همزمان با اجرای طرح حذف یارانه ها در ایران، دولت بولیوی نیز به اجرای این طرح اقدام کرد و در گام نخست یارانه سوخت را حذف کرد و قیمت آن را حداقل هفتاد درصد افزایش داد. اما مردم بولیوی و در راس آنان طبقه کارگر این کشور در مقابل هجوم دولت ساکت ننشستند. جوانان به خیابان ها آمدند و با وجود سرکوب پلیس به اعتراض و تظاهرات علیه گرانی قیمت سوخت پرداختند. از سوی دیگر و مهم تر از تظاهرات، رانندگان اعتصاب کردند و نانواها نیز دست از کار کشیدند. دولت برای مقابله با اعتصاب نانواها به ارتش متوسل شد و برای پخت نان از نانوایی های پادگان ها استفاده کرد. اما اعتصاب نانواها چنان گسترده بود که اعتصاب شکنی دولت را با شکست رو به رو کرد. موج دوم اعتصاب ها و راه پیمایی های کارگری قرار بود از روز دوشنبه ٣ ژانویه ٢٠١١ آغاز گردد. اما دولت در مقابل طبقه کارگر عقب نشست و قیمت سوخت را دوباره به حال سابق درآورد. قابل توجه است که اعتراض ها و اعتصاب های کارگران بولیوی در حالی صورت گرفت که دولت اعلام کرده بود دستمزدها را بیست در صد افزایش خواهد داد و قیمت آب و برق و تلفن را ثابت نگه خواهد داشت. اما به رغم این وعده های دولت، کارگران بولیوی متحدانه دست به مبارزه زدند و نشان دادند که با اتحاد و همبستگی و اعتصاب علیه هجوم سرمایه به سطح معیشت خود می توان دولت های سرمایه داری را به زانو درآورد و شکست داد.
ما ضمن تبریک این پیروزی به طبقه کارگر بولیوی، کارگران ایران را- که در معرض هجوم به مراتب شدیدتری از سوی سرمایه و دولت آن قرار دارند - فرا می خوانیم که برای مبارزه متشکل علیه این هجوم به سفره تقریبا خالی کارگران که در شرایط کنونی از طریق اجرای طرح «هدفمند کردن یارانه ها» انجام می گیرد، به پا خیزند.
کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری
١١ دی ١٣٨٩