درجریان برگزاری یك صد و یكمین نشست سازمان جهانی كار در ژنو كه در تاریخ ٣٠ می تا ١۵ ژوئن سال ٢٠١٢ برگزار شد، عفو بین الملل بار دیگر بر خواسته های خود از ایران تاكید كرد و از مقامات ایران خواست كه فورا و بدون قید وشرط فعالان كارگری را آزاد كنند، زیرا آنها تنها به خاطر فعالیت كارگری زندانی شده اند.
در این گزارش گفته شده مسئولان ایرانی تعداد زیادی از فعالان كارگری را در سال گذشته دستگیر كرده اند. بعضی از آنها به زندان های طویل المدت محكوم شده اند.
در این گزارش آمده است كه مسئولان ایرانی تشكل های مستقل كارگری رادر ایران ممنوع كرده اند. این مسأله بر خلاف مقاوله نامه های بین المللی است كه ایران در سازمان جهانی كار و سازمان های بین المللی آن را امضا كرده است. عفو بین الملل در این گزارش از عدم اجرای مقاوله نامه ٢٢ در بارۀ حقوق سیاسی و مدنی (ICCPR) خبرداده كه كه طبق آن هركس آزاد است به یك نهاد یا كانون بپیوندد و یا در اتحادیه ای عضو شود. عفو بین الملل یادآور شده است كه در نوامبر ٢٠١١ كمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد از ایران خواست كه موظف است با توجه به این مقاوله نامه، حقوق افراد را در پیوستن به نهادها و از جمله اتحادیه ها به رسمیت بشناسد و فوراً و بدون قید وشرط كلیه افرادی را كه به دلیل عضویت در نهادها و از جمله اتحادیه های كارگری زندانی شده اند، آزاد كند...
در این گزارش از ایران خواسته شده كه به مقاوله نامه ی شماره ٨ عمل كند كه ایران نیز جزء آن است و در آن حقوق هر فرد به عضویت در نهادها و اتحادیه به صورت آزاد پذیرفته شده است. ایران به عنوان عضوی از ( ILO) موظف است حقوق اساسی شناخته شده در مقاوله نامه های بین المللی را اجرأ كند، از جمله مقاوله نامه های ٩٨ (مصوب ١٩۴٩) و ٨٧ (مصوب ١٩٤٨) كه حق آزادی ایجاد تشكل های كارگری و نهادهای اجتماعی را به رسمیت می شناسد و به زندان و بازداشت فعالان در این زمینه پایان دهد.
همچنین در این گزارش آمده است كه ایران از برگزاری مراسم اول ماه مه در سال جاری نیز جلوگیری كرده است. در تهران حدود ٢٠٠ نفر از كارگران از كارخانجات مختلف مجبور شده اند در كوه های اطراف كرج مراسم روز كارگر را برگزار كنند و در سنندج درحالی كه كارگران شعار می دادند: "ما كارگریم، ما گرسنه ایم" و "كارگران - كارگران، اتحاد" مورد حمله نیروهای انتظامی و نظامی قرار گرفته و به میان آنان گاز اشك آور پرتاب شده است. هم چنین زندانی های محبوس در بند ٣۵٠ اوین نیز به رغم بودن در زندان این روز را گرامی داشتند.
در انتهای گزارش از فعالان كارگری زندانی نام برده شده و خواهان آزادی بدون قید و شرط آنان شده اند كه از آن جمله اند:
علی نجاتی عضو هیات مدیره سندیكای نیشكر هفت تپه - رضا شهابی، عضو زندانی سندیكای شركت واحد- رسول بوداغی عضو كانون صنفی معلمان- شاهرخ زمانی و محمد جراحی عضو سندیكاری نقاش وكمیتۀ پیگیری ایجاد تشكل های كارگری - بهنام ابراهیم زاده عضو جمعیت دفاع از حقوق كودكان كار- فریبرز رئیس دانا، عضو كانون نویسندگان و كانون مدافعان حقوق كارگر- علی اخوان عضو كانون مدافعان حقوق كارگرنام برده شده كه همگی به خاطر فعالیت های اتحادیه ای در دفاع از حقوق كارگران زندانی شده اند.
کانون مدافعان حقوق کارگر - ١٣ ژوئن ٢٠١٢