شرکت پروژه ای چولاب در زمینه راهسازی و پل سازی فعالیت می کند. کارفرمایان آن عبارتند از دکتر حسن نیکویه مدیر عامل، طواب زاده ،آذرمسا ، عین اله زاده که اینان شرکای اصلی شرکت و اعضای هیئت مدیره می باشند.
شرکت وابسته به بخش خصوصی و بیشترین پیمان را با وزارت راه می بندد. شرکت به بهانه کاهش حجم کار در اسفند ماه سال ١٣٩٠ حدود ١٠٠ کارگر ۴٠ نفر از کارگاه انزلی و ٦٠ نفر از کارگاه هشتپر را اخراج کرد. این کارگران بیشتر دارای حدود ۴ سال سابقه و در بین آنها کارگرانی بودند که بین ١٠- ١۵ سال سابقه کاری داشتند شرکت در ازای پرداخت سالی ۴۵ روز همگی این کارگران قرارداد موقت را بازخرید و اخراج کرد.
دفتر مرکزی چولاب در تهران بوده و در گیلان دفتر مرکزی واقع در انتهای بلوار انزلی رشت، جنب هلال احمر قرار دارد. در حال حاضر ١۵٠ کارگر در منطقه گیلان در کارگاه های هشتپر - انزلی - امام زاده هاشم قطعه ٢ رودبار حضور دارند.
کارگاه ها بطور موقت به بهانه دریافت سهمیه آسفالت تعطیل می باشد. یک کارگاه بزرگ با دو دستگاه آسفالت موبیل ( پارکر ) با قابلیت ظرفیت آسفالت ١٠٠٠ تن در روز در حال حاضر تعطیل است. همچنین بطور موقت بخش سنگ شکن نیز با حدود ١۵ کارگر و نگهبان تعطیل می باشد.
در حال حاضر تا پایان فروردین ماه ٦ ماه دستمزد عیدی و مزایای کارگران به تعویق افتاده که با احتساب اردیبهشت وارد هفتمین ماه گردیده است. قراردادهای کارگران موقت قبلا شش ماه و با کارگران قدیمی تر یکساله بسته می شد هم اکنون قراردادها بصورت یک ماهه تمدید می شود. قابل ذکر است که مالکان شرکت علت بیکاری را حضور سپاه با بیشترین قرارداد ها که توسط نهادهای خاتم الانبیا و بنیاد، توسعه راه و تامین ماشین الات ساخت توسعه مال خود می شود می دانند.
سپاه در مقابل مطالبات خود از وزارت راه دستگاه های راهسازی را با قیمت های نازل مصادره می کند در این بین خوب است بدانید بیش از ١٠٠٠ دستگاه ماشین آلات متعلق به وزارت راه که قرار است سپاه آن ها را مصادره کند.
قابل ذکر است علت مقاومت کارگران در مقابل فشارهای مالی از تعویق دریافت مطالباتشان از کارفرما، وجود صندوق همیاری کارگران با سابقه ١۵ ساله می باشد .
سوال ما کارگران ضد سرمایه داری از حاکمان نظام سرمایه داری اسلامی در ایران این است که آیا اخراج های دسته جمعی کارگران نیز بخشی از طرح ایجاد اشتغال ۵/٣ میلیون نفری در سال ٩٠ بوده است؟ قراردادهای موقت دست پخت دولت رفسنجانی به دیکته صندوق بین المللی پول و بانک جهانی همچنان ضریب امنیت شغلی طبقه کارگران ایران را زیر صفر نگه داشته است.
البته در سایه نبود تشکل مستقل از دولت و کارفرمای کارگران همین آش است و همین کاسه و تا زمانیکه ما کارگران مطالبات وخواسته ها و اتحادمان را نهادینه نکنیم سرمایه داری زورش بر ما خواهد چربید.
فعالان کارگری ضد سرمایه داری گیلان