توقعمان را به اجبار پایین آورده‌ایم
مزد پایین ما را واداشته تا برای پاسخ به نیاز خانواده به جای برنج و گوشت از بلغور و سویا مصرف كنیم و به جای اقامت در نواحی توسعه یافته شهری در مناطق دورافتاده و محروم ساكن شویم.
یك كارگر صنعتی با بیان اینكه دستمزدهای سال ٨٨ هیچگاه كفاف هزینه زندگی را نداده است؛ گفت: اگر خیلی خوش‌شانس باشیم باید تمام حقوق ماهانه را بابت اجاره یا قسط خانه بپردازیم.
پروین محمدی، كارگركارخانه صنایع فلزی درگفتگو با ایلنا افزود: كارگرانی مثل ما چاره‌ای ندارند كه حتی در آستانه بازنشستگی برای تامین معاش خود و خانواده‌شان علاوه بر انجام كار اضافی به مشاغل دوم یا سوم نیز روی‌بیاورند.
وی یادآور شد: درخانواده بیشتر كارگران حداقل یك فرزند دانشجو وجود دارد گه باتوجه به محدودیت فضا در آموزشگاه‌های دولتی سرپرست خانواده مجبور است تا هزینه تحصیل در مراكز دانشگاهی آزاد و غیر انتفاعی را نیز پرداخت كند.
این كارگر با بیان اینكه نمی‌توان از اعضای خانواده كارگران انتظار داشت كه خواسته‌های خود را تا سطح در آمد سرپرست خانواده پایین بیاورند؛ گفت: وقتی كه فرزندانمان برخلاف ما هر ساعت برنامه های تلویزیونی را تماشا می‌كنند و تحت تاثیر تبلیغات آن قرار دارند چگونه می‌توانیم به حداقل خواسته‌های آنها پاسخ نگوییم.
محمدی افزود: نتیجه این وضع حاشیه نشینی كارگران در مناطق محروم و دورافتاده شهری است؛ زیرا مجبوریم تا برای تامین حداقلی نیازهای خانواده‌مان، سطح توقع خود را پایین بیاوریم.
این كارگر صنعتی افزود: شرایط اقتصادی كارگر را مجبوركرده‌است تا به جای برنج و گوشت از بلغور و سویا استفاده‌كند و به جای اقامت در مناطق توسعه یافته و آباد شده شهری به نواحی حاشیه‌ای كه فاقد امكانات رفاهی و فرهنگی هستند كوچ كند.
محمدی تصریح كرد: دركنار این مسئله می‌شنویم كه قرار است از سال آینده هزینه حمل نقل با اتوبس و قطار شهری افزایش یابد.
وی گفت: این افزایش هزینه درحالی مطرح می‌شود كه هیچگاه از افزایش واقعی دستمزد كارگران صحبتی به میان نیامده است.
--------------------------
به سختی زندگی می‌كنیم
یك كارگر فروشنده می‌گوید: در این حرفه بیشتر كارگران در ازای دریافت حداقل دستمزد مصوب شورای‌عالی كار باید روزانه ١٠ تا ١٢ساعت كار كنند.
جلیل محمدی كارگر فروشنده یكی از مغازه‌های اطراف میدان انقلاب در گفتگو با ایلنا، افزود: دستمزد ماهانه بیشتر كارگران فروشنده بابت روزانه ١٢ ساعت كار مبلغی در حدود ٢٧٠ هزار تومان است و این درحالی است كه وزارت كار و امور اجتماعی این میزان مزد ماهانه را برای روزانه ٨ ساعت كار كارگر تعیین كرده است.
این كارگر افزود: با این حال وضع مزدی كارگران زنی كه در مغازه‌ها به حرفه فروشندگی مشغول هستند از مردان پایین‌تر است؛ چنانچه دریافتی بیشتر فروشندگان زن در شرایط كاری برابر حدود ٢٠٠ تا ٢۵٠ هزار تومان در ماه است.
محمدی افزود: دركنار پایین بودن دستمزدها، بیشتر كارگران فروشنده از مزایای بیمه اجباری، تعطیلی در ایام مرخصی و تعطیل محروم هستند.
به گفته این كارگر فروشنده: در حرفه فروشندگی، غالب كارگران در نقاط دور ساكن هستند و از سر ناچاری به این حرفه مشغول شده‌اند.
وی گفت: فروشندگی برای بیشتر كارگران فروشنده یا نخستین تجربه شغلی‌است و یا شغل موقت محسوب می‌شود؛ زیرا با این درآمد امكان گذران زندگی وجود ندارد.