بر اساس گزارش رسیده، چهار فعال کارگری بازداشت شده در سنندج، با قرار وثیقه آزاد شدند. بر اساس این گزارش روز چهارشنبه ٢١ اردیبهشت ماه، وفا قادری با قرار وثیقه ۵٠ میلیون تومان و یداله قطبی با قرار وثیقه ٣٠ میلیون تومان و نیز شامگاه روز پنجشنبه ٢٢ اردیبهشت ماه خالد حسینی و غالب حسینی هر کدام با قرار وثیقه ۵٠ میلیون تومان آزاد شدند.
این گزارش حاکی است که نیروهای امنیتی، فعالین کارگری بازداشت شده را بیرون از شهر رها کرده و مانع از استقبال از بازداشت شدگان شدند.
لازم به ذکر است که روز شنبه دهم اردیبهشت ماه، یدالله قطبی، خالد حسینی و غالب حسینی و صبح روز یکشنبه وفا قادری به اداره اطلاعات احضار و بازداشت شدند. پس از چند روز بی‌خبری از وضعیت کارگران و فعالینِ کارگری در بند، روز چهارشنبه ١٤ اردیبهشت ماه ساعت ١٠ صبح تا ساعت یک بعد از ظهر، خانواده بازداشت‌شدگان مقابل اداره اطلاعات تجمع و خواستارِ آزادی بی‌قید و شرطِ آنها شدند. بعد از این تجمع، بازداشت‌شدگان با خانواده‌های خود تماس گرفتند.
مامورین اطلاعاتی به اعضای خانواده ها اعلام کردند که در صورتی که بازداشت شدگان تعهد کتبی بدهند که با کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری قطع ارتباط کنند، به زودی آزاد خواهند شد.
بعد از تجمع روز چهارشنبه، تعداد ٣٠ نفر از دوستان و خانواده‌های چهار فعال کارگری بازداشت شده، صبح روز پنجشنبه ١۵ اردیبهشت ماه، مجددا در مقابل اداره اطلاعات سنندج دست به تجمع زدند.
در این تجمع آنها دوباره خواستارِ آزادی بی‌قید و شرطِ وفا قادری، خالد حسینی، غالب حسینی و یدالله قطبی شدند. تجمع کنندگان با نوشتن خواست‌های‌شان و تحویل آن به اداره‌ی اطلاعات گفتند: "در صورت ادامه بازداشتِ فعالین کارگری، اعضای خانواده آنها با تعداد بیشتری مقابل اداره اطلاعات تجمع خواهند کرد" .
هم‌چنین در این تجمع نیروهای انتظامی و لباس شخصی‌ها حضوری گسترده داشتند و خواستار متفرق شدن تجمع کنندگان بودند.
متعاقبا جمع کثیری از کارگران و خانواده هایشان در شهر سنندج، ضمن اعلام همبستگی با خانواده های چهار فعال کارگری دربند، برای پیوستن به تجمع و تحصن اعتراضی این چهار خانواده اعلام آمادگی کردند. سرانجام فعالین کارگری بازداشت شده با قرار وثیقه آزاد شدند.
دستگیری و بازدشت فعالین کارگری و آزادی آنها با قرار وثیقه و نیز ممانعت از برگزاری مراسم اول ماه مه در شرایطی است که طرح خواسته‌ها و مطالبات کارگران، از نظر سرمایه‌داری ایران، گناهی نابخشودنی و جرم محسوب می‌شود. این در حالی‌ست که کارفرمایان و صاحبان سرمایه، با استفاده از تمامی امکانات و ظرفیت‌های قانونی، به شکل‌ها و عناوین مختلف، حقوق کارگران را پایمال می‌کنند. دستمزدها، ماه‌های طولانی پرداخت نمی‌شود و با اخذ مجوز از قانون قراردادهای موقت، به راحتی کارگران را اخراج کرده و آنها را به راهروهای ادارات دولتی، حواله می‌دهند. از یک سو بیکاری و دستمزدهای ناچیز و از سوی دیگر تورم و افزایش قیمت کالاها، کارگران و خانواده‌های انها را با انواع مشکلات و نابسامانی‌های اجتماعی مواجه کرده است. اما در برابر این بی‌حقوقی‌ها، کارگران حق اعتراض و طرح مطالبات خود و حق ایجاد تشکل مستقل را ندارند تا مدافع آنها و خواسته‌های‌شان باشد. جای کارگران، این تولیدگران و سازنده‌گان همه‌ی نعمت‌های بشری در زندان نیست. زندانیان کارگر، هیچ جرمی جز دفاع از حقوق خود و دیگر کارگران مرتکب نشده‌اند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری ضمن تبریک آزادی چهار فعال کارگری بازداشت شده در سنندج، از همه‌ی کارگران، تشکل‌ها و نهادهای کارگری و مدافع حقوق انسان داخلی و بین‌المللی، می‌خواهد که از هر طریق ممکن، خواستار آزادی همه‌ی کارگران زندانی شوند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری
پنجشنبه ۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۰