« متو یومیتز» نام یک شرکت ساختمانی در کشور لتونی است. شرکتی که نیروی کار شبه رایگان کارگران لتونی را در اختیار سرمایه داران سایر ممالک قرار می دهد و در این گذر شدت استثمار آنان را تا هر کجا که توحش سرمایه قدرت تازش دارد، بالا می برد. این شرکت بر اساس قرارداد فیمابین با اتحادیه کارگران ساختمان سوئد در قبال هر ساعت کار هر کارگر ١۵٨ کرون می گیرد. شاید آنچه که در زیر می آویم، عجیب به نظر رسد اما هیچ چیز عجیب تر از این نیست که برای طول و عرض و ارتفاع درندگی سرمایه و سرمایه داران حدودی قائل گردیم یا از ابعاد انفجارآمیز توحش آنان در استثمار توده های کارگر دچار حیرت شویم. شرکت متویومیتز در قبال فروش نیروی کار کارگر لتونی ساعتی ١۵٨ کرون از سرمایه دار سوئدی دریافت می کند، اما از این مبلغ، فقط ١٦ کرون آن را به کارگران پرداخت می نماید. مسأله را اندکی بشکافیم، بهای نیروی کار در سوئد نسبت به سایر کشورها تا حدودی بالاتر است، با این وجود نرخ استثمار کارگران نیز به صورت بسیار وحشتناکی بالا است. در اینجا بارآوری نیروی کار تا چشم کار می کند عروج کرده است و سرمایه میزان کار پرداخت نشده یا اضافه ارزش حاصل از استثمار هر کارگر را به صورت نسبی به اوج رسانده است. بر همین اساس نرخ استثمار وحشت انگیز است. یک کارگر ساختمانی ممکن است چند صد کرون در ساعت مزد دریافت کند اما در همان حال اضافه ارزشی که در این یک ساعت برای صاحب سرمایه تولید می کند از ده برابر این رقم افزون است. سرمایه دار لتونی نیروی کار کارگر این کشور را در اختیار سرمایه داران سوئدی قرار می دهد. سرمایه داران اخیر کارگر را استثمار می کنند، در بهترین حالت از هر ١٠٠ ساعت کار او معادل ١٠ ساعت را به صورت دستمزد پرداخت می نمایند و ٩٠ ساعت دیگر را به صورت اضافه ارزش به سرمایه خود می افزایند. سرمایه دار سوئدی همین ١٠ درصد را به کارگر لتونی مورد استثمار خود نمی دهد، بلکه آن را در چهارچوب قرارداد فیمابین با شرکت متویومیتز به سرمایه دار صاحب این شرکت می پردازد. حال نوبت استثمار سرمایه دار اخیر از کارگر « هموطن»!! فرا می رسد. او از ١٠ درصد بالا که در بیان پولی خود معدال ١۵٨ کرون است فقط ١٦ کرون یعنی باز هم ١٠ درصد آن را به این کارگر « هموطن»!! پرداخت می کند!! این ارقام مطلقاً حدس و خیال نیست، راستش بسیار محتاطانه و محافظه کارانه هم اینجا بیان می گردد. اینکه سرمایه دار سوئدی حداکثر ١٠ درصد کار کارگر لتونی را به عنوان بهای نیروی کار پرداخت کرده است، اینکه ٩٠ درصد آن را به سرمایه خود افزوده است، اینکه سرمایه دار لتونی از همین ١٠ درصد ٩٠ درصد را برداشته و سرمایه خود ساخته است و فقط ١٠ درصد دستمزد پرداختی سرمایه دار سوئدی را به کارگر «هموطن»!!! داده است، همه و همه حقایق ریاضی بسیار روشن و بدون ابهام هستند. نتیجه اینکه کارگر لتونی از هر ١٠٠ ساعت کار خود برای سرمایه در بهترین حالت فقط یک ساعت را به عنوان دستمزد، به عنوان بهای نیروی کار، به عنوان هزینه بازتولید نیروی کار خویش و هزینه تربیت و نگه داری و زنده نگه داشتن ارتش ذخیره کار سرمایه دریافت نموده است.
ماجرا بسیار وحشتناک است. آن قدر وحشتناک که حتی اتحادیه سالاران را هم به حرف واداشته است. لااقل اینان هم حرف زدن در باره آن را فرصتی برای دکانداری و عوافریبی خویش دیده اند. شاید این ها هم به فکر افتاده اند که از نمد تن کارگر لتونی کلاهی برای خویش بدوزند. پیش خود بگویند که سرمایه دار سوئدی و لتونی مجموعاً ٩٩ درصد کل کار کارگران را سرمایه خود کرده اند، ما نیز عقب نیأفتیم، دست به کار رکلام برای رونق بازار اتحادیه شویم، تلاش کنیم تا ضمن گله از سرمایه دار « ناخودی» و دفاع از سرمایه دار « خودی» که سنت دیرینه ماست، به توده های کارگر هم بگوئیم که « آرام بخوابید، ما بیداریم» اصلاً به فکر مبارزه علیه سرمایه نیافتید، سرمایه داری خیلی خوب است، منزلگاه آخر هستی است، برخی سرمایه دارن کمی طمعکارند، اما قابل اصاحند، ما هم اتحادیه شما هستیم و خلاف احتمالی برخی سرمایه داران « ناخودی» حتی برخی « خودی» ها را حتماً اصلاح می کنیم، تا قیامت به ما اعتماد داشته باشید، ما گورستان واقعی برای کفن و دفن هر نارضائی ضد سرمایه داری شما هستیم. در این مورد خاص هم با سرمایه داران لتونی صحبت می کنیم و چه بسا تا آنجا پیش تازیم و جنگ راه اندازیم که حتی بهای واقعی نیروی کار کارگر لتونی را از ١ درصد کل کارش مثلاً به ٢ درصد افزایش دهیم!!! و در همین راستا نرخ استثمار ١٠٠٠٠ درصدی او را تا فقط۵٠٠٠ درصد بسیار ناقابل پائین آوریم!!!
سیمای سوسیالیسم - سپتامبر ٢٠١٠