اخبار مقاومت و مبارزه در زندان های جمهوری اسلامی

در سومین روز اعتصاب غذای زندانیان زندان قزلحصار، در اعتراض به موج اعدام‌ها، در واحد یک سالنهای ۱، ۲، ۳ و ۴، گزارش‌ها حاکی از آن است که تعدادی از زندانیان دچار ضعف جسمی شدید و بیهوشی شده‌اند.
با وجود شرایط دشوار جسمی و فشارهای امنیتی، این زندانیان همچنان بر خواسته انسانی و قانونی خود برای لغو احکام ناعادلانه اعدام پافشاری می‌کنند. / چهارشنبه ۲۳ مهرماه ۱۴۰۴ اینجا کلیک کنید.

***************

بیانیه زندانیان واحد ۴ زندان قزلحصار در اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام

ما زندانیان واحد ۴ قزلحصار که مستمر شاهد انتقال هم بندان خود برای اعدام هستیم، از ایستادگی دوستانمان در واحد ۲ و خانواده هایشان در مقابل زندان حمایت می کنیم. برای ما هیچ چاره ای جز اعتراض و اعتصاب نمانده است.

مردم شریف ایران!
لحظه ای تصور کنید آن سرکوبی که در بیرون از زندان احساس می کنید در درون زندان هر روز ما را به قتل می رساند. ما قربانیانی هستیم که روزانه کشته می شویم و هیچ امیدی به جز حمایت شما و سایر زندانیان نداریم. ما از تمام هموطنان و وجدان های بیدار تقاضا می کنیم که برای لغو حکم اعدام، برای نجات ما و دوستانمان، هر آنچه در توان دارند به کار بگیرند. حتی فردا دیر است. زیرا روزی نیست که در آن همبندیان ما را برای اعدام به سلول های انفرادی نبرند و اگر پس از این اعتراضات تنها بمانیم، همگی کشته خواهیم شد!

فریاد ما «نه به اعدام» است.

زندانیان واحد ۴ زندان قزلحصار

چهارشنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۴

***************

تجمع خانواده های زندانیان محکوم به اعدام در مقابل زندان قزلحصار در حمایت از اعتصاب غذای زندانیان اینجا کلیک کنید.

***************

اعتصاب زندانیان قزلحصار ادامه دارد؛ فریاد کمک به مردم و سازمان ملل

در ویدیویی که از داخل زندان قزلحصار واحد دو ارسال شده، زندانیان از ادامه اعتصاب غذا و وضعیت بحرانی خود خبر دادند. آنان با اشاره به «قتل عام» در زندان، از سازمان ملل و دبیرکل آن درخواست کرده‌اند تا به دادشان برسند و صدایشان به جهانیان برسد.
یکی از زندانیان می گوید:
امروز بیست و دو مهر ۱۴۰۴. ادامه اعتصابات در زندان قزلحصار واحد دو. روی صحبتم با سازمان ملل عزیز ایران است. مردم عزیز اینجا قتل عامی از سوی جمهوری اسلامی در حال شکل گرفتن است. لطفا به داد ما برسید چون آینده گریبان گیر شما خواهد بود. اینجا کلیک کنید.

***************

همزمان با نودمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در ۵۲ زندان کشور، جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام در حمایت از کارزار سه شنبه های نه به اعدام ؛ احکام اعدام را محکوم نموده و خواستار لغو کلیه احکام اعدام هستیم . اعدام نه نه نه اینجا کلیک کنید.

***************

تداوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در نودمین هفته در ۵۲ زندان سراسر کشور

از تمامی هم‌وطنان آزاده و شجاعی که در کارزار گسترده‌ی روز جهانی «علیه مجازات اعدام» شرکت کردند و صدای رسای مخالفت خود را با اعدام در سراسر ایران طنین‌انداز نمودند، صمیمانه سپاسگزاریم. این حضور پرشور، حمایت بی‌وقفه و همراهی مستمر، به ما قدرت و پشتوانه‌ای بی‌بدیل برای ادامه مسیر تا رسیدن به ایرانی بدون مجازات اعدام بخشیده است.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» هم‌چنان نیازمند این حمایت‌هاست تا این صدای عدالت‌خواهانه و انسانی هر روز رساتر به گوش وجدان‌های بیدار و جامعه جهانی برسد:

«نه به اعدام، برای هیچ‌کس!»

در حالی‌که فشارهای فزاینده و شرایط غیرانسانی در زندان‌های کشور ادامه دارد، شاهد جابه‌جایی زنان زندانی سیاسی و عقیدتی از زندان قرچک به زندان اوین بودیم؛ زنانی که پس از قتل دلخراش هم‌بندی‌شان، سمیه رشیدی و اعتراض گسترده به شرایط غیرانسانی زندان قرچک، اکنون در زندان اوین از حداقل امکانات و وسایل گرمایشی محروم مانده‌اند و در وضعیت بسیار سختی به سر می‌برند. این اوضاع غیرانسانی، که تنها محدود به زندان اوین نیست، نشانه‌ای دیگر از شکنجه‌ی زندانیان و نقض فاحش حقوق بشر است.
اگرچه این زندانیان از جهنم قرچک خلاص شدند اما هنوز صدها زن زندانی در این شکنجه‌گاه از جمله زنان محکوم به اعدام محبوسند. قرچک چون سایر زندان‌های جهنمی باید برچیده شود و مسئولان آنها به خاطر نقض حقوق بشر محاکمه شوند.
در ادامه صدور احکام ظالمانه، چند روز پیش حکم اعدام احسان فریدی، دانشجوی زندانی سیاسی در زندان تبریز، تأیید شد؛ تصمیمی فاقد آیین دادرسی که به دنبال ایجاد رعب و وحشت در بین جوانان و دانشجویان است. این علیه حقوق بشر و کرامت انسانی است و باید به‌شدت محکوم شود.
در ادامه ارعاب جامعه، شاهد صدور حکم اعدام برای سه زندانی عقیدتی، نسیمه اسلام‌زهی، ارسلان شیخی (همسر او) و آمانج کاروانچی، بودیم. این احکام برای ما نمادی از بی‌عدالتی در نظام قضایی استبدادی است و ما را بر آن می‌دارد که همچنان صدای اعتراض خود را علیه اعدام‌های گسترده و بی‌رحمانه بلند نگه داریم.
در چنین شرایطی، هم‌زمان با روز جهانی علیه مجازات اعدام، زندانیان عضو کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان قزلحصار، با سر دادن شعارهایی علیه حکم اعدام، انزجار و نفرت خود را از این احکام ظالمانه و غیرانسانی اعلام کردند.
در موج گسترده‌ی اعدام‌های اخیر، به‌ویژه در زندان قزلحصار، روز دوشنبه بیست‌و‌یکم مهرماه، در پی انتقال تعدادی از زندانیان واحد ۲ قزلحصار به سلول‌های انفرادی جهت اجرای حکم اعدام، زندانیان این واحد -که بیش از ۱۵۰۰ نفر از آنان محکوم به اعدام هستند- دست به تحصن زدند، غذای زندان را بازگرداندند و خواستار بازگشت هم‌بندیان خود شدند. ما از سایر زندانیان می‌خواهیم مانند حرکت زندانیان قزلحصار با اعدام هم‌بندان خود مخالفت نمایند و از مخالفان اعدام در بیرون از زندان درخواست داریم گام‌های جدی‌تر برای توقف ماشین اعدام بردارند و خانواده‌های محکومان به اعدام را تنها نگذارند.
گزارش‌های رسیده از زندان‌های مختلف نشان می‌دهد که تنها در ۲۰ روز نخست مهرماه سال جاری، ۱۶۲ زندانی اعدام شده‌اند و تا این تاریخ، یعنی در ۶ ماه و ۲۰ روز نخست سال ۱۴۰۴، بیش از ۱۰۰۰ نفر به دار آویخته شده‌اند؛ آماری که وجدان عمومی جامعه‌ی ایران و جهان را جریحه‌دار کرده و نیازمند اقدام فوری و جدی جهانی برای توقف این روند جنایت‌کارانه است.

زندان‌های مشارکت‌کننده در نودمین هفته‌ی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»
زندان‌ها:
اوین (بند ۷ و بند زنان)، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، مرکزی کرج، فردیس کرج، تهران بزرگ، خورین ورامین، قرچک، چوبیندر قزوین، اهر، اراک، لنگرود قم، خرم‌آباد، یاسوج، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، نظام شیراز، عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، فیروزآباد فارس، دهدشت، زاهدان (بند زنان)، برازجان، رامهرمز، بهبهان، بم، یزد، کهنوج، طبس، مشهد، سبزوار، گنبدکاووس، قائم‌شهر، رشت (بند مردان و زنان)، رودسر، حویق تالش، ازبرم لاهیجان، دیزل‌آباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، مهاباد، بوکان، سقز، بانه، مریوان، سنندج و کامیاران.

هفته نود

سه‌شنبه بیست‌و‌دوم مهرماه ۱۴۰۴

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»
***************

اعتصاب گسترده زندانیان واحد ۲ زندان قزلحصار و حضور معاون دادستان برای پایان دادن اعتصاب

به گزارش حال‌وش / ساعاتی پیش دوشنبه ۲۱ مهرماه ۱۴۰۴، طبق ویدئو رسیده به حال‌وش زندانیان واحد ۲ زندان قزلحصار کرج در اعتراض به انتقال جمعی از هم‌بندیان خود به سلول انفرادی جهت اجرای حکم اعدام، دست به اعتصاب غذای گسترده زدند.
از ظهر امروز و پس از انتقال دستکم ۱۱ زندانی از جمله یک زندانی بلوچ که هویت ۱۰ تن آنها از توسط حال وش احراز شده بود، به سلول انفرادی زندان قزلحصار، زندانیان این واحد از دریافت وعده‌های غذایی خودداری کرده و به این حرکت اعتراضی پیوسته‌اند.
منابع حال‌ وش اعلام کردند که هم‌زمان با گسترش اعتصاب، فضای زندان کاملا امنیتی شده، چراغخانه زندان بسته شده است.
در پی ادامه اعتصاب، روح‌الله حسین‌زاده، معاون دادستان کرج، به همراه چند تن از مسئولان زندان با حضور در زندان و دادن قول اینکه چندنفر را از سلول انفرادی به بند برمیگردانیم و فراخواندن دو نفر از هر سالن یعنی جمعا ۸ نفر از زندانیان سعی در وادار کردن زندانیان به پایان دادن اعتصاب داشته است.
منابع افزودند:«زندانیان فردا اعتصاب خود را ادامه خواهند داد».
گفتنی است روز جاری دستکم ۱۱ زندانی، از جمله یک زندانی بلوچ بنام احمد اسحاقزهی (مندیزهی)، اهل و ساکن زاهدان، به سلول انفرادی جهت اجرای حکم اعدام منتقل شده‌اند. برادر وی، محمد اسحاقزهی (مندیزهی)، سال گذشته در همین پرونده در این زندان اعدام شده بود.
هویت دیگر زندانیان انتقال شده به سلول انفرادی که پیشتر توسط حال وش احراز شده بود؛
۲- احمد کوشکی
۳- علی احمد زاهدای
۴- محمد نعمتی
۵- مهدی یوسفی
۶- احمد صادق‌نیا
۷- زرعلی
۸- میثم جالینوس
۹- هادی نقدی
۱۰- مهدی عین العین الهی ،می باشد.
بر مبنای گزارشات سازمانهای عالی حقوق بشر شهروندان بلوچ در حالی بالاترین میزان اعدام در ایران را دارند که جمعیت این اقلیت تحت ستم حدود پنج الی شش درصد جمعیت کشور است و عمده اعدام‌شدگان تحت اتهام مرتبط با مواد مخدر و از اقشار ضعیف جامعه هستند که تکفل یک یا چند خانواده پر جمعیت را بر عهده داشته‌اند.

***************

سر دادن شعارهای اعتراضی در زندان قزلحصار کرج به مناسبت روز جهانی مبارزه با اعدام

دهم اکتبر روز جهانی نفی اعدام است. جمهوری اسلامی براساس آمارهای نهادهای حقوق بشری در یک سال اخیر دست‌کم ۱۵۳۷ نفر را در نقاط مختلف ایران به شیوه حلق‌آویز اعدام کرده و اعدام ها در یک سال اخیر نسبت به دوره مشابه سال گذشته حدود ۸۶٪ افزایش داشته است.
زندانیان سیاسی زندان قزلحصار کرج به مناسبت روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام دست به تجمع زده و شعار اعتراضی سر دادند. آنها با سردادن شعارهایی از جمله «هر سه ساعت یک اعدام، یادآور قتل‌عام»، «حکومت اعدامی سرنگون، سرنگون»، «مرگ بر دیکتاتور» و «نه به اعدام» مخالفت خود را با مجازات اعدام فریاد زدند. اینجا کلیک کنید.

***************

نامه ای از زندان اوین

هر چیزی که به التماس آلوده باشد نمیخواهم
هر چه باشد
حتی زندگی
درود بر مردم شریف ایران اینجانب سیامک امینی زندانی سیاسی دهه ٦٠ از زندان اوین برایتان مینویسم.
در کشوری که به گفته آمار های داخلی ۴٠ درصد جمعیت در خط فقر مطلق به سر میبرند ۵ میلیون نفر حتی از خرید غذا نیز محروم هستند، ۴٣هزار نفر از آلودگی هوا میمیرند، هر روز از نقشه محیط زیست دریاچه و جنگلی حذف می‌شود، آمار ٢-٣ میلیونی کودکانی که در آستانه سال تحصیلی از مدرسه جا میمانند،بر روی دیوار های بیمارستان های دولتی اگهی های فروش اعضای بدن دیدن می‌شود، خودرو های فرسوده و جاده ها جان هموطنان من را می‌گیرد، دزدی ها و اختلاس های میلیاردی و رانت و فساد در جامعه بیداد میکند، مردم از بی برقی بی آبی و نبود گاز رنج میبرند، هر کس صدای مخالف باشد و برای آزادی و برابری شعار دهد راهی زندان، اعدام و یا شکنجه می‌شود دوستانم را با دست های بسته اعدام میکنند و زنان کشورم را بی گناه به جوخه های اعدام نزدیک میکنند ( وریشه مرادی، پخشان عزیزی و شریفه محمدی) دوستان و رفقای من را به صورت دسته جمعی اعدام و به خاوران ها روانه کردند و فرزندان، پدران، مادران، خواهران و برادرانشان را هنوز بعد از گذشت ٣٠ سال در داغ از دست دادنشان گذاشتند.

من هیچگاه برای عفو خویش نامه ای نخواهم نوشت و التماس نمیکنم و افتخار میکنم که در لیست استثنای عفو هستم، زمانی که ضحاک زمانه تمام ایران را به زندانی تبدیل کرده است آزدی من از این زندان برایم اهمیت نداری با اینکه بیمار هستم و بند ١٠ بخشنامه عفو، بیماری های صعب‌العلاج شامل حالم می شود اما با افتخار تا آخرین روز حکم نا عادلانه ام خواهم ماند و برای آزادی میجنگم به یاد مهسا ها زنان و مردان سرزمینم،مرا از درمان منع کردند اما وقتی مردمان کشورم در صف بیمارستان ها تلف می شوند من نیز مانند آن ها خواهم جنگید مرا از ملاقات حضوری با خانواده ام منع میکنند اما به یاد تمام هموطنان که به اجبار پناهند شده و از ایران مهاجرت کرده اند و سال ها در فراغ و دوری خانواده هایشان هستند، تحمل خواهم کرد من نیز قطره کوچکی از مقاومت خواهم بود و در مقابل جبار ها سر فرو نخواهم آورد مقاومت ما مهر و امضای نابودی ستمگر است به نام زن زندگی آزادی درود بر مردم قهرمان ایران و به امید آزادی ایران و تمام مردم

سیامک امینی زندانی سیاسی اوین

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
***************

مریم اکبری منفرد همچنان در قرچک محبوس است

آتنا دائمی فعال سیاسی و از زندانیان سیاسی سابق در حساب خود نوشته است:
زنان زندانی سیاسی را از قرچک به اوین منتقل کردند اما مریم اکبری منفرد با وضعیت وخیم جسمانی همچنان در قرچک مخبوس است و شانزدهمین سال از حبس ظالمانه را پشت سر میگذارد.

***************

انتقال زنان زندانی سیاسی از زندان قرچک به زندان اوین

بنابر گزارش‌ها ی منتشره ، صبح امروز پنج شنبه ۱۷ مهر، زندانیان سیاسی زن محبوس در زندان قرچک ورامین در میان تدابیر شدید امنیتی به زندان اوین منتقل و در بند دیگری به غیر از بند زنان که در حمله اسرائیل آسیب دیده بود، مستقر شدند (گفته میشود بند ۶).
بنابر این گزارش، این انتقال با تدابیر امنیتی زیاد و بازرسی‌های سختگیرانه در ورودی زندان اوین انجام شده است.

***************

پدر بابک شهبازی بر سر مزار فرزندش

خواستار لغو مجازات اعدام شد

امروز سه‌شنبه، ۱۵ مهرماه ۱۴۰۴, همزمان با هفته هشتاد و نهم کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، پدر زنده‌ یاد بابک شهبازی، بر سر مزار فرزندش، با توان بالا وحس انساندوستی، خواستار لغو مجازات اعدام شد.
بابک شهبازی روز ٢٦ شهریور ۴۰۴ علیرغم فریاد و تظلم خواهی مادر، پدر، فرزندانش و مردم حامی این خانواده ی ستمدیده که می گفتند بابک شهبازی بی گناه ست و اعدام نکنید، طی اجرای حکمی ظالمانه این زندانی سیاسی نیز به اتهام واهی "جاسوس اسراییل"!!! به دار آویخته شد. اینجا کلیک کنید.

تجمع خانواده‌های زندانیان سیاسی در هشتاد و نهمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»

سه‌شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۴، خانواده‌های زندانیان سیاسی در ایران در هشتادونهمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» تجمعی اعتراضی برگزار کردند.
این تجمع در آستانه روز جهانی علیه مجازات اعدام برگزار شد و خانواده‌ها با شعارهایی مانند «ایران بدون اعدام و چوبه‌دار می‌خواهیم!» خواستار توقف حکم‌های اعدام برای فرزندان و نزدیکان خود شدند.
همزمان، زندانیان سیاسی در ۵۲ زندان کشور در اعتصاب غذا به سر می‌بردند. اینجا کلیک کنید.

تداوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفتۀ هشتاد و نهم در ۵۲ زندان،

در آستانه‌ی روز جهانی علیه مجازات اعدام

هشتادونهمین هفته‌ی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» را در آستانه‌ی روز جهانی «علیه مجازات اعدام» در حالی آغاز می‌کنیم. که جامعه‌ی جهانی در تلاش برای لغو کامل حکم اعدام و یا حداقل کاهش قابل ملاحظه‌ی آن است اما در ایران نه‌تنها مجازات اعدام لغو نشده و یا کاهش نیافته، بلکه نظام حاکم هر روز رکوردهای بیشتری را در وحشیگری و اعدام در می‌نوردد.
به‌طوری‌که روز شنبه دوازدهم مهرماه، ۶ زندانی سیاسی از هم‌وطنان عرب، علی مجدم، محمدرضا مقدم، معین خنفری، حبیب دریس، عدنان غبیشاوی، سیدسالم موسوی و زندانی سیاسی سامان محمدی خیاره از هم‌وطنان کورد اعدام شدند. در همین روز، حکم اعدام زندانی سیاسی محمدجواد وفایی‌ثانی برای سومین بار در دیوان عالی تأیید شد.
شمار اعدام‌ها در یک سال گذشته، از اول اکتبر ۲۰۲۴ تا امروز، به ۱۶۹۵ نفر و از ابتدای سال ۱۴۰۴ در شش ماه و نیم به ۹۵۷ تن رسیده است. باید اذعان کنیم که ما از بسیاری از اعدام‌ها بی‌اطلاعی هستیم و ارقام واقعی بسیار بیشتر است و این تنها بخشی از جنایت حکومت اعدامی است.
بنابر گزارش تازه‌ی سازمان عفو بین‌الملل، تا پایان دسامبر ۲۰۲۴ میلادی، ۱۱۳ کشور در جهان مجازات اعدام را به‌طور کامل از قوانین خود حذف کرده‌اند و در مجموع، ۱۴۵ کشور یا در قانون یا در عمل، اعدام را متوقف نموده‌اند. اما در ایران، سایه‌ی مرگ هر روز گسترده‌تر می‌شود.
همه می‌دانیم اعدام در ایران نه‌تنها یک مجازات بلکه ابزاری برای ارعاب و ایجاد وحشت در جامعه‌ای است که در شرایط انفجاری به‌سر می‌برد. از نظر این حکومت، هر اعتراض و اعتراض‌کننده‌ای را باید با اعدام و زندان مرعوب کرد. از همین‌روست که امروز «نه به اعدام» از جمله شعارهای همه‌ی معترضان از معلمان و بازنشستگان و کارگران و دانشجویان است.
در پایان، روز جهانی معلم را به تمام معلمان عزیز تبریک می‌گوییم و یاد صمد بهرنگی و فرزاد کمانگر را گرامی می‌داریم؛ معلمانی که در تاریخ ایران درس آزادی و برابری دادند و سرانجام جان خود را در راه آن فدا نمودند.
ما در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، با تأکید بر اینکه مجازات اعدام نه عدالت می‌آورد و نه بازدارندگی، بلکه تنها خشونت را نهادینه می‌کند، از همه‌ی وجدان‌های بیدار، فعالان مدنی، نویسندگان، هنرمندان، معلمان، بازنشستگان و کارگران می‌خواهیم که صدای خود را علیه اعدام بلندتر کنند تا اصلی‌ترین ابزار سرکوب و خفقان از دست این حکومت اعدامی گرفته شود. آن موقع است که مسیر برای تحقق عدالت و آزادی مهیا می‌گردد.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» سه‌شنبه پانزدهم مهرماه ۱۴۰۴، در هفته‌ی هشتادونهم در ۵۲ زندان زیر در اعتصاب غذا می‌باشند:
زندان اوین، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، مرکزی کرج، فردیس کرج، تهران بزرگ، قرچک، خورین ورامین، چوبیندر قزوین، اهر، اراک، لنگرود قم، خرم‌آباد، یاسوج، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، نظام شیراز، عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، فیروزآباد فارس، دهدشت، زاهدان (بند زنان)، برازجان، رامهرمز، بهبهان، بم، یزد، کهنوج، طبس، مشهد، سبزوار، گنبدکاووس، قائم‌شهر، رشت (بند زنان و مردان)، رودسر، حویق تالش، ازبرم لاهیجان، دیزل‌آباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، مهاباد، بوکان، سقز، بانه، مریوان، سنندج و کامیاران.

هفته‌ی هشتادونهم

سه‌شنبه پانزدهم مهرماه ۱۴۰۴

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»
***************

وضعیت وخیم جسمانی زینب جلالیان؛ عمل جراحی ناتمام و بازگشت اجباری به زندان

زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد محکوم به حبس ابد، پس از عمل جراحی فیبروم در یکی از بیمارستان‌های یزد، تنها ۲۴ ساعت بعد بدون تکمیل روند درمان به زندان بازگردانده شد.
او ماه‌هاست با وخامت جسمانی، خونریزی و عدم دسترسی به خدمات درمانی روبه‌روست.
بیست و دو نهاد حقوق بشری و سیزده مدافع حقوق بشر در بیانیه‌ای مشترک خواستار آزادی بی‌قید و شرط او شدند.
نه گزارشگر ویژه سازمان ملل نسبت به ادامه حبس، شکنجه و عدم دسترسی به خدمات درمانی هشدار داده‌اند و تأکید کرده‌اند که «زمان بسیار حیاتی است». نهادهای امنیتی آزادی او را به «ابراز ندامت و توبه» مشروط کرده‌اند.

***************

سایه صیدال با حضور در جلوی زندان قرچک: اینجا کلیک کنید. همبندی های مرا از قرچک نجات دهید

زنده باد همبستگی

سایه صیدال، زندانی سیاسی، پس از تحمل رنج و درد بسیار در زندان و تجربه انواع شکنجه‌ها، در ازادی موقت به سر میبرد.

***************

جان زندانیان در خطر است

خبر جان باختن زندانی زن ، سمیه رشیدی بار دیگر ثابت کرد که مقامات مسئول زندان و قوه قضائیه با بی توجهی به امر رسیدگی به شرایط زندانیان به خصوص بیماران خاص ، کوچکترین حقوق زندانی را ندیده می گیرند و بی کفایتی و اهمیت ندادن به ابتدایی ترین مسئولیت هایش در برابر زندانی، تکرار فجایعی این چنین را موجب می شود همانطور که هر ماه شاهد جان باختن عده ای و وقوع چنین فجایعی ناشی از ناکار آمدی ساختار رژیم و نقص آشکار حقوق بشر، وجدان هراسان آزاده ای را به درد می آورد.

ما امضاء کنندگان ذیل خواهان رسیدگی هر چه سریع تر به موارد هستیم
١- شناسایی و محاکمه ی مسببین این قتل در کوتاه ترین زمان.
٢- بازگرداندن زندانیان زن که پس از حمله به زندان اوین به زندان دیگری منتقل شدند.
٣- آزادی بی قید و شرط تمامی بیماران که، زندان شرایط ادامه ی معالجه و درمان به موقع آن ها را ندارد.
۴- تجهیز و راه اندازی درمانگاهی که جوابگوی نگهداری زندانیان بیمار و تحت درمان

٧/٧ /١۴٠۴

١- محمد علی محمودی ٢- سالار طاهر افشار ٣- اسماعیل اسلامی ۴- سیامک امینی ۵- ناصر امیرلو ٦- مهدی فراحی شاندیز ٧- حمید اردلان ٨- بیژن کاظمی ٩- پژمان توبره ریزمی ١٠- امیرحسین مرادی ١١- رضا اکبری منفرد ٢- مظلوم آرلی۱ ۱۳- فصبح کارتاش ۱۴- مرتضی صیدی ١۵- میریوسف یونسی ١٦- مجتبی تقوی ١٧- محسن رزم آئین ۱٨- محمد حسین عمیدی ۱-۹ شاهین ذوقی تبار ٢٠- افشین رنگریز ٢۱- بهزاد زرگین ٢- علی بخاری٢ ٢۳- رضا اهتمامی ٢۴- سید مهدی وفایی ثانی ٢۵- پوریان وحیدیان ٢٦- نصرالله فلاحی ٢٧- فرزاد معظمی گودرزی ٢٨- بهنام مهاجر ٢۹- مهدی عطایی ۳٠- رضا حسینی

***************

نامۀ مهدی فراخی شاندیز از زندان اوین

همه چیز را در همه جا مختل کنیم!

فقط آن قانونی مقدس است که حافظ منافع توده‌ها باشد. هموطنان عزیز و مبارز اینک میهن ما در دستان کسانی است که مرتکب بزرگترین جنایات اقتصادی و سیاسی در طول حاکمیت خود بوده و از هر گونه روشی برای رسیدن به هدف خود یعنی حفظ نظام اسلامی به جهت چپاول و غارت منابع ملی و گسترش بهره کشی توده زحمت و کار و پر کردن جیب بزرگ سرمایه داران حاکم استفاده کرده و هرگونه صدای مخالف را حتی در درون خود تاب تحمل ندارند، اینک جامعه در حال انفجار عظیم می‌باید و شماف بین حاکمیت نئولیبرال و بی شمار انسان زیر خط فقر مطلق در سراسر کشور عزیزمان به حدی است که در تاریخ عمر رژیم جهل و خرافه به این حد نرسیده بوده و چاره‌ای جز تغییر ساختاری نظام پیش روی قرار ندارد و دیگر با حربه جنگ‌افروزی ماجراجویانه و امید به آنکه «وفاقی» برای پشتیبانی مردم بدست بیاورد، امیدی واهی است. صبر و تحمل مردم به پایان رسیده و این پایان استبداد و ظلمی است که دیگر آخرین نفس هایش را می کشد، هر چند حاکمیت اسلامی سعی بر آن دارد که با پذیرش تمامی شروط جهان، بخصوص کشورهای امپریالیستی و صهیونیست‌ها، ماندن در قدرت را گدایی کند، چه با روش مذاکره و چه تهدید و چه کرنش قهرمانانه، ولیکن دشمن اصلی آن یعنی مردم ایران، یعنی توده ستم دیده و غارت شده، دیگر سر سازش را تاب نمی‌آورد و ضربه کاری و اصلی خود را بر پیکر این دیو جهل و جنایت خواهد زد و بساط ننگین آن را دود هوا خواهد ساخت. دیگر همگان می دانند کلید حل این نبرد با بازوان پرتوان همه اقشار ستم دیده در سراسر ایران رقم خواهد خورد و گشوده می گردد. هموطنان عزیز، امروز سکوت و پذیرش شرایط موجودی و نیامدن به میدان نبرد برای برچیدن این اختاپوس، اشتباهی است که آیندگان ما، فرزندان میهن‌مان آن را نخواهند پذیرفت. ما رنج نبرد را با گنج پیروزی شاهد خواهیم بود، پس هرکجا هستیم به هر وسیله‌ای در نظم غارت و جهل نظام اسلامی اخلال ایجاد کنیم تا قدرت به دست مردم بازگردد. شما نشان دادید وقتی به میدان می آیید، قوی‌ترین بمب‌های جهان در مقابل‌تان ناتوان است!
از همه انسان‌های شریف که به رهایی می‌اندیشند تقاضا دارم حول محور شعار مردمی و اصولی زن، زندگی، آزادی، به جهت رهایی از نابرابری جنسیتی، طبقاتی، آزادی را که بیش از یکصد سال است بسیار جانهای شیرین فدایش گردید، به خیابان‌ها بیاییم و به آرزوی انقلاب بهمن یعنی برقراری حاکمیت مردم تحقق بخشیم.

مهدی فراخی شاندیز

هفت مهر ماه - سومین روز اعتصاب غذا

بند هفت زندان اوین
***************

اعتراض خانواده‌های زندانیان سیاسی زیر حکم اعدام

مادران و پدران سالخورده وحید بنی‌عامریان و شاهرخ دانشورکار، هر هفته با پایداری و درد مشترک، در کنار فرزندان دربندشان می‌ایستند و فریاد می‌زنند: نه به اعدام، برای هیچ‌کس! اینجا کلیک کنید.

سه‌شنبه ۸ مهرماه ۱۴۰۴

> هشتاد و هشتمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۵۲ زندان مختلف

این هفته بار دیگر با اندوهی عمیق و همدلی بی‌پایان به یاد سمیه رشیدی، زندانی سیاسی‌ای که به دلیل عدم رسیدگی پزشکی جان خود را از دست داد، ایستاده‌ایم. این جان‌باختن مظلومانه بخشی از سیاست «زجرکش کردن» زندانیان و هشداری تلخ درباره وضعیت بیماران در زندان‌های کشور است؛ زندانیانی که از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم مانده‌اند. اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» همدردی صمیمانه خود را با خانواده و یاران او ابراز می‌کنند.
همزمان، اعدام بهمن چوبی اصل به اتهام جاسوسی در روندی مبهم در روز ۷ مهر، صدور حکم اعدام برای دو زندانی سیاسی حامد ولیدی و نیما شاهی در "دادگاه انقلاب" کرج، و همچنین تأیید حکم اعدام پیمان فرح‌آور در دیوان عالی کشور، همگی نشانگر تداوم روند نگران‌کننده سرکوب و خشونت علیه مردم ایران و زندانیان است. این احکام ناعادلانه نقض آشکار حقوق بشر و ابزاری برای سرکوب‌اند که باید فوراً متوقف شوند.
در همین زمینه، موضع‌گیری خانم مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، درباره نقض گسترده حقوق زندانیان در ایران بار دیگر توجه جهانیان را به وضعیت اسفناک زندان‌ها جلب کرد. آمار ۴۶ اعدام در هفته گذشته و ۱۹۰ اعدام در شهریورماه -بی‌سابقه در ۳۵ سال گذشته- و ۸۷۱ اعدام در شش ماه نخست سال ۱۴۰۴ تصویری هولناک از نقض بی‌رحمانه حقوق بشر به دست می‌دهد.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» ضمن محکوم کردن این جنایات، بار دیگر خواستار توقف فوری احکام اعدام و پایان دادن به این روند ضدانسانی است. صدای ما فریاد همبستگی با تمامی زندانیانی است که در بند ظلم و بی‌عدالتی گرفتار آمده‌اند. ما همچون گذشته، ضمن سپاس از همه حامیان کارزار در سراسر جهان، تأکید می‌کنیم که ماشین اعدام را می‌توان با همبستگی و اتحاد متوقف کرد. هر حرکت اعتراضی در برابر یک حکم اعدام، گامی در مسیر توقف این روند ظالمانه است. از همه مخالفان اعدام می‌خواهیم صدای اعتراض خود را در برابر این احکام غیرانسانی بلند کنند.

اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» روز سه‌شنبه ۸ مهر ۱۴۰۴ در هشتاد و هشتمین هفته کارزار، در ۵۲ زندان کشور دست به اعتصاب غذا زده‌اند:
زندان اوین، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، مرکزی کرج، فردیس کرج، تهران بزرگ، قرچک، خورین ورامین، چوبیندر قزوین، اهر، اراک، لنگرود قم، خرم‌آباد، یاسوج، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، نظام شیراز، عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، فیروزآباد فارس، دهدشت، زاهدان (بند زنان)، برازجان، رامهرمز، بهبهان، بم، یزد، کهنوج، طبس، مشهد، سبزوار، گنبدکاووس، قائم‌شهر، رشت (بند زنان و مردان)، رودسر، حویق تالش، ازبرم لاهیجان، دیزل‌آباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، مهاباد، بوکان، سقز، بانه، مریوان، سنندج و کامیاران.

هفته هشتاد و هشتم

۸ مهر ۱۴۰۴

کارزار سه شنبه های نه به اعدام
***************

راحله راحمی پور زندانی سیاسی ۷۳ ساله آزاد شد

راحله راحمی پور زندانی سیاسی دادخواه پس از تحمل بیش از دوسال حبس در زندانهای اوین و قرچک ورامین و با وجود داشتن شرایط بسیار وخیم جسمانی در طی این مدت، سرانجام آزاد شد.
راحله راحمی پور در تاربخ ۳ مهر در حالیکه با افت اکسیژن خون مواجه و در زندان بیهوش شده بود در پی اعتراضات زندانیان سیاسی قرچک به قتل سمیه رشیدی و بی توجهی مقامات زندان به وضعیت خطرناک زندانیان بیمار به مرخصی آمده بود.

***************

اعتصاب غذای ۱۹ نفر از زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک

«۱۹ نفر از زنان زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک در سوگواری هم بندی شان سمیه رشیدی، و در اعتراض به برخوردهای غیرمسئولانه از سوی مسئولان زندان قرچک، و عدم پاسخگویی و پذیرش مسئولیت خود، و نیز در اعتراض به عدم انتقال آنان به زندان اوین از هشت مهرماه به مدت دو روز دست به اعتصاب غذا خواهند زد.»
در سه ماه گذشته، وضعیت نگهداری زنان زندانی سیاسی در بند قرنطینه زندان قرچک نگرانی های زیادی را برانگیخته است. علاوه بر برخوردهای قهری و شدید مانند انفرادی های خودسرانه و یورش گارد به بند زنان، عدم رسیدگی به وضعیت زنان بیمار تا جایی پیش رفت که سمیه رشیدی که بابت شعارنویسی در بازداشت به سر می برد جان خود را در اثر بی توجهی کادر پزشکی زندان قرچک از دست داد.
تا کنون بیش از ۱۵۰ نفر از زندانیان سیاسی سابق خواسته های مشابهی را مطرح کرده اند.
همچنین زندانیان مرد که به زندان اوین بازگردانده شدند، به اشکال مختلف اعتراض خود را به وضعیت نگهداری زنان زندانی سیاسی نشان داده، از جمله با تجمع در هواخوری بند، امتناع از آمار، و نیز اعتصاب غذای دو تن از زندانیان سیاسی به نام های مهدی فرحی شاندیز و حمید اردلان.

***************

گلرخ ایرایی: بیانیه ۴۵ تن از زندانیان سیاسی زن زندان قرچک ورامین

سمیه رشیدی سرشار از میل به زندگی و آزادی بود

ضمن تسلیت به تمامی آزادی‌خواهان و زندانیان سیاسی و خانواده سمیه رشیدی، هم‌بندی جان‌باخته‌مان. امروز سوم مهرماه ۱۴۰۴ خبر جان‌باختن هم‌بندی‌مان سمیه رشیدی را در حالی می‌شنویم که اخبار ضد و نقیض شرح حال وضعیت او را به دور از واقعیت و با تحریفات دروغین بازنمایی می‌کند.
ما ۴۵ نفر از زندانیان زن بند سیاسی زندان قرچک ورامین شهادت می‌دهیم سمیه رشیدی نه به اعتیاد به مواد مخدر دچار بود و نه از بیماری روانی مشخصی رنج می‌برد. ما شهادت می‌دهیم سمیه رشیدی با اطلاع کامل مسئولان امنیتی، سازمان زندان‌ها، زندان اوین، زندان قرچک، بهداری زندان قرچک از زمان بدو ورود به زندان به بیماری صرع مبتلا بود و بارها در برابر چشمان‌مان، به‌ویژه در دو ماه اخیر دچار تشنج‌های شدید در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت شده و پس از انتقال به بهداری، بدون اعزام به بیمارستان جهت بستری، بدون رسیدگی به وضعیت اضطراری ایشان یعنی عدم تحمل مسئولیت کیفری او را به زندان باز می‌گرداندند.
ما هم‌بندی‌های سمیه رشیدی شهادت می‌دهیم او تا لحظه آخر سرشار از میل به زندگی و آزادی بود و تا روزهای واپسین مصرانه پیگیر وثیقه تعیین شده به ارزش سه میلیارد تومان بود که در هر صورت خانواده‌اش قادر به تامین آن نشدند.
مسئولان زندان قرچک و اوین و بازپرسی دادگاه کچوئی با اطلاع کامل از شرایط سلامتی او با گذشت نزدیک به پنج ماه اقدامی برای تسهیل آزادی او نکردند. اکنون که سمیه عزیزمان قربانی بی‌کفایتی و دروغ‌پردازی‌های عامدانه و همیشگی شده است، اخطار می‌دهیم «سمیه‌»های دیگر نیز همچنان در کنار ما و در سایر زندان‌های جمهوری اسلامی در بند هستند و سلامتی‌شان در خطر است. شاهدی بر این ادعا از دست دادن جان دو نفر از زندانیان جرائم عمومی در زندان قرچک در هفته پیش در سکوت و بی‌خبری است.
ما تکرار چنین فاجعه‌ای را بر‌نمی‌تابیم و هرچه‌زودتر خواهان اقدامات لازم جهت آزادی زندانیان بالای ۶۰ سال و نیز هم‌بندی‌هایمان با شرایط خطرناک سلامتی هستیم.

۴۵ تن از زندانیان سیاسی زن زندان قرچک ورامین

سوم مهر ۱۴۰۴
***************

اعتراضات زندانیان سیاسی اوین در شب جانباختن سمیه رشیدی

متن بیانیه زندانیان اوین
«ما زندانیان سیاسی اوین، مرگ سمیه رشیدی را نه یک حادثه، که جنایتی سازمان‌یافته می‌دانیم. او قربانی محرومیت از درمان و بی‌توجهی عامدانه‌ای شد که سال‌هاست جان زندانیان را تهدید می‌کند. در اعتراض به این جنایت، از شرکت در آمار روزانه خودداری کرده و با حضور در حیاط زندان و سر دادن شعار، یاد او را زنده نگاه داشتیم. سمیه رشیدی نماد مقاومت و مظلومیت است و ما عهد می‌بندیم که یاد او و دیگر قربانیان این نظام سرکوبگر را زنده نگه داریم. این صدا خاموش نخواهد شد.»

***************

فایل صوتی زنان قرچک در اعتراض به قتل سمیه رشیدی

فایل صوتی زنان قرچک اینجا کلیک کنید.
امتناع از دریافت غذا، سرود خوانی و سر دادن شعار از سوی زنان زندانی سیاسی قرچک ورامین در اعتراض به قتل سمیه رشیدی
بنابر گزارشها، ساعتی پس از رسیدن خبر جان باختن «سمیه رشیدی»، کارگر زندانی که به‌ دلیل عدم رسیدگی پزشکی در زندان قرچک جان باخت، زنان زندانی سیاسی محبوس در این زندان با امتناع از دریافت غذا، شعاردهی و سرودخوانی دست به اعتراض زدند.
در فایل صوتی که از تماس زندانیان ضبط شده است زنان زندانی سیاسی محبوس در قرچک با سر دادن شعار و خواندن سرودهایی چون «خون ارغوان‌ها» و «سمیه غرق خونه» نسبت به مرگ سمیه و سیاست حذف فیزیکی زندانیان سیاسی اعتراض می‌کنند.
سمیه رشیدی، شهروند ۴۲ساله‌ای بود که روز سه‌شنبه ۲۵ شهریور و در پی ماه‌ها حملات صرع در زندان و بدون دریافت درمان مناسب به کما رفت. او سرانجام روز پنج‌‌شنبه ۳مهرماه در بیمارستان مفتح قرچک جان باخت.
خانم رشیدی در اردیبهشت سال جاری حین شعارنویسی در محله جوادیه در جنوب تهران بازداشت شده بود.

چهار شنبه ۲ مهر ۱۴۰۴
***************

رعنا کورکور و اجرایی شدن حکم سه سال زندان

رعنا کورکور، خواهر جاویدنامان مجاهد و نگار کورکور، با انتشار متنی از اجرایی شدن حکم سه سال حبس خود خبر داد.
او نوشت:
اجرایی شدن حکم سه سال «دوستان عزیزان دل همراهانم
درود بر ایران
درود بر آزادی
نوشتن این چند خط شاید سخت‌ترین کاری باشد که تا امروز انجام داده‌ام، نه به‌خاطر ترس از زندان، که به‌خاطر دل کندن از شما، از فرزندم، از آن‌چه برایش جنگیدم، و از این زندگی که پر از درد، اما پر از شرافت بود.
من زنی تنها مادری سرپرست خانواده حالا باید خودم را برای گذراندن سه سال زندان معرفی کنم تنها جرمم ایستادن کنار حقیقت بود جرم من بیگناهی بود
در این راه عزیزترین‌های دلم را از دست دادم. برادرم را اعدام کردند چون نمی‌خواست دروغ را بپذیرد.
خواهرم در غربت در تنهایی و استرس، خاموش شد.
و من ماندم، زخمی اما پابرجا
اکنون که باید بروم می‌خواهم از همه‌تان حلالیت بطلبم اگر در این مسیر باری بر دوش‌تان گذاشتم اگر نتوانستم آن‌طور که باید و شاید باشم مرا ببخشید. من با قلبی آرام می‌روم چون می‌دانم خاموش نماندم چون وجدانم آسوده است.
این زندان جسمم را در بر خواهد گرفت اما روحم آزاد است. من را به یاد داشته باشید نه به‌عنوان کسی که شکست خورد، که به‌عنوان زنی که ایستاد

تا دیدار دوباره

رعنا کورکور خواهر جاوید نامان مجاهد و نگار»
***************

سمیه رشیدی در بیمارستان جان باخت

سمیه رشیدی کارگر زندانی بدلیل عدم خدمات درمانی در زندان پس از ۱۱ روز به کما رفتن، در بیمارستان جان باخت.
سمیه رشیدی، شهروند تهرانی، در اردیبهشت ۱۴۰۴ به دلیل شعارنویسی در محله جوادیه بازداشت شد و پس از انتقال میان بازداشتگاه، اوین و قرچک، بارها دچار تشنــج شد. بی‌توجهی مسئولان و تأخیر در درمان، وضعیت جسمی او را بحرانی کرده و پس از چند روز به کما رفتن، بشکل فاجعه بار و غم انگیزی زندگیش پایان یافت.
عدم رسیدگی به مشکل درمانی و بهداشتی زندانیان، خلاف حقوق اولیه ی یک زندانی و مصداق مشارکت عامدانه در بقتل رساندن زندانی ست.

***************

عفو بین‌الملل: ده‌ها نفر در ایران، از جمله وريشه مرادی و پخشان عزیزی در معرض خطر اعدام

عفو بین‌الملل: ده‌ها زندانی سیاسی در ایران از جمله وریشه مرادی در معرض خطر اعدام هستند
سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد ده‌ها نفر در ایران، از جمله وريشه مرادی و پخشان عزیزی فعالین کُرد، به دلیل محاکمه‌های ناعادلانه و احکام صادرشده با انگیزه‌های سیاسی از سوی دادگاه‌های انقلاب، در معرض خطر جدی اعدام قرار دارند.
این نهاد حقوق بشری تأکید کرد که مقامات جمهوری اسلامی باید فوراً تمام اعدام‌ها را متوقف کرده و به روند صدور احکام مرگ که نقض آشکار حقوق بشر است، پایان دهند.

***************

تجمع خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام مقابل زندان قزل‌حصار

تجمع خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام مقابل زندان قزل‌حصار همچنان ادامه دارد. روز سه‌شنبه ۱ مهر ۱۴۰۴ نیز شماری از خانواده‌ها در اعتراض به موج گسترده اعدام‌ها و انتقال زندانیان به سلول انفرادی، دست به تجمع زدند. پیش‌تر، روز دوشنبه ۳۱ شهریور نیز چنین اعتراضی در برابر همین زندان شکل گرفته بود.
اعدام‌ها در ایران طی سال جاری میلادی به سطحی رسیده که در ۳۰ سال گذشته بی‌سابقه بوده است. تنها در کمتر از ۹ ماه، دست‌کم ۱۰۰۰ نفر اعدام شده‌اند. اینجا کلیک کنید.

***************

تداوم کارزار سه‌شنبه‌های «نه به اعدام» در هفته هشتاد و هفتم در ۵۲ زندان مختلف

هفته هشتاد و هفتم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، در حالی برگزار می‌شود که سایه‌ی وحشت و سرکوب بیش از پیش بر جان مردم ایران سنگینی می‌کند. در ماه‌های اخیر، شاهد افزایش بی‌سابقه‌ی شمار اعدام‌ها هستیم؛ از ۲۵ شهریور تا کنون، دست‌کم ۴۶ اعدام از جمله ۲ زن و شش هموطن بلوچ، و در شهریورماه ۱۸۶ اعدام شامل ۷ زن گزارش شده است.
در این میان، اعدام سبعانه یکی دیگر از اعضای «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بابک شهبازی، در سالگرد خیزش مردمی ۱۴۰۱ و بدون آخرین ملاقات با خانواده‌اش، نمادی تلخ از رفتار غیرانسانی و نقض حقوق بشر توسط این رژیم.... است. ربودن بابک شهبازی از داخل بند به قصد اعدام مخفیانه ایشان ، اعتراض و تحصن همبندیان وی در زندان قزلحصار را به دنبال داشت.
حکومتی که از یک سو دم از «عفو» زندانیان می‌زند، از سوی دیگر، هر هفته با افزایش شمار اعدام‌ها، واقعیت تلخ و ضدانسانی خود را به طور عریان نشان می‌دهد.
امسال، همزمان با بازگشایی مدارس، بار دیگر معلمان و دانشجویان آگاه و پیشرو در خط مقدم مبارزه برای آزادی و برابری قرار دارند. نوجوانان و جوانان ایران کابوس این حکومت هستند و در هر مدرسه و دانشگاه، فعالانی ایستاده‌اند تا مدارس و دانشگاه‌ها را کماکان به مرکزی برای مقاومت تبدیل کنند و صدایی برای مخالفت با احکام غیر انسانی اعدام هموطنانشان باشند.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» خطاب به مردم آزادی خواه ایران و همه دوستداران حقوق‌بشر فریاد می‌زند در برابر این سیاست‌های خشونت‌بار و ضدبشری، سکوت جایز نیست. صدای ما باید قوی‌تر از هر سرکوب و ظلمی باشد. هر هفته، هر سه‌شنبه، به یاد قربانیان اعدام، برای دادخواهی و دفاع از زندگی، به پا می‌خیزیم.

زندگی حق بنیادین هر انسان است و اعدام، خشونتی غیرقابل توجیه علیه این حق است.

اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» سه‌شنبه ۱ مهر ۱۴۰۴ در هفته هشتادوهفتم در ۵۲ زندان زیر در اعتصاب غذا می‌باشند:
زندان اوین، زندان قزلحصار (واحدهای ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان لنگرود قم، زندان خرم آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز ، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان فیروز آباد فارس، زندان دهدشت، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان یزد، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان سبزوار، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران.

هفته هشتاد و هفتم

سه شنبه ١ مهر ١۴٠۴

کارزار سه شنبه های نه به اعدام

___________________________

برای مشاهده و مطالعه اخبار، گزارش و مطالب تابستان ۱۴۰۴ اینجا کلیک کنید.

برای مشاهده و مطالعه اخبار، گزارش و مطالب بهار ۱۴۰۴ اینجا کلیک کنید.

برای مشاهده و مطالعه اخبار، گزارش و مطالب زمستان ۱۴۰۳ اینجا کلیک کنید.

برای مشاهده و مطالعه اخبار، گزارش و مطالب پائیز ۱۴۰۳ اینجا کلیک کنید.

برای مشاهده و مطالعه اخبار، گزارش و مطالب از اول بهمن ۱۴۰۲ تا ۲٨ شهریور ۱۴۰۳ اینجا کلیک کنید.