یک خاطره

یک خاطره

در اسپند سال شصت
سال ترور و خون و حشت
نام تومی خواست دژخیم
پنجه در روحم
می شکست
زخم در سینه
زخم در اندیشه ام
می نشست
من
لب فرو بستم
تا تو بمانی
که ماندی
سایه سار رفاقت شوی
که شدی
داغ نه
بنهادم بر دلشان
من در مجازات
دشمن
آشفته و سرگردان
من
شاد و سرفراز
پاداشم
لبخند مهر تو
نگاه گرمت
بود و بس
اینک
در فصل طوفانها
هر یک از ما
آذرخشی در دست
می کوبیم بر طبل نبرد
یاد تو
در کنارمان
که چه زود
رخت بر بستی
بی هیچ بهانه ای
ای پرنده خوش آوا
جستی

پگاه است
زمان صعود
در کوهستان

هان
ای سرو خرامان
ای لعل بدخشان
به کجا میروی
ای ماه درخشان شوخ لب
لبخند زنان و شتابان
غمزه کنان
آسوده و آرام
لغزیده شبنم نگاهت
وز شاخسار زندگی یت
در شعاع خورشید
این بار صبحگاهان
همچون جام گل
شاد وخندان
بر پرچم گل
واژه ها رسیده ای
ما به یاد تو
یا سرخ میخکی در میان دستان
ای یادگار کوچه خاکی های کودکی
ای هم نفس
سرود خوان
چون
محو می شوی
در لغزش مه و باران

یارانت
همه در بهت
کوله پشتی ات باقی بر زمین همچنان
صبح است
برخیز
کوه تو را می خواند
ای همنفس
ای هم پیمان

«هنر و ادبیات افق روشن»