اعتراض کارگران تولید‌دارو پیش از

تعرض بیشتر و گزارشی از کارخانه قند مکریان

کارگران تولید‌دارو پیش از تعرض بیش‌تر به اعتراض برخواستند

سالیان درازی است که کارگران تولید‌دارو برای رفع نیازهای اولیه‌ی زندگی‌شان، در هر هفت روز هفته ١٢ تا ١۴ ساعت کار ‌می‌کنند تا بتوانند حقوقی دریافت کنند، حقوقی که تا خط فقر اعلام شده از طرف ارگان‌های رسمی فاصله‌ی زیادی دارد و چند برابر از آن کم‌تر است!
مدتی است که مدیریت شرکت با بهانه‌ی خراب‌تر شدن اوضاع اقتصادی و تحریم‌های بین‌المللی و گران شدن قیمت دلار و تأثیر آن بر صنایع دارویی، تصمیم گرفته است که ساعت‌های کار در روز را کم کرده و پنج‌شنبه و جمعه را نیز تعطیل کند. این مسئله باعث اعتراض شدید کارگران شده، به طوری که آنان در روز چهارشنبه ۲١ دی‌ماه ۱۳۹۰ بعد از صبحانه دست از کار کشیدند و مقابل درب اداری تجمع کردند. مدیر عامل کارخانه (دکتر یعقوبی) پس از شنیدن صدای اعتراض شدید، در جمع کارگران حاضر شد و شروع کرد به تشریح وضعیت شرکت و این‌که تحریم‌ها چه تأثیری بر تولید داشته‌اند و اضافه کرد که: «باید خدا را شکر کنید که با این وضعیت ما هم‌چنان می‌توانیم تا عید به شما حقوق بدهیم»!
در اعتراض به صحبت‌های مدیرعامل، کارگران مسائل و مشکلات‌شان را اعلام کردند. آنان‌ گفتند: « با ١٢ تا ١۴ ساعت کار روزانه دیگر نه استراحتی داریم و نه از وضعیت خانواده و فرزندان‌مان خبری داریم. این که ما می‌خواهیم این ساعت‌های کار طولانی را حفظ کنیم، نه از روی رضایت بلکه از روی ناچاری است، وگرنه باید از گرسنه‌گی بمیریم». در ادامه کارگران از مدیر عامل در ارتباط با بازنشستگی سؤال کردند که او در جواب گفت: «این دست ما نیست، سازمان تأمین اجتماعی باید اقدام کند». سپس کارگران به مشکلات دیگر شرکت پرداختند و در انتهای این تجمع اعتراضی عنوان کردند که: «با قطع کردن اضافه‌کاری و با این حقوق‌های ناچیز، ما نمی‌توانیم به نیازهای ابتدایی زندگی خانواده‌ی خود بپردازیم».

کارگر تولیددارو - ٢۵ دیماه ۱۳۹۰
کمیته هماهنگی برای کمک - پنجشنبه ۲۹ دی ۱۳۹۰

************

گزارشی از کارخانه قند مکریان مهاباد

بر اساس گزارش رسیده به کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، به دنبال سیل اخراج سازی های پی در پی کارگران به یُمن به اصطلاح هدفمند کردن یارانه ها، کارفرمای کارخانه قند مکریان مهاباد چندی قبل ٦٠ نفر از کارگران خود را از کار اخراج نمود و وعده داد که آنان را در اسرع وقت به سر کار باز می گرداند.
لازم به ذکر است که این کارگران بدون هیچ گونه بیمه بیکاری به امید بازگشتن به سرکارهایشان در بلاتکلیفی به سر می برند. خبرها حاکی از آن است که تعداد ٢۵ نفر کارگر باقیمانده در این کارخانه، تنها ١۵ روز از هر ماه کار می کنند و بقیه ماه را بدون حقوق و مزایا در بیکاری به سر می برند. اداره کار نیز مانند همیشه هیچ گونه عکس العملی در مقابل این بی حقوقی ها ندارد و عملا سکوت کرده است.

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری
پنجشنبه ۲۹ دی ۱۳۹۰