تزلزل دژهای تسخیر ناپذیر سرمایه داری ادامه دارد

در دو دهه ی اخیر، نیروهای مبارز کارگری پیروزی های چشمگیری نداشته اند و همواره در ظاهر امر، چنین به نظر می رسیده است که با تک قطبی شدن جهان و سرآغاز دوره ی به اصطلاح جهانی سازی، حاکمیت سرمایه بر تمامی شئون زندگی انسان ها در کره ی زمین اعمال می شود. در سال های اخیر اما، به خصوص از بحران سال 2008 به این سو، پایه های به ظاهر ستبر سرمایه داری، یکی پس از دیگری به لرزه افتاده و اعتراضات به اصل نظام سود محور، هر روز گستردگی بیشتری یافته است. پس از اعتراضات مردم در لندن، به اصل نظام سرمایه داری و متعاقب آن، اعلام دیوید کامرون، نخست وزیر حکومت لندن، به "دست و پا گیر بودن میثاق های حقوق بشر" و سرکوب معترضان، نوبت به مردم اسرائیل رسید تا آنان نیز، این دژ تسخیر ناپذیر سرمایه داری را به چالش بکشند و خواهان برابری با فلسطینیان و مقابله با سیستم نابرابر اسرائیل شوند و در حقیقت، هر آنچه را که مقدس می داشتند، به چالش بکشند. آنها از گرانی و فقر به ستوه آمده اند و خواهان تغییر اصول حاکم بر اسرائیل اند. اکنون، دژ اصلی سرمایه داری حاکم، یعنی وال استریت و منهتن، مرکز سرمایه داری مالی دنیا، مورد تعرض قرار گرفته است. ده سال پیش، این دژ به عنوان نماد قدرت سرمایه درای، با هواپیماهای پر از ماده انفجاری القاعده مورد حمله قرار گرفت که در حقیقت، اعتراضی کور و ناآگاهانه و ارتجاعی، به نماد سرمایه داری بود و البته بهانه ای شد برای لشکر کشی ارتش امریکا به خاورمیانه و اشغال افغانستان و عراق و امنیتی شدن محیط زندگی مردم اروپا و امریکا. امروزه اما، اعتراضی آگاهانه با هزاران طرفدار تغییر نظم حاکم در دنیا، در مرکز نظام سرمایه صورت می گیرد. به گفته منابع خبری، هزاران نفر از مردم امریکا، بیش از ده روز است که با دعوت ائتلافی از گروه های معترض، در اعتراض به فساد و سلطه پول بر سیاست های این کشور، به تحصن در منطقه ی منهتن در نزدیکی وال استریت، مرکز اصلی سلطه مالی بر جهان، دست زده اند(١). جنبش موسوم به "تسخیر وال استریت" که قلب تپنده ی سرمایه داری است، اعلام کرده است که تجمع آنها در این منطقه، چند ماه ادامه خواهد داشت. افراد سرشناسی مانند مایکل مور، کارگردانی که همواره نظام سرمایه داری را به چالش می کشد، در میان آنان است و نوام چامسکی، این تحلیل گر مستقل، با آنان اعلام همبستگی کرده است. هنگامی که معترضان می خواستند به سمت سازمان ملل حرکت کنند، پلیس ضد شورش به آنان حمله کرد و بیش از هشتاد نفر را بازداشت کرد (٢). از آن سو اما، هر روز بر تعداد معترضان افزوده می شود. در روزهای اخیر، مخالفان حکم اعدام و طرفداران احزاب لاییک و همچنین طرفداران گرفتن مالیات بیشتر از ثروتمندان، به این عده اضافه شده اند. این معترضان با فراخوان های اینترنتی موفق شده اند تعداد متحصنان را روز به روز، افزایش دهند و دژ تسخیر ناپذیر نظام سرمایه داری و مرکز مالی آن و پادگان اصلی حاکمیت سرمایه داران را، به چالش بکشند. این چالش ها در یونان، لندن، اسرائیل، اسپانیا، امریکا و شمال افریقا، همه و همه یک پیام دارد: "نظام سود محور حاکم بر جهان، دیگر ماندنی نیست و پایان تاریخی آن فرا رسیده است و هیچ ترفند و خشونتی نمی تواند جلوی فروپاشی آن را سد کند. باید به فکر نظام آینده بود." هرچند سانسور چیان رسانه های سرمایه داری، از جمله رسانه های مسلط فارسی زبان، تلاش می کنند که این اخبار را کمرنگ جلوه دهند، اما ابعاد این اعتراضات، روز به روز آنقدر گسترده می شود گه دیگر نمی توانند آن را کتمان کنند. به زودی شاهد ابعاد گسترده تر این اعتراضات خواهیم بود.

کانون مدافعان حقوق کارگر

--------------------

(١) 20,000 Protestors To Occupy Wall St.: http://www.youtube.com/watch?v=TnCtitcHanQ&feature=related
(٢) 80 People Arrested In Wall Street Protest Today: http://www.youtube.com/watch?v=9MNqzZ7H-5U&feature=related