نتیجه کارکنترل کارخانه توسط کارگران،در یکی از کارخانه های بحران زده ایران (چینی گیلان)
سرانجام پس از کش و قوس های فراوان و " تحمل شرایط بسیار سخت " و غیر قابل تحمل کار تحت کنترل خود کارگران و نمایندگان منتخب آنان ، عمدتاً به دلیل مشکلات فراوان - و در صدر آن عدم وجود نقدینگی لازم توسط کارگران ،جهت اداره کارخانه و جریان کامل تولید و توزیع محصولات آن و موانع عدیده ای که ارگانها و نهاد های متعدد و رنگارنگ سرمایه داری و مدافع سرمایه - اعم ازخصوصی و دولتی - در سر راه و مسیر خودپو و مستقل کارگران این کارخانه ایجاد می نمودند، در مجموع به علت ناتوانی در ادامه کار و تولید در کارخانه،با توافق اکثریت قریب به اتفاق کارگران، در یکی از مجامع عمومی آن ، با شرایطی که در گزارش یکی از کارگران کارخانه ، در ذیل این مختصر منعکس شده است - به تنی چند از سرمایه داران فروخته شد .
کمیتۀ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
کارگران در آخرین نشستی که با یکی از خریداران کارخانه داشتند،در نهایت با شرایط ذیل به توافق نهایی رسیدند:
قیمت نهایی کارخانه ٦۵٠٠٠٠٠٠٠٠، معادل شش میلیاردو پانصد میلیون تومان تعیین شد. قرار شد طی فرایندی مجموعه بدهی کارخانه بصورت تقسیطی پرداخت گردد که بطور تقریبی معادل دو میلیارد و چهار صد میلیون تومان می باشد و باقی مانده به مطالبات کارگری اعم از سنوات و حقوق کارگران ظرف دو سال آینده پرداخت گردد . اما از ویژگی های مهم واگذاری کارخانه به سهامداران جدید اینکه ،کارخانه به کار خود ادامه می دهد و هیچ کارگری در شرایط فعلی اخراج نخواهد شد.
البته استمرار کارو شرایط حاکم برآن برای ما کارگران از ارزش های خاصی برخوردار بوده است بدین معنی که بخشی ازکارگران کارخانه در صورت ادامه کار می توانن مشمول طرح بازنشستگی پیش از موعد شوند و همچنین طرح کارهای سخت و زیان آور نیز در صورت ادامه کار شامل بخش قابل توجهی از کارگران خواهد شد.
بهرحال اگر بخواهیم نتیجه گیری از فرآیند کار از زمانیکه کارگران کارخانه را از طریق خود و وام دریافتی در قالب شرکت تعاونی تولیدی و توزیعی از زیر چتر اداره تصفیه و ورشکستگی خارج و به تملک خود در آوردند تا مرحله فروش و واگذاری آن به خریداران جدید ، تجربه بسیار با ارزش بوده است و اینکه اگر چنین حرکتی صورت نمی پذیرفت بدون شک مبلغ بسیار ناچیزی از فروش کارخانه به کارگران می رسید ،یعنی یک دهم سنواتشان . بهر حال نه تنها کارگران از زمان ورود خود به کارخانه به اعتقاد من ضرر نکرده اند بلکه تا حدود قابل توجهی از مطالبات سوخته شده خود را دریافت می کنند ، شاید کارگران به همه هدف های از پیش تعیین شده خود دست نیافته باشند و نتوانسته اند با برنامه ریزی مدون با بحران های ناشی از آن برخورد کنند ولی در مجموع توانستند با حضور خود و تحمل شرایط بسیار سخت به بخشی از حقوق از دست رفته خود دست یابند.
این نوشته از طرف یکی از کارگران کارخانه چینی گیلان می باشد که بدون دخل و تصرف عیناً برای شما آورده شد .
یکی از کارگران کارخانه چینی گیلان
کمیتۀ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
٣٠/٤/١٣٨٨
www.komitteyehamahangi.com
www.komitteyehamahangi.blogfa.com
komite.hamahangi@gmail.com