!یارانه حقوق، لفاظی جدید

کارگران معدن طرزه شاهرود بعد از شش روز اعتصاب متوالی در داخل و محوطه معدن در اعتراض به تمدید نشدن دفترچه های درمانی و سه ماه و نیم حقوق پرداخت نشده که از سوی مقامات مسؤل جوابی نگرفته بودند، محل اعتراض خود را به مقابل ساختمان اداری معدن در شهر شاهرود انتقال داده بودند. به گفته کارگران وقتی که در اعتراض به تمدید نشدن دفترچه های درمانی شان مقابل اداره تأمین اجتماعی شاهرود تجمع کرده بودند ، رئیس اداره تأمین اجتماعی اعلام کرده که کارفرما به مدت ۱٦ ماه حق بیمه آنها را نپرداخته است. با حضور کارگران معترض در اداره تأمین اجتماعی دامغان، فرمانداربرای رسیدگی به وضعیت کارگران حاضر شده ودرجریان تماسی تلفنی که فرماندار دامغان درحضورکارگران معترض با مدیریت فولاد اصفهان درمقام کارفرما ومالک اصلی معدن البرزشرقی برقرارکرده،کارفرما اعلامکردهبود درحال حاضرتنها این امکان وجود دارد که به هرکارگرتنها معادل یکماه حقوق به عنوان یارانه داده شود!
کارفرمای فولاد اصفهان حاضر نیست سه ماه و نیم حقوق به عقب انداخته کارگران را بدهد، اما با زبان بازی ضمن طفره رفتن از پرداخت حقوقهایشان وانمودمی کند که کارگرانی که حقوقشان را گرو گرفته است نه طلبکار، بلکه مسکینان درمانده ای هستند که مورد الطاف و بخششهای خیرانه او واقع می گردند.این شارلاتانی است که در فضای امروز جامعه هر فرصت طلب و سودجوی به راحتی و بدون وجود هر مانع ومحدودیتی به خاطر اجحاف و دست اندازی به حقوق انسانهای شریف و رنج دیده به آن متوسل می شود. "یارانه حقوق"، لفاظی جدیدی است که کارفرمایان با هدف شانه خالی کردن از پذیرش مسؤلیت ایجاد مشکلات برای کارگران،مکارانه به آن توسل می جویند. این دیگربرای اکثریت مردم واضح است که یارانه به معنای آن است که بخشی از قیمت کالا ها و خدمات را دولت بایدبه تولید کنندگان آنها بپردازد تا این کالاها و خدمات با قیمت پائین تر ازقیمت بازار آزاد به مصرف عموم برسند. اما کارفرما که خودش خریدارومصرف کننده مستقیم نیروی کاراست چه کسی میخواهد یارانه حقوق به کارگربپردازد؟!
کارفرمای فولاد اصفهان سه ماه و نیم حقوق کارگران را گرو گرفته و خودش بدهکار واقعی است، آنوقت زبان بازانه آنها را بدهکار و خود را بستانکار می نمایاند و گستاخانه قول پرداخت معادل یک ماه حقوق به عنوان یارانه حقوق می دهد! آیا کارفرما منظورش از یارانه حقوق این است که می خواهد رعایت انصاف و عدالت کند و جبران دیرکرد در پرداخت به کارگران کند؟! که یقینا بر پیشانی هیچ کارفرمائی ذره ای از رعایت انصاف و عدالت حک نشده است.بنابراین برای کارفرمایانی که با این نوع زبان بازیها (یارانه حقوق، مساعده و غیره) سعی در وارونه جلوه دادن واقعیت جایگاه کارگر به عنوان طلبکار و خود به عنوان بدهکار دارند، نمی توان واژه ای با معنایی کمتر از حقه بازی تلقی کرد. "مساعده" هم واژه ی دیگری است که ده ها سال است برای کارفرمایان کاربرد توجیه نپرداختن به موقع حقوق کارگرانرا دارد. ماهها حقوق کارگر را نمی دهند اما ممکن است هر ماه و گاها بعد از چند ماه بخش ناچیزی از همان حقوقهای معوقه را تحت عنوان مساعده به او بدهند!
اساسا چرا کارگر باید محتاج به تقاضای مساعده از کارفرما باشد؟ در شرایطی که دستمزد کارگر ۵ برابر زیر خط فقر است واضح است که اگر هم به موقع پرداخت شود، نمی توان حتی یک هفته هم با ٧١٢ هزار تومان زندگی کرد. بنابراین کارگر ناچار است به سوی هر کسی از جمله کارفرمایش دست دراز کند و قرض یا مساعده طلب کند. انسانی که روح و جسمش را در محیط کار فرسوده می کند باید از حقوق و مزایای کافی برای تأمین زندگی مرفه برخوردار باشد، نه اینکه مجبور به پذیرش تحقیر در برابر کارفرما برای گرفتن چندرغازی از دستمزد خود تحت عنوان مساعده شود.کارگر شایسته این تحقیر نیست، باید معیشتش با مدرن ترین معیارها تأمین و به کرامتش احترام گذاشته شود.