دخل و خرجم جور نیست
به گفته یك راننده اتوبوس شهری در اصفهان برای گذران یك زندگی آبرومندانه و حداقلی باید ماهانه دستكم یك میلیون تومان درآمد داشت.
ابوالفضل طاهری، راننده اتوبوسهای شهری اصفهان در گفتوگو با ایلنا گفت: با ١٨ سال سابقه كاری، درآمد خالص دریافتی من بین ۴٠٠ تا ۵٠٠ هزار تومان است و این در حالی است كه با این پول باید هزینه یك خانواده ۴ نفره و فرزند دانشجو و دانشآموز را هم پرداخت كنم.
وی گفت: شرایط كار امكان یافتن كار دوم را برای من غیرممكن كرده است و به همین دلیل از ٢٠ سال پیش تاكنون به همراه اعضای خانوادهام در یكی از اتاقهای خانه پدریام ساكن هستم.
این راننده اتوبوسهای شهری افزود: هزینههای مربوط به قسط وام و مخارج خوراك و لباس این اجازه را نمیدهد كه بتوان برای خرید خانه یا زمین پسانداز داشته باشم.
به گفته این كارگر درحالی كه متوسط مزد پایه یك راننده اتوبوس در شهر اصفهان روزانه ١٠ هزار تومان است، هزینه كرایه یك خانه آبرومند در همین شهر بالغ بر ١۵٠ هزار تومان در ماه است.
وی افزود: اگر كسی بخواهد با انتقال محل سكونت خود به مناطق حاشیهای شهر در هزینه مسكن صرفهجویی كند باید حداقل معادل پول صرفهجویی شده بابت رفت و آمد تا محل كار هزینه كند.
وی گفت: حتی اگر طرح طبقهبندی مشاغل و سختی كار نیز برای كارگران اتوبوسرانی شهر اصفهان به صورت بهروز شده اجرا شود بازهم مخارج زندگی آنها به راحتی تامین نمیشود.
طاهری گفت: هرچند در شرایط فعلی تصورش هم برای كارگر بعید به نظر میرسد اما این روزها در اصفهان یك زندگی معمولی و آبرومند حدود یك میلیون تومان هزینه دارد.
وی گفت: در هیچكدام از ماههای سال ٨٨ دخل و خرجم با هم برابر نشده است.
----------------------
مجبورم كه قرض كنم
یك كارگر اصفهانی در مورد پایین بودن دستمزدهای سال ٨٨ می گوید: با ١٠ سال سابقه و اضافه كاری مزد دریافتی من در نهایت ماهانه ۵٠٠ هزار توما ناست كه همیشه بخش عمده آن بابت بازپرداخت وام و بدهی هزینه میشود.
اصغر بهروز پور كارگر شركت احیا سپاهان در گفتوگو با ایلنا افزود: هر ماه پس از كسر بدهی از حقوق، پولی كه باقی می ماند آنقدر كم است كه مجبورم برای گذران هزینه های زندگی خانواده پنجنفره خود از دوست و آشنا پول قرض كنم.
این كارگر گفت: به دلیل مشكل مالی حتی مجبور به فروش اتومبیل خود شدهام و به همین دلیل در حال حاضر نمی توانم از طریق مسافركشی محل درآمد دومی برای خود دست و پا كنم.
بهروز پور با بیان اینكه در هیچ ماهی بدون قرض كردن نتوانسته است هزینه های خانواده پنج نفره خود را پرداخت كند؛ افزود: امثال من برای زندگی كردن مجبور هستم كه به تمامی نیازهای خود نگاه حداقلی داشته باشند.
این كارگر گفت: با همه این احوال نمی توان كه خوشه بندی یارانه ها در چه رتبیه قرار دارم.
وی گفت: با توجه به هدفمند شدن یارانهها درصورتی كه دستمزدهای سال ٨٩ به صورت منطقی افزایش پیدا نكند، معلوم نیست كه چگونه خواهم توانست از عهده هزینههای زندگی برآیم.