در حالیکه نظام سرمایه داری برای نجات اقتصاد به بن بست رسیده خود آخرین رمقهای مردم کارگر و زحمتکش را گرفته و با ایجاد بیکاری و بی تأمینی، روزگار توده های وسیعی از انسانهای جامعه را به تباهی و سیاهی کشانده، در حالیکه پدیده های شوم کارتن خوابی، گرسنگی، تن فروشی و اعتیاد به واقعیتهای ملموس جامعه تبدیل شده اند، در حالیکه جمع کثیر انسانها به خاطر حفظ منافع یک اقلیت صاحب سرمایه له می شود و پرده ای تاریک بر رخسارجامعه کشیده شده است، اما انسانیت همچنان و به شیوه های مختلف در دل تاریکیها و با عبور ازهر دیواری صف خود را به جلو می کشد و بارقه های امیدش ژرفای این تاریکی را می شکافد. دیوار مهربانی که فعالین آن با احساس مسؤلیت نسبت به همنوعان گرفتار در فقر خود دست به کار جمع آوری برخی ضروریات هر چند محدود برای آنها شده اند ودرعین حال بیان کننده عمق فاجعه فقروفلاکت وسیع اجتماعی ست تازه ترین شیوه ی خودنمائی این صف انسانیت است. این اقدام در زمانی اتفاق افتاد که مدافعان سرمایه داری وحشیانه به گرسنگان و بی خانمانهای کارتن خواب که قربانیان خود نظام سرمایه داری هستند، حمله بردند و تنها سرپناهایشان که چادرها و نایلونهای پاره پاره ای بودند را به آتش کشیدند و با افتخار به آن بالیدند.
اقدامات انسان دوستانه دیوار مهربانی که در مدت زمان اندکی محلات و خیابانهای شهرهای زیادی را فراگرفته باید به یک بستروسیع و سراسری در دفاع ازجنبش دفاع از معیشت و منزلت تبدیل شود.جنبشی که کارگران و معلمان با خواست افزایش دستمزد بالای خط فقر و بیکاران با خواست کار یا پرداخت بیمه بیکاری پرچم دارش هستند.این حرکت وسیع و اجتماعی که انسانهای شریف و آگاه فعال در آن با قرار دادن اندک امکانات خود در اختیار انسانهای رنج دیده از فقر و بیکاری از قبیل غذا، پوشاک و کفش وغیره که بعضا ممکن است خود به آن نیازمند باشند، اگر چه درمان کننده حتی یکی از هزاران درد و مصیبتی که این میلیونها انسان در نتیجه این شرایط ضد انسانی خلق شده توسط سرمایه داری عنان گسیخته به آن دچار شده اند، نیست، اما می توان امیدوار بود با گسترش آن و همزمان حمایت از مطالبات کارگران و معلمان و در رأس آنها خواست افزایش فوری حداقل دستمزد بالای خط فقر و بیمه بیکاری که تحقق آنها راه حل فوری برای زدودن چهره دردناک فقر از جامعه است به این آرزوی انسانی دست یافت.
اتحادیه آزاد کارگران ایران
١٣٩۴/۱۰/٧