شعر" زایرصالح کارگرکارخانه لوله سازی اهواز" نه فقط بیان واقعۀ سرکوب روز گذشته کارگران "لوله سازی اهواز"است، که یاد وارۀ سرکوب آمال ها وآرزوهای به خون خفتۀ تمامی کارگران "ذوب وفولاد" خوزستان می باشد. این شعر بیش از هر چیز، تقدیمی است به دو جانباخته مبارزات کارگری "صنایع فولاد اهواز"
خیرالله حسنوندعضوسازمان اقلیت و محمد عصاره دزفولی عضوسازمان رزمندگان درراه آزادی طبقه کارگر.
خیرالله حسنوند درزیر شکنجه های طا قت فرسا ی سرمایه جان باخت ومحمد عصاره دزفولی را پس از شکنجه های طولانی پیکرش را ازپا تا سر به گلوله بستند. یادشان گرامی باد!
مجید ارژنگ - آبان ١٣٨٨
زایرصالح کارگرکارخانه لوله سازی اهواز
زایر صالح عرب است،
کارگرکارخانۀ "لوله سازی اهواز"
شهرتش:
دِنبوس
محل دستگیریش:
خیابان" نادری"اهواز
محل نگهداریش:
"مِلایک"شان داند
جرمش:
اعتراض به عدم دریافت ١٠ تا ١٣ ماه دستمزد معوقه
ومابقی داستان را "خدا"ی شان داند
زایر صالح عرب است،
کارگرکارخانه "لوله سازی اهواز"
قسمت "ذوب فلز"
اهل خرمشهر
ساکن رفیش آبادِ اهواز
نه مالی دارد
نه منالی
پنج فرزند دارد
وسی وچهارسال ازعمرش درمی گذرد
برگونه هایش دواستخوان رویده
وبرپیشانیش چندین وچندچروک
حاصل فقر!
بارخساری سوختۀ آفتاب
وقامتی ساختۀ رنج وکین
حاصل کار!
زایر صالح "عرب" است،
کارگر "کارخانه لوله سازی اهواز"
باچفیه ای برنگ خون
وکوله باری انباشتۀ،
جوروستم
درآن هنگام که "فیدوس"رنج
درهر سپیده دمِ صبح
می نوازد آوای استثماررا
درکنار"کورۀ ذوب"،
دستانش بر آهن گداخته می نشیند
تالقمه نانی از آن برکند
برای پنج فرزند درانتظار
گذران زندگیش نه "کار"
که "اعتراض" است
درزیرباران باتون وگلولهِ ویرانگرمرگ
زایر صالح "عرب" است،
کارگرکارخانه "لوله سازی اهواز"
نه حقی دارد، نه حقوقی
نه حالی دارد، نه آینده ای
لیک؛
قلبی دارد
مالا مال از امید
وخشمیِ فروخفته
چونان آتشفشان
مجید ارژنگ - آبان ١٣٨٨
«هنر و ادبیات افق روشن»
