سه پرسش از جعفر عظیم زاده پیرامون لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار
سایت اتحاد: بدنبال ارسال لایحه اصلاحیه دولت به مجلس شورای اسلامی در مورد قانون کار در تیر ماه سالجاری و مخفی سازی آن از سوی دولت و نهادهای دست ساز کارگری، اتحادیه آزاد کارگران در ١٢ شهریور ماه آنرا بر روی سایت اتحاد منتشر کرد. در پی انتشار این لایحه از سوی اتحادیه آزاد کارگران ایران، خبرگزاری ایلنا نیز آنرا در ١۴ شهریور ماه منتشر نمود و بدنبال آن نهادهای کارگری دست ساز دولتی و مسئولین آنها سعی در بزرگنمائی مسائلی فرعی و منطبق با منافع خود در نقد لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار کردند. این نکته که چرا علیرغم اینکه لایحه اصلاحیه قانون کار همزمان با انتشار آن در مجلس شواری اسلامی در سوم مرداد ماه بدست سران خانه کارگر (محجوب و جلودار زاده) به عنوان نماینده در مجلس رسیده بود و اینان تا زمان انتشار این لایحه از سوی اتحادیه آزاد کارگران ایران سکوت اختیار کردند، بعلاوه دلایل تغییر قانون کار، تحلیل از مواد تغییر یافته ی آن، تبعات آنها و چگونگی مقابله کارگران با ایجاد تغییرات ضد کارگری تر در قانون کار، مجموعه مسائلی هستند که سایت اتحاد آنها را در قالب سه پرسش با جعفر عظیم زاده دبیر اتحادیه آزاد کارگران ایران در میان گذاشته است که در دو قسمت مجزا منتشر خواهد شد.
قسمت اول، دوم و سوم مصاحبه را
اینجا کلیک کنید.
*************
هرگونه تلاش برای ایجاد تغییرات ضد کارگری در قانون کار و
دامن زدن به اخراج و فقر و فلاکت بیشتر، با فوران خشم فرو خورده ما کارگران مواجه خواهد شد
خبرهای منتشره حاکی از آن است که حداقل تا بدینجا دولت دست به یک عقب نشینی ضمنی در مورد لایحه اصلاحیه قانون کار زده است. اما چیزی که در این میان اتفاق افتاده و اتحادیه ازاد کارگران ایران علاوه بر افشاگری در مورد لایحه اصلاحیه دولت، دست به افشاگری در مورد آن زده است، این است که دولت هم در لایحه اصلاحیه و هم در چاپ امسال قانون کار، به ماده ٢١ این قانون دست اندازی کرده و در اقدامی جاعلانه بند (ح) و (ز) را جزو ماده ٢١ قانون کار به حساب آورده است تا در صورت باز پس گیری لایحه، حداقل این دو بند به غایت ضد کارگری را در این قانون نهادینه کند.
متن کامل مقاله را
اینجا کلیک کنید.
*************
بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران
پیرامون سند سازی دولت برای جا انداختن بندهای (ح) و (ز) در ماده ۲۱ قانون کار
همانطوریکه اتحادیه آزاد کارگران ایران در دو بیانیه قبلی خود پیرامون لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار خاطر نشان کرده است، دولت روحانی در اقدامی غیر علنی در صدد تصویب لایحه اصلاحیه ای بر روی قانون کار بود و همه نهادهای دست ساز کارگری، سران شان از قبیل محجوب و جلودار زاده و کمیسیون به اصطلاح کارگری مجلس از این مسئله آگاه بودند و نسخه منتشر شده آن بدست شان رسیده بود اما بدنبال افشا این لایحه و انتشار آن از سوی اتحادیه آزاد کارگران ایران در ۱۲ شهریور ماه بود که همه این نهادهای دست ساز و سران شان زبان به سخن گشودند. گذشته از این مسئله، تا به حال هیچ یک از این نهادهای دست ساز کارگری و سران و سخن گویانشان نسبت به وجود بندهای (ح) و (ز) در ماده ۲۱ قانون کار ابراز تردید نکرده اند و با سکوت از کنار جعل و سندسازی دولت برای جا انداختن این بندها در ماده ۲۱ قانون کار گذشته اند تا در صورت عقب نشینی دولت از لایحه اصلاحیه که قریب به یقین با اعتراضات ما کارگران رخ خواهد داد قادر به جا انداختن اصل این دو بند، بویژه بند به غایت ضد کارگری (ح) در قانون کار بشوند. اتحادیه آزاد کارگران ایران برای روشن شدن این دغلکاری از سوی دولت و نهادهای دست ساز کارگری، توجه همه کارگران را به پاسخهای جعفر عظیم زاده در این مورد فرا میخواند .
متن پاسخهای جعفر عظیم زاده به تلاشهای دولت برای جا انداختن بی سر و صدای دو بند (ح) و (ز) در ماده ۲۱ قانون کار به شرح زیر است:
در این لایحه برای اولین بار، وجود بندهای (ز) و (ح) در ماده ۲۱ قانون کار فرض گرفته شده است و لایحه طوری تنظیم شده است که گویا این بندها، جزو بندهای ماده ۲۱ می باشند و حال دولت اصلاحیه ای را بر آنها وارد کرده است. به همین دلیل من تعمدا روی نقد لایحه اصلاحیه دولت در مورد این بندها نمیروم چرا که وجود آنها در ماده ۲۱ قانون کار را به دلایل زیر، سند سازی و یک جعل دغلکارانه از سوی دولت میدانم: ۱- این بندها در "قانون رفع برخی از موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی" با استناد به "قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل و نوسازی صنایع کشور" "در سال ۱۳۸٦ مصوب و قرار بود به ماده ۲۱ قانون کار اضافه شود اما با اعتراضاتی که از سوی کارگران در آن تاریخ انجام شد این بندها به ماده ۲۱ قانون کار اضافه نشدند ۲- شاهد این مدعا لایحه اصلاحیه دولت احمدی نژاد* بر روی قانون کار در شهریور ماه سال ۱۳۹۰ است که در آن پیشنهاد اضافه شدن بندهای (ح) و (ز) به ماده ۲۱ قانون کار را داده است. به این معنا که اگر این بندها در سال ۱۳۸٦ مصوب و به قانون کار وارد شده اند اساسا این چه حکمتی است که دولت احمدی نژاد در لایحه اصلاحیه اش در شهریور ماه ۱۳۹۰ پیشنهاد اضافه شدن آنها به ماده ۲۱ قانون کار را مطرح میکند. ۳- این بندها در چاپهای قانون کار تا پایان سال گذشته وجود ندارد و فقط در چاپ امسال در ماده ۲۱ قید شده و در پانوشت آن آمده است: "۱ و ۲ الحاقی ۱۳۸٦/۵/۷ در قانون رفع برخی از موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی" . حال سوال این است چنانچه این بندها ۹ سال پیش مصوب شده اند پس چرا در این ۹ سال در چاپهای قانون کار نیامده اند ۴- مهم تر اینکه، اگر این بندها از ۹ سال پیش به ماده ۲۱ قانون کار اضافه شده اند پس چرا حتی یک مورد استناد به آنها در هیئتهای تشخیص و حل اختلاف و یا دیوان عدالت اداری وجود ندارد و پرونده اخراج هیچ کارگری و یا کارگرانی در هیچ جای ایران با استناد به این بندها در مراجع قانونی مورد رسیدگی قرار نگرفته است. این در حالی است که در طول این ۹ سال هزاران اعتراض و شکایت در مورد اخراج کارگران بدلیل اعلام کاهش تولید و تغییرات ساختاری مرتبط با شرایط اقتصادی و سیاسی و.. از سوی کارفرمایان رخ داده است اما هیچیک از این شکایتها و اعتراضات با استناد به این بندها مورد رسیدگی قرار نگرفته اند. ۵- گذشته از همه اینها، در مقدمه "قانون رفع برخی از موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی" آمده است: "مجلس با اجرای آزمایشی این قانون به مدت پنج سال موافقت کرده است" و از آنجا که مدت این پنج سال از سال ۱۳۹۱ به این سو به اتمام رسیده است و مصوبه ای نیز از سوی مجلس برای دائمی شدن "قانون رفع برخی موانع تولید سرمایه گذاری صنعتی" وجود ندارد لذا فرض گرفتن وجود بندهای (ح) و (ز) در ماده ۲۱ قانون کار در لایحه اصلاحیه دولت یک تقلب آشکار و جعل سند برای جا انداختن این بندهای به غایت ضد کارگری در قانون کار است.٦- جالب است بدانیم علاوه بر اینکه چهار سال است زمان اجرای آزمایشی "قانون رفع برخی موانع تولید و سرمایه گذاری" به پایان رسیده و مجلس نیز اقدامی برای دائمی کردن آن انجام نداده است استنادی هم که در این قانون برای تدوین بند (ح) صورت گرفته، مستند به ماده ۹ قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل و نوسازی صنایع کشور به شرح زیر شده است: "ح ـ کاهش تولید و تغییرات ساختاری در اثر شرایط اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و لزوم تغییرات گسترده در فن‌آوری مطابق با مفاد ماده (۹) قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل و نوسازی صنایع کشور". لازم است بدانیم ماده ۹ "قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل و نوسازی صنایع کشور" می گوید: این قانون تا پایان برنامه سوم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی قابلیت اجرایی دارد. حال دولت روحانی میخواهد بندهایی را که هیچگاه به قانون کار وارد نشده اند و عمر مستندات شان نیز از قبیل "قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل و نوسازی صنایع کشور" و "قانون رفع برخی موانع تولید و سرمایه گذاری" سالهاست به پایان رسیده است به عنوان بخشی از بندهای موجود!!؟؟ در ماده ۲۱ قانون کار به خورد ما کارگران بدهد تا آنها را با این حقه بازی در قانون کار نهادینه بکند.
بنا بر این کاملا واضح است که این بندها علیرغم تصویب آن در "قانون رفع برخی موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی"، (ضمن اینکه تاریخ اجرای خود این قانون نیز به اتمام رسیده است) هیچگاه در قانون کار اعمال نشده اند و لذا باید بگویم دولت روحانی در یک سناریوی از پیش طراحی شده از طریق خوانش این دو بند به عنوان بندهای موجود در قانون کار، در صدد است تا آنها را در ماده ۲۱ جا بیاندازد. اینان خود به خوبی میدانند که تصویب و عملی شدن لایحه اصلاحیه دولت ، کار چندان راحتی نیست و چه بسا که به احتمال قریب به یقین، همچون دولت احمدی نژاد ناچار به عقب نشینی از آن خواهند شد. به همین دلیل با توسل به جعل و سناریویی از پیش طراحی شده، در صددند چنانچه موفق به تصویب لایحه اصلاحیه قانون کار نشدند این بندها را به شکل دغل کارانه ای وارد ماده ۲۱ بکنند. به نظر من کل داستان هشتاد و چهار ماده قانون کار که در لایحه اصلاحیه دولت مورد تغییرات جزئی و کلی واقع شده اند و خودشان نیز نیک میدانند که قابل تصویب و اجرا نیست، این است که این دو بند را بی سر و صدا و به عنوان اصل بندهای موجود در ماده ۲۱ قانون کار جا بیاندازند. البته این بحث به این معنا نیست که ما در مقابل کل لایحه اصلاحیه دست به افشاگری و مبارزه نزنیم، ما با تمام توان اینکار را خواهیم کرد و خوب، قابل پیش بینی نیز هست که دولت نسبت به لایحه اصلاحیه ناچار به عقب نشینی خواهد شد. لذا ما کارگران باید همزمان با تلاش و مبارزه برای وادار کردن دولت به عقب نشینی در مورد لایحه اصلاحیه، فریادمان را در مورد دغل کاری اش برای جا انداختن این دو بند در ماده ۲۱ قانون کار که همیشه مورد اعتراض مان بوده و از سال ۱۳۸٦ به این سو کسی جرات وارد کردن آنها به قانون کار را به خود نداده است بالا ببریم و اجازه ندهیم این بار با یک سناریوی از پیش طراحی شده براحتی این دو بند را وارد ماده ۲۱ قانون کار بکنند. در این راستا باید به هر شکل ممکن، سندسازی دولت از طریق آوردن این بندها در چاپ امسال قانون کار و در لایحه اصلاحیه را افشا و آن را بشدت مورد اعتراض قرار داد و خواهان جمع آوری چاپ امسال قانون کار از بازار شد.
متن بندهای (ح) و (ز) ماده ۲۱، در قانون کار چاپ سال ۱۳۹۵(در مورد خاتمه قرارداد و اخراج کارگران): ح ـ کاهش تولید و تغییرات ساختاری در اثر شرایط اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و لزوم تغییرات گسترده در فن‌آوری مطابق با مفاد ماده (۹) قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل و نوسازی صنایع کشور. ز ـ فسخ قرارداد به نحوی که در متن قرارداد پیش‌بینی گردیده‌است.
متن بند ۵ لایحه اصلاحیه دولت: بندهای (ز) و (ح) ماده ۲۱ به شرح زیر اصلاح و متون زیر به عنوان بند (ط) و تبصره ۲ به ماده یاد شده اضافه و عنوان تبصره ماده مذکور به تبصره ۱ اصلاح میشود: ز- توافق بین کارگر و کارفرما ح- کاهش تولید و تغییرات ساختاری که در اثر الزام قوانین یا شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و یا لزوم تغییرات گسترده در فناوری منجر به تعطیلی تمام و یا بخشی از کار بشود. ط- فسخ قرارداد با تصمیم کمیته انضباطی کارگاه - تبصره ۲ :موارد مذکور در بند ز در کارگاههای بیش از ۵۰ نفر کارگر باید به تایید هیاتی مرکب از استاندار یا معاون وی، مدیر کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی، مدیر کل دستگاه صادر کننده مجوز کارگراه، نماینده صندوق بیمه ای ذیربط، رئیس کل دادگستری، نماینده تشکل کارگری حائز اکثریت استان، نماینده تشکل کارفرمائی استان، نماینده کارگران کارگاه و کارفرما یا نماینده تام الاختیار وی برسد. چنانچه به تشخیص هیات مذکور تمام یا بخشی از کار تعطیل شود به همان نسبت مشمول بیمه بیکاری میشود.
* متن ماده ۴ لایحه اصلاحیه دولت احمدی نژاد به نقل از خبرگزاری فارس - سرویس اقتصادی - ۱۷ شهریور ماه ۱۳۹۰ - کد خبر ۱۸۹۲۷۱
۴- متون زیر به عنوان بندهای ز، ح، و ط به ماده ۲۱ اضافه و شماره تبصره ماده مذکور به تبصره ۱ اصلاح و تبصره ۲ به شرح زیر اضافه میشود: ز ـ کاهش تولید و تغییرات ساختاری که در اثر الزامات قانون و مقررات یا شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی یا لزوم تغییرات گسترده در فن‌آوری منجر به تعطیلی تمام و یا بخشی از کار شود . (ح) ـ توافق بین کارگر و کارفرما. (ط) ـ فسخ قرارداد با تصمیم کمیته انضباطی کارگاه. ( تبصره ۲)ـ موارد مذکور در بند ز در کارگاههای بیش از ۵۰ نفر کارگر باید به تایید اکثریت هیاتی مرکب از استاندار یا معاون وی، مدیر کل کار و امور اجتماعی، مدیرکل دستگاه صادر کننده مجوز اصلی کارگاه، مدیرکل تامین اجتماعی، رییس کل دادگستری، نماینده تشکل کارگری حائز اکثریت استان، نماینده تشکل کارفرمایی استان، نماینده کارگران کارگاه و کارفرما یا نماینده تام الاختیار وی برسد. چنانچه به تشخیص هیات مذکور تمام یا بخشی از کار تعطیل شود به همان نسبت مشمول خاتمه کار و مقررات بیمه بیکاری میشود.
اتحادیه ازاد کارگران ایران - ۳۰ شهریور ماه ۱۳۹۵
*************
بیانیه پیرامون اظهار نظر نهادهای دست ساز کارگری
و معاون وزیر کار در مورد لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار
همانطور که در مقدمه گفتگوی سایت اتحاد در مورد قانون کار با جعفر عظیم زاده آمده است سران خانه کارگر از لایحه اصلاحیه دولت خبر داشتند اما تا لحظه انتشار این خبر از سوی اتحادیه آزاد کارگران ایران، دست به انتشار آن نزدند. در پی انتشار این لایحه از سوی اتحادیه در دوازدهم شهریور ماه، خبرگزاری ایلنا نیز آنرا در چهاردهم شهریور منتشر کرد و بدنبال آن بود که کمپین خانه کارگر و دیگر نهادهای دست ساز کارگری و نهایتا معاون وزیر کار جناب هفده تن در مورد لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار براه افتاد. آیا آنگونه که محجوب و جلودار زاده در مجلس شورای اسلامی، نهادهای دست ساز کارگری و هفده تن مدعی آن هستند واقعا اینان خبر از چیزی نداشتند. یعنی ما کارگران باید بپذیرم که بنا به گفته هفده تن در خبر گزاری مهر، این لایحه مال دولت احمدی نژاد است و بنا بر این چنین لایحه ای نه از طریق وی و وزیرش، بلکه توسط این شخص و عواملش!؟ بدست مجلس شورای اسلامی رسیده است!؟
بنا بر اعلام خبر گزاری مهر، لایحه اصلاحیه قانون کار در روز ۱۳ تیر ماه از سوی هیات رئیسه مجلس اعلام وصول شده و طبق سندی که اتحادیه آزاد کارگران ایران و سپس خبرگزاری ایلنا منتشر کرده است این لایحه در روز سوم مرداد ماه در مجلس منتشر و بدست کمیسیونهای متعدد فرعی و اصلی آن رسیده است. با اینحال محجوب و جلودار زاده که به عنوان سران خانه کارگر در مجلس شورای اسلامی حضور دارند و دیگر لایه های بالایی و میانی نهادهای دست ساز کارگری به شکل بسیار مشمئز کننده ای، طوری رفتار میکنند و حرف میزنند که گویا تا همین چند روز پیش از این مسئله بی خبر بوده اند.
اما برای ما کارگران ایران بیش از هر زمان دیگری روشن است که خانه کارگر و دیگر نهادهای دست ساز کارگری هیچ ربطی به منافع ما ندارند، اینان همچون دولت شان و دیگر دولتهای پیشین، حامل و نماینده هیچ منفعتی جز تداوم سیاستهای چند دهه گذشته و تضمین تداوم غارتگری چپاولگرانی نیستند که طی چند دهه گذشته هست و نیست ما کارگران را به یغما برده اند.
ما کارگران ایران نیک میدانیم که نهادهای دست ساز کارگری و سرانشان همدوش و همراه با دولتهای مختلف، مسبب وضعیت مصیبت بار کنونی هستند و این صفوف متحد و آگاه ماست که متضمن جلوگیری از ایجاد تغییرات ضد کارگری تر در قانون کار و نهادینه کردن قانون کاری خواهد بود که روح حاکم بر آن و مواد و تبصره هایش، حافظ منافع کارگران و بر پائی دنیایی بهتر برای زندگی و معیشت ما نود و نه درصدی ها خواهد بود.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ۲۳ شهریور ماه ۱۳۹۵
*************
بیانیه پیرامون تلاش دولت برای تغییر قانون کار دولت در سکوت خبری -
لایحه ایجاد تغییرات ضد کارگری تر در قانون کار را به مجلس برده است + متن کامل لایحه اصلاحیه
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، دولت روحانی در سکوت خبری کامل لایحه ایجاد تغییرات ضد کارگری در قانون کار را، تیر ماه سالجاری تحویل مجلس شورای اسلامی داده است. این لایحه با ۸٦ بند، ۸۴ ماده از مجموع ۲۰۳ ماده موجود در قانون کار را بصورت کلی و جزئی مورد بازنگری و تغییر قرارداده است.
لایحه اصلاحیه ای که دولت روحانی به مجلس شورای اسلامی ارجاع کرده است همان لایحه اصلاحیه قانون کار در دولت احمدی نژاد است که با مقاومت ما کارگران با شکست مواجه شد. حال دولت روحانی در ادامه سیاستهای ضد کارگری خود همان لایحه را در سکوت کامل خبری به مجلس شورای اسلامی برده است. این لایحه بصورت یک شوری به کمیسیون اجتماعی مجلس به عنوان کمیسیون اصلی و تعداد دیگری از کمیسیونهای آن به عنوان کمیسیونهای فرعی ارجاع شده است.
مهمترین تغییرات در این لایحه اصلاحیه، مربوط به مواد ۷ - ۱۰ - ۲۱ - ۲۳- ۲۷ و ۴۱ و برخی دیگر از مواد قانون کار می باشد که در صورت تصویب و اجرا شرایط به غایت برده واری را برای طبقه کارگر ایران به همراه خواهد آورد.
قانون کار موجود بنوبه خود قانون کاری است که پس از گذشت ۲۷ سال از تصویب آن، شرایط کار و زیست مشقت باری را برای طبقه کارگر ایران رقم زده است و حال دولت روحانی در تداوم سیاستهای ضد کارگری دولتهای پیشین و بر بستر تحمیل شرایط برده وار بر طبقه کارگر ایران که از طریق عدم اجرای مواد ۷- ۱۰- ۲۱- ۴۱ و ... قانون کار موجود و اجرای کامل بندهای ضد کارگری آن در طول ۲۷ سال گذشته محقق شده است، در صدد است با قانونی کردن این شرایط، نیروی کار و هست و نیست ما را بی قید و شرط در اختیار کارفرمایان و مافیای ثروت و قدرت قرار بدهد.
اما این چیزی نیست که براحتی از حلقوم مافیای ثروت و قدرت و صاحبان سرمایه و دولت شان به آسانی پایین برود. کارگران ایران همانگونه که در دوره های پیشین، هر گونه تلاش برای ایجاد تغییرات ضد کارگری تر در قانون کار را به شکست کشاندند اینبار نیز اجازه این کار را به دولت تدبیر و امید سرمایه داران و مجلس اش نخواهند داد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با محکوم کردن سکوت خبری و بی اطلاع گذاشتن کارگران از لایحه اصلاحیه قانون کار، اعلام میدارد هر گونه تغییری در قانون کار موجود که ما نیز خواهان آن هستیم می باید با توجه به فقر و فلاکت و شرایط مشقت بار طبقه کارگر ایران و در راستای تامین یک زندگی انسانی برای آنان صورت بگیرد. ما طی روزها و هفته های آینده مفصلا به این لایحه و جوانب ضد کارگری آن خواهیم پرداخت.
برای مشاهدۀ لایحۀ قانون کار
اینجا یا
اینجا کلیک کنید.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ۱۲ شهریور ماه ۱۳۹۵
*************
نامه افشاگرانه یکی از کارگران تبدیل وضعیت شده
قرارداد موقت پتروشیمی بندر امام به اتحادیه آزاد کارگران ایران - همراه با اسناد
به نام خدا
با سلام خدمت مدیریت محترم اتحادیه آزاد کارگران ایران
اینجانب یکی از هزاران نفری هستم که طبق مصوبه هیات وزیران در دولت قبل در سال ۱۳۹۱ از وضعیت پیمانکاری به قراردادی مدت موقت تبدیل وضعیت پیدا کردم .فشار اقتصادی ، اذیت و آزار مسئولین و مدیریت ارشد پتروشیمی بندرامام، اتهام زنی و قهر و بی مهری شدید آنان، عرصه را آنقدر بر ما و این گروه از پرسنل تنگ و تنگ تر کرد که به ناچار کاسه صبر و تحمل را بر ما لبریز کرده و مجبور به نگاشتن این دل نوشته نمودم.
همانگونه که مستحضر هستید دولت دهم در سال ۱۳۸۴ مصوبه ایی به اتفاق قاطع آراء در هیات وزیران خود به تصویب رساند که مضمون این مصوبه برچیده شدن تمامی شرکتهای پیمانکاریی بود که کار آنها به شکل مستمر بوده و پروژه ایی نمی باشد . بر طبق این مصوبه تمامی نفراتی که در اینگونه کارگاهها مشغول به کار بودند ، می بایست با شرکت پیمانکاری خود تسویه حساب کرده و بطور مستقیم و بدون واسطه ی شرکت پیمانکار با کارفرمای اصلی خود قرارداد می بستند . یکی از این کارگاهها ، وزارت نفت و یکی از زیر شاخه های خود یعنی شرکت ملی صنایع پتروشیمی بود که متاسفانه بدلیل مافیایی بودن روابط داخلی آن زیر بار اجرای این مصوبه نرفت که اگر خاطرتان مانده باشد ، کار به اعتصاب سراسری و گسترده کارگران پیمانکاری پتروشیمی بندرامام ماهشهر و دیگر شرکتهای پتروشیمی مستقر در منطقه ویژه اقتصادی این شهرستان صنعتی کشیده شد . سرانجام با فشار دولت وقت و کش و قوس های فراوان و تعویض دو وزیر نفت و یک مدیر منابع انسانی در سال ۱۳۹۰ ، این شرکت به ناچار مجبور به اجرای مصوبه شد و حدودا ۲۰۰۰ نفر از پرسنل این پتروشیمی تبدیل وضعیت از پیمانکاری به قرارداد مدت موقت گردیدند. و از ۱۳۹۱/۱/۱ مستقیما با خود کارفرمای اصلی قرارداد امضاء کردند.
دقیقا از فردای آن روز بود که تبعیض ها با شدت و غضب هزاران بار بیشتر از زمان پیمانکاری شروع شد . که بطور خلاصه به برخی از آن موارد به شکل آیتم وار اشاره می شود :
ادعاهای مسئولین ارشد شرکت درخصوص نیروهای قرارداد مدت موقت :
۱- شماها به ما تحمیل شده اید و چون هیچ ردیف بودجه ایی برای شما در نظر گرفته نشده ، پس فقط و فقط برای شرکت جز ضرر و زیان مالی هیچ سودی ندارید .
۲- این نفرات با ورودشان به مجموعه نیروهای شرکتی ، حق و حقوق ما نیروهای رسمی را از ما گرفته اید و به خود اختصاص داده اید .
۳- نفرات مدت موقت بدلیل غیرقانونی بودن وضعیت قراردادی شدنشان ، هیچگونه مزایای حقوقی و رفاهی شامل آنها نمی شود و به همین شکل که بوده اند باقی می مانند و هیچگاه درجه شغلی و یا حقوقیشان تغییر نمی کند . حتی نفراتی که در طول مدت اشتغال خود ادامه تحصیل داده و به مدارک بالاتر نائل آمدند ، به هیچ وجه مدرک جدیدشان اعمال نشده و نمی شود و همان مدرک روز اول استخدام ملاک است و .......و بسیاری موارد دیگر که متاسفانه بدلیل زننده بودن آنها قادر به بیانشان نمی باشم . این معضلات در حالی برای ماها اتفاق افتاده است که شخصی که خود شرکت بوسیله آزمون آن را به شکل قرارداد مدت موقت جذب می کند ، ردیف استخدامی آن عینا برابر با ردیف استخدامی پرسنلی است که بوسیله مصوبه هیات وزیران و با دستور مستقیم شخص رئیس دولت وقت و وزیر نفتش جذب شده اند ، با این تفاوت که به نفرات جذب شده ی آزمونی که هیچگونه سابقه ایی در صنعت نفت تا روز استخدام خود نداشته اند ، تمامی مزایای حقوقی و رفاهی بطور کامل داده می شود ، لیکن شخصی که ۱۰ سال و بعضا بیشتر از عمر خود را در این صنعت و شهری با آلودگی بسیار بالا و دمای هوای بالای ۵۰ سپری کرده و کوله باری از دانش و تجربه ی کاری را به همراه داشته و پستی و بلندی های این صنعت پیچیده را با گوشت و پوست و خون خود پشت سر گذاشته است ، تحمیلی و اضافی بوده و هیچ چیزی به آن تعلق نمی گیرد .این مشکلات بارها با مدیریت ارشد پتروشیمی مطرح شده که متاسفانه هیچ نتیجه ایی حاصل نگردید و ایشان به صراحت اظهار داشتند که هرکس ناراضی است می تواند با شرکت تسویه حساب کرده و به پیمانکاری برگردد . در ضمن ما هرزمان که صلاح بدانیم می توانیم به خدمت شخص پایان داده و او را اخراج کنیم . این مورد به صراحت در متن قرارداد شما عنوان شده است . نهایتا هیچ راهی جز گرفتن یک وکیل و شکایت پتروشیمی بندرامام به مراجع قانونی برای ما باقی نماند . که پس از انجام این کار موارد ذیل حاصل شد :
۱- در مرحله اول شکایت پتروشیمی بندرامام به اداره کار درخصوص مغایرت پرداخت حقوق و مزایا در یک نوع قرارداد ، که اداره کار پس از بررسی مدارک و شواهد موجود رای به محکومیت پتروشیمی بندرامام داد ، ولی پتروشیمی از اجرای حکم امتناع کرد .
۲- در مرحله دوم شکایت پتروشیمی بندرامام به دادگاه قضایی بندرامام درخصوص عدم اجرای حکم و رای اداره کار ، که این مرجع قضایی نیز پس از بررسی های فراوان ، رای به محکومیت پتروشیمی بندرامام داد ولی باز پتروشیمی از اجرای حکم امتناع کرده و به حکم صادره اعتراض کرده که کار به دادگاه تجدید نظر کشیده شد .
۳- درمرحله سوم دادگاه تجدید نظر ، حکم صادر شده قبلی را تایید کرده و جهت اجرای آن به پتروشیمی بندرامام ارسال نمود که اینبار نیز مدیرعامل پتروشیمی از اجرای حکم به راحتی امتناع کرده و حکم را به همراه نامه ایی که تمام موارد آن کذب می باشد به دیوان عدالت اداری ارسال می کند .
۴- در مرحله چهارم دیوان عدالت اداری ، اجرا یا عدم اجرای حکم را منوط به نظر اداره کار می کند . که اداره کار با مدارک و ادله ی قانونی دقیق و روشن ، مجددا رای به محکومیت بندرامام می دهد و اجرای حکم را از مرجع قضایی طلب می کند . که دادگاه با تعیین مهلت یک هفته ایی خواستار اجرای حکم می شود . که پس از پایان یک هفته هیچگونه حرکتی از جانب شرکت اتفاق نیافتاده و مدیرعامل پتروشیمی بندرامام همچنان با قدرت از اجرای رای دستگاه قضایی خودداری و سرباز می زند .
۵- نهایتا دادگاه قضایی بندرامام بدلیل عدم اجرای حکم در مهلت تعیین شده ی یکهفته ایی ، پتروشیمی بندرامام را محکوم به پرداخت مبلغ ٦۸ میلیون تومان جریمه می کند که باز نیز علیرغم این مساله متاسفانه مدیریت این پتروشیمی همچنان بر نظر شخصی خود و عدم اجرای حکم و تساوی پرداخت حقوقها در یک نوع قرارداد اصرار می ورزد .
اینجانب از طرف تمامی پرسنل و همکاران محترم قرارداد مدت موقت مجبور به نگارش این دلنوشته نمودم به این امید باشد که شخص عادل و فریادرسی صدای این مظلوم جور و ستم کشیده را بشنود و دستمان را گرفته و به ساحل نجات برساند .
لازم به ذکر است که تمامی اسناد و مدارک موارد ذکر شده به همراه ضمیمه ی این نامه می باشد.
تمامی اسناد و مدارک
با تشکر و سپاس فراوان
از طرف پرسنل قرارداد مدت موقت پتروشیمی بندرامام ماهشهر
۹۵/٦/۱
همچنین یادآور می شود که این پرسنل به دلیل عدم اجرای احکام یاد شده ی بالا از جانب مدیریت پتروشیمی بندرامام ، روز سه شنبه مورخ ۹۵/٦/۲ بطور متحدالشکل با تمامی نفرات و به همراه احکام صادره و با مدارک مستند در ساعت ۹ صبح در مقابل فرمانداری بندرماهشهر تجمع نموده و اجرای حکم خود را از فرماندار این شهر طلب می کنند.
*************
کارگران گروه صنعتی ماموت زیر سایه تهدید به تعدیل قرار گرفته اند
اتحادیه آزاد کارگران ایران : گروه صنعتی ماموت (شرکت سازه و سوله ماموت) که در ساخت سازه ها و سوله های فلزی فعالیت دارد، از سال گذشته تعداد کارگران خود را از ۸۵۰ نفر به ۳۸۰ نفر که دارای قرارداد موقت هستند، تقلیل داده است.
بر اساس خبر رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران ، اکنون نام این شرکت به شرکت وزنه ماموت تغییر یافته و به کارگران اعلام شده که باید به جای عقد قرارداد کار با کارفرمای اصلی شرکت با مدیران این شرکت به عنوان پیمانکار زیر مجموعه شرکت وزنه ماموت (شرکت سازه و لوله ماموت سابق) قرارداد کار ببندند.
از آنجا که چنین ترفندهائی برای اخراج کارگران و همچنین قطع برخی مزایا که قبلا شامل کارگران شده، به یک رویه با سابقه و برخوردار از حمایتهای دستگاههای دولتی برای کارفرمایان تبدیل گشته است، بیم آن می رود که این کارگران نیز مورد چنین هجومی قرار گیرند.
شرکت سازه و سوله ماموت جزء مراکز تولیدی دارای شرایط سخت و زیان آور کار می باشد واین کارگران اکنون به خاطر تقسیم شدن آن به بخشهای مختلف با مدیران (کارفرمایان) مجزا هم در خطر اخراج و از دست دادن شغل و امکان تأمین بخور و نمیر فعلی خود هستند و هم نگران محروم شدن از بیمه و مزایای مربوط به کار سخت و زیان آور هستند که تا قبل از تغییر نام شرکت و در قراردادهای مستقیم قبلی با کارفرمای اصلی از آن برخوردار بوده اند.
*************
کلاهبرداری کارفرمای ساختمانی از کارگران
نامه یک کارگر ساختمانی
ما مجموعا" ده نفراز استادکاران و کارگران ساختمانی هستیم که حدود ٦ ماه پیش در یک پروژه ساختمانی ۷ طبقه در کنار بزرگراه یادگار امام در تهران نصب نمای ساختمان را بعهده داشتیم.
طبق قراردادمان مقرر گردیدکه هرطرف از ساختمان را که تمام کردیم ۹۰ درصد مبلغ آن قسمت محاسبه و دریافت گردد و ده درصد بقیه در پایان کار همراه با دستمزد نمای کل ساختمان محاسبه و تسویه گردد.
بعداز پایان نمای یکطرف از ساختمان مطابق قرار داد و درخواست مزد از کارفرمای مربوطه ، ایشان به بهانه اینکه اگر کل ساختمان نماکاری گردد راحت تر فروش رفته و کل دستمزد محاسبه و پرداخت خواهد شد، از دادن دستمزد دراین مرحله خودداری کرد . اما پس از پایان کار و تمام شدن نمای ساختمان، نامبرده از انظار ناپدید شد و حتی پاسخ تلفن ها را هم نمیدهد و به این طریق با سرقت دستمزدمان متواری گردید و ما نمیدانیم چگونه حاصل دسترنج خودرا از ایشان بازپس بگیریم.
اتحادیه آزادکارگران ایران: این قسمتی از نامه و درددل یک کارگر ساختمانی و یکی از صدها ترفند وکلاهبرداریهایی ست که در فضای بحران بیکاری درجامعه وسیل عظیم بیکاران جویای کار به ویژه در بخش کارگران ساختمانی همه روزه شاهدش هستیم. جدا از کاهش سطح دستمزد برای کارگران ساختمانی در همه رشته های آن که ناچارا" منجر به پذیرش دستمزدهای پائین تر از سالهای گذشته درمیان کارگران شده است، این کارگران در وصول همین دستمزد های کاهش یافته هم اغلب موفق نیستند. به علت پراکندگی نوع کار کارگران ساختمانی و عدم قوانین و مراکز حمایتی در حالیکه بیشترین حوادث منجر به فوت رانیز دراین بخش از طبقه کارگرمیبینیم اما در بهترین حالت دستمزدشان را با چک های درازمدت و خرد خرد پرداخت میکنند. ازطرفی بعلت نیاز این کارگران برای تامین معیشت روزانه شان مجبورند همین چک هارا هم با مبلغی پائین تر به دیگری، نقد کنند.
از طرفی اگر این کارگران ساختمانی بخواهند دستمزد به سرقت رفته شان را از کارفرمای مذکور توسط شکایت های به اصطلاح قانونی پیگیری و مطالبه کنند، در چرخه خسته کننده ای از اتلاف هزینه و وقت و زندگی گرفتار شده که مشخص نیست بالاخره موفق شوند یا خیر.
کارگران ساختمانی با ماهیت کاری پراکنده و غیر متمرکز از آسیب پذیرترین بخش طبقه کارگر ایران هستند که بدون چتر حمایت های قانونی و تنها با تکیه بر توان و ظرفیت های فردی خودشان در مقابل حق کشی ها، رها شده اند.
انجمن های صنفی نیم بند و غیرموثر کنونی نیز گره ای از مشکلات بسیارآنان ازجمله در زمینه تامین بیمه های اجتماعی برای این کارگران نگشوده است.
آینده مبهم و عدم امنیت شغلی همراه با شرایط غیر ایمن و حادثه خیز این کارگران، زندگی آنان را در شرایط شکننده، غیرقابل پیش بینی و مخاطره آمیزی قرار داده است.
این وضعیت و شرایط غیر انسانی حاکم بر کار و زندگی کارگران ساختمانی ، پشتیبانی های جدی از طرف همه کارگران ایران را میطلبد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ۱٨ مرداد ۹۵
*************
کارگران شرکتهای پنجگانه پتروشیمی بندر امام از صبح امروز دست به اعتصاب زدند
کارگران شرکتهای پیمانکاری شاغل در پتروشیمی بندر امام در ماهشهر شامل شرکتهای فراورش، بسپاران، آب نیرو، کیمیا و خوارزمی که از سال گذشته در ارتباط با مطالبات قانونی خود با کارفرمای اصلی وارد مذاکره شده بودند از انجا که این مذاکرات نتیجه ای در بر نداشت از صبح امروز در اعتراض به عدم رسیدگی به خواست هایشان بطور یکپارچه ای دست به اعتصاب زدند.
خبرهای تکمیلی این اعتصاب متعاقبا از سوی اتحادیه آزاد کارگران ایران منتشر خواهد شد.
گزارش تکمیلی اعتصاب امروز کارگران پیمانکاریهای مجتمع پتروشیمی بندر امام
کارگران تعمیر ونگهداری شرکت های تشکیل دهنده مجتمع بزرگ پتروشیمی بندرامام شامل شرکت های فرآورش، بسپاران، کیمیا، آب نیرو و شرکت خوارزمی از صبح امروز بدلیل بی نتیجه ماندن یکسال پیگیری و مذاکره برای تحقق مطالبات قانونی شان بطور یکپارچه ای دست ازکار کشیدند.
این اعتصاب بدنبال آن آغاز شد که علیرغم مذاکرات و مراجعات مکرر این کارگران به کارفرمای اصلی مبنی بر اجرای مصوبه وزارت کار در مورد یکسان سازی حقوق و مزایا در مشاغل و فعالیتهای مشابه اعم از کارکنان رسمی یا پیمانکار، این مذاکرات با دلایل واهی از سوی کارفرما بی نتیجه ماند. کارفرمای اصلی که شرکت ملی صنایع پتروشیمی(NPC ) میباشد به این بهانه که پتروشیمی زیر مجموعه وزارت نفت است و نه وزارت کار، عملا این کارگران راکه مشمولین قانون کار هستند از شمول مزایای این مصوبه محروم کرده است به همین دلیل این کارگران نه از مزایای کارکنان رسمی وزارت نفت استفاده میکنند و نه از این قبیل مزایای مشمولین وزارت کار.
بنا بر این گزارش، بدنبال این اعتصاب بعد از ظهر امروز طی مذاکراتی که مابین مسئولین حراست پتروشیمی و نمایندگان کارگران صورت گرفت مقرر گردید از فردا صبح با میانجیگری حراست مجتمع، مذاکرات برای تحقق مصوبه وزارت کار مبنی بر یکسان سازی حقوق و مزایا در مشاغل و فعالیتهای مشابه و نحوه اجرائی شدن آن بین مدیریت کارفرمای اصلی و نمایندگان کارگران آغاز شود.
بنا بر آخرین گزارشهای رسیده به اتحادیه ازاد کارگران ایران، بدنبال وعده فوق از سوی حراست پتروشیمی، کارگران اعتصابی بعد از ظهر امروز بر سر کارهایشان بازگشتند و اعلام نمودند در صورت عدم پیشرفت مذاکرات برای تحقق خواست هایشان، بار دیگر اعتصاب را از سر خواهند گرفت.
۱٦ مرداد ماه ۱۳۹۵
*************
در مقابل اقدامات دولت برای تعرض به سطح معیشت مان با تمام قوا ایستادگی خواهیم کرد
روز ۱۳ مرداد ماه جاری محمد رضا کارگر مدیر کل توسعه اشتغال و سیاست گذاری بازار کار که به عنوان نماینده دولت در نشست تخصصی "نقش سیاستهای حداقل دستمزد کارآفرین در صنایع کوچک و متوسط" شرکت داشت با تاکید بر اشتغالزایی و مبارزه با بیکاری از طریق ارزان سازی نیروی کار، از سیاستهای جدید دولت برای دست اندازی به سفره های خالی کارگران پرده برداشت و با ادعای بالا بودن هزینه نیروی کار اعلام نمود دولت آماده است تا پتانسیل ارزان‌سازی کارگران را در اختیار کارفرمایان بگذارد.
این اظهارات و قرار گرفتن سیاست تعرض هر چه بیشتر به سفره های خالی میلیونها خانواده کارگری در دستور دولت تدبیر و امید سرمایه داران، در حالی از سوی محمد رضا کارگر پرده برداری میشود که ماجرای فیشهای حقوقی چندین ده و چندین صد میلیون تومانی کسانی همچون محمدرضا کارگر در قوه مجریه هنوز بر روی آنتن رسانه هاست و روزی نیست که دزدیهای صدها و هزاران میلیاردی آقازاده ها و حکومتیان بر ملا نشود.
برای ما کارگران که تجربه نزدیک به چهار دهه دروغ پردازیهای مقامات دولتی را به دوش می کشیم کاملا روشن است که عامل بیکاری گسترده و بی سابقه در کشور نه بالا بودن هزینه نیروی کار، بلکه سیاستهای اقتصادی منجر به دزدیهای هزاران میلیاردی، نابودی صنایع کشور از طریق واگذاری آنها به آقازاده ها و نهادهای شبه حکومتی، اختصاص حقوقهای نجومی به طیفهای وسیعی از حکومتیان و بالاخره تحمیل دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر به طبقه کارگر ایران است که از سوئی کارگران شاغل را وادار به چند شغله شدن و انجام اضافه کاریهای طولانی مدت روزانه کرده و از سوی دیگر میلیونها بازنشسته را بدلیل ناتوانی از تامین ابتدائی ترین نیازهای زندگی همچنان در بازار کار نگاه داشته است و بدینگونه همین دستمزدهای زیر خط فقر و نه بالا بودن هزینه نیروی کار، خود منجر به از دست رفتن فرصتهای شغلی موجود برای میلیونها جوان جویای کار شده است.
دولت تدبیر و امید سرمایه داران و کارشناسانش به خوبی میدانند دستمزد ٨۱۲ هزار تومانی حتی کفاف هزینه ۱۰ روزه یک خانوار چهار نفره کارگری را نمیدهد، خود به خوبی میدانند و بارها اذعان کرده اند که در حالی که در کشورهای مختلف دنیا هزینه نیروی کار بطور متوسط حدود نیمی از هزینه تمام شده کالاها را به خود اختصاص میدهد در ایران این رقم بین ۵ تا ۳ درصد است، خودشان بهتر از هر کسی میدانند که امروزه با تورم و گرانی خزنده از جنس دولت تدبیر و امید، زندگی میلیونها خانواده کارگری از خط بقا به خط مرگ رانده شده است و خود بیش از هر کسی بر این امر واقف اند که میلیونها جوان جویای کار به دلیل دستمزدهای سیصد چهار صد هزار تومانی و در بهترین شرایط دستمزدهای یک میلیون تومانی، هیچ انگیزه ای برای اشتغال ندارند و در نتیجه ی چنین وضعیتی بطور بی سابقه ای هر روزه بر عمق و دامنه بیکاری و ناهنجاریهای اجتماعی افزوده میشود.
واقعیتهای فوق چیزهایی نیستند که آقای محمد رضا کارگر از آنها بی خبر باشد. اما اگر نامبرده به عنوان نماینده دولت با ریاکاری گستاخانه ای از بالا بودن هزینه نیروی کار سخن به میان میاورد مسئله نه بر سر وجود حتی ذره ای دغدغه در دولت برای ایجاد اشتغال، بلکه هدف مهیا کردن شرایط و بهانه های لازم برای غارت و چپاول قوت لایموتی است که پس از گذشت نزدیک به چهار دهه از انقلاب ۵۷ و غارت بی وقفه دسترنج کارگران بر سر سفره های خالی آنان باقی مانده است.
اما تا آنجا که به واقعیتهای زندگی و مبارزه ما کارگران و رنگ باختن بیش از پیش ژست مستضعف پناهی حکومتگران و کل شرایط و اوضاع و احوال اقتصادی اجتماعی کشور بر میگردد باید بگوئیم این بار دیگر رویای چپاول و غارت سفره های خالی ما کارگران به واقعیت نخواهد پیوست. این بار دولت تدبیر و امید سرمایه داران باید بداند ما کارگران دیگر حتی ذره ای تاب تحمل وضعیت موجود را نداریم و نیز باید بداند هر گونه سیاست ضد کارگری از دور زدن حداقلهای موجود در قانون کار تا هر نوع اقدام و سیاستی بر خلاف بهبود شرایط معیشتی ما کارگران با عکس العملهای تند و تندتر صفوف میلیونی ما مواجه خواهد شد و طبقه کارگر ایران را مصمم تر و متحدانه تر از هر زمانی به مصافی تعیین کننده با وضعیت موجود خواهد کشاند.
۱٦ مرداد ماه ۱۳۹۵
*************
اعتصاب کارگران ایران ترانسفو زنجان ادامه دارد!
خارج شدن کانال تلگرام - کمپين حمايت مردمی از ایران ترانسفو-ازدست کارگران معترض ودرج اخبارجعلی منجمله خبرپایان اعتصاب!
یکی از کارگران ایران ترانسفو گفت: تحصن کارگران و کارمندان بزرگترین کارخانه ترانسفورماتور سازی خاورمیانه همچنان ادامه دارد. کانال ما را گرفته اند و اخبار خودشان را می گذارند. امروز هم بیش از ۱۰۰۰ نفر در تحصن شرکت کردند. نمی گذاریم ایران ترانسفو قربانی منافع شخص یا اشخاص خاصی شود.
یکی دیگراز کارگران ایران ترانسفو افزود: علیرغم بداخلاقی ها و رفتارهای نادرستی که در برابر این اعتراض صورت گرفته است اما ما همچنان به اعتراض خود ادامه می دهیم و در صورتیکه همچنان بی توجهی ها ادامه داشته باشد شنبه اعتراض گسترده تری را شکل خواهیم داد.
پس از انتشار خبری در برق نیوز مبنی بر پایان تحصن در شرکت ایران ترانسفو، یکی از کارگران این شرکت که ده روز است دست به تحصن و اعتراض زده اند در تماس تلفنی اعلام کردند که اعتراض همچنان پابرجاست و تحصن تا حصول نتیجه نهایی ادامه دارد.
وی اظهار داشت: متاسفانه کانال تلگرامی کمپين که بنام حمايت مردمی از گروه ایران ترانسفو فعالیت داشت از دو روز گذشته از دست معترضان خارج شده است و توسط عده ای دیگر به روز می شود. در اقدامی عجیب در کانال اعلام شد که تحصن پایان یافته است و به همین خاطر هم ۲۰۰۰ نفر از آن خارج شدند.
وی گفت: هرگونه اخباری که در این کانال منتشر می شود از سوی معترضان نیست و تحصن طبق روال روزهای گذشته خود ادامه دارد و ما تا وقتی که به حقمان نرسیم همچنان ادامه خواهیم داد.
این فعال کارگری با اشاره به شرایط و وضعیت نامناسب تحصن کنندگان گفت: سرویس های ما را حذف کرده اند و متحصنین برای آمدن به شرکت با پای پیاده و با ماشین های شخصی و آژانس و ... این مسیر را طی می کنند. درب توالت ها، سلف غذاخوری، سالن های مختلف کارخانه و... را نیز قفل کرده اند و ما فقط در محوطه باز کارخانه و در محل پارکنیگ ها تجمع می کنیم.
یکی دیگرازکارگران ایران ترانسفو گفت: با اینکه کانال کمپین را از ما گرفتند و اخبار جعلی در آن قرارداده اند ولی این کار روی تجمع تاثیری نداشته و ما هچنان بر خواسته قبلی خود اصرار داریم.
وی تاکید کرد: به جز آقای فرجی که با نماینده مجلس به میان تجمع کنندگان آمده دیگر هیچ مسئولی از شرکت برای شندیدن سخنان ما در بین اعتراض کنندگان حاضر نشد که جای تاسف دارد.
این فعال کارگری صنعت برق بیان داشت: خصوصی سازی ایران ترانسفو که یکی از بزرگترین شرکت های صنعت برق و ایران است باعث شده تا میزان تولید ما در یکی دو سال گذشته به شدت افت کند و حتی به کمتر از ۲۰ درصد میزان قبلی برسد و این زنگ خطری برای حیات این مجموعه بزرگ است.
وی گفت: با نحوه تقسیم سهام و بازی های بورسی می خواهند بدهی های قسطی خود را پرداخت کرده و صاحب شرکتی با این سرمایه هزار میلیاردی شوند این درحالی است که صرفا به سود کوتاه مدت خود فکر کرده و حاضرند به قیمت تعطیلی و فروش شرکت های اقماری ایران ترانسفو هم که شده است منافع فردی خود را حفظ نمایند و با این شرایط اگر فکر عاجلی برای آن نشود احتمال تعطیلی آن در کوتاه مدت وجود دارد. قرا نیست برای حفظ منافع یک شخص یا گروه خاص این همه کارگر بیکارشوند و سرمایه های ملی ما یک شبه که به قیمتی کمتر از ارزش واقعی آن به آنها رسیده است بر باد رود.
این فعال کارگری در پایان گفت: علیرغم این بداخلاقی ها و رفتارهای نادرستی که در برابر این اعتراض صورت گرفته است اما ما همچنان به اعتراض خود ادامه می دهیم و در صورتیکه همچنان بی توجهی ها ادامه داشته باشد شنبه اعتراض گسترده تری را شکل خواهیم داد.
*************
گزارش سه روز اعتراض و تحصن ۱۰۰۰ کارگر” ایران ترانسفوی” زنجان
بیش از ۱۰۰۰ کارگر کارخانه ایران ترانسفوی زنجان از از روز شنبه سوم مرداد ماه در اعتراض به طر ح های “تعدیل نیرو” از طرف صاحبان کارخانه و کارفرمایان که خطر اخراج های گسترده را در پی خواهد داشت،دست از کار کشیده و تحصن کرده اند. کارگران علاوه بر نگرانی از خطر اخراج،به کوچک‌سازی مجموعه، قطع بیمه تکمیلی و تغییر قراردادها و فروش سهام این کارخانه هم معترضند. در این میان احمد غریوی مدیر اداره کار زنجان ناچار شده نشستی با کارگران برگزار نماید. این نشست بی نتیجه بوده و کارگران گفته اند چون جوابی نگرفته اند به اعتراضات خود ادامه می دهند.
گزارش فارس:احمد غریوی مدیرکل کار تعاون و رفاه اجتماعی استان زنجان با اشاره به تجمع دو روزه کارگران ایران ترانسفوی زنجان در محل این شرکت مدعی شد: از همان نخستین ساعات برگزاری تجمع، نمایندگان اداره کل تعاون در آنجا حضور یافته و صحبتهای کارگران را شنیده‌‌اند.
با بیان اینکه جلسه رسیدگی به وضعیت کارگران ایران ترانسفو تشکیل میشود، گفت: مشکل ایران ترانسفوی زنجان کارگری نیست، کارگران نگران آینده خود هستند.وی با اشاره به اینکه ایران ترانسفوی زنجان مشکل کارگری ندارد، گفت: دغدغه کارگران این است که شرکت در حال کوچک شدن است و به علت نگرانی که از آینده شغلی خود دارند، به این امر معترض هستند.
مدیرکل کار تعاون و رفاه اجتماعی استان زنجان با بیان اینکه نگرانی کارگران با مدیریت در میان گذاشته شده است، گفت: امروز نیز قرار است، جلسه‌ای برای رسیدگی به وضعیت این شرکت برگزار شود.
غریوی با اشاره به اینکه اعتراض کارگران به فروش سهام این شرکت است، گفت: به لحاظ اهمیتی که شرکت ایران ترانسفو در اقتصاد استان دارد، از همین رو اداره کل تعاون استان زنجان با دقت و حساسیت موضوع را پیگیری میکند و همه تلاش این است که نه جامعه کارگری ضرر ببینند و نه واحد تولیدی متضرر شود.به گزارش فارس، از روز شنبه هفته جاری، قریب به یک هزار نفر از کارگران شرکت ایران ترانسفوی زنجان در اعتراض به سیاست کوچک‌سازی این شرکت تجمع کرده‌اند و امروز نیز این تجمع ادامه دارد.
به گفته یکی از کارگران جلسه‌ای با حضور مسؤولان شرکت برگزار شده است، ولی به علت قانع نشدن کارگران اعتراضات همچنان ادامه دارد.
گفتنی است، بحث هلدینگ شرکت، کوچک‌سازی مجموعه، قطع بیمه تکمیلی و تغییر قراردادها از جمله موضوعاتی است که موجب اعتراض کارگران این شرکت شده است.
به گزارش فارس، از روز شنبه تاکنون این شرکت هیچ تولیدی نداشته است، چرا که کارگران همه بخشهای تولیدی در اعتراض به سیاستهای جدید مسؤولان تحصن کرده و فعالیتی ندارند.فارس ۵ مرداد ۹۵
——————–
گزارش خبرگزاری تسنیم از اعتراضات کارگران ترانسفوی زنجان
شرکت ایران ترانسفو زنجان با نیم قرن سابقه گرفتار بحران مدیریتی شد/۲ روز ناآرام در صنعت آرام زنجان
گروه ایران‌ترانسفو به پشتوانه نیم قرن تجربه در صنعت ترانسفورماتورسازی و به عنوان تولید کننده پیشرو در خاورمیانه که از علت‌های اصلی ارائه مصوبه تبدیل زنجان به قطب برق کشور بوده به دلیل عدم مدیریت اصولی در آستانه ورشکستگی قرار گرفته است.
پس از تعطیلی شرکت روغن نباتی جهان با بیش از ۵۰ سال تجربه در زمینه تصفیه و تولید روغن‌ها و چربی‌ها که نقش مهمی را در صنعت روغن ایفا میکرد این بار قرعه تعطیلی از نوع ورشکستگی و سوء‌مدیریتی به نام گروه صنعتی ایران ترانسفو با نیم قرن سابقه در حوزه تولید ترانسفورماتورهای فوق قدرت افتاد به طوری که کارگران این مجموعه را مجبور به کار نکردن و اعتراض کرد.
کارگران شرکت ایران ترانسفو که یکی از ۵۰ شرکت برتر کشور به شمار میرود از روز گذشته در اعتراض به عدم توجه مسئولان این مجموعه به منشور اخلاقی تعیین شده برای این شرکت یعنی توجه به تولید و چرخش چرخهای اقتصاد دست به تجمع زدند.
خانواده ۴ هزار نفری شرکت ایران ترانسفو مشتمل بر ۱۳ شرکت زیرمجموعه است که در سالیان جنگ و تحریم توانسته نیاز داخل را برطرف کرده و بعضا در مواردی نیز صادرات داشته باشد.
از طرفی این شرکت یکی از مهمترین و برجسته‌ترین قطب‌های اقتصادی شهر زنجان محسوب شده و شرکت ایران ترانسفو در مصوبه سفر ریاست جمهوری به استان و تبدیل زنجان به قطب برق، الکترونیک و آی.تی نقش خود را ایفا کرده است.
صنعت برق به عنوان یکی از ارکان اصلی زیر ساخت توسعه اقتصادی کشور، هنگامی که از سرمایه انسانی کارآمد و توانا، متخصص، خلاق و دیدگاهی همراه با نوآوری برخوردار باشد، زمینه‌ساز رشد، بالندگی، توسعه صنعتی و ایجاد اقتصادی پویا و تولید محور میشود.
بنا به گفته کارشناسان، گروه ایران‌ترانسفو به پشتوانه نیم قرن تجربه در صنعت ترانسفورماتورسازی، به عنوان تولیدکننده پیشرو در خاورمیانه همواره به دنبال ارتقاء کیفیت و تولید محصولات متنوع همگام با فناوری روز دنیا بوده و محصولات شرکت بخش وسیعی از ترانسفورماتورهای کوچک توزیع تا ترانسفورماتورهای بزرگ قدرت، ترانسفورماتورهای خاص متناسب با نیاز صنعت، تجهیزات ترانسفورماتور و انواع پست‌ها را در بر‌می‌گیرد.
با توجه به استعداد بالقوه‌ای که این شرکت داراست، طرح احداث و تولید کارخانه ترانسفورماتورهای فوق قدرت با هدف شکوفایی اقتصادی در سالهای اخیر در این شرکت آغاز شد اما بنا به اظهارات مجتبی، کارگر باسابقه این مجموعه سال گذشته با تغییراتی که در سهامداران شرکت صورت گرفت نه تنها این طرح و طرحهای متعدد دیگر مسکوت ماند بلکه خطر نابودی و ورشکستگی نیز این مجموعه را تهدید کرد.
در سال ۹۴ سازمان خصوصی‌سازی، سهام این شرکت را به شرکت صنعت و تجارت آداک واگذار کرد که فعالیتهای این شرکتها سبب زیان و روشکستگی آن کارخانه‌ها و سهامداران خرد آنها شد که این فروش به صورت اقساط ۵ ساله انجام گرفت.
بنا به ادعای کارگان ایران ترانسفو، مجموعه مدیریت شرکت صنعت و تجارت آداک کوچکترین هدفی برای تولید نداشته و از دست رفتن سفارشات متعدد و عدم تلاش در منعقد کردن قراردادهای فروش جدید و نهایتا عدم برنامه‌ریزی برای تولید منجر به این شده است که کارخانه در حالت نیمه تعطیل بوده و سطح فروش فعلی به بدترین شرایط خود برسد اما محمد قربانلو، مسئول روابط عمومی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان زنجان با رد این اظهارت معتقد است که مدیریت فعلی برای حصول سود هم که شده دست به چنین کاری نمی‌زند.
کارگران شرکت ایران ترانسفو اعلام میکنند با توجه به اینکه ماهیت هر شرکت تولیدی بنا به تولید مداوم و مستمر آن قرار گرفته و تامین مواد اولیه جزء لاینفک هر کارخانه‌ای محسوب میشود، مدیرعامل وقت با اذعان به این موضوع نسبت به تهیه مواد اولیه کوتاهی کرده و هزینه‌های مربوط صرف مصارف غیرضروری و غیرکارشناسانه میشود.
علی به عنوان یکی از کارگران معترض به اقدامات مسئولان شرکت ایران ترانسفو در اثبات ادعای خود و سایر همکارانش میگوید: چگونه ممکن است شرکتی که هزینه‌های آن نسبت به سال مالی گذشته ۳۰ درصد افزایش یافته در حالی که مطالبات شرکت نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش نیز داشته، سود ۷۵۰ ریالی به سهامداران اختصاص یابد در حالی که می‌توانست به صورت انباشته در شرکت حفظ شود.
وی می‌افزاید: جالب است که پرداختی شرکت آداک حدود ۴۶۰ میلیارد ریال است و دریافتی از بابت سود تقسیم شده حدود ۳۷۰ میلیارد ریال! یعنی بدون کوچکترین کار اقتصادی و بدون اینکه مالکیتی بر سهام داشته باشند با سود تخصیص شده اقساط آن پرداخت میشود.
در نامه تنظیم شده کارگران معترض به دفتر مقام معظم رهبری، نمایندگان مردم استان در مجلس شورای اسلامی، نماینده ولی فقیه در استان و استاندار زنجان آمده فروش اموال و املاک بالقوه ایران ترانسفو که سرمایه‌های ذاتی این شرکت است در بدترین شرایط اقتصادی حفظ شده و مسئولان امر نسبت به سود غیرعملیاتی نامشروع اقدام کرده و سود حاصل از این فروشها نه در تولید بلکه در سفته‌بازیهای شخصی مدیران ذیربط انجام میگیرد.
کارگران معترض از مسئولان ارشد نظام جمهوری اسلامی تقاضا دارند تا مجموعه ایران ترانسفو به منشور اخلاقی خود که همانا تولید است رجوع کرده و ازدلال‌بازی و سفته‌بازی خودداری کند و سهام شرکت آداک به تعدادی که نقدا خریداری کرده در مالکیت ایشان بماند و سهامی که به صورت اقساطی واگذار شده است به مجموعه کارگران ایران ترانسفو و مردم شهر زنجان واگذار شود تا همچنان شاهد شکوفایی تولید بوده و نه اینکه شاهد حراج اموال این مجموعه بزرگ باشند.
مسئول روابط عمومی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان زنجان که معتقد است باید برای اثبات ادعای کارگران شرکت ایران ترانسفو بررسی‌های تخصصی و کارشناسانه توسط معاونت‌های مربوطه این سازمان انجام گیرد از ارائه هرگونه اظهار نظر در زمینه موارد آورده شده در نامه معترضان این گروه به مسئولان کشوری و استانی خودداری میکند و میگوید باید منتظر نتیجه بررسی‌های کارشناسان ذیربط سازمان بمانیم.
وی با بیان اینکه مشکلی در خط تولید و ارائه حقوق و مزایا به کارگران شرکت ایران ترانسفو وجود ندارد، “مدیریت” را از جمله مشکلات اعتراض کارگران مجموعه اعلام و بر تلاش سازمان صنعت، معدن و تجارت استان برای برطرف کردن مسائل موجود در شرکت به منظور توسعه و آبادانی استان تاکید میکند.
توجه به تولید و جلب رضایت مشتریان با ارائه بهترین محصول و خدمات از اهداف اصلی شرکت ایران ترانسفو است اما با توجه به ادعاهای کارگران و خودداری مدیرعامل این شرکت برای پاسخگویی به اظهارات معترضان، آیا مسئولان استان برای ادامه به کار، گروه صنعتی ایران ترانسفو اقدام شایسته‌ای انجام خواهند داد؟
تسنیم ۴ مرداد ۹۵
*************
مصوبه های ضد کارگری صدور مجوز برای گرفتن حق حیات است
با تصویب لایحه افزایش مناطق آزاد، عملا و قانونا بخش فی الحال مشمول قانون کار نیز در مسیر خارج شدن از شمول قانون کار جاری که همین قانون کار خود در زمره ضد کارگری ترین قوانین قرار دارد، قرار گرفته است. با وجود اینکه قانون کار موجود خود مجوزی قانونی برای به فقر و فلاکت کشاندن اکثریت جامعه که کارکن و مزدبگیر هستند، بوده و ناچیز ترین حق ظاهرا به نفع کارگر در آن نوشته شده باشد آنچنان دگم و مبهم و قابل تفسیر می باشند که عملا هیچ چیز به نفع کارگر رقم نمی خورد، با این مصوبات دیگر در ضدیت با منافع طبقه کارگر، قانون هیچ ابهامی را بر جای نخواهد گذاشت. چنین مصوبه ای با حذف خدماتی از قبیل بیمه تأمین اجتماعی و جایگزین کردن اختیار تام در دست کارفرمایان با تکالیف و الزامات نیم بند آنان که تا امروز از لحاظ قانونی برایشان اندکی دست و پا گیر بود، به مثابه فرش قرمزی است که زیر پای کارفرمایان و سرمایه گذاران پهن شده تا به میل خود دستمزد تعیین کنند، قرارداد تنظیم کنند، اخراج کنند و هر اقدامی را که به صلاح خود بدانند علیه کارگران به انجام برسانند و این گونه اقتصاد به گل نشسته بعد از برجام را با اعمال بی حقوقی مطلق و به فلاکت کشاندن بیشتر طبقه کارگر، از مخمصه نجات دهند.
اما یورش قانون فقط به بخش شاغل طبقه کارگر محدود نمانده و بی حقوق ترین و محروم ترین بخش آن نیز یعنی بیکارانی که از فشار فقر و گرسنگی به دستفروشی، تن فروشی و گدائی روی آورده اند را در بر گرفته است. مصوبه شورای اسلامی شهر تهران مبنی بر جرم شمردن دستفروشی و گدائی، نمونه ای از قانونی شدن گرفتن حق حیات از میلیونها انسان محروم و بی حقوق است که برخلاف میل خود از کار اخراج شده یا اصلا امکان دستیابی به هیچ کاری حتی با دستمزدهای چهار بار زیر خط فقر و تحقیر آمیز فعلی را نداشته اند و بدون هیچ گونه پشتوانه دولتی و محروم از برخورداری از هیچ نوع بیمه اجتماعی از جمله بیمه بیکاری ناچار به تحمل تحقیر و لگد مال شدن شأن انسانی خود برای سیر کردن شکم خود و اعضاء خانواده هایشان شده اند.
بی تردید این مصوبات هدفی غیر از قانونی کردن تعرض به زندگی و حق حیات اکثریت جامعه که مزدبگیر یا بیکار و بی پناه هستند را دنبال نمی کند. نباید در مقابل این تعرض و یورش رسمی و قانونی به حیات و معیشت خود منفعل بود. مبارزه وسیع و متحدانه ما برای لغو این مصوبات و تدوین و تصویب یک قانون کار مدرن و تأمین کننده منافع کلیه بخشهای طبقه کارگران لازم و حیاتی است.
انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه - ٦ مرداد ۹۵
*************
علت واقعی لغو تجمع پرستاران دانشگاه علوم پزشکی لرستان
پذیرش بخشی از خواسته های آنان توسط مسؤلان و حراست دانشگاه بود!
روز چهارم مرداد ۹۵ خبرگزاری خبر آزاد، اعلام کرد تجمع پرستاران معترض دانشگاه علوم پزشکی لرستان به خاطر نداشتن مجوز لغو گردیده است. اما خیلی سریع خبر واقعی در رابطه با لغو این تجمع در شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک انتشار یافت و علت لغو تجمع این پرستاران را پذیرش بخشی از مطالبات آنان توسط مسؤلان و حراست دانشگاه خاطر نشان کردند.
بر اساس خبری که در فیس بوک منتشر گردیده، آمده است: روز ۲ شنبه ۴ مرداد ماه کارکنان معترض علوم پزشکی لرستان به همراه پرستاران خرم آباد و حومه قصد داشتند در اعتراض به تبعيض و بي عدالتيهاي موجود وهمچنين عدم پرداخت معوقات ۷ ماه كارانه و ۴ ماه حق اضافه کاری تجمع اعتراضي برپاكنند، اما با وعده مسئولين دانشگاه و حراست مبنی بر پرداخت سه ماه اضافه كاري و رسیدگی به بقیه مطالبات معترضان، اين تجمع موقتا با تصمیم جمعی کارکنان و پرستاران لغو گردید ولی اعلام نمودند در صورت تعلل و بدقولی در پرداخت سریع حق سه ماه اضافه کاری و همچنین عدم رسیدگی و پاسخگوئی به موقع به سایر مطالبات، تصمیم به تجمعات اعتراضي خود را عملی و اجرائی خواهند کرد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ۵ مرداد ۹۵
*************
یورش قانونی به حقوق کارگر با تصویب لایحه مناطق آزاد اقتصادی و مناطق ویژه
اگر چه اعمال تحقیر و بی حقوقی بر کارگران و همه بخشهای مزدبگیر دیگر دهها سال است که بدون مصوبه به اصطلاح قانونی زیر چتر حمایتهای همیشگی دستگاههای دولتی اجراء می گردد، اما با تصویب لایحه جدید برای افزایش مناطق آزاد و ویژه، دولت با قانونی کردن اجحافات بر کارگران جواز دست درازی کارفرمایان را در این امر صادر نمود.
در حایکه به گفته ربیعی وزیر کار ۷ میلیون کارگر در کارگاه ها و مراکز کوچک کارگری (با تعداد کارگران کمتر از ۵ نفر) خارج از شمول قانون کاربه شیوه غیر رسمی مشغول کار هستند، دولت با تصویب لایحه مناطق آزاد طرح خارج کردن همه کارگران از شمول قانون کار را به اجراء در آورده است. بر اساس قانون اداره مناطق آزاد کارگران شاغل در آن مناطق از شمول قانون کار خارج می گردند و عملا و قانونا به کارفرمایان اختیار تام داده می شود که مطابق شرایطی که منافعشان را کاملا محافظت و تأمین کند با کارگران برخورد کنند. میزان دستمزد را کارفرمایان تعیین کنند، حق استفاده از مرخصی به دلخواه کارفرمایان به رسمیت شناخته شود یا نه، هر وقت بخواهند اخراج کنند بدون اینکه برایشان هزینه ای در بر داشته باشد و دهها و صدها بلای دیگر سر کارگران بیاورند و علاوه بر اینها کارگران مشمول برخورداری از بیمه تآمین اجتماعی نگردند.
با وجود اینکه قانون کار موجود یکی از ضد کارگری ترین قوانین کار موجود در دنیا است و وضعیت فلاکت بار و غیر انسانی کارگران ایران محصول اجراء بندهای همین قانون است که از جمله با قانونی کردن قراردادهای موقت ناامنی شغلی، اخراج سازیها و بیکاری نزدیک به ده میلیون نفری و با ممنوع کردن حق ایجاد تشکل و اعتصاب و اعتراض، دستمزد چهار برابر زیر خط فقر را بر بیش از ۹۰ درصد انسانهای کارکن جامعه تحمیل کرده است، اما این اقدام جدید، یورشی عریان و با حمایت صریح قانون به طبقه کارگر است تا با زیر فشار گذاشتن بیشتر از پیش آن، سرمایه گذاران و کارفرمایان برای سرمایه گذاری با تضمین سودآوری سرمایه هایشان از طریق قانونی نمودن هر نوع تعرضی به کارگران، ترغیب شوند.
این یورش با حمایت قانون به حقوق طبقه کارگر باید با اعتراضات وسیع با خواست فوری لغو قانون مناطق آزاد و ابطال قانون کار فعلی و تصویب قانون کار جدید در راستای تأمین کامل منافع طبقه کارگر با دخالت مستقیم نمایندگان واقعی و منتخب کارگران پاسخ بگیرد. برای دفاع از حقوق انسانی خود متحد و یکپارچه به اعتراض برخیزیم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ۵ مرداد ۹۵
*************
نامه سرگشاده کارگران نفت و گاز گچساران دراعتراض به عدم تبدیل وضعیت خطاب به حسن روحانی!
جمعی از کارگران نفت و گاز گچساران در آستانه سفر رئیس جمهور نامه‌ای را منتشر کرده‌اند که از منظر شما خوانندگان میگذرد؛
متن این نامه به شرح زیر است؛
ریاست محترم جمهور جناب آقای دکتر روحانی
با عرض سلام
اکنون که پس از چند سال از شروع ریاست جمهوریتان به شهر گچساران قدم گذاشتید خدا را شاکریم.
آقای رئیس جمهور؛اینجا گچساران است،شهری که ثروتش باعث ثروتمندی کشورش است و خود در فقر و فلاکت است.
کارگرانی که در صنعت نفت مشغول کارند بیشترین سهم در تولید و استخراج این ثروت را دارند ولی سهمی از آن ندارند.
آقای رئیس جمهور؛ در ابتدای شروع ریاست جمهوریتان و در بدو ورود رای به ابطال مصوبه تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی به قرارداد مستقیم دادید که در دولت قبل تصویب شده بود،گناه این مصوبه آن بود که در دولت قبل به سرانجام رسیده بود.دولت قبل با تمام اشتباهاتش در این مورد به درستی گام برداشته بود و قانون برده داری را نقض کرده بود.
آقای رئیس جمهور؛ شما خود حقوق دانید و خوب میدانید که این مصوبه اگر هم خلاف قانون بود،قابلیت اصلاح را دارا بود.چرا دولت شما به مجلس لایحه ارائه نکرد تا قوانین اصلاح شوند ولی متاسفانه هیچ اقدامی حتی در شعار هم ندیدیم و این اقدام در ابتدا شیرینی تدبیر و امید را در دل کارگران زهر کرد.
آقای رئیس جمهور؛ قطعا فیش های حقوقی نجومی مدیران نفتی را ملاحظه کرده اید.آیا میلی به دیدن فیش های حقوقی کارگران نفتی دارید؟ و آیا تحمل دیدن دارید؟
قطعا اگر مشاهده کنید در پشت این ارقام چهره معصومانه کودکانی را خواهید دید که لبخند به لب ندیده اند.کارگرانی را خواهید دید که در گرمای۵۰ درجه و طاقت فرسای جنوب عرق میریزند ولی ارقام فیش حقوقیشان به اشتباه در فیش دیگری ثبت شده است.
آقای رئیس جمهور؛ شما که تصویب میکنید مدیران نفتی جنوب حقوق ۲۴۷۰۰۰۰۰۰ ریالی دریافت کنند و کار آنها را کلیدی پنداشتید آیا برای کارگران نفت جنوب هم امتیازی تصویب کردید؟
در دولت قبل چند صباحی وزارت نفت بدون وزیر اداره شد و رئیس جمهور شخصا در کنار ریاست جمهوری وزیر نفت هم بود،هر چه بگوییم خلاف قانون بود ولی اثبات کردند که کار و صنعت بدون مدیر خواهد چرخید ولی بدون کارگر هرگز!
آقای رئیس جمهور؛ شما چه تدبیر و امیدی برای کارگران دارید؟
همه میدانیم با شعار هیچ مشکلی حل نخواهد شد پس از آن بیزاریم.در عمل خواهانیم که مجددا تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی آغاز و قانون همسان سازی حقوق کارگران اجرا شود که قطعا تاثیر آن را در افزایش روحیه کارگران و نتیجه آن افزایش بهره وری و پیشرفت اقتصاد کشور عزیزمان است را به عینه خواهیم دید.
والسلام
جمعی از کارگران شرکت نفت گچساران
*************
سید غیاث نعمتی: سی و یک تیر ماه ٩۴ تبلور جنبش معلمان ایران
"به یاد ٣١ تیر ٩۴"
سید غیاث نعمتی؛ معلم و فعال صنفی
آخرین ساعات ٣٠ تیر ٩۴ بود که به همراه گروهی از اعضای کانون و فعالان صنفی سنندج و مریوان به قصد شرکت در تجمعی که قرار بود در اعتراض به بازداشت اسماعیل عبدی(دبیر کل کانون صنفی معلمان) و نیز در دفاع از حقانیت فعالیتها و اعتراضات صنفی معلمان در مقابل مجلس شکل بگیرد راهی پایتخت شدیم. اوایل صبح ٣١ تیر بعد از پیاده شدن از اتوبوس و ورود به مترو مشغول رایزنی و برنامه ریزی جهت مقابله با تهدیدها و برخوردهای احتمالی بودیم که خبر رسید گروهی از معلمان کرمانشاه رو دستگیر کردن. شنیدن این خبر ایجاب می کرد که با احتیاط بیشتری حرکت کنیم. دو نفری و سه نفری و با فاصله از مترو بهارستان خارج شدیم و ابتدا در پیاده روها و کوچه های اطراف مجلس پرسه می زدیم تا تجمع شکل بگیرد اما اوضاع بحرانی تر از این حرفها بود آمار نیروهای امنیتی(نظامی و لباس شخصی) به حدی بود که عابران بی خبر از ماجرا هم شوکه شده بودن. یواشکی دور میدان پرسه می زدیم تا تجمع شکل بگیرد که دیدیم ماموران چند نفر لباس کردی رو دستگیر کردن(بعدا معلوم شد معلمان کامیاران کردستان بودند). هر چه زمان می گذشت اوضاع بدتر می شد و بر خورد ماموران با عابران بیشتر و سخت تر. هر کس از مترو بیرون می آمد یا از پیاده رو عبور می کرد باید به ماموران ثابت می کرد که معلم نیست و گرنه معلم بود(و البته متهم). دو نفر از لباس شخصی ها به طرف من دویدن و ازم تقاضای مدارک کردن، چون چیزی ارائه نکردم گفتن حتما معلمی. توضیحات من قانعشون نکرد و منو سوار ون کردن، حدود ٨ یا ٩ نفر دیگر تو ون بودن که از اون دوستان فقط اسم مرتضی قره باغی(از معلمان و فعالان صنفی ملارد) در خاطرم مونده. خیلی روحیه و حس و حال بدی داشتیم (هم از اینکه نمی دانستیم چی در انتطارمونه و هم اینکه تجمع شکل نگرفته بود). در این وضعیت راننده ون و همکارش(که هر دو ار لباش شخصی ها بودن ) می خواستن نمک رو زخممون بپاشن و به زعم خودشون سربه سرمون بذارن. یکیشون گفت: "حاجی وضعتون هم که خوبه دیگه چی می خوای؟" اون یکی هم می گفت: "راستی حاجی چقد حقوق می گیرید؟" میخواستن ادامه ش بدن اما یکی از دوستان یه جوری جوابشونو داد که سکوت کردند. بعدش شروع کردن به اربده کشی و متلک گفتن به عابران. بغض گلویم رو گرفت و پیش خودم به این فکر می کردم که چرا باید معلمهای این جامعه توسط چنین آدمهای ناهنجار و بی نزاکتی دستگیر شوند و مورد بی احترامی قرار گیرند؟
به هر حال، بعد از حدود یک ساعت ما رو به بازداشتگاه بردن. بازداشتگاه هم ساختمان وزرا(پلیس امنیت اخلاقی) بود تو میدان آرژانتین.
ابتدا جمعیت کم بود(حدود ٢٠ نفر) اما کم کم آمار زیاد شد و به ١١٩ نفر رسید(البته تعدادی رو هم به دو بازداشتگاه دیگر برده بودن).تقریبا از همه استانهای کشور حضور داشتن(گرچه آمار استانهایی مثل کردستان و شهرستاتهای اطراف تهران بیشتر بود). در حین بازجویی ها سروصدایی در سالن بلند شد و همه به طرف ورودی سالن رفتن، یکی گفت: "قراره آزادمون کنن" یکی دیگه گفت: "نه، بازداشتی جدید آوردن. فکر کنم جناب هاشم خواستار(شیر خراسان) به جمع ما اضافه شد". استقبال و شادی همکاران از حضور ایشون باعث عصبانیت نیروهای امنیتی شد. نکته جالب این بود که یه کوله پوشتی همراهشون بود و معلوم شد که با وسایل شخصی کامل اومده و همیشه آماده بازداشت و رفتن به زندانه. حضور بزرگانی چون جناب خواستار، جناب علی اکبر پروشی، جناب روزیخواه و سایر پیشکسوتان حاضر در بازداشتگاه هم به جوانها نیرو و انرژی می داد و هم اطمینان خاطر از اینکه راهی که آمده اند درست و به حق است.
نیروهای امنیتی می خواستن با نگهداشتن ما و تلف کردن وقت هم مانع شکل گیری تجمع بشن و هم ما رو بترسونند تا دیگه در چنین حرکتهایی شرکت نکنیم. بعضی هاشون خیلی رفتار نامناسبی داشتن و از اینکه نمی تونستن آنطور که با مجرمان و خلافکاران رفتار می کنند به میل خودشون برخورد کنند عصبی می شدن و حرص می خوردن. به کسانی که گوشی دستشون بود بیشتر گیر میدادن و مواظب بودن که کسی عکس نگیرد ولی همکاران از لای جیب و یا از زیر گوشه پیراهن عکسهای خودشون رو گرفتن و طولی نکشید که هزاران عکس و فیلم از بازداشتگاه و نیز رفتار ماموران، به سایتها و کانالهای تلگرام مخابره شد. همزمان تعدادی از اعضای کانون، تلفنی اسامی بازداشتی ها رو گرفتن و به سایتها و گروههای تلگرام ارسال کردند که نکند برای کسی مشکلی ایجاد کنند و یا کسی رو نگه داراند. رسانه ای شدن مسله و انعکاس آن در سایتها و شبکه های ماهواره ای سبب شد تا وزارت کشور،نیروی انتظامی، دادگستری(!!!!) و... درگیر مسله بشن و جلسه نمایندگان مجلس هم به بحث تجمع اختصاص پیدا کرد. تعدادی از نمایندگان خواهان رسیدگی به وضعیت معلمان بازداشتی شدن.
نزدیک ظهر ماموران با کارتن های کیک و آبمیوه و یک دوربین فیلمبرداری وارد سالن شدن تا با پذیرایی
از معلمان و مستندسازی آن ضمن پوشاندن چهره زشت و خشن خود، ژست انسان دوستی و شهروندمداری بگیرند اما اتحاد هوشمندانه معلمان در اعلام اعتصاب غذا سبب شد که آنها به هدفشون نرسند. این قضیه در موقع نهار هم تکرار شد و معلمان علیرغم خستگی و گرسنگی، غذاها رو پس زدن و فورا عکس غذاهای تلنبار شده را ارسال نمودند.
مسولان امنیتی از نگه داشتن ما و نیز اتخاذ هر نوع تصمیم و برخوردی به بن بست رسیده بودند تا اینکه در حدود ساعت ٧ بعدازظهر دادستان به بازداشتگاه آمد. از حرفهاش معلوم بود که با نیروهای امنیتی هماهنگ کرده که با تحمیل چندین شرط (نظیر اخذ تعهد کتبی و...) آزادمون کند ولی ما هیچکدام رو نپذیرفتیم که هیچ، بلکه سه شرط رو هم اعلام کردیم که اگه برآورده نشه از بازداشتگاه بیرون نخواهیم رفت: ١) عدم اخذ تعهد کتبی از بازداشت شدگان. ٢) آزادی دو گروه دیگر از بازداشت شدگان که در مکان های دیگری بودند. ٣) آزادی دو نفر از همراهان ما(محمد رضا رمضانزاده از خراسان شمالی و ...) که برای بازجویی به مکان دیگری برده بودند. ضمن اینکه جناب روزیخواه و جناب پروشی تمامی حرفها و خواسته های معلمان را که قرار بود جلو مجلس بیان بشه در حضور دادستان مطرح کردند و در حضور ایشان و ماموران، انتقادات شدیدی علیه خشونت و هتاکی نیروهای امنیتی نسبت به معلمان بیان فرمودند. نهایتا در حدود ساعت ٨ با برآورده شدن خواسته های ما بازداشت پایان یافت و از آنجا که سایر دوستان و اعضای کانون از بیرون در جریان مذاکرات و نیز زمان آزادی ما بودند همه به استقبال آمده بودند و وقتی در حیاط باز شد جناب محمود بهشتی لنگرودی و محمد رضا نیک نژاد دقیقا روبروی در ایستاده بودند. کمی آنطرف تر سایر اعضای کانون تهران(محمد حبیبی و.... ) به همرا سایر عزیزانی که از شهرها و استانهای دیگر آمده بودن حضور داشتند. همانجا یک استقبال اساسی و جشنی باشکوه برگزار شد و کار به جایی رسید که دوباره ماموران رو نگران کرد اما اینبار نه با خشونت بلکه خواهش کردند که تجمع نکنیم. ما هم چون زمان دیر بود و همه شهرستانیها مهمان کانون تهران بودیم ادامه مراسم رو به باشگاه فرهنگیان موکول نمودیم. بعد از صرف شام، چند نفر از فعالان صنفی در محوطه باشگاه به سخنرانی پرداختند و در نهایت بیانیه پایانی هم قرائت شد.
به این ترتیب ٣١ تیر هم به تاریخ مبارزات صنفی معلمان پیوست و با اینکه بعضی ها دستاوردهای آن را در مقایسه با هزینه هایش کمرنگ می دانند اما اکثر فعالان صنفی بر این باورند که دستاوردهای ٣١ تیر بسیار درخشان و حتی فراتر از حد انتظار بود.
*************
به امید اینکه حرکتهای صنفی معلمان روز به روز فراگیرتر و متشکل تر بشود.
*************
راه حل در دست کارگران فرانسه است
در اواخر ماه مارس ۲۰۱٦ مردم فرانسه در اعتراض به لایحه اصلاح قانون کار موسوم به قانون کار الخمری میدان "رپوبلیک" در قلب شهر پاریس را به تصرف خود در آوردند. این قانون که دولت جناح چپ سرمایه داری فرانسه قصد دارد ریاکارانه به بهانه طرحی برای جلوگیری از گسترش بیکاری آن را به جامعه تحمیل کند، بلافاصله مورد اعتراض عمومی بویژه کارگران قرار گرفت. خیزشهای شبانه اولین نوع از گردهمائیهای اعتراضی نسبت به قانون کار الخمری بود که رکن اصلی آن مجامع عمومی بود و مردمی که به گفته خود متوجه شده اند باید مهار سیاست را دوباره در دست بگیرند در آن شرکت داشتند. برگزاری مجامع عمومی و مشارکت عمومی در تصمیم گیریها در میادین و خیابانهای شهرپاریس نمادی از یک حاکمیت و دخالت لحظه به لحظه مردمی در اداره جامعه خود را در مقابل حاکمیتهای مافوق مردم و حضور پلیس و دستگاه سرکوب از نوع استبدادی گرفته تا دمکراسی فروشان به نمایش گذاشته است.
در فرانسه دولت مدعی دمکراسی نیز حضوراعتراضی میلیونها کارگر نفت، هواپیمائی، برق، خدمات و غیره به قوانین ضد کارگری در خیابانها را تحمل نمی کند و با گسیل پلیس آن را به خشونت می کشاند. دولتی از جنس دولتهایی که از ترس برچیدن بساطشان توسط کارگران در یک قرن گذشته ناچار به دادن امتیازات رفاه نسبی شدند امروز در حال بر آورد شانس خود برای بازپس گیری دستاوردهای کارگران و تحمیل سیاستهای ریاضت کشی بر جامعه به منظور نجات از بحران دوره حاضرهستند.
بحران جهانی اقتصاد سرمایه داری که از سال ۲٠٠٨ در آمریکا و سریعا در بخشهایی از اروپا مانند یونان و اسپانیا به اوج خود رسید، اخیرا انگلیس و امروز فرانسه را هم ناچار کرده برای پیشگیری از دچار شدن به سرنوشت کشورهای مذکور دست به کار دست درازی به سفره طبقه کارگر شوند. بحران امروز سرمایه داری لاعلاج، و سیستمهای حاکم دیگر به شیوه دوران دولتهای رفاه قادر به کنترل اوضاع و حفظ خود نیستند.
در برابر این بخت آزمائی یک درصد سرمایه دار حاکم، جمعیت ٩٩ درصدی ای قرار گرفته که با براه انداختن جنبش اشغال وال استریت آمریکا، جنبش معترضان خشمگین اسپانیا، جنبش وسیع مردم یونان و جنبش خیزش شبانه در فرانسه تاکنون پاسخ کوبنده ای به سیاستهای تحمیل ریاضت اقتصادی و تهاجم به منافع اکثریت توسط دولتهای حاکم داده است. شرایط موجود که از طرفی بحران غیر قابل علاج سرمایه داری و از طرف دیگر مقابله مردم با تهاجم سیستمهای سرمایه داری را در خود دارد، موید آن است که راه حل در تسویه حسابهای مردم به تنگ آمده با سرمایه داری در کف خیابانها گره خورده است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران به مبارزات پرشور کارگران فرانسه ارج می نهد و خود را همراه و مدافع این مبارزه حق طلبانه و انسانی می داند . بحران اقتصادی فرانسه جزء خصیصه نظام حاکم است، اما راه حل آن در دست کارگران و مردم معترض در خیابان است.
*************
انتقال ۲۴ کارگر بازداشت شده شهرداری اهواز از داداگاه انقلاب به زندان سپیدار
آخرین اخبار رسیده حاکی است که ۲۴ کارگر بازداشت شده شهرداری منطقه ۴ اهواز، که به علت اعتراض به عدم پرداخت ٣ ماه حقوق معوقه شان، پس از آن که دو شب را در بازداشتگاه به سر بردند با دستور دادگاه به زندان سپیدار اهواز انتقال داده شده اند.
بنا به همین گزارش، این کارگران معترض پس از آن که دو شب را در بازداشتگاه کلانتری ۲۷ گلستان (خیابان سعدی) گذراندند، دیروز چهارشنبه ۱۵ ژوئیه، به دستورقاضی دادگاه انقلاب اهواز (واقع درکوی کیانپارس) با تمدید قرار بازداشت به زندان سپیدار اهواز انتقال داده شدند.
اسامی برخی از بازداشت شدگان بشرح زیر است:
١- منصور طرفی ٢- طاها عفراوی ٣- کاظم عفراوی ٤ - حسن حیادر ٥ - حمید هویش مزرعه ٦- کاظم مزرعه ٧- موسی سواری ٨ - علی احمدی فر ٩- عدنان مجدم ١٠_ حسین منصوری١١ - ناصر دحیمی ١٢- علی بچیه ١٣- جاسم پور احمدی ١٤- عبدالکریم ثعلبی ١٥ - سید عدنان موسوی ١٦- عبدالله سلیمانی ١٧- کاظم عفری ١٨- حسن مجدم١٩ - جواد سواری.
*************
کارگران شهرداری اهواز را تنها نگذاریم
روز سه شنبه ۲۴ خرداد ۹۵ کارگران در جریان تجمع اعتراضی ٧۰ کارگر شرکت پیمانکاری شهرداری منطقه ۴ اهواز در مقابل ساختمان این شهرداری نسبت به سه ماه عدم پرداخت حقوقشان، ۲۴ نفر از آنها توسط نیروهای انتظامی بازداشت شدند و از قرار معلوم امروز برای تشکیل پرونده قضائی به دادگاه منتقل شده اند.
کارگران شهرداری اهواز با خواست پرداخت سه ماه حقوق معوقه امنیت ملی را به خطر انداختند و نیروی انتظامی به عنوان ضابط امنیت، بلافاصله وارد عمل گردید. ۲۴ کارگر را بازداشت نموده و امروز برای تشکیل پرونده تحویل دستگاه قضائی داد تا به خاطر اقدام مخاطره آمیزشان علیه به اصطلاح امنیت ملی احکام زندان و جریمه و شلاق صادر کند. موج جدید از سرکوب کارگران و مزدبگیران نمادی از یک وقاحت از حد به دررفته، آشکار و سازمان یافته علیه ده ها میلیون انسان است که موقعیت زندگی فلاکت بارشان به ناچار آنها را برای تغییر به مبارزه می کشاند. به باور سرکوبگران این اکثریت عظیم جامعه هیچ سهمی از امنیت ندارند. امنیت تنها برازنده و شایسته یک درصد کارفرمایان و چپاولگران است. باید اکثر جامعه دچار بیکاری، فقر و ناامنی باشند تا یک اقلیت سرمایه دار در امن و امان باشند.
در برابر این زورگوئی سیستماتیک ضرورت دارد متحدانه و سراسری اعتراض کرد. این وظیفه تمام بخشهای طبقه کارگر است برای تأمین امنیت خود به میدان آید و اجازه ندهند قربانی حفظ امنیت مخلان واقعی امنیت اجتماعی و عمومی گردند.
یک صدا خواهان آزادی فوری بازداشت شدگان شهرداری اهواز و پرداخت حقوقهای معوقه بعلاوه پرداخت خسارتهای ناشی از دیرکرد پرداخت حقوقها و همچنین مجازات آمرین و عاملین بازداشت و به محاکمه کشاندن آنها شویم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ۲٧ خرداد ۹۵
*************
بیانیه چهار تشکل کارگری: احکام شلاق و زندان فعالین کارگری را متوقف کنید
کارگران، مردم شریف ایران!
روزهای پایانی خرداد ماه برای کارگران و مزدبگیران در حالی به سختی سپری می شود که کماکان روند اخراج سازی ها رو به افزایش است. بیکاری به معضلی بزرگ برای آحاد مردم بویژه خانواده های کارگری بدل گشته که عواقب منفی آن را در جامعه روزانه در اخبار و جراید مشاهده می نماییم. افزون بر آن گرانی و تورم حاکم، با وجود دستمزدهای ۸۱۲۰۰۰ تومانی زندگی اکثر کارگران و مزدبگیران را تحت الشعاع قرار داده، به گونه ای که این دستمزدها حتی درصد ناچیزی از هزینه های یک خانوار چهار نفره اعم از خوراک، پوشاک، آموزش، بهداشت و درمان، مسکن و…. را تامین نمی نماید.
در چنین شرایط ناگواری بسیاری از کارگران در کارگاه ها، کارخانه ها، معادن، میادین نفت و گاز و…. معوقات مزدی خود را از کارفرما طلب دارند. بسیاری از کارگران شاغل در معادن کشور همچنان به شرایط سخت کاری خود، پایین بودن سطح دستمزدها، قراردادهای موقت، وجود شرکتهای پیمانکاری و واسطه ای و… معترض هستند.
دستمزد کارگران خباز در سراسر ایران حدود دو سال است که افزایش پیدا نکرده است. کارگران ساختمانی در شرایطی مشمول بسیاری از قوانین کار نمی شوند که سالانه تعداد زیادی از آنان به دلیل عدم امنیت جانی در محیط های کار قربانی سودپرستی صاحبان کار می شوند که متاسفانه در بسیاری از این حوادث این کارگران یا نقص عضو گشته اند و یا جان خود را از داده اند.
در چنین شرایطی است که اواخر اردیبهشت ماه احکام شلاق، زندان و جریمه ۱٧ تن از کارگران معدن طلای آق دره که در سال ۱۳۹۳ در اعتراض به اخراج و عدم تمدید قراردادهایشان از سوی کارفرما، همراه با ۳۵۰ نفر دیگر از کارگران اقدام به تجمع و اعتصاب کرده بودند؛ به اجرا درآمد. هنوز از شوک اجرای احکام شلاق کارگران آق دره بیرون نیامده بودیم که قوه قضاییه در شهر بافق ۹ نفر از کارگران معدن سنگ آهن این شهر را که در جریان تجمعات و اعتصابات این معدن در سال ۹۳ که به خصوصی سازی و اخراج کارگران، معترض بودند، به زندان و شلاق محکوم کرد. صدور و اجرای چنین احکام غیر انسانی برای کارگرانی که تنها خواستار ابتدایی ترین حقوق خود هستند، اولین بار نیست که از سوی دادگاه های عمومی و انقلاب صادر می گردد، در جریان اعتراضات گسترده و سراسری معلمان طی دو سال اخیر تعدادی از معلمان به زندان محکوم گردیدند، ۵ نفر از کارگران معدن چادرملو در پی اعتراض این کارگران به شلاق و زندان محکوم شدند، همچنین در احکام مشابهی دادگاه عمومی ( جزایی ) بندر امام خمینی برای ۴ نفر از کارگران معترض پتروشیمی رازی حکم زندان و شلاق صادر نمود. احکام زندان و شلاق بیشتر این کارگران به دلیل نداشتن سابقه محکومیت قبلی به حالت تعلیق درآمده است. برخوردهای تند قضایی با فعالین کارگری و معلمین در حالی است که ماده ۱۴۲ قانون کار بروز اختلاف دسته جمعی و حتی اعتصاب در محیط کار را، برخلاف تصور برخی ها که در پی بروز این امر به دنبال عوامل سیاسی و امنیتی می گردند، آن را جزو طبیعت محیط کار و روابط کارگر و کارفرما می داند و حل این گونه مسایل در محیط کار را به هیات های تشخیص و مراجع حل اختلاف (موضوع ماده ۱۵٧) محول گردانیده است، نه قوه قضاییه.
ما کارگران و تشکلهای کارگری امضا کنده این بیانیه ضمن اینکه همه کارگران را به اتحاد و همبستگی برای ایجاد تشکل مستقل سراسری کارگران فرامی خوانیم ، صدور و اجرای احکام زندان و شلاق را برای فعالین کارگری و معلمان را قویا محکوم می کنیم و خواستار لغو هر چه سریع تر این احکام می باشیم و همراه و همسو با دیگر فعالین کارگری و معلمین خواهان برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده فعالین صنفی هستیم.
خرداد ماه ۱۳۹۵
انجمن صنفی کارگران چادرملو (آسفالت طوس)
انجمن صنفی کارگران ساختمانی مریوان
انجمن صنفی کارگران خبازی های سنندج و حومه
انجمن صنفی کارگران خبازی های مریوان و سروآباد
*************
دستگاه قضائی کماکان بر طبل ضدیتش با طبقه کارگر می کوبد
در گرماگرم فضای اعتراضات براه افتاده علیه به شلاق بستن کارگران معدن طلای "آق دره" دستگاه قضائی برای کم نیاوردن در برابر فشار عمومی، بار دیگر دست به اقدام ضد کارگری قرون وسطائی دیگری زد. این بار شعبه ۱۰۵ دادگاه کیفری یزد ۹ کارگر معترض معدن سنگ آهن بافق را که دو سال قبل در اعتراض به بیکار شدنشان تجمع به راه انداخته بودند، دست به کار صدور احکام متحجرانه سزای زندان و شلاق علیه این کارگران شد. این کارگران که ابتدا با شکایت کارفرما مورد پیگرد و بازداشت قرار گرفتند در ادامه، کارفرما به عنوان شاکی از پیگیری شکایتش انصراف داد اما دستگاه قضائی که امروز بیش از گذشته بی اساس بودن ادعای استقلال و بی طرفی خود در امر رسیدگی به دعاوی، بخصوص دعاوی بین کارگران و کارفرمایان را برملا ساخته است، ادامه روند ایجاد فشار بر این کارگران را مطابق با اصل ضدیت و رسالتش در سرکوب کارگران معترض با توسل به، بکارگیری اتهمات امنیتی معمول به عهده گرفته است.
دیگر ذره ای از توهم و تردید نسبت به دربست بودن دستگاه قضائی در امر حراست و حفاظت از منافع سرمایه داری برای طبقه کارگر و عموم جامعه باقی نمانده است. ده ها سال است که دستگاههای قضائی، امنیتی و انتظامی و غیره بازوهای به هم تنیده در رویاروئی با مزدبگیران جامعه بوده اند، اما امروز در برابر دامنه رو به گسترش اعتراضات، به ناچار با عریانی هرچه بیشتری به نمایش گذاشته می شود.
مقامات، تحت فشار اعتراضات و افکار عمومی زبان گشودند و از جریحه دار شدن وجدانشان متأثر از واقعه به زعم خودشان تلخ شلاق زدن کارگران "آق دره" در فضای بی خبری گفتند! امروز چه توجیهی خواهند داشت؟
برای پاسخ دادن به رویکرد مقابله از روی برنامه و طرح دستگاه قضائی با کارگران و مزدبگیران باید همچنانکه در واکنش به شلاق زدن کارگران "آق دره" موج وسیعی از اعتراض از جانب بخشهای مختلف جامعه بخصوص کارگران براه افتاد، در مورد صدور حکم غیر انسانی علیه کارگران سنگ آهن بافق نیز با جدیت و توان بیشتر دست به اعتراض بزنیم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ۱٧ خرداد ۹۵
خبر منتشر شده در ایلنا
وکیل کارگران خبرداد:
صدور محکومیت تعلیقی برای ۹ کارگر معدن بافق
ایلنا: وکیل کارگران معدن شرکت سنگ آهن بافق گفت: برای ۹ نفر از کارگران این واحد معدنی در رابطه با اعتراضات صنفی سال ۹٣ حکم محکومیت تعلیقی صادر شده است.
«محمدعلی جداری فروغی»، وکیل جمعی از کارگران معدن سنگ آهن بافق در تماس تلفنی با ایلنا گفت: براساس دادنامه‌ای که ساعتی قبل از سوی شعبه ۱۰۵ دادگاه کیفری ۲ یزد، در اختیارم قرار گرفت؛ تمام ۹ متهم این پرونده از برخی اتهامات سنگین موجود در پرونده تبرئه شده‌اند.
فروغی در ارتباط با احکام صادره گفت: در دادنامه اول، موکل «محمدحسن تشکری» عضو شورای شهر بافق و کارگر شرکت معدن سنگ آهن با استناد به مواد ۵۵۴ و ٦۱۸ از قانون مجازات اسلامی به تحمل ۱۱ ماه حبس تعلیقی و ۵۰ ضربه شلاق تعلیقی به مدت ۵ سال و متهم ردیف دوم به ۴ ماه حبس تعلیقی به مدت ۵ سال محکوم شده است.
وی ادامه داد: در دادنامه دوم، ٧ نفر دیگر از کارگران به استناد ماده ٦۱۸ قانون مجازات اسلامی هرکدام به تحمل ٧ ماه حبس تعلیقی و ٣۰ ضربه شلاق تعلیقی به مدت ۵ سال محکوم شده اند.
این وکیل دادگستری در پایان گفت: علیرغم تعلیقی بودن این احکام، در ظرف ۲۰ روز آینده به احکام صادره اعتراض خواهم کرد.
*************
نامه تعدادی از زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر در اعتراض به شلاق زدن موقوف
٣٧ کارگر معدن طلای آق دره را بخاطر اعتراضشان علیه اخراج و بی تامینی به شلاق کشیدند و این شلاق سرمایه داران بر بدن کارگران است که به بردگی تن نداده اند.
شلاق زدند و موجی از اعتراض به پا شد. طوماری در اعتراض به این عمل شنیع قرون وسطایی به راه افتاد. تشکلهای کارگری بیانیه دادند و آنرا محکوم کردند و اکنون کارزاری به راه افتاده است که ما نیز به صف این اعتراض تعلق داریم.
به باور ما زیر این فشار ها است که مدیر کل اداره کار و تعاون آذربایجان غربی تحت عنوان بی اطلاعی از اجرای حکم برکنار شد. اما برکناری وی کافی نیست. بلکه باید صدور چنین احکامی ممنوع شود و کسانی که شلاق زده اند و صادرکنندگان چنین احکامی باید محاکمه بشوند. در عین حال باید خواستهای برحق کارگران معدن طلای آق دره فورا پاسخ داده شود.
این اولین بار نیست که شاهد صدور چنین احکامی شنیعی در قبال کارگران و نه فقط کارگران، بلکه جوانان، زنان و مردم معترض دیگر بوده ایم. حرف ما زندانیان سیاسی، حرف ما مردم اینست که شلاق زنی موقوف. امضا کنندگان:
ابراهیم فیروزی، محمد جراحی، بهنام ابراهیم زاده ، مهدی عظیمی، وحید موسوی، امین حسن وند سیار، حسن کاکاوند
زندان رجایی شهر
این نامه را تعدادی از زندانیان امنیتی رجایی شهر به اسامی زیر نیز امضا کرده اند:
مسعود عرب چوبدار، رضا کاهه، ایرج حاتمی، علیرضا فراهانی، بهزاد ترحمی، فرید آزموده.
خرداد
*************
محافظان سرمایه برگرده کارگران تازیانه می کشند
اخیرا درخبرها مطلع شدیم مجازات شنیع وبربرمنشانه حبس وشلاق برای ۱٧ تن از کارگران معترض به اخراج خود ازمعدن طلای آق دره آذربایجان با شکایت کارفرما توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری تکاب صادر شده ودر روزهای پایانی اردیبهشت به اجرا درآمده است. این اقدام درنگاه اول نشان از اوج گیری اعتصابات ومبارزات سراسری کارگران دارد که برای مقابله با این جنبش اعتراضی و مصون نگه داشتن صاحت مقدس سرمایه از یورش فقر زدگان چاره ای غیر از سرکوب خشن و زندان و جریمه و شلاق زدن بر پیکر گرسنگان وبیکاران را پیش روی مجریانش قرار نمی دهد. امااین بی شرمی ازنگاه کارگران دور نمی ماند وجز هیمه برآتش افکندن ودامن زدن به اعتصابات واعتراضات گسترده تر کارگران برای مقابله با شرایط خفت بار معیشتی که باآن روربرو هستند حاصلی دیگر ندارد. ماکارگران اعتراض راحق بدیهی خود می دانیم وهرگز مرعوب رعب و وحشت و سرکوب آشکار مدافعان کارفرمایان و سرمایه داران درکشمکش روزمره نخواهیم شد. ما امنیت خود را دربرخورداری اززندگی مرفه وبا استاندارد های امروزی میدانیم وحق ایجاد تشکل واقعی و اعاده دیگر حقوق پایمال شده خود را با خواست آزادی رهبران کارگری دربند ازجمله جعفرعظیم زاده ودیگر زندانیان سیاسی مرتبط می دانیم و متحدانه برای آن مبارزه می کنیم. جنبش ما امروز با به هم پیوستن کارگران ومعلمان ودیگر جنبش های اعتراضی براحتی گذشته قابل سرکوب نیست.
رضا طاق بستان
*************
اقدام غیر انسانی دیگر؛اجرای احکام جزای نقدی و شلاق علیه کارگران آق دره
در روزهای پایانی ماه گذشته احکام پرداخت جزای نقدی و شلاق علیه ۱٧ کارگر معدن طلای "آق دره" تکاب از استان آذربایجان غربی که توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری تکاب و شعبه تجدید نظر استان آذربایجان غربی صادر شده بود، به اجرا گذاشته شده است. این کارگران که تعدادشان ۳۵۰ نفر بوده دی ماه سال ۹۳ توسط شرکت پویا زرکان (پیمانکار اصلی معدن) با پایان یافتن قراردادهای کاریشان اخراج شده بودند، روز ششم دی مقابل شرکت دست به اعتراض زده بودند که مأموران حراست شرکت به کارگران معترض یورش می برند. در جریان همان اعتراض ساعت ۸ شب یکی از کارگران که به خاطر برخورد توهین آمیز مأموران حراستی و فشار روحی ناشی از بیکاری و ناامیدی از امکان تأمین معاش خانواده اش اقدام به خود کشی می کند و دستگاه قضایی طبق معمول به وظیفه ضد کارگری خود عمل کرده و با شکایت کارفرما و مزدوران حراستی شرکت، به اتهام ایجاد اغتشاش علیه حدود ۱۷ نفر از کارگران اعلام جرم کرده است.
دستگاههای قضائی بی شرمانه علیه کارگرانی احکام ضد انسانی، قرون وسطائی و متحجرانه صادر می کنند که جرمشان خواستن کار بوده، آنهم کار سخت و طاقت فرسای معدن با دستمزد چهار برابر زیر خط فقر! حکم زندان و جریمه علیه کارگران بیکار شده صادر می کنند ولی کارفرما را که عامل به بدبختی و به نابودی کشاندن ۳۵۰ خانواده است، زیر چتر و حمایت خود قرار می دهند! تخریب تابلو شرکت استثمارگر و چپاولگر و پاره شده لباس مأمور حراستی مهاجم، مصداق جرم برای کارگران است،اما خودکشی کارگری به خاطر فشار روحی ناشی از بیکاری و ناامیدی و توهین کارفرما و مزدوران حراستیش امری طبیعی و نقش کارفرما و مأمورانش در قتل او مترادف با قانون است. عاملان تباهی زندگی ۳۵۰ خانواده و قاتلان کارگر شرکت پویا زرکان به جای زندانی شدن و به سزا رسیدن، در سایه حمایت دستگاههای قضائی در جایگاه شاکیان قرار می گیرند و کارگرانی که از حق حیات ساقط شده اند، به وارونه مجازات می گردند.
اقدامات دستگاههای قضائی دیگر هیچ حدی از بی شرمی در حق کارگران به جان آمده را باقی نگذاشته است. این برخوردهای بی شرمانه را باید با اعتراض سراسری پاسخ داد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ۵ خرداد ۹۵
*************
شرایط برده وار در پروژه های پیمانکاری
در اخبار جهان از شرایط بهره کشی بیرحمانه در پروژه ساخت مجموعه ورزشی درکشورعربی قطر بارها شنیده ایم که اعتراضات این شرایط فدراسیون فوتبال فیفا را در فشار وتنگناهای افکارعمومی قرار داده است.
اما این شرایط استثمار بیرحمانه مخصوص کشور و مکان خاصی نیست واز ماهیت تحمیل شرایط برده وار جهت حداکثر سود وبالا بردن نرخ بهره کشی در پروژه های عمرانی پیمانکاری هاست.
مثال زنده آن رنجنامه ای است که از زبان یک کارگر شرکت چینی اس اس کی (ssk)در پروژه یادآوران خوزستان، به اتحادیه آزاد گزارش کرده است.
این شرکت که در ۴۵ کیلومتری جاده ی اهواز- خرمشهر، ودر ۱۰ کیلومتر جاده انحرافی به سمت مرز ایران و عراق قراردارد، شرایط کاری مشقت باری همراه با بیحقوقی و محرومیت بر کارگران اعمال میشود.
کارگران در ماه ۲٦ روز کار میکنند و ۴ روز استراحت دارند. ساعت کاری نسبت به فصول سال متغیر است (اواسط پاییز تا اواخر زمستان، زمان کنونی تا اواخر بهار و سپس از اواخر بهار تا اواسط پاییز) تنظیم ساعات های متفاوت بمنظور حداکثر استفاده مطلوب از ساعت کار در راندمان روزصورت میگیرد. اما بهر حال از اول صبح تا غروب آفتاب را شامل میشود که در وسط کار یکساعت وقت نهار است. بطور میانگین حداقل ۱۰ ساعت کار در روز بدون در نظر گرفتن ساعات استراحت.
در این شرایط کاری و با توجه به محرومیت شدید جغرافیایی محل کار، حقوق ماهیانه ی یک کارگر بابت ۲٦ روز و ۱۰ ساعت کار روزانه ، یک میلیون و ۱۰۰ هزار تومان میباشد و هیچگونه مزایایی که در همین قانون فعلی هم وجود دارد به آنها تعلق نمیگیرد. درنتیجه با احتساب حداقل ۲٦۰ ساعت کاردر ماه عملا" بطور اجبار حدود ٧۰ ساعت کارگران نسبت به ساعات رسمی قانون کار بیشتر بکار گرفته میشوند که درصورت محاسبه اضافه کاری مزد دریافتی آنان از حداقل دستمزد اداره کار هم کمتر است.
شرایط زندگی کارگران در کمپ بسیار نامناسب است. آب بسیار آلوده است که از کانالهای مزارع نیشکرخوزستان آورده میشود ( البته به رده های بالاترشغلی از قبیل روسا، پرسنل نظارت و افراد چینی شاغل در پروژه آب معدنی داده میشود)، با توجه به کار سخت و طولانی بدترین کیفیت غذا را دارند و بدون هیچ گونه امکانات رفاهی .
کارگران در سال ۹۳ و ۹۴ پس از یک اعتصاب متحدانه اضافه حقوق خود را دریافت کردند. امسال نیزعلیرغم نارضایتی کارگران، تا کنون از پرداخت اضافه حقوق اعلام شده قانونی هم خودداری میکنند. ظاهرا" چون پایان کارست و درضمن عده ی زیادی از کارگران بدلیل رو به پایان بودن پروژه ، اخراج شده اند در نتیجه در این شرایط از نظر اعتصاب و مقاومت کارگران صاحبان سرمایه خیالشان تا حدی راحت است که اگر کسی اعتراض کند با اخراج شدن پاسخ میگیرد. در اینجا کارگران ۲ هفته یکبار جمعه مثلا" برای رسیدن به کارهای شخصی بدون محاسبه مزد وپرداخت پول تعطیل میشوند. وهمین هم از چهار روز مرخصی ماهیانه که درابتدا اشاره شد، کسر میشود و فقط ۲ مرخصی باقی میماند.
در اینجا به روشی که در خود کشور چین بعنوان الگو و شرایط مسلط بر روابط کار وجود دارد براستی بیرحمانه ترین استثمار توسط چینی ها و پیمانکاران مختلف ایرانی به کارگران اعمال میشود. از ترس اخراج شدن و بیکاری کسی صدایش درنمی آید.
این بخشی از واقعیاتی است که یکی از کارگران این پروژه توصیف کرده است.
شرایط برده واری که جهنم را برای کارگران بوجودآورده تا بهشت سود برای سرمایه داری تضمین شود.
همان شیوه و متدی که کشور چین را به یمن چنین درجه ی از استثمار و بیحقوقی و فشار بیرحمانه بر طبقه کارگر به قدرت بزرگ سرمایه داری جهان تبدیل کرده و تحمیل این شرایط به کارگران درهر نقطه ای از جهان از جمله در ایران هر کارفرمایی را برای تولید هرچه بیشتر سود سر ذوق و اشتیاق میآورد.
۱۹ اردیبهشت ۹۵
*************
اخراج تدریجی کارگران شرکت گاز استان کردستان شروع شده است
گزارشی که یکی از کارگران قراردادی شرکت گاز استان کردستان برای اتحادیه آزاد کارگران ایران ارسال کرده است، حکایت از تصمیم مدیریت این شرکت مبنی بر اخراج بخشی از کارگران شاغل در شرکتهای پیمانکاری زیر مجموعه خود دارد.
بنا به دستور مدیریت شرکت گاز استان کردستان که به شرکتهای پیمانکاری زیر مجموعه خود ابلاغ گردیده، خواسته شده است که از میان کارگران خود در قسمت بازرسین فنی و ناظرین که به صورت قراردادی کار می کنند، اقدام به اخراج و کاهش نیرو نمایند. در نتیجه و بر اساس این دستورالعمل در مدت چند هفته گذشته ۱۲ نفر اخراج شده اند و قرار است روند اخراج ادامه یابد. گفته می شود در این بخشها حدود ۱۳۰ نفر با مدارک بالای دیپلم بصورت قراردادی و با کمترین حقوق و مزایا کار می کنند. لارم به ذکر است که مدیریت عامدانه و با برنامه برای کاهش دامنه اعتراض کارگران قراردادی نسبت به سیاست اخراجسازی، در تلاش ایجاد تفرقه بین کارگران قراردادی و رسمی است
۱۹ اردیبهشت ۹۵
*************
فراخوان کارگران پست های فشار قوی برق
برای تجمع مقابل سازمان مدیریت و برنامه ریزی
یك عضو شورای اپراتوری برق فشار قوی از فراخوان تجمع كلاه زردها در مقابل ساختمان سازمان مدیریت و برنامه ریزی برای روز دوشنبه خبر داد.
متن این فراخوان كه در اختیار خبرنگار پایگاه خبری جارپرس قرار گرفته است ، به قرار زیر است:
بسمه تعالی
احتراما به استحضار کلیه همکاران محترم در سراسر ایران اسلامی می رساند با توجه به پیگیری های مستمر همکاران غیرتمند و پرتلاش در زمینه های مختلف و اهداف مورد نظر شورای اپراتوری پست های فشار قوی برق کشور ، و ز آنجاییکه پس از گذشت جلسات متعدد بجهت ترمیم قرارداد اپراتورهای کار معین پست های فشار قوی برق کشور که در این خصوص مکاتبه ایی در مورخه ۱۳۹۴/۱۰/۲۹ نیز از سوی وزارت نیرو جهت تعیین تکلیف وضعیت قراردادهای این قشر به سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور صورت گرفت که بعد از پیگیری های مجدانه و مستمر اعضای محترم شورا و همکاران ارجمند سراسر کشور ، متأسفانه هیچ گونه اراده خاصی در برگزاری جلسه تعیین تکلیف اپراتورهای کار معین از سوی سازمان مدیریت وجود ندارد و بهانه های مختلف از جمله بودجه سال ۹۵ و برنامه توسعه ششم و غیره ، شورای هماهنگی بهره برداران پست های فشار قوی خاضعانه از کلیه همکاران غیرتمند و پرتلاش استدعا دارد ضمن حفظ انسجام و اتحاد در تاریخ ۱۳۹۵/۲/۲۰ رأس ساعت ۹ صبح جلوی درب سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور شرکت نمایند.
همکاران محترم موارد ذیل را رعایت نمایند:
۱- آوردن پلاکارد که خواسته های ما به مسئولین امر گوشزد و در آن نمایان باشد.
۲- هر گونه شعار سیاسی مطلقا ممنوع و از سوی جامعه روشنفکر و ولایت مدار اپراتورهای کار معین پست های فشار قوی برق کشور محکوم می باشد.
۳-آوردن کارت شناسایی الزامی میباشد.
۴- جامعه اپراتورهای کار معین پست های فشار قوی برق کشور در هیچ زمان از امر خدمتگذاری به هموطنان خود در امر برق رسانی فرو گذار نخواهد کرد و این کار را یک افتخار برای خود تلقی خواهد نمود هر چند مورد بی مهری مسئولین وزارت نیرو در این سالها قرار گرفته اند.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
شورای هماهنگی بهره برداران پست های فشار قوی برق ایران
*************
تجمع معلمان باز نشسته مقابل مجلس
امروزدوشنبه ۳۰ فروردین بیش ازچند صد نفرازمعلمان باز نشسته برای مطالبات صنفی خود مقابل مجلس تجمع اعتراضی برگزارکردند. این تجمع که با تجمع کارگران بازنشسته فولاد اصفهان، کرمان، همزمان بود یک جمعیت چند هزار نفری را درجلوی مجلس تشکیل داد. معلمان باز نشسته که از سکوت به نتیجه ای نرسیده بودند امروز با فریاد شعارهایی: چون "خط فقر سه میلیون، حقوق ما یه میلیون"، "بیمه رایگان برای باز نشستگان بیمه رایگان، حق مسلم ماست"، "معیشت، منزلت حق مسلم ماست بی عدالتی چرا؟"، "عدالت،عدالت سکوت را شکستند و این بار با فریاد خواستار مطالبات خود شدند. شعار ها و پلاکارد هایی هم که بیان خواسته های برحق معلمان باز نشسته بود در گویاست.
طبق گزارشات رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران تجمع امروز بدون در گیری با خواندن بیانیه ای پایان یافت,اگر چه محیط کاملا امنیتی بود وبه تعداد نیروهای مسلح در لحظات پایانی افزوده می شد. لازم به تذکر میباشد یکی از همکاران مسن,که گویا با گوشی اش مشغول عکس گرفتن شد توسط یکی از افراد نیروی انتظامی کتک خورد که با عکسل العمل جمعیت روبرو گردید ,همکارانش که اورا دوره کرده واز جلوی معلمان وکارگران دور کردند سعی میکردند از طرف همکارشان به نوعی عذر خواهی کنند,میگفتند ：همکار ما اشتباه کرد نباید با یک اقای مسن این جوری رفتار میکرد و.... از طرف مجلس نماینده اردبیل امد تا برای معلمان سخنرانی کند,انقدر معلمان,کارگران یک صدا او را هو کردند که او با بدرقه هو با محافظینش وماشین های مخصوصشان مجبور به ترک از انجا کردند. تجمع تا حدود یک وسی دقیقه ادامه داشت.
۳۰ فروردین ۹۵
*************
تجمع کارگران فولاد زاگرس در مقابل فرمانداری قروه
اتحادیه آزاد کارگران ایران : بیش از ۵۰ نفر از کارگران بیکار شده ی فولاد زاگرس امروز یکشنبه ۲۲ فروردین ۹۵ ساعت ده صبح جلوی فرمانداری قروه دست به تجمع اعتراضی زدند.
کارگران فولاد زاگرس که باسابقه ۱۰الی ۱۲ سال،درسال ۹۲ ازسوی کارفرمااخراج شده اند ، دراداره کارقروه طرح شکایت نمودند و در هیاتهای تشخیص وحل اختلاف اداره کار قروه، اخراج آنان ، براساس بند دال ماده ۲۱ قانون کار غیرموجه وبازگشت بکارشان راصادرنمودند.
اما کارفرما دست به انحلال شرکت فولاد زاگرس زد ،هرچندانحلال شرکت وتعیین مدیرتسویه مطابق ماده ۱۲ قانون کاردلیل برقطع رابطه کاری کارگران نمی باشد.
به گفته کارگران فولاد زاگرس "کارفرما باردیگر ،باکمک مدیران استان باگرفتن مهلتی اندک برای واگذاری و یا احیای مجدد کارخانه،کارگران را به بیمه بیکاری معرفی نمود."
طبق اخبار رسیده به سایت اتحاد، اکنون ۲۵ ماه ازاستفاده بیمه بیکاری این کارگران میگذرد و هیچ اقدامی برای احیای کارخانه واشتغال مجددکارگران انجام نگرفته است و شرایط سنی و صدمات کار سخت و زیان آوری که به جسم آنان وارد گردیده فرصت کاریابی را از آنان سلب کرده است.
کارگران فولاد زاگرس ،باتوجه به اینکه کمترازیکماه از بیمه بیکاری آنان باقی مانده و به جهت اعتراض به این وضعیت، امروز ساعت ده صبح در مقابل فرمانداری قروه دست به تجمع اعتراضی زدند و تا ساعت یک بعدازظهر این تجمع ادامه داشت.
سه نفر از کارگران به نمایندگی از آنان با فرماندار قروه وارد مذاکره شدند و اذعان نمودند تا حصول مطالباتشان دست از پیگیری برنخواهند داشت
۲۲ فروردین ۹۵
*************
دغدغه های کارگرا ن اخراجی فولاد زاگرس
کارخانه ذوب آهن کردستان واقع در۳٧ کیلومتری شمال غربی قروه
این کارخانه تنهاترین کارخانه وبزرگترین واحدتولیدی این استان در۳۰ کیلومتری چند معادن سنگ آهن ومنگنزازمردادسال ۹۱ تاکنون متوقف می باشد.
این کارخانه درسال ٧۴ به منظوراشتغال زایی وجلوگیری ازخام فروشی معادن استان احداث گردید سرانجام درسال ۸۲ بابکارگیری حدودچهارصدنفرپرسنل بومی وتعدادی غیربومی باظرفیت سالانه ٧۰ هزارتن تولید شمش چدن به بهره برداری رسید که درسالهای ۸٦ و۸۵ جزو واحد نمونه برند کشورمعرفی گردید
دراواخر سال ۸۹ باتغییر مدیران بومی دچارچالش گردید ودرسال۹۱ نیزسهام شرکت ایمیدرو ۴۹% به سازمانهای تامین اجتماعی وبازنشستگی کشوری واگذارگردید.کوره بلندکارخانه به بهانه تعمیرات درمردادماه نودویک توقف داده شدوهشتادنفرازپرسنل همان سال به بیمه بیکاری معرفی شدند پرسنل باقی مانده تاتیرماه نودویک هشتاد در صد تعمیرات را انجام داده اما سهامداران حاضربه ادامه کارکارخانه نشدند و اقدام به اخراج کارگران نمودند این اقدام با وجود سابقه ۱۲ تا ۱۰ سال موجب نگرانی واعتراض کارگران شد وباطرح شکایات درهیئتهای اداره کارقروه بازگشت بکارکارگران براساس بند(دال) ماده ۲۱ قانون کار صادرشد اما سهامداران دراواخراسفند ۹۲ انحلال شرکت رااعلام نمودند هرچندانحلال شرکت وتعیین مدیرتسویه دلیل برقطع رابطه کاری نمی باشدمطابق ماده ۱۲ قانون کار کارفرمای جدید قائم مقام کارفرمای جدید می باشد اما این بارسهامداران باکمک مدیران استان وگرفتن مهلتی اندک برای واگذاری یا احیای مجدد،تعداد ۲٦۵ نفربه بیمه بیکاری معرفی شدند اکنون ۲۵ ماه ازاستفاده بیمه بیکاری گذشته وتنها یک ماه ازاستفاده مقرری بیکاری باقی مانده سهامداران ومدیران استان هیچ اقدامی برای واگذاری یااحیای کارخانه .نکردن وباتوجه به شرایط سنی کارگران اشتغال آنان درنهادها یاارگانهای دیگه مقدورنبوده وموجب نگرانی کارگران شده است
کارگرن اخراجی فولاد زاگرس - فروردین ۹۵
*************
پیام کارگران بیکار شده ی فولاد زاگرس به وزیر کار
آقای ربیعی کارگران فولاد زاگرس، خاطره تلخ اخراج غیرقانونی اشان، باسابقه ۱۰الی ۱۲ سال را که به دستورحضرتعالی واقای هفده تن معاون روابط کار شما ،باانحلال شرکت فولاد زاگرس که ٧۹% سهامش زیرمجموعه وزارت کاربود را یادشان نخواهدرفت .
این کارخانه چهارصدنفرمستقیم اشتغال داشت که بطور غیرمستقیم ۱۵۰۰ نفرشغل ایجاد کرده بود ولی توسط دغدغه اشتغال وشعار رفع بیکاری وباتدبیروامید شما، سفره کارگران جمع گردید.
اکنون عیدی نیامده که از روی احساس بی ریای شما تبریک گفته شود ما ازمطالبات به حق خود کوتاه نخواهیم آمد
کارگران فولادزاگرس - فروردین ۹۵
*************
یک کارشناس اقتصادی:خط فقر تهران ۳.۵ میلیون تومان است
یک کارشناس اقتصادی گفت: یک خانوار ۴ نفری با درآمد زیر ۳.۵ میلیون تومان در تهران زیر خط فقر محسوب می شود.
غلامرضا کیامهر کارشناس اقتصادی در گفتگو با خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان گفت: با توجه به شرایط موجود و گرانی کالاها و خدمات در تهران خانواده ای که درآمد زیر ۳.۵ میلیون تومان داشته باشند زیر خط فقر محسوب می شوند.
وی در ادامه افزود: افزایش قیمت ها در سال های گذشته موجب پایین آمدن قدرت خرید خانوارها شد به طوریکه درآمد یک خانواده کفاف خرج های اولیه را هم نمی دهد.
کیامهر در ادامه افزود: سرانه پایین اشتغال به این معناست که در یک خانواده ۴ نفره پدر خانواده کار می کند و بقیه اعضای خانواده مصرف کننده هستند.
وی با اشاره به راهکارهای افزایش اشتغال در جامعه افزود: در صورت بهبود فضای کسب و کار شرایط برای سرمایه گذاری بخش خصوصی فراهم شده و در نتیجه رونق اقتصادی تحقق پیدا می کند و این امر موجب افزایش اشتغال و قدرت خرید خانوارها می شود.
وی در پایان تأکید کرد: در حال حاضر فضای کسب و کار موجود هیچ جاذبه ای برای سرمایه گذاران خارجی ندارد.
*************
کارگران خط و ابنیه راه آهن ایران و کارخانه تراورس بتنی اندیمشک چند ماه حقوق طلب دارند
اتحادیه آزاد کارگران ایران: حدود ۸۰۰۰ کارگرخط و ابنیه راه آهن و کارخانه تراورس بتنی اندیمشک که زیر مجموعه راه آهن ایران میباشند ،حقوق ماههای بهمن و اسفند و عیدی و پاداش آخر سال رادریافت نکرده اند
کارگران تولیدی تراورس که با کاری سخت و خطرناک و با ساعت کار طولانی به کار مشغول هستند،آخر سال دست خالی به استقبال بهار میروند
به گفته یکی از کارگران بارها برای گرفتن حقوق حقه ی خود اعتصاب کردند و هربار با اخراج دوستانشان روبرو شده اند و کارفرما کارگران اخراج شده را مجبور به دادن تعهد برای برگشت به کار،نموده است
۲۹ اسفند ۹۴
*************
تجمع کارگران شهرداری اندیمشک مقابل فرمانداری
بیش از ۲۰۰ نفر از کارگران شهرداری اندیشمک امروز چهارشنبه ۲٦ اسفند ۹۴ در مقابل فرمانداری این شهر دست به تجمع اعتراضی زدند.
بنا به خبرهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، کارگران شهرداری اندیمشک، ۱۱ ماه دستمزد و همچنین عیدی و پاداش آخر سال خود را طلب دارند.
۲٦ اسفند ۹۴
*************
لشکر کشی نیروی انتظامی به دستفروشان بی بضاعت
در ماههای گذشته به ویژه در ماه پایانی سال پلیس نیروی انتظامی ومامورین شهرداریها بیرحمانه به دستفروشان کالاها چه در مترو و چه در اماکن سطح شهر هجوم برده و دارایی بسیار اندک آنان را که در شرایط فقر وبیکاری مجبور به عرضه بعضی کالاهای مورد نیاز مردم در این روزهای نزدیک سال نو میشوند، وحشیانه جمع آوری و لگدکوب میکنند.
پلیس به بهانه اعتراض "کسبه محترم" و پاسخ به درخواست و حمایت از این کسبه مداخله کرده و بساط دستفروشان زن و مردی که درآمدی جز این ندارند واغلب نان آور خانواده اند را به تاراج میدهد.
قبلا در اخباررسانه هاهجوم پلیس نیروی انتظامی به دستفروشان دختر و پسر جوانی را که با کمترین درآمد قابل تصور در مترو کالای خودرا به مسافرین عرضه میکردند وپشتیبانی دلسوزانه مردم از دستفروشان در مترو را بارها شنیدیم. اینک ابعاد این هجوم در این روزها در سطح شهر وجلوی چشم جامعه وسیع ترو وقیحانه تر شده است.
سرمایه داری حاکم توزیع کالا را جدا از شبکه و سیکل مافیایی "بازار تحت کنترل" بر نمی تابد.
نهادهای قدرتمند حاکم از طریق مجامع امور صنفی، کنترل اقتصادی و سیاسی و امنیتی گسترده ای را بر بازار توزیع اعمال کرده و قیمت کالاهارا بسود مافیاهای میلیاردر بازار تضمین میکنند و متقابلا از حمایت و پشتگرمی رهبران قدرتمند بازاری در عرصه های اقتصادی و سیاسی سود میبرند.
چگونه ست که پلیس به بهانه اعتراض کسبه که مالیات پرداخت میکنند اینچنین پرانگیزه بساط فقیرانه هزاران دستفروش را بهم میریزد اما در طول سالها در اعتراضات بیشمار و گسترده کارگران که علیه دستمزدهای پرداخت نشده و اخراج ها و مطالبات قانونی خود تجمع و اعتراض میکنند بسود کارفرما علیه کارگران برای سرکوب مداخله کرده تا جاییکه در "شهرویه" بهبهان کارگران معترض بیکار را به گلوله میبندد؟!!
کارگرانی که قبل از دریافت حقوق ماهیانه، مالیات ها را از همین دستمزد های زیر خط فقرشان کم میکنند و اعتراض شان را به عدم بموقع دستمزد سرکوب کرده و یا رهبرانشان را تحت پیگرد قضایی قرارمیدهند.
برمتن فقر وبیکاری میلیونی که گاه به خودکشی بیکاران و دستفروشان انجامیده و درجهت تلاش برای زنده ماندن جز مشاغل حاشیه ای و کسب درآمدهای حقیرانه چه حق اشتغال قانونی و یا بیمه بیکاری مناسب در شآن انسانی برای بیکاران باقیمانده است؟
این هجوم وقیحانه و ضدانسانی به محتاج ترین اقشار طبقه کارگر باید از طرف کل جامعه محکوم شده و با خواست "کار مناسب یا بیمه بیکاری مکفی برای همه بیکاران جویای کار" به حمایت از دستفروشان و مقاومت در مقابل تعرض نیروی انتظامی و مامورین شهرداریها به این زحمتکشان اقدام کنیم. صف مقاوم و معترض مردم در مقابل این تعرض، آنان را بعقب خواهد برد.
ایمیل ارسالی به اتحادیه آزاد کارگران ایران
۲۲ اسفند ۹۴
*************
مرگ یک کارگر ۳۸ ساله در بارانداز بندرانزلی
محمد سلطانی، کارگر ۳۸ساله‌ی بارانداز بندر انزلی، بر اثر برخورد با ماشین لیفتراک حین کار کشته شد. وی که اهل آستانه بود، همراه با همسر و دو پسر ۱۱ساله و ۶ماهه، برای کار در انزلی ساکن بود، در دومین روز اسفندماه بر اثر حادثه‌ی حین کار، در بندر کشته شد. علیرغم ادعای مدیر کل بنادر و دریانوردی استان گیلان که بندر انزلی به عنوان یکی از بنادر مهم و فعال مجهز به امکانات مدرن تخلیه و بارگیری است. همواره شاهد تلفات و صدمات جانی به کارگران بندر هستیم. که اخبار آن نیز محرمانه بوده و اعلام نمیشود. ضمن همدردی با خانواده‌ی شریف این کارگر درگذشته، خواهان رسیدگی به وضعیت ایمنی کار و بیان شفاف آمار و اطلاعات حوادث کار و مخاطرات عملیات‌های تخلیه و بارگیری حین توسعه بنادر هستیم. مدیران بندر، در روزهای اخیر از تجهیزات مدرن آن سخن گفته‌اند و درها را برای تجارت پسابرجام گشوده‌اند و شرایط را مهیا میدانند. در حالیکه بیشتری فشار بر کارگران وارد آمده و در سال گذشته شاهد خسارتهای فراوان جانی و صدمات حین کار به کارگران بوده‌ایم که باخبار آن همواره سانسور شده و اعلام نمیشود. زمانی میشود به بندر انزلی لقب مجهزترین بندر شمال کشور را داد که ایمنی و حقوق کارگران آن نیز تجهیز و مهیا باشد.
٦ اسفند ۹۴
*************
کارگران کارخانه ذوب فلز مس خاتون آباد آزاد شدند
آزادی کارگران بازداشتی کارخانه ذوب فلز مس خاتون آباد برخانواده های مبارز آنان وهمه کارگران و تشکلها ونهادهای کارگری که ازاعتراضات این کارگران دفاع کردند مبارک باد.
بعد از حدود بیست روز و در سه نوبت دستگاه قضائی شهر بابک ناچار به آزادی همه ۲۸ کارگر بازداشت شده کارخانه ذوب فلز مس خاتون آباد در ازای گرو گرفتن سند ۵۰ میلیون تومانی برای هر یک از آنها شد. این کارگران که به همراه تعداد زیادی از همکاران و خانواده هایشان حدود یک هفته در اعتراض به اخراجشان درمقابل ادارات مربوطه شهربابک و سپس درمحل کارخانه اقدام به تجمع کرده بودند، همانند بقیه کارگران معترض در هر گوشه ایران با یورش یگان ویژه و سرکوب و ضرب وشتم و بازداشت پاسخ گرفتند. این سیاست و نورم دولت تدبیر و امید سرمایه داران برای سرپا نگه داشتن اقتصاد زمین خورده است که تنها راه حل را در ترغیب سرمایه داران از طریق باز گذاشتن دستشان برای چپاول و هر گونه دست اندازی به جان و مال کارگران، به سرمایه گذاری می بیند و در این راستا تمام شیوه های سرکوب را به طور سیستماتیک برای به سکوت کشاندن کارگران به هر قیمتی به کار می بندد.
در این کشمکش طبعا کارگران هم در مقابل، راهی جز مبارزه و مقابله وسیع با اجحافات، تعدیات و به طور کلی چپاول و به نیستی کشیده شدنشان توسط کارفرمایان که با پشت گرمی و حمایتهای آشکاردستگاههای قضائی و امنیتی صورت می گیرد، نیافته اند. کارگران با براه انداختن ده ها و صدها اعتصاب و اعتراض طی یک سال گذشته در عمل نشان داده اند که نه تنها با تشدید فشار سرکوبها به عقب نرفته اند، بلکه جسورانه تر و قدرتمندتر در میدان ظاهر شده اند. این واقعیت نشان از آن دارد که هیچ درجه از شقاوت و بی رحمی در سرکوب، توان مهار این جنبش طبقاتی و توده ای را که بر محور دفاع از انسانی زیستن شکل گرفته است، نخواهد داشت.
اکنون که کارگران بازداشت شده کارخانه ذوب فلز خاتون آباد زیر فشار مبارزات و اعتراضات گسترده کارگری آزاد شده اند، باید با اتکاء به این قدرت اجتماعی برای حفظ دستاوردها و پایان دادن به تهدید ات و ارعاب و همچنین تأمین معیشت و بازگشت به کار آنها گامهای دیگری را برداشت. باید خواهان منع تعقیب، لغو وثیغه ها و بازگشت به کار فوری آنها شد.
۲٦ بهمن ۹۴
*************
فشار و تهدید حراست در بازپس گیری شکایت کارگران صنایع فولاد اهواز
حدود یکماه پیش در "سایت اتحاد" خبری از شکایت کارگران در شرف بازنشستگی صنایع فولاد اهواز منتشر شد ، که این کارگران معترض برای پرداخت نشدن مبلغ ۴% سختی کار از طرف پیمانکاران مربوطه طی سالهای قبل وبا مشکل برخوردن کردن سوابق بیمه ای ، شکایتی را علیه کارفرمای اصلی صنایع فولاد تنظیم وبه سازمان تامین اجتماعی ارائه کرده و پیگیر مطالبات قانونی خودشدند.
اما از آنجائیکه امکان مقصر بودن کارفرمای اصلی صنایع فولاد در بازپرداخت دیون کارگران بعلت تعهدات قانونی اش در این شکایت میبود، حراست در دفاع از مدیریت صنایع فولاد مداخله و بمنظور جلوگیری از پرداخت خسارت احتمالی صاحبان شرکت به کارگران ، آنان را با تهدید و فشار، مجبور کرد که شکایت خودرا پس بگیرند.
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران ، حراست صنایع فولاد ازاین کارگران خواست که شکواییه خود نزد تامین اجتماعی را پس گرفته ودرغیر اینصورت مبادرت به اخراج این کارگران خواهد کرد.کارگران به خاطر اخراج نشدن، شکوائیه خود را پس گرفتند وآشکارا از این حق قانونی و پایمال شده خود عقب نشینی کردند تا مبادا شغل کنونی خود را با اخراج از دست بدهند.
این ظلم آشکار و زیر پانهادن بدیهی ترین و قانونی ترین خواسته کارگران با توجه به حربه کثیف "ترس از اخراج" در شرایط فلاکتبار کنونی جامعه، یکبار دیگر ماهیت حراست مجتمع را در حراست و دفاع از منافع سرمایه داران علیه کارگران نشان داد.
در ایران شبکه های حراست کارخانجات، صرفا" حراست از دستگاهها وتاسیسات صنعتی نیست، بلکه بعنوان یک نهاد سرکوب و ضد کارگری وظیفه حراست از منافع صاحبان صنایع را بعهده دارند.
۲۱ بهمن ۹۴
*************
اعتصاب کارگران فرآورش در پتروشیمی بندرامام ماهشهر
کارگران پیمانکاری شاغل در شرکت فرآورش پتروشیمی بندرامام، برای دستیابی به خواسته خود از صبح دیروز یکشنبه ۹۴/۱۱/۱۸ دست از کارکشیدند.
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران ،از حدود دوماه پیش ، حقوق ومزایای کاران، درجریان نقل و انتقال های حقوقی-اداری وجایگزینی شرکت پیمانکاری "شاخص" بجای شرکت قبلی (رامپکو)، توسط شرکت جدید نادیده گرفته و پرداخت نشده است.
بر پایه همین گزارش ،کارگران مراتب نارضایتی واعتراض خود را به مسئولین پتروشیمی فرآورش و حراست مجتمع منتقل کرده و آنان را برای پیگیری مطالباتشان مطلع نمودند. اما پس از نومیدی از اقدام موثر ازطرف آنان دست به اعتصاب زدند.
با شروع اعتصاب، رایزنی و مداخلات مسئولین شرکت و حراست برای پایان دادن به آن با قول وقرارهای مساعد و وعده پرداخت حقوق در روز آینده(دوشنبه ۱۹ بهمن) آغاز شد .
اما کارگران اعلام کردند که نمیتوانند به وعده ها خوشبین باشند و تا واریز حقوق ومطالبات پرداخت نشده، همچنان به اعتصاب خود ادامه خواهند داد.
۱۹ بهمن ۹۴
*************
کارگران شرکت نیشکر هفت تپه دست به تجمع اعترض زدند
امروز یازده بهمن ماه، کارگران شرکت نیشکر هفت تپه دست به تجمع اعتراضی زدند.
طبق اخبار رسیده از طرف فعالین کارگری در هفت تپه، در این تجمع که امروز صبح صورت گرفت ۵۰۰ نفر از کارگران بخش صنعتی شرکت همراه با کارگران کشاورزی وهمچنین کارگران نی بر شرکت داشتند.
دراین میان مدیر عامل شرکت ،ضمن حضور در بین کارگران، به انان وعده پرداخت یک ماه دستمزد راداد.
اما کارگران، بعد از سخنرانی مدیر شرکت، وی را با شعار دروغگو، دروغگو، تا درب دفتر شرکت همراهی کردند
تا مخابره این خبر کارگران همچنان تجمع داشتند.
این کارگران، بابت بخشی از مزد، مزایای پاداش و بهره‌وری امسال و سال گذشته از کارفرما طلبکارند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ۱۱ بهمن ۹۴
*************
کارگران کارخانه ذوب فلز خاتون آباد شایسته حمایت هستند
شب سه شنبه ٧ بهمن در ادامه اعتراضات کارگران بیکار شده کارخانه ذوب فلز خاتون آباد، یگان ویژه با درخواست مسؤلین شهرستان شهر بابک به محل تجمع آنان در نمازخانه کارخانه یورش برده و ۲۰ نفر از آنها را بازداشت کرده اند. این کارگران بعد ازآنکه مسؤلین شهرستان شهربابک برای بازگشت به کارآنان کاری نکردند (همانهائی که به یگان ویژه دستور سرکوب و بازداشت کارگران را صادر کردند)، روز سه شنبه مقابل درب کارخانه تجمع کردند. علت تجمع کارگران این کارخانه آشکار و غیر از حافظان وضع موجود و در این مورد بخصوص مسؤلین سیاسی امنیتی شهر بابک که بیکاری و به تبع آن به تباهی کشاندن زندگی توده های میلیونی کارگران امری طبیعی می دانند، برای هر انسانی قابل فهم و در خور حمایت است. این انسانهای شریف و به ورطه نابودی سوق داده شده، به اخراج خود معترض بوده و تنها علت تجمعشان بازگشت به کار بوده که پاسخ مسؤلین حفظ امنیت برای سرمایه داران و کارفرمایان، همان گونه که بویژه طی دو ماه گذشته در شهرویی، عسلویه، بافق و دورود اتفاق افتاد،گسیل نیروهای امنیتی، انتظامی و یگانهای ویژه بوده تا آنها را به گلوله ببندند و یا بازداشت کنند.در شرایط امروز پسا تحریم، سرمایه داری ایران با امید به عملی کردن سرمایه گذاریها از سوی سرمایه گذاران داخلی و خارجی برای نجات اقتصادش از بحران، پاسخی غیر از رویاروئی و خشونت عریان را ندارد.عملکرد هم سو و یک دست دو ماه گذشته دستگاههای دخیل در سرکوب، کشتار و بازداشت کارگرانی که خواستار پرداخت حقوقهای به عقب افتاده خود یا کار و بازگشت به کار بوده اند، وضعیت زندگی فلاکت بار و روزگار وحشتناک کارگران در دوران طلائی بعد از لغو تحریمها که از مدتها قبل وعده اش به صاحبان سرمایه داده می شد را ترسیم کرده است.
اما با وجود سبعانه ترین حملات، کارگران دست از مبارزه برای دفاع از حق طبیعی حیات و دیگر حقوق انسانی خود بر نداشته و همچنان با جسارت بیشتر و همراه خانواده هایشان با وسعت گسترده تر و قدرتمندتر بر حق خواهی خود مصر و پا بر جا هستند. خانواده های کارگران با حضور خود در کنار کارگران که بارها در به ثمر رساندن اعتراضات یا آزادی بازداشت شدگان تأثیر بسزا داشته اند، ثابت کرده اند که دارای قدرتی تعیین کننده هستند و این پیام را به گوش مسؤلین می رسانند که اگر شما با گردانهایانتظامی و یگانهایویژه می آئید، ما نیز با نان آورانمان می آئیم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران حمایت خود را از مبارزات کارگران بیکار شده کارخانه ذوب فلز خاتون آباد اعلام و از حضور و پشتیبانی دلیرانه خانواده های این کارگران تقدیر می کند، ضمن اینکه از بقیه کارگران شاغل در این کارخانه می خواهد که از خواست بازگشت به کار همکاران اخراجی خود حمایت کنند، خواستار آزادی فوری کارگران بازداشتی و بازگشت به کار همه اخراج شدگان است. داشتن کار یا بیمه بیکاری برای تمام افراد بیکار حقی انکار ناپذیر است و هیچ بهانه ای برای طفره رفتن از بر آورده کردن آن قابل پذیرش نیست.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ٨ بهمن ۹۴
*************
بازهم تجمع کارگری و بازهم یگان ویژه در شهربابک
چند وقتی است تعدادی از کارگران اقماری کارخانه ذوب خاتون آباد که بیکار شده بودند در جلوی درب کارخانه تجمع می کنند تا مسئولین اقدام قانع کننده ای برای آنها انجام دهند. ...
به نقل از بابک خبر؛ چند وقتی است تعدادی از کارگران اقماری کارخانه ذوب خاتون آباد که بیکار شده بودند در جلوی درب کارخانه تجمع می کنند تا مسئولین اقدام قانع کننده ای برای آنها انجام دهند.
مسئولین شهرستان در این چند وقت کارهایی برای آنها انجام دادند اما مثل اینکه کارگران معترض به این کارها قانع نشده و به تجمع خود ادامه دادند.
این تجمع ادامه داشت تا اینکه معترضین روز گذشته از ورود کارگران غیر بومی به داخل کارخانه ذوب خاتون آباد جلوگیری کردند. این اقدام کارگران موجب شد تا مسئولین شهرستان دست به دامن یگان ویژه شوند و شب گذشته یگان ویژه با ورود به نمازخانه کارخانه، معترضین را دستگیر کرد.
دستگیری این معترضین مانع از ادامه تجمع نشد و این بار خانواده بازداشت شدگان را به جلوی کارخانه کشاند تا باز هم از ورود کارگران و کارکنان ذوب خاتون آباد به داخل کارخانه جلوگیری شود.
شنیده ها حکایت از این دارد که هم اکنون بیش از ۲۰ نفر از معترضین که شب گذشته توسط یگان ویژه دستگیر شده بودند در بازداشت هستند.
*************
بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران در حمایت از کارگران فازهای ۲۲،۲۳ و ۲۴ عسلویه
به خاطرتجمع و پیگیری حقوقهای معوقه که از نظر مقامات مسؤل منطقه (قضائی، امنیتی و انتظامی) مصداق بر هم زدن نظم عمومی است ۱۰، نفر ازکارگران فازهای ۲۲،۲۳ و ۲۴ عسلویه بازداشت شده اند.
به گفته کارگران ۴۰ نفر به نمایندگی از بقیه برای پیگیری دریافت حقوقها به فرمانداری کنگان رفتند. ولی جواب مقامات به کارگران، بازداشت ۱۰ نفر از آنها بوده است. طبق خبر ایلنا، یک مقام مسؤل گفته: ازآنجاکه درجریان اعتراضات صنفی اخیرحدود ۱۰ نفرازکارگران به عنوان عامل برهم زننده نظم عمومی شناخته شده بودند تعدادی ازآن‌ها باتصمیم مقامات مسئول بصورت جداگانه توسط عوامل انتظامی بازداشت شده‌اند.
نحوه بازداشت این ۱۰ نفر هر چه باشد تغییری در نفس سرکوب کارگرانی که خواهان دریافت دستمزدهای به تأخیر افتاده خود هستند ،ایجاد نمی کند. تلاش مقامی که با چسباندن اتهام "برهم زدن نظم عمومی" می خواهد برای این اقدام ضد کارگری، آبرو داری و مقبولیت و مشروعیت بخرد ، بی نتیجه است. این نوع اتهامات بیشتر از حد نخ نما و فاقد تأثیر مرعوب کنندگی و بازدارندگی شده اند.امروز کارگران بیش از گذشته متوجه هستند که کارفرمایان باپشتگرمی و حمایت کامل ارگانهای قدرت جسارت دزدی و چپاول از تتمه زندگیشان و در عین حال دهن کجی و لاقیدی در پاسخ به مطالباتشان را به خود می دهند.
شعبه قضائی بندرامام برای کارگران پتروشیمی های ماهشهر بخشنامه صادر میکند و درعسلویه اجرا میشود. اما کارگران معترض برای دستیابی به مطالباتشان نه در آنجا ونه در عسلویه در برابر بسیج همگانی، آشکار و عریان دستگاهها ونهادهای قضائی واجرائی برای سرکوب کردن اعتراضات وخفه کردن فریادهایشان به عقب نخواهند رفت.
اتحادیه آزاد کارگران ایران خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط بازداشت شدگان و پرداخت فوری حقوقهای معوقه کارگران فازهای ۲۲،۲۳ و ۲۴ عسلویه و همچنین مجازات کارفرمایان به جرم ایجاد اخلال در نظم زندگی و به خطر انداختن سلامت و امنیت خانواده های کارگران می باشد.
۲۳ دی ۹۴
*************
تجمع کارکنان پتروشیمی بندرامام درماهشهر
از امروز صبح بوقت اداری پرسنل رسمی پتروشیمی بندرامام درمقابل درب اصلی این مجتمع بزرگ درادامه اعتراض به سیاست های تغییرموقعیت وجایگاه پرسنلی ومتزلزل کردن امنیت شغلی شان دست به تجمع گسترده زدند.
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران کارکنان شش واحد پتروشیمی تحت پوشش وزارت نفت در منطقه ماهشهردرروزهای اخیر در اعتراض به تغییراتی که وضعیت وموقعیت شغلی شان را بخطر میاندازد دست به تجمع و اعتراض زده اند.
این پرسنل رسمی صنعت پتروشیمی همچون سایر کارکنان وزارت نفت ازامکاناتی که سالیان دراز در این وزارتخانه وجود داشته با امنیت شغلی بالاتر نسبت به سایر بخشهای تولیدی جامعه بهره مند بوده اند که اخیرا" با سیاست تغییرات اساسی درخارج کردن این همکاران از شمولیت قوانین ومقررات و مزایای وزارت نفت بشدت ناراضی و معترض شده اند.
مدیریت شرکت ملی صنایع پتروشیمی (NPC) در روند خصوصی سازیهای مرسوم پس از انقلاب که نتایج تلخ وزیانبارش را برای طبقه کارگردیده ایم، با ایجاد یک کارتل منطقه ای تحت عنوان "شرکت هلدینگ خلیج فارس" متشکل از پتروشیمی های منطقه ماهشهر شامل پتروشیمی های اروند، بوعلی سینا، خوزستان، تندگویان وپتروشیمی بندرامام که درآمدزائی بالائی دارند همراه با چندپتروشیمی در منطقه عسلویه ازجمله پتروشیمی مبین و پتروشیمی جم ، دست به این تغییرات اساسی زده که در این راستا حدود شش هزار نفر از کارکنان رسمی این مجتمع ها را از پوشش شرایط ومزایای استخدامی وزارت نفت خارج کرده ووضعیت آنان را در موقعیت متزلزل و غیر شفافی قرار داده است.
این کارکنان ازچندماه پیش نیز در اعتراض به این تغییرات و ادامه این وضعیت دست به اعتراض زده و اخیرا" با تحریم غذای رستوران های مجتمع به عتراض خود ابعاد بیشتری دادند.
واکنون با تجمع در مقابل درب ورودی مجتمع پتروشیمی بندرامام اعتراض خودرا جدی ترگسترش داده اند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران
۲۳ آذر ۹۴
*************
قول آقای وزیر!
دکترروحانی رئیس جمهورخود روستازاده‌ای است که ازوضع محرومان ومستضعفان اطلاع کامل دارند ومطمئن باشید که دولت درکنارشماست.
چندین بارتاکنون رئیس‌جمهورنسبت به امنیت شغلی کارگران تأکید داشته وازماخواسته است که سختی زندگی بازنشستگان رادرنظربگیریم که جزوظایف اولیه ما دراین وزارتخانه است.!
من خود روستازاده‌ای هستم که پدرم کارگر راه آهن بود و با فقر و بدبختی و درخانه کارگری درس خواندیم و به خوبی مشکلات کارگران رامیدانیم.
موسیقی خانه ما، " چکچک " قطره‌های بارانی بود که درظرفهایی که مادرمان گذاشته بود زیر سقف تا آب باران ماراخیس نکند وپدرم نیزبرایمان " لالایی " میخواند تا نخوردن شام را فراموش کنیم وبخوابیم.
این بخشهائی از سخنرانی ربیعی وزیر کار در مراسم روز تصویب قانون کار در استان کهکیلویه و بویر احمد است. او همچنین می گوید قول می دهم نگذارم میزان دستمزد سال ۹۵ کمتر از نرخ تورم تعیین شود! یکی از خدمات به قول خودش "ارزنده " آقای وزیر روستائی زاده و کارگرزاده از شروع نشستن بر مسند خدمت گذاری در وزارت کار به کارگران، تأیید ۱٧% افزایش دستمزد برای سال ۹۴ است که به قول خودش ۲% بیشتر از نرخ تورم بوده! یعنی نرخ تورم ۱۵% بوده است. وی بااستثنایی خواندن این میزان افزایش، تنزل دستمزد به ۵ برابر زیر خط فقر را به کارگران تبریک می گویدوبه گردن اعضاء شورای عالی کار به خاطر تصویب این مصوبه به زعم ایشان "ضد تورمی" مدال قهرمانی می آویزد.ربیعی در سخنرانیش با وانمود کردن به ابراز همدردی با کارگران ، از بدبختیهای خودش در زمان کودکی مرثیه خوانی می کند تا به این طریق بتواند تفاوت خودش را با وزرای سابق و کسی مثل صادق محصولی (معروف به وزیر میلیادر) بیان کند بلکه کارگران با شنیدن مصیبتهای وارده در دوران کودکی ۵۰ سال پیش بر آقای وزیر، مصیبت خود را فراموش کرده و از ایشان صبر و تحمل بیاموزند.
قول ربیعی مبنی برجلوگیری از تعیین حداقل مزد کمتر از نرخ تورم! آن هم نرخ تورمی که مرتبا در ماههای نیمه دوم سال روی کاغذ پایین آورده و اعلام می شود، قبل از هر چیز وعده تحمیل شرایط به مراتب بدتری نسبت به سال گذشته بر بیش از ۴۰ میلیون انسانی است که سطح زندگیشان هم اکنون ۵ برابر زیر خط فقر است. و میلیونها کودک از این خانواده ها مثل کودکی آقای وزیر،شب را در زیر سقفهای سوراخ در حاشیه شهرها بسر می برند و روز سر چهار راهها دست فروشی می کنند و یا زباله های متعفن را به امید یافتن تکه های کارتن و بطریهای پلاستیک زیر و رو می کنند. نرخ کاغذی خط فقر ۲ ماه پیش ۱۵% بود ولی تا پایان آبان نوک پیکان (بی اختیار) نشان دهنده نرخ تورم روی جدول، روی ۱۳% قرار داده شد و احتمالا تا پایان سال تا زیر ۱۰% هم کشیده شود، ولی امکان دارد تیم ربیعی باز هم اقدام استثنائی سال گذشته را تکرار کند و نگذارد حداقل مزد کمتر از ۱۰% تعیین شود! ربیعی به اصطلاح کارگر زاده مثل وزرای آقازاده در صحبتهایش هیچ حرفی از تأمین زندگی بالای خط فقر، که خواست فوری کارگران است نزد و فقط خواست که صبور باشند و به دولت تدبیر و امید فرصت دهند تا اقتصاد رونق بگیرد و سرمایه ها سودآوری کنند.
ربیعی ظاهرا حق طلبی کارگران را باعجز و درماندگی و چشم براه بودن اشتباه گرفته. کارگران هیچ صدقه ای را گدائی نمی کنند، بلکه حقوقشان را مطالبه می نمایند و امروز مبرمترین خواستشان افزایش حداقل دستمزد به بالای خط فقر است. فرقی نمی کند وزیر کار آقازاده باشد یا کارگرزاده!
جوانمیر مرادی - ۱۳۹۴/۹/۹
*************
حاصل دسترنجم کو؟!(مصائب زنان از نگاه زن کارگر خانه دار)
هیچ کس تا کنون نگفته که زندگی ما بی مشکل بوده است, همه ما در مسیر پر پیچ وخم زندگی با مشکلات بسیار دست وپنجه نرم می کنیم. انباشته شدن مشکلات بدون بر طرف شدنشان, احساسمان را خسته وجسم مان را فرسوده میکند, وروال طببعی زندگیمان را به هم میریزد,وباعث کاهش انرژی درما می گردد, ودقیقا به همین خاطر است که باید مشکلات شخصی ؛خانوادگی؛ را در جامعه ریشه یابی کنیم. این که من در زندگی شخصی علیرغم تلاش زیاد از لحاظ اقتصادی در تنگنا میباشم, این که من در زندگی شخصی علیرغم تلاش زیاد در روابط خانوادگی سالم با همسرم وفرزندانم نتیجه مطلوب را نمی گیرم, همسرم lمرا متهم به کار هایی میکند,که دقیقا انرا رد می نمایم! وفرزندانم مرا مسبب مشگلاتشان می دانند,که ： ؛برای انها در زندگی گامی بر نداشته ام ؛! اینکه از صبح تاشب برای زندگی خانواده ام برنامه های منطقی جدول بندی می کنم وبا اعضای خانواده ام به شور مینشینم,ولی از طرف انها استقبال نمشوم, همه در اجتماع باید ریشه یابی شوند.
ریشه مشکلات شخصی وخانوادگی در زندگی اجتماعی تفسیر میشوند. من در خانه این اجتماع کوچک هر چقدر نظم, عدالت,را طراحی کنم, از ان جایی که خانه من با اجتماع بیرون از ان وقوانین حاکم بر جامعه گره میخورد, دیگر شخصی نیست. پس چه باید کرد ؟ زیرا این مشکلات نه تنها در دستان من همسرو فرزندانم گره گشایی نمی شوند, بلکه هر روز به گره های ان افزوده می گردد... همسرم از صبح تا پاسی از شب کار میکند, ودر اول هر ماه مبلغی را بابت خرج زندگی به من پرداخت مینماید ؛ انتظار او از ان مبلغ نه تنها هم خوانی ندارد,بلکه به من به دیده یک معجزه گر نگاه میکند ومتوقع است. فرزندانم نه تنها هر روز چند بار خواسته های خود را لیست میکنند, بلکه مر که به خواسته های انها بی توجهم متهم مینمایند!!, ومن خانه تنها کسی هستم,نه تنها در امار نمیباشم, بلکه خواسته ای هم نباید داشته باشم. این کمبود ها که خود نقطه اغاز اختلاف وجر وبحث های خانوادگی است را من ریشه در نا برابری ؛نبود عدالت اجتماعی, نداشتن تامین اجتماعی می دانم. امروز در قرن بیست یک در بسیاری از کشورها, که کارگران برای داشتن روزانه چهار ساعت کار در روز با کار فرمایشان بحث دارند, در کشور من ایران نه تنها کار گران بیش از دوازده ساعت,کار میکنند,که همان هشت ساعت برایشان محسوب میشود,؛بلکه دستمزد همان هشت ساعت کار راهم,یا نمیدهد,یا ماهها وحتی سالها به عقب می اندازد وکارفرما اورا یا وعده به اینده ویا تهدید میکند. همسر من در کار خانه, وقتی با کار فرمایش بر سر دستمزدش جدال میکند, کار فرما یک برگه سپید به بهانه تمدید قرار داد به دستش میدهد,تاا امضا کند,؛ هیچ کجا در هیچ کتاب حقوقی کارگری این عمل کار فرما توجیه نشده است, ولی در کار خانه اتفاق می افتد. هیچ نهادی,کار فرما را زیر سوال نمیبرد, در نتیجه این اتفاق در کار خانه در رفتار همسرم در خانه نمود پیدا میکند وبامن در خانه جروبحث میکند, ایا این مشکل من با همسرم در خانه به خاطر وضع نابسامان اقتصادی یک مشکل خانوادگی محسوب میشود؟؟؟ من می گویم اری خانوادگی است که ریشه ان درجامعه نا برابر سرمایه داری نهفته است. این حق من است که بگویم ：یک کار گرم اگر چه سمتم خانه داری است. به ظاهر کار فرمایی ندارم, ساعت کار ندارم,اضافه کار ندارم یک کارگر بیست و چهار ساعته ام,دستمزدی ندارم. من تعطیلی ندارم مرخصی ماهانه,سالانه ندارم عیدانه ندارم من شاغل در خانه ام.
به خانواده ام خدمات میدهم,بدون کمترین چشم داشتی,,نه دستمزدی, نه پاداشی,بلکه بر عکس!!! به دلیل تنها بودن ودر خانه ماندن,همیشه اماده شدید ترین بر خوردهایم. اگر اقتصاد خانواده بحرانی گردد,من زیر سوال میروم,اگر خواسته های فرزندم به دلیل فقر اقتصادی بی حواب بماند زن خانه دار نشانه گیری میشود.
سنگ صبور تر از زن خانه کسی را سراغ دارید؟؟؟ اوست که صبورانه لبخند میزند.عشق را به همسرو فرزندانش حواله میکند, اگر چه یک حواله یک طرفه باشد, چرا؟ چون ： نا توان از حل مشکلات اقتصادی است. . او در یک جامعه طبقاتی چگونه میتواند عمل کند ؟؟, زن خانه دار کارگری است که استثمار مضاعف میشود, انهم نه از نوع مدرن, بلکه استثمار مضاعف عقب افتاده,..... من ان زن خانه دارم.کارگرم. کارگری که کار فرمایم مقابلم نیست, کارگری که برگه سپید امضا به دستش نداده اند,اما در عوض با امضاهای سند ازدواجش ؛عقد ؛نامه, ؛ امضای دایمی اش را کرده است, او تعهد داده است,که تا اخرین نفس کارگر بی مزد در خانه باشد,یک خانه دار,....... من ان کارگر خانه ام, به ظاهر ازادم, حتی در کتابهای مذهبی,به بالاترین مقام صعود میکنم,ولی به لحاظ حقوق انسانی در صفحه های تاریخ گذشته خاک میخورم,ونادیده ام میگیرند,جانم را نصف وارثم را رانصف مرد ارزیابی میکنند,شهادتم را وقتی میپذیرند, که یک شاهد دیگر حاضر باشد, جنینم را,که من در وجودم پرورش میدهم اگر پسر باشد,دو برابر من ارزشیابی میشود. من کارگر خانه دار یک مادر, در کارت ملی فرزندانم جایگاهی ندارم,واسمی از من نیست. نام مرا از فرزندم گرفته اند,همان هایی که بهشت را زیر پایم قرار داده اند. همان هایی که با وعده های انشا خوانی جهنم را در این دنیا برایم هدیه اورده اند.
مجسم کنید کارگر در قبال برگه سپید امضا اعتراض کند, در پشت در کار خانه بیکاران زیادی در صف ایستاده اند تا در صورت اخراج یک کارگر,یکی از انها را جایگزین کند!!! چه وحشتناک!!!!!؟؟؟؟ تنها چیزی که در این معامله در نظر گرفته نمیشود حقوق کارگر وخانواده اش است, حال من, زن خانه دار کارگری نیستم که در کارخانه با کارفرمایم بحث داشته باشم در منزل از طرف همسر کارگرم مورد بی مهری واقع میشوم. من همسر کارگرم, مادر کار گران اینده ام. شبها که همسرم خسته به خانه میاید,من اوراحمایت میکنم,تا تجدید قواکند,تا روز بعد بتواند نیروی کارش را در ازا برگه سپید امضا باحد اقل دستمزد زندگی ؛زیر خط فقر؛ بفروشد. من مادر کارگر اینده ام,اگر چه سمتم خانه داری است.فرزاندانم را پرورش میدهم تا وقتی بزرگ شدند,چون پدر کارگرشان توسط کار فرما استثمار شوند,وسرمایه سرمایه دار راچاق چاق تر کنند.
زن خانه دار, کار گر خانه دار,نه تشکلی,نه صنفی,نه اتحادیه و سندیکاری,هیچ ندارد ودقیقا به همین خاطر در خانه است. ومحروم از تمامی انها صبور چون کوه,پشتیبان همسر کارگرش در خانه استثمار میشود,واین نظام سرمایه داری حاکم است,که این استثمار مضاعف را به کارگران خانه دار روا میدارد, به خاطر خانه دار بودنشان, به خاطر تنها بودنشان,در خانه اند!!!, اما اگر کارگران خانه دار در جامعه خواسته های صنفی خود را مطالبه کنند,با همکاران خانه دارشان تشکیلات صنفی داشته باشند, وصدای خود را به گوش هم طبقه ای های خود برسانند,دیگر تنها نیستند,ودر حرکتهای اجتماعی میتوانند به خواسته های صنفی اشان برسند. کارگران خانه دار ستون محکمی هستند در حمایت همسرانشان و در پیشبرد اهداف طبقه کارگر ایران پرچم دار مبارزه طبقاتی علیه نظام طبقاتی می باشند..... پایان
ایمیل ارسالی به اتحادیه آزاد کارگران ایران
٦ آذر ۹۴
*************
بخشنامه دادگستری خوزستان علیه کارگران پتروشیمی ها
دادگستری خوزستان طی بخشنامه ای به تاریخ ۹۴/۸/۱۹ به کارگران منطقه ویژه بندر امام خمینی اعلام کرد که هر گونه اعتراض و تجمعی از سوی کارگران این منطقه ممنوع است و اقدام به چنین حرکاتی جرم محسوب می شود و با کسانی که با تجمع باعث اخلال در نظم پتروشیمی ها شوند برخورد قضائی صورت می گیرد! در این بخشنامه ضمن محکوم نمودن تجمعات کارگران بعضی از شرکتهای پتروشیمی به خاطر مطالبه حقوقهای معوقه خود آمده است: چنانچه کارگرانی اعتراض داشته باشد می توانند به دادگاه مراجعه نماید و دادگاه نیزبا اداره کار مکاتبه کند.
درصورتیکه حقوق ایشان طبق قانون پرداخت نمیشود مسئولان مربوطه موظف میشوند نسبت به پرداخت حقوق کارگر وفق مقررات اقدام نمایند.
به رسمیت نشناختن حق پایه ای و مسلم اعتصاب و اعتراض برای کارگران و جرم تلقی شدن اقدام به این اعمال به عنوان تنها ابزار مطالبه و کسب حقوق پایمال شده، موضوع جدیدی نیست. این بی حقوقی نسبت به کارگران از قبل به عنوان قانون مصوب بوده است. ولی کارگران با مبارزات مداوم خود برای رسیدن به خواسته هایشان عملا از این قید عبور کرده و اعتصاب و اعتراض را برای خود به عنوان حقی طبیعی به کرسی نشانده اند. بازداشتهای دسته جمعی ده ها ، صدها و حتی هزار نفره (بازداشت هزار کارگر شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه سال ۸۴ ) نه تنها نتوانستند کارگران را از بهره گیری از این حق خود باز دارند، بلکه پافشاری و اراده مستحکم طبقه کارگر بر تداوم مبارزاتش باعث شده تا امروز علی رغم ادامه بگیر و به بندهای کارگران معترض و رهبران آنان شاهد گسترش اعتراضات و عمیق تر شدن مضمون مطالبات کارگری باشیم.بنابراین ما اکنون در سطح بالاتری از مبارزه و اعتراض قرار گرفته ایم و در نتیجه طبیعی است که صاحبان سرمایه و حامیان آنها نیزدست به تهاجم وسعیتری علیه کارگران بزنند. صدور چنین بخشنامه ای در شرایط کنونی درادامه دور جدیدی ازتشدید فشارها بر کارگران است که مدتهاست با بازداشت های گسترده فعالین کارگری و صدور احکام سنگین علیه آنها شروع شده است. محکوم و ممنوع اعلام کردن تجمع کارگران آن هم به خاطر نپرداختن حقوقهای چندین ماهه توسط کارفرمایان که این اقدام کارفرمایان تخطی از بند ب ماده ۳٧ قانون کار است "طبق این بند باید در پایان هر ماه حقوق کارگر پرداخت شود". معنائی جز تلاش برای ایجاد رعب و وحشت به منظور به سکوت واداشتنکارگران در مقابل خواست سرمایه داران و امتناع از هر گونه اعتراضی نسبت به هر بلائی که کارفرمایان بر سرشان بیاورند ندارد. این دور جدید از فشارها علیه کارگران بر متن ایجاد فضایی امن برای جذب سرمایه ها دردوران بعدازلغوتحریمها انجام میگیرد. وجود نیروی کار ارزان و کارگران رام و آرام یکی از اصلی ترین جذبه ها برای جذب سرمایه های خارجی است که تلاش می گردد به هر طریق ممکن میسر شود.
در بخشنامه تنها راه برای بیان اعتراض، مراجعه به دادگاه مجاز دانسته شده است! کارگران ایران انواع شیوه های بیان اعتراض، از طرح شکایت به دادگاه و نوشتن طومار تا تجمعات را به کار گرفته و تجربه کرده اند و در ازای هر یک از این تجارب هزینه هائی از قبیل اخراج، بازداشت و زندان داده اند. اگر چنانچه کارگران با مراجعه به دادگاه و ادارات و ارگانهای ذیربط می توانند به حقوقشان برسند چرا نماینده یک هزار کارگر شاکی از مرتضوی رئیس سابق سازمان تأمین اجتماعی و همچنین یکی از هماهنگ کنندگان طومار ۴۰ هزار امضاء برای افزایش حداقل دستمزد در زندان است؟ مگر ۴۰ هزار امضاء کننده طومار خواستی غیر از اجرای ماده ۴۱ قانون کار داشتند؟ مگر نفس نپرداختن حقوق کارگران جرم نیست و مگر چنین جرمی برای دادگاهها محرض نیست پس چرا تا حالا هیچ کارفرمائی به این جرم مجازات نشده است؟ چرا هیچ کارفرمائی به جرم تحمیل قرارداد سفید امضاء بازداشت نشده است؟ بیشتر از ۹۰% از کارفرمایان با زیر پا گذاشتن تبصره ماده ۱۰ قانون کار که بر اساس آن کارفرما موظف است قرارداد کار با کارگر را در ۴ نسخه تنظیم کند و یک نسخه به کارگر و نسخه ای هم به اداره کار منطقه بدهد، از وظیفه ای که قانون بر او اجبار نموده است سر باز می زند تا بتواند بخشهائی از مزایای قانونی کارگر را غصب کند. مطمئنا هیچ یک از این اعمال کارفرمایان از دید ارگانها و مراکز رسیدگی کننده پنهان نیستند اما کارفرمایان همچنان مصون ولی کارگرانیکه از این همه اجحاف و تضییعی که در حقشان می شود کارد به استخوانشان رسیده و دست به اعتراض می زنند، مجرم محسوب می شوند. کارگران با تجربه دریافته اند که اگر فردی به دادگاه و اداره کار مراجعه کنند (با فرض اینکه درست رسیدگی شود و حقوق پرداخت نشده را از کارفرما بگیرند) به خاطر داشتن قراردادهای کوتاه مدت حتی یک ماهه، به فوریت با اتمام زمان قرارداد اخراج می شوند. در نتیجه تنها راه رسیدن به خواسته هایشان را اعتراضات جمعی می بینند و به درست آن را به کار می گیرند.
جوانمیر مرادی - ۴ آذر ۹۴
*************
مقابله «امنیتی-قضائی» با فعالین کارگری راه به جایی نمی برد.
درشرایطی که چهره کریه فقروفلاکت برزندگی میلیون ها کارگر سایه شوم خودراافکنده است نمیتوان باشیوه های قضایی وامنیتی به مقابله بااعتراض های روبه گسترش جنبش کارگری وساکت و خاموش کردن کارگران پرداخت. درشرایطی که سرمایه داران با حرص وولعی سیری ناپذیر به وحشیانه ترین شکلی آخرین رمق های ما کارگران را می کشند وهیچ خط قرمزی برای خود تصور نمی کنند،وبا ابزارهای امنیتی بردامنه سرکوب افزوده اند وهزینه اعتراض به این جهنم بی حقوقی را بخصوص درمیان کارگران ومعلمان بالا برده اند، و درشرایطی که به گفته خودشان درکمتر از یک دهه سطح معیشت کارگران به یک پنجم سقوط کرده است ٬ دراین زمان یکی از رهبران محبوب وچهره شناخته شده کارگری آقای جعفرعظیم زاده را بدلیل پیگیری مطالبات قانونی کارگران بویژه ارتقاء سطح دستمزد وتلاش برای متشکل ویکپارچه کردن مبارزات سراسری کارگران به زندان طویل المدت شش ومحرومیت دوساله اجتماعی محکوم کرده اند. درشرایطی که دولت بعنوان بزرگترین کارفرمای کشور ازتمامی خطوط قرمز درتهاجم به سفره اندک کارگران عبور کرده است،اما از کارگران انتظار فرمان بری و سکوت دارند. ما اعلام می کنیم مطالبات انباشته کارگری به نقطه غیر قابل تحملی رسیده است وطبقه کارگر ایران که هستی اش به مخاطره وروزشمار افتاده است مصمم به پیگیری مطالباتش است ومنتظر اجازه کسی برای ابراز اعتراض به بی حقوقی اش وپیگیر سهم خواهی خود از ثروت هایی که آفریده خود اوست معطل نخواهد ماند ودرنگ نخواهد کرد. ما اعلام می کنیم رهبران خودراتنها نخواهیم گذاشت وقاطعانه هشدار می دهیم که ضمن تاکید بر مطالبات فوری خود از جمله ۱-افزایش حداقل مزد به چهارمیلیون تومان برای گذران یک زندگی حداقلی ۲-به رسمیت شناختن تشکل های مستقل کارگری وبستن قراردادهای دسته جمعی کار ۳-حقوق برابر زنان ومردان درمحیط کار ۴-برچیدن قراردادهای موقت وسفید امضا وهرنوع دلالی دراین زمینه. ۵- مجرمانه بودن معوقات حقوقی کارگری و.... مااین مطالبات دردستور فوری خود قرارداده ایم .واعلام می کنیم هرچه زودتر بایستی تمامی فعالین کارگری وزندانیان سیاسی واز جمله آقای جعفر عظیم زاده هرچه سریعتر از زندان آزاد گردند. ما تشکل را حق طبیعی خود می دانیم ودراین امر ازهیچ تلاشی فروگذاری نخواهیم کرد.
کارگر ایرانخودرو - ۳ آذر ۹۴
ایمیل ارسالی به اتحادیه آزاد کارگران ایران
*************
ایمیل ارسالی از یک کارگر اخراجی ذوب آهن اصفهان
در این جوامعی که ما زندگی میکنیم، بیش از ۹۰٪مردم با کارو تلاش خود ثروت وهمه آنچه را که میبینیم ومصرف میکنیم درقالب انبوه غیرقابل باوری از کالاها و خدمات تولید میکنند. اما اقلیت ناچیزی با بهره مند شدن از این ثروت های اجتماعی که خود نقشی درایجاد آن ندارند دارای یک زندگی بسیارمرفه و پرامکانات با خوردن و ریخت و پاش و خوش گذرانی هستند. تمام قدرت هم درخدمت آنها است ازپلیس و نیروهای امنیتی - اطلاعاتی گرفته تا مجالس و مراکز قانون گذاری و سیستم قضایی و دستگاه های عریض و طویل دولتی در کنترل آنهاست تا از این مناسبات نابرابر اقتصادی-اجتماعی در مقابل تعرض و حق طلبی اکثریت مردم محروم جامعه محافظت و حراست نمایند .
درحالیکه اکثریت ۹۰٪ سهم ناچیزی از رفاه عمومی برخوردارند . در نتیجه کشمکشی برای کسب سهم بیشتری از رفاه و ثروتی که تولید میشود همواره به اشکال مختلف بین اکثریت مردم واین اقلیت قدرتمند درجامعه جریان دارد.
۹۰٪ ها از یکطرف لشکر کار و تولید برای تولید ثروت اجتماعی اند و از طرف دیگر سیاهی لشکر آنها در راهپیمایها وانتخابات وجنگها وغیره هستند تا در روابط بین الملل اعتبار جهانی بگیرند .
همچنین برای حفظ این شرایط و مصون ماندن از تعرض اکثریت مردم، آنها حق ایجاد تشکل های مستقل صنفی وسیاسی وحزبی خود را ندارند و حق ندارند ازمعیشت بگویند، حق ندارند ازفقر و نداری خود بگویند در نتیجه شاهد هستیم که فعالان کارگری وفعالان معلمان وهرآنچه که به صدایی اعتراضی این اکثریت مردم برمیگردد، به جرم دفاع ازتلاش برای افزایش حقوق و یا تجمع برای اعتراض ویا ایجاد تشکل ، بازداشت وروانه زندان میشوند.
نمونه آخر جعفر عظیم زاده یکی از چهره های فعال کارگری و رئیس هیئت مدیره "اتحاد آزاد کار گران ایران" برای همین تلاشهای گفته شده و با برچسب های امنیتی در زندان به سر میبرد.
اما این جدال برای تامین یک زندگی مرفه ودفاع از سطح زندگی ما کارگران با بازداشت و زندانی کردن و سرکوب رهبران و فعالین ما پایان نمیپذیرد.
لذا در ادامه تلاشهایمان برای سهم بیشتر و تامین یک زندگی انسانی ، پشتیبانی خود را از جعفر عظیم زاده اعلام می کنیم وخواهان آزادی وی وتمام فعالان کا رگران وفعالان معلمان از زندان هستیم.
کارگر سابق ذوب آهن اصفهان - ۱ آذر ۹۴
*************
سناریوی توطئه آمیز علیه کارگران رسمی و باسابقه شرکت صنایع فلزی ایران
بدنبال تجمع کارگران شرکت صنایع فلزی ایران که روزشنبه ۳ آبان دراعتراض به تداوم اخراجشان وممانعت از ورودشان به کارخانه صورت گرفته بود، رئیس اداره کار اسلام شهر به میان کارگران آمد وبه کارگران قول داد که روز سه شنبه هفته ی جاری باحضوردر شرکت ، با مدیرعامل آن دیداری خواهد کرد تا درباره حل مشکلات پیش آمده چاره اندیشی کنند.
طبق گزارشات رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران رئیس اداره کاراسلامشهر با یک روزتآخیرامروزچهارشنبه ٧ آبان همراه با بازرس و منشی اداره ، به شرکت آمد و علیرغم اکراه مدیرعامل دراستقبال وپذیرش از آنان درنهایت بدورازحضورکارگران اخراجی (یا نمایندگانشان) بامدیریت گفتگو و بدون اشاره به "غیرقانونی اعلام کردن انحلال شرکت از طرف مدیریت" تنها نظر وخواست مدیریت را درمیان جمع کارگران اینگونه اعلام نمود:
ازآنجائیکه عمده کارها به پیمانکاران محول شده ، کارگران باسابقه و رسمی شرکت درصورت تمایل به ادامه کارمیتوانند بصورت قراردادی ورقابت آمیزبا پیمانکارها درشرکت کارکنندو درصورت رضایت از کارشان همچنان درشرکت باقی خواهندماند!
و درصورت عدم رضایت ، پس از پایان قراردادیکساله با آنان تسویه حساب خواهدشد. و کارگران را ترغیب نموده که اگر به این شرایط اعلام شده نمیخواهند تن بدهند میتوانند شکایت کنند.
لذا، سناریوی توطئه گرانه مدیریت با حمایت اداره کاراینطوراجراء میشود که مدیریت علیرغم اینکه کارخانه درحال کاروتولیدست وپیمانکارهایی درآنجا کارمیکنند دراقدامی غیرقانونی انحلال شرکت را اعلام نموده ، وبدینوسیله کارگران رسمی و با سابقه این شرکت را اخراج واز ورود آنان به کارخانه ممانعت نموده . این تصمیم مدیریت موجب اعتراض شدید کارگران و تجمعات اخیر آنان است.
اعمال این طرح که با ترفندهای شکاف افکنانه بین کارگران نیز پیش میرود، باهدف تحمیل شرایط برده وار همراه با عدم امنیت شغلی برای این قبیل کارگران که همواره در دفاع از حقوقشان پیشقدم بوده اند، موجب پراکندگی صفوف آنان و تمکین وخاموشی کارگردرمقابل فشارهای مدیریت خواهدشد.
لذا، مدیریت وصاحبان شرکت باخیالی آسوده تروباقدرت مانوربیشتر دراستثمارو بیحقوقی کارگران، به انباشت سود و منافع خود ادامه خواهند داد و در این راه طبق معمول از حمایت های توجیه گرانه مسئولین اداره کارنیز برخواردارند.
٦ آبان ۱۳۹۴
*************
بعداز یک هفته بلاتکلیفی، کارگران صنایع فلزی ایران مقابل اداره کار اسلامشهر تجمع کردند
امروز شنبه ۲ آبان ۹۴ کماکان کارگران رسمی شرکت صنایع فلزی ایران پشت دربهای بسته کارخانه قرار گرفتند.
بنابر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران امروز کارگران اخراجی بعد از تداوم اخراجشان و ممانعت از ورودشان به شرکت، به طور دسته جمعی در مقابل اداره کار اسلامشهر تجمع نمودند.
رئیس اداره کار اسلام شهر به میان کارگران آمد و بعد از شنیدن وقایع اتفاق افتاده در هفته گذشته به کارگران قول داد که در روز سه شنبه هفته ی جاری در شرکت صنایع فلزی ایران با مدیر عامل آن دیداری خواهد کرد تا درباره حل این مشکل چاره اندیشی کنند.
لازم به ذکر است کارگران صنایع فلزی ایران از شنبه گذشته پشت دربهای بسته قرار گرفتند و مدیریت خواهان باخرید ی اجباری کارکنان با سابقه زیر بیست سال میباشد.
۳ آبان ۱۳۹۴
*************
تجمع اعتراضی کارگران رسمی صنایع فلزی چهارمین روز خود را پشت سر گذاشت
امروز ۲۸ مهر ماه برای چهارمین روز متوالی کارگران اخراجی صنایع فلزی دست به تجمع در مقابل درب کارخانه زدند اما بر خلاف روزهای گذشته، آنان بدون مقاومتی از سوی مدیریت کارخانه وارد آن شدند.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، تجمع کارگران صنایع فلزی در حالی در محوطه کارخانه ادامه داشت که در فرمانداری تهران جلسه ای با شرکت مقامات امنیتی استان، نماینده های کارگران و مدیر عامل کارخانه تشکیل شده بود. در این جلسه بر اساس اظهار نماینده های کارگران که اخراج کارگران رسمی صنایع فلزی را غیر قانونی عنوان میکردند فرمانداری مهلتی را برای استعلام از وزارت کار در مورد قانونی یا غیر قانونی بودن اخراج کارگران تعیین کرد.
بنا بر این گزارش، پس از جلسه فرمانداری نماینده های کارگران به وزارت کار مراجعه کردند و طی ملاقاتی با ظریفی آزاد نامه ای را جهت استعلام از وزارت کار مبنی بر اینکه آیا کارفرما میتواند بدون انحلال شرکت مادر(شرکت صنایع فلزی) اقدام به اخراج کارگران رسمی بکند تسلیم وی کردند. لازم به یادآوری است مدیریت کارخانجات شماره یک و دو کارخانجات صنایع فلزی به صرف انحلال دو شرکت تابعه این کارخانجات (شرکتهای زرین تهران و سازه های سنگین تهران) اقدام به صدور دستور تسویه کارگران رسمی کرده است. این در حالی است که کارگران رسمی صنایع فلزی شماره یک و شماره دو، طرف قرارداد با شرکت صنایع فلزی ایران هستند.
کارگران صنایع فلزی اعلام کرده اند پس از تعطیلات پیش رو، از روز یکشنبه هفته آینده پیگیر خواستهای خود خواهند شد.
۲۸ مهر ماه ۱۳۹۴
*************
سومین روز اعتراض و تجمع کارگران رسمی شرکت صنایع فلزی
امروز ۲٧ مهر ماه نیز همانند دو روز گذشته کارگران اخراجی صنایع فلزی ایران از ساعات اولیه صبح پشت دربهای بسته شرکت تجمع کردند.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، کارگران اخراجی صنایع فلزی امروز ضمن تسلیم شکایتی بر علیه مدیر عامل کارخانه در دادسرای یافت آباد، بار دیگر دست به تجمع در مقابل دفتر شرکت هلدینگ تجارت الماس مبین در خیابان ولیعصر زدند. در پی این تجمع امروز نیز مسئولین این شرکت همچون دیروز اعلام کردند درب کارخانه باز است و از کارگران خواستند تا با حضور در کارخانه با آنان مذاکره بشود. هدایت کارگران از درب این شرکت به کارخانه درحالی هم دیروز و هم امروز صورت گرفت که در هر دو روز درب کارخانه در اول صبح به روی کارگران بسته بود.
بنا بر این گزارش، در مذاکره ای که امروز در کارخانه میان نماینده های کارگران و مدیر عامل کارخانه صورت گرفت وی اعلام کرد که دیگر صنایع فلزی هیچ نیروی کار رسمی را نمی پذیرد و همچنان صحبتهای دیروزش را مبنی بر بازنشسته کردن کارگران بالای بیست سابقه کار و بازخرید مابقی آنان را مطرح کرد.
بنا بر اظهار کارگران صنایع فلزی، طرح بازنشسته کردن کارگران بالای بیست سال سابقه کار و همچنین بازنشسته کردن تعدای دیگر از کارگران که موعد بازنشستگی شان طی سه ماه آینده فرا می رسد(به شرط پرداخت حقوق شان در این سه ماه) باعث چند دستگی میان این کارگران و کارگرانی شده است که زیر بیست سال سابقه کار دارند و مدیریت کارخانه در پی بازخرید آنان است. مدیریت شرکت که طی روزهای گذشته طرح بازخرید کارگران زیر بیست سال سابقه را به ازای هر سال سابقه، پرداخت یکماه حقوق به عنوان سنوات کرده بود امروز اعلام کرد کارگران با سابقه زیر بیست سال کار یا به ازای هر سال سابقه با دو ماه و نیم سنوات باز خرید بشوند، یا جهت پر شدن سابقه شان به بیمه بیکاری معرفی شوند و یا جهت پر شدن سابقه شان چند سالی به عنوان کارگر قرارداد موقت در شرکت کار بکنند.
از آنجا که کارگران رسمی صنایع فلزی که درب کارخانه به روی شان بسته شده است اعتمادی به مدیریت کارخانه ندارند خواهان مکتوب شدن هر گونه توافقی در فرمانداری استان تهران شده اند. هر چند که کارگرانی که زیر بیست سال سابقه کار دارند با این مسئله نیز موافق نیستند و خواهان بازگشت بکار خود به عنوان کارگر رسمی می باشند.
۲٧ مهر ماه ۱۳۹۴
*************
اقدام به خودکشی نماینده اخراجی کارگران پتروشیمی فرآورش
بدنبال اعتصاب سه روزه کارگران پیمانکاری فراورش در مجتمع پتروشیمی بندر امام که منجر به جلوگیری از ورود سه نفر از نماینده های کارگران توسط حراست به مجتمع شد کارگران این شرکت با شرط تحقق خواستهای شان و همچنین بازگشت بکار همکارانشان به اعتصاب خود خاتمه دادند و اعلام کردند چنانچه نماینده هایشان بر سر کار باز نگردند بار دیگر دست به اعتصاب خواهند زد.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، در طول هفته گذشته کشمکش میان کارگران و مدیریت شرکت در عین حال که زمزمه اعتصاب در میان کارگران در گرفته بود ادامه داشت تا اینکه مدیریت مجبور شد دو نفر از این نماینده ها بر سر کارشان حاضر شوند اما از ورود یکی دیگر از نماینده ها به نام رحیم بساق ممانعت به عمل آورد.
بنا بر این گزارش، بدنبال این وضعیت و در حالی که کارگران پتروشیمی فراوارش خواهان بازگشت بکار این نماینده خود بودند وی با مراجعه به حراست مجتمع پتروشیمی بندر امام اعلام کرد چنانچه به فوریت بر سر کارش بازگردانده نشود دست به خودکشی خواهد زد که با بی تفاوتی و برخورد نامناسب مسئولین حراست مواجه شد و بدنبال این وضعیت وی ۱۱ صبح امروز ۲٧ مهر ماه با خوردن سم تهدید خود مبنی بر خودکشی را عملی نمود.
همکاران رحیم بساق، پس از اقدام به خود کشی وی، بطور اتفاقی متوجه این مسئله شدند و بلافاصله او را به بیمارستان رساندند. در حال حاضر علیرغم وضعیت نامناسب جسمانی این نماینده کارگران پتروشیمی فراوارش، خطر مرگ وی بر طرف شده است و در حال حاضر در بیمارستان بسر می برد.
هزاران کارگر پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام و دیگر پتروشیمی های منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر از سال ۱۳٨۹ مبارزه پیگیری را برای امحا شرکتهای پیمانکاری و برخورداری از حقوق و مزایای یکسان با کارگران قرارداد مستقیم آغاز کرده اند. این مبارزات در دولت دهم منجر به صدور بخشنامه انحلال شرکتهای پیمانکاری شد با اینحال وزارت نفت و صنایع پتروشیمی به عنوان زیر مجموعه این وزارتخانه از اجرای این بخشنامه طفره رفتند و در آندوره فقط درصد کمی از این کارگران در نتیجه اعتصابات فراوان موفق به انعقاد قرارداد مستقیم با کارفرما شدند. با روی کار آمدن دولت روحانی و اعمال سیاستهای ضد کارگری تر از سوی این دولت، بخشنامه حذف شرکتهای پیمانکاری ملغی شد و در نتیجه ی مبارزات پیگیرانه کارگران پیمانکاری صنایع پتروشیمی بویژه در مجتمع پتروشیمی بند امام و دیگر مجتمع های پتروشیمی در منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر مزایائی به آنان تعلق گرفت اما این مزایا در طول ماههای گذشته به بهانه های مختلف کم شد که منجر به اعتصابات ماهها و هفته های گذشته در پتروشیمی های مختلف منجمله پتروشیمی فراورش، اروند تندگویان، فجر و... شده است.
۲٧ مهر ماه ۱۳۹۴
*************
کارگران صنایع فلزی دست به تجمع در مقابل شرکت هلدینگ تجارت الماس مبین زدند
بدنبال ممانعت از ورود ۳۱۰ کارگر رسمی کارخانه صنایع فلزی ایران و انحلال این شرکت که از صبح دیروز کلید خورد و ورود معترضانه این کارگران به کارخانه و طرح شکایت در وزارت کار، صبح امروز بار دیگر آنان به محل کارخانه امدند اما با محکم کاری درب کارخانه مواجه شدند و همانجا تصمیم به تجمع در مقابل دفتر شرکت هلدینگ تجارت الماس مبین گرفتند.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، پس از تجمع کارگران رسمی صنایع فلزی در مقابل دفتر شرکت هلدینگ تجارت الماس مبین در خیابان ولیعصر، بلافاصله به آنان اعلام شد درب کارخانه باز است. بروید کارخانه و با مدیر عامل صحبت کنید. در پی این وضعیت کارگران با گرفتن پول اتوبوسهایی که توسط آنها به محل دفتر شرکت آمده بودند عازم کارخانه شدند.
بنا بر این گزارش، پس از حضور کارگران در محل کارخانه، مدیر عامل کارخانه طی نشستی با نماینده های کارگران اعلام کرد: ۱- فردا با پرداخت ۴ درصد هزینه بیمه تامین اجتماعی سی الی چهل نفر از کارگران که سابقه شان جهت بازنشستگی پر شده است اقدام به بازنشسته کردن آنان خواهد کرد ۲- با پرداخت ماهیانه هشتصد الی یک میلیون تومان به آندسته از کارگران (حدود ٨۰ نفر) که تا سه ماه آینده موعد بازنشستگی شان فرا می رسد آنان می باید تا آنزمان به کارخانه نیایند تا بدین شکل بازنشسته شوند ۳- مابقی کارگران(حدود ۱۹۰ نفر) که زیر ۲۰ سال سابقه کار دارند باز خرید خواهند شد.
بدنبال مذاکرات نماینده های کارگران با مدیر عامل کارخانه و اعلام آن به کارگران، آنان حاضر به قبول این پیشنهادات نشدند و تصمیم گرفتند فردا با حضور در محل کارخانه نسبت به چگونگی مقابله با انحلال کارخانه تصمیم گیری کنند. دیروز و بدنبال شکستن درب کارخانه توسط کارگران، از صبح امروز نیروی انتظامی جهت جلوگیری از ورود کارگران به کارخانه در محل مستقر شده است.
شرکت هلدینگ تجارت الماس مبین از شهریور ماه سال گذشته، پس از در اختیار گرفتن اداره کارخانجات شماره ۱ و شماره ۲ صنایع فلزی، ابتدا به بهانه نوسازی اقدام به تخریب و انتقال کارگران کارخانه شماره ۱ به کارخانه شماره ۲ کرد، سپس در ادامه سیاست به تعطیلی کشاندن این مجموعه صنعتی بزرگ و قدیمی، دهها کارگر قراردادی را اخراج و از اوایل مهر ماه جاری حدود ۲۰۵ کارگر قراردادی باقی مانده را به دو شرکت پیمانکاری که خطوط تولید کارخانه را در اختیار آنها گذاشته است منتقل نمود.
شرکت هلدینگ تجارت الماس مبین در حالی اقدام به اخراج ۳۱۰ کارگر رسمی و انحلال شرکتهای زرین تهران و سازه های سنگین تهران (مجموعه کارخانجات معظم صنایع فلزی ایران) کرده است که با توجه به ادامه تولید از طریق سپردن خطوط تولید به دست دو شرکت پیمانکاری، قانونا نمی تواند اقدام به انحلال شرکت کند. شرکت هلدینگ تجارت الماس مبین یک شرکت سرمایه گذاری در شرکت های مخابراتی، همراه ، ساختمانی ، خودرویی ، عملیات مالی و سرمایه گذاری است که از شهریور ماه سال گذشته کارخانجات صنایع فلزی شماره ۱ و ۲ را در اختیار گرفته است.
٢٦ مهر ماه ۱۳۹۴
*************
صبح امروز درب کارخانه صنایع فلزی ایران به روی ۳۱۰ کارگر رسمی بسته شد
بدنبال اخراج همه کارگران قراردادی کارخانجات صنایع فلزی ایران(۲۰۵ نفر) در اوایل مهر ماه جاری و انتقال آنها به دو شرکت پیمانکار، صبح امروز مدیریت کارخانه درب کارخانه را به روی ۳۱۰ کارگر رسمی بست.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، دیروز جمعه، نگهبانی کارخانه طی تماسی با این کارگران به آنان اعلام کرده بود شرکت منحل شده و همه شما اخراج هستید. در عین حال مدیریت کارخانه طی دستوری به سرویسهای کارخانه، از آنان خواسته بود کارگران رسمی را به کارخانه نیاورند.
بنا بر این گزارش، بدنبال این اقدام از سوی مدیریت کارخانه، صبح امروز کارگران رسمی خودشان به کارخانه آمدند و پس از مواجه با درب بسته و ممانعت نگهبانی از ورودشان به کارخانه، موانع موجود را از سر راه برداشتند و معترضانه وارد کارخانه شدند. در پی این وضعیت نیروهای امنیتی در محل حاضر شدند و با مدیریت کارخانه اقدام به برگزاری جلسه کردند. در همین حال شورای کارخانه نیز عازم وزارت کار شده و شکایتی را در آنجا بر علیه مدیریت صنایع فلزی مطرح کردند.
بنا بر آخرین گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، پس از حضور نیروهای امنیتی در کارخانه و مراجعه شورای کارخانه به وزارت کار، مقرر شده است فردا مدیریت کارخانه در وزارت کار جهت پاسخ گوئی به اخراج کارگران رسمی و انحلال کارخانه حاضر شود. در همین حال، علیرغم قطع سرویسهای ایاب و ذهاب، کارگران صنایع فلزی مصمم هستند همچنان به اعتراض و حضور خود در کارخانه ادامه دهند.
۳۱۰ کارگر رسمی کارخانه صنایع فلزی صبح امروز پس از مراجعه به کارخانه با پارچه نوشته زیر که بر روی نرده های کارخانه نصب شده بود مواجه شدند:
"بدینوسیله به اطلاع کارکنان محترم شرکتهای زرین تهران و سازه های سنگین تهران می رساند پیرو آگهی مجمع عمومی فوق العاده مورخه ۹۳/۶/۱۵ شرکت صنایع زرین تهران و مجمع عمومی فوق العاده مورخ ۹۳/۶/۲۹ شرکت سازه های سنگین تهران انحلال دو شرکت صنایع زرین تهران و سازه های سنگین تهران اعلام می گردد لذا کلیه کارکنان این دو شرکت میتوانند جهت انجام مراحل تسویه حساب به دفتر تسویه واقع در کارخانه شماره یک صنایع فلزی مراجعه کنند"
۲۵ مهر ماه ۱۳۹۴
*************
اعتصاب در شرکت فرآورش مجتمع پتروشیمی بندر امام
بدنبال اعتراضات واعتصابات متعدد چند ماه گذشته درشرکتهای پتروشیمی مجتمع پتروشیمی بندر امام و منجمله شرکت پیمانکاری فرآورش و موفقیت کارگران این شرکت در دستیابی به خواسته هایشان، مسئولین پتروشیمی فراورش در اقدامی جدید با حساب سازی و دستکاری در نحوه پرداخت مزایا، اقدام به کاهش مزایای پرداختی به کارگران کردند.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه ازاد کارگران ایران، بدنبال این اقدام از سوی مسئولین پتروشیمی فراورش، کارگران پیمانکاری این پتروشیمی از روز یکشنبه هفته جاری بصورت محدود دست به اعتصاب زدند و در پی بی توجهی کارفرما به خواست شان، از روز دوشنبه بطور یکپارچه ای دست از کار کشیدند.
بنا بر این گزارش، با تشدید اعتراض از سوی کارگران پتروشیمی فراورش و احتمال سرایت این اعتصاب به سایر بخشهای مجتمع پتروشیمی بندر امام، حراست این مجتمع بزرگ پتروشیمی با مصادره کارت تردد و کارت ساعت سه نفر از نماینده های کارگران از ورود آنان به مجتمع ممانعت کردند و طی مذاکراتی با این نماینده ها، ورود آنان به محل کارشان را منوط به پایان بی سر و صدای اعتصاب کردند. اما کارگران اعتصابی با مشاهده این وضعیت بر ادامه اعتصاب خود پای فشردند و حاضر به عقب نشینی نشدند.
بنابر آخرین گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، در پی این وضعیت، صبح امروز کارگران اعتصابی طی نشستی مشورتی با نماینده های خود که کارتهای تردد و ورودشان به شرکت توسط حراست مجتمع پتروشیمی بندر امام مصادره شده است ضمن تاکید بر تحقق خواست هایشان به اعتصاب خود خاتمه دادند و اعلام کردند چنانچه از روز شنبه همچنان از ورود نماینده های شان به شرکت جلوگیری شود بار دیگر اعتصاب را از سر خواهند گرفت.
۱۵ مهر ماه ۱۳۹۴
*************
گزارش از شرکت نفتی سپنتا: ظلم به کارگر بردگی مدرن
گزارش رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران از طریق ایمیل: ما کارگران شرکت نفتی سپنتا بین الملل به کارفرمایی مراد شیرانی و نظارت مناطق نفت خیز جنوب ۱۶ماه است حقوق و بیمه نکرده ایم و زیر شرایط سخت کارگری آب وهوایی و تغذیه در بیابانهای خوزستان و گرمای۶۰ درجه مورد بردگی و استعمار شرکت سپنتا بین الملل و شرکت مناطق نفت خیز جنوب قرار گرفته ایم و دائما تهدید به ندادن ۱۶ماه حقوق شده ایم حدود پانصد نفر از کارگران به علت اعتصاب اخراج شدند و کارگران اخراجی قربانی زد و بند و اختلاس مراد،شیرانی ربیس،شرکت سپنتا. و ریسان مناطق نفتخیز جنوب با همکاری اداره کار اهواز شده اند.و بردگی و استعمار انسان در قرن ۲۱ صورت میگرد.دیگر کارکنان شاغل در سپنتا برده تام شده اند در کلیه روزنامه ها از اعتصاب ما نوشتند وعکس گذاشتند ولی شرکت نفت حاضر به رسیدگی به مشکل ما نیست
*************
۲۵۰ کارگرشرکت صنایع فلزی ایران اخراج شدند
امروز سه شنبه ۳۱ شهریور ماه تمامی کارگران قرار دادی شرکتهای صنایع فلزی ایران از کار اخراج شدند
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران امروز ساعت چهار بعد ازظهر، بعد از پایان ساعت کاری کارکنان،امور اداری شرکت صنایع فلزی ایران از تمام نیروهای قراردادی که تعداد آنان حدود ۲۵۰ نفر میباشد،درخواست میکند تا شرکت را ترک نکنند و بعد ازترک نیروهای رسمی از شرکت ،برگه های اخراج این کارگران را به دستشان میدهند
این کارگران که از هر دو شرکت شماره یک و دو بوده اند از سه الی ده سال سابقه کاربرخوردار بوده اند و کارفرما به بهانه اتمام قرارداد ،تمامی آنان را اخراج نموده است
امروز بعد از اخراج این کارگران ، مدیریت شرکت چک حقوق و مزایای این کارگران را صادر میکند و از آنان میخواهد اگر تمایل دارند میتوانند از این به بعد بدون ناهار و سرویس ایاب و ذهاب د برای پیمانکار که جدیدا چند خطوط تولید این شرکت به آنان واگذار گردیده ، کار کنند
در خبر منتشر شده در روز ۱٧ شهریور ماه از سوی سایت اتحاد نیز داشتیم که کارمندان صنایع فلزی سه ماه است حقوقی دریافت نکرده اند و حقوق نزدیک به پانصد کارگر این کارخانه نیز با تاخیر بیست روزه آنهم در دو نوبت پرداخت میشود.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، در حال حاضر تولید در این کارخانه در حدی است که کارگران قادر به اضافه کاری نیستند و فقط حداقل دستمزد را دریافت میکنند همچنین مدت شش ماه است که حق بیمه کارگران نیز به حساب سازمان تامین اجتماعی واریز نشده است.
کارخانجات صنایع فلزی شماره ۱ و ۲ در شهریور ماه سال ۹۲ و بدنبال اعتراضات گسترده کارگران به شرکت تجاری الماس مبین (متعلق به مجموعه شرکتهای تعاونی سپاه پاسداران) واگذار شد. بنا بر اظهار کارگران کارخانه صنایع فلزی بدنبال تعطیلی کارخانه شماره ۱ و انتقال کارگران آن به کارخانه شماره ۲ ، شرایط در این کارخانه نیز هر روز بدتر می شود.
۳۱ شهریور ۹۴
*************
سه ماه عدم پرداخت حقوق کارمندان صنایع فلزی و تاخیر در پرداخت حقوق کارگران
کارمندان صنایع فلزی سه ماه است حقوقی دریافت نکرده اند و حقوق نزدیک به پانصد کارگر این کارخانه نیز با تاخیر بیست روزه آنهم در دو نوبت پرداخت میشود.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، در حال حاضر تولید در این کارخانه در حدی است که کارگران قادر به اضافه کاری نیستند و فقط حداقل دستمزد را دریافت میکنند. کارگران اغلب کارخانه ها در سطح کشور بدلیل پایین بودن حداقل مزد به ناچار برای گذران زندگی دست به اضافه کاری می زنند. همچنین مدت شش ماه است که حق بیمه کارگران نیز به حساب سازمان تامین اجتماعی واریز نشده است.
کارخانجات صنایع فلزی شماره ۱ و ۲ در شهریور ماه سال ۹۲ و بدنبال اعتراضات گسترده کارگران به شرکت تجاری الماس مبین (متعلق به مجموعه شرکتهای تعاونی سپاه پاسداران) واگذار شد. بنا بر اظهار کارگران کارخانه صنایع فلزی بدنبال تعطیلی کارخانه شماره ۲ و انتقال کارگران آن به کارخانه شماره ۱ ، شرایط در این کارخانه نیز هر روز بدتر می شود.
۱٧ شهریور ۱۳۹۴
*************
اعتصاب رانندگان خودروهای حمل قطعات شرکت قالبهای صنعتی ایران خودرو
رانندگان خودروهای حمل قطعات (تریلی) شرکت قالبهای صنعتی ایران خودرو به دلیل پرداخت نشدن دستمزدشان امروز یکشنبه ۱۵ شهریور ۹۴ دست از کار کشیدند.
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران پیمانکار مربوطه با حدود یازده راننده با تریلرهای خود، حمل قطعات این شرکت را بعهده دارند و پیمانکار به هرکدام از رانندگان بابت هربار حمل قطعات مبلغ سیصدهزار تومان قرارداد بسته است
پیمانکار حمل قطعات مبلغ یک و نیم میلیارد تومان از شرکت مادر (قالبهای صتعتی ایران خودرو) طلب دارد و به رانندگان قول داده است در صورت وصول این طلب با آنان تسویه نماید.
درضمن شرکت قالبهای صتعتی ایران خودرو بعلت کمبود منابع مالی مقرر نموده بود تا به میزان طلب پیمانکار مربوطه ضایعات ورق دراختیارش بگذارند تا طلب خود را از محل فروش این ضایعات وصول نماید که این امر انجام نشده است.
امروز بعد از اعتصاب رانندگان، شرکت قالبهای صنعتی ایران خودرو برای جابه جایی و حمل قطعات مجبور به استفاده از خودروهای متفرقه شد که به هر کدام از آنان بابت حمل قطعات مبلغ پانصد هزار تومان پرداخت نمود.
لازم به ذکر است شرکت های خودرو ساز شدیداً دچار بحران کمبود نقدینگی وعدم خرید محصولات شان در بازار هستند که آثارش روزبروز نمایان تر می شود از پرداخت حقوق مرداد پرنسل در دو نوبت (بار اول هفتاد درصد حقوق و ده روز بعد سی درصد بقیه حقوق مرداد را پرداخت کردند) نپرداختن بن کارگری ۹۳، قطع کلیه مزایای نقدی مانند حق سفر و بن ۹۴ که ماه به ماه قرار بر پرداخت آن بود که سه ماه آن را پرداخت نمودند و دوماه دیگر را نپرداختند و...وشایعاتی مبنی بر برچیدن شیفت سوم و برقراری دونوبت شیفت هفت ساعته با حذف ناهار وکم کردن سرویس های ایاب وذهاب و...
به همین جهت رانندگان خودروهای حمل قطعه (تریلی) از امروز صبح اعتصاب خود را آغاز نمودند و همچنان ادامه دارد.
۱۵ شهریور ۹۴
*************
کارگران کارخانه فرش غرب کرمانشاه در آستانه اخراج قرار گرفتند
اتحادیه آزاد کارگران ایران: ۴۰ نفر از کارگران کارخانه فرش غرب کرمانشاه توسط کارفرما تحت فشار قرار گرفته اند تا بازخرید شوند
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران کارگران فرش غرب کرمانشاه که همگی قرارداد دایم میباشند به بهانه سودآور نبودن تولیدات کارخانه و تغییر کاربری خط تولید ،با بیش از ۱٨ تا ۲۰ سال سابقه کار تهدید به اخراج و بازخرید خدمت شدند
درضمن در طول این مدت با جابه جایی های مکرر مالک کارخانه و فروش تجهیزات و وسایل تولید عملا شرایط را برای تعطیلی کارخانه فراهم نموده اند
کارفرما به ترفندهای گوناگون درصدد اخراج این ۴۰ نفر کارگر باقی مانده این کارخانه است تا به طورکامل بتواند کارخانه فرش غرب کرمانشاه را تعطیل نماید
گفتنی است این کارخانه در طول سالیان گذشته بارها کارگران خود را تعدیل و اخراج نموده است
۷ شهریور ۹۴
*************
سومین روزاعتصاب کارگران شرکتهای پیمانکاری شاغل درپتروشیمی فرآورش بندرامام
امروز کارگران شرکت پیمانکاری رامپکو شاغل در پتروشیمی فرآورش بندر امام سومین روز اعتصاب خود را پشت سر گذاشتند.
طبق خبرهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران امروز دوشنبه ۱۲/۵/۹۴ کارگران شرکت پیمانکاری رامپکو شاغل در پتروشیمی فرآورش بندر امام با مطالبه محوری اجرای ابلاغیه اخیر وزارت کار مبنی بر یکسان سازی مزایای کارگران پیمانکار و رسمی درپتروشیمی سومین روزاعتصاب خودرا پشت سر گذراندند
مذاکرات و رایزنی های مسئولین کارفرما با کارگران درطول روز ادامه داشت.
کارفرما اظهارداشت که این ابلاغیه لازم الاجراست اما نه فقط برای شرکت فرآورش ، بلکه برای کلیه پیمانکاری های شرکتهای پتروشیمی بندرامام ،باید سیاستگذاری و اجراگرددو بفوریت مقدورنیست.
درادامه مذاکرات انجام شده مقررگردید که بمنظورجبران اختلاف مزایا مبلغ سه میلیون ریال به حقوق کارگران افزوده شود و اجرای ابلاغیه معاونت وزارت تعاون٬ کار و رفاه اجتماعی پیگیری شود.
این توافق در آخرین ساعت کاری حاصل شد ومقرر گردیدکه این توافق در صورتجلسه ایی تنظیم وامضاء گردد.
بواسطه اتمام وقت اداری تنظیم این صورتجلسه ناتمام ماندو به صبح روز سه شنبه موکول گردید.
کارگران اعلام کردند در صورت صدور و امضاء این توافقنامه فردا سرکارخود حاضر خواهند شد و کار تولید را شروع خواهند کرد و لی در غیر اینصورت تا حصول نتیجه مطلوب به اعتصاب خود ادامه خواهند داد.
۱۲ مرداد ۹۴
*************
دومین روز اعتصاب کارگران پیمانکار شرکت فرآورش پتروشیمی بندر امام
کارگران پیمانکار شرکت فرآورش پتروشیمی بندر امام از دیروز شنبه ۱۰ مرداد ۹۴ در اعتصاب به سر میبرند
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران بدنبال انتشار بخشنامه ای از طرف معاونت وزارت کار مبنی بر یکسان سازی پرداخت مزایای کارگران نیروهای پیمانی با کارگران رسمی شرکت ها که در تاریخ ۳۰/۴/۹۴ منتشر شده بود وبدنبال اختلاف فاحش این مزایادر منطقه پتروشیمی های ماهشهر بین نیروهای کارگاه های پیمانکاری و گارگاه های مادر(کارفرما) ٬ کارگران شرکت فرآورش پتروشیمی بندرامام از دیروز صبح شنبه ۱۰ مرداد ماه در یک حرکت یکپارچه و متحدانه با مطالبه محوری اجرای این مصوبه و رفع تبعیض واختلاف مزایا ی خود با سایرنیروهای کارفرمای اصلی٬ از صبح دیروز شنبه دست از کار کشیدند.
پس از آغاز اعتصاب مسئولین محل و حراست پتروشیمی درجمع کارگران حاضر شده و سعی در قانع کردن کارگران در بازگشت بکارشان داشتند.
اما کارگران اعلام داشتند تا حصول تضمین مطمئن درجهت اجرای یکسان سازی پرداخت مزایای آنها با سایر نیروهای کارفرمای اصلی ٬ به اعتصاب ادامه خواهند داد.
اخبار ادامه اعتصاب و نتایج آن متعاقباً به اطلاع خواهد رسید.
۱۱ مرداد ۹۴
*************
اخراج سازی و عدم تمدید دفترچه های درمانی کارگران کارخانه صنایع فلزی
بدنبال واگذاری کارخانجات صنایع فلزی شماره یک و دو به شرکت تجاری الماس مبین در شهریور ماه سال ۹۲ که توام با پرداخت سنوات بازنشستگان این کارخانجات، پرداخت معوقات کارگران شاغل و به روز کردن پرداخت حقوق ماهیانه کارگران بود این شرکت به تدریج سهام اغلب کارگران را خریداری و پس از رساندن سهم خود به بالای ۵۰ درصد، در اولین اقدام برای تعطیلی این کارخانجات، دست به تعطیلی کارخانه شماره یک به بهانه نوسازی زد، کلیه دستگاههای آنرا تخلیه و همه کارگران را به کارخانه شماره ۲ منتقل نمود. شرکت تجاری الماس مبین یک شرکت هلدینگ می باشد.
بنا بر اظهار کارگران کارخانه صنایع فلزی، در ادامه این اقدامات از سوی این شرکت که با هدف تعطیلی کارخانه صورت میگیرد علیرغم اینکه این کارخانه در حال حاضر حدود ۵۰۰ کارگر دارد دو قسمت از خط تولید آن به یک شرکت پیمانکاری واگذار شده است و از اول سال تاکنون ۷۰ نفر از کارگران قراردادی از کار اخراج شده اند و فشارهای زیادی به انحا مختلف بر روی کارگران اعمال میشود.
بنا بر این اظهارات، حقوق کارگران با تاخیر پرداخت میشود، دو ماه از حق بیمه کارگران از سال گذشته و ماههای خرداد و تیر امسال پرداخت نشده است و به همین دلیل بسیاری از کارگران قادر به تمدید دفترچه های خود نیستند، به علت اینکه کارفرما حاضر به پرداخت ۴ درصد جریمه مشمول کارهای سخت و زیان آور نیست علیرغم فرا رسیدن موعد بازنشستگی بسیاری از کارگران، آنان قادر به بازنشستگی نیستند و کارفرما در برخورد به این مسئله، به کارگرانی که ۲۰ سال سابقه خود را تکمیل کرده اند اعلام نموده است، بروید خانه هایتان هر موقع پول داشتیم نسبت به بازنشستگی شما اقدام خواهیم کرد.همچنین در حالی که حق بیمه تکمیلی از حقوق کارگران کسر میشود کارفرما بابت فاکتورهایی که کارگران ارائه میدهند پولی پرداخت نمیکند.
بدلیل وجود سنتهای اعتراضی قوی در کارخانجات صنایع فلزی، کارفرما در اقدامی دیگر با هدف بخش بخش کردن کارگران و جلوگیری از اعتراضات متحدانه آنها، هنگام برگزاری مجمع عمومی و رای گیری جهت تشکیل شورای کارخانه از شرکت کارگران قراردادی در مجمع و رای گیری ممانعت به عمل آورد و علیرغم اینکه کارخانه صنایع فلزی شماره یک کاملا تعطیل شده است و آنان با کارگران صنایع فلزی شماره ۲ در زیر یک سقف کار میکنند از انتخاب یک شورا جلوگیری و تشکیل شورای جداگانه ای را به کارگران منتقل شده صنایع فلزی شماره یک و کارگران شماره ۲ تحمیل نمود و همین وضعیت بویژه جلوگیری از شرکت کارگران قراردادی در رای گیری برای تشکیل شورا، باعث شد تا کارگران دارای فقط دو نفر نماینده بشوند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - دهم مرداد ماه ۱۳۹۴
*************
اعتصاب ۱۵۰۰ کارگر شرکت قالبهای صنعتی سایپا
حدود ۱۵۰۰ کارگر شرکت قالبهای صنعتی سایپا صبح دیروز در اعتراض به تاخیر در پرداخت مزد و برای دست یابی به برخی مطالبات دیگرشان دست به اعتصاب زدند.
در این شرکت از اول سالجاری تاکنون یکبار آکورد و دو بار بن داده شده است. این در حالی است که سال گذشته هر ماهه آکورد بن و پرداخت میشد. در عین حال که بن های پرداختی امسال کم تر از سال گذشته بود.
بنا بر اظهار کارگران این کارخانه صنعتی که جزو شرکتهای بزرگ تابعه سایپا می باشد در حالیکه از اسفند ماه سال گذشته طرح طبقه بندی مشاغل در این کارخانه اجرا شده است و در فیش حقوقی کارگران اعمال میشود اما هنوز از اعمال اجرای این طرح در حکم کارگزینی آنان خبری نیست. طرح طبقه بندی مشاغل پارسال و در پی اعتراضات کارگران شرکت قالبهای صنعتی به اجرا در آمد. همچنین بدلیل نبود نقدینگی برای پرداخت سنوات کارگران، علیرغم رسیدن موعد بازنشستگی بسیاری از آنان، این کارگران قادر به بازنشسته شدن نیستند. بنا بر اظهار کارگران شرکت قالبهای صنعتی در حالی مسئولین شرکت از نبود نقدینگی برای پرداخت سنوات کارگران در معرض بازنشستگی صحبت میکنند که مدیران شرکت حقوقهای آنچنانی دریافت میکنند.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، اعتصاب صبح دیروز کارگران شرکت قالبهای صنعتی سایپا بدلیل نارضایتی کارگران از شرایط موجود و تاخیر در پرداخت مزد از اول صبح از سالنهای یک و دو، شامل ماشین کاری و فینیشینگ شروع شد و بسرعت به سالنهای دیگر کشیده شد.
در پی این اعتصاب یکی از مدیران شرکت با حضور در میان کارگران طی مذاکراتی با آنان ضمن دادن وعده رسیدگی به خواستهای کارگران اعلام کرد که مشکلاتی که شما با آن مواجه هستید در کلیه شرکتهای تابعه سایپا وجود دارد.
بنا بر این گزارش، این اعتصاب از آنجا که یک اعتصاب هشداری از سوی کارگران بود ساعت ده صبح دیروز پس از وعده های یکی از مدیران شرکت خاتمه پیدا کرد و کارگران با اعلام اینکه مصرانه خواهان تحقق خواست هایشان هستند بر سر کارهای خود بازگشتند.
۷ مرداد ماه ۱۳۹۴
*************
دو کارگر شرکت استیم پتروشیمی ایلام کشته شدند
دو تن از کارگران شرکت استیم پتروشیمی ایلام بر اثر شکسته شدن و سقوط بوم جرثقیل جان باختند
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران آقایان محمدحواسی و نوروز کریمی از کارگران شرکت استیم پتروشیمی ایلام که در ۱۵ کیلومتری شهر ایلام واقع شده است در روز یکشنبه ٧ تیرماه بر اثر شکسته شدن و سقوط بوم جرثقیل دچار حادثه شدند و در دم جان باختند.
لازم به ذکر است این کارگران متاهل بوده اند
اتحادیه آزاد کارگران ایران به خانواده این عزیزان و کارگران شرکت استیم این ضایعه را تسلیت میگوید.
٩ تیر ٩۴
*************
کارگران فارسیت دورود شب گذشته بعد از نه روز تحصن، به شهرشان بازگشتند
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، کارگران معترض فارسیت دورود که از روز سه شنبه ٢٦ خرداد ماه ٩۴ جهت اعتراض به تعطیلی کارگاه و عدم پاسخگویی مسئولین به تهران آمده و در مقابل وزارت کار دست به تحصن زده بودند بعدازکشمکش های نه روزه با مدیرعامل و اداره کار ونمایندگان سازمان تامین اجتماعی وعدم توافق نهایی، سرانجام با مذاکرات وقرارهایی که با نماینده شهرستان درود (آقای عباس قائدرحمت) درمجلس شورای اسلامی داشتند به شهر خودبازگشتند.
طبق گزارش پیشین که درهمین سایت آمده بود ، بعلت عدم توافقی روشن و نهایی مقررگردید که نماینده شهرستان دروود با مسئولین کارخانه و وزیرکار گفتگو نموده و پیگیرمطالباتشان باشد.
.لذا کارگران در روز گذشته ضمن ادامه حضور درتهران، منتظرنتایج رایزنی های این نماینده با مسئولین ماندند.
این نماینده مجلس به کارگران گفته که باصحبت هایی که با آقای لطفی مدیرعامل کارخانه داشته، ایشان گفته اند که کارخانه تعطیل نشده و با راه اندازی مجدد، کارگران بکار گرفته خواهند شد.
نماینده کارگران نیز درصحبتی که با ایشان داشت ضمن قبول فرصت به مدیریت کارخانه برای تحقق وعده ها اعلام کردندکه درصورت عدم تحقق وعده داده شده ، کارگران برای پیگیری مطالباتشان مجدداً به تهران خواهند آمد.
روند آغاز مشکلات کارگران که از سال ۹۱ تا انتهای اسفند ماه سال گذشته ادامه داشته وبه تعدیل نیرو، عدم پرداخت ۱۵ ماه حقوق معوقه و تعلیق فعالیتهای کارخانه منجر شده، مشروحاً در گزارش قبلی آمده است. اوج گیری این مشکلات و ابهام در آینده نامعلوم کارخانه فارسیت درود (که از شرکت های فارس خوزستان و وابسته به شستا زیر مجموعه سازمان تامین اجتماعی است.) کارگران را ناچاراً برای رساندن صدایشان وبرای دستیابی به خواسته هایشان راهی تهران وحضور روزانه درمقابل وزارت کار و اقامت شبانه در بهشت زهرا کرده بود.
۳ تیر ٩۴
*************
هشتمین روز اعتراض کارگران فارسیت دورود
کارگران فارسیت دروود کماکان در پایتخت هستند
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران کارگران فارسیت دورود که از روز سه شنبه ٢٦ خرداد ماه ۹۴ جهت اعتراض به تعطیلی کارگاه و عدم پاسخگویی مسئولین به تهران آمده اند در مقابل وزارت کار دست به تحصن زده اند و شبها برای خواب به بهشت زهرا میروند
دیروز در هفتمین روز این اعتراض دو نفر از نمایندگان کارگران به همراه نماینده ی شرکت فارس خوزستان و مسئولین وزارت کار جلسه ایی جهت به توافق رسیدن و ترک پایتخت از جانب کارگران تشکیل دادند
در این جلسه سه پیشنهاد به کارگران داده شد
۱-هر کارگر با گرفتن سالی سه میلیون تومان سنوات بازخرید کند و با شرکت تسویه نماید
۲-کارگران میتوانند به اداره کار شکایت کنند و کارفرما مکلف است طبق رای هیئت های تشخیص و حل اختلاف با کارگران تسویه حساب نماید
۳- اگر فردا (یعنی امروز سه شنبه ٢ تیر) کارگران به تجمع خود در مقابل وزارت کار ادامه دهند عواقب این کار به عهده کارگران خواهد بود
نمایندگان کارگران این پیشنهادات را به کارگران مطرح نمودند قسمتی از کارگران با شنیدن تهدیدات وزارت کار به شهرشان بازگشتند ولی قسمت عمده کارگران امروز در بهشت زهرا مانده اند چرا که نماینده مجلس شهر دروود آقای عباس قائدرحمت طی دیداری با کارگران به آنان قول داده است تا در جلسه ایی که امروز با مسئولین ذیربط دارد تلاش خواهد کرد خواسته های کارگران را که بازگشایی کارخانه جزو الویت اول خواسته هایشان است را پیگیری نماید
لازم به ذکر است کارگران شرکت فارسیت دورود که بعد از تعطیلات نوروز در مراجعه به کارخانه با درب های بسته مواجه شده و مسئولان کارخانه اجازه ورود به آنها را ندادند به همین جهت یکشنبه ٢٣ فروردین ماه ٩۴ مقابل وزارت کار و امور اجتماعی در تهران تجمع کردند.اما با وعده و وعید مسئولین به شهرشان بازگشتند
این کارگران طی سال های اخیر دایما با مشکلات متعددی مواجه بودند؛ در روزهای آغازین سال جاری به یکباره از کار برکنار شدندبرخی از کارگران سابقه زیادی در این کارخانه دارند و از لحاظ سن و سال هم در شرایطی نیستند که بخواهند در محیط های دیگری کار کنند. این در حالی است برخی از آنها از لحاظ جسمانی نیز در شرایط خوبی به سر نمی برند.
به گفته این کارگران آنها بعد از تعطیلات نوروز (۱۵ فروردین ٩۴) برای کار به کارخانه می روند اما مسئولان شرکت فارسیت دورود اجازه ورود کارگران به کارخانه را نداده اند و اعلام کرده‌اند به دلیل مشکلات مالی و زیان ده بودن؛ قصد ادامهٔ فعالیت ندارد..
شرکت فارسیت دورود از مجموعه شرکت های فارس خوزستان و وابسته به شستا زیر مجموعه سازمان تامین اجتماعی کشور است.
مشکلات کارگران از روزی شروع شد که از سال ٩١ تا انتهای اسفند ماه سال گذشته ۱۵ ماه حقوق معوقه داشتند که طبق مصوبه جلسه ای که در سال ٩٢ شورای تامین استان و بانک رفاه و اعضای هیات مدیره شرکت فارس خوزستان برگزار شد به علت زیان ده بودن شرکت قرار شد به مسئولان این کارخانه ٦ ماه مهلت داده شود تا اصلاح ساختار صورت گیرد و دستگاههای جدید بیاورند و کارگران هم بیمه بیکاری بگیرند. تا خرداد ٩۳ بیمه بیکاری کارگران برقرار بود اما در این مدت نه تنها اصلاح ساختاری صورت نگرفت؛ بلکه ٦ ماه از بیمه کارگران خراب شد و ساعت کاری آنان که به دلیل سخت بودن شرایط کار و زیان آور بودن ٦ ساعت بود به ٨ ساعت تبدیل شد.
با اضافه شدن ساعت کار به ٨ ساعت؛ نیروی یک شیفت کاری اضافه به حساب آمد و بعد از ٢ ماه جلسه ای تشکیل شد و در این جلسه اعلام شد ١٠٦ نفر از نیروها اضافه هستند و قرار شد که شرکت منحل نشود و به ازای هر سال مبلغ 2 میلیون تومان تا سقف ٣٠ میلیون تومان به این افراد بدهند و بازخرید شوند. در این شرایط ١٣٠ نفر به این شکل رفتند. از آن به بعد یعنی از آبان ماه سال گذشته تا این لحظه شرکت هیچ محصولی تولید نکرده و به دلیل اصلاح ساختار و کاهش نیرو و بازخرید پرسنل، تولید متوقف شده است.
یکی دیگر از این کارگران در این خصوص می گوید: طی ماههای پایانی سال بیکار بودیم و محصولات تولید قبل را به مرور فروختند و حقوق ما را پرداخت کردند اما هیچ تولیدی صورت نمی گرفت قرار بود طبق مصوبه آقایان کارخانه از ٩۴/٠١/١۵ بازگشایی شود و کار خود را شروع کند اما به محض مراجعه به کارخانه دیدیم که جلوی کارت های ورود و خروج ما را گرفته اند و اجازه نداند وارد شویم.
وی در ادامه تاکید کرد: در این مدت نه ما را به کارخانه راه داده اند و نه بیمه ما را رد کرده اند و می گویند شما نیروی شرکت فارسیت نیستید و شرکت زیان ده است.
یکی دیگر از کارگران حاضر در این تجمع اعتراض آمیز در خصوص خواسته های خود و اهدافشان از این تجمع می گوید: تنها خواسته ما فقط رسیدن به شرایط کاریمان است و اینکه آنها به مصوبه پارسال خود عمل کنند. ما از مدیران شرکت فارس خوزستان می خواهیم به ما دروغ نگویند و توهین نکنند و با نیرنگ ما را فریب ندهند و تنها به مصوباتی که خودشان تصویب کردند و قرار شد با تعدیل نیرو و اصلاح ساختار شرکت سرپا شود و برای نیروی کار باقی مانده شرایط کار مجددا فراهم گردد عمل کنند.
یک کارگر ۴۵ ساله دیگر که ١٨ سال در این کارخانه کار کرده است می گوید: در این شرایط و با این سن و سال کجا بروم و کار کنم؟ تنها خواسته ما بازگشایی شرکت و راه اندازی مجدد آن است و اگر نتوانند این کار را انجام دهند همه ما بازیچه دست دو مدیر دولتی می شویم. ساعت کاری ما به علت زیان آور بودن محیط کار کمتر از ساعت معمول و ٦ ساعت بود و این موضوع از سال ٦٨ تصویب شده بود آن را به ٨ ساعت افزایش دادند اما ما باز هم راضی بودیم که با این شرایط کار کنیم اما نمی گذارند.
به گفته آنان مسئولان شرکت می خواهند به اجبار ما را بازخرید کنند اما ما کار می خواهیم
کارخانه فارسیت دورود که در پی قانون عدم استفاده از آزبست در کشور از سال ۹۰ به صورت تعطیل و نیمه تعطیل درآمده بود با تامین مواد اولیه و با همکاری شرکت هلدینگ فارس خوزستان، قرار بود خرداد سال ۹۳ آغاز به‌کار کند. در سه ماههٔ آخر سال ٩٣ شرکت فارسیت دورود که در شرف بازگشایی مجدد قرارداشت به دلیل کمبود نقدینگی اقدام به تعدیل نیرو کرد که در نتیجهٔ آن از دی ماه ۹۳، ۱۳۰ کارگر پیمانی این شرکت که دارای سوابق کاری ۸تا ۱۰ سال بودند، بیکار شدند.
گفتنی است کارخانه فارسیت دورود یکی از شرکت های بزرگ سیمانی و وابسته به هلدینگ فارس خوزستان است که در زمینه تولید محصولات الیاف سیمان از قبیل لوله‌های فشار قوی آبرسانی، لوله‌های فاضلابی و… فعالیت می کند.
دوم تیر ٩۴
*************
صدای اعتراض کارگران خاموش شدنی نیست
کارگران معدنجو در زرند که در روز ۲٦ خردادماه در اعتراض به سه ماه بلاتکلیفی بعد از تعطیلی معدن دست به تجمع زده بودند مورد یورش مامورین انتظامی قرار گرفتند و مامورین با شلیک گاز اشک آور به این کارگران هجوم برده و در طی این حمله وحشیانه یکی از کارگران در برخورد با کامیون معدن کشته میشود. در روز سی و یکم خرداد نیز کارگران ذوب آهن اردبیل در اعتراض به عدم پرداخت ۱٦ ماه دستمزد معوقه در مقابل استانداری دست به تحصن زدند که این تجمع کارگران نیز مورد یورش یگان ویژه نیروی انتظامی قرار میگیرد که در جریان این حمله تعدادی از کارگران مجروح و راهی بیمارستان شدند. کارگران فارسیت دورود لرستان نیز تا تاریخ یکم تیرماه ٧ روز است که در مقابل وزارت کار در تهران در اعتراض به ۴ سال بلاتکلیفی تجمع میکنند و شبها در بهشت زهرا میخوابند.
این تنها نمونه های چند روزاخیر از اعتراض کارگران و برخورد سرکوبگرانه نیروهای دولتی با کارگران است.
اینها همه نشان از این دارد که دولت و تمامی نهادهای ذیربط در واقع حامیان بدون چون و چرای صاحبان سرمایه هستند و با تمام توان هرگونه صدایی را که کارگران در راستای حق خواهی برآورند به شدیدترین شکل سرکوب خواهند کرد.
اما مسئله ای که در این چند روزه بیشتر حائز اهمیت شده وحشت از رسانه ای شدن اخبار اعتراض کارگران است. تشکل ها و فعالین کارگری در سالهای گذشته تا هر کجا که امکانش را داشته اند تلاش نموده اند که صدای کارگران را به جامعه برسانند و نگذارند که ستم و تضییع حقوق کارگران و نیز تلاش و اعتراضشان برای دست یافتن به مطالباتشان خفه گردد. همچنین در چند ساله گذشته بخش کارگری خبرگزاری ایلنا هرچند بسیار محدود اما بعنوان تنها خبرگزاری رسمی در ایران اخبار اعتراض کارگران را تا حدی پوشش میداد. اما روز شنبه ۳۰ خرداد ماه هر پنج نفر خبرنگار گروه کارگری خبرگزاری ایلنا اخراج شدند. این امر نشان دهنده ی وجود تیغ برنده ی سانسور در این نهاد است. جالب اینجاست که نهادی که خود را "خبرگزاری کار ایران" مینامد چنان فاحش سیاستهای ضد کارگری را دنبال میکند که دست به تصفیه خبرنگاران خود زده تا حتی این حد از پوشش اخبار اعتراض کارگران نیز به بیرون درز نکند.
از اینرو اتحادیه آزاد کارگران ایران ضمن محکوم نمودن تعرض وحشیانه نیروهای امنیتی به کارگران در ذوب آهن اردبیل و معدن زرند و نیز حمایت قاطع از خواست کارگران فارسیت دورود، اخراج خبرنگاران گروه کارگری ایلنا که به جهت تلاش برای در خفا نگهداشتن اعتراضات کارگران صورت گرفته را شدیدا محکوم میکند و تمامی کارگران و تشکل های کارگری را فرا میخواند که در جهت نقش بر آب نمودن سیاستهای سرکوب دولتی در راستای تلاش برای مسکوت گذاشتن اخبار اعتراضات کارگران، همزمان با تلاش عملی و میدانی برای حمایت از کارگران معترض که روزانه دست به تجمع و تحصن و یا هر نوع اعتراضی میزنند، در جهت انتشار اخبار به موقع نیز بیشتر از پیش کمر به همت بسته و صدای اعتراض کارگران را به لایه های مختلف جامعه برسانیم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ٩۴/۴/۲
*************
تیم پنج نفره بخش کارگری ایلنا (خبرگزاری کار ایران)، بصورت گروهی اخراج شدند!!!
دیروز شنبه ۳۰ خرداد تمامی اعضای گروه کارگری خبرگزاری کار ایران (ایلنا) دریک تصمیم غیرمنتظره و ناگهانی یکجا اخراج شدند.
طبق خبر منتشر شده در فیس بوک آقای اسماعیل محمد ولی دبیر گروه کارگری ایلنا، هر پنج عضو این گروه کارگری دیروز اخراج شدند.
در فیس بوک ایشان آمده است: برای آنها که پرسیده اند فعلا همینقدر بگویم که تیم پنج نفره کارگری ایلنا امروز اخراج شدند. هرچند سمت اداری من دبیر گروه کارگری بود اما همه اهالی ایلنا می دانستند گروه ما شورایی اداره می شود. این شد که همگی ما را اخراج کردند. دلایلش برای کسانی که پیگیر اخبار کارگری بودند واضح است اما به زودی بعد از فروکش کردن عصبانیت و با تصمیم جمعی توضیحاتی منتشر خواهیم کرد.
لازم به ذکر است که بخش کارگری ایلنا علیرغم اعمال محدودیتها وفشار از بالا در این مدت توجه ویژه ای به موضوع عدم امنیت شغلی و اخراج دسته جمعی کارگران وانعکاس بخشی از مبارزات واعتراضات کارگران نشان داده و اخبار و گزارش هایی را بدون تحلیل خاص وصرفا" درچارچوب وظایف خبرنگاری منتشر کرده است که ظاهرا" این مقدارانعکاس خبری را هم سیاستگذاران ایلنا نمی پسندند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ۳۱ خرداد ٩۴
*************
کارگران شرکت صنایع فلزی کوشا از ابتدای سال تا کنون حقوق دریافت نکردند
کارگران شرکت صنایع فلزی کوشا واقع در جاده قزل حصار استان البرز از ابتدای سال تا کنون حقوق دریافت نکردند
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران امروز دوشنبه ۲۵ خرداد ۹۴ بیش از ۵۰ نفر از کارگران شرکت صنایع فلزی کوشا در اداره کار استان البرز جهت تنظیم شکایت از کارفرما در این اداره تجمع نمودند.
کارگران این شرکت که حدود ۱۰۰ نفر میباشند از سه روز گذشته جهت اعتراض به عدم پرداخت حقوق های خود دست به اعتصاب زدند. سابقه کار این کارگران از ۵ سال تا ۲۵ سال میباشد.
کارفرما نیز از روز شنبه ۲۳ خرداد جهت مقابله با اعتصاب کارگران سرویس ایام و ذهاب و ناهار کارگران را قطع نموده است و کارگران را تهدید کرده است که اگر فردا سه شنبه سر کار خود حاضر نشوند و اعتصاب را پایان ندهند همگی کارگران را اخراج خواهد کرد.
درضمن در دو روز گذشته کارفرما تعدادی از کارگران را مجبور به دادن تعهد مبنی بر عدم اعتراض و اعتصاب در صورت پرداخت نشدن حقوق کرده است و کارفرما به کارگران میگوید شما باید این شرایط را به رسمیت بشناسید که پول نیست و حقوق خود را نخواهید اما کارگران از دادن هرگونه تعهدی امتناع نمودند.
به همین جهت امروز ساعت یک بعدازظهر کارگران در اداره کار استان البرز تجمع نمودند که با مذاکره با مسئولین وزارت کار قرار براین شد که دو نفر به نمایندگی از طرف کارگران شکایتی بر علیه کارفرما جهت نپرداختن دستمزدهایشان تنظیم نماید.
۲۵ خرداد ٩۴
*************
تجمع کارگران شزکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه مقابل ساختمان شهرداری
اتحادیه آزاد کارگران ایران : حدود ۲۰۰ نفر از کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه جهت اعتراض بلاتکلیف بودن طرح مسکن بلاعوض در مقابل شهرداری تجمع نمودند
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران این کارگران از ساعت ۱۰ صبح امروز یکشنبه ۲۴ خرداد ۹۴ در مقابل شهرداری تجمع نمودند
حضور نیروهای امنیتی و لباس شخصی چشمگیر بود و کارگران را هشدار میدادند که پراکنده شوند و تجمع کارگران را غیر قانونی میخواندند
اما کارگران به تجمع خود ادامه دادند و بعد از حضور رئیس اداره تعاون رفاه در بین کارگران و شنیدن صدای اعتراض آنان ، از کارگران خواسته شد تا نمایندگانی را جهت مذاکره با مسئولین شهرداری تعیین نمایند
سه نفر از کارگران جهت مذاکره انتخاب شدند و بعد از اتمام مذاکره نمایندگان کارگران با مسئولین و قولهای مساعد داده شده مبنی بر حل مشکل در کوتاه ترین زمان مشکل ،این تجمع در ساعت ۲.۵ بعد از ظهر خاتمه یافت
کارگران شرکت واحد بعد از سال ٨٨ که شرکت واحد اتوبوسرانی زمینی را به مبلغ ٧۵ میلیارد تومان فروخت تا از این محل بودجه تامین هزینه مسکن کارگران را تهیه نماید تا کنون نتوانسته پاسخ درستی به مشکل مسکن کارگران بدهد
تعدادی از کارگران در پروژه های سهیل و سپیدار ۲ و ۳ با اینکه ٧۰ در صد هزینه ساخت را متحمل شده اند ولی تا کنون نتوانسته اند از مزایای مسکن مناسب بهره مند شوند و تعدادی از کارگران مجبور شده اند در خانه های نیمه کاره ی بدون آب و برق در محیطی کارگاهی سکونت داشته باشند
بخشی از کارگران نیز با توجه به قانون شهرداری که جهت هر کارگر بالای ۵ سال سابقه متعهد میباشد مسکن تهیه نماید از این مزایا بی بهره هستند
۲۴ خرداد ٩۴
*************
کارگران شرکت استیم دست از کار کشیدند
امروز ۵۰۰ نفر از کارگران شرکت استیم پتروشیمی ایلام دست از کار کشیدند و مقابل درب ورودی شرکت تجمع نمودند
طبق خبرهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران امروز ساعت ٧ صبح چهارشنبه ۱۳ خرداد ٩۴ پانصد نفر از کارگران شرکت استیم پتروشیمی ایلام که در ۱۵ کیلومتری شهر ایلام واقع شده است جهت اعتراض به افزایش ساعت کار و ۴ ماه حقوق معوقه ی خود دست از کار کشیدند و در مقابل درب ورودی شرکت تجمع نمودند
طبق اخبار ارسالی کارفرما از کارگران خواسته بود تا از ساعت٧ و نیم صبح الی ٧ و نیم شب کار کنند که مورد اعتراض کارگران واقع شد
اعتراض کارگران تا ساعت ١۰ صبح طول کشید و در ادامه کارفرما متعهد شد که ساعت کار کارگران را به صورت ٧ و نیم صبح الی ۵ و نیم عصر بپذیرد و تعهد کتبی مبنی بر پرداخت دو ماه از چهار ماه حقوق معوقه تا ۲۰ خرداد را به کارگران داد
با این تعهد کارگران به اعتصاب خود پایان دادند
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ١٣ خرداد ٩۴
*************
مرحله دوم اعتصاب کارگران شرکتهای
پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام از صبح امروز آغاز شد
بدنبال اعتصاب دو روزه کارگران شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام در روزهای دهم و یازدهم اسفند ماه که با وعده های مدیریت پتروشیمی و اولتیماتوم کارگران اعتصابی برای رسیدگی به خواستهایشان پایان گرفت، این کارگران بار دیگر از صبح امروز بطور متحدانه و گسترده ای دست به اعتصاب زدند.
بنا بر گزارشهای رسیده رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، در دومین روز اعتصاب کارگران شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام در روز یازدهم اسفند ماه، مدیریت پتروشیمی طی جلسه ای با نماینده های کارگران اعتصابی از آنان خواست تا مهلت دو روزه ای را برای رسیدگی به خواستهای شان بدهند و کارگران اعتصابی نیز ضمن موافقت با این درخواست اعلام کردند چنانچه تا روز شنبه ١۵ اسفند ماه خواست هایشان محقق نشود بار دیگر اعتصاب را از سر خواهند گرفت.
بنا بر این گزارش، صبح دیروز بطور غیر رسمی به این کارگران اعلام شد کارفرما قصد دارد مطالبات آنان را در قراردادشان با شرکتهای پیمانکاری قانونی کند به همین دلیل آنان دیروز دست به اقدامی نزدند اما از آنجا که تا پایان وقت اداری این مسئله بطور رسمی اعلام نگردید، کارگران شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام از صبح امروز طبق اولتیماتوم قبلی دست به اعتصاب زدند و اعلام کردند تا تحقق خواستهای شان به اعتصاب ادامه خواهند داد.
کارگران شرکتهای پیمانکاری پتروشیمی بندر امام از ماهها قبل برای دستیابی به مطالبات بر حق شان بطور مرتب با مدیریت پتروشیمی مذاکره و کشمکش داشته اند. در ادامه این کشمکشها و مذاکرات بود که نهایتا مقرر شد مطالبات این کارگران از جمله مزایای قانونی حق جذب ، بدی آب وهوا، حق کثیفی کار، حق کار در ارتفاع و سایرمزایای مرتبط با شغلشان، همراه با عیدی امسال در دستمزدهای پرداختی اسفند ماه به حساب آنان واریز شود. اما مدیریت پتروشیمی به وعده خود عمل نکرد و خبری از واریز کردن این مزایا و عیدی در اوایل اسفند ماه نشد. به همین دلیل این کارگران روز دهم و یازدهم اسفند ماه دست به اعتصاب زدند و خواهان تحقق خواستهای خود شدند.
١٧ اسفند ماه ١٣٩٣
*************
کارگران شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام
با دادن اولتیماتومی دو روزه به کارفرما به اعتصاب پایان دادند
در پی دو روز اعتصاب متحدانه و گسترده کارگران شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام، بعد از ظهر دیروز جلسه ای برای رسیدگی به مطالبات این کارگران با حضور نماینده های منتخب آنان و کارفرما و دخالت فعال حراست این مجتمع پتروشیمی برگزار شد. در این جلسه به رغم اینکه نماینده های کارگران مطالبات خود را بصورت صریح و شفافی مطرح کردند اما کارفرما تلاش کرد با انواع ترفندها و منجمله تهدید کارگران، آنان را وادار به پایان اعتصاب بکند. اما با پافشاری کارگران بر تحقق خواست هایشان و عدم پایان اعتصاب، مدیریت پتروشیمی ناچار شد از موضع خود دست بکشد و با شنیدن مجدد خواستهای کارگران، از آنان خواست تا برای بررسی و پاسخ نهائی به مطالبات شان دو روز مهلت بدهند.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، بدنبال این وضعیت، کارگران اعتصابی پس از ارائه گزارش جلسه توسط نماینده هایشان، طی تصمیمی جمعی با دادن مهلتی دو روزه به کارفرما موافقت کردند و با توجه به تعطیلات آخر هفته اعلام کردند در صورت عدم اقدام عملی کارفرما برای تحقق خواستهایشان، بار دیگر از روز شنبه ١٦ اسفند ماه اعتصاب را از سر خواهند گرفت.
بنا بر این گزارش، عزم و اراده کارگران شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام برای از سر گیری اعتصاب در صورت عدم تحقق خواستهایشان بسیار جدی و قاطعانه می باشد.
١۲ اسفند ماه ١٣٩٣
*************
کارگران مجتمع پتروشیمی بندر امام در
دومین روز اعتصاب، دست به تجمع اعتراضی در مقابل دفتر مرکزی این مجتمع زدند
بدنبال اعتصاب کارگران شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندرامام در بندر ماهشهر که از صبح دیروز۹۳/۱۲/۱۰ آغاز شده است امروز نیز این کارگران بطور متحدانه و گسترده تری به اعتصاب خود ادامه دادند و کارگران شرکتهای مختلف پیمانکاری مستقر در این پتروشیمی بزرگ، بطور یکپارچه ای دوشادوش همدیگر در مقابل دفتر مرکزی این مجتمع دست به تجمع اعتراضی زدند.
تشدید اعتصاب و اعتراض این کارگران از صبح امروز بدنبال آن صورت گرفت که مدیریت پتروشیمی بندر امام به عنوان کارفرمای اصلی از تحقق خواستهای کارگران خودداری کرد.
در اعتصاب دیروز کارگران شرکتهای پیمانکاری فراورش،بسپاران، کیمیا، خوارزمی و آب نیرو، این کارگران هر کدام بطور جداگانه ای دست به تجمع در محل کارشان زده بودند اما امروز در اقدامی متحدانه، کارگران همه این شرکتها دوشادوش همدیگر در مقابل دفتر مرکزی مجتمع پتروشیمی بندر امام دست به تجمع زده اند.
کارگران این شرکتها از ماهها قبل برای دستیابی به مطالبات شان با کارفرما کشمکش داشتند. بر اساس وعده های قبلی کارفرما مقرر شده بود مطالبات این کارگران شامل حق جذب، بدی آب وهوا، حق کثیفی کار، حق کار در ارتفاع و سایر مزایای مرتبط با شغلشان همراه با عیدی امسال در دستمزدهای پرداختی اسفند ماه منظور شود. اما دیروز کارفرما فقط دستمزد همیشگی کارگران را به حساب شان واریز کرد و اینکار باعث اعتصاب و اعتراض گسترده آنان شد.
بنا بر آخرین گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، همزمان با تجمع متحدانه کارگران شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام در مقابل دفتر مرکزی این مجتمع، نماینده های آنان در حال مذاکره با مسئولین مجتمع پتروشیمی بندر امام هستند.
در رابطه با مطالبات کارگران شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام، کارفرما مدعی است قوانینی در رابطه با تعلق حق جذب، بدی آب وهوا، حق کثیفی کار، حق کار در ارتفاع و سایر مزایای مرتبط با شغل کارگران پیمانکاری وجود ندارد و کارگران نیز با ایستادگی قاطعانه در مقابل چنین استدلالهایی، اعلام کرده اند قوانین و همه چیز دست خودتان است اگر میگوئید در رابطه با مطالبات بر حق ما قوانینی وجود ندارد پس این قوانین را سریعا وضع کنید.
١١ اسفند ماه ١٣٩٣
*************
اعتصاب گسترده کارگران شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندرامام در ماهشهر
از امروز صبح یکشنبه ٩٣/١٢/١٠ کارگران شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندرامام درماهشهر بمنظور دستیابی به مطالبات خود دست از کار کشیدند.
این کارگران که تحت شرکتهای پیمانکاری در این مجتمع بزرگ کارمیکنند ازماهها قبل برای دستیابی به مطالبات عقب مانده خود با کارفرما کشمکش و مذاکره داشته اند. براساس توافقات و قول کارفرما، مقررشده بود که این مطالبات ازجمله مزایای قانونی: حق جذب، بدی آب وهوا، حق کثیفی کار، حق کار در ارتفاع و سایرمزایای مرتبط با شغلشان همراه با عیدی امسال در دستمزدهای پرداختی در اسفندماه به حساب این کارگران واریز شود.
اما بعد از دریافت دستمزد در این ماه، خبری از واریزکردن این مزایا و عیدی نبود، لذا کارگران شرکتهای زیرمجموعه پتروشیمی بندر امام بمنظور دستیابی به این مزایای قانونی توافق شده دست از کار کشیدند.
تلاش کارفرما برای متقاعد کردن کارگران در بازگشت بکار با واریزکردن مبلغی تحت عنوان "کارت هدیه" بجایی نرسید و این اعتصاب همچنان ادامه دارد.
کارگران شرکتهای پیمانکار اعتصاب کننده تصمیم گرفته اند فردا نیز با حضورمتحدانه تر و گسترده تر تا نیل به مطالباتشان به اعتصابشان ادامه دهند.
لازم بذکر است که وضعیت سخت ومشقت بار معیشتی این کارگران در شرایط نامناسب منطقه، آنچنان عرصه زندگی را بر آنان تنگ کرده است که هفته گذشته ٩٣/١٢/۵ یکی از این کارگران بنام بهمن حاتمی ۴٠ ساله دارای دو فرزند در اعتراض به این وضعیت فلاکتبار ازطریق اس ام اس پیام کوتاهی منتشر کرده و سپس با خودکشی به زندگی اش پایان داد.
خشم کارگران از این حادثه دلخراش عزم آنان را در برخورد با این وضعیت، مصمم تر کرده است.
دهم اسفند ماه ١٣٩٣
*************
کارگران شرکت پیمانکاری "استیم" به اعتصاب پایان دادند
اتحادیه آزاد کارگران ایران: در سومین روز اعتصاب کارگران شرکت پیمانکاری استیم در پتروشیمی ایلام، امروز کارفرمای این شرکت با مشاهده عزم کارگران برای ادامه اعتصاب ناچار شد حقوق آبانماه آنان را پرداخت کند و نسبت به پرداخت باقی مانده دستمزد معوقه این کارگران متعهد بشود.
کارگران شرکت استیم از صبح روز ٢٨ بهمن ماه در اعتراض به عدم پرداخت ۴ ماه از دستمزدشان دست به اعتصاب زده بودند. این کارگران در حال حاضر سه ماه دستمزد معوقه دارند.
٣٠ بهمن ماه ١٣٩٣
*************
کارگران شرکت "استیم" در پتروشیمی ایلام دو روز است در اعتصاب بسر می برند
اتحادیه آزاد کارگران ایران: کارگران شرکت پیمانکاری "استیم" در کارخانه پتروشیمی ایلام از صبح دیروز ٢٨ بهمن ماه در اعتراض به عدم پرداخت مزد دست به اعتصاب زده اند.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، این کارگران مدت چهار ماه است دستمزدی دریافت نکرده اند و در شرایط معیشتی سخت و طاقت فرسائی قرار دارند. بنا بر این گزارش علیرغم اینکه دو روز از اعتصاب این کارگران گذشته است، کارفرما و یا هیچ نماینده ای از سوی وی توجهی به خواست کارگران نکرده است. کارگران این شرکت اعلام کرده اند تا دریافت دستمزد معوقه خود به اعتصاب شان ادامه خواهند داد.
کارخانه پتروشیمی ایلام یک پتروشیمی در حال ساخت است که در آن شرکتهای پیمانکاری مختلفی مشغول بکارند و همه کارگران شاغل در آن با قرارداد موقت مشغول بکارند.
٢٩ بهمن ماه ١٣٩٣
*************
در خشم از به خون خفتن کارگران ساختمانی اصفهان
غارت و استثمار ما کارگران بس شان نیست. گرسنگی خانواده هایمان خوی ضد انسانی شان را ارضا نمیکند. عدم پرداخت مزدمان جیبهای کشادشان را پر نمی کند. کاخها و بهشت برینی که از دسترنج ما کارگران فراهم آورده اند کم شان است. غارت هزاران میلیاردی اندوخته های دوران پیری مان در صندوق سازمان تامین اجتماعی کفاف شان نمیدهد. بردگی ما در قانون ضد کارگری موجود، احساس برده دار بودنشان را فرو نمی نشاند. فروش کلیه و دیگر اعضای بدن مان برای لقمه نانی احساس ضد انسانی شان را تکافو نمیدهد. ناقص العضو شدن و آمار کشته های تاکنونی مان در محیطهای کار برای درنده خوئی شان کم است. غم و اندوه، و آه و فغان همسر و فرزندانمان وقتی که به ناگاه خبر مرگ مان را در محل کار می شنوند برای اینان تکاندهنده نیست. هر درجه ای از ضد انسانی بودن را که میشود در مخیله جنایت کارترین جنایتکارها تصور کرد باز هم برای سود و سود آوری سرمایه کم است. این جنایتها و آدمکشی ها، و استثمار و غارت و چپاول، و گرسنگی میلیاردها انسان در جای جای جهان، و آه و فغان همسران و فرزندان کارگران در نظام ضد انسانی سرمایه داری هیچ ایست گاهی ندارد. این حقیقت انکارناپذیر را قبل از هر انسان دیگری ما کارگران باید باور کنیم و باور کنیم که تنها ایست گاه سرمایه و توحش و جنایت هایش، خشم زیر و رو کننده و متحدانه ما کارگران برای پی افکندن دنیائی بهتر است .
جعفر عظیم زاده - ٢٨ بهمن ١٣٩٣
اتحادیه آزاد کارگران ایران