اخبار، گزارش، مصاحبه و مطالب کارگری

رضا شهابی از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد

به دلیل بالا رفتن بیش از حد فشار خون بصورت اورژانسی از زندان به بیمارستان طالقانی منتقل گردید.

برای مشاهدۀ تصاویر و کلیپ ها و مطالب سندیکا اینجا کلیک کنید.
حدود ساعت ۱۲ شب ۲۵ آذر رضا شهابی دچار فشار خون بسیار بالا گردید که بعد از معاینه پزشک زندان به ایشان آمپول تزریق شد اما فشار خون ایشان به طور کامل کنترل نگردید و مجددا در ساعت ۳ شب به دلیل فشار خون بسیار بالا و سردرد شدید به بهداری زندان منتقل شد و پس از معاینه پزشک زندان اینبار به بیمارستان طالقانی منتقل شد.
فشار خون رضا شهابی در بیمارستان تا مرز ۲۰ رسیده بود که اگر بموقع به بیمارستان نمیرسید قطعا این کارگر زندانی با خطرات جانی روبرو میشد. خوشبختانه طبق اخبار موجود بعد از رسیدگی های کادر درمان بیمارستان طالقانی وضعیت جسمانی ایشان بهتر شده است، و حدود ظهر ۲۶ آذر به زندان اوین بازگردانده شد.
به دلیل تعلل چند ساعته در اعزام به بیمارستان ممکن بود صدمات جبران ناپذیری برای رضا شهابی بوجود آید. سندیکا عدم حساسیت مسئولان زندان و پزشکان زندان نسبت به حفظ جان زندانیان را قویا محکوم می‌کند.
رضا شهابی مدت ۲۰ماه است که محکومیت ۵سال زندان ناعادلانه خود را میگذراند. رضا شهابی که پیش از این بارها بازداشت و سالهای طولانی در حبس بوده است، بدلیل ضرب و شتمهای شدید در دروره های گذشته دچار مشکلات عدیده جسمانی میباشد‌ و‌ مجددا نیاز مبرم به عمل جراحی دارد.
داود رضوی و حسن سعیدی دو عضو دیگر سندیکا نیز در حال سپری کردن محکومیت ۵ساله خود به دلیل فعالیت های سندیکایی و‌ دفاع از حقوق کارگران می باشند. هر سه عضو زندانی سندیکا در گذشته بارها بازداشت و حبس شده اند و همانطور که در اطلاعیه های پیشین سندیکا تاکید شده است، این کارگران زندانی با توجه به اذیت و آزارهایی که طی سالیان‌متمادی متحمل شده اند و همچنین بازجوییهای طولانی و انفرادی، از شرایط جسمانی نامساعدی برخوردارند و ‌مرخصی پزشکی برایشان لازم و ضروری است.
علاوه بر این همانطور که بارها تاکید کرده ایم، رضا شهابی و داود رضوی به دلیل بیماری های متعدد، مزمن و ‌ناتوان‌کننده شرایط تحمل کیفر را ندارند و میبایستی با حکم عدم تحمل حبس در اسرع وقت آزاد گردند‌که بتوانند با کمک خانواده معالجات خود را در خارج از زندان انجام دهند. ادامه شرایط کنونی تنها به وخیم تر شدن حال آنها منجر خواهد شد و مسئولیت هرگونه عواقبی بطور کمال بر عهده مسئولان زندان اوین، قوه قضاییه و‌ دیگر مقامات‌جمهوری اسلامی خواهد بود.

کارگر زندانی آزاد باید گردد

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۲۷ آذر ۱۴۰۲
*************

ممانعت از اعزام کارگر زندانی حسن سعیدی به دندان‌پزشکی با وجود از دست دادن بیشتر دندانهایش

رئیس زندان اوین، فرزادی، به رغم شرایط حاد کارگر زندانی حسن سعیدی، از اعزام ایشان به دندان‌پزشکی خارج از زندان ممانعت می‌کند. حسن سعیدی بیشتر دندان‌های خود را در دوران حبس از دست داده است بطوری که غذا خوردن نیز برای ایشان به مشکلی جدی تبدیل شده و دچار مشکلات شدید سوء هاضمه و گوارش گردیده و لازم است با اعزام به دندان‌پزشکی خارج از زندان برایش دندان مصنوعی بسازند تا از این مشکلات حاد جلوگیری شود. هر یک از دندانهایی که احتیاج به ایمپلنت دارند حدود شش جلسه کار میبرد.
در حالی از اعزام‌درمانی ضروری حسن سعیدی به خارج از زندان ممانعت می‌شود که با تبعیض میان زندانیان، گروهی از زندانیان عمدتا مالی به راحتی و دفعات زیاد برای امور درمانی و حتی انجام امور شغلی و شخصی خود مکررا به خارج از زندان اعزام می‌گردند و هیچ محدودیتی برای‌شان وجود ندارد. اما در مورد این کارگر زندانی از اعزام درمانی‌اش جلوگیری می‌شود. حتی پس از تصادف شدید فرزندش به ایشان مرخصی اضطراری داده نشد.
حسن سعیدی عضو قدیمی و برجسته سندیکای کارگران شرکت واحد در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۱ با یورش وحشیانه ماموران وزارت اطلاعات به محل اقامتش در روستایی در جاده همدان بازداشت شد و ۷۵ روز در سلول‌های بند ۲۰۹ و ۲۴۰ اوین تحت فشار و بازجویی بود و به رغم اینکه تن به اتهامات بی اساس و اعترافات کذایی اجباری مورد نظر بازجویان نداد، کاملا ظالمانه به ۶ سال زندان (۵ سال اجرایی)، دو سال تبعید به خارج از استان تهران و استان‌های همجوار، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و دو سال ممنوعیت استفاده از تلفن همراه و وسایل الکترونیکی محکوم شد و تاکنون ۵۷۲ روز از حبس ناعادلانه این کارگر زندانی بدون حتی یک روز مرخصی گذشته است.
حسن سعیدی نیاز مبرم به مرخصی پزشکی برای ‌ترمیم اساسی اکثر دندانهایش و همچنین رسیدگی پزشکی در مورد مشکلات شدید سوء هاضمه و گوارش دارد.
سندیکا همچنین خواستار آزادی بی قید و شرط حسن سعیدی و‌ دیگر اعضای زندانی خود داود رضوی و ‌رضا شهابی و سایر فعالین کارگری، معلمی، دانشجویی و مدنی میباشد.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۹ آذر ۱۴۰۲
*************

باز هم ‌دریاره اهمیت تحریم «انتخابات» شورای اسلامی کار در شرکت واحد

دوستان و‌ همکاران عزیز،
تنها راه برای جلوگیری از نقش مخرب تشکل های وابسته به نهادهای دولتی و امنیتی همانند شورای اسلامی کار، خانه کارگر و غیره فقط و فقط حضور نیافتن در پای صندوق های رای آنها و قاطی سیاست بازیهای آنها نشدن است.
بعضی از همکاران عزیز خوشبینانه تصور میکنند که اگر برگه سفید و یا خط خطی شده را به جهت اعتراض به صندوق های رای بیاندازند، عدم تمایل خود را به شورای اسلامی کار نشان خواهند داد، اما در عالم واقعی و در اصل این کارفرما و حامیانش در شورای اسلامی هستند که از این نوع «مشارکت» نهایت سواستفاده را خواهند برد. برگه ی سفید و یا خط خطی شده برای مدیریت و حراست مهم نیست. تنها چیزی که برای ایشان مهم است حضور رانندگان و سایر کارگران در پای صندوق های رای میباشد، چون مدیریت بخوبی می‌داند حضور هر تعداد از رانندگان و دیگر کارگران شرکت این فرصت را به ایشان می‌دهد تا بتوانند نماینده های مورد اعتماد خود را از درون صندوق ها بیرون بیاورند.
حتی اگر برخی همکاران‌گمان میکنند یکی دو‌نفر از کاندیداها افراد فاسدی نیستند، با اینوجود نکته اصلی این است که شورای اسلامی کار تشکل واقعی و‌ مستقل کارگری نیست و در تمام این سالها ظرف کنترل کارگران و ‌مهار مطالباتمان از طریق همکاری و زد و بند با کارفرما و عوامل وزارت کار، اطلاعات و‌ حراست و‌ دیگر نیروهای ضدکارگری بوده است. بنابراین، اگر هنوز هم کارگر شریفی در شرکت واحد متصوره که با کاندید نمودن خود در انتخابات شورای اسلامی کار میتواند به نفع همکارانمان‌ کار‌ مثبتی انجام دهد توصیه‌ما به ایشان فاصله‌ گرفتن‌کامل از شورای اسلامی کار و پس گرفتن‌ کاندیداتوری آنها می باشد. اگر هنوز در میان همکاران خوشنام‌هستید، با عضویت در شورای اسلامی کار برای خود بدنامی به بار نیاورید.
پس بیاییم برای بار دیگر با تحریم کامل به اصطلاح انتخابات شورای اسلامی کار اقتدار و استقلال کارگری خودمان را در این انتخابات فرمالیته و فرمایشی با تمام قدرت به نمایش بزاریم و آگاهی، همبستگی و یکدلی خودمان را بار دیگر به ثبوت برسانیم.
تنها راه حل مقابله با زیر پا گذاشتن حقوق کارگران، شاغل و‌ بازنشسته، در تمام بخش‌های شرکت و‌ همچنین در سطح شهرداری و بالاتر، همگرایی و اتحاد همه‌ی ما است.
چاره کارگران وحدت و تشکیلات مستقل از کارفرما و‌ دولت و ‌کلیه نهادهای وابسته و حراستی و ‌اطلاعاتی، همچون «شورای اسلامی کار» و «خانه کارگر» است.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۷ آذر ۱۴۰۲
*************

حراج های بزرگ و غارت اموال عمومی در شرکت واحد اتوبوسرانی تهران.

همکاران گرامی در شرکت واحد،
مدیرعامل حکومتی و حزب الهی شرکت واحد کماکان در حال تیشه زدن به ریشه شرکت است و اموال و زمینهای شرکت واحد را دارد بدون هرگونه پاسخگویی یک به یک زیر قیمت کارشناسی واگذار میکند. اول سامانه جانبازان و معلولین، دوم فروشگاه تعاونی مصرف، و همانطور که در فیلم ضمیمه می بینید منطقه یک قدیم و پارکینگ واحد گشت مرکز به شهرداری منطقه ۴ برای دسترسی به اتوبان امام علی را بدون هیچ مجوزی واگذار کرده است.
همکاران در پیامهای ارسالی در اینمورد پرسیده اند: «آقای مدیر حراست، شما چقدر خودتو فروختی. آقای رئیس بازرسی شما چی؟؟ خودتان اعتراف کنید. الان که این همه پول از بابت حراج منابع و‌ اموال عمومی وارد حساب های شخصی شما شده، حداقل کاری که میتونید بکنید معوقات و مطالبات کارگران را پرداخت کنید، و طرح طبقه بندی را اجرا کنید. با این همه زمین که شما فروختی، حداقل کاری که برای پرسنل می‌کردید کارگران را صاحب مسکن می‌کردی یا به تعاونی مسکن اعتبار می‌دادید که کارگرانی که فاقد مسکن هستند صاحب مسکن بشند و یا پروژه های نیمه کاره را تکمیل و تحویل میدادید...،.آقای مدیرعامل، شما که کار اجرایی بلد نیستی، مثل اون شهردار بی لیاقت و دیگر عوامل اجرایی، باعث از بین رفتن حق و حقوق عامه کارگران بیش از پیش شده اید. آقایان. مدیرعامل. آقای مدیر حراست، آقای مدیر بازرسی، این که شما اموال شرکت واحد را به حراج گذاشتید، بدانید که این حق الناس و حتما همه شما و خانواده هاتون در آینده و شایدم در حال درگیر آن خواهید شدو نفرین کارگران برای خانواده هاتون و خودتان بدرقه راهتان خواهد بود.»

همکاران:
تا کنون همگی بارها در مورد چپاول اموال شرکت واحد توسط کارفرما و‌ عوامل آنها هشدار داده ایم. گفته ایم که جلوی فروش املاک شرکت واحد را باید گرفت؛ گفته ایم باید از تمام ظرفیت های ممکن اعم از شکایت، اعتراض، و اعتصاب برای جلوکیری از تاراج و نابودی اموال عمومی که متعلق به همه شهروندان است استفاده کنیم. تاراج اموال عمومی از جمله در شرکت واحد و‌ گسترش خصوصی سازیها نه تنها برای کارکران بلکه برای کلیه مردم عادی تنها ضرر و زیان و‌ کاهش خدمات عمومی و قابل دسترس بهمراه داشته و خواهد داشت. همانطور که دائما تاکید کرده ایم، تنها با اتحاد کلیه همکاران و تلاش متشکل و جمعی قادر خواهیم شد در مقابل این همه فساد و‌ دزدی و‌ غارت اموال عمومی ایستادگی کنیم.

♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️

چاره کارگران وحدت و تشکیلات مستقل از کارفرما و‌ دولت

و ‌کلیه نهادهای وابسته و حراستی و ‌اطلاعاتی از جمله شورای اسلامی کار و‌ «خانه‌ کارگر» است.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۶ آذر ۱۴۰۲
*************

انتقال کارگر زندانی داود رضوی به بند ۴ زندان اوین

داود رضوی، عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد، با توجه به شرایط بند شش (۳۵۰ سابق) و ‌پس از مدتها پیگیری بعد از ظهر دوشنبه ۱۳ آذر به بند چهار منتقل شد.
داود رضوی به ۵ سال حبس تعزیری و دو سال محرومیت از فعالیت در فضای مجازی و فعالیت در گروه‌های سیاسی و احزاب محکوم گردیده است.
داود رضوی در ۵ مهرماه ۱۴۰۱ دستگیر شد و بعد از تحمل ۸۲ روز بازداشت در بند ۲۰۹ و ۲۴۰ ابتدا در تاریخ ۲۷ آذر ۱۴۰۱به زندان تهران بزرگ و سپس در تاریخ ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ به بند ۶ زندان اوین منتقل گردید. وی در این مدت براساس حقوق به اصطلاح قانونی که فقط روی کاغذ اعتبار دارند اما برای کارگران و ‌مردم محروم اجرایی نمی‌شوند، می‌بایست تا زمان صدور حکم با وثیقه بیرون زندان می بود که عملا اجرایی نشد.
با انتقال داود رضوی به بند ۴ زندان اوین، ایشان با دو عضو دیگر سندیکا، رضا شهابی و ‌حسن سعیدی، که در بند ۴ زندان اوین محبوس هستند، همبند گردیده است. رضا شهابی و حسن سعیدی نیز به اتهام‌های واهی هر یک به مجموعاً ۶ سال حبس تعزیری (۵سال اجرایی) محکوم شده اند.

کارگر زندانی آزاد باید گردد

چاره کارگران وحدت و تشکیلات

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۶ آذر ۱۴۰۲
*************

رضا شهابی: آذرماه و حافظه جمعی

آذرماه در حافظه جمعی ما یادآور دو رویداد عمده است، یکی سالگرد قتل‌های زنجیره‌ای دگراندیشان و روز مبارزه با سانسور و حمایت از حق آزادی بیان (که شامل آزادی تجمع و تشکل‌یابی مستقل نیز می‌شود). و دیگری روز دانشجو که برای تمام نسل‌ها و در تمام بزنگاه‌های تاریخی نقش مهمی ایفا کرده، و به تعبیری دانشجو وجدان بیدار جامعه بوده است.
امسال روز دانشجو در حالی فرا رسیده که شاهد اخبار مکرر اعدام، به ویژه اعدام جوانان معترضی هستیم که باید در کلاس درس مشغول تحصیل باشند، اما به جایش جان خود را به جرم مطالبه‌ی زندگی شایسته از دست دادند. این روزها نیروی سزکوب زنان در لوای جدید وارد میدان شده، و به رغم هوشیاری افکاری عمومی و مقاومت پراکنده، باز هم شاهد همان روال سرکوب علنی زنان در محیط‌های عمومی و دانشگاه‌ها هستیم.... برای مطالعه متن کامل اینجا کلیک کنید.

*************

قانون جدید بازنشستگی، تاراج بیش از پیش مزدبگیران

در حالی که اموال صندوق‌های بازنشستگی همه از جیب کارگران و مزدبگیران تامین شده است و نقش آفرینی اصلی را کارگران می‌بایست در این صندوق‌ها داشته باشند، اما این دولت است که مدیران صندوق‌ها را تعیین می‌کند و در نتیجه هیچگاه به کارگران و‌ مزدبگیران، که ذینفعان اصلی این صندوق‌ها هستند، پاسخگو نبوده اند. دولت رسما با برداشت و ‌حیف و‌ میل پول کارگران از صندوق‌های بازنشستگی به این صندوق‌ها بسیار بدهکار است و آنها را در آستانه ورشکستگی قرار داده است. به همین دلیل بسیاری از تعهدات درمانی به بیمه‌شدگان کاسته شده و حقوق بازنشستگی همواره در سطحی ناچیز تعیین گردیده است و فقر و بی تامینی را به بازنشستگان تحمیل کرده‌اند.... متن کامل را اینجا کلیک کنید.

*************

اعزام داود رضوی فعال کارگری به بیمارستان طالقانی جهت درمان بدون لباس زندان

امروز یکم آذر داود رضوی عضو هئیت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد که از ۵ مهرماه سال ۱۴۰۱ در بازداشت به سر می‌برد و در حال سپری کردن حکم ناعادلانه ۵ سال حبس به خاطر فعالیت های کارگری و دفاع از حق و حقوق کارگران و همنوعان خود میباشد به بیمارستان طالقانی اعزام شد. پس از تعداد دفعاتی که اعزام این کارگر زندانی به دلیل نپوشیدن لباس زندان به تعویق افتاده بود، امروز اعزام ایشان با لباس شخضی خود طبق قوانین موجود برای زندانیان و پافشاری داود رضوی امکان پذیر شد.
داور رضوی در طی حبس دچار مشکلات گوارشی، بینایی و زانو درد شده است و طبق نظر پزشکان با توجه به شرایط جسمانی ایشان ادامۀ درمان برایش الزامی میباشد.
داود رضوی از نظر مسائل معده درد و گوارشی ویزیت شدند و مجددا تحت درمان دارویی قرار گرفتند و برای ایشان درخواست آزمایشات در جهت ادامه درمان شده است، که امروز انجام نگردید. با توجه به شرایط سنی و شرایط جسمانی این فعال کارگری تحمل حبس برای ایشان نگران کننده و خطرناک‌تر میباشد.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه یکبار دیگر به مسئولان زندان و قوه قضائیه اعلام می‌نماید که داود رضوی را به خاطر عدم تحمل حبس آزاد نمایند. سندیکا همچنین خواستار آزادی دیگر اعضای زندانی خود رضا شهابی و حسن سعیدی و سایر فعالین کارگری و معلمی و مدنی میباشد.
چاره کارگران وحدت و تشکیلات مستقل از کارفرما و‌ دولت و ‌کلیه نهادهای وابسته و حراستی و ‌اطلاعاتی است.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

اول آذر ۱۴۰۲
*************

بیانیه ۹ تن از زندانیان سیاسی در اوین: «مسئولیت ما در برابر رنج دیگری»

اینجا در زندان، در میان زندانیان سیاسی، هستند افرادی که سال گذشته جان خود را برای خواست آزادی و رفع تبعیض به خطر انداختند، اما اکنون در مواجهه با نسل‌کشی فلسطینیان در جنگی تماماً ناعادلانه از سوی دولت اسرائیل می‌گویند: «کاش بیشتر هم بکشد»، «کاش کار را با یک بمب اتم یکسره کند تا دنیا یک نفس راحت بکشد». برخی حتی می‌گویند: «کاش سر مار را در تهران بزنند». فقط می‌توان گفت بیچاره مردمی که برای اسارت خویش، برای نابودی خویش بجنگند.
جنگ برای حاکمان ارتجاعی یک نعمت است. همانطور که جنگ ۸ ساله ایران و عراق به تثبیت حاکمیت و کشتار هزاران زندانی سیاسی در دهه شصت کمک کرد. حکومتی که سال گذشته و قبلتر از آن، دست به کشتار هزاران کودک و نوجوان زده است اکنون قصد دارد ماهیت ارتجاعی خود را به بهانه دفاع از مردم فلسطین پنهان کند. اکنون نیز در صورت گسترش جنگ، به سرکوب و اعمال خشونت بیشتر بر معترضان و زندانیان سیاسی، جنبشهای کارگری، زنان، دانشجویی، اقلیت‌های مذهبی همچون جامعه بهایی، به تهاجم گسترده به جنبش «زن، زندگی، آزادی» یاری رساند.... برای مطالعه متن کامل اینجا کلیک کنید.

*************

حسن سعیدی: علیه سیاست‌های جنگ‌ طلبانه و برای صلحی پایدار

بعنوان یکی از فعالین کارگری زندانی و‌ یک پدر در اسارتگاه اوین، یکی از سمبل‌های سرکوب و خفقان در ۵۰ سال اخیر در ایران، بشدت و بطور فزاینده نگران و شوکه نسبت به قتل عام مردم بی‌دفاع در غزه و بخصوص هزاران کودک هستم.

با وجود سرکوب بی‌امان جنبش کارگری ایران توسط جمهوری اسلامی در بیش از چهار دهه، و با وجود اخراج، زندان و اذیت و آزار ما و‌ خانواده‌هایمان توسط این حکومت، جنبش ما همواره از مدافعین کارگران و زحمتکشان و‌ مردم ستم دیده در دنیا بوده و‌ خواهد بود. همبستگی بین‌المللی با زحمت‌کشان و‌ مردم‌ محروم‌ جهان برای ما فقط یک انتخاب نیست بلکه وظیفه‌ای است انسانی و بنیادی.... برای مطالعه متن کامل اینجا کلیک کنید.

*************

تشدید نگرانی نسبت به وضعیت سلامتی و جسمانی فعال کارگری‎

داود رضوی بدلیل ممانعت عامدانه مسئولان زندان اوین از اعزام او به بیمارستان

داود رضوی عضو هئیت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد که از ۵ مهر ۱۴۰۱ در حال گذراندن محکومیت ناعادلانه ۵ سال حکم زندان به جرم فعالیت های کارگری میباشد ، در زندان دچار مشکلات سلامتی متعدد شده است .
این فعال کارگری با توجه به‌شرایط نامناسب زندان ، علاوه بر تشدید مشکلات معده، دچار مشکلات بینایی نیز شده اند، و با توجه به سن و سال و شرایط اسفبار زندان این کارگر بازنشسته دچار زانو درد شده است که پیشتر جلسات فیزیوتراپی در زندان را از سر گذرانده است، اما بهبودی حاصل نشده است و زانو درد ایشان تشدید شده است .
با توجه به بی عدالتی و فشارهای مسئولان زندان و ممانعت عامدانه از اعزام زندانیان سیاسی حق طلب با لباس شخصی به بیمارستان و تاکید بر پوشیده لباس زندان، مرتبا اعزام این زندانیان از جمله داود رضوی و رضا شهابی به بیمارستان به بهانه ی تن ندادن به پوشیدن لباس زندان بر خلاف حق قانونی زندانیان مبنی بر نپوشیدن لباس زندان به تعویق انداخته میشود، لذا به همین منظور خانواده های این فعالین کارگری به شدت نگران وضعیت سلامتی و جسمانی ایشان میباشند.
سندیکا بارها در خصوص اسنفاده زندانیان از لباس شخضی هنگام خروج از زندان طبق قوانین کشوری و بین المللی اشاره کرده و مسئولان زندان را ملزم به اجرای آن دانسته ولی متاسفانه مسئولان زندان عامدانه از این قوانین سر پیچی کرده و زندانیان را مجبور به پوشیدن لباس متحدالشکل زندان می‌کنند. ممانعت سیستماتیک از اعزام زندانیان به بیمارستان بازی خطرناک با سلامتی و ‌جان آنها می باشد و نه فقط مسئولان زندان بلکه کلیت حاکمیت در قبال آن مسئولند و باید پاسخگو باشند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه از مسئولان قضایی و زندانبان ها می‌خواهد که به قوانین خودشان و همچنین پیمان های بین المللی در مورد حقوق اولیه و انسانی زندانیان احترام گذاشته و زندانیان سیاسی از جمله کارگران زندانی داود رضوی و رضا شهابی را با رعایت این قوانین هر چه سریعتر جهت مداوا به بیمارستان اعزام نمایند. سندیکا همچنین خواستار آزادی بی قید و شرط اعضای زندانی خود داود رضوی ، رضا شهابی، حسن سعیدی و سایر فعالین کارگری، معلمی، دانشجویی و مدنی میباشد.

به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان،

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه‎

۲۳ آبان ۱۴۰۲
*************

نگرانی نسبت به وضعیت جسمانی جعفر ابراهیمی از فعالین صنفی معلمان‎

جعفر ابراهیمی، معلم زندانی و ‌بازرس شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، روز ۹ آبان ماه ۱۴۰۲، با حکم «توقف حکم» به مدت تنها دو هفته برای مداوا از زندان قزل‌حصار آزاد شده است. اما وضعیت بیماری جعفر ابراهیمی از زمان بازداشت ایشان در اردیبهشت ۱۴۰۱، به‌مراتب وخیم‌تر شده است و‌ نیاز به درمان مداوم و مراقبت طولانی مدت در خارج از زندان دارد.
‎روز سه‌شنبه، ۱۲ شهریور ۱۴۰۲، جعفر ابراهیمی همراه با دوازده نفر از دیگر زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین، در اقدامی تنبیهی به زندان قزل حصار کرج تبعید شد. بر اساس شواهد موجود، هدف مقامات امنیتی، ایجاد تبعیدگاهی سیاسی در زندان قزل‌حصار برای زندانیان سیاسی است. همچنین همزمان با تبعید جعفر ابراهیمی به قزل‌حصار، وکیل این معلم زندانی از ثبت پرونده‌ی جدیدی در شعبه ٣ بازپرسی دادسرای اوین بر علیه ایشان با اتهام «اخلال در نظم و آسایش عمومی» و «توهین به مقامات و مامورین» خبر داد. در تداوم فشارهای امنیتی بر این معلم زندانی، آموزش و پرورش استان تهران، اقدام به اخراج ایشان با ۲۳ سال سابقه کار رسمی نمود.
‎کلیه این اقدامات سرکوبگرانه نسبت به این معلم و فعال علنی صنفی و‌ دیگر فعالین صنفی معلمان در سراسر کشور با سناریوسازی‌های نخ‌نما و اتهامات بی‌پایه و اساس همچون «اجتماع و تبانی» و «تبلیغ علیه نظام» (بخوانید دفاع از آموزش همگانی و رایگان، مخالفت با خصوصی‌سازی و کالاسازی آموزش و‌ دفاع از حقوق معلمان و دانش‌آموزان) صورت گرفته اند.
‎در حال حاضر تعداد زیادی از فعالین کارگری، معلمی و‌ دانشجویی با اتهاماتی مشابه در حبس تعزیری و یا تعلیقی به سر می‌برند. همچنین سه عضو زندانی سندیکا، حسن سعیدی، داود رضوی و رضا شهابی نیز با وجود شرایط نامناسب جسمی، بدون حتی یک روز مرخصی، در زندان به سر می‌برند. ضروری است برای آزادی کلیه‌ی فعالین زندانی، اقدامات گسترده‌تر و‌ هماهنگ شده‌تری از طرف کلیه‌ی تشکلات کارگری، معلمی و صنفی در کشور و‌ نیز حامیان جنبش کارگری در سطح بین‌المللی صورت بگیرد.
سندیکای کارگران شرکت واحد ضمن ابراز نگرانی بابت سلامتی جعفر ابراهیمی و همچنین دیگر زندانیان‌ و بطور مشخص سه عضو زندانی خود، رضا شهابی، حسن سعیدی و داود رضوی، خواهان پایان دادن به این اعمال سرکوبگرانه توسط حاکمیت و آزادی فوری و بدون قید و شرط کلیه فعالین کارگری، معلمی، دانشجویی و زندانیان سیاسی بطور عموم میباشد.

به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان،

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۸ آبان ۱۴۰۲
*************

برای چندمین بار از اعزام به بیمارستان رضا شهابی بدلیل نپوشیدن لباس زندان ممانعت کردند

رضا شهابی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد که در طول بازداشت دچار درد شدید و فراینده در گردن و کتف ها و بی حسی و کز کز در بازوها و دست ها و ضعیف شدن قدرت آنها شده است، در همین راستا پزشکان متخصص جراحی مغز و اعصاب طی معاینات متعدد اعلام کرده اند که مهره سی ۵ و سی ۴ کاملا بیرون زده و به کانال نخاع فشار میاورد و‌باعث تنگی کانال شده است و مهره سی ۳ و سی ۲ شرایط خوبی ندارند و مهره سی ۶ و سی ۷ که قبلا جراحی شده است و بین مهره ها پین گذاشتند به دلیل ضربه اسیب دیده اند. پزشکان متخصص به همین خاطر نظر به جراحی اورژانسی داده اند. ولی متاسفانه دیروز ۱۵ آبان ایشان را به خاطر نپوشیدن لباس زندان که حق مسلم یک زندانی میباشد به بیمارستان اعزام نکردند. افسر نگهبان زندان به شهابی اطلاع داده است که مدیریت زندان دستور داده اند که شهابی باید لباس زندان بپوشد و با کمال وقاحت از ایشان خواستند که مکتوب نماید به دلیل نپوشیدن لباس زندان از اعزام به بیمارستان منصرف گردیده که شهابی قبول نکرده و اظهار نمودند که این خلاف واقعیت است و هرگز تن به چنین خواسته ای نخواهد داد. رضا شهابی همچنین تاکید کرده است که بدلیل اینکه شرایط جسمانی اش بسیار بد است او آماده انتقال فوری به بیمارستان می باشد.

در آخرین ویزیت، پزشک اعلام کرد و به کمیسیون پزشکی و بهداری زندان نوشت که رضا شهابی بنا بر تشخیص از ام ار آی که نشان دهنده وخیم بودن مهره های گردن ایشان است کاندید جراحی کردن بطور اورژانس می باشد.
همانطور که بارها گفته ایم، حق طلبان که دنبال زندگی انسانی و شرافتمندانه برای مزدبگیران و فرودستان و آبادانی و آزادی و رهایی از ستم و‌ تبعیض و‌ استثمار هستند در شرایط سخت تحمل زندان می کنند، اما اختلاس گران و‌ دزدان و‌ غارت‌گران اموال عمومی آزادانه جولان‌میدهند و‌ آن تعدادی از میانشان که در زندان هستند، زندان همچون استراحت گاه آنها است.
نه‌تنها قوانین بین المللی بلکه قوانین کشوری نیز بطور روشن تصریح نموده اند که الزام و اجبار زندانیان به پوشیدن لباس متحدالشکل در محیط خارج از زندان غیرقانونی است، و مسئولان زندانها از چنین «حقی» مبنی بر الزام زندانیان به پوشیدن لباس مخصوص زندان در محیط خارج از زندان برخوردار نیستند و باید بدلیل نقض حقوق اولیه زندانی پاسخگو باشند. در عین حال، گر چه روشن است که پاسخگویی از طرف مقامات حاکمیت که حتی شرمی از اعمال هرگونه ستم و اجحاف و‌ نابرابری و نقض حقوق قانونی زندانی ندارند، انتطاری بیهوده است، با اینجود بدانند که مجبور به پاسخگویی خواهند شد.

سندیکای کارگران شرکت واحد به مسئولان زندان و قوه قضايیه قویا هشدار میدهد که با این اعمال غیرقانونی بطور عامدانه مرتکب جرم‌ شده- اند و مسئولیت جان و سلامتی رضا شهابی بطور کامل بر عهده آنها و‌ کلیت حاکمیت می باشد. ما از وکلا و‌ مدافعین حقوق زندانیان در کشور و‌ همچنین از فدراسیون بین المللی کارگران‌حمل و‌نقل که سندیکا عضو رسمی آن است می خواهیم که در مورد نقض آشکار حقوق اولیه رضا شهابی از طرق گوناگون از جمله شکایت به سازمان‌جهانی کار و‌ دیگر نهادهای ذیصلاح داخلی و بین المللی اقدامات فوری و ‌مقتضی صورت دهند. رضا شهابی باید فوری و بدون هرگونه قید و شرطی به بیمارستان منتقل شود، عمل جراحی ایشان در اسرع وقت صورت بگیرد و بدلیل عدم‌تحمل حبس آزاد گردد.

کارگر زندانی آزاد باید گردد

به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان،

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۶ آبان ۱۴۰۲
*************

فعال کارگری ریحانه انصاری‌نژاد برای اجرای حکم ظالمانه چهار سال حبس تعزیری به زندان اوین منتقل شد

امروز ۱۵ آبان ۱۴۰۲، ریحانه انصاری‌نژاد، فعال کارگری، جهت تحمل حبس به زندان اوین مراجعه‌ نمود.
ریحانه انصاری‌نژاد، در ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ در منزل مسکونی توسط وزارت اطلاعات دستگیر و پس از گذراندن ۸۷ روز بازداشت و بازجویی با وثیقه یک و نیم میلیارد تومانی آزاد شد.
وی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ۴ سال زندان و ۲ سال ممنوعیت فعالیت در فضای مجازی و ممنوع الخروجی محکوم شد. همانطور که قبلا نیز تاکید کرده ایم، ۴ سال زندان برای جرمهای مرتکب نشده بر اساس سناریوسازیهای کاذب و‌ خلاف واقع. دادگاه تجدید نظر بدون در نظرگرفتن هیچیک از تواقص در پرونده ریحانه انصاری نژاد حکم دادکاه بدوی را عینا تایید کرده بود.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و‌ حومه زندانی نمودن ریحانه انصاری نژاد را بشدت محکوم‌میکند و خواهان لغو‌کامل این‌ حکم ظالمانه و آزادی بدون قید و شرط ایشان و‌کلیه فعالین کارگری، معلمی و‌مدنی می باشد.

کارگر زندانی آزاد باید گردد

زندانی سیاسی آزاد باید کردد

به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان،

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۵ آبان ۱۴۰۲
*************

فدراسیون بین‌المللی کارگران حمل ‌و نقل خواستار آتش‌بس فوری ...

فدراسیون بین‌المللی کارگران حمل‌ونقل (ITF) خواستار آتش‌بس فوری، اجرایی و تضمین‌شده توسط سازمان ملل، آتش‌بس در نوار غزه و اسرائیل و تلاش‌های واقعی برای صلح پایدار، از جمله آزادی فوری همه گروگان‌ها و ایجاد کریدورهای بشردوستانه در این منطقه برای جلوگیری از فاجعه انسانی بیشتر و تلفات غیرنظامیان است.
به عنوان اتحادیه های‌ کارگران حمل و نقل، ما افتخار ایستادن در کنار مردم تحت ستم را داشته ایم. اساسنامه و سیاست های ما بر اساس اصول صلح، عدالت، فرصت های برابر، ضد امپریالیسم، دموکراسی و استقلال بنا شده است. ما مسئولیت اخلاقی داریم که بی عدالتی ها را به طور عینی شناسایی کنیم و با همه طرفین در روند ایجاد یک صلح واقعی و پایدار کار کنیم. ما از همه اتحادیه های کارگری وابسته به فدراسیون بین المللی کارگران حمل و ‌نقل می خواهیم که به ما بپیوندند تا با صدای رسا برای صلح بگوییم و در مواجهه با بی عدالتیها همانطور که در طول تاریخ انجام داده ایم، اقدام کنیم. برای مطالعه متن کامل اینجا کلیک کنید.

*************

ممانعت مجدد از اعزام کارگر زندانی داود رضوی به بیمارستان به بهانه نپوشیدن لباس زندان

داوود رضوی فعال کارگری و ‌عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت که از ۵ مهر ماه ۱۴۰۱ بازداشت می‌باشد، به دنبال شرایط نامناسب زندان و بازجویی‌های طولانی از مدتها پیش دچار بیماری معده، مشکلات بینایی و زانو درد شده است و طی اعزام به بیمارستان تحت درمان و اندوسکوپی قرار گرفته است و طبق نظر پزشک ادامه‌ی درمان و مراجعه‌های مرتب و سر وقت برای چک کردن وضعیت ایشان ضروری و لازم است. با این‌وجود در تاریخ ۳ آبان ۱۴۰۲، مسئولین زندان اوین از اعزام داود رضوی به بیمارستان جهت ادامه ی روند درمان به علت نپوشیدن لباس زندان ممانعت به عمل آوردند. این اقدام در حالی است که داود رضوی طبق حقوق قانونی و تعریف شده حق نپوشیدن لباس زندان را دارد و پس از ممانعت‌ها و‌ بهانه‌گیری‌های اولیه، ایشان در چندین نوبت بدون پوشیدن لباس زندان به بیمارستان فرستاده شده بود. رفتار مسئولان زندان به گونه‌ای است که نشان می‌دهد اجبار نمودن غیرقانونی زندانی به پوشیدن لباس زندان از جان زندانی برایشان با ارزش‌تر می‌باشد. همین ممانعت را در ۲۵ مهر ماه برای چندمین بار نسبت به رضا شهابی روا داشتند.

بارها در اطلاعیه‌های قبلی در خصوص عدم الزام به پوشیدن لباس زندان نوشته‌ایم. تاکید کرده‌ایم که استفاده از لباس شخصی در هنگام خروج‌ از زندان به دلایلی اعم از اعزام به بیمارستان و غیره قانونی و از جمله حقوق شناخته شده زندانیان می‌باشد که مقامات جمهوری اسلامی نیز موظف به رعایت آن هستند، ولی متاسفانه مسئولین زندان بدون توجه به حقوق زندانی مصر به انجام این عمل از طرف زندانی می‌باشند.

یک فعال کارگری که مدام در پی احقاق حق کارگران و همنوعان خودش بوده و تمام فعالیت‌های کارگری را در چهارچوب قوانین شناخته شده داخلی و بین‌المللی انجام داده است، اولا چرا باید در زندان محبوس باشد، و حال که این کارگر بازنشسته در زندان بدون ارتکاب هیچ جرمی در حال سپری کردن دوران محکومیت خودش می‌باشد، چرا باید برای اعزام به بیمارستان از لباس زندان استفاده بکند در شرایطی که خودی‌هاتون با اختلاس‌های نجومی و‌ غارت اموال عمومی از هرگونه امتیازی برخوردارند.

شرم‌آور است که تزویرانه نام خیابان‌ها را «نلسون‌ماندلا» می‌گذارند اما یکی از میراث‌های مهم زنده یاد ماندلا در دفاع از حقوق اولیه زندانیان را کاملا لگدمال می‌کنند و حتی گویا یک نفر با ذره‌ای انصاف هم‌ میانشان نیست که به خودشان یادآور شود که بنا به «قوانین حداقل استاندارد سازمان ملل متحد برای رفتار با زندانیان»، و یا «قوانین نلسون ماندلا» هر بار که زندانی برای منظوری مجاز به بيرون از زندان برده می‌شود، بايد به او اجازه داده شود لباس‌های متعلق به خود يا لباس‌هايی را که جلب توجه نمی‌کند بپوشد.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه شدیدا این رفتارهای غیر انسانی و غیر قانونی مسئولین زندان را محکوم می‌نماید و خواستار اعزام هر چه سریعتر اعضای زندانی خود داود رضوی ‌و رضا شهابی به بیمارستان با رعایت قوانین و استاندارد‌های به رسمیت شناخته شده بین المللی می‌باشد. مسئولیت سلامتی و‌ جان این عزیزان بطور کامل بر عهده مقامات حکومتی می‌باشد.

سندیکا همچنین خواستار آزادی بدون قید و شرط داود رضوی، رضا شهابی، حسن سعیدی و سایر فعالین کارگری، معلمی و‌ مدنی می‌باشد.

چاره کارگران و زحمتکشان وحدت و تشکیلات مستقل

از کارفرما و‌ دولت و ‌کلیه نهادهای وابسته و حراستی و ‌اطلاعاتی است.

به امید برقراری عدالت در ایران و‌ جهان

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

چهارم آبان ۱۴۰۲
*************

گزارش دریافتی

ویدیوی ضمیمه مربوط است به تجمع مشترک بازنشستگان کشوری و تامین اجتماعی دیروز، سه شنبه ۲ آبان ماه ۱۴۰۲، در اهواز، استان خوزستان.
این تجمع اعتراضی و دادخواهانه مشترک در مقابل استانداری خوزستان-اهواز صورت گرفت. همانطور که در ویدئو پیداست تجمع کنندگان هم معترض به تمامی مدیران و مسئولان حاکمیت بعنوان مسببین اوضاع نابسامان و ناگوار معیشتی خود و در عین‌حال خواهان پیگیری تامین حق و حقوق دادخواهانه ی بازنشستگان کشوری و تامین اجتماعی و در همصدایی مشترک و پشتیبانی از دیگر بازنشستگان کشوری و لشکری، فولادی، مخابرات و تامین اجتماعی بوده اند.
چاره کارگران و زحمتکشان وحدت و تشکیلات مستقل از کارفرما و‌ دولت و ‌کلیه نهادهای وابسته و حراستی و ‌اطلاعاتی است.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

سوم آبان ۱۴۰۲
*************

در محکومیت حکم زندان برای صالح نیکبخت

آقای صالح نیکبخت وکیل پایه یک دادگستری که وکالت خانواده ژینا (مهسا) امینی و همچنین بسیاری از فعالین کارگری و معلمی را در کارنامه وکالت خویش دارد به اتهام «فعالیت تبلیغی علیە نظام»، به یک سال حبس تعزیری و به‌عنوان مجازات تکمیلی به دو سال منع فعالیت در فضای مجازی محکوم شده است. آقای صالح نیکبخت به بهانه ی مصاحبه هایی که در خصوص وضعیت موکلان‌خود و همچنین شرایط دشوار کولبران و کشتار آنان در ایران و‌ انتقاد به اعترافات اجباری متهمان سیاسی از صدا‌و‌سیما و بیان وظایف مسئولان در حفظ جان متهمان از جمله با شبکه های فارسی زبان در خارج کشور داشته در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به این مجازاتها که از هیچگونه وجاهت قانونی برخوردار نیستند محکوم گردیده است.
آقای نیکبخت، با قبول وکالت کارگران و معلمان، تلاش‌های قابل تقدیری برای اجرای عدالت و برای رهایی انسان‌های حق‌طلب که برای رفع تبعیض در جامعه مبارزه کرده‌اند انجام داده است. ایشان وکالت سندیکای کارگران شرکت واحد را از بدو تشکیل به عهده داشتند و همیشه در کنار فعالین کارگری و معلمی بوده و در این راه از هیچ کوششی دریغ نکرده است.
روشن است که قبول وکالت خانواده زنده یاد ژینا امینی و کارگران و معلمان و دیگر فعالین اجتماعی باعث کینه‌ی مسئولین امنیتی و قضایی از این وکیل مستقل و شریف شده است و صدور حکم حبس در همین راستا می‌باشد. در حالی که تلاش‌های اقای نیکبخت و قبول وکالت خانواده ژینا امینی و کارگران و معلمان در راستای قانون اساسی موجود در کشور بوده اما پاسخ تلاش برای دفاع از همین حقوق قانونی کارگران و‌ مردم ستم‌دیده از طرف مسئولین حکم زندان می‌باشد.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه این حکم ناعادلانه را بشدت محکوم می‌کند و خواهان مختومه نمودن پرونده قضایی علیه آقای صالح نیکبخت می‌باشد.

به امید برقراری عدالت در ایران‌ و ‌جهان

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۲۸ مهر ۱۴۰۲
*************

بمباران بیمارستان در غزه و کشتار ‌غیر نظامیان محکوم است

جنگ‌ خانمان برانداز در غزه در سه شنبه گذشته فاجعه‌ای هولناک بجا گذاشت. هر چند که کماکان جزییات انفجار در بیمارستان الاهلی غزه مورد مناقشه است، اما وضعیت فاجعه‌بار کنونی در غزه و کشتار مردم بیگناه و بمباران بیمارستان و‌ مناطق غیر نظامی از هر سوی که باشد غیرقابل توجیه و ‌محکوم است.
صدها نفر، از جمله بیماران، کودکان، پرستاران، پزشکان و‌ دیگر کارگران و‌ داوطلبان شاغل در بیمارستان در این انفجار جان خود را از دست دادند.
سندیکای کارگران شرکت‌ واحد همصدا با دیگر اتحادیه‌های کارگری در جهان این‌جنایات را قویا محکوم‌ می‌کند و به بازماندگان این قتل عام تسلیت می‌گوید.
مردم فلسطین قربانی همیشگی نزاعهای سیاسی و زد و بندهای قدرتهای بزگ‌جهانی و‌ منطقه‌ای بوده اند. اما ما بعنوان تشکلات مستقل کارگری در ایران‌ همانطور که همواره مورد حمایت بین‌المللی توسط کارگران کشورهای دیگر بوده‌ایم، وظیفه داریم که از کارگران‌ و‌ مردم زحمتکش و مورد ستم در همه جای جهان دفاع کنیم. متاسفانه عده‌ای به خاطر انزجارشان از نظام‌جمهوری اسلامی و از حماس، چشمشان را به بیش از ۷۰ سال ظلم و‌ ستم نسبت به مردم فلسطین بسته‌اند و گاها حتی از عملیات نظامی علیه مردم فلسطین و‌ حتی حمله نظامی به ایران حمایت کرده‌اند.
سندیکای ما بطور روزانه و بی انقطاع از زمان تشکیل تاکنون مورد سرکوب، کنترل، و اذیت و‌ آزار نیروهای امنیتی و‌ انتظامی، قوه قضاییه، وزارت کار، شورای اسلامی کار، حراست و‌ عوامل کارفرما بوده است. این حکومت با ما کارگران این‌ کشور همچون دشمن رفتار کرده است. اما هر اندازه انزجار ما از این‌همه سرکوب و بی عدالتی توسط نظام حاکم در کشورمان، نباید ما را نسبت به یک ستم حل نشده و بنیادی در خاورمیانه که یکی از عوامل تشنجات دائمی در منطقه نیز بوده است دچار بی مسئولیتی و یا برخوردهای ناشایست کند. مسئله فلسطین پیش از به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی و‌ قبل از ایجاد حماس نیز یک نزاع همه جانبه و تراژیک در منطقه بود و‌ تا حل نشدن عادلانه‌ی آن با سنتهای شفاف و بدون کشت و‌کشتار کماکان لاینحل باقی خواهد ماند.
ما همچون اتحادیه‌های کارگری جهان خواهان آتش بس فوری و پایان دادن به جنگ و محاصره غزه هستیم. ما از تمامی کارگران و ‌مردم زحمتکش کشور می‌خواهیم که به نظرات و تبلیغات جنگ طلبانه از هر سوی، به نژاد پرستی، عرب‌ستیزی، یهودی ستیزی، افغان ستیزی و دیگر نظریات و‌ فعالیتهایی که بجای اتحاد و‌ همدلی دنبال دشمنی مردم منطقه با یکدیگر هستند وقعی نگذارند. ما کارگران اعتمادی به هیچ حکومتی در جهان‌ نداریم‌ چرا که‌می‌دانیم‌ همگی از این ظرفیت برخوردارند که بر سر جان و سرنوشت مردم‌ محروم‌ جهان به راحتی معامله کنند. ما نیاز مبرم به همبستگی و گفتمان سالم و فراگیر میان مردم در کشور و‌ میان کارگران و‌ مردم ستم دیده در سطح منطقه و‌ جهان داریم.

به امید برقراری عدالت در ایران، خاورمیانه و سراسر جهان.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۲۷ مهر ۱۴۰۲
*************

مسئولان زندان اوین برای دومین بار مانع از اعزام رضا شهابی

به بیمارستان بدلیل مخالفت این فعال کارگری با پوشیدن لباس زندان شدند

روز گذشته، ۲۵ مهر ماه، طبق نامه کمیسیون پزشکی رضا شهابی قرار بود به بیمارستان رسول اکرم اعزام شود، اما اجازه اعزام به بیمارستان از جانب مسئولین زندان داده نشد.
از انجا که دکتر متخصص جراح ستون فقرات در آخرین ویزیت به کمیسیون پزشکی نوشته بود که به دلیل بیرون زدگی مهره های سی ۵ و۴ و تنگی کانال نخاع، شهابی نیازمند جراحی فوری می باشد، کمیسیون پزشکی برای تکمیل فرایند جراحی به بهداری زندان نامه نوشت‌ و در آن توضیح داده شده بود که برای تکمیل پرونده پزشکی جهت جراحی نبازمند نظر پزشک اورولوژی و قلب در بیماریستان رسول اکرم می باشند. لذا خواسته شده بود که هر چه سریع تر رضا شهابی را به بیمارستان اعزام و بعد از ویزیت نظر پزشک را به کمیسیون پزشکی اعلام نمایند.
مناسفانه به دلیل بیرون زدگی دیسک های سی ۵ و۴ وضعیت رضا شهابی با گذشت زمان و با توجه به شرایط و محدودیتهای زندان رو به وخامت گذاشته است. ضمن درد شدید در گردن و کتف و بازوها هر دو دست ایشان ضعیف شده است و سریع خسته و به خواب میرود و کزکز شدید دارد تا جایی که نمی تواند حتی در موقع شستشوی لباسها به آنها چنگ بزند.
شهابی همچنین هنگام خواب درد شدیدی در گردن و کتف چپ و راست دارد و مجبور است دو قرص گاباپنتین را یکجا مصرف کند که بتواند بخوابد.
همانطور که در اطلاعیه های پیشین توضیح دادیم پوشیدن لباس زندان اجباری نیست. با این اوصاف مسئولان زندان عامدانه مانع از اعزام شهابی به بیمارستان میشوند. دیروز به وی گفتند که دستور از فرزادی آمده که باید حتما لباس زندان بپوشد. شهابی به آنها توضیح داده که تا حالا ایشان لباس زندان نپوشیده و نخواهد پوشید و هر اتفاقی برای او بیفتد قوه قضایی و زندانبانان و در راس آن فرزادی رئیس بازداشتگاه زندان اوین باید پاسخ گو باشند.
اجبار به پوشیدن لباس زندن در هنگام اعزام به بیمارستان ناقض حداقل استانداردها و مقررات برای رفتار با زندانیان می باشد. بطور مشخص بنا به «قوانین حداقل استاندارد سازمان ملل متحد برای رفتار با زندانیان»، معروف به «قوانین نلسون ماندلا» هر بار که زندانی برای منظوری مجاز به بيرون از زندان برده میشود، بايد به او اجازه داده شود لباس های متعلق به خود يا لباس هايی را که جلب توجه نمیکند بپوشد..
اختلاس گرها و خودی هایی که در موسسات دولتی و خصوصی اموال مردم را غارت کردند و در حال حاضر در زندان هستند با احترام کامل محافظت میشوند و برای درمان با کت و شلوار و کفش ویرنی اعزام می شوند. این افراد در زندان بیشتر امنیت دارند چرا که در بیرون از زندان از طرف مالباخته گان در امان نخواهند بود.
اما کارگران و دیگر فعالین مدنی زندانی و زندانیان سیاسی که به خاطر اعتراض به وضغیت موجود در بازداشت به سر میبرند و خواستار یک زندکی انسانی و شرافتمدانه برای عموم مزدبگیران و فرودستان هستند بدون هیچ ارتکاب جرمی بابد در زندان باشند و از حداقل های حقوق انسانی نیز محروم گردند.
بی عدالتی و تبعیضاتی که در سراسر کشور می بینیم در زندان نیز بیداد می کند. اونی که پول و امکانات دارد و به دم و دستگاه امنیتی و قضایی دستی دارد شرایط برایش خوب است، به موقع برای درمان به بیمارستان اعزام میشود، و حتی برای امورات شخصی و کاری بدون لباس زندان به بیرون اعزام میشود. اما به فعالین کارگری زندانی، همچون اعضای زندانی سندیکا شهابی، سعیدی و رضوی، حتی یک روز مرخصی پزشکی هم داده‌نمی شود.
رضا شهابی، عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد، باید هر چه زودتر عمل کند و در محیطی خازج از زندان دوران ‌نقاهت خود را بگذراند.

کارگر زندانی آزاد باید گردد

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۲۶ مهر ۱۴۰۲
*************

عاطفه رنگریز را آزاد کنید

طبق اخبار منتشر شده در کانال تلگرامی بیدار زنی و‌ همچنین برخی خبرگزاریها، عاطفه رنگریز، فعال حقوق‌ زنان و کارگران، که بیش از یک‌ماه پیش بازداشت شده است، در شرایط جسمی خطیر قرار دارد.
عاطفه رنگریز، در حال حاضر در زندان شاهرود محبوس میباشد. ایشان طی هفته جاری مجددا به اداره اطلاعات سمنانْ منتقل و‌ پس از گذراندن مراحل بازجویی، به بند عمومی زندان سمنان بازگردانده شد.
طی این مدت، در پی فشارهای ناشی از بازجویی، وی در سه نوبت دچار عارضه‌ی قلبی شد اما از اعزام به بیمارستان او جلوگیری به‌عمل آمده است. این عارضه تنها با حضور یک پزشک در اداره اطلاعات سمنان، مورد پیگیری قرار گرفته است.
در تاریخ سوم مهرماه، علی‌رغم ابلاغ قرار وثیقه‌ی یک میلیاردی و تودیع آن توسط خانواده، با آزادی عاطفه رنگریز مخالفت شد. بنا به صحبت‌های بازپرس حاضر در دادسرای عمومی و انقلاب شاهرود: «اداره اطلاعات نیازمند بازجویی‌های بیشتر است و آزادی به قید وثیقه میسر نیست».
خانم عاطفه رنگریز از حامیان حقوق کارگری هستند که در روز جهانی کارگر در سال ۹۸ نیز همراه با تعدادی از اعضای سندیکا و‌ دیگر مدافعین حقپق کارگران بازداشت شده بودند و‌ چند‌ماه در زندان قرچک ورامین محبوس بودند.
بازداشت و اذیت و آزار و به خطر انداختن سلامتی مدافعین حقوق زنان و‌ کارگران و فعالین مدنی و اجتماعی از جمله عاطفه رنگریز نه تنها از هیچگونه وجاهت قانونی و‌ انسانی برخوردار نیست بلکه نقض ابتدایی ترین قوانین کشور و‌ حقوق اولیه و‌ شناخته شده مردم است. متاسفانه مقامات حکومتی و‌ نیروهای امنیتی و قوه قضاییه حتی قوانین دست و‌ پا شکسته ی خودشان را رعایت نمیکند.

کلیه فعالین کارگری، معلمی، دانشجویی،

دانش آموزی، و فعالین جنبش زنان، و زندانیان سیاسی آزاد باید گردند.

به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۲۲ مهر ۱۴۰۲
*************

پیام تسلیت سندیکا به مناسبت درگذشت غلامرضا خوشمرام از کارگران قدیمی و‌ حق طلب شرکت واحد

با کمال تاسف خبردار شدیم غلامرضا خوشمرام همکار گرامی و قدیمی ما درگذشته است.
زنده یاد غلامرضا خوشمرام انسانی شریف بود که علیرغم کار سخت رانندگی، فقط به خودش فکر نمی‌کرد. او همیشه تلاش کرد که پیگیر مطالبات همکاران باشد. کارگران بازنشسته پیگیری ‌های وی برای محاسبه درست سنوات بازنشستگی را به خاطر دارند. او به عنوان نماینده‌ای شریف در تعاونی مسکن باز هم پیگیر مطالبات همه‌ی ما بود. در کنار این همه پیگیری برای همکاران، وی به عنوان پدر و همسری مهربان به خانواده اش هم می‌پرداخت. متاسفانه همسر گرامی ایشان نیز سال گذشته فوت کرده بود و‌‌ اندوه فراوانی را برای ایشان و‌ خانواده به جای گذاشته بود.
غلامرضا خوشمرام همچنین دوستی عزیز و ‌از اعضا و یاران خوشنام و ‌متعهد سندیکا بودند که علاوه بر بخش مسکن و سنوات پایان خدمت کارگران شرکت واحد همواره پیگیر حق و حقوق کارگران و رانندگان در تمام عرصه ها بود.
جسم او دیگر در میان ما نیست اما شرافت کارگری او به عنوان نمادی برای ما به جا مانده است. درگذشت همکار عزیزمان غلامرضا خوشمرام را به خانواده محترمش خصوصا فرزندانش و همچنین همه‌ی همکاران و‌ دیگر کارگران زحمتکش تسلیت می گوییم و آرزوی صبر و بردباری داریم.

یادش گرامی و راهش پر رهرو‌ باد

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۲ مهر ۱۴۰۲
*************

عدم موافقت با مرخصی حسن سعیدی، با وجود تصادف منجر به جراحت شدید فرزندش

مسئولان قضایی با مرخصی حسن سعیدی، از اعضای برجسته و فعالین قدیمی سندیکا که از ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۱ زندانی است، با وجود تصادف منجر به جراحات شدید فرزندش، مخالفت می‌کنند. در این شرایط سخت حسن سعیدی از حضور در خانواده و حمایت از فرزندش محروم است و همسرش می‌بایست به تنهایی و با سختی فراوان درمان فرزندش را پیگیری کند، ضمن اینکه مسئولیت فرزند کوچکترشان نیز بعهده همسر حسن سعیدی است.
حسن سعیدی عضو قدیمی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه از سال ۸۳ تا کنون نزدیک به دو دهه است که بطور مداوم در فعالیت‌های سندیکایی و کارگری مشارکت فعال داشته است. ایشان به دلیل فعالیت‌های سندیکایی و حق طلبانه چهار مرتبه اخراج از کار شده اما همچنان استوار از حقوق کارگران دفاع کرده است. آقای سعیدی تمام این سالها که با رنج فراوان برای خود و خانواده‌اش همراه بوده به دفعات بازداشت و یا توسط پلیس ضرب و شتم شده است.
سعیدی در روز کارگر ۹۸ نیز ۳۳ روز در بند ۲۰۹ بازداشت بود و برایش حکم ۵ سال زندان صادر شد.
ایشان در تجمعاتی که برای مطالبه حقوق کارگران برگزار می‌شد حضور فعال داشت.‌ و بارها مورد تعقیب و آزار و اذیت قرار گرفت.
در اردیبهشت سال ۱۴۰۱ با سناریو سازی نخ نمای وزارت اطلاعات سعیدی و دو تن از دیگر اعضای سندیکا، داود رضوی و رضا شهابی همچنین فعالین کارگری ریحانه انصاری‌‌نژاد، آنیشا اسدالهی و همسرش کیوان مهتدی که مترجم سندیکا نیز بودند و چند تن از فعالین شناخته شده معلمان بازداشت شدند.
بهانه این بازداشت و سناریو سازی دیدار اعضای سندیکا و معلمان با دو تن از اعضای سندیکای نیروی کار فرانسه بود. دیداری که در تمام کشورها معمول است و نمایندگان سندیکاهای کارگری با یکدیگر انجام می‌دهند، و این ارتباط‌ها از حقوق بدیهی کارگران است.
حسن سعیدی با این سناریو سازی محکوم به پنچ سال زندان، دو سال تبعید به خارج از تهران و استان‌های همجوار و دو سال محرومیت از فعالیت در گروه‌ها و احزاب شد و هم اکنون برای سپری کردن دوران محکومیت خود در زندان اوین به سر می‌برد و در این مدت از هر گونه مرخضی حتی در مواقع ضروری و اورژانسی هم محروم بوده است.
نمونه بارز ، اتفاقی که برای فرزند ایشان در اثر یک صانحه تصادف پبش آمد. میبایستی به حسن سعیدی جهت پیگیری مراحل درمان فرزندش مرخصی داده می‌شد تا بتواند در این مواقع حساس و ضروری مرحمی برای مشکلات و زخم های خانواده باشد.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه خواستار موافقت مسئولین قضایی با مرخصی حسن سعیدی و همچنین خواستار آزادی بی قید و شرط اعضای زندانی خود حسن سعیدی، داود رضوی و رضا شهابی و سایر فعالین کارگری، معلمی و مدنی می‌باشد.

کارگر زندانی آزاد باید گردد

به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۸ مهر ۱۴۰۲
*************

زیست بی ثبات، محیط زیست بی ثبات

رضا شهابی، کیوان مهتدی، آرش جوهری، مهران رئوف
«عجز بشر است این،
یا آنکه حقیقت جهان است؟»
- نیما یوشیج

چه ارتباطی بین سفره ی خالی ما و ارومیه ی خشکیده وجود دارد؟ معضلات محیط زیستی ما و سرکوب تشکلها و نهادهای مستقل چگونه همبسته ی یکدیگر هستند؟ پیروزی جنبش مردمی ما چرا الزاماً در گروی تغییر رویکرد ما نسبت به محیط زیست قرار دارد؟ ما بر آنیم که میان معیشت ما و مشکلات محیط زیستی، میان تشکل زدایی از جامعه و فجایع محیط زیستی پیوندهای ضروری و دوسویه برقرار است، به گونه ای که رفع یکی بدون حل دیگری امکانپذیر نیست. اما پیش از پرداختن به این تلاقی گاه، ببینیم امتداد وضعیت کنونی به چه شکل خواهد بود؟ سرزمینی را تصور کنید که در آن فرونشست زمین بسیاری از محلات را متروکه کرده؛ مرگ بر اثر گرمازدگی در هر خانواده ای اتفاق می افتد؛ بچه هایمان را با ماسکهایی به اندازه ی سرشان به مدرسه می فرستیم و بیماری های تنفسی پای ثابت هر خانه و خانواده ای است درحالیکه اکثراً از پس هزینه های درمانی بر نمی آییم؛ مهاجرتهای اجباری و آوارگی به بخش ثابت زندگی جمعیتهای گوناگون بدل شده؛ زمینها بایر شده و منابع آب زیرزمینی اش ته کشیده، و سیاست گذاری های آبی با تبعیض و فساد غیرقابل تصوری همراه است تا جایی که آب آشامیدنی و شسشتوی در دسترس به امتیاز اقلیت مرفه بدل شده؛ در تمام منطق آوردن آب وظیفه ی طاقت فرسایی است که به دوش زنان و کودکان قرار گرفته و به بهای سلامت و گاه به بهای جان آنها تمام می شود؛ خشونت، تبعیض، و رقابت بین گرایشها و گروههای اجتماعی مختلف شدتی بیسابقه گرفته است؛ از یک سو، اقلیتی در فضاهای محافظت شده با امکانات ویژه و تدابیر امنیتی زندگی می کنند، و از سوی دیگر، اکثریت جامعه باید با این بحران های روزمره دست وپنجه نرم کنند، بدون هیچ دورنمایی از آینده ای روشن و فردایی بهتر. ...
متن کامل را اینجا کلیک کنید.

*************

من هم کارگر آق دره هستم

رضا شهابی، زندان اوین
در بین خبرهای سرکوب و ستم بر کارگران و زحمتکشان در این سالیان، حکایت کارگران حق‌طلب آق‌دره از فراموش‌نشدنی هاست.
در این سالیان آنها علیه بیکار سازی، علیه دستمزدهای اندک و شرایط دشوار کار در معدن، و علیه سیاستهای تفرقه اندازانه از جمله عدم استخدام‌کارگران بومی و تضعیف روحیه جمعی کارگران بارها دست به اعتراض و تجمع مسالمت‌آمیز زدند. زنان آق‌دره مورد ضرب و شتم قرار گرفتند، کارگران و جوانان جویای کار تلاش کردند صدای حق‌خواهی خود را به گوش مردم برسانند، اما همچون بردگان آزادی‌خواه در قرون گذشته با بازداشت و‌ حبس و ضربات شلاق اربابان خودخوانده و توخالی مواجه شدند.
هربار که به داستان کارگران آق دره، و‌ سرگذشت هزاران کارگر دیگر که طی این سالیان به احکام شلاق و‌ حبس محکوم شده اند، فکر می‌کنم، احساس نفرت دوچندانی از بی‌عدالتی، و ثبات‌قدمی ده‌چندان برای پیگیری کرامت انسانی و زندگی شایسته برای تمام هم‌طبقه‌ای‌ها و فرودستان این جامعه می‌کنم.
وقتی شنیدم بار دیگر عده‌ ای از این کارگران به اتهام‌های امنیتی محاکمه شدند، با خود گفتم این بیدادگاهی است برای سرکوب تمام کارگران و‌ حمایت از سرمایه داران و‌ چپاول گران منابع عمومی کشور که از قبل کار، زحمت و استثمار ما و‌ تخریب محیط زیست به ثروتهای نجومی رسیده اند.
من هم خود را در کنار کارگران آق‌دره و تمام زحمتکشان مورد ستم و سرکوب می بینم. کلیه اتهامات واهی علیه این کارگران لغو باید گردند. اعتراض، اعتصاب و ‌تشکل از حقوق ابتدایی همه ما کارگران باید باشد.
دور نیست روزی که تمام کارگران و زحمتکشان در صفوف متحد و متشکل عدالت را به این سرزمین بازگردانند و فردایی بهتر برای فرزندانمان رقم بزنند.

رضا شهابی، زندان اوین

۶ مهر ۱۴۰۲
*************

نوشته‌ی زهرا رضوی در سالگرد دستگیری پدرش داود رضوی

برای مشاهدۀ تصاویر و سایر مطالب سندیکا اینجا کلیک کنید.
۳۶۵ روز از تماست می‌گذره...
تماسی که پرایوت نامبر بود! اما صدای تو پشتش بود... صدای محکمی که هنوز توی گوشمه... "بابا نگران نباش من خوبم، منو گرفتن، ۲۰۹ام..." و نقطه‌ای که همه‌ی دستگیری‌های قبلی برام مرور شد....
یک ساله که به تماس‌های چند دقیقه‌ای... ملاقات‌های کوتاه از پشت شیشه‌های نرده زده شده.... و ماهی یکبار دیدن و در آغوش گرفتن‌های کوتاه عادت که نکردیم ولی کنار اومدیم تا توان ادامه دادن داشته باشیم....
یکساله به نگرانی مداوم، درگیر بودن، دادگاه رفتن، اعزام‌های پر استرس به بیمارستان، صدای زنی که وسط تماس‌های کوتاه یادآوری می‌کنه: "این تماس از زندان اوین می‌باشد"، مبتلا شدیم. پارسال که همین روز صداتو از پشت تلفن شنیدم فکر نمی‌کردم قرار باشه، آنقدر طولانی شه، هی امیدواری می‌دادم که کوتاهه، برای هیچ کاری نکردن که حکم نمی‌تونن بدن... ولی این جا برای هیچکاری نکردن هم حکم می‌دن... برای درخواست حقوق عادی هم حکم می‌دن، برای حرف زدن از واقعیت‌ها هم حکم می‌دن، برای جلوی ظلم ایستادن هم حکم می‌دن،

این جا فعال صنفی و کارگری و.... مفهومش زندانه....

عزیزترینم.... هر لحظه‌ی این یکسال با رنج نبودنت کنار خودم و شرایط سختی که تجربه می‌کنی گذشته، اما نمی‌تونم منکر این بشم که هر لحظه بهت بیشتر افتخار کردم، به شهامت و شجاعتت....
دوستان خیلی عزیز و نزدیکی از ما کل این یکسال زندان رو تجربه کردند و یا هنوز هم زندان‌اند، یا منتظر ابلاغ حکم، یا در حال سپری کردن حکم.... دیوار‌های بلند اوین، عزیزانی از ما رو توی خودش جا داده.... عزیزانی شریف و ارزشمند که باعث می‌شن، دنیامون اندکی حداقل جای بهتری برای زندگی همه باشه...
بابا می‌دونی که دوستت دارم. می‌دونی که باعث افتخارمی... می‌دونی که خیلی خوشحالم که دختر توام....
روزهای سختی بودن و هنوز هم هستن... توی یه متن و چند تا کلمه نمی‌تونم توصیفشون کنم، ولی ایمان دارم که تاریکی همیشه ادامه نداره.... محکم بمون برای روز آزادی.... برای برگشتن به خونه... برای تجربه‌ی دوباره‌ی روزهای معمولی و قشنگی که داشتیم.... برای اتمام زمستونی که یک ساله سرما و طوفانش، زندگی مارو تغییر داده....

محکم بمون، دوستت دارم.

*************

یک سال از بازداشت ناعادلانه داود رضوی گذشت!

داود رضوی، عضو هیئت مدیره‌ سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، ۵ مهر ماه ۱۴۰۱، با هجوم ماموران بازداشت شد. وی طی تماس تلفنی به خانواده خود اعلام کرد که بازداشت شده و در بند ۲۰۹ زندان اوین می‌باشد. کمی قبل‌تر در اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ و در آستانه‌ی روز جهانی کارگر ماموران امنیتی به منزل ایشان هجوم برده و با شکستن درب منزل و رفتار خشونت‌بار شروع به تفتیش منزل و ضبط وسایل شخصی از جمله تلفن همراه دختر ایشان می‌کنند. این در حالی بود که خود شخص داوددر منزل حضور نداشت.
پس از گذارندن ۲۱ روز انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین، داود رضوی به بند ۲۴۰ زندان اوین منتقل شد‌. در تاریخ ۲۷ آذر ۱۴۰۱ به صورت ناگهانی و بدون اطلاع قبلی به اندرزگاه ۶ زندان تهران بزرگ منتقل شد. در طی این مدت به صورت بلاتکلیف و با تمدید قرار بازداشت موقت زندانی بود. دادگاه وی در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۴۰۱ و از پس گذراندن ۵ ماه بلاتکلیفی در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست ابوالقاسم صلواتی برگزارشد. اتهام داود رضوی اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی به ایشان اعلام شد.
۲۰ فروردین ۱۴۰۲ داود رضوی از زندان تهران بزرگ به بند ۶ زندان اوین منتقل شد و در حال گذراندن دوران حبس خود در همین بند می باشد. ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب حکم ایشان توسط دفتر قاضی صلواتی به وی اعلام شد. بر اساس حکم اعلامی، داود رضوی به ۵ سال حبس تعزیری و دو سال محرومیت از فعالیت در فضای مجازی و فعالیت در گروه‌های سیاسی و احزاب محکوم گردیده است. به دنبال اعتراض به حکم و ارائه لایحه به دادگاه تجدید نظر در تاریخ ۱۱ تیرماه حکم ۵ سال حبس تعزیری وی عینا در شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر تایید شد.
طی مدت یکساله‌ی حبس ناعادلانه‌ی داود رضوی، به دنبال شرایط سخت و مشکلات جسمانی که در زندان و به سبب گذران فشار بازجویی و انفرادی‌های طولانی برای ایشان به وجود آمد، بارها جهت پیگیری و درمان مشکلات از جمله خونریزی معده و مشکلات گوارشی به بیمارستان اعزام و بستری شده که پس از پیگیری‌های فراوان نهایتا بعد از مدتی به تعویق انداختن از سوی عوامل زندان، آندوسکوپی معده جهت تشخیص مشکلات گوارشی برای ایشان انجام شد. این کارگر زندانی همچنین دچار مشکلات زانو درد و آرتروز شده و طبق نظر پزشک زندان به جلسات فیزیوتراپی ارجاع داده شده است. همچنین چشم ایشان دچار مشکلات و ضعف بینایی شده که تحت دارو درمانی قرار گرفته است.
داود رضوی کارگر سندیکایی تنها پیگیر مطالبات خود و همکارانش بوده است. مطالباتی که طبق قوانین رسمی کشور و مقاوله‌ نامه‌های سازمان جهانی کار، که ایران عضو رسمی آن است، از ایتدایی‌ترین حقوق همه‌ی کارگران می‌باشد. او مجبور به بازنشستگی اجباری شد اما از پیگیری مطالبات کارگری دست نکشید. داود رضوی با اتهاماتی کذب و حکمی ناعادلانه و با وجود شرایط سخت جسمانی در حال سپری کردن حکم خود در زندان اوین می‌باشد. همانند وی، حسن سعیدی و رضا شهابی، دیگر اعضای زندانی سندیکا، بیش از یک سال است که در زندانند، فقط به جرم پیگیری مطالبات‌کارگری.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط داود رضوی، رضا شهابی، حسن سعیدی و‌کلیه کارگران، معلمان و فعالین مدنی زندانی می‌باشد.

به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۵ مهر ۱۴۰۲
*************

برای مشاهدۀ تصاویر و سایر مطالب سندیکا اینجا کلیک کنید.
با خبر شدیم امیر حسین سعیدی فرزند حسن سعیدی از اعضای زندانی سندیکای کارگران شرکت واحد با یکی از دوستانش که موتور داشت در مسیر برگشت به خانه با یک ماشین تصادف کردند که متاسفانه در این سانحه سر امیر حسین شکسته و بخیه خورده و پای وی نیز ضربه دیده و چند جای بدنش هم زخمی شده و به دلیل درد شدید پا ام آر آی نیز باید انجام دهند.
ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت سلامتی امیر حسین سعیدی و امید به بهبودی کامل او، به اینکه پدر ایشان و‌ همکار ما حسن سعیدی باید بدون هیچگونه وجاهت قانونی تنها بدلیل فعالیت کارگری اخراج و اکنون نیز کاملا ناعادلانه بیش از ۱۶ ماه بدون یک روز مرخصی در حبس باشد و حتی امکان مرخصی در موقعیتهای اورژانس همچون تصادف فرزندش و یا از دست دادن دندانهای خودش را نداشته باشد، بشدت معترض هستیم، و تاکید می کنیم چنین اعمالی از سوی قوه قضائیه و نیروهای امنیتی علیه یک‌ کارگر حق طلب با هیچ عرف و رفتار انسانی و‌ حتی همین قوانین ناقص موجود در کشور قابل توجیه نمی باشد.

به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۲ مهر ۱۴۰۲

____________________________

برای مطالعه مجموعه اخبارهای قبلی ١- (اینجا)    و ٢- (اینجا)    و ٣- (اینجا)    و ۴- (اینجا)    و ۵- (اینجا)    و ٦- (اینجا)    و ٧- (اینجا)    و ٨- (اینجا) کلیک کنید.