" تعداد کارگران قراردادی سالانه ۵ درصد افزایش می یابد"؛ این گفته ی فتح الله بیات ، رئیس اتحادیه کارگران قرارداد ی و پیمانی سراسر کشور، در گفتگو با خبرنگار ایلنا به تاریخ ٧ شهریور١٣٩٠ است که در سایت این خبرگزاری منتشر شده است.
وی در ادامه این گفتگو اعلام داشته است که دستمزد کارگران بعضی از مراکز بین ٢۵٠ تا٣٠٠ هزار تومان است.
به گفته وی در حال حاضر ٨۵ درصد از کارگران فعال با قرار داد ها ی موقت مشغول به کار هستند و ۵٠ درصد از کارگران حداقل مصوبه مزدی وزارت کار را دریافت می کنند.
آقای بیات در مورخه ١/١٢/١٣٨٩ در گفتگو خود با روزنامه کیهان به شماره ١٩٨٦٩صفحه ۴ (اخبار اقتصادی) اعلام کرده بود " سال آینده کلیه کارگران قرار دادی بر اساس قانون کار از مزایای کارگران رسمی از جمله عیدی و پاداش برخوردار می شوند" وی در ادامه افزوده است که " مدت قرار داد ها ی موقت یک ماهه ، دوماه ، سه ماه و در بهترین حالت یک ساله می باشد و همچنین گفته بود، هم اکنون ۴٠ میلیون نفر از جامعه آماری را خانوار های کارگری تشکیل می دهند.
کارگران؛
با نگاهی به گفته های آقای بیات ، رئیس اتحادیه کارگران قرار دادی و پیمانی سراسر کشور، مشخص می شود که تمامی مسئولین دست اندرکار در ایران نه تنها هیچ باوری به از بین بردن فقرو فلاکت روز افزون ندارند، بلکه تنها با دادن وعده های سر خرمن ، هر روزه دامنه فقر و فلاکت را گسترش می دهند.
همانطور که مشخص است نه آقای بیات و نه هیچ کدام از مسئولین رسمی و غیر رسمی و نه هیچ کدام از سازمان ها و نهاد ها، از وزارت کار و امور اجتماعی گرفته تا سازمان تامین اجتماعی و شورای عالی کار، تا خانه کارگر و شورا های اسلامی کار و دیگر ارگان های موجود، هیچ مشکلی با قرار داد های موقت ندارند و تنها اعتراض و شکوائیه احتمالی آنها این است اگرامکان داشته باشد کمی شرایط را قابل تحمل تر کنند.
آقای بیات در سال ١٣٨٩ به کارگران این ندا را می دهد که در سال آینده یعنی سال ١٣٩٠ تمای کارگران قرار دادی بر اساس دستمزد های مصوبه وزارت کار ، دستمزد دریافت خواهند کرد ، اما آخرین گفته ایشان ( مورخه ٧ شهریور ١٣٩٠ ) اشاره دارد که۵٠ درصد از کارگران، کمتر از دستمزد های رسمی اعلام شده دریافت می کنند .
این تنها یک تناقض گویی ساده نیست ، این گفته ها هر روز ازطرف دیگر مسئولین و محافظان سرمایه داری تکرار می شود. این گفته ها نشان از آن دارد که تمای افراد ریز و درشت نظام سرمایه داری در تلاش هستند تا با دادن وعده های تو خالی دهان کارگران متوهم را شیرین کنند.
این افراد و تمامی نهاد های سرمایه سالار و مدافعان آنها می کوشند که ما به شرایط موجود و قوانین کار، دل خوش باشیم ، چرا که مسئولین محترم !! گفته اند که با توجه به قوانین در سال آینده همه چیز درست خواهد شد.
روز ها و ماه ها و سال ها گدشته است ، اما غیر از تشدید فقر و فلاکت روز افزون نه تنها وضعیت ما کارگران بهتر نشده است بلکه هر روزه دامنه فقر و فلاکت ، بیکاری استثمار بی حد و مرز ، تحقیر و نابرابری بیشتر و بیشتر شده است.
کارگران ؛ سرچشمه تمامی اخراج و بیکارسازی ها، فقر و فلاکت و سیه روزی ، استثمار ، بی حقوقی ، قرارد دادهای موقت و سفید امضا و هر ستم دیگر ی که روزانه بر ماتحمیل می شود ، نتیجه حاکمیت نظام سرمایه داری است . نظام سرمایه داری بانی و مقصر تبعیض و نابرابری است . تمامی قوانینی که مسئولین و نهاد های موجود مارا به آن حواله می دهند توسط خود صاحبان سرمایه نوشته شده و هیچ منفعتی برای ما کارگران دربر ندارد.
قانون و قانون مداری حیله تمامی صاحبان زرو زور است تا بتوانند به وسیله این قوانین بی رحمانه ترین و سخت ترین شرایط زندگی را برای ما رقم بزنند . با همین قوانین است که ما را اخراج می کنند ، با همین قانون است که دستمزد های بغایت حقارت آور را برا ی ما تصویب می کنند ، با همین قوانین است که قرار دادهای موقث و سفید امضا را تحمیل می کنند ، با همین قانون است که دستمزد های ناچیز ما را، ماه ها به تعویق می اندازند ، با همین قوانین ما را زندانی می کنند وشلاق میزنند، و در یک کلام ، با همین قوانین بی حقوقی ها را قانونی می کنند.
قانون ما کارگران در رفع ستم و نابرابری و استثمار تنهایک چیز است ؛ برچیدن تمامی مناسبات سرمایه داری به وسیله حاکمیت شورا های کارگری.
تنها به نیروی خود باور کنیم ، برای رسیدن به حاکمیت ، باید متشکل شد، باید به تمام قوانین موجود " نه " گفت ، باید بتوانیم خود را متشکل کنیم چرا که نیروی عظیم ما می تواند همه چیز را تغییر دهد.
بهزاد سهرابی -٧ شهریور ١٣٩٠
Sohrabi_b1343@yahoo.com