چنان که پیش تر به اطلاع رسانده ایم، سایت «کمیتۀ هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری» در اواخر خرداد ١٣٩١ مورد حملۀ هکرها قرار گرفت و از دسترس مراجعه کنندگان خارج شد. به گفتۀ شرکت داخلیِ اجاره دهندۀ سایت، فعال شدن مجدد سایت مستلزم برخی اقدامات فنی و سپس تأیید این اقدامات از سوی مرکز اطلاعات (datacenter) سایت بود. شرکت داخلی مدعی بود که انجام امور فنیِ لازم را به مرکز اطلاعات خبر داده و منتظر پاسخ این مرکز است. با این همه، طولانی شدن انتظار برای دریافت این پاسخِ ادعایی و در نتیجه فعال نشدن سایت پس از این زمان دراز نشان داد که، به رغم ادعای شرکت داخلی، مسئلۀ از کار افتادنِ سایت «کمیتۀ هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری» مشکلی صرفاً فنی نیست و انتظارِ بیش از این برای فعال شدن این سایت بی فایده است. از همین رو، ما به گشایش وبلاگ دِرابا به عنوان نشریۀ کمیته اقدام کردیم. توضیح دربارۀ دِرابا را در وبلاگ بخوانید که نشانی آن چنین است:
derabaa.wordpress.com
نشانی تماس با این وبلاگ، همان نشانی قبلیِ کمیته است:
khbitkzs@gmail.com
کمیتۀ هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری
١١/۴/١٣٩١
******************************
درباره «دِرابا»
وبلاگ دِرابا با نشانی زیر به عنوان رسانه «کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری» فعالیت خواهد کرد. دِرابا (derabaa) نام برده سیاه پوستی بود که حافظان نظام برده سالار روم او و اسپارتاکوس را به جان هم انداختند که خون یکدیگر را بریزند تا آنان لذت ببرند و تفریح کنند. دِرابا با آن که اسپارتاکوس را شکست داد و به خاک افکند اما او را نکشت و در عوض نیزه اش را به سوی جایگاه نمایندگان امپراتوری روم پرتاب کرد و خود نیز به سوی آنان هجوم برد. اما پیش از آن که دست اش به آن ها برسد به دست نگهبانان کشته شد. جسد دِرابا را برای مرعوب ساختن بردگان تا مدت ها آویزان نگه داشتند. بدین سان، اسپارتاکوس جان و طبعا رهبری خود بر جنبش بردگان را مدیون حرکت دِرابا شد. با آن که در جامعه مدرنِ سرمایه داری مفهوم رهبری به سوی نمایندگیِ منتخب سیر کرده است، اما حتی نمایندگیِ منتخب نیز حاوی این مفهوم است که توده های کارگر تصمیم گیری در مورد سرنوشت خود در زمینه های مختلف را به شماری بس محدود از نخبگان می سپارند و به هر دلیل خود را فاقد توانایی های لازم برای این امر می دانند. به این معنا، دِرابا را می توان نماد جنبش نیرومند توده های گمنام کارگری دانست که موجودیت نمایندگان و رهبرانِ سرشناس این جنبش مدیون مبارزه آنان است و تنها راه رهایی شان از چنگ سرمایه نه دنباله روی از این نمایندگان و رهبران بلکه تکیه به نیروی خودآگاه، سازمان یافته و شورایی خویش است. بی تردید، تا زمانی که بیگانگی توده های کارگر از میان نرفته است و آنان به انسان های آزاد بدل نشده اند، وجود نمایندگی – اگر نگوییم رهبری – در درون طبقه کارگر امری اجتناب ناپذیر است. اما توده های کارگر می توانند و باید از طریق ساز و کار شوراها بر همین نمایندگیِ اجتناب ناپذیر نظارت کنند. در غیر این صورت، نمایندگان و رهبران به راحتی می توانند مبارزه ضدسرمایه داری توده های کارگر را به مجراهای سرمایه دارانه بکشانند. وبلاگ دِرابا با این نگاه و رویکرد جنبشی و شورایی و با هدف پرورش اتکا به خود و خودباوری هرچه بیشتر در میان توده های کارگر منتشر می شود.
derabaa.wordpress.com
khbitkzs@gmail.com
کمیتۀ هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری
١١/۴/١٣٩١