عدالت برای هفت‌تپه/ چرا «بخشی» و «خنیفر» بازهم پنج سال حبس گرفتند؟!
به گزارش خبرنگار ایلنا، صبح روز هفدهم شهریور ماه، باریکه‌ای از امید در دل فعالان کارگری و دغدغه‌مندان طبقه‌ی کارگر تابید.
پس از آنکه خبر احکام سنگین «پرونده هفت‌تپه» رسانه‌ای شد، صبح هفدهم شهریور ماه، خبرگزاری قوه قضائیه از دستور ویژه رئیس دستگاه قضا برای تجدیدنظر در احکام این پرونده خبر داد. نکته مهم در دستور ویژه رئیس دستگاه قضا، تأکید بر تجدیدنظر و «رسیدگی منصفانه» این پرونده بود.
احکام اولیه متهان پرونده هفت‌تپه به شرح زیر صادر شده بود:
"اسماعیل بخشی: ۱۴ سال حبس تعزیری
سپیده قلیان: ۱۸ سال حبس تعزیری
امیرحسین محمدی فرد، سردبیر نشریه گام: ۱۸ سال حبس تعزیری
عسل محمدی، عضو تحریریه نشریه گام: ۱۸ سال حبس تعزیری
ساناز الهیاری، عضو تحریریه نشریه گام: ۱۸ سال حبس تعزیری
امیر امیرقلی، عضو تحریریه نشریه گام: ۱۸ سال حبس تعزیری
محمد خنیفر، از کارگران هفت تپه: شش سال حبس تعزیری"
در این بین، دو تن از متهمان پرونده، اسماعیل بخشی و محمد خنیفر، دو کارگر قراردادی مجتمع نیشکر هفت‌تپه هستند که صرفاً به دلیل اعتراضات پاییز ۹۷ متحمل احکام بدوی سنگین شدند.
مسئولان در شهریور چه گفتند؟!
در آن روز (هفدهم شهریور ماه ۱۳۹۸)، میزان -خبرگزاری قوه‌قضائیه- در خبری نوشت: آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضاییه، دستور ویژه‌ای در خصوص احکام صادره در برخی پروندههای اخیر صادر کرد. رئیس قوه قضاییه در خصوص آرای صادره از سوی یکی از شعب دادگاه انقلاب در برخی از پروندههای اخیر دستور داد به سرعت و تحت نظارت رئیس کل دادگستری تهران، تجدیدنظر و رسیدگی منصفانه صورت گیرد.
پس از آن، غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضاییه از صدور قرار منع تعقیب برای ۴۱ بازداشتی اعتراضات کارگری خوزستان خبر داد و گفت: پرونده‌ای که بابت «شرکت جمعی از کارگران در تجمع غیر قانونی و اخلال در نظم عمومی در استان خوزستان» تشکیل شده بود، ۴۱ متهم داشته که در مورد تمامی آنها قرار منع تعقیب صادر شده است.
وی در ادامه پیرامون پرونده «هفت نفر از متهمان دیگر» که پرونده آنها در سال ۱۳۹۷ از استان خوزستان جهت رسیدگی به استان تهران ارسال شد و اخیرا در یکی از شعب دادگاه انقلاب رسیدگی، رای بدوی صادر شده و با فضاسازی رسانه‌ای همراه بوده، گفت: اولا به محض صدور رأی، ریاست محترم قوه قضاییه دستور داده‌اند در مرحله تجدیدنظر در اسرع وقت رسیدگی عادلانه و منصفانه صورت پذیرد. ثانیا رأی صادره همانگونه که از دستور ریاست محترم قوه قضاییه استنباط می‌گردد غیرقطعی بوده و اظهارنظر و داوری باید پس از صدور حکم قطعی انجام شود. ثالثا، ادعای محکومیت برخی افراد به مجازات هفده یا هجده سال حبس صحت نداشته و حداکثر مجازات متهمان اصلی پرونده، هفت سال و برای برخی دیگر پنج سال است. رابعا، اقدامات مندرج در دادنامه در زمره اتهامات امنیتی است.
اسماعیلی افزود: رویکرد قوه قضاییه در دوره جدید این است که باید میان مفسدان اقتصادی و قشر ضعیفی همچون کارگر که در اثر فشار اقتصادی و مشکلات معیشتی حتی اقدامات مجرمانه می‌کنند، تفکیک جدی قائل شد و با گروه اول در نهایت قاطعیت و با اشد مجازات و درخصوص گروه دوم باید با تسامح و رأفت برخورد کرد.
تمایزگذاری میانِ «مفسدان اقتصادی» و «قشر ضعیف کارگر» در حالی در گفتمانِ قوه قضاییه و مسئولان آن تبلور یافت که مدتهاست «حق اعتراض کارگری» به انحای مختلف و توسط ابزارهای متعدد ازجمله قراردادهای موقت که مثل شمشیر داموکلس بالای سر کارگران معترض در چرخش است، پشتوانه‌ی قوی کارفرمایانِ واحدهای خصولتی از منظر اتصال به بلوک‌های ثروت و قدرت و هم‌معناپنداریِ اعتراض و اغتشاش، تا اندازه بسیار زیادی سلب شده است. اما بعد از اظهارات امیدوارکننده‌ی مسئولان قضایی کشور و ارتباط ایجاد کردن میانِ «اعتراضات کارگران» و «مشکلات معیشتی»، امیدواری به تغییر رویه تا اندازه‌ای زنده شد.
محمد شریعتمداری، وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی نیز در همان ساعات اولیه روز هفدهم شهریورماه، در نامهای به رئیسی از مداخله سریع او در پرونده کارگران هفت‌تپه تشکر کرد. شریعتمداری در این نامه گفته بود احکام صادره برای برخی از کارگران شوک‌آفرین بوده است و همچنین خبر داد که «در جلسه صبح همان روز مقرر شده کمیته‌ای سه نفرِ مرکب از وزیر دادگستری، معاون حقوقی رئیس‌جمهور و این‌جانب موضوع را پیگیری کند.» او همچنین اعلام آمادگی کرد کمیته مشترکی تشکیل دهد تا نظر کارشناسی وزارت کار یکی از مستنداتی باشد که مبنای تصمیم و قضاوت قرار می‌گیرد.
او همچنین بیستم شهریور و در حاشیه جلسه هیئت دولت، خبر تشکیل کمیسیونی از سوی دولت و دادن مسئولیت پیگیری احکام صادر شده برای کارگران به وزارتخانه‌های دادگستری، کار، اطلاعات و همچنین معاونت حقوقی ریاست جمهوری را رسانه‌ای کرد و گفت: امیدوارم با ورود آیت‌الله رئیسی و دستور رسیدگی مجدد، با صدور احکام جدید، موضوع برطرف شود.
در ادامه چه رخ داد؟!
اما آنچه در ادامه در دادگاه تجدیدنظر کارگران هفت‌تپه رخ داد، امیدواری‌های اولیه را تا اندازه زیادی به یاس بدل کرد؛ آیا برخلاف انچه ادعا شده است، اعتراض کارگران در انتقاد به وضعیت نامناسب معیشتی، بازهم مستوجب حبس‌های طویل‌المدت است؟!
روزهای پایانی آذرماه، حکم پنج سال حبس برای «اسماعیل بخشی» و «محمد خنیفر» در دادگاه تجدیدنظر قطعی شد. بیست و ششم آذرماه، فرزانه زیلابی (وکیل کارگران هفت‌تپه) از از صدور حکم ۵ سال حبس قابل اجرا برای «محمد خنیفر» و «اسماعیل بخشی» خبر داد. این حکم توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران صادر شده است. باقی متهمان پرونده هفت‌تپه نیز هرکدام به پنج سال حبس محکوم شدند.
دادگاه تجدیدنظر پیش از صدور حکم، هیچ جلسه‌ای برای ارائه دفاعیات کارگران هفت‌تپه و «سپیده قلیان» از فعالان مرتبط با پرونده اعتراضات کارگران هفت‌تپه تشکیل نداد. این امر مورد اعتراض زیلابی و حیدری‌منش وکیل سپیده قلیان قرار گرفت. در واقع در دادگاه تجدیدنظر که در تهران برگزار شد، کارگران و وکلای آنها، اجازه دفاع پیدا نکردند، حتی برای ده دقیقه یا یک ربع ساعت.
با این حال رئیس دادگاه انقلاب استان تهران در گفت‌وگو با ایرنا پلاس عنوان کرد که جلسه دفاع در دادگاه تجدیدنظر تنها برای محکومان به اعدام تشکیل می‌شود و نیازی به برگزاری این جلسات برای محکومان اعتراضات کارگری نیست."
احکام سنگینِ پنج‌ساله برای متهمان پرونده هفت‌تپه و قطعیت این احکام، منجر به ناامیدی از تغییر رویکرد شد؛ مگر دستور ویژه رئیس دستگاه قضا مبنی بر «تجدیدنظر منصفانه» در شهریور ماه صادر نشد؟ چرا چهار ماه بعد از این دستور و رسانه‌ای شدن آن، بازهم کارگران هفت‌تپه، پنج سال حکم حبس قطعی گرفتند، آنهم بدون اینکه خودشان یا وکلایشان بتوانند دقیقه‌ای دفاع کنند؟!
یک وکیل دادگستری چه می‌گوید؟!
محمدعلی جداری فروغی (وکیل دادگستری) که سالهای زیادی دفاع از پروندههای کارگری ازجمله کارگران معدن چادرملو و معدن سنگ آهن بافق را برعهده داشته، در این رابطه می‌گوید: به طور کلی کارگردر برابر دستمزد متناسب فعالیت میکند و توقع جامعه این است که باید در چارچوب قانون از حقوق آنان دفاع شود؛ تجربه من نشان داده است در مواردی که طبق قانون و عادلانه با کارگران برخورد شده، کارگران دلگرم شدهاند و تولید کارخانجات و واحدها افزایش یافته و بازدهی اقتصادی بالا رفته و حتی برای کارفرما نیز این رویه، سودآور بوده است.
فروغی با اشاره به «حق اعتراض کارگران» می‌افزاید: در این رهگذر عده‌ای از کارگران در جهت دفاع از حقوق صنفی خود دست به ایجاد تشکل می‌زنند که متاسفانه آنطور که باید و شاید این تشکل‌ها مورد حمایت قرار نمی‌گیرد و گاه و بیگاه، برای دست‌اندرکاران این تشکل‌ها، پروندههای قضایی تشکیل می شود؛ این درحالیست که در تجمعات صنفی غالباً برخی کارگران به صورت خودجوش به عنوان نماینده یا سخنگوی بقیه افراد، عمل می‌کنند؛ اما با یک بررسی حقوقی دقیق متوجه می‌شویم که خاستگاه این فعالیت‌ها، همانا دفاع از حقوق صنفی‌ست و اگر به حقوق اساسی مردم در قانون اساسی و حقوق اختصاصی کارگران در قانون کار نظری بیاندازیم، مشخص می‌شود که ریشه و پایه‌ی این فعالیت‌ها، فقط دفاع از حقوق است و این دفاع، نمی‌تواند به عنوان «جرم» در نظر گرفته شود.
وی ادامه میدهد: با نگاه به مواد قانونی در مجازات اسلامی درمی‌یابیم که اعتراضات کارگران هفت‌تپه جرم نیست؛ اتهاماتی که به کارگران هفت‌تپه نسبت داده شده، نمی‌تواند جرم تلقی شود چراکه پایه و اساس جرم، اصولاً سوءنیت و انجام اعمال خلاف قانونی است که تبعاتی به همراه داشته باشد؛ مثلاً سرقتی واقع شود، تخریبی ایجاد شود یا مالی بُرده شود. در مراحل مختلف اعتراضات کارگران هفت‌تپه، هیچ عمل مخربی صورت نگرفته است و صرف بیان خواسته‌های صنفی و فریاد اینکه ما «نان در سفره می‌خواهیم» نمی‌تواند جرم تلقی شود.
این وکیل دادگستری می‌افزاید: از سوی دیگر، در شهریور ماه عنوان شد این احکام عادلانه باید در مراحل بعدی، شکسته شود و این موضوع مایه‌ی خوشحالی جامعه کارگری و هواداران آنها شد ولی متاسفانه در عمل چنین نشد و احکامی که مجازات و کیفر پنج سال محکومیت زندان در پی دارد، صادر شد که از دیدگاه من به عنوان یک وکیل دادگستری، موجب تاسف و تعجب است و تصور نمی‌کنم صدور چنین احکام سنگینی بتواند مشکل کارگر و کارفرما را حل کند.
بخشی و خنیفر و دیگر متهان برای رهایی از این احکام سنگین چه راهی در پیش دارند؛ فروغی می‌گوید: باتوجه به آنکه حکم قطعی صادر شده، تنها طریق قانونی باقیمانده برای اعتراض، اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور است و امیدوارم با رسیدگی عادلانه به این پرونده‌ها در دیوان عالی، موجبات نسخ و فسخ این احکامِ پنج ساله فراهم شده و زمینه‌های امیدواری کارگران فراهم آید.
در شرایطی که به نظر می‌رسد «هفت‌تپه» تا حدودی به حالت عادی بازگشته و تولید در آن کلید خورده، این احکام سنگین و اصرار بر محبوس ماندن دو نماینده کارگر، می‌تواند باز هم فضای یاس و بی‌اعتمادی را به وجود آورده و تشدید کند.
بازداشت نمایندگان کارگران پس از اعتراضات جمعی در هفت‌تپه، به همراه سناریوهای با کاربست امنیتی که بعد از بازداشت، منجر به پخش کلیپ‌های ناامیدکننده از رسانه‌ی به ظاهر ملی شد، سال گذشته کارگران را به اندازه کافی نسبت به نادیده گرفته شدن حقِ دفاع از معیشت، نگران و ناامید کرد؛ تجدیدنظرِ واقعاً عادلانه‌ی پرونده‌ی متهمان هفت‌تپه، می‌توانست ورق را به سمتِ «امیدواری» و «اعتماد» بازگرداند، اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد؛ دریغ که بازهم کارگران پشت میله‌های زندان، محبوس ماندند....
گزارش: نسرین هزاره مقدم
---------------
کارکنان بیمارستان‌های علوم پزشکی ارومیه ۱۲ ماه کارانه طلب دارند/ مسئولان دانشگاه: کل مطالبات پرداخت نشده ۴۰۰ میلیارد تومان است
مسعود مجرد (عضو هیئت مدیره نظام پرستاری ارومیه) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، از عدم پرداخت معوقات کارکنان علوم پزشکی ارومیه خبر داد.
به گفته او؛ معوقات دانشگاه به کارکنان علوم پزشکی ارومیه شامل معوقات ۱۲ ماه کارانه و اضافه‌کاری است که هنوز پرداخت نشده است. همچنین از نیمه دوم سال ۹۶ نیز حق لباس کارکنان بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه به آنان تعلق نگرفته است. در عین حال حقوق نیروهای خدماتی شرکتی در اکثر مراکز درمانی استان بین ۲ تا ۳ ماه گذشته با تاخیر مواجه شده است.
او در عین حال از دیدار روز ۲۵ آذر برخی از فعالان پرستاری به نمایندگی از پرستاران دانشگاه علوم پزشکی ارومیه با رئیس واحد بازرسی استانداری آذربایجان غربی و معاونت سیاسی فرمانداری ارومیه در خصوص پیگیری مشکلات‌شان خبر داد.
این فعال صنفی پرستاری می‌گوید: نزدیک به دو سال است که مشکلات پرستاران از طریق نشست‌هایی با نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مکاتباتی با وزارت بهداشت و درمان پیگیری شده است. نزدیک به یک ماه پیش در سفر اخیر وزیر بهداشت به ارومیه طوماری از خواسته‌های پرستاران با نزدیک به دو هزار امضا را تقدیم کردیم، با این وجود هنوز پاسخگویی در خصوص مشکلات پرستاران ارومیه وجود ندارد.
مجرد می‌گوید: در نشست روز گذشته فرماندار با فعالان صنفی، ایشان متعهد شدند در روز دوشنبه آینده در جلسه شورای هماهنگی استان این مسئله را مطرح کنند. مسئولان تاکنون کمبود بودجه را دلیلی بر عدم پرداخت مطالبات پرستاران دانشگاه علوم پزشکی ارومیه اعلام کردند.
اکبر موسوی (معاون توسعه مدیریت، منابع و برنامه ریزی دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی) همچنین چند روز گذشته در خصوص مطالبات معوق کارکنان می‌گوید: کل مطالبات پرسنلی دانشگاه شامل کارانه، اضافه کار، پول لباس، دیون، پرداخت سنوات، حق ماموریت، تمام وقتی، حق التدریس و سایر موارد است که تاکنون حدود ۴۰۰ میلیارد تومان است. متوسط بدهی مربوط به کارانه پرسنلی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه نسبت به سایر دانشگاه‌ها از متوسط کشوری کمتر است.
او می‌افزاید: با توجه به اینکه حقوق کل پرسنل دانشگاه‌های علوم پزشکی بطور کامل توسط دولت تامین نمی‌شود و در دانشگاه علوم پزشکی ارومیه حدود ۳۰ درصد حقوق ماهیانه پرسنل از درآمد اختصاصی دانشگاه تامین و پرداخت می‌شود، بنابراین منابعی که می‌توانست برای سایر پرداخت‌های پرسنلی مورد استفاده قرار گیرد، جهت پرداخت حقوق مورد استفاده قرار گرفته است. ضمنا عدم تخصیص اعتبار و عدم پرداخت هزینه‌های اجتناب ناپذیر جهت ارائه خدمات در حوزه بهداشتی، فوریت پزشکی و آموزش، از محل اعتبارات بودجه عمومی، موجب گردیده که بخشی از درآمدهای دانشگاه نیز مصروف این هزینه‌ها شود. همچنین مطالبات دانشگاه از بیمه‌های پایه و تاخیر در این پرداخت‌ها از طرف سازمان‌های بیمه‌گر نیز مزید بر علت بروز این مشکل گردیده است.
موسوی در خصوص زمان پرداخت مطالبات پرسنل می‌گوید: با توجه به مطالبات دانشگاه، به محض وصول منابع از مبادی ذیربط که شامل بودجه عمومی و سازمان‌های بیمهای پایه است، مطالبات پرسنلی پرداخت خواهند شد و مسئولان دانشگاه همواره ضمن اعلام مشکلات اعتباری به مسئولان ذیربط، پیگیر اعتبارات بوده و آن را رصد میکند و همچنین بخشی از مطالبات پرسنلی در طی روزهای آینده پرداخت خواهد شد.
گفتنی است که بعد از انتشار این مصاحبه، یک ماه کارانه آذرماه پرسنل به حسابشان واریز شده است و کل معوقات به ۱۲ ماه رسیده است.
---------------
کشته و زخمی شدن ۵ کارگر در روستای «کونه‌دی» مهاباد بر اثر ریزش ساختمان
به گزارش ایلنا، شامگاه روز گذشته (۲۸ آذر)، یک ساختمان در روستای «کونه‌دی» شهرستان مهاباد فروریخت. در این حادثه، دو کارگر میانسال به نامهای «رسول» و«قادر» رسول مقدم جان خود را از دست دادند و سه کارگر دیگر نیز به شدت مجروح شدند.
«سلیمان پاکزاد» بخشدار مرکزی مهاباد با تایید این خبر گفت: دو کارگری که در این حادثه جان خود را از دست دادند، برادر بوده و از اهالی روستای «گرده‌یعقوب» از روستاهای بخش مرکزی این شهرستان هستند.
وی اضافه کرد: سه کارگر دیگر که در این حادثه مصدوم شدند، توسط اورژانس به بیمارستان امام خمینی (ره) مهاباد منتقل شدند و هم‌اکنون تحت مراقبت پزشکی هستند.
بخشدار مرکزی مهاباد اظهار داشت: علت اصلی این حادثه در دست بررسی است، اما شواهد نشان میدهد، این اتفاق بر اثر بی‌احتیاطی کارگران در هنگام کار در یک انبار که از نظر استحکام ضعیف بوده، روی داده است.
---------------
تکرار حوادث در معدن سرب وروی آلبلاغ اسفراین/ مرگ یک معدنچی بر اثر ریزش کوه
یک منبع کارگری با اعلام خبر درگذشت یک کارگر معدن سرب و روی آلبلاغ اسفراین به خبرنگار ایلنا گفت: شامگاه روز چهارشنبه (۲۷ آذرماه) یکی از کارگران شاغل در معدن سرب و روی آلبلاغ اسفراین در منطقه محدوده پارک ملی ساریگل در استان خراسان شمالی حین کار بر اثر ریزش کوه زیر آوار ماند و به دلیل شدت جراحات وارده جان باخت.
از قرار معلوم این کارگر بعد از وقوع حادثه از سوی امدادگران به پایین کوه منتقل می‌شود که به دلیل شدت جراحات جان خود را از دست میدهد.
این هفتمین حادثه است که از ابتدای امسال در معدن سرب و روی آلبلاغ اسفراین که به صورت غیر مجاز فعال است، روی میدهد که تنها در ماه جاری سه بار دچار ریزش شده است.
پیش از این در ۶ حادثه ریزش معدن در این منطقه ۵ تن جان باخته و شماری از برداشت‌کنندگان غیرمجاز ذخایر معدنی سرب و روی نیز مصدوم شده بودند.
---------------
چهارشنبه ۲۷ آذر ۱۳۹۸ - ۱۸ دسامبر ۲۰۱۹
تجمع کارگران دوده فام دزفول برای طبقه‌بندی مشاغل
به گزارش خبرنگار ایلنا، صبح امروز تعدادی از کارگران کارخانه «دوده فام دزفول» در استان خوزستان با حضور در مقابل دفتر مدیریت کارخانه، نسبت به عدم اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و همچنین بازگشت به کار نماینده اخراجی خود اعتراض کردند.
این کارگران افزودند: اجرا نشدن قانون طرح طبقه‌بندی مشاغل در این واحد تولیدی باعث ایجاد شکاف درآمدی میان کارگران شده به طوری که در عمل همه کارگرانی که اینجا کار می‌کنند به نسبت مساوی از مزایای مزدی برخودار نیستند.
به گفته آنها، یکسان‌سازی حقوق تا به حال در کارخانه «دوده فام دزفول» که حدود ۱۵۰ کارگر شاغل دارد، اعمال نشده و این مسئله موجب شده افزایش دستمزد کارگرانی که سالهاست در این واحد صنعتی به کارهای سخت مشغولند، متناسب با سوابق کاری آنها نباشد.
کارگران این کارخانه در عین حال می‌گویند یکی دیگر از مطالبات ما کارگران دوده فام در تجمع امروز بازگشت نماینده اخراجی است.
به گفته معترضان؛ اسماعیل شاعیدی (نماینده کارگری کارخانه) که مدتها پیگیر مطالبات کارگران بوده اخیرا اجازه ورود به محل کار خود را ندارد.
منصور ایسپره (مسوول حراست کارخانه صنعتی دوده فام دزفول) در جمع کارگران معترض گفت: کارگران می‌توانند به‌جای تجمع، مطالبات خود را به صورت قانونی از طریق شکایت به اداره کار پیگیری کنند.
وی با بیان اینکه اخراج نماینده کارگری به هیچ‌وجه مورد تایید نیست، افزود: نماینده کارگری اگر هم اخراج شده می‌تواند موضوع را از طریق مراجع قانونی و شورای کار اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی دزفول پیگیری کند.
ایسپره با تاکید بر اینکه تجمع و توقف خط تولید روش درستی برای بیان مطالبات نیست، اظهارداشت: مشکل کارگران به‌طور قطع به مدیرعامل کارخانه منتقل می‌شود.
شرکت صنعتی دوده فام که در شهرک صنعتی شماره ۲ شهرستان دزفول در استان خوزستان واقع شده است، مواد اولیه مورد نیاز مجتمع‌های پتروشیمی و پالایشگاهی را تامین میکند و محصولات تولیدی این کارخانه عمدتا برای مصرف تایر و رابر استفاده می‌شود.
---------------
شهرداری‌های استان سمنان ۱۹ ماه معوقه مزدی دارند
به گزارش ایلنا، مرضیه شهاب صبح امروز (چهارشنبه 27 دی ماه) در همایش شهرداری‌های استان سمنان به میزبانی شهرداری گرمسار ضمن بیان اینکه بخش عمده‌ای از مطالبات شهرداری‌های استان از بودجه سال گذشته محقق نشده است، اظهار داشت: شهرداری‌ها ۱۹ ماه مزد معوقه به کارکنان خود بدهکارند که پرداخت این مطالبات در دستور کار است.
وی افزود: مبلغ بدهی شهرداری‌ها در حوزه حقوق بازنشستگان دو میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان و بدهی به پیمانکاران ۸۹ میلیارد تومان است که باید این مطالبه در اسرع وقت پرداخت شود.
در ادامه این همایش مدیرکل دفتر امور شهری و شوراها استانداری سمنان بابیان اینکه سه هزار نفر در شهرداری‌های استان مشغول به کار هستند، خاطرنشان کرد: از این تعداد ۴۴ درصد قراردادی، ۱۳ درصد شرکتی، ۱۰ درصد رسمی و پیمانی، سه کارگر رسمی هستند.
شهاب با بیان اینکه درمجموع دو هزار و ۲۸ نفر مستقیماً از شهرداری حقوق دریافت می‌کنند، اضافه کرد: شهرداری‌های استان سمنان ماهانه متعهد به پرداخت ۱۷ میلیارد تومان حقوق هستند.
وی با اشاره به اینکه کمبود اعتبارات و عدم تحقق مطالبات شهرداری‌ها چالشی جدی است، تصریح کرد: سال گذشته سازمان شهرداری‌ها ۲۲ میلیارد تومان اعتبار به شهرداری‌های استان کمک کرد که باید در این راستا شهرداری‌های جدیدالتاسیس را مورد توجه ویژه قرار دهیم.
---------------
سوختگی ۸ کارگر بر اثر سریز شدن دیگ ذوب/حال یک مصدوم وخیم است
سید روح‌الله طباطبایی (مدیر روابط عمومی سازمان اورژانس یزد) در تشریح جزئیات این حادثه به خبرنگار ایلنا گفت: این حادثه حوالی ساعت ۱۴ دقیقه بامداد امروز چهارشنبه (۲۷ آذر ماه ) در کارخانه فولاد شمس میبد واقع در جاده میبد به شهر ندوشن در استان یزد برای ۸ نفر از کارگران اتفاق افتاده و موجب سوختگی آنها شده است.
به گفته وی ۶ نفر از مصدومان به بیمارستان امام جعفرصادق (ع) میبد منتقل شدند و ۲ مصدوم هم به صورت سرپایی درمان شدند؛ در عین حال وضعیت جسمی یکی از مصدومان، وخیم گزارش شده است که وی هم اکنون با بالای ۴۰ درصد سوختگی به مرکز سوختگی شهدای محراب یزد منتقل شده است.
---------------
گم شدن کولبران در ارتفاعات تته/ مردم محلی در جستجوی گمشدگان در برف
به گزارش خبرنگار ایلنا، زمستان که از راه می‌رسد، گم شدن کولبران در کوهستان‌های برفگیر کردستان، یک درد تکراری‌ست؛ امسال هم تعدادی کولبر بیش از بیست و چهار ساعت است که در ارتفاعات تته مریوان گم شدهاند؛ از قرار معلوم، یکی از این کولبران به نام آزاد خسروی اهل روستای نی، بر اثر سرما جان خود را از دست داده است، اما هنوز اطلاعی از سرنوشت باقی آنها در دست نیست.
باقی کولبران گمشده که تعداد آنها به طور دقیق مشخص نیست، جوانانی روستایی هستند که از فرط بیکاری و تنگنای معیشتی مجبور شدهاند، در زمستان برفگیر نیز به دل کوه بزنند.
عملیات امداد و نجات به صورت خودجوش آغاز شده است؛ از ساعت پنج صبح امروز تا به این لحظه سیل عظیمی از مردم شهرستان‌های مریوان، سروآباد و کل روستاهای اطراف در حال رفتن به ارتفاعات تته به دنبال کولبران هستند. مردم شهر هورامان و روستاهای اطراف نیز از ساعات ۵ صبح جستجو را شروع کرده‌اند.
مردم محلی می‌گویند: برف زیادی به دلیل بوران در مکان جمع شده است که جستجو را سخت کرده است.
تعداد دقیق کولبران گمشده در برف مشخص نیست/ یک فوتی و یک مصدوم تا این لحظه
منابع خبری ایلنا در مریوان کردستان از ادامه جستجو برای یافتن حداقل یک کولبر گمشده در کوهستان‌های برفگیر خبر می‌دهند.
از قرار معلوم، یکی از کولبران به نام آزاد خسروی فوت کرده، یک کولبر دیگر نیز مصدوم در برف یافت و به بیمارستان مریوان منتقل شده است.
به گفته‌ی منابع خبری ایلنا، تعداد دقیق کولبران گمشده مشخص نیست و هنوز حداقل یک کولبر در برف سرگردان است.
عملیات امداد و نجات کولبران گرفتار در برف، از صبح امروز آغاز شده است.
---------------
مرگ یک پرستار به دلیل ابتلا به آنفلوانزا
به گزارش خبرنگار ایلنا، یک پرستار شاغل اورژانس ۱۱۵ پایگاه محور بردسیر به سیرجان در استان کرمان به دلیل ابتلا به آنفلوانزا از طریق انتقال ویروس از بیمار مبتلا، جان باخت.
امان‌اله ابوالقاسمی رئیس نظام پرستاری کرمان با اعلام این خبر گفت: مرحوم فرهاد امیر پورسعید با ۴۲ سال سن، هفته گذشته در پی ارائه خدمات به بیمار مبتلا به H۱N۱ به این بیماری مبتلا شد و از بیمارستان قائم بردسیر به بیمارستان افضلی پور کرمان منتقل شد و در تاریخ ۱۶ آذر دچار ایزوله تنفسی و روز بعد به ICU منتقل شد.
به گفته وی آنفلونزاH۱N۱ در سراسر کشور شایع شده است و تعداد بالایی از همکاران در بردسیر به این بیماری مبتلا شده اند. هفته گذشته نیز فرهاد امیر پورسعید از پرستاران اورژانس ۱۱۵ پایگاه محور بردسیر به سیرجان به این بیماری مبتلا شد و روز گذشته فوت کرد.
رئیس نظام پرستاری کرمان با اشاره به اینکه با توجه به شیوع بیماری آنفلونزا و مراجعه بیشتر مردم به بیمارستان ها، کمبود نیرو مشهودتر است، اظهار داشت: از آن جایی که استخدام پرستاری در سال های اخیر متوقف شده و جایگزینی هم برای بازنشستگان وجود نداشته است، کمبود نیروی پرستاری به شدت قابل لمس بوده و همکاران با اضافه کار اجباری و شیفت های متعدد روبرو هستند بنابراین پرستاران به شدت دچار خستگی و فرسودگی شده و به این دلیل مستعد انواع بیماری ها می شوند.
---------------
مرگ کارگر کارخانه پنبه پاک‌کنی بر اثر سقوط در دستگاه
به گزارش ایلنا، یکی از کارگران یک کارخانه پنبه پاک‌کنی واقع در جاده گشواره پارس آباد مغان استان اردبیل، بر اثر حادثه کار کشته شد.
سرهنگ حسین بهمنی (فرمانده انتظامی پارس‌آباد مغان) در تشریح جزئیات این حادثه گفته است؛ این کارگر عصر روز گذشته (۲۶ آذر ماه) هنگام حادثه، مشغول کار با دستگاه پنبه پاک کنی بوده که با سقوط به داخل آن درجا جان خود را از دست می دهد.
به گفته وی به دنبال وقوع این حادثه ماموران امداد و نجات بدن بی‌جان این کارگر را از درون دستگاه بیرون کشیده و برای سیر مراحل قانونی تحویل پزشکی قانونی دادند.
در عین حال، علت مرگ این کارگر با دستگاه از سوی کارشناسان در دست بررسی است.
---------------
سه شنبه ۲۶ آذر ۱۳۹۸ - ۱۷ دسامبر ۲۰۱۹
5 سال حبس برای محمد خنیفر و اسماعیل بخشی قطعی شد/ اعتراض به عدم دفاع در دادگاه تجدیدنظر
به گزارش خبرنگار ایلنا، فرزانه زیلابی از از صدور حکم 5 سال حبس قابل اجرا برای «محمد خنیفر» و «اسماعیل بخشی» خبر داد. این حکم توسط شعبه 36 دادگاه تجدیدنظر استان تهران صادر شده است.
دادگاه تجدیدنظر پیش از صدور حکم هیچ جلسه‌ای برای ارائه دفاعیات کارگران هفت‌تپه و «سپیده قلیان» از فعالان مرتبط با پرونده اعتراضات کارگران هفت‌تپه تشکیل نداد. این امر مورد اعتراض زیلابی و حیدری منش وکیل سپیده قلیان قرار گرفت.
با این حال رئیس دادگاه انقلاب استان تهران در گفت‌وگو با ایرنا پلاس عنوان کرد که جلسه دفاع در دادگاه تجدیدنظر تنها برای محکومان به اعدام تشکیل می‌شود و نیازی به برگزاری این جلسات برای محکومان اعتراضات کارگری نیست.
این پرونده محکومان دیگری هم دارد که به 5 سال حبس قابل اجرا محکوم شدهاند اما تنها محمد خنیفر و اسماعیل بخشی از کارگران هفت‌تپه هستند.
---------------
بازداشت زهره صیادی، فعال حقوق کودکانِ بی‌شناسنامه
به گزارش خبرنگار ایلنا، زهره صیادی، فعال حقوق کودکان بی‌شناسنامه که سالهاست در دفاع از حقوق کودکان بلوچ و سیستانی بدون شناسنامه فعالیت میکند، هفته‌ی گذشته بازداشت شده است.
زهرا صیادی (خواهر زهره) در ارتباط با این بازداشت می‌گوید: سه شنبه هفته گذشته، حدود ظهر خانه خانه آمدند و بعد از تفتیش زهره را بردند؛ همان روز گفتند تا غروب خانه است؛ نهایتاً 24 ساعت بعد زهره تماس گرفت و گفت در اوین هستم.
او با بیان اینکه هیچ توضیحی در ارتباط با این بازداشت ندادند، افزود: ما هر روز مراجعه می‌کنیم؛ هیچ چیزی نمی‌گویند؛ منتظریم که تکلیف خواهرم را روشن کنند.
---------------
اعتراض کارگران پیمانکاری چادرملو نسبت به شرایط شغلی
نه سرویس ایاب و ذهاب داریم و نه طرح طبقه‌بندی اجرا شده است
حسین رجائیان (رئیس انجمن صنفی کارگران پیمانکاری حاتمی در معدن چادرملو) در تماس با خبرنگار ایلنا، از اعتراض صنفی همکاران خود خبر داد.
وی گفت: امروز ظهر کارگران شرکت حاتمی یک نشست اعتراضی را در محل مسجد فاطمیه(س) چادرملو برگزار کردند. این نشست در اعتراض به عملکرد اداره کار به ویژه اداره کل استان و تاخیر بیش از حد در اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و عدم پاسخگویی مناسب برگزار شده و نیز اعتراضی‌ست طبق ماده ۱۵۲ قانون کار در رابطه با برقراری سرویس ایاب و ذهاب کارگران که دو هفته قبل کتبا به اداره کار اردکان ارسال شده و هنوز پاسخی دریافت نشده است.
نماینده کارگران حاتمی افزود: انجمن به روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، کتباً نامه زد و ایرادات پیش‌نویس طرح ارایه شده از سوی کارفرما برای طبقه‌بندی مشاغل را مطابق عرف و قوانین و دستورالعمل‌های موجود مطرح کرد و نیز طرح کارفرمای اصلی(چادرملو) را به ایشان ارایه داد؛ وزارت کار نیز مورخ ۱۹/۹/۹۸پاسخ ما را به اداره کل استان ارسال کرد ولی متاسفانه روابط کار اداره کل استان از دادن پاسخ کتبی به ما طفره می‌رود که همین امر باعث اعتراض کارگران شده است.
"کارگران چادرملو انتظار دارند مسئولان به مطالبات قانونی آنها ترتیب اثر بدهند."
---------------
کارگران شهرداری امیدیه سه ماه مزد طلبکارند
منابع کارگری در شهرداری امیدیه واقع در استان خوزستان به خبرنگار ایلنا گفتند: کارگرانی که تحت مسئولیت چند شرکت پیمانکاری به صورت قراردادی در مجموعه شهرداری امیدیه مشغول‌اند، سه ماه دستمزد طلبکارند.
به نقل از این کارگران که دارای سوابق ۸ تا ۱۰ ساله هستند، گفته می‌شود که مطالبات آنها در ماه‌های اردیبهشت، مهر و آبان ماه سال جاری به تاخیر افتاده و طلب اردیبهشت ماه آنها مربوط به پیمانکار پیشین است.
کارگران تصریح کردند: آخرین حقوقی که کارگران شهرداری امیدیه دریافت کرده‌اند حقوق شهریور ماه بوده که دوم آبان ماه به حساب کارگران پرداخت شد.
در خصوص پرداخت نشدن معوقات مزدی این کارگران گفته می‌شود که کمبود نقدینگی و نبود منابع مالی دلیل بروز این اتفاق بوده است.
از قرار معلوم دو نفر از کارگران شاغل در فضای سبز نیز از کار تعلیق شدهاند.
کارگران شاغل در شهرداری امیدیه با بیان اینکه آنها به واسطه حضور پیمانکاران از حداقل‌های مزدی برخوردار بوده و امنیت شغلی ندارند، در خاتمه افزودند: این دو کارگر به بهانه خوردن صبحانه در خودرو در یک روز بارانی از روز ۱۷ آذر ماه جاری با گزارش پیمانکار و دستور شفاهی شهردار امیدیه برای مدت نامعلومی تعلیق از کار شدهاند.
به گفته کارگران؛ بی‌ثباتی شغلی که هم‌اکنون با حضور شرکتهای واسطه‌ای نیروی انسانی با آن مواجهیم قدرت اعتراض را از ما کارگران گرفته است.
بهنام منجی (عضو شورای اسلامی شهر امیدیه) با تایید معوقات مزدی کارگردان شهرداری امیدیه، کمبود منابع مالی را علت به تاخیر افتادن دستمزد کارگران عنوان کرد.
او با بیان اینکه جدا از دستمزد کارگران، آنها سنوات سالهای ۹۶ و۹۷ خود را دریافت نکردهاند، در ادامه افزود: کاهش درآمد شهرداری امیدیه باعث بروز مشکلاتی ناشی از کمبود منابع مالی شده است به همین دلیل هم‌اکنون کارگران ماه‌هاست که معوقات مزدی طلب دارند.
به گفته وی، بخش زیادی از درآمد سالانه شهرداری امیدیه از دریافت عوارض از شرکت نفت تامین می‌شود. در این زمینه می‌توان گفت شرکت نفت هنوز بدهی ۱۴ میلیاردی سال جاری خود را به شهرداری پرداخت نکرده و این موضوع باعث ایجاد مشکلات زیادی در شهرداری شده است. در عین حال عوارضی که از طریق استانداری و سایر نهادها دریافت می‌کنیم جوابگوی مطالبات کارگران و هزینه‌های جاری شهرداری نیست.
او گفت: وصول مطالبات شهرداری امیدیه نیاز به پیگیری اعضای شورای شهر دارد که آنهم با اختلافات اعضای شورای شهر بر سر تعلیق رئیس شورای شهر و عدم حضور برخی از اعضا در جلسات شورا فعلا قابل پیگیری نیست.
به گفته وی؛ شرکت نفت سالهای گذشته ۲ تا ۲و نیم میلیارد تومان از بدهی مالی خود را در این موقع از سال پرداخت می‌کرد و ما با این مبلغ بخش زیادی از مطالبات کارگران پرداخت می‌کردیم اما در سال جاری شرکت نفت به بهانه کمبود بودجه راضی به پرداخت بدهی خود به شهرداری امیدیه نمی‌شود.
منجی با بیان اینکه درآمد شهرداری امیدیه در سال ۹۸ به یک سوم کاهش یافته است، افزود: مطالبات کارگران شهرداری امیدیه پیش از این به ۷ ماه می‌رسید که بخش زیادی از آن از سوی پیمانکاران طبق قرارداد تامین شده است.
عضو شورای اسلامی شهر امیدیه در بخش دیگری از سخنان خود درباره تعلیق کاری دو کارگر فضای سبز شهرداری امیدیه نیز گفت: این موضوع صحت دارد. این دو کارگر به کار خود بازمی‌گردند اما مهمترین مشکل حال حاضر شهرداری و اعضای شورای شهر امیدیه تامین منابع مالی برای پرداخت معوقات مزدی کارگران است چراکه هر روز تعداد زیادی از کارگران و خانواده‌هایشان از طریق شورای شهر پیگیر مطالبات خود و مشکلاتی هستند که در نتیجه دریافت نکردن چندین ماه مزد با آن مواجه شدهاند.
---------------
کارگران شهرداری مریوان: ۷ ماه است ریالی حقوق نگرفته‌ایم
به گزارش خبرنگار ایلنا، "کارگران شهرداری مریوان از اردیبهشت به بعد حقوق نگرفته‌اند" این را یکی از کارگران این شهرداری می‌گوید و بلافاصله اضافه میکند: فروردین و اردیبهشت هم فقط دستمزد خالص را دادند، سنوات و حق اولاد و مزایای مزدی را ندادند اما بعد از آن، یک ریال هم ندادند.
این کارگران با بیان اینکه ۷ ماه است ریالی حقوق نگرفته‌ایم، ادامه دادند: از ۹۶ و ۹۷ هم مطالبه پرداخت نشده مربوط به اضافه‌کاری داریم که هنوز نداده‌اند. هرچه به شورای شهر اعتراض می‌کنیم، فایده ندارد؛ کسی به دادمان نمی‌رسد!
از قرار معلوم، حساب‌های شهرداری مریوان به خاطر بدهکاری به مردم بسته است. شهرداری می‌گوید فعلا حساب‌ها بسته است و توان پرداخت دستمزد کارگران نیست.
اما کارگران که تعداد آنها حدود ۶۰۰ نفر است و همگی از اردیبهشت حقوق نگرفته‌اند؛ از شرایط به ستوه آمده‌اند: «چگونه قرار است بی‌دستمزد زندگی کنیم؟!»
یکی از این کارگران که در واحد تنظیف کار میکند، می‌گوید: در این واحد ۱۴۰ نفر هستیم؛ بقیه واحدها مثل خدمات شهری، آسفالت و عمران نیز مثل ما مشکل دارند.
از قرار معلوم، کارگران به اداره کار مراجعه کرده‌اند؛ رئیس اداره کار با کارگران اعلام همکاری کرده است اما تاکنون نتواسته دستمزد کارگران را از مجموعه شهرداری بگیرد.
این کارگران امروز به فرمانداری مریوان مراجعه کردند و به آنها گفته شده فردا بیایند؛ آنها می‌گویند می‌خواهیم مشکلات را با فرمانداری مطرح کنیم.
این کارگران از کمبود امکانات و ایمنی کار نیز گلایه دارند: «در فصل سرما در کردستان بسیار سرد، بادگیر و چکمه نداریم و با لباس معمولی کار می‌کنیم؛ مسئولان به دادمان برسند!»
---------------
کارگری در آلبلاغ برای هر کیلو سنگ معدن ۵ هزار تومان است
به گزارش خبرنگار ایلنا، معدن، شغل کارگران فصلی و بیکاران روستاهای اسفراین است. فرطان، بیدوار، ایزی، حسن‌آباد و نصرآباد (خراسان شمالی) ساکنانی دارد که اخیراً بدون اینکه کارفرمایی بالای سرشان باشد، تونل‌هایی در ارتفاعات، سخت‌گذر آلبلاغ کنده‌اند و سرب و روی برداشت می‌کنند. معدن آلبلاغ «غیرمجاز» خوانده می‌شود، چون به ثبت نرسیده است.
"خیلی از ساکنان این روستاها از وقتی از وجود معدن در ارتفاعات باخبر شدند، با سختیِ تمام این مسیر را طی می‌کنند؛ در شرایط ناایمن تونل حفر می‌کنند؛ سرب و روی برداشت شده را با الاغ و قاطر یا از طریق کولبری از ارتفاعات پایین می‌آورند؛ هر فرد ۱۰ کیلوگرم و بیشتر سنگ سرب و روی را بر شانه به پایین کوه می‌کشد و بعد به دلالان بازار در زنجان می‌فروشد. پرسود بودن این مواد معدنی، بازار برداشت سرب و روی از آلبلاغ را داغ کرده است. طبق اظهارات مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی؛ «دلالان هر کیلوگرم سرب و روی را ۵ تا ۶ هزار تومان خریداری می‌کنند و به کارخانه‌های استان زنجان منتقل می‌کنند.» جالب است که پولی دلالان بابت یک کیلوگرم سنگ سرب و روی به این کارگران می‌پردازند، معادل یک کیلوگرم، سیب قرمز و یک کیلوگرم انگور بر اساس ارقامی است که در سازمان مدیریت میادین شهرداری اعلام شده است. در این اوضاع و احوال که تقریباً گوجه‌فرنگی به ۱۰ هزار تومان رسیده؛ دلالان پول نیم کیلو گوجه فرنگی را به کارگران بابت یک کیلو سنگ سرب و روی که به شدت بازار پرسودی دارد، می‌پردازند!"
پولِ کارگری برای ۱۰ کیلو سنگ معدن ۵۰ هزار تومان است
این روایتی از زندگی کارگران اسفراین است که البته برخی رسانه‌ها؛ این کارگران را «سودجو» یا «قاچاقچی» مینامند! عجیب‌تر اینکه کسی که یک بار ۱۰ کیلویی سنگ سرب و روی را حمل میکند و از ارتفاعات صعب پایین می‌آورد و به قیمت فقط ۵۰ هزار تومان می‌فروشد و پیش از این نیز با حفر تونلهای مرگبار آن را استخراج میکند، چطور می‌تواند سودجو باشد؟
اما نکته جالب چگونگی جلب توجه رسانه‌ها به این به‌اصطلاح «سودجویان» بود که از طریق اخبار مرگ کارگران این معدن بود. این معدن در فهرست یکی از بیشترین تعداد حوادث کار در سال ۹۸ قرار گرفته است. از ابتدای امسال در این معدن ۵ حادثه کار رخ داده است و ۴ کارگر این معدن به علت ریزش کوه در تونلهای مرگ آن جان باخته‌اند.
از این میان خیلی از کارگران که در اثر حوادث معدن آلبلاغ فوت کردند، جوان بودند. یکی از این جوانان مهدی نظرزاده ۳۸ ساله بود که در اردیبهشت ماه دچار حادثه شد. (متاسفانه از هویت دیگر کشته‌شدگان معدن آلبلاغ اطلاعاتی نداریم.) در این حادثه کارگر دیگری نیز مصدوم شد که طبق گزارش‌ها؛ بعد از اینکه جان سالم به در برده؛ از محل گریخته است. چیزی درباره چرایی فرار این کارگر در دست نداریم اما حدس زدن آن نیز آنچنان سخت نیست؛ بر اساس گفته‌های طاهر رستمی (فرماندار اسفراین) در یکسال گذشته ۴۰۰ پرونده تخلف در زمینه برداشت غیرمجاز از معدن آلبلاغ تشکیل شده و بیش از ۲۰۰ تن ماده معدن قاچاق برداشت شده از معدن آلبلاغ، کشف شده است.
واقعیت این است که کارگر مصدوم از ترس اینکه به عنوان قاچاقچی گرفتار شود، بعداز حادثه با بدن زخمی از معدن گریخته است.
مطهری (مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی) در رابطه با برخوردهای صورت گرفته با شیوه‌های غیرقانونی برداشت از معدن گفته است: در این مدت، مقدار زیادی سنگ معدن کشف، الاغ و اسب‌های متخلفان توقیف و چند صد نفر متخلف به مراجع قضایی معرفی شدهاند. خریداران و دلالان که مردم را به برداشت غیرمجاز تحریک می‌کنند، شناسایی و لیست شده و نام آنها به مراجع ذیصلاح ارائه شده است.
از قرار معلوم دلالان و عوامل خرید شناسایی شدهاند اما در وهله نخست، باید بازار خرید ناامن شود، باید جلوی دلالان را گرفت، مردم تا زمانی که از وجود بازار خرید برای ماده معدنی اطمینان نداشته باشند، برداشت نمی‌کنند. مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی گفته است: اگر می‌بینیم که برداشت با این حجم و در این حد، وجود دارد، نشان از وجود بازار فروش و وجود خریدار دارد، باید بازار خرید برای برداشت‌کنندگان، ناامن شود.
آلبلاغ مشمول بازرسی کار نیست؟
واقعیت این است که معدنچیان چه زیر نظر کارفرما کار کنند و چه برداشت‌هایشان را به دلالان بفروشند، همواره تحت سخت‌ترین شرایط کار می‌کنند. قانون کار تکلیف بازرسی محیط کار را در ماده ۸۵ مشخص کرده است. طبق این ماده برای صیانت نیروی انسانی و منابع مادی کشور رعایت دستورالعمل‌هایی که از طریق شورای عالی حفاظت فنی (جهت تامین حفاظت فنی) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی (جهت جلوگیری از بیماری‌های حرفه‌ای و تامین بهداشت کار و کارگر و محیط کار) تدوین می‌شود برای کلیه کارگاه‌ها، کارفرمایان، کارگران و کارآموزان الزامی است. در تبصره این ماده قانون کار آمده است: کارگاه‌های خانوادگی نیز مشمول مقررات این فصل بوده و مکلف به رعایت اصول فنی و بهداشت کار هستند.
معادنی که مشمول این ماده قانونی بشوند، باید طبق آیین‌نامه‌ی ایمنی در معادن که به تفصیل موارد ایمنی تونل‌ها، ماشین‌آلات، تهویه و دیگر مسائل به آن پرداخته شد، عمل کنند. با این‌حال وقتی معدنی همچون آلبلاغ غیرمجاز خوانده می‌شود، از زیرمجموعه بازرسی ادارات کار خارج می‌شود.
علی مظفری (مدیرکل بازرسی کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی) به ایلنا می‌گوید: بازرسان کار در خصوص معادنی که رابطه کارگر و کارفرمایی احراز شده باشد، ورود می‌کنند و معادن غیرمجاز ممکن است شامل بازرسی ادارات کار نباشند.
او می‌افزاید: هیئت‌های تشخیص در مورد اینکه آیا در چنین کارگاه‌هایی رابطه کارگری و کارفرمایی وجود دارد یا خیر، بررسی‌هایی انجام می‌دهند.
در عین حال چندی پس از آخرین حادثه کار در این معدن که موجب مرگ یکی از کارگران شده بود با علی قلی‌پور (اداره بازرس کار خراسان شمالی) تماس گرفتیم. او علت عدم ورود بازرس کار به این موضوع را غیرمجاز بودن معدن دانسته بود.
اقدامات قضایی و وزارتخانه‌ای در مورد معدن آلبلاغ
آخرین مرگ در این معدن در آذرماه اتفاق افتاد. کارگری در اثر ریزش تونل زیر آوار مانده و جان باخت. خیلی از این کارگران فصلی هستند. یعنی زمانی از سال در حال کشاورزی و زمانی در حال کولبری از ارتفاعات معدن آلبلاغ هستند. مشکل بیکاری و نبود اشتغال آنان را به سمت برداشت سرب و روی از معدن سوق داده است. در عین حال جعفری (رئیس کل دادگستری خراسان شمالی) از ورود دادگستری به مشکلات این معدن خبر داده و گفته است: تکالیف و تعهدات ادارات محیط‌زیست و صمت شهرستان اسفراین براساس مصوبه شورای تأمین این شهرستان، مسئولیت اصلی رفع نقاط حادثه‌خیز و امحای تونل‌هایی که در نتیجه برداشت و استخراج غیرمجاز سنگ‌های معدنی ایجاد شده، متوجه ادارات محیط زیست و صمت اسفراین است. متأسفانه ریزش بخش‌هایی از معدن آلبلاغ هرچند وقت جان عده‌ای را می‌گیرد و از طرفی امدادرسانی و ارائه سریع خدمات درمانی به مصدومان به لحاظ بعد مسافت و صعب‌العبور بودن منطقه بسیار سخت است.
به گفته این مقام قضایی؛ از باب صیانت از حقوق عامه دستگاه قضایی با اعلام جرم از سوی دادستان اسفراین علیه دستگاه مسئول به این موضوع ورود پیدا کرده است. طبق مصوبه شورای تأمین شهرستان اسفراین ادارات محیط‌زیست و صمت این شهرستان مکلف به از بین بردن مناطق حادثه‌ساز شده بودند که به علت ترک فعل از سوی دستگاه‌های متعهد در این خصوص پرونده قضایی تشکیل و مراتب در شعبه بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب اسفراین در حال رسیدگی است.
رئیس کل دادگستری خراسان شمالی با بیان اینکه با دستگاه‌های متولی این موضوع در سطح وزارتخانه در این خصوص مذاکره شده با تعیین ضرب‌الاجل زمانی یکماهه به مدیران کل استانی اعم از صمت و محیط‌زیست هشدار داده شده، تأکید کرده است: قبل از اینکه حوادث منجر به فوت در این معدن افزایش یابد، باید با برقراری تمهیدات لازم اقدامات بازدارنده و پیشگیرانه لازم را اعمال کنند.
واقع شدن این معدن در منطقه حفاظت شده زیست محیطی ساریگل، موجب شده تا سازمان صنعت، معدن و تجارت خراسان شمالی تاکنون در ثبت آن ناکام بماند ولی به‌تازگی وزارت صنعت، معدن و تجارت مجوز مطالعات و اکتشافات اولیه بر روی این منطقه معدنی را برای ایمیدور صادر کرده است.
سودجویی از معدنچیانی که در حد هزینه ایمنی معادن خرج ندارند
درست است که معادن غیرمجاز ذیل تعریف کارگاه نمی‌گنجند، اما همچنان جان آدمیزاد در این معادن درخطر است؛ این آدمیزادها نیز کارگرانی هستند که با اشتغالشان به کارهای غیرمجاز، سود سرمایه‌داران را تامین می‌کنند. سودهای هنگفت نصیب دلالان می‌کنند و خود به رقمی ناچیز راضی می‌شوند. این معدنچیان، حتی کمترین هزینه‌های تامین ایمنی کار را نیز برای دلالان و کارخانجات سرب و روی زنجان ندارند. حمل و نقل از این معادن به کارخانجات البته در بزرگراه‌ها و جلوی چشم‌ها صورت می‌گیرد.
یافتن دلالان از حدود اردیبهشت ماه که شورای تامین استان و دادگستری به آن ورود کرده است تا الان طول کشیده است و خبر خاصی از بازداشت آنها هنوز در دست نیست جز اینکه به گفته مسئولان «خریداران و دلالان که مردم را به برداشت غیرمجاز تحریک می‌کنند، شناسایی و لیست شده و نام آنان به مراجع ذیصلاح ارائه شده است.» مسئله اصلی‌تر اما مشکل اساسی همه کارگران معدن است که از ثروت هنگفتی که از دل زمین خارج می‌کنند، سهم اندکی دارند؛ در حد همان دستمزدهای معادل حداقل‌های تعیین شده توسط کمیته دستمزد شورای عالی کار. اما اسفراین معدنچیانی دارد که حتی در حد هزینه ایمنی برای سرمایه‌داران هم خرج ندارند. باید دید آیا منافع هنگفتی که در کار ارزان مردمان روستاهای اسفراین نهفته است، اجازه میدهد که دلالان و سودجویان واقعی از اموال عمومی و نیروی کار معدنچیان این منطقه به همین زودی مجازات شوند؟
گزارش: مریم وحیدیان
---------------
بررسی «۱۰ فرمانِ» مقام‌های شهرستان شوش برای کارفرمای هفت‌تپه
به گزارش خبرنگار ایلنا، «شرکت هفت‌تپه آرام و آماده بهره‌برداری است» این پیامی است که این روزها و به دنبال انتشار اخبار نارضایتی کارگران از پرداخت نشدن دو ماه دستمزد و عدم بازگشت به کار سه نفر از همکارنشان منتشر می‌شود. خلاصه «فرهاد دژپسند» وزیر امور اقتصاد و دارایی و «امید اسدبیگی» کارفرمای شرکت هفت‌تپه مدعی هستند که امور مربوط به نیروی انسانی اگر نه به شادی که به خوبی در حال گذران است؛ کارگران هم با وجود اینکه از ثبات در شرکت خبر می‌دهند اما مدعی هستند که کارفرما به تعهدات خود عمل نکرده است. وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم اوضاع کارگران هفت‌تپه را رصد می‌کنند. «کریم یاوری» مدیرکل حمایت از مشاغل و بیمه بیکاری این وزارتخانه در آخرین گزارش از وضعیت اقتصادی شرکت و عمل کردن کارفرمای شرکت به وعده‌هایی که به کارگران داده است با تاکید بر اینکه جریان کار در هفت‌تپه به روال عادی خود بازگشسته است، گفت: «وقت آن است باتوجه به تأخیر پیش آمده در برداشت نیشکر، کارگران با تمام توان نسبت به وظایف خود اقدام و جدیت نمایند.»
"مدیرکل حمایت از مشاغل و بیمه بیکاری وزارت کار وعده‌های کارفرما را هم برشمرد: ۱) نسبت به تأمین لباس و کفش کار ایمنی برای کارگران در موعد مقرر اقدام نماید. ۲) دستمزد مهرماه کارگران حداکثر تا پایان آذر ماه پرداخت گردد. ۳) حقوق آبانماه کارگران حداکثر تا دهم دیماه پرداخت شود. ۴) بازنشسته‌ها طی سه قسط حق سنوات و مزایای قانونی خود را دریافت نمایند. ۵) عناوین شغلی و ارتقای کارگران در کمیته طرح طبقه‌بندی مشاغل بررسی و براساس قانون اقدام گردد. ۶) حق غذای کارگران با ۱۰۰% افزایش به پنج هزار تومان افزایش یابد."
نگرانی کارگران هفت‌تپه از عمل نکردن کارفرما به وعده‌ها
کارفرما تنها برای برخی از این وعده‌ها، آستین بالا زده و برخی دیگر را هم هنوز اجرا نکرده است؛ به همین خاطر کارگران هفت‌تپه در تماس با ایلنا با یادآوری تعهدات کارفرما نگرانی خود را از کندی اجرای آنها اعلام کردند.
آنها گفتند: «کارفرما طی جلساتی که در فرمانداری و مکان‌های دیگر برگزار شد، چنین تعهداتی را داد اما مدتی است که این تعهدات را با حضور وی فهرست کرده‌ایم و روی کاغذ آوردیم و امضا گرفتیم. این کاری بود که باید از پیش از اعتراض‌های اخیر که به تجمع مقابل فرمانداری کشید انجام می‌شد؛ منتها ایشان قبول نمی‌کردند و یکسری تعهدات کلی می‌دادند و این تعهدات را مکتوب نمی‌کردند. پس از اعتراض‌های اخیر کارفرما حاضر شد که تعهدات خود را روی کاغذ آورد.»
مقام‌های استان ناظر بر کارفرمای هفت‌تپه
اشاره کارگران معترض هفت‌تپه به تعهدنامه ۱۰ بندی برمی‌گردد که ۱۲ آذرماه امسال با حضور سه عضو شورای تامین استان (فرمانده سپاه پاسداران شهرستان شوش، فرمانده نیروی انتظامی این شهرستان و معاون سیاسی و امنیتی فرمانداری شوش) مدیرکل کار شوش و «امیر اسدبیگی» برادر «امیداسدبیگی» مدیرعامل شرکت هفت‌تپه منعقد شد.
"بر اساس بند (۱) کارفرما متعهد شده است که از ۱۲ آذرماه هرگونه فسخ قرارداد کارگران یا تمدید نکردن قراردادهای آنها را در کمتیه انضباطی مطرح کند و رای این نهاد را ملاک قرار دهد. پیش از این کارگران مدعی بودند که تمدید نشدن قرارداد ۳ نفر از کارگران، بنابرنظر کارفرما بوده و نه خرد جمعی؛ به ویژه اینکه قرارداد اعضای شورای اسلامی کار شرکت تمدید نشده و این به شدت قدرت چانه‌زنی کارگران را تضعیف کند."
در بند (۲) کارگران بسیار بر آن تاکید دارند، کارفرما مکلف به بازگشت به کار این سه کارگر شده است اما تاکنون که بیش از ۱۰ روز از این قرارداد می‌گذرد، اتفاقی رخ نداده است؛ تا آنجا که یک نفر از این کارگران به ایلنا، می‌گوید: انتظار داشتیم کارفرما به وعده خود عمل کند نه اینکه بگوید: «حالا یک چیزی گفتیم» بند (۳) تهیه لباس کار و لوازم ایمنی را به صورت هر ۶ ماه یکبار مورد تاکید قرارداده است که کارفرما مدعی است برایش اقدام کرده است. بند (۴) و (۵) به ترتیب پرداخت مزیای عرفی (حق همسر، حق سختی کار، ایاب و ذهاب، حق شیفت، پاداش کشت و... ) و پرداخت به موقع دستمزدهای مهر، آبان و عیدی و پاداش سال ۹۸ را مورد تاکید قرار داده‌اند. بر اساس بند (۵) دستمزد مهرماه باید در تاریخ ۲۶ تا ۳۰ آذر و دستمزد آبان ماه در فاصله ۵ تا ۱۰ دی ماه پرداخت شود. همچنین عیدی و پاداش سال ۹۸ و کلیه مطالبات این سال باید پیش از پایان سال پرداخت شود.
"به گفته کارگران هفت‌تپه تاکنون عرف بوده که دستمزدها با ۲ ماه تاخیر و حتی بیشتر پرداخت شود و عیدی و پاداش و هم سال بعد. به همین خاطر به ایلنا، می‌گویند: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اگر به معنای واقعی مدافع کارگر است، باید از طریق ادارات استانی و شهرستانی خود کارفرما را مکلف به پرداخت به موقع دستمزدها کند. اگر سختگیری نکند کارفرما زیربار تعهدات خود نمی‌رود. به همین خاطر دولت باید به گونه‌ای رفتار کند که کارفرما بداند، کارگر مدافعی دارد."
بند (۶) کارفرما را مکلف کرده است که مطالبات بازنشستگان را طی سه قسط و تا پایان سال ۹۸ پرداخت کند. صدها نفر از کارگرانی که از پیش از واگذاری شرکت تاکنون بازنشسته شدهاند، صدها میلیون تومان مطالبه از شرکت داشتند. این موارد شامل دستمزدهای عقب افتاده، سنوات، حق بیمه و... می‌شود. کارفرما در چند موعد بخشی از طلب بازنشستگان را پرداخت کرده است. در بند (۷) کارفرما متعهد شده که حق بیمه‌های کارگران را به گونه‌ای پرداخت کند که آنها در تمدید دفترچه بیمه‌هایشان دچار مشکل نشوند. کارگران هفت‌تپه از تعلل کارفرما در این زمینه گلایه دارند و می‌گویند: بارها به آقایان گفتیم اگر حق بیمهها را دیرتر از موعد پرداخت کنید، هزار و یک مشکل ایجاد می‌شود. بعضا کارگران هفت‌تپه به خاطر انجام سالها کار سنگین، مریض احوال هستند و زمانی که دفترچه بیمه‌های درمانی‌شان تمدید نشود با مشکلات بسیاری مواجه می‌شوند.
بند (۸) تغییر عناوین شغلی و ارتقای گروه شغلی را مورد مداقه قرار داده و بند (۹) بررسی وضعیت بازنشستگان بازگشت به کار را. کارگران درباره این دو بند به ایلنا، می‌گویند: بعضا عناوین شغلی در قرارداد کار و لیست بیمه با کار واقعی کارگران هماهنگی ندارد. کارفرما بارها وعده داده بود که این مشکل را حل کند. در مورد بازگشت به کار بازنشستگان هم باید گفت که حدود ۱۰۰ نفر عمدتا در مشاغل اداری به صورت غیرقانونی به کار بازگشته‌اند. کارفرما مدعی است که این افراد برای آموزش کارگران جوان به کار بازگشته‌اند اما آنها بیشتر کار اداری می‌کنند و ارتباطی با حوزه آموزش ندارند. بند ۱۰ هم این چنین تنظیم شده است: «کارفرما متعهد می‌شود که از دستمزد دی ماه سال ۹۸ علی‌‌الحساب حق غذا به ازای هر روز ۵ هزار تومان پرداخت کند و همچنین سال آینده حق غذا دوباره بررسی و تجدیدنظر شود.»
در مورد تعهدات با «امید اسدبیگی» کارفرمای شرکت هفت‌تپه گفتگو کردیم.
چرا در شرکت هفت‌تپه پرداخت با تاخیر دستمزدها به یک عرف تبدیل شده است؟
"در کشت و صنعت‌ها زمانی که یک ماه تاخیر در پرداخت دستمزدها، وجود دارد، یعنی به‌روز است؛ چراکه time sheet (در اینجا به معنی چرخه اقتصاد) آنها مبتنی بر کشاورزی است. به هر حال پرداخت‌ها را از امروز (۲۶ آذر) آغاز می‌کنیم."
برای بازگشت به کار ۳ کارگر (محمد خنیفر، ایمان خضری و عظیم سرخه) چه برنامهای دارید؟
اصولا با بدنه کارگری شرکت مشکلی نداریم؛ با اینکه یکسری خطاها از آنها سر زده، مجموعه کارگری ما زحمتکش است. دلمان هم نمی‌خواهد باعث بیکاری حتی یک کارگر شویم. به مراجع قضایی و شورای اسلامی کار شرکت هم اعلام کرده‌ایم که بازگشت به کار آنها مخالفتی نداریم. آنها می‌توانند به خانواده هفت‌تپه برگردند؛ چراکه انسان جایزالخطاست. امیداریم که پروندههای آنها حل و فصل شود.
برای تهیه لباس کار چه کرده‌اید؟ چه کاستی‌هایی وجود دارد؟
بخشی از لباس کار تهیه شده است؛ برای نمونه پوتین‌ها خریداری شدهاند. لوازم دیگر هم در حال تهیه است که به دست پرسنل می‌رسند.
در مورد افزایش حق غذا چه خواهید کرد؟
قرار شده که حق غذا به صورت کامل پرداخت شود. حق غذا برای هر نفر ۷ هزار تومان است. با افزایش حق غذا حجم زیادی به منابعی که باید برای پرسنل کنار بگذاریم، اضافه می‌شود. باید در نظر داشت که با اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل هزینه‌های پرسنلی افزایش یافت و به ۱۸ میلیارد تومان در ماه رسید. در مورد سایر مزایای عرفی هم آنگونه که توافق شده عمل می‌شود. باید در نظر داشته باشید، که در هفت‌تپه کارگران قراردادی و رسمی بین ۳ و نیم تا ۸ میلیون تومان مزد و مزایای مزدی دریافت می‌کنند. در حوزه کشت و صنعت هچ شرکتی به این اندازه پرداختی به پرسنل خود ندارد.
برای حل مشکلات بیمهای کارگران چه کرده‌اید؟
مشکل بیمهها را حل کردیم و دفترچه بیمه‌های کارگران تمدید می‌شود.
چه زمانی وضعیت اقتصادی شرکت تثبیت می‌شود؟
پروژه‌های مختلفی که آغاز کرده‌ایم به زودی اتمام می‌یابند. این پروژه‌ها صدها نفر از جونان منطقه را شاغل می‌کنند. سال آینده شرکت بر روی ریل می‌افتد و پایداری اقتصادی را تجربه میکند. این امر توفیق‌‌های فراوانی را در مسیر اجرای توافق نصیب‌مان میکند.
"کارگران هفت‌تپه تاکید دارند که کارفرما مسئول اجرای توافق است و این موضوع از سوی مسئولان استان به وی اعلام شده است. آنها در این مورد بیشتر توضیح می‌دهند: «اعضای شورای تامین در جریان بند به بند این توافق هستند و مشکلات ما را می‌دانند؛ از فرمانداری بگیرید تا سپاه پاسداران شوش. بنابراین اگر کارفرما تعهدات خود را انجام ندهد باید پاسخگوی مسئولان استان باشد. اینکه بر سر کارهای خود بازگشتیم برای این بود که پس از انعقاد این توافقنامه به وی متعهد شدیم.»"
این امیدواری در میان کارگران وجود دارد که با بازگشت به کار همکاران و به‌روز شدن دستمزدهایشان به زیست کم دغدغه‌تری ادامه دهند؛ آنهم در شرایطی که هزینه‌های زندگی پیوسته قد می‌کشند.
گزارش: پیام عابدی
---------------
دوشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۸ - ۱۶ دسامبر ۲۰۱۹
اعتراض کارگران شهرداری کوت عبدالله به معوقات مزدی
به گزارش خبرنگار ایلنا، برخی منابع کارگری گفتند: صبح امروز (دوشنبه ۲۵ آذر ماه) شماری از کارگران فضای سبز شهرداری کوت عبدالله برای وصول مطالبات معوقه خود مقابل ساختمان استانداری خوزستان دست به اعتراض صنفی زدند.
به گفته آنها، شهرداری دستمزد ماه‌های مهر و آبان کارگران را پرداخت نکرده و در شرایط فعلی که دو ماه حقوق طلبکاریم، با پرداخت نشدن حقوق آذر ماه نگران افزایش معوقات مزدی و تامین هزینه‌های زندگی خود هستیم.
به گفته کارگران شهرداری کوت عبدالله، دست‌کم ۵۰ نفر در بخش فضای سبز شهر مشغول کارند و شهرداری هیچ برنامهای برای پرداخت مطالبات ما کارگران ندارد.
بر اساس ادعای کارگران شهرداری کوت عبدالله، جدا از دو ماه مزد معوقه، آنها از زمان پیمانکار پیشین نیز ۵ ماه حقوق و مزایا طلبکارند که تاکنون پرداخت نشده است.
این کارگران با ابراز نگرانی از وضعیت بوجود آمده، می‌گویند: از مسئولان شهری و شهرستانی می‌خواهیم با درک همه مشکلاتی که در نتیجه عدم دریافت مزد برای مجموعه کارگران شهرداری بوجود می‌آید، درخصوص پرداخت حداقل بخشی از مطالبات مزدی ما اقدام کنند.
---------------
برخی کارگران سد کارون تا ۶ ماه معوقات مزدی طلبکارند
به گزارش منابع کارگری در سد کارون، با وجود اتمام پروژه سد کارون ۴ در سالهای گذشته؛ شماری از کارگران این پروژه عمرانی تا شش ماه حقوق دریافت نکردهاند.
یکی از کارگران این پروژه با اشاره به اینکه این تعداد از کارگران به صورت پراکنده در سایر پروژه‌ها مشغول کار هستند، گفت: تعدادی از کارگران در نتیجه دریافت نکردن ۶ ماه مزد دچار مشکلات معیشتی شدهاند.
وی همچنین از کاهش تعداد کارگران این پروژه سخن گفت و افزود: در مراحل ساخت این پروژه عمرانی، حدود ۱۰ تا ۱۲ هزار نیرو کار به صورت مستقیم و شبانه‌روزی و تعدادی نیز به صورت غیرمستقیم در مراحل ساخت این پروژه مشغول کار بوده‌اند.
حسینعلی رضایی سر پیری (عضو شورای استان چهارمحال و بختیاری) با تایید معوقات مزدی کارگران کارون ۴ در جلسه روز ۲۰ آذر ماه شورای اسلامی استان چهارمحال و بختیاری، با اشاره به اینکه یکی از بحران‌های اقتصادی از دست رفتن امنیت شغلی کارگران است، گفت: کارگران سد کارون ۴ نسبت به عدم پرداخت حقوق ۶ ماهه گذشته خود معترض هستند که می‌طلبد مسئولان اهتمام لازم جهت رفاه حال کارگران و مطالبات به‌حق آنها را داشته باشند.
سد کارون ۴ بر روی رودخانه کارون و در فاصله ۶۷۰ کیلومتری ریزشگاه رودخانه کارون به خلیج فارس احداث شده که به عنوان بزرگترین سد بتنی ۲ قوسی ایران و پنجمین سد مرتفع و منبع تولید انرژی برق آبی در جهان است که در ۱۸۰ کیلومتری شهرکرد قرار دارد.
---------------
کارگران مس تکنار بردسکن ۴ماه مزد طلبکارند
به گزارش خبرنگار ایلنا، منابع کارگری در معدن مس تکنار بردسکن گزارش دادند: معدن مس تکنار بردسکن بزرگترین و قدیمی‌ترین معدن در شرق کشور است که در شهرستان بردسکن واقع است و کارگرانی که در این معدن کار می‌کنند ۴ ماه بابت مزد معوقه طلبکارند.
به نقل از کارگران این واحد معدنی گفته می‌شود که طلب انباشته آنها مربوط به دستمزد چهار ماهه گذشته است. علاوه بر این پرداخت حق بیمه این کارگران نیز با مشکل روبرو است.
کارگران تصریح کردند: مجتمع مس تکنار به دلیل شرایط اقتصادی کشور، وقوع سیل بی‌سابقه و بدهی‌های مالی کلان به برخی ارگان‌های دولتی از چندماه پیش دچار مشکلاتی است.
حسین غلامی (رئیس اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی بردسکن) با تأیید عدم پرداخت حقوق کارگران این واحد معدنی گفته است: کارگران می‌توانند با ارایه شکایت به اداره کار موضوع مطالبات خود را پیگیری کنند.
به گفته وی؛ مدیران این شهرستان مشکلات معدن ازجمله تقسیط بدهی آب، برق، مالیات و بیمه این شرکت را رفع کرده‌اند، اما در حال حاضر مشکل مدیریتی این معدن منجر شده که کارگران زحمتکش این مجموعه نتوانند حقوق خود را دریافت کنند.
غلامی گفته است: درصورت ارائه دادخواست توسط کارگران مشکل عدم پرداخت حقوق و طلبکاری کارگران در هیأت تشخیص این اداره بررسی می‌شود تا کارگران قانونی طلبکاری خود را از کارفرما دنبال کنند.
---------------
یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۸ - ۱۵ دسامبر
وکیلِ سپیده قلیان رای دادگاه تجدیدنظر را تایید کرد/ ۵ سال حبس تعزیری
به گزارش ایلنا، سیدجمال‌الدین حیدری منش (وکیل دادگستری) با اشاره به حکم صادر شده توسط دادگاه تجدیدنظر برای سپیده قلیان از محکومان پرونده اعتراضات کارگری شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه، نوشت: طبق دادنامه صادره، مجموع اقدامات انتسابی به موکل (که در شعبه 28 مصداق جرائم متفاوتی قلمداد شده بود) در راستا و مصداق اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی دانسته شده و نهایتا با استناد به ماده 610 قانون مجازات اسلامی، ایشان به 5 سال حبس تعزیری محکوم گردید. همچنان اقدام قانونی جهت پیگیری موضوع در مراجع عالی صورت خواهد پذیرفت.
حیدری البته تاکید کرد که رای شعبه 36 دادگاه تجدیدنظر استان تهران بدون تشکیل جلسه محاکمه نهایی شده است؛ در حالی که به گفته وی برگزاری این جلسه می‌توانست به روشن شدن موضوع و صدوری حکمی عادلانه کمک کند.
---------------
سرگردانی کارگران بیکار شده «فولادین ذوب آمل» برای بازگشت به کار
به گزارش خبرنگار ایلنا، کارگرانی که از ابتدای آبان ماه سال جاری تا امروز توسط کارفرمای کارخانه فولادین ذوب آمل بیکار شدهاند، خواستار بازگشت به کار خود شدند.
این کارگران که تعداد آنها حدود هزار نفر است، در تماس با ایلنا گفتند: پس از نزدیک به یک دهه فعالیت از سوی کارفرما به عنوان نیروی مازاد تلقی شده و در نتیجه از ابتدای آبان ماه بیکار شدهاند.
یکی از کارگران این واحد تولید قطعات خودرو در توضیح این ماجرا گفت: کارفرمای این کارخانه فولادی و قطعه‌سازی صنعت خودروی مازندران از اوایل آبان ماه حدود ۱۶۰۰ کارگر را به خانه فرستاد و گفت در صورت بهبود شرایط همه آنها را دوباره استخدام میکند با این‌حال تاکنون فقط با حدود ۶۰۰ نفر از کارگران تماس گرفته شده و مابقی نگران امنیت شغلی خود هستند.
او با بیان اینکه همکارانی که اخراج شدند بین ۶ تا ۱۶ سال سابقه کاری داشتند، افزود: در حال حاضر نزدیک به ۴۰ تا ۵۰ روز از این ماجرا می‌گذرد اما هنوز کارگران بیکار شده نتوانسته‌اند به کار سابق خود بازگردند به همین دلیل تقریبا هر روز از طریق نهادهای مختلف این موضوع را پیگیری می‌کنند.
گفته می‌شود کارگران اخراجی کارخانه قطعه‌سازی مازندران که در شهرک صنعتی آمل واقع است، در حال حاضر تحت پوشش بیمه بیکاری هستند و نگرانند که با ادامه این وضعیت نتوانند برای مدت زیادی با این شرایط زندگی کنند.
---------------
شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۸ - ۱۴ دسامبر
بازگشت به کار اسماعیل بخشی و ۳ کارگر دیگر در جلسه شورای تامین استان خوزستان مطرح می‌شود
به گزارش خبرنگار ایلنا، در روزهای گذشته نمایندگان کارگران مجتمع کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه پیرو پیگیری ۲ بند از توافق ۱۰ بندی خود با کارفرمای این شرکت در جلسه‌ای با حضور «حجت الاسلام صادق مرادی» رییس کل دادگستری استان خوزستان و «عباس حسینی پویا» دادستان کل خوزستان شرکت کردند.
کارگران گفتند: در این نشست ابتدا پیگیر بازگشت به کار «اسماعیل بخشی» شدیم. کارفرما پیشتر اعلام کرده بود که با بازگشت به کار آقای بخشی هیچ مخالفتی ندارد اما این کار پس از آن صورت می‌گیرد که شورای تامین استان، دستور لازم را صادر کند. از آنجا که دادستان از اعضای شورای تامین استان است از ایشان خواستیم که این مورد را پیگیری کنند. آقای حسینی پویا اعلام کردند که بازگشت به کار اسماعیل بخشی و ۳ کارگر دیگر در جلسه شورای تامین استان مطرح می‌شود و سعی خواهد کرد که سایر اعضای شورای تامین را متقاعد کند که این افراد بازگشت به کار شوند.
کارگران مجتمع کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه، افزودند: سپس پیگیر بسته شدن پروندههای قضایی شدیم که در ۴ سال اخیر برای کارگران تشکیل شده است، با توجه به اینکه طبق توافقنامه کارفرما اعلام کرده است که برای تمامی این پرونده‌ها رضایت خواهد داد و با توجه به اینکه بیشتر این پرونده‌ها جنبه عمومی نیز دارند و صرفا با رضایت کارفرما بسته نمی‌شوند و مستلزم همکاری دادستان برای رفع جنبه عمومی جرم است؛ از جمله دو پرونده تجدیدنظر برای ۱۶ نفر از کارگران که در دادگاه تجدید نظر اهواز در جریان است و کارگران باید برای دفاع از خود در دادگاه حاضر شوند، این موضوع را از ایشان پیگیر و خواستار مساعدت ایشان شدیم.
کارگران هفت تپه با اشاره به وعده همکاری رییس کل دادگستری استان خوزستان، افزودند: حجت‌الاسلام صادق مرادی وعده دادند که در گفتگو با حجت‌الاسلام ابراهیم رییسی، ریاست قوه قضاییه سعی خواهند کرد که پروندههای امنیتی که در دادگاه انقلاب تهران برای اسماعیل بخشی و محمد خنیفر در جریان است را با دستور ایشان حداقل ۶ ماه عقب بی‌اندازند. همچنین رییس کل دادگستری استان خوزستان برگزاری یک جلسه میان نمایندگان کارگران و آیت‌الله رییسی ریاست محترم قوه قضاییه را نیز وعده دادند. طبق توافقنامه کماکان منتظر عمل به این دو بند هستیم.
---------------
جمعه ۲۲ آذر ۱۳۹۸ - ۱۳ دسامبر ۲۰۱۹
کارگران پتروشیمی مارون در رویای قرارداد مستقیم شدن
به گزارش خبرنگار ایلنا، توسعه صنایع بالادستی کشور و رشد حجم تولیدات آنها قاعدتا باید به افزایش کیفیت زندگی کارگران این صنایع منتهی شود. برای نمونه در صنعت پتروشیمی تولیدات پتروشیمیایی ایران از یک و شش دهم میلیون تن در سال ۱۳۵۷ به حدود ۵۴ میلیون تن در سال رسیده است که نشان از رشد ۳۳ درصدی تولیداتِ این حوزه دارد اما این رشد موجب افزایش مکفی دستمزدها نشده است. بر مبنای گزارش حقوق و دستمزدها، در سال ۹۷ کارگران این شرکتها به طور متوسط در هر ماه ۳ میلیون تومان دستمزد دریافت می‌کردند. کارگران شاغل در این صنعت به صورت روزمزد، قرارداد حجمی (پیمانکاری) و قرارداد مستقیم مشغول به کار هستند.
بر اساس ارزیابی‌های میدانی خبرنگار ایلنا که در ماه گذشته انجام شده روزمزدها دستمزدهای بسیار پایینی را دریافت می‌کنند. قرار حجمی‌‌ها هم بسته به نوع کارشان به طور متوسط بین ۲ تا ۳ میلیون تومان دریافت می‌کنند و کارگران قرارداد مستقیم هم بین ۴ تا ۵ میلیون و حتی بیش از ۵ میلیون تومان. البته این ارقام متوسط است و ممکن است که یک کارگر قرار حجمی ۱ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان مزد دریافت کند. جدای از این مورد، این کارگران به معنای مرسوم روابط کار، امنیت شغلی ندارند؛ یعنی با آنها قرارداد موقت سه ماهه، شش ماهه و یک‌ساله منعقد می‌شود.
بررسی‌های خبرنگار ایلنا، نشان میدهد که در برخی از واحدهای پتروشیمی به ویژه پتروشیمی‌های دولتی، طرح طبقه‌بندی مشاغل یا اجرا نمی‌شود و یا به درستی اجرا نمی‌شود. به گفته «عباس رضایی» فعال کارگری صنعتِ پتروشیمی، پتروشیمی‌های نیمه دولتی و دولتی حتی بازرسیهای کار را تحت تاثیر قرار داده‌اند و با ادارت کار مناطق ویژه و آزاد اقتصادی برای انجام شدن بارزسی‌ها همکاری نمی‌کنند. وی با اشاره به تخلفاتی که در زمینه ارائه لیست بیمهای کارگران صورت می‌گیرد، گفت: کارفرمایان و پیمانکاران پتروشیمی‌ها در لیست بیمه عناوین شغلی کارگران را به درستی عنوان نمی‌کنند و حتی عنوان شغلی کارگر در قرارداد کار با عنوان شغلی که در لیست بیمه درج می‌شود متفاوت است؛ با این هدف که کارگر موفق نشود که با استفاده از مزایای قانون مشاغل سخت و زیان‌آور بازنشسته شود؛ چراکه کارفرمایان نمی‌خواهند بعدا از بابت پرداخت ما‌‌به‌التفات ۴ درصدی حق بیمعه مشاغل سخت و زیان‌آور را پرداخت کنند.
تخلف در عرصه روابط کار در پتروشیمی‌ها تنها محدود به مسائل بیمهای نمی‌شود؛ چراکه طرح طبقه‌بندی مشاغل هم یا در این واحدها یا اعمال نمی‌شود و یا به درستی اعمال نمی‌شود؛ به این معنی که به دستمزد کارگری با ۱۰ سال سابقه کار در این حوزه در یک عنوان شغلی مشخص و یک مدرک تحصیلی و شرایط شغلی مشابه در پتروشیمی (الف) پس از اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، ۵۰۰ هزار تومان اضافه می‌شود اما به کارگر دیگری که با همین شرایط در پتروشیمی (ب) که مثلا در منطقه عسلویه همسایه پتروشیمی (الف) است، ۳۰۰ هزار تومان! این در حالی است که طبقه‌بندی مشاغل قانون واحدی دارد و ضرایب و جدوال آن توسط وزارت کار به تمام ادارات کار ابلاغ شده است تا به شکل یکسان اجرا شود. این قانون در برخی مواقع آنقدر ابتر می‌ماند که کارگران آن را با ترمیم مزدی اشتباه می‌گیرند و یا به طنز آن را ترمیم مزدی مینامند؛ برای نمونه کارگر پتروشیمی بندر امام خمینی با اشاره به گلایه‌های همکارانش نسبت به اجرای قانون طبقه‌بندی مشاغل به ایلنا، گفت: «به منظور اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل در یک واحد تولیدی لازم است که کمیته‌ای برای کارشناسی نحوه اجرای آن در واحد تولیدی تشکیل شود اما آنچه عملاً در پتروشیمی بندر امام اتفاق افتاده، یک ترمیم حقوق جزئی است که عمده افزایش دستمزدها به کارگرانی تعلق گرفت که دستمزد خیلی پایینی داشتند.»
از این موارد که اصلی‌ترین دلایل اعتراض کارگران پتروشیمی‌ها هستند، به کنار، کارگران این واحدها از وجود تبعیض میان خود و نیروهای رسمی و قرارداد مستقیم گلایه دارند. پیمانکاری‌های تامین نیروی انسانی به فرمان دولت‌ها و عوامل آنها که سمبه پرزوری در این شرکتها دارند، بیداد می‌کنند و امور اداری، تعمیراتی، خدماتی و... را در دست دارند. این دسته کارگران با برچسبِ «ارکان ثالث» مشغول به کار هستند و می‌گویند که مزایای رفاهی رسمیها که استخدام شرکت نفت هستند و صندوق بازنشستگی‌شان، صندوق بازنشستگی صنعت نفت است را دریافت نمی‌کنند. برای نمونه از مسکن کارمندی محروم هستند، حق استفاده از باشگاه‌های ورزشی و تفریحی مجموعه نفت را ندارند. همچنین از حق پرواز، بعضا حق شیفت، حق دوری از خانواده، حق کار در شرایط آب و هوایی بد، حق ارتقای شغلی و... محروم هستند. آنها در چنین شرایطی صحبت از تبعیض گسترده می‌کنند و خواهان تبدیل وضعیت و قرار مستقیم شدن می‌کنند؛ هرچند رسمی مجموعه نفت شدن کجا و قرارداد مستقیم شدن کجا. هر شکل از تبعیض برای افکار عمومی آزاردهنده است. محصول هر جز از این حقوقِ نادیده گرفته شده؛ می‌شود اختلاف دستمزدی بسیار؛ به این معنی که کارمند رسمی پتروشیمی به‌طور معمول ۱۵ میلیون تومان حقوق دریافت میکند اما یک کارگر پیمانکاری بسته به اجرای مواد حمایتی قانون کار، مانندِ طبقه‌بندی مشاغل و... به طور معمول بین ۲ تا ۵ میلیون تومان دریافتی دارد.
"یکی از شرکتهای پتروشیمی که در روزهای گذشته به خاطر اعتراض کارگران پیمانکاری آن، به میانِ اخبار کارگری پاگذاشت، «مارون» است. این شرکت که در منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر قرار دارد، حدود ۱۸۰۰ کارگر پیمانکاری و ۵۰۰ کارمند رسمی دارد. این کارگران به گفته خود در اعتراض به تبعیض میان رسمی و پیمانکاریها و البته ناامیدی از پیگیری‌های خود برای قراردادمستقیم شدن از صرف ناهار در رستوران مجموعه خودداری ورزیدند؛ هرچند، چند روزی می‌شود که دست از این کار کشیده‌اند و مطابق معمول در رستوران حاضر می‌شوند".
این کارگران در تشریح دلایل اعتراض می‌گویند: پتروشیمی مارون برخلاف سایر پتروشیمی‌های منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر نیروهای پیمانکار را حتی به صورت قرارداد مستقیم استخدام نمی‌کند. یکی از دلایل حقوق و مزایای بسیار پایین کارگران این شرکت همین موضوع است. متاسفانه مدیریت شرکت همچنان نسبت به استخدام ما سهل‌انگاری میکند و حتی قانون طبقه‌بندی مشاغل را به درستی اجرا نمی‌کند تا از لحاظ معیشتی در شرایط بهتری قرار گیریم. می‌دانیم که استخدامی رسمی شدن دشوار است اما مدیریت پتروشیمی مارون حداقل می‌تواند کارگران را قرارداد مستقیم کند تا فاصله میان رسمیها و قراردادی‌ها کاهش یابد. در حال حاضر حقوق نیروهای رسمی بیش از ۲ برابر دستمزد نیروهای پیمانکاری است.
کارگران معترض می‌افزایند: پتروشیمی مارون هر سال با مراکز آموزشی سطح شهر قراردادهایی منعقد میکند که تنها خانواده‌های نیروهای رسمی می‌توانند از آنها استفاده کنند. مارون همچنین بخشی از هزینه‌های خانواده‌های نیروهای رسمی مانند سرویس ایاب و ذهاب دانش آموزان، شهریه دانش آموزان و... را تقبل میکند اما کارگران پیمانکاری از این مزایا محروم هستند. قراردادهایی هم با باشگاهای غذا و رستوران‌های سطح شهر منعقد می‌شود که نیروهای رسمی و کارگری از آن بهره‌مند می‌شوند؛ با این تفاوت که کیفیت و کمیت غذاهای نیروهای رسمی با کارگری متفاوت است و قابل مقایسه نیستند. این تبعیض‌ها برای سهمیه پرواز که فقط نیروهای رسمی می‌توانند از آن استفاده کنند، هم وجود دارد.
اعتراض در پتروشیمی مارون همزمان با اعتراض‌های ماهشهر آغاز شد؛ اعتراض‌هایی که به گران شدن بنزین برمی‌گشت. آنگونه که کارگران می‌گویند حدود ۱۰۰ نفر از آنها به نمایندگی از سایر کارگران با کارفرما وارد مذاکره شدند اما حدود ۵ تا ۱۰ نفر از کارگران از توضیحاتی که به آنها داده شد، قانع نشدند و «به جهت حفظ آرامش شرکت» از کار تعلیق و به کمیته انضباطی معرفی شدند. از آنجا که پتروشیمی مارون برای اجرای قانون سیاست‌های ابلاغی اصل ۴۴ قانون اساسی از ۱۷ مهر ۱۳۹۰ وارد بورس اوراق بهادار شد و از ۸ شهریور ۱۳۸۸ از سهامی خاص به سهامی تبدیل شد، کارگران می‌گویند که این شرکت برای تبدیل وضعیت استخدامی آنها دستِ بازتری دارد. به همین خاطر می‌گویند: وضعیت مالی پتروشیمی مارون نسبت به دیگر پتروشیمی‌های منطقه خوب است و محدودیت‌های اقتصادی سایر پتروشیمی‌های نیمه دولتی را ندارد لذا می‌تواند به معیشت کارگران رسیدگی کند و تفاوت میان پیمانکاری و رسمیها را تا میزان زیادی کاهش دهد اما خواسته ما فراتر از این است و خواهان تبدیل وضعیت استخدامی خود هستیم.
پس از اعتراض‌های روزهای گذشته و معرفی تعدادی از کارگران به کمیته انضباطی، ظاهرا تصمیم‌های دیگری هم توسط مدیریت شرکت گرفته شده است. کارگران در این مورد می‌گویند: تا پیش از بالا گرفتن اختلاف‌های کارگری و کارفرمایی، کارگران در هرماه مجاز به استفاده از ۱۲۰ ساعت اضافه کاری بودند اما بر مبنای دستوری اضافه کاری به ۸۰ ساعت در ماه محدود شده است. در این مورد با مسئولان شرکت صحبت کردیم اما می‌گویند که با اضافه کار بیشتر از ۸۰ ساعت موافقت نمی‌کنند.
درباره موضوع‌های مطرح شده با «سیداسفندیار صلاحت‌پور» مدیر منابع انسانی پتروشیمی مارون گفتگو کردیم.
تفاوتی که میان کارگرانِ پیمانکاری و رسمی وجود دارد و کارگران از آن به عنوان تبعیض یاد می‌کنند، چه ابعادی دارد؟
مارون در میان پتروشیمی‌های ماهشهر به شرکتی معروف است که بیشتر از سایر شرکتها از کارگران حمایت میکند. ما سعی کردیم و می‌کنیم که فاصله نیروهایی که صندوق بازنشستگی‌شان صندوق بازنشستگی کارکنان نفت است با نیروهایی که تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی هستند و با ارکان ثالث در پتروشیمی‌ها کار می‌کنند، کم شود. اما قیاس نیروهای رسمی و پیمانکاری درست نیست. اگر بخواهیم مقایسه کنیم باید نیروهای رسمی مارون را با نیروهای رسمی سایر شرکتهای پتروشیمی و نیروهای پیمانکاری مارون را با نیروهای پیمانکاری سایر شرکتها مقایسه کنیم. از این قیاس می‌توانیم نتیجه بگیریم دستمزدی که مارون به کارگران پیمانکاریها پرداخت میکند و تسهیلات رفاهی که برای آنها در نظر میگیریم از لحاظ کمیت و کیفیت نسبت به شرکتهای هم‌رده برتری دارد. بعضا تسهیلاتی را در نظر گرفته‌ایم که یا در سایر شرکتها وجود ندارد یا بسیار کمرنگ است؛ از جمله تسهیلات بانکی کم بهره، تسهیلات سفر با خانواده و... . لازم است که بگویم مارون از محل خالص درآمدهای خود در بانک‌های تجارت، پست‌بانک و ملت سرمایه‌گذاری کرده است و از محل این سرمایه‌گذاری‌ها به کارکنان و مدیران خود تسهیلات کم بهره پرداخت میکند. این در حالی است که شرکتهای دیگر تنها به مدیرها، سرپرست‌ها و افرادی که سمتی در شرکت ندارند، تسهیلات می‌پردازند. تفاوتی نمی‌کند که شما کارگر روزمزد، پیمانکاری و... مارون باشید، ما به همه تسهیلاتی پرداخت می‌کنیم که کارمزد آن تنها ۲ درصد است. همین تسهیلات را به مدیرها و کارکنان رسمی شرکت هم پرداخت می‌کنیم؛ با این تفاوت که کارمزد آن حدود ۱۲ درصد است. مارون تفاوت ده درصدی کارمزد تسهیلات رسمیها و پیمانکاریها را می‌پردازد. به معنای دیگر ما برای تقویت قدرت اقتصادی کارکنان خود سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. در ضمن برای کارگران پیمانکاری، سفر به مناطق شمالی کشور و سفر به مشهد را در نظر گرفته‌ایم.
اما به هرحال یکسری تفاوت‌ها وجود دارد که کارگران این اندازه گله‌مند هستند؟
تفاوت میان مدیران، نیروهای رسمی، پیمانکاری و... را کم کردیم. قبلا تفاوت زیاد بود اما از پس از واگذاری مارون به بخش خصوصی گام به گام تفاوت‌ها را کم کردیم تا به امروز رسیدیم؛ برای نمونه همین سهمیه سفر. در حال حاضر هر یک از کارکنان پیمانکاری که بهره‌وری مناسبی داشته باشد را به سفر می‌فرستیم.
درباره اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل که کارگران می‌گویند به درستی اجرا نمی‌شود، چه کرده‌اید؟
با اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل در مارون برای اولین بار ۴۰ درصد به دستمزد کارگران اضافه شد. سابقه ندارد که در شرکتی طرح طبقه‌بندی مشاغل اجرا شود و ۴۰ درصد به دستمزد کارگران اضافه شود. این طرح را اجرا کردیم تا وضعیت معیشتی کارگران بهبود یابد. بعضا از سوی رسمیها تحت فشار قرار گرفتیم تا این ۴۰ درصد را به آنها هم پرداخت کنیم اما در این مورد قانون دست ما را بسته است. فکر می‌کنم مارون در رسیدگی به کارکنان خود در میان شرکتهای دیگر نمونه باشد؛ با این همه نمی‌توانیم دامنه پرداخت‌ها و تسهیلات خود را گسترش دهیم؛ تا اندازه‌ای که تفاوت دستمزدی پیمانکاریها و رسمیها را پوشش دهد. این هم دلیل دارد. شرکتهای دیگر پتروشیمی توان چنین پرداخت‌هایی را ندارند و در نتیجه تفاوت میان مارون و دیگر شرکتها، موجب اعتراض کارگران دیگر شرکتهای پتروشیمی می‌شود؛ به ویژه در منطقه ماهشهر که شرکتها از لحاظ مسافت فاصله چندانی با یکدیگر ندارند.
نیروهای پیمانکاری چه میزان دستمزد دریافت می‌کنند؟
بیش از ۱۸۰۰ کارگر پیمانکاری در مارون وجود دارند که در مشاغل فنی و خدماتی حضور دارند. فکر می‌کنم که میانگین دستمزد حدود ۷ میلیون تومان باشد. یک آبدارچی با بیش از ۲۰ سال سابقه کار، ۳ میلیون تومان دستمزد دریافت میکند. ما همچنین پاداش تولید پرداخت می‌کنیم به صورت مستمر هر ۳ ماه یکبار پرداخت می‌شود. یکسری پاداش‌های پراکنده هم گهگاه پرداخت می‌شود مثلا پس از انجام تعمیرات اضافی برای جبران زحمت کارکنان به آنها پاداش پرداخت می‌کنیم که البته برای پرداخت پاداش‌ها یا اضافه حقوق باید از هیات مدیره مجوز بگیریم. همچنین پس از برگزاری مجمع و بررسی صورت‌های مالی پاداش دیگری هم پرداخت می‌کنیم. تعداد پاداش‌های سالیانه به ۴ مورد می‌رسد. اگر این پاداش‌ها را در کل سال در نظر بگیریم و بر دستمزدها تقسیم کنیم، در هرماه به جای واحد ۱ دستمزد، ۱.۲ واحد دستمزد می‌پردازیم. به هرشکل ما یک دستمزد داریم که به طور متوسط ۷ میلیون تومان است و یک پاداش داریم که به طور متوسط حدود ۳ میلیون تومان است که هر ۳ ماه یکبار پرداخت می‌شود.
برای کارگران روزمزد چه کرده‌اید؟
مارون نزدیک ۱۶۰ کارگر روزمزد دارد که بین تا ۸ تا ۹ سال سابقه کار دارند. کمترین آنها ۲ سال سابقه کار دارد. در گذشته کارهایی به این افراد سپرده شده بود که متناسب با آنها دستمزد دریافت نمی‌کردند؛ چراکه روزمزد هستند. آنها همچنین نه امنیت شغلی نداشتند و نه اینکه از بیمه پایه برخوردار بودند. با خود گفتیم که باید برای آنها کاری کنیم. برای همین در هفته کارگر سال ۹۷ به‌کارگیری ثابت آنها را مطرح کردیم و در هفته کارگر سال ۹۸ آنها را جذب شرکت کردیم. این موضوع در پاداش‌های آنها تاثیر زیادی داشت. حالا آنها به طور متوسط ۵ میلیون تومان دستمزد دریافت میکند. همه اینها موجب شده تا افرادی از بزرگان منطقه نامه بیاورند تا در ماورن استخدام شوند. در برخی موارد حتی ارکان ثالثی‌ها دستمزدهای بیشتری نسبت به رسمیها دریافت می‌کنند.
در زمینه پخت غذا و رستورانی که کارگران در آن می‌نشینند تفاوتی میان رسمیها و پیمانکاریها وجود دارد؟
در مارون یک رستوران پخت غذا بیشتر نداریم. کل غذای ما در یک رستوران پخت می‌شود. پیمانکار غذای پرسنل با پیمانکار غذای مدیران و رسمیها هیچ تفاوتی ندارد؛ اما برای توزیع غذا میان افراد، ۴ رستوران داریم. ۱. در هر واحد یک رستوران کوچک داریم که غذای رستوران اصلی در ظرف‌های بهداشتی در این رستوران سرو می‌شود. ۲. رستورانی در سایت صنعتی خود داریم که به رستوران کارگری معروف است و همان غذایی که در رستوران اصلی سرو می‌شود به رستوران کارگری می‌آید. ۳. یک رستوران اصلی داریم که منعی برای حضور کارگران در آن وجود ندارد. ۴. در گذشته یک رستوران VIP برای میهمانان خاص با غذاهای خاص در مارون وجود داشت که از زمانی که آقای محمدی مدیرعامل شرکت شدند، در آن بسته شد. تنها یکبار آن را باز کردیم و آنهم به خاطر اینکه مدیران عامل سایر شرکتها برای جلسه به مارون آمده بودند و رستوران اصلی جا نداشت اما همان غذایی که در رستوران اصلی سرو شد را به رستوران VIP آوردیم.
کارگران می‌گویند که از سهمیه پرواز رسمیها محروم هستند.
بستگی دارد. یکسری از نیروهای پیمانکاری سهمیه پرواز ندارند اما سهمیه پرواز را هم برای رسمیها و هم برای کارگرانی که تحت عنوان ارکان ثالث با عنوان نیروی پیمانکاری کار می‌کنند در نظر گرفته‌ایم؛ تفاوتی میان اینها قائل نشدیم. برای نمونه دو شرکت تامین نیروی انسانی به نام «نوید آورران کارون» و «شرکت ویس ماهشهر» در مارون داریم که کارگران آنها سهمیه پرواز دریافت می‌کنند. اما شرکتی به نام «اکشن» وجود دارد کارهای تعمیر و نگهداری را در مارون انجام میدهد. این شرکت به صورت حجمی قرارداد دارد؛ یعنی در پیمان انجام کار مهم است؛ حالا اکشن می‌تواند این کار را با ۵۰۰ کارگر انجام دهد یا ۳۰۰ نفر. این دسته کارگران برای اکشن کار می‌کنند نه مارون. بنابراین سهمیه پرواز به آنها تعلق نمی‌گیرد؛ با این حال یکسری مزایا را که برای ارکان ثالثی‌ها در نظر گرفتیم برای کارگران اکشن هم در نظر گرفتیم.
چه تعداد شرکت با مارون قرارداد حجمی دارند؟
شرکت «پرنگار» که کار بسته‌بندی را انجام میدهد. شرکت اکشن که کار تعمیر و نگهداری را انجام میدهد، شرکت «امید اندیشه یاران» که کار تامین نیروی حراست را برعهده دارد و شرکتی دیگر که امور راهوری پخت غذا را انجام میدهد. همانطور که گفتم در حال حاضر سهمیه پرواز به کارگران این شرکتها تعلق نمی‌گیرد اما ممکن است که زمانی که مناقصه جدید برگزار می‌کنیم یا قرارداد این شرکتها را تمدید می‌کنیم اصلاحاتی در نظر بگیریم که به نفع کارگر باشند.
یکی از اصلی‌ترین خواسته‌های کارگران ارکان ثالثی مارون، قرارداد مستقیم شدن است. برنامهای برای این کار دارید؟
صحبت‌‌های در این مورد شده است اما اینکه اجرایی شود یا ظرف چه مدت اجرایی شود را نمی‌دانیم و نظری هم نمی‌توان بدهم. اما در حال اصلاح قراردادهایِ این کارگران هستیم و سه اقدام مشخص را در نظر داریم: ۱. تبعیض را بین نیروهای رسمی و قراردادی کم کنیم ۲. دریافتی‌ها را به هم نزدیک کنیم ۳. تسهیلات رفاهی را یکسان سازی ۱۰۰ درصد کنیم. تنها تفاوتی که باید بین ارکان ثالثی‌ها و رسمیها وجود داشته باشد نوع صندوق‌های بازنشستگی‌شان است. برای انجام این سه هدف یک پیمانکار مطالعاتی میگیریم. صحبت‌هایی در این مورد شده و موضوع آن جدی است. در حال حاضر در مرحله مناقصه هستیم.
وضعیت ۵ تا ۱۰ کارگری که از کار تعلیق شدهاند چه می‌شود؟ آیا برنامهای برای بازگشت به کار آنها دارید؟
باید واقع بین باشیم. صنایع نفت و پتروشیمی در جنوب کشور و در عسلویه و ماهشهر متمرکز شدهاند. این صنایع همجوار هستند و تصمیم‌های ما سایر شرکتها را هم تحت تاثیر قرار میدهد. اگر مارون بدون در نظر گرفتن توان سایر شرکتها دست به کاری بزند، برای آن شرکتها تبعات دارد. اجازه نمی‌دهیم که تصمیم‌های ما سایر شرکتها را دچار مشکلاتی مانند اعتصاب کند. در همین حال احترام به قوانینی مانند قانون کار و در راس آن قانون اساسی برای همه ما مهم است. باید توجه داشت که قانون کار مناطق آزاد و ویژه اقتصادی تحت عنوان «قانون اشتغال در مناطق... » با قانون کار در سایر مناطق کشور متفاوت است و مارون مکلف به رعایت آن است. انتظار داریم که کارگرانی که آنها را به کمیته انضباطی معرفی کرده‌ایم و تعداد آنها کمتر از ۱۰ نفر است، حدود قانون را خوب درک کنند و شرایط شرکتهای همجوار ما را هم در نظر بگیرند. ممکن است که مارون دستمزد آبدارچی خود را از ۳ میلیون تومان به ۵ میلیون تومان برساند اما نمی‌تواند صندوق او را تغییر دهد؛ یعنی او را به وزات نفت معرفی کند تا به صورت رسمی استخدام شود.
این کارگران می‌گویند که در چارچوب حقوق صنفی اعتراض کرده‌اند.
گفتند ناهار نمی‌خوریم و به نشانه اعتراض به رستوران نمی‌آییم. با آنها جلسه گذاشتیم کمتر از ۱۰ نفر از آنها قانع نشدند. حراست شرکت تشخیص داد که اینها جو را متشنج می‌کنند. به همین خاطر به طور موقت آنها را کنار گذاشتیم تا کمیته انضباطی در مورد آنها نظر دهد. رای کمیته انضباطی هرچه باشد حتی اگر بازگشت به کار باشد، می‌پذیریم. به زودی کمیته انضباطی تشکیل می‌شود تا انتظار این آقایان در مورد تصمیم کمیته انضباطی به درازا نکشد.
گویا شرکت نسبت به همزمانی آغاز اعتراض‌های ماهشهر و اعتراضات کارگری، گلایه دارد.
در ماهشهر تنوع قومیتی وجود دارد. توام با این تنوع قومیتی مشکلات اقتصادی و بیکاری هم هستند. همزمانی این اتفاق با اعتراض به افزایش قیمت بنزین آن را خاص کرد. اعتراض این عده در چنین شرایطی می‌توانست خیلی زود از کنترل خارج شود که تبعاتی برای کل منطقه داشت و حتی پتانسیل این را داشت که به مسئله ملی تبدیل شود. برای همین سعی کردیم به سرعت از تسری آن به دیگر مسائل منطقه جلوگیری کنیم. این نیست که ما دغدغه‌های اقتصادی کارگران و مردم منطقه را درک نکنیم اما این مسائل می‌توانست مارون و ماهشهر را متاثر کند. مارون به خاطر حساسیت‌هایی که نسبت به معیشت مردم منطقه دارد، مسئولیت‌های اجتماعی خود را گسترده کرده است. کمک‌های ما به مردم منطقه بدون هیچ چشم‌داشتی انجام می شود.
آیا این کارگران را در زمانی تعلیق کرده‌اید که با شرکت قرارداد داشتند؟
بله، قرارداد دارند. قراردادهایی که در مارون بسته می‌شوند ۱ ساله هستند. به هر صورت کمیته انضباطی را تشکیل و با در نظر گرفتن مصالح عمومی تصمیم میگیریم. من به عنوان مدیر منابع انسانی در کمیته انضباطی حضور دارم. حتما سعی می‌کنیم که رای کمیته انضباطی عادلانه و در چارچوب قانون باشد.
در صورتی که پیمانکاران مارون دستمزدهای کارگران خود را به موقع نپردازند، مارون چه میکند؟
به‌طور معمول دستمزدهای کارگران مارون ۲۸ تا ۳۱ ماه پرداخت می‌شود. اگر پیمانکاری تاخیر داشته باشد از محل منابع مارون دستمزدها را پرداخت می‌کنیم تا بعد از محل ضامنت حسن انجام کار، آن را کسر و به حساب شرکت برگردانیم.
اصلاح ساختار تولیدی پتروشیمی‌ها راهی برای بقا
در حالی به گفته کارگران پتروشیمی مارون وضعیت بهتری در پرداختی‌های خود نسبت به سایر شرکتهای پتروشیمی دارد که عموم کارگران این صنعت حال و روز خوبی ندارند؛ به ویژه کارگران پتروشیمی‌هایی که در شهرهای مرکزی و غربی کشور فعالیت می‌کنند؛ برای نمونه پتروشیمی‌هایی که در کرمانشاه قرار دارند، رسیدگی به کارگران را رها کرده‌اند و دستمزدهای آنها را با چندماه تاخیر پرداخت می‌کنند. در سالهای گذشته شاهد چند اعتراض کارگری در این منطقه بودیم که پای سازمان خصوصی‌سازی را هم به آن باز کرد؛ چراکه این شرکتها پیشتر در راستای اجرای سیاست‌های ابلاغی اصل ۴۴ قانون اساسی واگذار شده بودند.
این در حالی است که پتروشیمی‌ها مشمول معافیت مالیاتی شدهاند. برای نمونه در شهریور ماه سال ۹۷ «پدرام سلطانی» از اعضای هیات مدیره اتاق بازرگانی ایران اعلام کرد که شرکتهای پتروشیمی پالایشی، فولاد، مس و امثالهم از جیب ملت ۳۰ هزار میلیارد تومان معافیت مالیاتی دریافت کرده‌اند که گفته می‌شود معادل یک پنجم کل وصولی مالیاتی کشور است. مشکلات اقتصادی پتروشیمی‌ها با وجود اعطای معافیت مالیاتی حل نشده است و باید چاره‌ای اساسی برای آنها اندیشید. پیشنهادهایی برای اصلاح ساختار تولیدی آنها داده شده است اما این نیازمند ورود قوی حاکمیت است.
گزارش: پیام عابدی
---------------
۸ کشته و ۲۴ زخمی در پی‌انفجار کارخانه مواد پلاستیکی‌در بنگلادش
به گزارش ایلنا به نقل از هندوستان تایمز؛ حادثه آتش سوزی و کشته و زخمی شدن بیش از ۳۲ کارگر در حوالی شهر داکا روز گذشته (پنجشنبه ۲۱ آذر ماه) در حالی اتفاق افتاده است که درابتدا یکی از کارگران جان خود را از دست داده بود و ۳۳ کارگر نیز دچار سوختگی شدید شده بودند اما از مجموع مجروحان انتقالی هفت نفر به رغم اقدامات درمانی در بیمارستان دانشکده پزشکی داکا به علت سوختگی شدید جان باختند.
به نقل از پلیس محلی داکا گفته می‌شود که این واحد صنعتی به صورت غیرمجاز فعالیت تولیدی دارد و امکانات ایمنی در آن به درستی رعایت نمی‌شود.
به گفته وی، امکان افزایش تعداد کشته شدگان این حادثه با توجه به وخیم بودن حال تعدادی از کارگران که در معرض دود وآتش بوده‌اند وجود دارد.
---------------
چهارشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۸ - ۱۱ دسامبر ۲۰۱۹
کارگران روزمزد روغن «اویلا» خواستار مستقیم شدن قراردادهایشان شدند
منابع خبری کارگری در واحد تولیدی روغن «اویلا» که در ضیاءآباد در شهرستان تاکستان استان قزوین فعال هستند، به خبرنگار ایلنا گفتند: حدود ۴۰ کارگر روزمزدی هستیم که سالهاست زیرنظر پیمانکار به صورت روزمزد در این واحد تولیدی مشغول کاریم.
این کارگران که عقیده دارند به واسطه روزمزدی بودن؛ دریافتی‌هایشان نسبت به سایر کارگران همین واحد تولیدی بسیار ناچیز است، می‌گویند: جدا از مشکل ناکافی بودن دستمزد دریافتی، ثبات شغلی نداریم و با مشکل تهدید امنیت شغلی نیز مواجه هستیم.
کارگران روزمزدی واحد تولیدی اویلا خواستار آن هستند تا مدیریت این واحد بزرگ صنعتی در مقام کارفرمای اصلی در راستای اجرای طرح‌های مستقیم شدن قراردادهای کاری کارگران روزمزد با آنها قرارداد مستقیم کار منعقد کند.
به گفته یکی از همین کارگران؛ طی چند سال گذشته مدیریت کارخانه با اجرای طرح جایگزینی نیروی کار، تعداد زیادی از همکاران روزمزد را قراردادی کرده است.
وی افزود: هرکدام از ما کارگران ۲ تا ۵ سال سابقه کار داریم و کارفرما در هر زمانی که به ما نیاز دارد، ما را به کار می‌گیرد.
این کارگر گفت: ما در هر شیفت کاری حدود ۱۲ ساعت کار می‌کنیم و کارفرما به ازای هر روز؛ ۱۰۶ هزار و به ازای هر شب؛ ۱۲۳ هزار تومان به ما دستمزد پرداخت میکند. بیمه تامین اجتماعی ما نیز بر اساس هر روز کاری به تامین اجتماعی پرداخت می‌شود.
وی با بیان اینکه در زمینه پرداخت حقوق و بیمه هیچ مشکلی با کارفرما نداریم، افزود: آنچه باعث نگرانی ما شده، نداشتن امنیت و ثبات شغلی است. همچنین درآمد ماهانه ما باتوجه به شرایط سخت اقتصادی کشور که قیمت همه اجناس مصرفی و غیرمصرفی هر روز گرانتر می‌شود، کفاف معاش زندگی ما را نمی‌دهد.
به گفته وی؛ درآمد ماهانه کارگران روزمزدی در شرکت اویلا به صورت میانگین یک میلیون و ۲۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان است این درحالیست که اگر ثبات شغلی وجود داشته باشد و کارفرما با کارگران قرارداد مستقیم کار منعقد کند، درآمد ماهانه آنها تغییر کرده و معیشت‌شان بهتر خواهد شد.
افشار (مدیر طرح پشتیبانی شرکت اویلا) در تشریح وضعیت کارگران روزمزدی این کارخانه به ایلنا گفت: با وجود آنکه کارگران روزمزدی این شرکت از همه امکانات و مزایای شرکت همانند کارگران قراردادی استفاده می‌کنند در تلاش هستیم برای این دسته از کارگران به مرور ثبات شغلی ایجاد کنیم.
وی با بیان اینکه قراردادی کردن کارگران روزمزد نیاز به مجوز دارد، افزود: شرکت اویلا به مرور برای جذب نیروی کار از کارگران روزمزد استفاده میکند و در این بین تعداد زیادی از این کارگران نیز قراردادی شدهاند.
به گفته افشار؛ این کارگران براساس اولویت‌بندی به مرو جذب کارخانه شده و درحال حاضر شرایط کار آنها هیچ فرقی با کارگران قراردادی ندارند.
وی گفت: هریک از این کارگران در هر ماه ممکن است ۵، ۱۰ یا ۱۵ روز در ماه به کار گرفته شوند و دستمزد و مزایای آنها نیز طبق روزهای کارکرد تمام کامل پرداخت می‌شود. حتی به کارگران روزمزد عیدی و پاداش پایان سال نیز تعلق می‌گیرد.
مدیر طرح پشتیبانی شرکت اویلا با بیان اینکه کارگران روزمزد به مرور جذب کارخانه می‌شوند، در خاتمه افزود: ممکن است در آینده نزدیک با اجرای طرح توسعه شرکت همه کارگران روزمزدی جذب کارخانه شوند.
---------------
مرگِ کارگر ساختمانی بر اثر سقوط از بالابر
به گزارش ایلنا، در یک ساختمان در حال احداث در یزد، یک کارگر با استفاده از دستگاه بالابر مشغول حمل بار بود که به یکباره سیم بالابر پاره شده و موجب شد کارگر به همراه بالابر از ارتفاع به طبقات منفی سقوط کرد.
پس از انجام معاینات اولیه از سوی امدادگران اورژانس، مشخص شد این کارگر جوان در همان لحظات اولیه جان خود را از دست داده است.
---------------
ریزش تونل یک کشته و چند مجروح به‌جا گذاشت
به گزارش ایلنا، در پی حادثه ریزش تونل که روز گذشته (سه‌شنبه ۱۹ آذر ماه) در معدن زغال سنگ پابدانای شهرستان کوهبنان واقع در شمال استان کرمان رخ داد، یک کارگر کشته و تعداد دیگری زخمی شدند.
سرهنگ صمدالله ترابی (فرمانده انتظامی کوهبنان) در ارتباط با این حادثه گفته است: این حادثه عصر دیروز حوالی ساعت ۱۷ و۳۰ دقیقه (سه‌شنبه ۱۹ آذر ماه) رخ داده و علت وقوع آن نیز در دست بررسی است.
از قرار معلوم چند کارگر در این واحد معدنی مشغول به کار بودند که با ریزش ناگهانی تونل یکی از معدنچیان که ۳۵ سال داشت قبل از رسیدن گروه‌های امداد و نجات جان خود را از دست داد و تعدادی هم مصدوم شدند.
هویت کارگر حادثه معدن زغال سنگ پابدانا کوهبنان مشخص شد
به گزارش خبرنگار ایلنا، «جواد شمس‌الدینی» حدودا ۳۵ ساله کارگر معدن اصلی«پابدانا» در منطقه معدنی کوهبنان بود که حوالی ساعت ۱۷ و۱۳ دقیقه عصر دیروز سه‌شنبه در حادثه ریزش زغال سنگ بر روی بدنش، جان باخت.
به گفته همکاران او، شمس‌الدینی کارگر «پیشروی» بود که حین کار در عمق معدن، در اثر ریزش زغال سنگ دچار حادثه شد.
همکاران وی تصریح کردند: وی به همراه چند نفر از همکاران خود در محل حادثه حضور داشته و به دلیل شدت جراحات وارده قبل از انتقال به مرکز درمانی بیمارستانی جان سپرده است.
---------------
سه شنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۸ - ۱۰ دسامبر ۲۰۱۹
اعتراض پرستاران اصفهان به طرح قاصدک به استانداری رسید
به گزارش خبرنگار ایلنا، شماری از پرستاران بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که کارانه و اضافه‌کاری آنها طی ۹ ماه گذشته در سیستم قاصدک پرداخت نشده است، اعتراض کردند.
به گفته محمود عمیدی (فعال صنفی پرستاری)؛ اعتراض پرستاران اصفهان به طرح قاصدک کاملاً خودجوش بوده است. پرستاران اصفهان معتقد هستند که از وقتی طرح قاصدک به اجرا درآمده است، مطالبات خود را با تاخیر دریافت می‌کنند.
عمیدی تصریح میکند: پرستاران بارها اعلام کردند که طرح قاصدک که چند سالی است اجرایی می‌شود غیرقانونی است. متاسفانه بعد از تصویب طرح قاصدک بعد از یک سال، ۹ ماه و در برخی دانشگاه‌ها ۱۴ ماه پولی به پرستار تحت عنوان طرح قاصدک پرداخت می‌شود که بسیار کم است. قاصدک در خیلی از دانشگاه‌ها شامل اضافه‌کاری و کارانه است.
این فعال صنفی پرستار می‌افزاید: قبل از طرح قاصدک پرستاران اضافه‌کاری را نهایتاً با یک ماه تاخیر دریافت می‌کردند؛ این در حالی است که از وقتی طرح قاصدک اجرایی شده است، پرستاران مجبور هستند، ۹ ماه، یک سال یا ۱۴ ماه منتظر بمانند تا مطالبات معوقشان را دریافت کنند. پرستاران قبل از طرح قاصدک نیز کارانه را نهایتاً با دو تا سه ماه تاخیر می‌گرفتند.
عمیدی تاکید میکند: البته مشکل اصلی پرستاران وجود تبعیض در پرداخت‌ها بین پزشکان و پرستاران است و خیلی از خدمات پرستاری به نام پزشکان ثبت می‌شود.
روز گذشته آرش نجیمی (مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان) گفته بود: این دانشگاه از سازمان بیمه سلامت از سال ۹۶ تا ۹۸ ۱۹۰ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان و از سازمان تامین اجتماعی از سال ۹۷ تا ۹۸ مقدار ۵۴۸ میلیارد و ۲۰۰ میلیون طلب دارد. عدم پرداخت این مطالبات باعث ایجاد مشکلات مالی در همه بخش‌ها از جمله پرداخت به کارکنان، پزشکان، پرستاران و اعضای هیات علمی شده است.
---------------
مطالبات مزدی کارگرانِ تعمیرات اساسی مارون/ چه کسی دیرکرد اقساط ما را می‌پردازد؟!
کارگران پیمانکاریِ تعمیرات تجهیزات و ماشین‌آلات پتروشیمی مارون که در بخش تعمیرات اساسی کار می‌کنند، در تماس با خبرنگار ایلنا از عدم پرداخت معوقات مزدی خود خبر دادند.
آنها می‌گویند: هنوز دستمزد آبان ماه را نگرفته‌ایم و عموماً پرداخت دستمزدهای ما با تاخیر انجام می‌شود.
این کارگران که بعضاً از قبل هم معوقات مزدی پرداخت نشده دارند، مشکل را از پیمانکاری بودنِ فعالیت خود می‌دانند و می‌گویند: در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی‌ها، اکثر فعالیت‌ها را به پیمانکاران واگذار کرده‌اند و دست کارگر را برای دفاع از حقوق خود بسته‌اند؛ ما نمی‌دانیم برای دریافت حقوق خود به کجا مراجعه کنیم؛ سلسله مراتبِ کارفرمایان، کار را برای ما سخت کرده است.
این کارگران که تعداد آنها چند ده نفر است، از شرایط سخت معیشتی خود انتقاد دارند و می‌گویند: وقتی دستمزدها را با تاخیر می‌پردازند، چه کسی قرار است دیرکرد اقساط ما را بپردازد؟!
این درحالیست که از قرار معلوم پتروشیمی، صورت وضعیت پیمانکاران را پرداخته و پیمانکاران باید دستمزد کارگران را به موقع بپردازند.
---------------
۳ کشته و ۴ مجروح بر اثر آتش‌سوزی در کارگاه ضایعاتی
به گزارش ایلنا، سرهنگ سعیدآقایاری با اعلام خبر آتش‌سوزی مرگبار در یک کارگاه جمع‌آوری ضایعات در منطقه کهریزک، درباره جزئیات این حادثه اظهار کرد: حدود ساعت ۲۰:۳۰ شب گذشته (۱۸ آذر ۹۸) یک مورد حریق در یک کارگاه جمع‌آوری ضایعات در محله مجیدآباد از توابع منطقه کهریزک به مرکز فوریتهای پلیسی ۱۱۰ اعلام شد که به سرعت اکیپی از مأموران انتظامی به محل حادثه اعزام شدند.
رئیس مرکز فرماندهی و کنترل پلیس پیشگیری تهران بزرگ ادامه داد: مأموران انتظامی ضمن حضور در محل حادثه و هماهنگی لازم به منظور حضور اورژانس و عوامل آتش‌نشانی، به تحقیق درباره این حادثه پرداختند.
وی تصریح کرد: بررسی اولیه نشان داد محل استراحت کارگران در کارگاه مذکور طمعه حریق شده و تعدادی کارگر در میان شعله‌های آتش محبوس شدهاند.
این مقام انتظامی با اشاره به تلاش عوامل امدادی و انتظامی برای اطفای حریق و نجات کارگران، گفت: متأسفانه در این حادثه سه کارگر جوان بر اثر شدت سوختگی جان باخته و چهار کارگر جوان دیگر نیز دچار سوختگی درجه یک تا سه شده که به سرعت به مراکز درمانی انتقال یافتند.
آقایاری، از بازداشت صاحب این کارگاه به دستور مقام قضایی خبر داد و متذکر شد: علت وقوع حادثه مرگبار توسط کارشناسان آتش‌نشانی در دست بررسی است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، هویت ۶ کارگری که شب گذشته (18 آذر ماه) در جریان حادثه آتش‌سوزی یک کارگاه ضایعات در محله مجیدآباد کهریزک کشته و زخمی شدند، مشخص شد.
جان‌باختگان این حادثه سه کارگر به نامهای «اسدالله امیری» ۱۸ ساله، «رضا حسینی» و «محمد حسینی» ۱۹ ساله هستند که به عنوان کارگر ساده مشغول کار بوده‌اند.
همچنین «محمد رسولی» ۵۰ ساله، «محمد حسینی»۲۰ ساله و «افضل رضایی» ۳۰ ساله کارگرانی هستند که در این حادثه دچار سوختی شدهاند. گفته می‌شود دو نفر از آنها به بیمارستان شهدای هفت تیر و یک نفر از آنها به بیمارستان شهدای یافت‌آباد اعزام شدهاند.
برخی اخبار غیررسمی از احتمال تغییر در آمار مصدومان حکایت دارند.
آنطور که منابع خبری به ایلنا می‌گویند: استفاده از اسپری‌های آتش‌زا برای گرم کردن غذا عامل این اتفاق بوده که در نتیجه حرارت زیاد منفجر شده و آتش به سایر بخش‌های کارگاه سرایت کرده است.
حدود ساعت ۲۰:۳۰ شب گذشته یک مورد آتش‌سوزی در یک کارگاه جمع‌آوری ضایعات در محله مجیدآباد از توابع منطقه کهریزک به وقوع پیوست که در نتیجه آن سه کارگر کشته و سه کارگر دیگر زخمی شدند.
---------------
دوشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۸ - ۹ دسامبر ۲۰۱۹
تجمع کارکنان بیمارستان الزهرای اصفهان در اعتراض به تاخیر در پرداخت مطالبات
به گزارش خبرنگار ایلنا، صبح امروز دوشنبه (۱۸ آذر ماه) شماری از کارکنان بیمارستان الزهرا(س) اصفهان در اعتراض به وضعیت مطالبات عقب افتاده خود در محوطه این بیمارستان اقدام به برگزاری تجمع کردند.
از قرار معلوم حدود ۳ هزارو ۵۰۰ نفر در بخش خدماتی و درمانی بیمارستان الزهرا(س) اصفهان مشغول کارند که کارانه و اضافه‌کاری آنها طی ۹ ماه گذشته پرداخت نشده، در عین حال در ۲ ماه گذشته وعده نهار آنها حذف شده است.
آرش نجیمی (مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان) در این زمینه به ایرنا گفته است: تجمع صنفی امروز کارکنان بیمارستان الزهرا(س) در ارتباط با عدم پرداخت حق بیمه از سوی سازمان‌های بیمه‌گر ازجمله بیمه سلامت و تامین اجتماعی است.
وی با تاکید بر اینکه به محض پرداخت حق بیمه از سوی این سازمان‌ها، کارانه و اضافه‌کاری کارکنان بیمارستان‌های زیرپوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، پرداخت می‌شود، تصریح کرد: در ۲ ماه گذشته تاکنون هیچ پولی از سوی این سازمان‌های بیمه‌گر به این دانشگاه پرداخت نشده است.
نجیمی، مجموع مطالبات دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از سازمان بیمه سلامت از سال ۹۶ تا ۹۸ را ۱۹۰ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان و از سازمان تامین اجتماعی از سال ۹۷ تا ۹۸ را ۵۴۸ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان اعلام و اضافه کرد: عدم پرداخت این مطالبات باعث ایجاد مشکلات مالی در همه بخش‌ها از جمله پرداخت به کارکنان، پزشکان، پرستاران و اعضای هیات علمی شده است.
---------------
تجمعِ دوباره کارگران قطار شهری اهواز
به گزارش خبرنگارایلنا، صبح امروز (۱۸ آذرماه) جمعی از کارگران پروژه ساخت قطار شهری اهواز که تحت مسئولیت شرکت کیسون (از پیمانکاران مجری ساخت قطار شهری اهواز) مشغول کارند، در مجاورت ساختمان سازمان قطار شهری در بلور آیت‌الله بهبهانی تجمع کردند.
به گفته یکی از کارگران؛ طی چند ماه گذشته پیمانکار با پیگیری برخی مسئولان وعده پرداخت بخشی از مطالبات ۱۸ تا ۲۰ ماهه کارگران پروژه ساخت قطار شهری اهواز را داده اما هر روز که مطالباتمان را پیگیری می‌کنیم کارفرما به ما می‌گوید منابع مالی کافی برای پرداخت بدهی خود به کارگران در دست ندارد.
او با بیان اینکه چند ماه است مشکل کارگران شاغل در پروژه قطار شهری اهواز با متوقف شدن فعالیت این پروژه عمرانی غیرقابل حل باقی مانده و کسی پاسخ‌مان را نمی‌دهد، در ادامه افزود: جای تاسف دارد بعد از ماه‌ها اعتراض، کسی صدای ما را نمی‌شنود. با این حال کارگران متروی اهواز همچنان خواستار احقاق حقوق خود هستند.
وی با یادآوری اینکه کارگران پروژه قطار شهری اهواز سالها در سخت‌ترین شرایط با همت و اراده پولادین بهترین خدمات را ارائه کرده و باعث سربلندی صنعت متروی کشور شدهاند، افزود: شایسته نیست با مماشات حقوق کارگران به فراموشی سپرده شود.
او تاکید کرد: کارگران خواستار پاسخگویی مدیرعامل قطار شهری اهواز و مدیریت شرکت پیمانکاری کیسون (مجری پروژه) در ارتباط با نابسامانی اوضاع هستند. در عین حال ما نیازمند حمایت مسئولان کشوری هستیم تا قانون را برای وصول مطالباتمان به اجرا درآورند.
«شهرام شاهین زاده» مدیرعامل قطار شهری اهواز در همین رابطه ضمن تایید وقوع اعتراض صنفی توسط کارگران شرکت پیمانکاری کیسون به ایلنا گفت: همه صورت وضعیت‌های مالی شرکت پیمانکاری کیسون به صورت سندی از سوی سازمان قطار شهری اهواز پرداخت شده و پیمانکار حتی یک رالع از از سازمان طلبکار نیست.
او دلیل پرداخت نشدن معوقات حقوقی کارگران پیمانی را بی‌توجهی پیمانکار در حقوق کارگران دانست و افزود: از نظر پیمانکار یکسری اختلاف حساب بین آنها و سازمان قطار شهری اهواز وجود دارد.
این مقام کارفرمایی با بیان اینکه در همین رابطه تقریبا سه تا چهار ماه پیش شورای تامین مصوبه‌ای را تصویب کرد که قرار شد ۵۰ درصد از مطالبات کارگران را پیمانکار پرداخت کند و مابقی طلب کارگران از سوی سازمان شهرداری‌ها تامین شود، افزود: این مصوبه به تایید هر دو طرف رسیده و در حال حاضر با وجود چند مشکل مراحل پایانی خود را طی میکند.
مدیرعامل سازمان قطار شهری اهواز با بیان اینکه میزان مطالبات کارگران قطار شهری اهواز به حدود ۱۶ میلیارد تومان می‌رسد، افزود: حدودا ۲۰۰ کارگر در پروژه قطار شهری اهواز طلبکار بودند که طی چند ماه گذشته با تسویه‌حساب تعدادی از آنها هم‌اکنون تعداد طلبکاران به ۱۵۰ نفر رسیده که مرتبا مطالبات خود را پیگیری می‌کنند.
شاهین زاده در بخش دیگری از سخنان خود در خصوص وضعیت فعالیت شرکت پیمانکاری کیسون مدعی شد: متاسفانه این شرکت به تعهدات خود درمورد اجرای پروژه قطار شهری به خوبی عمل نکرده و قطار شهری به عنوان کارفرما پیگیر وضعیت ادامه فعالیت این شرکت است.
او با بیان اینکه در یک برهه زمانی تا پایان فسخ قرار داد کیسون پیش رفته بودیم، اضافه کرد: آقای دین‌پرست معاون وزیر کشور در جریان بازدید چند ماه گذشته خود از پروژه قطار شهری اهواز به پیمانکار فرصت ده روزه داده بود که اعلام آمادگی خود را برای ادامه روند ساخت پروژه اعلام کند که شرکت کیسون دوباره رضایت خود را اعلام کرد اما آنچه هم‌اکنون مانع ادامه روند ساخت پروژه شده نامشخص بودن وضعیت مطالبات کارگران است. اگر وضعیت مطالبات مزدی و شغلی کارگران حل و فصل نشود ادامه فعالیت کارگاه امکان‌پذیر نیست.
او با بیان اینکه با راه‌اندازی مجدد کارگاه همه کارگران به محل کار خود بازخواهند گشت، مدعی شد: آنچه موجب نگرانی و ناراحتی کارگران قطار شهری از عملکرد شرکت پیمانکاری کیسون شده، آن است که این شرکت در پرداخت مطالبات مزدی کارگران کوتاهی میکند.
به گفته وی، شرکت کیسون به عنوان پیمانکار اصلی این پروژه به هر دلیل پاسخگوی مطالبات کارگران نیست و از همین رو کارگران به سمت کارفرمای اصلی می‌آیند که این نیز امری طبیعی است.
مدیرعامل قطار شهری اهواز در خاتمه با بیان اینکه پروژه قطار شهری یک پروژه ملی است و برای رفع مشکلات پیش آمده آن نیازمند کمک مسئولان کشوری هستیم، افزود: حال که رفع مشکلات قطار شهری اهواز از عهده مسئولان استان خوزستان خارج است، از مسئولان بالادستی به ویژه وزارت کشور درخواست رسیدگی داریم.
---------------
کارگران پروژه بزرگراه سقز- بوکان ۸ ماه حقوق نگرفته‌اند
کارگران پروژه بزرگراه سقز- بوکان در استان کردستان در تماس با خبرنگار ایلنا، از اعتراض خود به عدم پرداخت دستمزدها خبر دادند.
این کارگران می‌گویند: ۸ ماه حقوق نگرفته‌ایم و از قبل از آن هم اضافه‌کاری و مطالبات مزدی پرداخت نشده داریم؛ به همین دلیل دو هفته است که دست از کار کشیده‌ایم.
این کارگران از مقامات و مسئولان درخواست دارند به وضعیت آنها رسیدگی شود و می‌گویند: در این اوضاع اقتصادی، هشت ماه حقوق نگرفتن به معنای از هم پاشیدگی است.
پیمانکار این پروژه از سال ۹۶ فعالیتش را در این بزرگراه شروع نموده و این پروژه تنها ۱۷ درصد پیشرفت داشته؛ این پروژه امسال نیز رشد چندانی نداشته و شاید در سال ۹۹ نیز وعده‌های مسئولان مبنی بر خاتمه و افتتاح پروژه تحقق یابد.
---------------
بیش از دو ماه معوقات مزدی کارگران حفاری شمال
جمعی از کارگران ستادی و عملیاتی حفاری شمال در تماس با خبرنگار ایلنا از ادامه تاخیر در پرداخت معوقات مزدی خود خبر دادند.
این کارگران که بیش از دو ماه است دستمزد نگرفته‌اند، خواستار تغییر در اوضاع شدند و گفتند: پرداختِ هر سه ماه یکبار، زندگی ما را مختل کرده است.
این کارگران در نامهای به مدیرعامل شرکت، خواستار پرداخت معوقات مزدی خود شدند.
در این نامه آمده است: «همانطور که مستحضر هستید، مدتی است که سیستم پرداخت حقوق و دستمزد از رویه منظم خارج گردیده و با توجه به بدعهدی‌های مکرر شرکت در پرداخت حقوق، شرایط زندگی و معیشتی پرسنل دستخوش چالش‌های فراوانی گشته که فشار مضاعفی بر همکاران و خانواده‌هایشان تحمیل شده است. به صورتی که اکثراً به سبب تأمین حداقل مخارج روزمره، مقروض گشته و حتی بعضاً در هزینه‌های ایاب و ذهاب به محل کار نیز، نیازمند مانده‌ایم. پرداخت‌های موردی 3ماهه یا چندماه یکبار آن هم به اندازه حقوق یکماه، صرفاً بخش ناچیزی از بدهی‌های پرسنل را جبران میکند و ادامه این روند بطور کامل، زندگی پرسنل را مختل میکند. لازم به ذکر است در تمامی فراز و نشیب‌های اقتصادی شرکت که در چندسال اخیر رخ داده است، کلیه پرسنل خدوم مستقر در مناطق عملیاتی به صورت شبانه‌روزی و بطور دلسوزانه و فداکارانه، تمام تلاش‌های خود را، درجهت اعتلای اهداف سازمانی شرکت معطوف داشته‌اند. بارز است که سرمایه ارزشمند هر سازمان در ابتدا نیروی انسانی متخصص و متعهد با محیطی امن و همراه با آرامش شغلی می‌باشد.»
این در حالیست که روابط عمومی شرکت اعلام کرده به محض تامین نقدینگی، معوقات کارگران که تعداد آنها حدود 1700 نفر است، پرداخت خواهد شد
---------------
تصادف اتوبوس حامل کارگران پتروشیمی بندر امام ــ ۱۹ کارگر مصدوم شدند
۱۹ کارگر پتروشیمی بندر امام صبح دوشنبه ۱۸ آذر در پی تصادف اتوبوس حامل کارگران با یک تریلی در مسیر آبادان - بندر امام مصدوم شدند. به نوشته خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا)، نامهای کارگران مصدوم عبارت است از: شهید باوی ۵۸ساله، منصور سامری ۶۱ساله، محمد غبیشاوی ۵۷ساله، وهب عبادی نژاد ۵۵ساله، رسول یوسفی ۵۸ساله، سعید تمیمی ۴۷ساله، شهید سنگوری ۶۱ساله، محمدمکارمی ۵۳ساله، پرویز کردزنگنه ۵۳ساله، احمد قیوفی ۵۹ساله، حمید سبیحاوی ۳۲ساله، سنا کعبی ۳۰ساله، جعفر ابراهیمی ۵۲ساله، الهام سعیدی ۳۲ساله، احمدرضا بابااحمدی ۵۶ساله، علی طرفی ۳۱ساله ، عبدالحسین محمدی ۵۴ساله، اسماعیل شبانکاری ۵۶ساله و محمود پورفرخ ۵۷ساله. کارگران مصدوم به بیمارستان‌های معرفی‌زاده در شادگان، تامین اجتماعی و راه زینب در بندر امام و حاجیه نرگس در بندر ماهشهر منتقل شدهاند.
---------------
کشته و زخمی شدن دو کارگر بر اثر ریزش دیوار باغ مرکبات
به گزارش ایلنا، ساعت ۱۲:۳۰ دقیقه صبح امروز (یکشنبه ۱۷ آذر ماه) به دنبال آوار شدن دیوار بلوکی بر روی دو کارگر تخریب‌کار، یکی از آنها بلافاصله جان خود را از دست داد و دیگری به شدت مجروح شد.
باقر مهرنما (معاون عملیات آتش نشانی دزفول) در تشریح جزئیات این حادثه گفت: ستاد فرماندهی عملیات، تیم امداد و نجات را به محل حادثه واقع در جاده دزفول - شوش بعد از بقعه متبرکه محمدبن جعفر(ع) اعزام و بلافاصله اقدام به عملیات نجات کرد.
وی افزود: در این حادثه که به دلیل آوارشدن دیوار یک اتاقک بلوکی بر روی ۲ کارگر تخریب‌کار حین تخریب رخ داده بود، متاسفانه یکی از کارگران با ۵۲ سال سن در دم جان باخت و کارگر دیگر با ۳۵ سال سن از ناحیه سر و صورت دچار مصدومیت شد.
مهرنما گفت: آتش‌نشانان به کمک اهالی محل، کارگر تخریب‌کار را از زیر آوار خارج کردند و اورژانس ۱۱۵ جسد وی را به سازمان باغ بهشت منتقل کرد.
---------------
فوت یک کارگر بر اثر گودبرداری غیراصولی در تهران
به گزارش ایلنا، در گودبرداری غیراصولی که عصر روز گذشته در بزرگراه شهید خرازی ورودی جاده وردیج رخ داد، یک کارگر هنگام گودبرداری در عمق ۴ متری بر اثر ریزش خاک زیر آوار مدفون شدند.
معاون منطقه یک عملیات آتش نشانی گفت: این کارگر در عمق بیش از ۴ متری زمین در حال گودبرداری بود که به علت گودبرداری غیراصولی و عملیات غیرفنی با ریزش خاک زیر آوار ماند.
رضا وفایی با اعلام اینکه محل دقیق مدفون شدن کارگر مشخص نبود و با توجه به سست بودن دیواره آن احتمال ریزش این دیواره‌ها وجود داشت، افزود: آتش‌نشانان به سرعت در محل حادثه حضور یافتند و پس از ایمن‌سازی محل حادثه با استفاده از نوار خطر و الوارهای موجود و شمع‌بندی بین ساختمان و دیواره خاکی از ریزش مجدد جلوگیری کردند و با استفاده از نیروی انسانی خاکبرداری را انجام دادند.
---------------
چهارشنبه ۶ آذر ۱۳۹۸ - ۲۷ نوامبر ۲۰۱۹
انتظار کارگران تعدیلی«شرکت حمل ونقل خلیج فارس» برای بازگشت به کار
به گزارش خبرنگار ایلنا، مرداد ماه سال جاری؛ حدد ۱۰۰ نفر از کارگران قراردادی شرکت حمل ونقل خلیج فارس واقع در شهرستان اسلامشهر، با اتمام قرارداد بیکار شدند.
از آن زمان تاکنون کارگران بیکار شده با طرح شکایت در هیات رسیدگی اداره کار شهرستان اسلامشهر، پیگیر مطالبات معوقه و بازگشت به کار خود شدهاند اما بلاتکلیفی آنها هنوز ادامه دارد.
به گفته منابع ایلنا، مجموع کارگران تعدیلی شرکت حمل ونقل خلیج فارس حدود ۱۰۰ نفر است که از این تعداد، غیر از ۴۵ نفر مابقی با قبول شرایط کارفرما به کار سابق خود بازگشته‌اند.
از قرار معلوم علت تعدیل این کارگران، مخالفت‌شان با تغییر شرایط کار از قرارداد مستقیم به پیمانکاری عنوان شده است.
در این زمینه یکی از کارگران که ۱۰ تا ۱۵ سال در بخش خدماتی این شرکت سابقه کاری دارد، می‌گوید: در چهار ماهی که بیکار شدم در جستجوی کار به واحدهای صنعتی و خدماتی زیادی مراجعه کرده‌ام اما به دلیل شرایط سنی‌ام؛ تا این لحظه هیچ کاری برای من و سایر همکارانم پیدا نشده است.
او گفت: درحالی من و سایر همکارانم به دنبال ایجاد شرایط برای بازگشت به کار هستیم که اخیرا احکام بازگشت به کار خود را از هیات تشخیص و هیات حل اختلاف اداره کار اسلامشهر دریافت کرده‌ایم با این وجود کارفرما با اشتغال دوباره ما موافق نیست.
خواسته کارگران تعدیل شده شرکت حمل ونقل خلیج فاس بازگشت به کار سابق تا رسیدن به شرایط قانونی ترک کار و بازنشستگی است.
به اعتقاد این کارگران؛ در شریط کنونی که بیکاری بیداد میکند، راه آبرومندی برای گذران زندگی و تامین معاش خانواده وجود ندارد.
---------------
سقوط یک کارگر ساختمانی به عمق چاه در خیابان طالقانی تهران
به گزارش ایلنا، یک کارگر ساختمانی که بامداد امروز (6 آذر ماه) در خیابان طالقانی بین خیابان حافظ و نجات‌الهی در یک ساختمان نیمه کاره مشغول به کار بود، به داخل چاه سقوط کرده و مجروح شد.
این کارگر که حدود ۲۰ سال سن داشت به بیمارستان منتقل شده است.
---------------
انتقاد کارگران خطوط ابنیه فنی راهآهن جنوب شرق از حداقل دستمزد دریافتی
به گزارش خبرنگار ایلنا، کارگران خطوط ابنیه فنی راهآهن جنوب شرق در انتقاد به دستمزد حداقلی و نداشتن امنیت شغلی خود گفتند: حدود ۳۰۰ کارگر خطوط ابنیه فنی راهآهن جنوب شرق با سوابق کاری بالا در سخت‌ترین شرایط و آلایندگی مشغول کار هستیم اما حداقل حقوق دریافتی، کفاف مخارج زندگی خانوادگی ما را نمی‌دهد.
یکی از کارگران خطوط ابنیه فنی راهآهن جنوب شرق در خصوص مشکلات خود و همکارانش گفت: جدا از حداقل مزد دریافتی، همچنان با حقوق ناچیزی که هیچ مزایایی هم شامل حال ما نمی‌شود؛ آنهم با پرداختی که گاه با تاخیر مواجه است، کار در خطوط ریلی را ادامه می‌دهیم.
این کارگر با بیان اینکه در حال حاضر یک ماه حقوق آبان ماه را از کارفرما طلبکاریم، گفت: کارگران خطوط ابنیه فنی راهآهن جنوب شرق ماهانه، مبلغی در حدود دو میلیون و ۲۰۰هزار تومان حقوق دریافت می‌کنند که این رقم باتوجه به افزایش روزانه قیمت بسیاری از اقلام مصرفی و غذایی، ناچیز است.
او با بیان اینکه آنها تحت مسئولیت شرکت پیمانکاری مشغول کار هستند، درباره سایر مطالبات صنفی خود گفتند: از دیگر خواسته‌های صنفی کارگران خطوط ابنیه فنی جنوب شرق داشتن اضافه کاری و پرداخت حق سختی کار است.
وی در تشریح مشکلات مربوط به اضافه‌کاری و سختی کار خود گفتند: با وجود آنکه در بدترین شرایط در فصول گرم و سرد مناطق کویری و بیابانی محور ریلی زاهدان به کرمان مشغول کاریم اما سختی کار ما لحاظ نمی‌شود در عین حال همه کارگران به جز همکاران ما در بخش «ماسه روب» به صورت مستمر اضافه‌کاری ندارند.
طبق ادعای یکی دیگر از کارگران خطوط ابنیه فنی راهآهن جنوب شرق، جدا از مطالباتی که کارگران از پیمانکار فعلی طلبکارند، پیمانکار پیشین هم بابت مطالبات مربوط به سالهای ۹۳ تا پایان ۹۵ که شامل حق سنوات، حق مرخصی، اضافه‌کاری و غیره می‌شود، هنوز با آنها تسویه حساب نکرده است.
---------------
اعتراض کارگران ارگ قدیم بم به عدم دریافت مطالبات
به گزارش خبرنگار ایلنا، کارگران پروژه مرمت و بازسازی ارگ بم در اعتراض به پرداخت نشدن مطالبات مزدی خود، صبح امروز بار دیگر مقابل محل کار خود تجمع کردند و محسن موحد (مدیر پایگاه ارگ بم) در این‌باره گفت: مطالبات این کارگران نهایتا تا اواسط آذر ماه جاری پرداخت می‌شود.
موحد در گفتگو با ایلنا اظهار داشت: قرار است منابع مالی پرداخت حقوق کارگران ارگ قدیم بم از سازمان برنامه و بودجه تامین شود و به محض دریافت پول؛ آن را به حساب کارگران واریز خواهیم کرد.
وی با بیان اینکه در جریان کامل روند پرداخت حقوق کارگران ارگ قدیم بم نیست و این موضوع را باید از مسئولان بالادستی سازمان پیگیری کنید، افزود: در طول روند بازسازی ارگ و پرداخت حقوق کارگران دچار کمبود منابع مالی بوده‌ایم.
مدیر پایگاه ارگ بم در ادامه افزود: پروژه ارگ قدیم بم یکی از مهمترین بناهای گردشگری کشور است که اگر منابع مالی خوبی برای بازسازی آن اختصاص یابد زمینه اشتغال و درآمدزایی خوبی برای مردم این شهرستان محروم ایجاد خواهد شد.
موحد گفت: ارگ قدیم بم همسان با بناهایی همچون تخت جمشید و میدان نقش جهان امکان جذب گردشگر دارد و در حال حاضر نیز سالانه صدها گردشگر داخلی وخارجی از آن دیدن می‌کنند.
وی گفت: طبق برآورد کارشناسان میراث فرهنگی حدود ۱۰۰ میلیارد تومان اعتبار مالی برای بازسازی این بنای تاریخی مورد نیاز است و در حال حاضر کمبود اعتبارات روند بازسازی آن را کند کرده است این درحالیست که اگر به این بنا اعتبارات خوبی اختصاص می‌یافت روند بازسازی آن نیز برای جذب گردشگر سرعت می‌گرفت.
رئیس پایگاه ارگ بم با بیان اینکه در دفعات قبل اعتبارات مالی پرداخت حقوق کارگران ارگ در خزانه دولت گیر کرده بود، افزود: در حال حاضر که چهار ماه حقوق کارگران به تاخیر افتاده، سازمان برنامه و بودجه باید منابع مالی پرداخت آن را تامین کند و در این زمینه دفتر امور پایگاه‌های میراث جهانی کشور به صورت جدی پیگیر این موضوع است و به محض دریافت پول آن را به حساب کارگران انتقال میدهد.
وی افزود: در نتیجه اجتماع صنفی صبح امروز که در مقابل پایگاه میراث ارگ قدیم برپا شد، تماس تلفنی با محمدحسن طالبیان (معاون میراث فرهنگی) برقرار کردیم و کارگران از پرداخت حقوق خود تا اواسط آذر ماه مطلع شده و به تجمع خود پایان دادند.
---------------
«کارگران کوره‌پزخانه‌ها زیر شلاق خشونت پنهانی به نام «فقر»
به گزارش خبرنگار ایلنا، کوره‌پزخانه‌هایی که فقیرترین کارگران حاشیه‌های تهران را در خود جای داده‌اند یک به یک تعطیل شدند و کارفرماها ترجیح دادند، پول خود را به مشاغل پرسودتری ببرند. کارگرانی که بیکار می‌شدند هم به سمت مشاغل که به سختی می‌توان نام شغل بر آنها گذاشت، سرازیر شدند. دستفروشی تنها راه معیشت این کارگران بود. خیلی از آنها حتی خودرویی برای مسافرکشی نیز نداشتند. آنها را باید در جمعیت عظیم بیکاران به حساب آورد.
زندگی سخت در اتاق‌های محقر کوره‌پزخانه‌ها
کارگران کوره‌پزخانه‌ها تنیده شده در معنایی تلخ به نام فقر زندگی می‌کنند. در کوره‌پزخانه‌ها چهار کارگر تحت عنوان قالب‌دار کار می‌کنند، یک نفر گِل درست میکند و یک نفر دیگر قالب؛ یک نفر قالب‌کِشی میکند و یک نفر خشت جمع کن است. آجر بارکُن‌ها هم تیم‌های چهار نفره‌ای هستند و کوره‌چین نیز یک استادکار دارد که آجرها را در کوره می‌چیند. کوره‌سوزها نیز با کوره در ارتباط مستقیم هستند و هر شش ساعت به شش ساعت جایشان را با هم عوض می‌کنند. کار در کوره‌پزخانه‌ها البته طرفدار هم دارد. به این خاطر که کارفرما برای اینکه مدت زمان بیشتری بتواند از نیروی کار کارگر استفاده کند، اتاقک‌های ۱۲ متری را در اختیارشان قرار میدهد، کارگران هم نزدیک به ۱۸ ساعت در روز کار می‌کنند. هر آجر یک قیمتی دارد و کارگران هرچقدر بیشتر کار کنند، پول بیشتری می‌گیرند. کارگرانی که از شهرستان‌ها و مسافت‌های دورتر می‌آمدند، کم به این نتیجه می‌رسیدند که با خانواده‌هایشان به این خانه‌های محقر مهاجرت کنند. اغلب خشت‌زنها بودند که با خانواده‌ها در این منازل زندگی می‌کردند.
آتشکارها هم که ساعت‌های زیادی کار می‌کنند، گاهاً از این خانه‌ها برای استراحت استفاده می‌کنند و نیمه‌های شب بیدار می‌شوند و مجدداً کار می‌کنند. زندگی کردن در این خانه‌های محقر و در شرایط سخت کار در گرد و خاک و گرمای آتش کوره و فقر و نداری سفره‌ها مطمئنا یک درد را در زندگی این کارگران وارد میکند که به صورت عقده‌ای همیشه پس ذهن تلنبار می‌شود و ذهن و زندگی آدم‌ها را سراسر درد و اندوه میکند.
به جای همدیگر کار می‌کنیم تا بعد از دو ماه خانواده‌هایمان را ببینیم
پیروز چراغی (رئیس انجمن صنفی کارگران کوره پزخانه‌های یافت‌آباد) می‌گوید که زمانی خودش در این کوره‌پزخانه‌ها کار می‌کرده است: آن زمان خانه‌ام در شهرستان دوری بوده که باعث می‌شده دو تا سه ماه دور از خانواده کار کنم و یک هفته برای استراحت نزد خانواده‌ام بروم. این یک هفته یکی از همکارانم به جایم کار می‌کرده و خودم هم همین کار را برای همکارم انجام می‌دادم. کارگران کوره‌پزخانه‌ها در وضعیت خیلی سختی کار می‌کنند.
او می‌افزاید: واقعاً ما از سر اجبار سراغ این شغل رفتیم. کارگران زیادی را داریم که چهل سال در کوره‌پزخانه‌ها کار می‌کنند. چون اغلب بیمه نمی‌شوند. هر کارفرما تعداد معدودی از کارگران را بیمه می‌کرد و بقیه را هم در زمانِ بازرسیهای ادارات کار از چشم‌شان پنهان می‌کرد. در مورد سخت و زیان‌آوری هم به این خاطر که بیمه کارگر ساده برایمان رد می‌کردند، مشکل داشتیم. شما تصور کنید ۱۸ ساعت کار مداوم در شرایط سخت کار آنهم برای چهل سال شب و روز؛ چقدر عذاب‌آور است.
طبق اظهارات چراغی؛ اکثر کوره‌پزخانه‌ها در اطراف تهران تعطیل و کارگرانش بیکار شدهاند. دلیلش عمده تعطیلی کوره‌پزخانه‌ها این است که آجر خریدار ندارد و کارفرما هم برایش صرف ندارد که بخواهد در این شغل سرمایه‌گذاری کند. کارفرما وقتی یک شغل سود کمتری داشته باشد به راحتی پولش را جای دیگر سرمایه‌گذاری میکند اما این کارگران هستند که بیکار می‌شوند و زندگی‌شان سخت‌تر می‌شود.
وی می‌افزاید: آجرهای سنتی خریدار کمتری دارند. در عین حال کارفرماها به سمت بلوک زدن رفته‌اند. در یافت‌آباد نزدیک به ۲۰ تا کوره فعال داشت که الان تقریباً همگی از بین رفته و تعطیل شدهاند. روستایی به نام کاظم‌آباد هم بود که سه تا چهار کوره‌پزخانه داشت و آنهم به کلی نابود شد. کارفرماها زمین‌ها را فروختند. به جای یکی از آنها شرکت زدند و بقیه هم به مصارف دیگری رسید.
چند کوره‌پزخانه تعطیل شدند؟
طبق اظهارات چراغی؛ در حال حاضر اکثر کوره‌پزخانه‌های شمس‌آباد، چهاردانگه و گلشهر تعطیل شدهاند. در اسماعیل‌آباد، در جاده ساوه ۳۰ تا ۴۰ کوره‌پزخانه فعال بود که الان فقط ۴ کوره فعال است. در محمودآباد که حدود جاده خاوران است، ۵۰ کوره وجود داشت که از آن فقط ۵ کوره باقی مانده است.
او ادامه میدهد: در محوطه پاکدشت کورههای خاتون آباد هستند که اغلب نیمه تعطیل هستند. کورههای یافت‌آباد نزدیک به ۲۰ کوره داشت که تقریباً تمامشان تعطیل شد و کوره‌پزخانه‌ای باقی نمانده است. شاید از دست دادن چنین شغل سختی بدون هیچ مزایایی برای کارگر احساس خوبی باشد اما نه وقتی که مجبور است در سرمای زمستان‌ها به دستفروشی بپردازد.
---------------
نگرانی‌های کارگرانِ حاشیه‌نشین از ساوجبلاغ تا شهریار
گرانیِ بنزین حداقل ۲۰۰ هزار تومان هزینه‌ی سربار برای خانوارها به همراه دارد
به گزارش خبرنگار ایلنا، یکی از تبعاتِ گرانی سرسام‌آور داده‌ها و سرمایه‌های غیرریالی از جمله زمین و مسکن که خیلی سریع و به شیوه‌ی گاهاً نامعقول روی اجاره بهای مسکن هم تاثیر می‌گذارد، مهاجرت معکوس از کلانشهرها به حاشیه‌هاست. هیچ اطلاعات دقیقی از موج مهاجرت معکوس از تهران به شهرهای حاشیه‌ای و پیرامونی پس از موج تورمی سال ۹۷ در دست نیست؛ در واقع دقیق نمی‌دانیم چه تعداد از تهرانی‌های کم‌درآمد که عموماً متعلق به طبقه‌ی کارگر و مزدبگیر هستند، از ابتدای سال قبل مجبور شدهاند به تدریج تهران را رها کنند و به شهرهای درجه دوم یا حتی درجه سوم نزدیک پایتخت بروند. طبیعی‌ست که اولین مقصد مهاجران تهرانی، «کرج» باشد اما افزایش قیمت خرید و اجاره بهای مسکن در کلانشهر کرج، خانوارهای متعلق به دهک‌های پایین را ناگزیر نموده به شهرهای پیرامونی‌تر مهاجرت کنند. این مهاجرت معکوس، نتیجه‌ی مستقیم گرانی‌های سرسام آور است. آخرین آمارهای بانک مرکزی می‌گوید قیمت مسکن در تهران در پایان خرداد ماه سال ۹۸ حدود ۱۰۴ درصد نسبت به مدت مشابه سال ۹۷ رشد داشته و هر متر مربع به ۱۳ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان رسیده است.
چقدر مهاجرت داشته‌ایم؟
آخرین یافته‌های مرکز آمار در ارتباط با نفوس و مسکن که چندان جدید نیست، نشان میدهد طی سالهای ۹۰ تا ۹۵ حدود ۳۶۹ هزار تهرانی مهاجرت کرده‌اند که مقصد ۲۷ درصد از آنها معادل ۱۰۰ هزار نفر، شهرهای حاشیه‌ای از جمله کرج، پردیس، پرند، شهریار، اسلامشهر و پاکدشت بوده است. ۴۳ هزار نفر معادل ۱۱,۶ درصد از کل مهاجران تهرانی، شهر کرج را برای زندگی خود انتخاب کرده‌اند و بعد از آن شهرهای پردیس و پرند با ۴.۶ و ۴.۱ درصد مهاجرت‌کننده در رده‌های بعدی هستند. مرکز آمار می‌گوید خالص مهاجرت داخلی به شهر کرج حدود ۲۰ هزار نفر بوده است.
این موج مهاجرت در یکی، دو سال گذشته پررنگ‌تر شده و به گفته‌ی برخی از کارشناسان بیش از یک‌سوم ساکنانِ مستاجر تهران به شهرهای پیرامونی مهاجرت کرده‌اند. مهاجرت از متن به پیرامون گرچه از هزینه‌های مسکن و برخی هزینه‌های مرتبط با آن مانند شارژ آپارتمان می‌کاهد، اما هزینه‌های سربار دیگری برای خانوار به وجود می‌آورد که یکی از مهمترین آنها هزینه‌های حمل و نقل است.
کارگری که در ساوجبلاغ زندگی میکند اما کارخانه‌اش در جاده کرج است یا معلمی که ناچار شده به خاطر ناتوانی در پرداخت اجاره خانه، به شهریار کوچ کند اما مدرسه محل تدریس‌اش همچنان در تهران است، هر دو مجبور هستند روزانه چند ده هزار تومان بابت حمل و نقل یا معادل آن بابت بنزین خودروی شخصی بپردازند. با این حساب، به دنبالِ افزایش نرخ بنزین، افزایش ناگهانی این هزینه‌ی سربار به یکی از نگرانی‌های اصلی طبقه‌ی کارگر و مزدبگیرِ ساکنِ حواشیِ پایتخت تبدیل شده است.
چقدر افزایش هزینه حمل و نقل داشته‌ایم؟
اگر فرض بگیریم قیمت کالاها و خدمات بعد از گرانی بنزین ثابت می‌ماند - علیرغم اینکه به گفته‌ی اغلب کارشناسان اقتصادی، موج خزنده تورم در راه خواهد بود- و اگر فقط افزایش هزینه‌های مستقیم گرانی بنزین در بخش حمل و نقل را درنظر بگیریم، بازهم نگرانی کارگران مزدبگیر جدی‌ست.
فرض کنید کارگری خودروی شخصی دارد و هر ماه حداقل ۲۵۰ لیتر بنزین برای رفت و برگشت به محل کار نیاز دارد؛ این کارگر ناگزیر است ماهی ۱۹۰ لیتر بنزین آزاد با نرخ ۳ هزار تومان استفاده کند که برایش ماهی ۵۷۰ هزار تومان آب می‌خورد؛ حال اگر فرض کنیم این کارگر، سرپرست یک خانوار چهار نفره است و ماهی ۲۰۰ هزار تومان حمایت معیشتی بابت گرانی بنزین می‌گیرد، به فرض اینکه هیچ کدام از اعضای خانوار به جز سرپرست از خانه تکان نمی‌خورند و هزینه حمل و نقل علیحده ندارند، این گرانی ۳۷۰ هزار تومان هزینه سربار برای کارگر به همراه دارد.
به طریق مشابه، اگر کارگر ساکن شهرهای حاشیه‌ای خودروی شخصی نداشته باشد، به دلیل پایین بودن سطحِ پوشش حمل و نقل عمومی (اتوبوس، مترو و تاکسی‌های رسمی) در تهران، مجبور است از مسافرکش‌های شخصی برای تردد استفاده کند که لاجرم سربار گرانی بنزین به کارگر منتقل می‌شود.
با این حساب، به فرض ثبات قیمت دیگر کالاها و خدمات مورد نیاز خانوار، خودِ گرانی بنزین، هزینه سربار چند صد هزار تومانی دارد؛ این هزینه برای کارگران حاشیه‌نشین به مراتب بیشتر و غیرقابل تحمل‌تر است. برای اینکه ترکیب جمعیت کارگرنشین حاشیه‌های تهران و دغدغه‌های آنها در حوزه حمل‌ونقل را دربیاوریم، به سراغ چهار شهر حاشیه‌ای پایتخت رفتیم: شهریار، شهرری، ساوجبلاغ و پاکدشت ورامین.
شهریار:
سیدحسین باقریان (دبیر اجرایی خانه کارگر شهریار) در این رابطه می‌گوید: در شهریار و توابع آن، اکثریت جمعیت کارگر هستند؛ در سرآسیاب و مارلیک، ۶۰ درصد جمعیت، کارگر اعم از کارگر صنعتی و خدماتی و ساختمانی و بازنشستگان هستند؛ در صبادشت ملارد باز بیش از ۶۰ درصد کارگر هستند؛ در ملارد ۳۰ درصد کارگر و باقی کشاورز هستند؛ در قلعه حسن‌خان، ۶۵ درصد کارگر هستند؛ در خود شهریار بخشی از جمعیت کارگران کشاورزی هستند و ۵۰ درصد جمعیت هم کارگر خدماتی و صنعتی هستند که محل کار اکثر آنها، جاده قدیم کرج، جاده مخصوص و جاده ساوه است. این کارگران مهاجر با وضعیتی که امروز کارخانجات و واحدهای تولیدی دارند، سرویس حمل و نقل هم ندارند و باید خودشان با هزینه شخصی تردد کنند؛ کارگرانی را می‌شناسم که خانه‌شان شهریار است و در افسریه تهران کار می‌کنند ولی سرویس ندارند. این کارگران باید با تاکسی یا خودروهای شخصی به آزادی بروند و بعد با مترو تردد کنند؛ در کل بالای ۵۰۰ هزار نفر کارگر در شهریار و توابع آن ساکن هستند.
او در مورد افزایش هزینه‌های حمل و نقل بعد از گرانی بنزین می‌گوید: از کارگرانی که در این روزها سرکار رفته‌اند، پرسیدم، گفتند کرایه شهریار تا آزادی تهران، ۶۳۰۰ تومان بوده؛ الان تاکسی‌ها رعایت می‌کنند اما بیشترِ تردد با مسافرکش‌های شخصی است که در این هفته از کارگران ۷ هزار تومان و حتی ۷ هزار و ۵۰۰ تومان گرفته‌اند، حتی در ساعات پایانی شب کرایه‌ها به ۱۰ هزار تومان هم می‌رسد. مسلماً هزینه تردد کارگران که مجبورند این مسیر را هر روز تردد کنند، حداقل ۲۰ درصد افزایش یافته است.
شهر ری:
علی ترکاشوند (دبیر اجرایی خانه کارگر شهر ری) نیز اطلاعاتی در ارتباط با کارگران ساکن این محدوده و نگرانی‌های آنها بابت حمل و نقل ارائه میدهد: شهر ری یک منطقه کارگرنشین است که از یک طرف از حسن‌آباد فشافویه تا قرچک ورامین و از سمت دیگر تا خلازیر را دربرمی‌گیرد و از شمال تا اتوبان آزادگان ادامه دارد. این محدوده، حدود ۳۰۰ هزار نفر کارگر دارد. کارگران این منطقه بعد از گرانی بنزین دچار مشکل جدی در حمل و نقل شدهاند؛ الان کرایه‌ها گران شده و کارگرانی که بدون سرویس از اینجا تا همین حسن‌آباد را هر روز می‌روند و برمی‌گردند، کلی هزینه اضافی می‌پردازند.
او در ادامه به آمار کارگران ساکن شهرری می‌پردازد: کارگر بیمه شده، حدود ۱۵۰ هزار نفر است؛ ۵۵ هزار نفر هم بازنشسته داریم؛ ۱۰۰ هزار نفر هم کارگر غیررسمی داریم که بیمه نیستند. این کارگران برای رفت و برگشت تا حسن‌آباد، روزی ۱۵ هزار تومان هزینه رفت و برگشت می‌دهند که پول کمی نیست. گرانی غافلگیرانه‌ی بنزین، زندگی کارگرانی را که برای کاستن از هزینه‌ها به حاشیه‌ها مهاجرت کرده‌اند، دچار هزینه‌های سربار کرده است.
ساوجبلاغ:
کرمعلی سامانی‌پور (دبیر اجرایی خانه کارگر ساوجبلاغ) در ارتباط با آمار کارگران این محدوده و هزینه‌های حمل و نقل آنها می‌گوید: ۷۰ درصد جمعیت ساوجبلاغ کارگر هستند که تعداد آنها حدوداً ۲۰۰ هزار نفر است. اینها بیمه‌شدگان اصلی هستند که با خانواده‌هایشان بیش از ۷۰۰ هزار نفر را دربرمی‌گیرند. کارگران شاغل در صنایعِ بدون سرویس حمل‌ونقل، در تردد مشکلات بسیار دارند. کارگران همگی دسترسی به تاکسی‌های رسمی و مترو ندارند و با مسافرکش‌های شخصی تردد می‌کنند که رانندگان این خودرو‌ها، هیچ تعهدی به قیمت‌های رسمی ندارند؛ با قاطعیت می‌گویم امروز بیشترین تاثیر گران شدن بنزین روی جامعه‌ی کارگری‌ست.
وی ادامه میدهد: حداقل ۲۰ درصد کارگران ساوجبلاغ برای کار به تهران و کرج می‌روند که هزینه‌های سنگینی دارد؛ باقی در خود محدوده‌ی ساوجبلاغ کار می‌کنند که بازهم برای تردد به سر کار، متحمل هزینه هستند؛ حتی اگر فرض کنیم ۴۰ درصد این کارگران خودروی شخصی داشته باشند، ۶۰ لیتر بنزینِ سهمیه‌ای، فقط برای ۵ روز یا ۶ روز تردد به سر کار کافیست و باید مابقی را بنزین آزاد بزنند؛ اگر کارگر در هر ماه حداقل ۱۵۰ لیتر بنزین آزاد مصرف کند، ۴۵۰ هزار تومان هزینه بنزین ماهانه می‌شود که اگر ۲۰۰ هزار تومان آن هم با حمایت معیشتی تامین شود، همینجا ۲۵۰ هزار تومان کسری معیشتی داریم!
پاکدشت ورامین:
عوض سلطانی (دبیر اجرایی خانه کارگر پاکدشت) نیز در ارتباط با هزینه‌های حمل و نقل کارگران ساکن این محدوده می‌گوید: در پاکدشت ۸۵ هزار کارگر و بازنشسته بیمه شده اصلی داریم؛ در پاکدشت، درِ هر خانه‌ای را بزنیم، دفترچه تامین اجتماعی دارند؛ اکثراً به خاطر گرانی کرایه خانه‌ها در تهران و به دلیل نزدیک بودن به شهرک‌های صنعتی، به پاکدشت مهاجرت کرده‌اند؛ درصد کمی از آنها سرویس حمل و نقل دارند اما اکثریت آنها کنار جاده می‌ایستند و با خودروهای عمومی – تاکسی، مسافرکش شخصی و اتوبوس- تردد می‌کنند؛ محل کار بخشی از آنها تهران است و بخشی دیگر در شهرک‌های صنعتی عباس‌آباد، علی‌آباد و خوارزمی کار می‌کنند؛ بیش از ۵۰، ۶۰ درصد این کارگران از سرویس حمل و نقل عمومی استفاده می‌کنند.
او ادامه میدهد: تاکسی‌های خطی «فعلاً» افزایش کرایه نداشته‌اند اما خودروهای شخصی گرانتر از نرخ مصوب می‌گیرند؛ خودم به عینه دیدم مسیری که کرایه‌اش ۱۵۰۰ تومان بود، راننده ۳ هزار تومان می‌گرفت و اینگونه استدلال می‌کرد که بنزین گران شده، کمتر از این برایمان نمی‌صرفد!
۲۰۰ هزار تومان هزینه مازاد برای یک میلیون خانوار کارگری
اگر همین چهار شهرستان - شهرری، شهریار، ساوجبلاغ و پاکدشت- را در نظر بگیریم، بیش از یک میلیون خانوار کارگری در همین محدوده‌ها زندگی می‌کنند و اگر هر خانواده را سه نفر در نظر بگیریم، ۳ میلیون نفر در همین چهار شهرستان پیرامونی، وابسته سازمان تامین اجتماعی و کارگر تبعی محسوب می‌شوند که همه این سه میلیون نفر از گرانی بنزین و افزایش هزینه‌های حمل و نقل آسیب دیده‌اند.
بعد از گرانی بنزین، با فرض ثابت ماندن باقی کالاها و خدمات زندگی، هر کدام از این خانوارها به طور متوسط ماهی ۲۰۰ هزار تومان سربار هزینه تحمل میکند؛ ۲۰۰ هزار تومان هزینه‌ی مازاد برای خانواری که مجموع درآمدش به سختی به ۲ میلیون تومان می‌رسد، پول کمی نیست. ده درصد هزینه‌ی سربار مازاد را نمی‌توان در معادلات معیشتی خانوارهای کارگری در نظر نگرفت و از کنارش به سادگی عبور کرد.
گزارش: نسرین هزاره مقدم
---------------
«آجر ماشینی فیروزآباد» انبار بانک مسکن شده/ کارگران مسافرکشی می‌کنند
به گزارش خبرنگار ایلنا، بسیاری از کارخانه‌های قدیمی، چه دولتی و چه نیمه‌دولتی و خصوصی، سالهاست که مسیر حضیض را طی می‌کنند؛ یکی از این کارخانه‌های قدیمی، صنایع آجر ماشینی فیرروزآباد است که مدتهاست کارگران آن بیکار شدهاند.
کارگران این کارخانه قدیمی که دهه‌ها سابقه فعالیت داشته است، می‌گویند: کارخانه را بستند؛ تقریباً سال ۹۵ مقدمات را چیدند تا آخر ۹۵ کار خاتمه یافت و کارخانه را بستند؛ پس از آن، شروع به تخریب کردند؛ اما شهرداری جلوی تخریب بیشتر را گرفت.
این کارگران با بیان اینکه بانک مسکن مالک کارخانه بود، می‌گویند: کارخانه حدود ۱۲۰ کارگر داشت که همگی بیکار شدند البته معوقات را دادند ولی کارگران که متاسفانه همگی قراردادی بودند، بیکار و آواره شدند.
به گفته‌ی آنها، یکسری از کارگران هنوز بیکارند تا جایی که در جریان این بیکاری، مشکلات خانوادگی پیدا کردند، برخی نیز به کارهای غیررسمی مثل مسافرکشی روی آوردند.
کارگران، مشکل اصلی را «مرغوبیت زمین‌های کارخانه» می‌دانند: چون زمین‌ها مرغوبیت پیدا کرد و تولید سودی نداشت، زمین‌ها را گرفتند و کار را تعطیل کردند؛ الان کارخانه آجر ماشینی با دهه‌ها فعالیت، انبار بانک مسکن شده است؛ این خیلی دردناک است.
---------------
مرگ یک کارگر ساختمانی بر اثر سقوط در چاه آسانسور
به گزارش ایلنا، صبح (۵ آذر ماه) یک کارگر ۲۵ ساله، هنگام کار در یک مجتمع ساختمانی در سه راه استخر تهران پارس، بر اثر برخورد با کف چاهک آسانسور کشته شد.
---------------
دوشنبه ۴ آذر ۱۳۹۸ - ۲۵ نوامبر ۲۰۱۹
سه کارگر زیر آوار سرخابِ تبریز ماندند/ دو فوتی و یک مصدوم داشتیم
سیامک نوروزی (مدیر روابط عمومی آتش‌نشانی تبریز) در ارتباط با حادثه ریزش ساختمان در محله سرخاب تبریز گفت: صبح امروز حادثه ریزش آوار در خیابان ثقه‌الاسلامِ سرخاب تبریز منجر به مدفون شدن سه کارگر زیر آوار شد.
وی ادامه داد: متاسفانه دو نفر از این کارگران جان باختند که اجساد آنها در حین آواربرداری به بیرون منتقل شد و یک کارگر دیگر نیز مصدوم و به عوامل اورژانس حاضر در محل تحویل داده شد.
به گفته‌ی نوروزی، کارگران حادثه‌دیده همگی ایرانی و از ساکنان بومی تبریز بودند.
مدیر روابط عمومی آتش‌نشانی تبریز اضافه کرد: کار آواربرداری و امداد و نجات ساعتی پیش خاتمه یافته است.
---------------
مدفون شدن ۵ کارگر بر اثر ریزش آوار در محله سرخاب تبریز
به گزارش ایلنا، یک ساختمان که گفته می‌شود به صورت غیرمجاز در محله سرخاب، خیابان ثقه‌الاسلام در دست ساخت است، صبح امروز دوشنبه (۴ آذر ماه) فرو ریخت و در نتیجه آن ۵ کارگر زیر آوار مدفون شدند.
بر اساس گزارش محمد قلی‌زاده (مدیرعامل سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تبریز) ماموران ایستگاه مرکزی آتش نشانی تبریز بلافاصله پس از اعلام خبر ریزش ساختمان به محل اعزام شده و در حال حاضر تلاش‌های برای بیرون آوردن کارگران از زیر آوار ادامه دارد.
طبق گزارش وی، تاکنون دو کارگر از زیر آوار بیرون کشیده شدهاند که یکی جان باخته و دیگری به دلیلی مصدومیت بلافاصله توسط اورژانس به مراکز درمانی تبریز منتقل شد.
قلی زاده اضافه کرد: تلاش‌ها برای یافتن سایر نفرات و کارگران که احتمالا" زیر آوار مدفون هستند، ادامه دارد.
---------------
یکشنبه ۳ آذر ۱۳۹۸ - ۲۴ نوامبر ۲۰۱۹
وضعیت نامشخص ۲۰۰ کارگر قطار شهری اهواز/ بلاتکلیفی در اشتغال و وصول مطالبات
یکی از کارگران پروژه قطار شهری اهواز ظهر امروز (سوم آذر) به خبرنگار ایلنا گفت: فعالیت پروژه قطار شهری اهواز از ماه‌های پایانی سال گذشته به دنبال تعدیل حدود ۱۰۰ کارگر پیمانی شاغل در این پروژه متوقف شده است و در حال حاضر به جز چند کارگر تاسیساتی برای نگهداری از ماشین‌آلات و ژنراتورها و همچنین تخلیه آب کارگاه، کارگر دیگری در این کارگاه حاضر نمی‌شود.
به گفته این کارگر؛ تعدادی از کارگران بعد از تعدیل برای بازگشت به کار و دریافت مطالبات معوقه ۱۵ تا ۲۰ ماهه خود به صورت مجزا به اداره کار اهواز شکایت کرده‌اند که هنوز به همه مطالبات خود نرسیده‌اند. در این بین حدود 35 درصد از مطالبات پرداخت شده است. همچنین کارگرانی که هنوز هیچ اقدام قانونی برای وصول مطالبات خود نکردهاند، وضعیت نامشخصی دارند.
به گفته این کارگر، بعد از برگزاری تجمعات مختلف در اهواز، مسئولان شرکت کیسون وعده رسیدگی به وضعیت کارگران قطار شهری را داده بودند اما با گذشت بیش از هشت ماه هنوز درخواست اشتغال و پرداخت همه معوقات مزدی کارگران برآورده نشده است.
وی با بیان اینکه تعدیل‌شدگان به دنبال وصول مطالبات خود و بازگشت به کار هستند، افزود: بی‌پولی و بیکاری این تعداد کارگر در اهواز مشکلات زیادی را دربرخواهد داشت.
این کارگر با اشاره به اینکه جدا از ۱۰۰ کارگر تعدیلی در پروژه قطار شهری، حدود ۱۰۵ نفر از همکاران شاغل در واحد حراست پروژه نیز به ادامه روند تعطیلی کارگاه و پرداخت نشدن مطالبات مزدی خود معترض هستند، در ادامه افزود: این گروه از همکاران حدود ۲۰ ماه مطالبات مزدی طلبکارند که بخش کمی از آن را همانند ما دریافت کرده‌اند.
یکی دیگر از کارگران در این باره گفت: اعلام شده کارگرانی که پیگیر مطالبات خود نیستند به صورت انفرادی یا گروهی به مراجع قانونی شکایت کنند اما در حال حاضر ما منتظریم تا ببینیم تکلیف کارگاه چه می‌شود و پس از آن به دنبال بازگشت به کار و دریافت مقرری بیمه بیکاری باشیم.
این کارگر یادآور شد: در شرایط فعلی استفاده از مقرری بیمه بیکاری به نفع ما نیست و می‌تواند در سوابق بیمه‌ای‌مان در آینده مشکل ایجاد کند.
---------------
قرارداد کاریِ کارگران بازداشتی آذرآب به روال قبل بازمی‌گردد
به گزارش خبرنگار ایلنا، محمد جان‌ملکی (رئیس شورای اسلامی کار شرکت صنایع آذرآب) از موافقت مسئولان شرکت برای تبدیل قراردادهای کارگران بازداشتی آذرآب به روال قبل خبر داد.
به گفته جان‌ملکی؛ کارگرانی که طی اعتراضات یک ماه گذشته در آذرآب بازداشت شده بودند، به دستور مدیریت شرکت با کاهش مدت زمان قرارداد کاری مواجه شده بودند. این کارگران قرارداد کاری یک ماهه داشتند.
او می‌افزاید: به درخواست شورای اسلامی کار و موافقت مدیر حراست، سرپرست شرکت و مدیر امور اداری مقرر شد تا پس از طی شدن یک مرحله قرارداد یک ماهه با کارگران بازداشتی آذرآب مجدداً قرارداد این افراد به روال قبل از امضای قرارداد یک ماهه بازگردد.
رئیس شورای اسلامی کار آذرآب تصریح کرد: ما در شرکت به نسبت سابقه کاری کارگران و مسائل انضباطی قراردادهای سه ماهه، شش ماهه و یک ساله داریم.
---------------
زخمی شدن دو کارگر بر اثر آتش‌سوزی کارگاه سیلندر گاز
به گزارش ایلنا، بنابر اعلام مدیرعامل سازمان آتش نشانی شیراز، شب گذشته؛ دو کارگر بر اثر آتش‌سوزی و انفجار سیلندرهای گاز مایع در یک کارگاه سیلندر پر کنی خودرو واقع در انتهای بلوار اتحاد، ابتدای کوشکک شیراز زخمی شدند.
به گفته «محمدهادی قانع» در این حادثه که در یکی از واحد سیلندر پر کنی خودرو رخ داده است، تعداد ۴۰ عدد کپسول ۱۱ کیلویی، ۴۰ عدد کپسول ۵۰ کیلویی و یک عدد کپسول ۳۰۰ کیلویی آتش گرفت و شدت آتش‌سوزی به حدی بود که دو نفر دچار مصدومیت شدند.
وی ادامه داد: علت حادثه از سوی کارشناسان مربوطه در دست بررسی است.
---------------
شنبه ۲ آذر ۱۳۹۸ - ۲۳ نوامبر ۲۰۱۹
نگرانی کارگران «احیا صنعت» شرکت واگن پارس اراک از بیکاری
سایت تعمیراتی راهآهن را واگذار نکنید
به گزارش خبرنگار ایلنا، کارگران می‌گویند: شرکت احیا صنعت سال گذشته تنها با چهار و نیم میلیون تومان اختلاف در مزایده دوم شد. این درحالی است که همان زمان طی نامه وزیر راه و شهرسازی، استاندار مرکزی و نمایندگان استان مبنی بر واگذاری سایت راهآهن با ترک تشریفات به احیا صنعت همانند ۱۷ سال گذشته، مدیرکل راهآهن کشور هیچگونه توجهی به این مسئله نداشته است.
عبدالله ابرهیمی (رئیس شورای اسلامی کار احیا صنعت) در این خصوص اظهار داشت: سال گذشته کارگران اعتراضاتی در این خصوص داشتند تا مانع از برگزار مزایده از سوی راه‌اهن کشور شوند اما این اعتراضات بی‌نتیجه ماند. وزیر راه و شهرسازی پیشین و فعلی نیز به دلیل مشکلات کارگری به راهآهن توصیه کرده بودند که بدون انجام تشریفات این سایت مجدداً به احیا صنعت واگذار شود. حتی در دو جلسه شورای تامین استان مبنی بر ادامه کار احیا صنعت در این سایت تعمیراتی راهآهن کشور تاکید داشتند اما علیرغم تمام اینها راهآهن کشور مزایده را برگزار کرد.
او ادامه داد: احیا صنعت یک شرکت تعمیراتی است که بیش از ۲۳۰ کارگر دارد. این سایت توسط کارگران احیا صنعت تعمیر و بازسازی شد؛ اکنون که به مرحله بازدهی کامل و بهره‌برداری رسیده است باید شاهد واگذاری آن به شرکتی فاقد هرگونه تجهیزات و امکانات مرتبط با تعمیرات ریلی باشیم.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: درحال حاضر بیش از ۵۰ کارگر احیا صنعت واگن‌پارس در معرض بیکاری هستند. البته برخی مسئولان متعهد شدهاند که این کارگران به کار خود در این واحد صنعتی ادامه دهند اما هنوز تضمینی برای این مسئله وجود ندارد. برخی از ما پیشتر نیز کارفرمای موردنظر کار کرده‌ایم و نسبت به شرایط اشتغال خود نگرانی داریم. به غیر از احیاصنعت واگن پارس هیچ شرکت ریلی در کشور مجوز و تاییدیه مشاغل سخت و زیان‌آور را ندارد؛ بنابراین طبیعی است که نگرانی در بدنه کارگری شرکت احیاصنعت نسبت به آینده شغلی و سوابق کاری به وجود بیاید.
رئیس شورای اسلامی کار احیا صنعت بیان کرد: برخی از کارگران احیا صنعت بیش از ۱۵ سال سابقه کاری دارند و با واگذاری این سایت راهآهن، آنها دچار مشکلاتی در خصوص بازنشستگی خواهند شد.
به گفته این کارگر؛ شرکت احیا صنعت یکی از بزرگترین شرکتهای تعمیراتی در صنعت ریلی کشور است و طی هفت سال شرکت برتر بوده است. خواسته کارگران این است که این سایت تعمیراتی راهآهن در اراک همچنین در دست احیا صنعت بماند. به هر حال راهآهن چندین سایت تعمیراتی دارد و می‌تواند مشکلاتش را با فردی که مزایده را برنده شده، حل کند.