دور سوم اعتصابِ بسیار با اهمیت توسط کارگران شرکت های پیمانکاری در شرکت سهامی پتروشیمی بندر امام - در نزدیکی ماهشهر- تا روز شنبه ١٦ مهرماه ادامه پيدا كرد- توضیح تکمیلی در پایان متن-(١).
این اعتصاب یکی از پیشروترین فازهای عملی و بسیار پر اهمیت در مبارزات کارگران ایران در راستاي یکی از خواسته ها و مطالبات مبرم خود یعنی برچیده شدن بساط شرکت های پیمانکاری بوده است كه باید در تلاش و فعالیت سازمانیافته ی کارگران و فعالین به دیگر بخش های کارگری منتقل شود.با توجه به اهمیت مبارزه ی کارگران علیه شرکت های پیمانکاری لازم است با ابعاد واقعی و نکات مختلف این اعتصاب آشنا شد و اخبار و ظرائف و جنبه های متفاوت آن را به جنبش کارگری ارائه داد.از این طریق است که با گزارش و بررسی عینی و واقعی از این اتفاق می توان این اقدام ِ درس آموز کارگران پتروشیمی بندر امام را به عنوان تجربه ای قابل تامل و تکرار - در وجوه قابل تاییدش- به دیگر کارگران معرفی کرد.
پس از دو دورِ قبلی اعتصاب(٢) که در برخی موارد(۴٠ ساعت اضافه کاری و افزودن موقتی ِ صد تا صد و پنجاه هزار تومان به حقوق) با موفقیت همراه بوده و در مورد تبدیل قراردادها از شرکت های پیمانکاری به قرارداد مستقیم با شرکت اصلی(برچیده شدن شرکت های پیمانکاری) وعده ی مقامات و مدیران و مسوولین متحقق نشد،دور سوم اعتصاب کارگران که همان اعتصاب جاری است در سوم مهرماه آغاز شد.این دور اعتصاب مربوط به بخشی از کارگران پیمانکاری شرکت سهامی پتروشیمی امام بوده و شامل کارگران شرکتهای پیمانکاری منطقه ی ویژه ی ماهشهر نمی شود.در این دور، اعتصاب کارگران از یک نقطه نظر دیگر حائز اهمیت است و به نوعی باید اعلام کرد مشمول یک پیشروی قابل ذکر بوده است:
١- اعلام کمیته ی اعتصاب کارگران و
٢- قرار دادن این امر در دستور فعالیت خود که:
برای پایدار تر شدن مبارزات کارگری لاجرم باید برای ایجاد تشکل مستقل نیز اقدام کرد. همچنین این کمیته خواستار حمایت عملی دیگر کارگران از اعتصاب شد.
یکی از گفته های کارگران این است که محمود احمدی نژاد در سفرش به استان خوزستان قول برچیده شدن شرکت های پیمانکاری را داده است و شعار قرارداد مستقیم با شرکت پتروشیمی در اعتصاب ها از خواسته های اصلی کارگران بوده است.همچنین تبعیض کاملا مشهود و آزار دهنده ای که بین حقوق ، مزایای کارگران استخدامی و پیمانکاری وجود دارد و نیز گرانی مسکن و پوشاک و مایحتاج کارگران در شهر ماهشهر(٣) وعدم امنیت شغلی از عوامل دیگر این عصبانیت کارگران و ادامه ی اعتصابشان بود.
در این اعتصاب روزانه تعدادی از کارگران پیمانکاری این شرکت در چند نوبت با راهپیمایی در اطراف ساختمان مرکزی این شرکت و دور زدن در اطراف آن به صورت پياده روي و سر دادن شعار ، در اطراف این ساختمان تجمع کرده و سپس با اندکی پراکنده شدن،در دسته های چند نفری در محوطه ی نزدیک به دفتر مرکزی تحصن می کردند.تعدادی از کارگران در محل کار دست از کار می کشيدند که متاسفانه کارگران رسمی و به ویژه تحت نفوذ و تهدید مدیران به ناچار مجبور به انجام کارهای کارگران اعتصابی می شدند.اگرچه تعداد زیادی از کارگران پیمانکاری با اعتراض و اعتصاب موافق اند اما به طور مستقیم تعداد نفرات حاضر در تجمع و تحصن به ٤٠٠ نفر میرسيد.این کارگران- که هم شامل کارگران ساده و هم کارگران ماهر و تکنیسین ها می-شوند- در ابتدای ورود و حدود دو تا سه دور دور دفتر مرکزی پیاده رفتن کار تحصن را آغاز می کرده و سپس در نقاط مختلف نزدیک به هم تحصن می کردند و در میانه ی زمان اعتصاب و بعد از ظهر نیز یک بار دیگر این کار را تکرار کرده و سپس اعلام می کردند که وعده ی ما فردا در همینجا وسپس به طرف سرویس های نقلیه می رفته و به خانه باز می گشتند.
قابل ذکر است که کل کارگران پتروشیمی بندر امام - یعنی کارگران هر شش شرکت - (٤) در حدود ۶۵٠٠ کارگر است.اما تنها ۴٣٠٠ تن از این کارگران تحت قراردادهای شرکت های پیمانکاری کار می کنند- و اکثرا از قومیت عرب هستند - و از میان این ۴٣٠٠ تن در حدود ٣٠٠ تن زن هستند که در اعتصاب شرکت نکرده اند.
از کل۴٣٠٠ نفر معمولن تعداد ٣٠٠ الی ٤٠٠ نفر به شکل تحصن در محوطه، تجمع های پراکنده میکردند.
اعتصاب بخشی از ۴٣٠٠ نفر از کارگران تحت شرکت های پیمانکاری در "شرکت سهامی پتروشیمی بندر امام" به اندازه ی کافی امید بخش،شجاعانه و درس آموز هست و- آنچنانكه در برخي گزارشات و اخبار انجام گرفته - نیازی به تغییر و چند برابر کردن اعداد و ارقام نیست.(۵)
در ابتدا گاهی کارگران شعار داده اند : "ظریف کار دوستت داریم" و ظریف کار (مدیر عامل) نیز با لهجه ی شیرازی پاسخ می داده است : " به علی من هم شمار رو دوست دارم "! اما کارگران در روز های بعد با هرچه بیشتر متوجه شدن از ماهیت این کارگزار سرمایه داری فریاد میزده اند : " ظریف کار / عامل ِ پیمانکار" ! و نیز شعار های کارگران بر علیه نماینده ی شهر ماهشهر در مجلس نیز داده شده است : " حیاتی حیا کن / مجلسو رها کن " (٦)
در پارچه نوشته ی کارگران در محل تحصن نوشته شده بود: " ما خواهان اجرای مصوبه دولت محترم هستیم و بی عدالتی ها و تبعیض های موجودرا تحمل نمی کنیم"
سه تن از کارگران به نام های عباسی،بداوی و باقری توسط ماموران امنیتی دستگیر شدند و نیز چند نفر دیگر به اداره ی اطلاعات برده شدند و به چند نفر از کارگران اجازه ی وروود به مجتمع داده نشد اما با این وجود کارگران کماکان به روال گذشته و با وجود شرایط دشوار اما خستگی ناپذیر، در روز های بعد و با وجود گرما و گرد و خاک به تجمع و تحصن خود ادامه دادند.
کارفرمایان،مدیران و به خصوص مقامات اداری و امنیتی پتروشیمی و مقامات شهر و استان ترس و وحشت بسیاری دارند که مبادا اخبار و گزارشات این اعتصاب به طور جدی به کارگران جاهای دیگر و به طور مشخص به کارگران پتروشیمی ها و پالایشگاه ها در آبادان برسد و به همین دلیل و با دستور شورای تامین استان تدابیر امنیتی شدیدی را اتخاذ کردند. (٧)
روش های متفاوتی از تطمیع،تهدید،تلاش برای راضی کردن کارگران از طریق سران اقوام و طوایف و گاه بی تفاوت بودن و رها کردن کارگران به حال خود برای شکستن اعتصاب توسط کارفرما و مدیران و مقامات سرمایه داری انجام گرفته و می گیرد.(٨)
ترکیب نمایندگان کارگران - و مثلا سه نماینده ای که خواسته های کارگران را در ساختمان اداری و نزد مدیران منقل می کنند - به نحوی است که این نمایندگان می توانند با زبانی که مدیران نتوانند به آنها انگ خاصی بزنند از حقوق و مطالبات کارگران اعتصابی دفاع کنند.
با وجود تلاشی که برای تهدید و ایجاد رعب و وحشت و کنترل کارگران اعتصابی می شد (٩) و با وجود اینکه حتا تلاش مي شد کارگران نیازمند به کار را در نقش اعتصاب شکن از شرکت های دیگر بر سر کار بیاورند، بسیاری از کارگران،اعم از شرکت کنندگان در اعتصاب و یا غیر انها و حتا کارگران استخدامی در گفتگو های بین خودشان بر این نکته تاکید می کنند که در صورتی که بر تعداد کارگران اعتصابی افزوده شود و مثلا اکثریت آنان در اعتصاب شرکت کنند حتا با احتمال برخورد و به خشونت کشیده شدن اعتصاب، قطعا مدیران و مقامات ناچار خواهند شد به خواسته های کارگران مبنی بر برچیده شدن شرکت های پیمانکاری تن دهند.
از آنجا که مدیران و مقامات، بسیار نگران گسترده شدن اعتصاب به کارگران استخدامی و اعلام حمایت آنان از اعتراضات همکاران خود که تحت استثمار شرکت های پیمانکاری هستند می باشند ضمن اینکه سعی می کنند با فشار و تهدید کارگران رسمی را واردار کنند که کار های روی زمین مانده ی کارگران اعتصابی را انجام دهند،از طرفی نیز مشغول بررسی برای افزایش دستمزد کارگران رسمی هستند تا از این طریق بتوانند رضایت آنها را جلب کنند.ضروری است که به کارگران رسمی گفت که در اثر اعتراض کارگران پیمانکاری دستگاه سرمایه داری ناچار شده است حقوق کارگران رسمی را افزایش دهد و چنانچه این کارگران به دیگر کارگران اعتصابی بپیوندند علاوه بر افزایش حقوق و دریافتی های خود،باعث تقویت اعتراض و به ثمر رسیدن مبارزات همکاران خود در بخش های پیمانکاری می شوند و در صورت تضعیف صفوف اعتراضی کارگران پیمانکاری،به زودی حمله به مطالبات و حقوق کارگران استخدامی نیز آغاز خواهد شد.
با توجه به موارد ذکر شده در فوق(و نیز عطف به موارد و دقایق و واقعیات توضیح داده شده در توضیحات تکمیلی در انتهای این گزارش) و با توجه به ضرورت مبارزه ی هر چه گسترده تر ِ کارگران علیه شرکت های پیمانکاری لازم است به صورت هرچه وسیع تر و هرچه سازمانیافته تر برای برچیده شدن بساط شرکت های پیمانکاری که نقش عمده ای در تشدید استثمار کارگران ایران دارند(١٠)،نکات مهم برشمرده ی زیر مورد توجه کارگران و به ویژه کارگران شرکت های پیمانکاری علی الخصوص در صنعت نفت و گاز و پتروشیمی و مشخصا در مناطقی مانند ماهشهر و بندر امام و نیز آبادان و عسلویه قرار گیرد:
١- کارگران اعتصابی در پتروشیمی بندر امام!
با وجود اینکه شما تا کنون تسلیم فریب ها و شگرد های حاکمیت سرمایه داری و مدیران و مسولان نشده اید اما لازم است به صورت گسترده به دیگر همکاران معترض خودآگاهی دهید که هرگز نباید تسلیم تهدید و تطمیع و یا پادرمیانی سران قبایل و شیوخ شد.باید صفوف اعتراض را هر چه متحد تر نگه داشت و تا کسب مطالبه ی حداقلی خود که حذف شرکت های پیمانکاری است به اعتصاب ادامه داد.فرصت دوماه ي جديدي كه توسط عوامل سرمايه براي پايان دادن به اين دور از اعتصاب شما عنوان شده چيزي جز تلاش براي درهم شكستن اعتراضات به حق شما نيست و ضروري است كه كارگران با بررسي نقاط قوت و ضعف اين دور از اعتصاب خود براي دست زدن به اعتصابي فراگير و مستحكم تر برنامه ريزي كنند.
٢- کارگران رسمی و استخدامی!
لازم است که تقویت صفوف اعتراضی کارگران شرکت های پیمانکاری مد نظر کارگران رسمی قرار گیرد.نظام سود و سرمایه تلاش می کند مرحله به مرحله به صفوف کارگران حمله ور شود و درست به همین دلیل است که هم اکنون ضرورت دارد کارگران رسمی از مبارزات کارگران پیمانکاری حمیات کنند.آنان نباید نقش اعتصاب شکن را ایفا کنند و باید هرچه بیشتر از انجام کارهای کارگران اعتصابی شانه خالی کنند تا علاوه بر کاهش ظرفیت تولید به زودی باعث از کار افتادن کل پروسه ی تولید شوند.
٣- کارگران زن شرکت های پیمانکاری!
شما کارگران زحمتکش لازم است که به مبارزه و اعتصاب کارگران مرد ِ هم طبقه اي خود بپيونديد.برای کارفرمایان مهم کسب سود و استثمار کارگران است و در این میان برای آنان کارگر زن و مرد تفاوتی نمی-کند.این مبارزه،مبارزه ای طبقاتی است و جنسیت نمی شناسد.
۴- کارگران شرکت های پیمانکاری منطقه ی ویژه ی ماهشهر!
شما کارگران تحت استثمار شرکت های پیمانکاری در شرکت های دیگر منطقه و از جمله کارگران پیمانکاری منطقه ی ویژه ی ماهشهر بسیار ضروری است که به مانند دو دور قبل اعتراض و اعتصاب و مبارزات به کارگران اعتصابی بندر امام بپیوندید.در صورت موفقیت کارفرمایان و مدیران و مسولان برای خاموش کردن مبارزه ی کارگران بندر امام، مبارزات آتی دیگر کارگران در شرکت های دیگر نیز در معرض خطر قرار خواهد گرفت.اینک فرصت مناسب برای به هم پیوند دادن مبارزات کارگران شرکت های دیگر به مبارزه و اعتصاب کارگران بندر امام است تا با اعتراض جمعی ترو گسترده تر بتوانید خواسته ها و مطالبات خودرا به کرسی بنشانید.
۵- کارگران پیمانکاری در شهرهای آبادان و عسلویه!
اکنون زمزمه و هراس سرمایه داران و کارفرمایان از کشیده شدن اعتصاب به آبادان و عسلویه در هر جا شنیده می شود.
اگر كارگران پیمانکاری در مناطق عسلویه و آبادان به مبارزه ی دلیرانه و جسورانه و اگاهانه ی کارگران بندر امام بپیوندند و اعتصاب های زنجیره ای خود را اغاز کنند و به صورت گسترده تر اعتصابات شکل بگیرد حاکمیت سرمایه داری به طور قطع عقب نشینی خواهد کرد و کارگران می توانند علاوه بر به دست آوردن ِ این مطالبه ی خود یعنی حذف شرکت های پیمانکاری، از سویی برای ایجاد تشکل خود نیز گامی اساسی و جدی بردارند.
توضیحات تکمیلی:
(عدد قبل از هر توضیح برای نشان دادن این است که این توضیح مربوط به کدام بخش از متن بالاست.)
(١)- در روز شنبه ١٧ مهرماه كارگران به اعتصاب خود ادامه نداده اند.شرح ماوقع درباره ي اعتصاب در روز قبل يعني در روز شنبه ١۶ مهرماه در خبري با عنوان "آخرین خبر از کارگران اعتصابی در بندر امام- خبر تكميلي" در سايت كميته به آدرس زير به طور مشروح مندرج است:
www.k- hamahangy.com/index.php?option=com_content&view=article&id=364:1390-07-16-17-05-49
(٢)- در بهمن ماه ٨٩ کارگران تحت قرارداد شرکت "فریمکو" (یکی از شرکت های زیر مجموعه ی منطقه ویژه ماهشهر) دست به اعتراض زدند.اعتراض این کارگران به ۶ ماه حقوق معوقه بود که پس از ۵ روز با موفقیت به پایان رسید و همچنین باعث برکناری مدیر عامل این شرکت شد.
دومین اعتراض کارگران در این ناحیه در تیرماه ٩٠ از شرکت خوارزمی آغاز شد و ١١ روز طول کشید.به کارگران قول داده بودند که بعد از سه ماه حذف قرارداد با شرکت پیمانکاری حل انجام خواهد گرفت.اما این اتفاق نیافتاد و نیز وعده ی شرکتهای پیمانکاری مبنی بر پرداخت یکصد تا یکصد و پنجاه هزار تومان (۴٠ ساعت اضافه کاری ) در ماه بابت اضافه کاری یک ماه پرداخت شد و دوباره قطع شد.اتفاق جالب در این اعتراضات این بود که حتا در جایی که کارگران پیمانکاری منطقه ویژه ماهشهر مستقیم در اعتصاب حضور نداشتند گاه پای پیاده تا محل پتروشیمی بندر امام میرفتند و تا پشت فنس های این شرکت خود را میرساندند و با آن کارگران اعلام همبستگی می کردند.
(٣) - علاوه بر کم بودن سطح حقوق کارگران پیمانکاری،عدم امنیت شغلی،گاه قطع بیمه و عدم تمدید دفترچه بیمه درمانی و در عوض عدم پیگیری و اعتراض و هشدار ِاداره کار (همکاری دولت با پیمانکاران) و انواع مشکلات کاری و معیشتی،معمولن حقوق کارگران پیمانکاری به طور عادی با دو ماه تعویق پرداخت می-شود.مثلا وقتی کارگران برای 6 ماه حقوق معوقه در زمستان سال قبل اعتراض می کردند در واقع ٨ ماه حقوق از پیمانکاران حقوق طلب داشتند.بعضی مواقع پیمانکار با وجود بدهکار بودن(حداقل) دو ماه حقوق به کارگران، به کلی ناپدید شده است.
علاوه بر پایین بودن مبلغ پایه ی حقوق کارگران پیمانکاری در مقایسه با کارگران استخدامی،درصد کسری از حقوق این کارگران نیز بیشتر است.به طوری که اگر بابت مالیات از حقوق کارگران استخدامی و رسمی ١٠ درصد کسر میکنند از حقوق کارگران پیمانکاری تا حدود ٢۵ درصد کسر می شود و بدین ترتیب گاه این حقوق های چند برابر زیر خط فقر آنهم در شرایط گرانی و مشکلات معیشتی در ماهشهر و در شرایط طاقت فرسای آب و هوایی به دریافتی ای در حدود مبلغ ٢٨۵ هزار تومان میرسد.و حتا در صورت استفاده ی کارگر از مرخصی اضطراری دستمزد روز مرخصی نیز از حقوق اش کسر می شود.
یا مورد دیگری از ستمی که بر این کارگران پیمانکاری میرود این است که:
رسم اوپک این است که هر سال به یک کشور پاداش "بهره وری" می پردازد.در سال قبل به ایران پرداخت شد که سهم هر کارگر ١٩ میلیون تومان میشده است.اما برای بعضی کارگران و در چند مرحله فقط تا سه میلیون تومان پرداخت شده است.که این مورد تنها شامل کارگران استخدامی شده و کارگران پیمانکاری از این مورد نیز مستثنا هستند.
گاه حتا دیده شده پس از تعلق گرفتن مبالغی حقوق های مربوط به پاداش به کارگران استخدامی بلافاصله برخی از اجناس کلیدی و ما یحتاج کارگران در شهر با افزایش قیمت به کارگران ارائه می شود زیرا بازاریان با شنیدن خبر پرداخت پاداش به کارگران، قیمت های خود را افزایش می دهند.این گونه گرانی ها برای کارگران استخدامی مشکلات معیشتی بسیار ایجاد کرده،چه رسد به کارگران پیمانکاری که اصولن مشمول اینگونه پاداش ها نیستند.
(۴)- "شرکت سهامی پتروشیمی بندر امام" شامل ۶ شرکت بسپاران،آب نیرو،خوارزمی،کیمیا،فرآورش و بندر امام(شرکت مادر و ستادی) می شود.
(۵)- بعد از اعتصاب،برخی آمار غیر دقیق که احتمالن مبتنی بر به حساب آوردن کل کارگران استخدامی و پیمانکاری هستند به جای ارائه ابعاد واقعی اعتصاب تعداد اعتصاب کنندگان را با اعداد نادرستی مثلا ۶۵٠٠ نفر ارائه داد اند. و در واقع با نادیده گرفتن اینکه تمامی کارگران و از جمله کارگران استخدامی در اعتصاب نبوده اند و نیز تمامی کارگران پیمانکاری - یعنی علاوه بر کارگران زن بخش بیشتری از کل کارگران مرد تحت شرکت های پیمانکاری نیز - در اعتصاب شرکت نکرده اند،در ارائه ی تصویر دقیق از ابعاد این اعتصاب بسیار مهم، نا دقیق بوده اند.
برخی گزارش و اخبار حتا به اشتباه اعتصاب مهرماه را به مجتمع پتروشیمی ماهشهر نسبت میدهند در حالی که در این دور از اعتصاب، کارگران آن مجتمع در این اعتصاب شرکت نداشته اند.و این اعتصاب در شرکت دیگری - یعنی شرکت سهامی پتروشیمی بندر امام - اتفاق افتاده است .
(٦)- برای پیشگیری از هرگونه انگ زنی توسط مدیران و مقامات امنیتی و مذهبی و عوامل سرمایه که هر لحظه سعی می کنند کارگران اعتصابی را به بهانه های واهی تحت فشار قرار دهند کارگران ابتدا با صلوات دور هم جمع می شده و گاه نیز شعار " ما پیروان رهبریم / از حق خود نمیگذریم" سر میداده اند.اما يكي از كارگران مي گويد : "در روز هاي بعدي شعارها كم كم داشت "بهتر" مي شد.ولي اون شعار هاي ديگه فقط به خاطر اين بود كه كسي نتونه اتهام هاي ديگه به كارگران بچسبونه"
(٧) - مدیران و کارمندان پتروشیمی بندر امام از انجام هرگونه مصاحبه با رسانه ها منع شده اند. کارمندان و کارگران منع شده اند که حتا با همکاران خود در شرکت های دیگر و یا همکاران خود در شهر های دیگر اطلاعاتی در این زمینه رد و بدل نکنند.
کسانی که پیشتر مجوز داشته اند به همراه خود و با نشان دادن کارت شان افرادی را همراه ببرند در زمان اعتصاب مجاز به انجام این کار نبودند.در صورتی که بنا به خواست مدیران چنانچه لازم بوده كه فردی از خارج از شرکت وارد محوطه شود باید مکتوب توسط دفتر آن مدیر درخواست و مشخصات آن فرد فکس مي-شده است.بدین ترتیب قصد داشته اند تا از انتقال هرگونه اطلاعات مربوط به اعتصاب و تجمع این چند صد نفر کارگر به بیرون و به شرکت های مشابه در استان جلوگیری کنند.
(٨) - برخی پیمانکارها با دادن مقادیری برنج سعی کردند که از تعداد ِ کارگران اعتصاب کننده بکاهند.مدیران در برخی موارد سعی کردند خوش خدمتی خود را به مقامات ارشد سرمایه دار نشان دهند.مثلا یکی از مدیران با شادمانی و افتخار اعلام کرده که نام ١٨ نفر از سردمداران اعتصاب را در دست دارد و می-خواهد پدرشان را درآورد.جالب اینجاست که این گفته ی وی حتا با مخالفت و اعتراض برخی کارگران ِ رسمی روبرو شده است.
و یا کارگری گزارش کرده است که برخی افراد توسط حیاتی (فرماندار) به منطقه های مختلف - از جمله شادگان (بین آبادان و ماهشهر) - گسیل شده اند تا با سران(شیوخ) قبایل صحبت کنند تا بلکه از طریق پادرمیانی آنها و احتمال گوش به فرمان بودن برخی کارگران عرب از شیوخ،بتوانند از صفوف کارگران اعتصابی بکاهند.
از جمله برخلاف برخورد های پیگیرانه در روز های نخستین اعتراض – چه با نرمش و چه با تهدید و به عنوان مثال برخورد های تهدیدآمیز حیاتی مقدم نماینده مجلس - اما در روز های بعدی مسولان سعی کردند در بین کارگران حاضر نشوند و حتا از مدیران خواسته اند کارگران اعتصابی را به حال خود رها کنند و کارگران هر وقت دوست داشتند برای صرف غذا بروند.آنان قصد دارند از این طریق کارگران را خسته کنند.
(٩) -از بهار امسال دوربین هایی در راهرو های شرکت اصلی و ستادی کارگذاشته اند. و یا اخیرا به پیمانکاران مجوز اخراج کارگران اعتصابی را داده اند و انها حتا در مساجد اعلام کرده اند که خواهان به کارگرفتن کارگر هستند و اماده هستند از میان بسیجی ها کارگر برای شرکت پیمانکاری خودشان جذب کنند.کارفرمایان توسط مقامات و مدیران مامور شده اند هر روزه لیست کامل حضور غیاب کارگران خود رات به مدیریت تسلیم کنند و یا اخیرا با شکل وشمایل فرم های استخدامی تمامی اطلاعات فردی و خانوادگی و محل زندگی کارگران را ثبت کرده اند.
(١٠) - پیمانکاران از طریق بی حقوقی هایی که بر کارگران تحمیل می کنند سود های کلانی کسب می کنند.زد و بند با مدیران و دادن حق حساب هایی به آنان از اصول اولیه ی کسب قرارداد با شرکت های مادر است.هر واحد تولیدی در پتروشیمی ای ماهشهر و بندر امام که زیر مجموعه ی یک شرکت است روزانه سود کلانی به جیب کارفرمایان سرازیر میکند.مثلا در یکی از این واحد ها چنانچه به ارزش كلي يك ميليارد تومان محصول ايجاد شود حداقل، ٢٠٠ میلیون تومان آن سود است(به نقل از يكي از مهندسان رسمي در اين واحد). توضیح اینکه هر چند واحد تولیدی ، در مجموع یک شرکت را به وجود می آورند و هر چند شرکت با هم یک شرکت مادر (مثلا سهامی پتروشیمی بندر امام) را تشکیل میدهند.و مي توان تصور كرد كه هر شركت چه اعداد سرسام آوري كسب سود مي كند در حالي كه سهم كارگران از آن در حد ناچيز است.
در این میان با پرداخت دستمزد بسیار پایینی به کارگران سود سرشاری به جیب کارفرما در شرکت پیمانکاری می رود. ضمن اینکه امکان اخراج و تهدید کارگران بسیار برای آنان در این سیستم ساده تر است و در واقع امنیت شغلی ای برای این کارگران وجود ندارد،مدیران شرکت های مادر نیز خیال خودر از کنترل و مدیریت کارگران و تن دادن به خواسته های و مطالبات کارگران رسمی راحت میکنند.در این میان کارگران شرکت های پیمانکاری تحت بدترین شرایط چندین درجه از دیگر کارگران بیشتر استثمار می شوند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری
١٧ مهرماه ١٣٩٠