ریحانه انصارینژاد، زنی از طبقه کارگر
برای مشاهده تصاویر و مطالعه مطالب سندیکای واحد
اینجا کلیک کنید.
از دوران کودکی با رنج و درد زنان و کارگران آشنا شد. در جوانی به‌جای اتکا به حمایت خانواده، برای تأمین معیشت خود، کار در کارخانه را برگزید. با وجود دشواری‌های زندگی، تحصیل را رها نکرد؛ اگرچه با آغاز انقلاب فرهنگی از ادامه تحصیل بازماند، اما نهایتاً موفق شد با مدرک فوق دیپلم ژنتیک از دانشگاه اهواز فارغ‌التحصیل شود.
او پس از ازدواج، صاحب دختری به نام فرزانه شد، اما تنها شش ماه پس از تولد فرزندش، همسرش که کارگر ریخته‌گری بود، در اثر سانحه‌ای درگذشت. از آن زمان، ریحانه سرپرستی تنها دخترش را به تنهایی بر عهده گرفت. در سال‌های بعد، در مشاغل مختلفی از جمله تایپ، حروف‌چینی و همکاری با شرکت‌های پیمانکاری وزارت نیرو فعالیت کرد. این مشاغل عموماً کوتاه‌مدت و در بخش خصوصی بودند، و همین باعث شد تا او همواره با مشکلات معیشتی، صنفی و حقوقی کارگران و مزدبگیران از نزدیک مواجه باشد.
با گذشت زمان، ریحانه به‌طور جدی‌تری در حوزه فعالیت‌های کارگری و تلاش برای ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری وارد شد. در آخرین سال کاری‌اش و تنها یک سال مانده به بازنشستگی، در جریان دیدار با جمعی از فعالان صنفی در منزل محمد حبیبی، معلم زندانی و عضو کانون صنفی معلمان ایران، بازداشت شد.
ریحانه انصارینژاد در تیر ۱۴۰۲ توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به چهار سال حبس تعزیری و دو سال محرومیت از عضویت در احزاب، فعالیت رسانه‌ای و خروج از کشور محکوم شد. در آبان همان سال، برای اجرای حکم به زندان اوین منتقل شد. او پیش‌تر نیز در اردیبهشت ۱۴۰۱ بازداشت شده و پس از ۸۷ روز بازجویی، با وثیقه سنگین آزاد شده بود.
علیرغم مشکلات جسمی و نیاز به درمان، ریحانه از رسیدگی پزشکی مناسب محروم مانده است. سندیکاهای کارگری از جمله سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، صدور این حکم را «پرونده‌سازی» و اقدامی سرکوبگرانه علیه فعالیت‌های صنفی دانسته‌اند.
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
ریحانه نصاری نژاد
منبع:
کانال چالش صنفی معلمان ایران
**************
درخواست رسیدگی به عملکرد مدیران سامانه
جانبازان و معلولان؛ شائبه رانت، ضعف مدیریتی و تضییع حقوق رانندگان
گزارش‌ها حاکی از آن است که در دو تا سه سال اخیر، مدیریت سامانه جانبازان و معلولان توسط آقایان مقصود عیوض‌زاد و جواد رئوف با انتقاداتی جدی از سوی جمعی از رانندگان مواجه شده است. به گفته برخی از کارکنان این سامانه، عملکرد این مدیران نه تنها موجب افزایش نارضایتی در میان رانندگان شده، بلکه شائبه‌هایی مبنی بر بروز باندبازی و حمایت‌های ویژه از گروهی خاص از رانندگان را نیز تقویت کرده است.
بر اساس گزارش‌ها، امتیازات خاصی به تعدادی از رانندگان که عمدتاً از همشهریان و هم‌زبانان مدیران فعلی سامانه هستند، اعطا شده و این افراد از امکاناتی برخوردارند که سایر رانندگان از آن محروم‌اند. به عنوان نمونه، عدم مشارکت این رانندگان در سرویس‌دهی روزمره، رزرو شدن آن‌ها برای مأموریت‌های خاص و بهره‌مندی از پشتیبانی کامل مدیریتی از جمله موارد مورد اعتراض است.
همچنین، رانندگان از تحمیل استفاده از خودروهای فرسوده و دارای نقص فنی شدید برای جابجایی جانبازان و معلولان گلایه‌مندند؛ این در حالی است که ون‌های نو و سالم فیات که توسط شهرداری در سال‌های اخیر به سامانه تحویل شده‌اند، عمدتاً در اختیار افراد خاص قرار دارند و حتی طبق دستور مدیران، استفاده از آن‌ها برای رانندگان دیگر ممنوع اعلام شده است.
در حال حاضر، سامانه جانبازان دارای حدود ۶۲ دستگاه ون ایویکو با بیش از ۱۵ سال عمر و ۲۵ دستگاه ون نو فیات است. اما بر اساس همین گزارش، بسیاری از ون‌های ایویکو به دلیل فرسودگی و نقص فنی عملاً غیراستاندارد بوده و تنها با ترفندهایی نظیر جابجایی پلاک یا استفاده از روابط خاص موفق به دریافت معاینه فنی شده‌اند. در مقابل، ون‌های فیات نو به‌جای بهره‌برداری برای خدمات‌دهی گسترده، متاسفانه در اختیار مراکز غیر مرتبط قرار گرفته اند به عنوان مثال، یک دستگاه به دستور مدیرعامل وقت جهت تشریفات دفتر مدیریت تخصیص یافته، دو دستگاه به همراه راننده در اختیار مرکز یاس واقع در زعفرانیه قرار گرفته اند، یا چند دستگاه تحویل برخی رانندگان منتخب قرار داده اند و طبق دستور صریح، امکان استفاده موقت از این خودروها حتی در صورت مرخصی راننده اصلی نیز وجود ندارد.آقایان مسئول فقط به یه پرسش پاسخ صریح بدهند آیا حاضرند آمار میانگین مسافر که در چند ماه گذشته بوسیله ون فیات به شماره شهربانی۹۴۵۱۳ جابجا شده و مقایسه آن با آمار مسافر جابجا شده بوسیله دیگر ون ها را علنی اعلام کنند؟ همچنین توضیح دهند چرا ون فیات مذکور در بیشتر مواقع در سامانه متوقف یا بی خود بی جهت در شهر تردد میکند؟
برخی از مشاهدات نیز از روابط نزدیک و غیرمتعارف میان معاون بهره‌برداری سامانه و برخی رانندگان حکایت دارد؛ از جمله صرف غذاهای روزانه در دفتر کار و استفاده شخصی از راننده‌های منتخب که شائبه وجود روابط غیراداری و حمایت‌های هدف‌دار را تقویت میکند.
در پایان، جمعی از رانندگان خواستار ورود مستقیم مدیرعامل محترم شرکت واحد اتوبوسرانی تهران به موضوع و ارجاع پرونده برای بررسی و رسیدگی به مراجع نظارتی ذی‌ربط شده‌اند. آنان همچنین خواهان معرفی افراد خاطی به کمیته انضباطی و برخورد قانونی با متخلفان احتمالی هستند.
**************
داود رضوی به بیمارستان طالقانی منتقل شد
روز چهارشنبه ۲۴ اردیبهشت، داود رضوی به‌دلیل درد شدید در ناحیه‌ی دست به بیمارستان طالقانی منتقل شد و تحت معاینه‌ی پزشکی قرار گرفت. پزشکان برای او ده جلسه فیزیوتراپی تجویز کرده‌اند و مقرر شده است که پس از پایان این جلسات، مجدداً تحت ویزیت قرار گیرد.
داود رضوی مدتی‌ست که علاوه بر مشکلات جسمی پیشین، با دردهای شدید در ناحیه‌ی دست چپ نیز مواجه است. با این حال، در طول مدت کوتاه مرخصی درمانی، امکان رسیدگی مؤثر پزشکی برای او فراهم نشد و در همان وضعیت وخیم جسمی به زندان بازگردانده شد.
ما بارها اعلام کرده‌ایم که ادامه‌ی حبس داود رضوی هیچ‌گونه وجاهت قانونی ندارد. مسئولیت مستقیم رنج، بیماری و فشار جسمی و روحی‌ای که بر او - با توجه به شرایط سنی و وضعیت سلامتی‌اش – و خانواده ایشان وارد می‌شود، بر عهده‌ی مقامات قضایی و امنیتی است.
کارگر زندانی آزاد باید گردد.
به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
**************
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه بازداشت
نمایندگان کارگران شرکت بهره‌برداری مترو تهران را به‌شدت محکوم میکند.
پنج تن از کارگران مترو تهران، که به نمایندگی از همکاران خود پیگیر اصلاحات اساسی در اساسنامه شرکت مترو و بهبود شرایط پرداخت حقوق و مزایا بودند، تنها یک روز پیش از روز جهانی کارگر، در منزل شخصی‌شان توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. تاکنون هیچ‌گونه اطلاعاتی درباره وضعیت، محل نگهداری و اتهامات وارده به آنان منتشر نشده است.
کارگران‌مترو که با تلاش شبانه‌روزی در شرایط دشوار و آسیب‌زا در تونل‌های زیرزمینی سفر ایمن و راحت شهروندان را ممکن می‌سازند، خود از امکانات رفاهی لازم و حقوق اساسی محروم‌اند.
در شرایطی که کارگران به دلیل حق‌خواهی و اعتراض به تورم افسارگسیخته با تهدید، اخراج، بازداشت و پرونده‌سازی مواجه‌اند، وظیفه‌ی همه‌ی ما کارگران است که با اتحاد و همبستگی در برابر این سرکوب‌ها ایستادگی کنیم.
سندیکای کارگران شرکت واحد، ضمن محکومیت قاطع بازداشت نمایندگان کارگران شرکت بهره‌برداری مترو تهران، خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط آنان، آزادی کلیه‌ی فعالان کارگری زندانی و رعایت کامل حقوق تمامی کارگران است.
چاره کارگران وحدت و تشکیلات است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴
**************
فاجعه‌ی مرگبار بندر رجایی؛ تداوم بی‌مسئولیتی و پاسخ‌ندادن نهادها
فاجعه دلخراش انفجار در بندر شهید رجایی تاکنون منجر به جان‌باختن نزدیک به ۱۰۰ نفر، مفقود شدن دهها تن، و مجروح شدن بیش از ۱۰۰۰ نفر شده است. گزارش‌ها تأکید می‌کنند که دست‌کم ۹۰ درصد قربانیان این فاجعه از میان کارگران بوده‌اند. در مواردی حتی امکان شناسایی یا یافتن اجساد برخی قربانیان وجود ندارد.
این انفجار مهیب، خسارات سنگین و جبران‌ناپذیری به رانندگان و کامیون‌داران وارد کرده است. شمار زیادی از رانندگان در جریان این حادثه مصدوم، مفقود یا جان‌باخته‌اند. دهها کامیون نیز در اثر موج انفجار یا آتش‌سوزی از بین رفته یا آسیب جدی دیده‌اند. بسیاری از این رانندگان، به دلیل نداشتن بیمه تأمین اجتماعی و عدم پوشش بیمه‌ای کامل برای وسایل نقلیه‌شان، اکنون در شرایطی بحرانی و بی‌پناه قرار دارند. شرکت‌های بیمه نیز از پرداخت خسارات کامل سر باز زده‌اند.
با گذشت بیش از یک هفته از این فاجعه، هیچ نهاد رسمی پاسخگوی وضعیت رانندگان و خسارات وارده به آنان نبوده است. این فاجعه‌سازی و همزمان بی‌تفاوتی و سکوت مسئولان، موجب نگرانی و خشم عمیق رانندگان و خانواده‌هایشان شده است.
سندیکای کارگران شرکت واحد ضمن ابراز همدردی دوباره با تمام قربانیان این فاجعه، از جمله همکاران راننده، بعنوان بخشی از جنبش کارگران‌حمل و نقل قاطعانه خواهان برخورداری کلیه رانندگان از بیمه‌ی کامل خودرو و پوشش بیمه‌ی تأمین اجتماعی است. همچنین، ما بر لزوم پرداخت کامل حقوق و مزایای ایام بیماری و بلاتکلیفی به کلیه‌کارگران از سوی کارفرمایان و شرکت‌های بیمه تأکید می‌کنیم.
اعتراضات رانندگان و رژه‌ی کامیون‌ها در شهرهای مختلف کشور، نماد روشنی از همبستگی طبقاتی و نیز اعتراض به فاجعه سازی و سهل‌انگاری‌های مرگبار مسئولان است. این حرکت‌ها نه‌تنها ابراز همدلی با هم‌قطاران داغ‌دیده، بلکه فریادی علیه فاجعه‌ای‌ست که می‌توانست با حداقل تدبیر قابل پیشگیری باشد.
این فاجعه بار دیگر نشان داد که فقدان تشکل‌های مستقل، سراسری و نیرومند کارگری، و نبود نظام بیمه‌ای فراگیر و عادلانه، کارگران از جمله رانندگان را در لحظات بحرانی کاملاً بی‌پناه و آسیب‌پذیر می‌سازد. بر همین اساس، ما خواهان آن هستیم که نهادهای مسئول فوراً پاسخگوی این فاجعه شوند، خسارات وارده را جبران کرده، و برای تأمین امنیت شغلی، جانی و بیمه‌ای کلیه کارگران از جمله رانندگان‌کامیون اقدامات فوری و عملی انجام دهند.
چاره کارگران وحدت و تشکیلات است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴
**************
یادی در روز کارگر از ریحانه انصارینژاد،
فعال کارگری زندانی و برخاسته از دل فقر، تبعیض و سرکوب
یادداشتی از مریم یحیوی، هم‌بند پیشین ریحانه انصارینژاد
« ریحانه انصاری نژاد کسی که فقر، تبعیض و سرکوب جامعه کارگری را نه در تئوری، بلکه در زیست روزمره‌اش لمس کرده.
اهل نمایش و خودنمایی نیست، و سلبریتی شدن را آفت جنبش کارگری می‌داند.»
«نوشتن از رفقای نزدیکی که در بند زنان اوین با هم زندگی کردیم، شاید یکی از سخت‌ترین کارها باشد. اما امروز، به مناسبت روز جهانی کارگر، می‌خواهم از ریحانه انصارینژاد بنویسم؛ زنی پرتلاش و استوار، کارگری که دفاع از حقوق کارگران و تشکل‌های صنفی و اجتماعی از اصلی‌ترین دغدغه‌های زندگی‌اش بوده و هست.
ریحانه رفیقی است صریح، روشن و مسئول. با دلسوزی نقد میکند و اگر احساس کند نیاز به همراهی داری، مشتاقانه در کنارت می‌ماند. او مادری است که به تنهایی سرپرستی دخترش، فرزانه، را بر عهده دارد و دل‌نگرانی‌های مادرانه‌اش برای فرزندش همیشه آشکار است.
آشنایی نزدیک‌ترم با ریحانه برمی‌گردد به روز جهانی کارگر سال گذشته. حدود دو هفته پیش از آن روز، جمعی از زنان علاقه‌مند و دغدغه‌مندِ حوزه کارگری، تصمیم گرفتیم مراسمی به این مناسبت برگزار کنیم. کارها را تقسیم کردیم و قرار شد من و ریحانه پوسترهایی درباره صد سال مبارزه کارگران و تشکل‌های کارگری تهیه کنیم. زمان محدود بود و منابع‌مان فقط کتابخانه کوچک بند و حافظه تاریخی‌مان. اما شروع کردیم. ریحانه هنگام بازگو کردن وقایع مربوط به جنبش کارگری، با چنان شور و شفافیتی حرف می‌زد که انگار آن اتفاقات همین دیروز رخ داده‌اند. چشمانش برق می‌زد، و گاه صدایش از اندوه می‌لرزید. در گفت‌وگوهای‌مان درباره «چه باید کرد»، نقدهای عملکردی، و آینده جنبش، اشتراک‌های بسیاری داشتیم.
او مسئولیت‌پذیر، جدی، و همزمان مهربان است. خود را یک کارگر و فعال کارگری می‌داند؛ کسی که فقر، تبعیض و سرکوب جامعه کارگری را نه در تئوری، بلکه در زیست روزمره‌اش لمس کرده. سال‌هاست برای بهبود شرایط کارگران تلاش کرده. هنوز روزی که خبر حکم اعدام شریفه را شنیدیم از خاطرم نرفته؛ اشک‌های در چشمانش حلقه زده بود و خشم‌اش را در سکوتی عمیق فرو خورده بود.
ریحانه باور داشت که نباید در برابر بی‌عدالتی سکوت کرد، و منش و رفتارش در زندان گواه همین باور بود. ماه‌ها از ملاقات با فرزندش و تماس تلفنی محروم بود، اما همچنان ایستادگی کرد. اهل نمایش و خودنمایی نیست، و سلبریتی شدن را آفت جنبش کارگری می‌داند.
او با اتهام واهی «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی» به چهار سال زندان محکوم شده و از آبان ۱۴۰۲ دوران محکومیت خود را در اوین می‌گذراند. با دردهای جسمی در نواحی مفاصل، گواتر و مشکلات گوارشی دست و پنجه نرم میکند. روند درمانش ناکافی و اعزام‌های پزشکی‌اش یا انجام نمی‌شود یا آن‌قدر با تأخیر و بی‌نظم است که موجب تشدید بیماری‌ها شده.
من به رفاقت با ریحانه و مبارزاتش افتخار می‌کنم و به او خسته نباشید می‌گویم.
اما روز جهانی کارگر فقط یک روز نیست. کارگری که هر روز سفره‌اش کوچک‌تر می‌شود، امنیت شغلی و جانی ندارد و زیر چرخ‌های سرمایه‌داریِ متکی به قدرت و ثروت له می‌شود، صدایش به گوش حاکمان نمی‌رسد. نادیده گرفته می‌شود. بنابراین مبارزه با این ستم طبقاتی، تبعیض ساختاری و سرکوب سیستماتیک وظیفه‌ای هرروزه است.
تهدیدها، فشارها، زندان‌ها، و احکام ناعادلانه همچون اعدام، ابزاری برای ایجاد رعب در جامعه و در هم شکستن تشکل‌های صنفی و اجتماعی‌اند. اما تنها راه ایستادگی در برابر این ماشین سرکوب، اتحاد، آگاهی و ایجاد تشکل‌های مستقل است؛ برای برهم زدن بازی‌ای که زورمندان برای‌مان طراحی کرده‌اند.»
**************
بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر
اول ماه مه، نماد مبارزه‌ی جهانی طبقه‌ی کارگر در برابر نظام سرمایه‌داری و مناسبات استثمارگرانه و ضدانسانی‌ای است که در تمامی کشورها، فارغ از نوع دولت‌های حاکم، برقرار است. کارگران جهان در این مسیر، سرکوب، زندان، شکنجه و حتی اعدام را تحمل کرده‌اند، اما همچنان ایستادگی می‌کنند.
متن کامل را
اینجا کلیک کنید.
**************
تجمع بازنشستگان شرکت واحد در سال ۱۴۰۳ مقابل اداره مرکزی
برای مشاهده تصاویر و مطالعه مطالب سندیکای واحد
اینجا کلیک کنید.
امروز، دهم اردیبهشت ۱۴۰۴، جمع کثیری از بازنشستگان شرکت واحد به دلیل عدم پرداخت ۴ درصد سهم مشاغل سخت و زیان‌آور از سوی مدیریت به سازمان تأمین اجتماعی، مقابل اداره مرکزی شرکت واحد تجمع کردند.
در این تجمع، رانندگان و دیگر کارگران بازنشسته خواستار پرداخت هرچه سریع‌تر این مبلغ شدند.
به گفته‌ی همکاران، در صورت عدم واریز این سهم از سوی شرکت، فرایند بازنشستگی آنان از سوی سازمان تأمین اجتماعی انجام نخواهد شد و این همکاران در وضعیت بلاتکلیف باقی خواهند ماند
چاره کارگران وحدت و تشکیلات است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴
**************
به مناسبت روز جهانی یادبود کارگران جان‌باخته ۲۰۲۵ - ۲۸ آوریل برابر با ۸ اردیبهشت
فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل:
یاد جان‌باختگان را گرامی می‌داریم، برای زندگان مبارزه می‌کنیم!
هر ساله هزاران کارگر در سراسر جهان قربانی بی‌توجهی و سودجویی کارفرمایان شده و جان خود را در محیط‌های کار ناایمن از دست می‌دهند. میلیون‌ها کارگر دیگر نیز دچار آسیب‌ها و جراحات سنگین می‌شوند.
فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل، که سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه نیز از اعضای آن است، در روز جهانی یادبود کارگران جان‌باخته اعلام کرده است:
«در روز جهانی یادبود کارگران، ما یاد آنان را گرامی می‌داریم و متعهد می‌شویم که برای زندگی و حقوق کارگران مبارزه کنیم… نه به غفلت! نه به استثمار! نه به سکوت!»
فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل در این بیانیه تأکید کرده است که ایمنی و بهداشت شغلی یک حق بنیادی و غیرقابل مذاکره است و تا تحقق کامل این حق برای هر کارگر، در هر بخش از حمل‌ونقل و در هر گوشه‌ای از جهان، به مبارزه بی‌امان خود ادامه خواهد داد.
در کشور ما، ایران، روزانه شاهد صدها حادثه در محیط‌های کار و فجایع انسانی هستیم. نمونه‌ی اخیر از غفلت جنایتکارانه کارفرمایان نسبت به استانداردهای ایمنی، فاجعه‌ی دلخراش انفجار در بندر رجایی بود که منجر به کشته شدن دهها نفر و زخمی شدن صدها نفر از کارگران شریف این بندر شد. سندیکای کارگران شرکت واحد در بیانیه‌ای رسمی و جداگانه، ضمن ابراز همدردی عمیق با خانواده‌های داغدار، این جنایت را محکوم کرده و خواستار محاکمه فوری و مجازات بدون مماشات عاملان این فاجعه گردیده است.
بار دیگر تأکید می‌کنیم:
بی‌توجهی به جان کارگران، جنایت ساختاری است و کلیه مسئولان باید پاسخگو باشند!
لینک به بیانیه فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل:
اینجا کلیک کنید.
چاره‌ی کارگران وحدت و تشکیلات است!
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۸ اردیبهشت ۱۴۰۴
**************
بیانیه همدردی و اعتراض سندیکا... درباره جان‌باختن کارگران بندر رجایی
با کمال تأسف و تأثر، وقوع فاجعه دلخراش انفجار در بندر رجایی که منجر به جان‌باختن تعدادی از کارگران و کارکنان شریف این بندر و مصدومیت تعدادی دیگر از آن‌ها شد، موجب اندوه عمیق ما گردید.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ضمن محکومیت قاطع این فاجعه دلخراش، که از جمله ناشی از بی‌توجهی به مسائل ایمنی و حقوق کارگری و انسانی در محیط کار بوده است، مراتب همدردی خود را به خانواده‌های داغدار و مصدومان این فاجعه ابراز می‌دارد.....
متن کامل را
اینجا کلیک کنید.
**************
بیانیه‌ی اعتراضی سندیکای کارگران شرکت واحد در محکومیت
سیاست‌های سرکوبگرانه در مدارس و ضرورت استعفای وزیر آموزش و پرورش .
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه نسبت به تفاهم‌نامه‌ی اخیر میان وزیر آموزش و پرورش و فرمانده نیروی انتظامی تهران درخصوص برخورد پلیسی و امنیتی با دانش‌آموزان دختر به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری، نگرانی عمیق و مخالفت صریح خود را اعلام میکند.
این تصمیم، نه تنها حقوق اولیه‌ی دانش‌آموزان دختر را نقض میکند، بلکه فضای آموزشی را به جای محیطی امن برای یادگیری، به فضایی آکنده از ترس و تهدید برای دانش آموزان و معلمان تبدیل خواهد کرد. ما بر این باوریم که علم و دانش باید به دور از هرگونه مداخله‌ی نیروهای پلیسی و امنیتی، آزادانه در محیط‌های آموزشی جریان یابد و در دسترس همگان در جامعه قرار گیرد. ورود نیروی انتظامی به مدارس و دانشگاه‌ها، تجاوزی آشکار به حریم آموزش و زندگی دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان است که نمی‌توان و نباید آن را پذیرفت.....
متن کامل را
اینجا کلیک کنید.
**************
داود رضوی به زندان اوین بازگشت
برای مشاهده تصاویر و مطالعه مطالب سندیکای واحد
اینجا کلیک کنید.
داود رضوی بعد از پنج روز مرخصی در ساعت هفت و نیم شب دوشنبه یکم اردیبهشت ۱۴۰۴ به زندان اوین بازگشت
سندیکای کارگران شرکت واحد بشدت به تداوم حبس داود رضوی، عضو هیئت مدیره سندیکا، معترض است. سندیکا خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط داود رضوی، ابراهیم مددی، و دیگر کارگران، معلمان، زنان و فعالان مدنی زندانی هستیم.
کارگر زندانی آزاد باید گردد.
به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
اول اردیبهشت ۱۴۰۴
**************
تمدید مرخصی داود رضوی پس از بازگشت به زندان
داود رضوی، عضو هیئت‌مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد، در تاریخ ۲۷ فروردین برای مدت پنج روز دیگر به مرخصی آمد.
پس از بازگشت داود رضوی به زندان در تاریخ ۲۳ فروردین، در حالی که تلاش او برای تمدید مرخصی با پاسخ منفی دادستانی مواجه شده بود و ناچار شد با وجود بیماری دوباره به زندان بازگردد، سرانجام با درخواست تمدید مرخصی‌اش موافقت شد.
سندیکای کارگران شرکت واحد ضمن پیگیری وضعیت سلامت و آزادی این فعال کارگری، خواستار پایان‌دادن به فشارهای ناعادلانه علیه ایشان است. ما خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط داود رضوی، ابراهیم مددی، و دیگر کارگران، معلمان، زنان و فعالان مدنی زندانی هستیم.
کارگر زندانی آزاد باید گردد.
به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۲۸ فروردین ۱۴۰۴
**************
رضا شهابی: به سردارِ دل‌ها، پرویز قلیچ‌خانی
الگوی کودکی‌های ما، مردی که زمین فوتبال زیر گام‌های استوارش می‌لرزید و امید و آرزو در دل‌های بسیاری شکوفا می‌شد. آن روزها که با هیجان بازی‌های گذشته ات را نگاه می‌کردیم، هنوز معنای واقعی شجاعت و استواری را نمی‌فهمیدیم. تو نه تنها در مستطیل سبز، بلکه در میدان زندگی، با قلبی پر از آرمان برای عدالت، می‌جنگیدی.
کودکی‌های ما پر از یاد تو بود؛ همانی که در خیابان و کوچه‌ها، دل‌های مردم را به خود نزدیک می‌کرد و با لبخندی ساده، خاطراتی ماندگار می‌ساخت. امروز، هرچند که سال‌ها گذشته و قامتت دیگر همان استواری گذشته را ندارد، اما وجود تو، همان وجودی که مانند کوه پابرجاست، هرگز فراموش نخواهد شد.
پرویز عزیز، اسطوره‌ای که در دل‌ها جاودانه است، تو همیشه برای ما نماد تلاش، صلابت و امید بوده‌ای. یاد آن روزهایی که با توپ زیر پا، دل‌های مردم را درخشان می‌کردی، همیشه زنده است. هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنیم که نشان دادی زندگی را نه فقط در مستطیل سبز، بلکه در میدان مبارزات نیز میتوان به بهترین شکل معنا کرد.
و اکنون، هرچند که غربت و بیماری تو را درگیر کرده است، اما ما، همه دوستارانت، در هر گوشه‌ای از جهان با تو هم‌دل هستیم. نام تو، همیشه در کنار واژه‌هایی همچون انسانیت و عدالت خواهد بود؛ چون تو این ارزش‌ها را به نسلی آموختی که آرزوی بودن در جایگاهت را داشتند.
در این روزهای سخت، عشق و همراهی نجمه عزیز، پیام‌آور امید برای همه ماست. نجمه، که نه تنها یاری شفیق، بلکه فرشته‌ای زمینی است که نور عشق را در تاریکی روزهای دشوار می‌تاباند.
پرویز عزیز، تو تنها یک نام نیستی، تو روح مبارزه‌ای هستی که در دل‌ها جای خود را تثبیت کرده است.
همیشه با افتخار از تو یاد می‌کنیم و داستان زندگی‌ات را نسل به نسل روایت خواهیم کرد.
رضا شهابی
عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۲۶ فروردین ۱۴۰۴
**************
برای داوود رضوی
هم سرنوشتیم
زیرا کارگریم
باید همه
همسنگر شویم
زیرا کارگریم
قدم قدم
همره هم
سرازیر خیابان شویم
زیرا کارگریم
بیرون‌کشیم
کلید کارخانه از
جیب صاحب سرمایه
زیرا کارگریم
به دست من
به دست تو
بچرخد این اقتصاد
زیرا کارگریم
سفرهامان
شادیمان
یکی است جملگی
زیرا برابریم
کارگریم
صمد جنوب (معلم)
**************
داود رضوی، پس از پنج روز مرخصی، ساعت ۷ و نیم بعدازظهر ۲۳ فروردین به زندان بازگشت.
داود رضوی، عضو هیئت‌مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، که در تاریخ ۵ مهر ۱۴۰۱ با یورش مأموران امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود، روز ۱۶ فروردین ۱۴۰۴، پس از ۹۵۴ روز حبس بدون حتی یک روز مرخصی، به‌طور موقت و تنها برای پنج روز از زندان آزاد شده بود. در مدت مرخصی، رضوی دیدار حضوری با دادستان تهران داشت و دادستان به‌صورت شفاهی با تمدید مرخصی وی به مدت پنج روز دیگر موافقت کرده بود. با این حال، صبح دیروز دایره نظارت بر زندانیان سیاسی با او تماس گرفته و خواستار معرفی مجدد وی به زندان شدند. داود بلافاصله به دادستانی مراجعه و درخواست کرد که بر اساس موافقت پیشین، مرخصی‌اش تمدید شود. با این حال، در دادستانی اعلام شد که هیچ تأیید رسمی از سوی دادستان وجود ندارد و او باید به زندان بازگردد.
متأسفانه داود در این فرصت کوتاه مرخصی تنها توانست در مراسم خواندن خطبه عقد دخترش حضور داشته باشد، اما مراسم کامل عقد که برای روزهای آینده برنامه‌ریزی شده بود، به‌دلیل عدم تمدید مرخصی برگزار نخواهد شد. همچنین با وجود درد شدید و مشکل جسمی در ناحیه دست چپ، فرصت مراجعه به مراکز درمانی را نیافت و در همان وضعیت جسمی به زندان بازگردانده شد.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، نسبت به تداوم این شرایط سخت و فشارهای متعدد که وضعیت روحی و جسمی داود رضوی را وخیم‌تر کرده‌اند، بشدت معترض است. ما خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط داود رضوی، ابراهیم مددی، و دیگر کارگران، معلمان، زنان و فعالان مدنی زندانی هستیم.
کارگر زندانی آزاد باید گردد.
به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۲۴ فروردین ۱۴۰۴
**************
نخستین مرخصی داود رضوی پس از ۹۵۴ روز حبس ناعادلانه
۱۶ فروردین ۱۴۰۴ - داود رضوی، عضو هیئت‌مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، که در تاریخ ۵ مهر ۱۴۰۱ با یورش مأموران امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود، امروز پس از ۹۵۴ روز حبس بدون حتی یک روز مرخصی، برای تنها پنج روز از زندان آزاد شد.
رضوی، ۶۵ ساله، در طول دوران بازداشت خود با مشکلات گوارشی و دیگر بیماری‌های جسمی مواجه بوده و با وجود تأکید پزشکان بر ضرورت ادامه روند درمان، تاکنون از حق مرخصی درمانی محروم مانده بود.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ضمن ابراز خرسندی از اعطای این مرخصی، خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط داود رضوی و نیز ابراهیم مددی، از اعضای هیئت مؤسس سندیکا، و همچنین سایر کارگران، معلمان، زنان و فعالان مدنی زندانی است.
کارگر زندانی آزاد باید گردد.
به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۶ فروردین ۱۴۰۴
**************
دیدار با خانوادۀ اسماعیل گرامی
جمعی از فعالین بازنشسته، کارگری و فرهنگی در تاریخ ۶ فروردین ۱۴۰۴ به مناسبت عید نوروز به دیدار خانواده اسماعیل گرامی کارگر بازنشسته زندانی رفتند.
دراین دیدار با تاکید بر آزادی بدون قید و شرط تمام زندانیان سیاسی - عقیدتی، مطالبه گر و لغو احکام اعدام، برتداوم یکشنبه های اعتراضی تا رسیدن به مطالبات بازنشستگان که از جمله شامل افزایش حقوق بالای خط فقر و درمان رایگان می باشد تاکید کردند.
اسماعیل گرامی از ۲۱ مرداد ۱۴۰۳ تاکنون در زندان اوین دوران محکومیت یک‌ساله‌ی خود را سپری میکند. او پیش‌تر نیز به دلیل فعالیت‌های کارگری و دفاع از حقوق بازنشستگان بازداشت و زندانی شده بود.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه بار دیگر احکام ظالمانه علیه فعالان کارگری، بازنشستگان و معلمان، از جمله اسماعیل گرامی، و همچنین اعضای خود، ابراهیم مددی و داود رضوی، را محکوم میکند.
کلیه فعالین‌کارگری، معلمی، مدنی و زندانیان عقیدتی و سیاسی آزاد باید گردند!
چاره کارگران و زحمتکشان وحدت و تشکیلات است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
**************
سال ۱۴۰۴ را با امید به برقراری صلح، عدالت
و آزادی تمامی زندانیان، از جمله اعضای زندانی سندیکا، آغاز می‌کنیم
سندیکای کارگران شرکت واحد، فرارسیدن بهار و نوروز را به تمامی کارگران و مردم زحمتکش، به‌ویژه همکارانمان در شرکت واحد، خانواده‌های زندانیان کارگری، معلمان، دانشجویان و یاران دربندمان، ابراهیم مددی و داود رضوی، شادباش می‌گوید. ما خواستار آزادی بی‌قیدوشرط این دو عضو زندانی سندیکا و تمامی فعالان کارگری، معلمان، دانشجویان و حامیان دربند طبقه‌ی کارگر هستیم.
به امید برقراری عدالت در ایران و جهان و صلحی پایدار
چاره‌ی کارگران و زحمتکشان، وحدت و تشکیلات است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۳۰ اسفند ۱۴۰۳
___________________________
برای مطالعه مجموعه اخبارهای قبلی ١-
(اینجا)
و ٢-
(اینجا)
و ٣-
(اینجا)
و ۴-
(اینجا)
و ۵-
(اینجا)
و ٦-
(اینجا)
و ٧-
(اینجا)
و ٨-
(اینجا)
و ٩-
(اینجا)
و ۱۰-
(اینجا)
و ۱۱-
(اینجا)
و ۱٢-
(اینجا)
و ۱٣-
(اینجا)
و ۱۴-
(اینجا) کلیک کنید.