یکی از فعالان سندیکای کارگران نقاش ساختمان، در گفتگو با کمیته گزارشگران حقوق بشر، آخرین وضعیت این فعال کارگری را توضیح داده است.
از فعالیت‌های پیشین آقای زمانی در سندیکا بگویید. از چه تاریخی شروع به همکاری با سندیکا کردند؟
ما از سال ۱۳۸۲ توسط هیأت موسسان سندیکای کارگری ایران به این مجموعه دعوت شدیم به اتفاق شاهرخ زمانی و زنده یاد خسرو جهانشاهی که از قدیمی‌های سندیکا بود و از اوایل سال ۸۴ هم هیأت بازگشایی نقاشان را احیا کردیم و تعداد زیادی از همکاران خود را دعوت کردیم در این مجموعه که سندیکا را بازگشایی و به مسائل صنفی حقوقی و صنفی کارگران نقاش رسیدگی کنیم. در این مدت هم شاهرخ زمانی زحمت زیادی کشید. از بچه‌های فعال در زمینه‌های صنفی حقوقی کارگران نقاش بود، از کارگران قدیمی نقاش هم بودند و خیلی از کارگران نقاش ایشان را می‌شناختند. هم در تهران و هم در تبریز.
چطور بازداشت شدند؟ آیا ایشان در طول مدت فعالیتشان سابقه احضار داشتند؟
ایشان چندین بار از طرف وزارت اطلاعات به طور شفاهی احضار شده بود اما چون احضار به صورت شفاهی بود اعلام کرد که باید احضاریه کتبی بفرستند و در این مدت چنین اتفاقی نیفتاد. متاسفانه روز هفدهم خرداد وقتی از تهران به تبریز برای دیدن مادرش می‌رفت، در حین پیاده شدن از اتوبوس وی را بازداشت می‌کنند. بدون هیچ اتهامی و حتا حکمی و برگه بازداشت چند نفر لباس شخصی که او را می‌برند. همان روز اجازه می‌دهند که با تلفن با خانواده تماس بگیرد و به آن‌ها بگوید که بازداشت شده و در اداره اطلاعات تبریز است.
شرایط آقای زمانی در طی مدت بازداشتشان چطور بوده؟ اخباری از اعتصاب غذا و همینطور شکنجهٔ جسمی ایشان منتشر شده بود. آیا موضوع شکنجه جسمی ایشان صحت دارد؟
آقای زمانی از روز دهم بازداشت که می‌بینند بی‌دلیل و بدون اتهام و جرم بازداشت شده‌اند شروع به اعتصاب غذا می‌کنند. در حدود بیست روز در اعتصاب غذا بودند و به دلیل رسیدگی نشدن به وضعیت نامشخص خود اعتصاب کردند و تا زمانی که ایشان را انتقال نداده بودند او به اعتصاب غذا ادامه داد.
ایشان در این مدت انفرادی نگه داری می‌شد و الان یک هفته‌ای هست که به بند عمومی زندان تبریز منتقل شده و یک بار هم ملاقات حضوری داشتند که بسیار کوتاه بوده و در این ملاقات حضوری آنقدر ضعیف شده بودند که مادرش در اولین برخورد او را نمی‌شناسد. در مورد خبر شکنجه جسمی باید بگویم که خیر، از آنجا که من از نزدیک هر روز با خانواده در تماس هستم در ملاقات و تماس‌های تلفنی حرفی از شکنجه نزده است. ولی تحت فشار روحی روانی شدید بوده‌اند که خود این وضعیت هم نوعی شکنجه است اما بحثی از شکنجه جسمی و ضرب وشتم در میان نبوده.
وضعیت حقوقی پرونده ایشان چطور است؟
درتمام این مدت هر روز خانواده به دادگاه می‌رفتند ولی هیچ جوابی نمی‌گرفتند. آقای هاشم‌زاده شعبه ۴ دادسرای انقلاب تبریز هم می‌گفتند پرونده هنوز دست اطلاعات است. در آخرین خبر ایشان دیروز برای تکمیل پرونده وی را به بازپرسی برده‌اند. و آقای زمانی در جریان دیدار با قاضی که برای تکمیل پرونده به دادگاه رفته بود، به شدت به نحوه بازداشت و بلاتکلیفی خود در طی این مدت اعتراض می‌کند.
آخرین دادگاه ایشان کی بوده؟
دیروز بازپرسی بودند و به گفته قاضی بعد از این مرحله پرونده را به دادسرا ارجاع می‌دهند که یا قرار بازداشت ایشان را تمدید می‌کنند و یا اینکه اگر تبدیل کنند قرار را با وثیقه یا کفالت آزاد می‌شوند. از زمان بازداشت تا کنون یک بار با وکیل ملاقات داشتند. وکیل ایشان آقای جمالی است و مثل اینکه چند نفر با هم در یک پرونده هستند و با هم وکیل گرفته‌اند. وکیل ایشان با خود شاهرخ صحبت کرده ولی هنوز موفق به خواندن محتویات پرونده نشده است و با این شرایط روز برگزاری دادگاه به پرونده دسترسی خواهند داشت.
این کمپین که برای ایشان راه افتاده از طرف سندیکا است؟
نه سندیکای نقاشان هیچ دخالتی در این کمپین ندارد و تا جایی که من اطلاع دارم از طرف جمعی از فعالان مدنی در خارج از کشور به راه افتاده و سندیکا در این کمپین نقشی نداشته است.
***********
شاهرخ زمانی، به بازداشتگاهی با شرایط نامناسب‌تر منتقل شده است
کمیته گزارشگران حقوق بشر- شاهرخ زمانی، فعال کارگری وعضو هیأت بازگشایی سندیکای کارگران نقاش ساختمان، که از روز هفدهم خردادماه جاری توسط ماموران امنیتی تبریز بازداشت شد، روز گذشته موفق شد با دختر خود در زندان ملاقات کند.
بر اساس آخرین گزارش‌های دریافتی، شاهرخ زمانی در روزهای اخیر به بند جدیدی در زندان تبریز منتقل شده است که با وجود تعداد بالای زندانیان، گنجایش کمتری داشته و شرایط فیزیکی این بازداشتگاه نیز نامناسب گزارش شده است. همچنین گزارش‌ها حاکی از آن است که مراحل بازپرسی و تحقیق در خصوص بازداشت آقای زمانی طی شده و به زودی پروندهٔ وی به دادگاه ارجاع خواهد شد.
شاهرخ زمانی، هفته گذشته در حالی که از مدت‌ها پیش در اعتراض به بازداشت غیرقانونی خود دست به اعتصاب غذا زده بود، سرانجام از سلول انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات به زندان مرکزی تبریز منتقل شده بود. این اعتصاب و وضعیت جسمی نامناسب وی که از سوی خانواده‌اش گزارش شد، منجر به تشکیل کمپین حمایتی از سوی فعالان مدنی خارج از ایران شده که در اولین اقدام این کمپین، نامهٔ سرگشاده‌ای خطاب به احمدشهید، گزارشگر ویژهٔ سازمان ملل متحد در خصوص ایران تهیه شد. در این نامه سرگشاده تا کنون به امضای بیش از پانصد و بیست تن از فعالان مدنی و حقوق بشر رسیده است، از آقای احمد شهید درخواست شده است که در ادامه بررسی‌های خود در خصوص نقض حقوق بشر در ایران، پیرامون نقض حقوق فعالان کارگری زندانی از جمله، ابراهیم مددی، رضا شهابی، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، بهنام ابراهیم‌زاده و سعید ترابیان تحقیق و اقدام ویژه به عمل آورد.
کمیته گزارشگران حقوق بشر - ۵ مرداد ١٣٩٠