشته، ناچاریم جهت افشاگری، صدای راستین طبقه کارگر ایران و فعالان آن را حداقل به گوش کارگرانی که در این اجلاس شرکت می کنند، برسانیم و نیز چالش هایی که در مورد مقاوله نامه های سازمان جهانی کار موجود است و نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی یکی از اعضای رسمی آن محسوب می شود و آنها را عملی نمی سازد، برملا سازیم و به موازات همه ی اینها باید گفت که مواضع کارگری "کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری" که در ارتباط با "سازمان جهانی کار" انتشار یافت، کاملا دقیق و منطقی است و ما نیز با تأیید مفاد آن باور داریم که ماهیت واقعی این سازمان در جهت منافع دولت ها و کارفرمایان خلاصه می شود.
نسبت به شرکت آگاهانه و با هدف تعریف شده ی ما، آکسیون ششم ژوئن در ژنو را با تمام کمبود هایی که به همراه داشت، مثبت و گامی به جلو ارزیابی می کنیم. بدیهی است که در واقع به عنوان تجربه ای دیگر برای هر چه غنی تر نمودن این مشارکت باید در آینده ای نزدیک به بحث و گفتگو نشست و به بررسی راهکارهای گوناگون آن اقدام کرد.
همبستگی با جنبش طبقاتی کارگری ـ پاریس
s.mouvement.cp@gmail.com
٢٠خرداد ١٣٩١ - ٩ ژوئن ٢٠١٢