کارخانه کنف کار وابسته به بخش خصوصی در حدود ۵ کیلومتری جاده رشت - تهران حد فاصل جاده رشت - سنگر قرار دارد. حدود چهل نفر از کارگران کنف کار در روز دوشنبه ۶/١٠/٨٩ در مقابل فرمانداری رشت تجمع کردند و سه نفر را از بین خود به عنوان نماینده نزد فرماندار و معاون وی فرستادند. به رغم این که شورای اسلامی کارخانه از کارگران خواست که تجمع نکنند اما کارگران معترض تن به این خواست ندادند و در مقابل فرمانداری تجمع کردند. کارگران از ساعت ٨ صبح روز دوشنبه از کارخانه به رشت آمدند و در مقابل فرمانداری تجمع کردند و سه نفر را به طور انتخابی نزد نمایندگان فرمانداری فرستادند. در حدود ساعت ١٢ نمایندگان کارگران بازگشتند و نتیجه مذاکرات را این گونه اعلام کردند که فردی به نام صفری حاضر شده وارد معامله با خانواده زهرابی، مالک کارخانه، شود. قرار شده دختر زهرابی به نام " ارغوان زهرابی " به نمایندگی این خانواده و با وکالت فردی به نام میرمهدی وکیل این خانواده مراحل انتقال کارخانه را به صفری، که از طرف اداره صنایع و معادن و سازمان گسترش معرفی شده است، انجام دهد. نماینده فرماندار از جانب صفری به کارگران قول داده است که ابتدا مطالبات کارگران، که در حدود یک میلیارد و صد میلیون تومان است، پرداخت خواهد شد. کارگران به این تصمیم مشکوک هستند. اما قرار گذاشتند که تا چهارشنبه ٨/١٠/٨٩ منتظر بمانند و ببینند این خبر تا چه حد واقعیت دارد.
کارگران ایران کنف و ۴٠ ماه حقوق معوقه
کارخانه ایران کنف در نزدیکی کارخانه کنف کار یعنی در کیلومتر ۵ جاده رشت - تهران و در حد فاصل جاده رشت – سنگر قرار دارد. مدیر عامل و کارفرمای کارخانه فردی است به نام عطا اله صدر رفیع که استاد دانشگاه نیز هست. از کارخانه فقط قسمتی از زمین آن باقی مانده که آن هم در گرو بانک صنعت و معدن است. تمامی ساختمان های کارگاه ها و انبار و ... تخریب شده و دستگاه ها را سرمایه داران بنگلادشی خریده اند. کارگران بیش از ۴٠ ماه حقوق معوقه طلب دارند.
به تازگی کارگران برای حل مشکلات خود نامه ای به وزارت کار نوشته اند و منتظر پاسخ هستند. جالب است که آقای شیخ الاسلامی وزیر کار از وجود چنین کارخانه ای خبر نداشته است. حق بیمه کارگران قراردادی پرداخت شده اما آنان نگران سرنوشت خود و خانواده های گرسنه خود هستند. بیش از چهل ماه حقوق نگرفته اند و منتظر قیمت گذاری زمین کارخانه و مفاصاحساب از این طریق هستند که این زنجیری است برگردن رزق روزانه کارگران که اگر فقط و فقط نان خالی بخورند باید ماهی ٣٠٠ هزار تومان بابت آن بپردازند. و این همان عدالت جمهوری اسلامی سرمایه داری است. چه کسی مسئول این فقر و تنگدستی است جز نظام سرمایه داری و دولت مدافع آن؟ عطااله صدر رفیع چه امنیتی در سرمایه داری دارد که چنین بلایی بر سر کارگران تهی دست ایران کنف آورده است؟
٧ دی ١٣٨٩
--------------
کنف کار و مطالبات معوقه کارگران
کارخانه گونی بافی کنف کار در کیلومتر ۵ جاده رشت -تهران حد فاصل فرعی متصل به جاده رشت - سنگر قرار دارد. این کارخانه از سال ٨٣ بعد از بارش برف سنگین دچار مشکل شد و کارگرانش همچنان پس از سال ها مبارزه و مقاومت در بحران بلاتکلیفی به سر می برند. در حال حاضر حدود ١٢٠ کارگر در کارخانه کار می کنند که همه جز یک نفر استخدامی دائم هستند. بیشتر کارگران بالای ٢٠ و ٢۵ سال سابقه کار دارند و در مرز بازنشستگی هستند. کارخانه وابسته به بخش خصوصی و متعلق به خاندان زهرابی و فردی به نام علیرضا جزایری عرب است. مدیر عامل کارخانه ارمغان زهرابی فرزند ایرج زهرابی متوفی است. ارمغان زهرابی در تلاش است که کارخانه را از طریق سازمان گسترش وابسته به صنایع ومعادن منتقل کند و سرمایه اش را به نقدینگی تبدیل سازد . کارخانه در حال حاضر تولید اندکی دارد و مواد اولیه آن تا دو ماه دیگر تمام می شود. سوال کارگران این است تا چه زمانی باید این گونه سر در گم و بلا تکلیف باشند؟ آن هم با موج جدید گرانی و فقر و تورمی که با قانون حذف یارانه ها آغاز شده است. تا کی باید شرمنده زن و بچه و صاحب خانه و بقال سرگذر و .... باشند؟ آن ها فقط و فقط نظام حاکم سرمایه داری و دولت سرمایه داری اسلامی را مقصر می دانند.
فعالان ضدسرمایه داری گیلان
اول دی ماه ١٣٨٩
کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری