بحران در كارخانه های تولیدرنگ
چند برابر شدن قیمت برق و سوخت، كارخانه های تولیدكننده رنگ را در مضیقه و دشواری های بیش از پیش قرار داده است. مصرف انرژی این كارخانه ها در گذشته برایشان تا ٢ میلیون تومان هزینه داشته است در حالی كه امروزه باید ٣٠ تا ٣۵ میلیون تومان بابت آن بپردازند. این وضعیت باعث شده تا كارخانجات تولیدرنگ برای ادامه فعالیت خود با مشكل مواجه گردند.
--------------------
«تاژ» كارگران را اخراج می كند
شركت مواد شوینده تاژ در صدد اخراج كارگران این كارخانه و بكارگیری كارگران روزمزد به ازای آنها میباشد. طی ماه گذشته، ۵٠ نفر از كارگران این كارخانه كه سابقه ای ١۵ تا ٢٠ساله داشتند، اخراج گردیدند و در پی تجمع و اعتراض كارگران نسبت به این موضوع، آنها را به بیمه بیكاری فرستادند.
این شركت، پیشتر دارای ١٣هزار و ٢٠ كارگر بوده است اما بعداز طرح حذف یارانه ها و تغییر سیاست های كارگری دولت كودتا، مسئولان شركت در پی آن هستند تا هرچه بیشتر كارگران روزمزد بگیرند تا به این وسیله، از پرداخت بیمه و مزایای كارگران شانه خالی كنند.
--------------------
تولید لوازم خانگی مرودشت در آستانه تعطیلی
کارخانه تولید لوازم خانگی مرودشت اكنون با بحران نقدینگی صددرصد، در آستانه تعطیلی قرار گرفته است و ١٨٠كارگر آن كه شش ماه است حقوق نگرفته اند، در معرض سرگردانی و از دست دادن این تنها راه امرار معاش خود میباشند. این كارگران در این شش ماه علاوه بر حقوق، از حق بیمه و سایر مزایا نیز محروم بوده اند.
لازم به ذكر است كه كارخانه تولید لوازم خانگی مرودشت در سال ١٣٣٧ در تهران تاسیس شده و لوازم خانگی مانند یخچال، بخاری نفتی، و صندلی تولید می كرده است. در سال ١٣۵۴ این كارخانه شعبه ای در مرودشت دایر كرد كه از ابتدای سال ١٣۵٧ به بهره برداری رسید و انواع یخجالهای ٩،١٢،١۴،١٦فوت از مدلهای مختلف معمولی، فریزری و صندوقی و همچنین كولر، جاروبرقی، ماشین لباسشویی، و واتر پمپ تولید می كرد و بسیار معتبر و روی دور بود. این شركت دارای ١۴٠٢ كارگر رسمی و همچنین ۴۵٠ كارگر قراردادی یعنی ١٨۵٠ كارگر بود كه روزانه و مستمر كار میكردند. از سال ١٣٨۴ همزمان با واگذاری كارخانه به بخش خصوصی، وضعیت این كارخانه سیر نزولی طی كرد و اكنون در وضعیتی است كه تولید آن به نقطه صفر رسیده، دستگاههای آنرا برده و فروخته اند و به جز یك اسكلت و انبوهی دستگاه، چیزی باقی نمانده است. از ١٨۵٠ كارگر تنها ١٨٠ نفر باقیمانده اند كه همگی دارای سابقه كار بالای بیست سال بوده و روزانه برای اعتراض و پیگیری دردشان به كارخانه میروند و با مدیریت و حراست و مقامات درگیر میشوند.