موج حمایت بین‌المللی و داخلی از فعالان کارگری و معلمان زندانی
پرونده‌سازی برای معلمان و کارگران زندانی نه تنها از سوی تشکل‌های مستقل کارگری، حقوق بشری و بازنشستگان و فعالان اجتماعی داخل ایران نخ‌نما، دروغین و فرافکنانه خوانده و محکوم شده بلکه موجی از حمایت سندیکاهای کارگری و معلمان جهان را که ده‌ها میلیون کارگر و معلم را متشکل کرده‌اند، برانگیخته است.
حکومت اسلامی و نهادهای اطلاعاتی و سرکوب آن، به جای پاسخگویی به اعتراضات مردم به گرانی، بیکاری، نداشتن سرپناه و بیکاری، در تداوم احضار و بازداشت موردی فعالان جنبش‌های اجتماعی، در یک پرونده‌سازی امنیتی به بهانه ملاقات با دو فعال سندیکایی فرانسوی ده‌ها تن از معلمان، کارگران، و سایر فعالان اجتماعی را دستگیر و روانه بندهای امنیتی زندان‌ها کردند. اما این پرونده‌سازی‌ها نه تنها از سوی تشکل‌های مستقل کارگری، حقوق بشری و بازنشستگان و فعالان اجتماعی داخل ایران نخ‌نما، دروغین و فرافکنانه خوانده و محکوم شده بلکه موجی از حمایت‌های سندیکاهای کارگری و معلمان جهان را برانگیخته است. این نهادها که ده‌ها میلیون کارگر و معلم را متشکل کرده‌اند یک‌صدا حکومت اسلامی را محکوم کرده و خواستار آزادی فوری همه دستگیرشدگان و به رسمیت شناختن آزادی بیان، حق تشکل، حق تجمع و احترام به حقوق فعالان اجتماعی و خانواده‌های دستگیرشدگان شده‌اند.
احضار، تهدید و دستگیری فعالان اجتماعی که در آستانه روز جهانی کارگر تشدید شده بود، به دستگیری ده‌ها معلم و فعال کارگری انجامید. بیش از ۱۰ تن از اعضای شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان به همراه چندین معلم دیگر بازداشت شدند. پس از اعلام دستگیری دو سندیکالیست فرانسوی در ایران، رضا شهابی عضو هیأت مدیره سندیکای شرکت واحد، آنیشا اسداللهی فعال کارگری، و چهار فعال صنفی معلمان به نام‌های مسعود نیکخواه، رسول بداقی، شعبان محمدی و اسکندر لطفی و دیگر معلمان بازداشت‌شده طی یک پرونده‌سازی امنیتی به «همکاری با نیروهای خارجی» با هدف «براندازی نظام» متهم شدند.
سندیکاهای کارگری و معلمان سوئد، آموزش بین‌الملل (EI)، اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا (CUPE) و کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری نروژ (LO) در این رابطه نامه‌های سرگشاده‌ای خطاب به حکومت ایران نوشته‌اند.
معلمان: این سناریوسازی رسواست
این پرونده‌سازی امنیتی موجی از اعتراض را در میان معلمان برانگیخت. انجمن صنفی معلمان ایران، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان و تشکل‌های صنفی معلمان استان‌های مختلف آن را «رسوا» خوانده و محکوم کردند.
کانون صنفی معلمان ایران در رابطه با فیلمی که سیمای جمهوری اسلامی جهت تخریب چهره فاعلان صنفی معلمان پخش کرد، نوشت این سناریو «مرغ پخته را به خنده وامی‌دارد». این تشکل افزود:
«این فیلم قصد دارد اعتراضات معلمان را دسیسه سرویس‌های جاسوسی غربی معرفی کند و با تمسک به آن صدای حق‌خواهی معلمان، که یکی از درخشان‌ترین حرکت‌های مدنی دو دهه گذشته را رقم زده‌اند، خاموش کند.»
کانون صنفی معلمان، فعالان صنفی معلمان را «خوشنام‌ترین و وطن‌پرست‌ترین» فعالان صنفی دانسته و گفته است «به هیچ وجه اتهامات مطرح شده در فیلم به این عزیزان وارد نیست» و «کمترین سند در این رابطه، زندگی معلمی آنان است که در کنار معلمی و فعالیت صنفی‌شان یکی راننده اسنپ است و دیگری کشاورزی می‌کند و دیگران هم بدون شغل دوم روزشان به شب نمی‌رسد!»
بیانیه مشترک ۴ تشکل بازنشستگان: به سرکوب و پیگرد امنیتی و قضایی پایان دهید
اتحاد سراسری بازنشستگان ایران، شورای بازنشستگان ایران، گروه اتحاد بازنشستگان و گروه بازنشستگان مستقل تهران، چهار تشکل مدافع حقوق بازنشستگان کشور در بیانیه مشترکی آزادسازی قیمت‌ها، بی‌توجهی به معیشت مردم و پرونده‌سازی و سرکوب فعالان اجتماعی را محکوم کردند.
در این بیانیه آمده است:
«دو ماه از سال گذشته و بازنشستگان همراه با کارگران و عموم مردم ناباورانه شاهد شوک نفس‌گیر افزایش قیمت‌ها بدون افزایش حقوق مطابق با هزینه‌های واقعی زندگی هستند. جراحی اقتصادی اعلام شده با حذف آخرین سوبسیدها، زندگی مزدبگیران شاغل و بازنشسته و توده‌های وسیع مردم را با افزایش فقر و فلاکت و تشدید شکاف طبقاتی بی‌سابقه ویران کرده است.»
چهار تشکل بازنشستگان در ادامه افزوده‌اند اتخاذ سیاست‌های اقتصادی نئولیبرالی از سوی حکومت، حذف سوبسیدها و دستاوردهای مبارزات کارگران در حوزه خدمات عمومی و کالائی شدن خدمات اجتماعی، مقررات‌زدایی به‌ویژه در قوانین و قراردادهای کار، سرکوب احزاب و تشکل‌های کارگری و معیشتی مستقل، نتیجه‌ای جز فلاکت عمومی نداشته و اعتراض به این وضعیت با پرونده‌سازی و زندان پاسخ داده می‌شود.
آنها در پایان نوشته‌اند:
«ما ضمن محکوم کردن سرکوب، بازداشت و پرونده‌سازی، در برابر مطالبات برحق کارگران، معلمان، بازنشستگان و در مقابل اعتراضات گسترده و فزاینده مردم جان به لب رسیده، خواهان توقف فوری سرکوب و پیگرد‌های امنیتی قضائی و آزاد کردن فوری و بی‌قیدوشرط همه بازداشت‌شدگان هستیم و بر تأمین مطالبات معیشتی مطابق با نیازهای زندگی امروزی تأکید و اصرار داریم.»
کانون مدافعان حقوق بشر: این نیز از جنس پروژه‌های نخ‌نمای نهادهای امنیتی است
کانون مدافعان حقوق بشر بیانیه‌ای «در حمایت از فعالینی که به بهانه ارتباط با همتایان فرانسوی خود بازداشت شده‌اند» منتشر کرده و در پاسخ به پرونده‌سازی امنیتی برای دستگیرشدگان نوشته است:
«با توجه به مجموعه عملکرد نهادهای امنیتی در برخورد با فعالان سیاسی و اجتماعی مسلماً این سناریو نیز از جنس پروژه‌های نخ‌نمای نهادهای امنیتی است که این بار جنبش‌های اعتراضی فرهنگیان و کارگران را نشانه گرفته است.»
این کانون افزوده است:
«جمهوری‌اسلامی ایران در برخورد با معترضان و منتقدان، بی‌توجه به قوانین مصوب خویش و همواره با طرح اتهامات غیرواقعی سعی در سرکوب آنان کرده است. این بار نیز در اقدامی آشکارا از سر استیصال با طرح اتهام موهوم و بی‌اساس” ارتباط‌گیری” تلاش می‌کند تا با ایجاد جو رعب و وحشت جنبش‌های پویا و زنده را سرکوب و خاموش گرداند. البته از حکومتی که نه‌تنها به حقوق بشر بلکه به قوانین موضوعه خود بی‌اعتنا است جز این نیز انتظاری نمی‌رود.»
کانون مدافعان حقوق بشر تأکید کرده است «حتی بر اساس قوانین داخلی و نیز قوانین بین‌المللی که مورد پذیرش جمهوری اسلامی قرار گرفته است، اتهامات وارده نیز جرم تلقی نمی‌شود و به همین دلیل عاملین این بازداشت غیرقانونی باید پاسخگوی عملکرد خود باشند.»
آموزش بین‌الملل (EI)
کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری نروژ (LO)
این تشکل که بیش از ۹۷۰ هزار عضو دارد، در نامه سرگشاده‌ای خطاب به علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی به نقض آشکار حقوق کارگران در ایران اعتراض کرد و خواستار آزادی بی‌قیدوشرط فعالان صنفی و به‌رسمیت شناختن حق تجمع، اعتصاب و اعتراض شد. LO پس از اشاره به بازداشت گسترده فعالان صنفی و اجتماعی در هفته‌های اخیر تأکید کرده است که حکومت ایران با زیر پا گذاشتن کنوانسیون‌های جهانی کار کارگران، معلمان، فعالان حقوق بشر و تشکل‌های مستقل را که به بدتر شدن وضعیت اقتصادی و فقدان آزادی بیان، تجمع و اعتصاب اعتراض دارند، سرکوب می‌کند. کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری نروژ خواستار اجرای کنوانسیون‌های ۸۷ و ۹۸ سازمان بین‌المللی کار و آزادی بی‌قیدوشرط بازداشت‌شدگان روزهای اخیر از جمله رضا شهابی، آنیشا اسداللهی، ریحانه انصاری‌نژاد، کیوان مهتدی و همچنین معلمان بازداشتی اول ماه مه از جمله رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، اسکندر لطفی، محمد حبیبی، محسن عمرانی، شعبان محمدی، مسعود نیکخواه، محمود ملاکی، رضا امانی‌فر، اصغر حاجب و هادی صادق‌زاده شده است.
اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا (CUPE)
اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا (CUPE) با انتشار نامه سرگشاده‌ای از دستگیری گسترده فعالان کارگری و اجتماعی اظهار نگرانی کرد و خواستار آزادی فوری دستگیرشدگان، به‌رسمیت شناختن آزادی بیان، ایجاد تشکل و حق برگزاری تجمعات مسالمت‌آمیز شد و از حکومت ایران خواست به حقوق و حریم خصوصی اعضای خانواده فعالان کارگری زندانی احترام بگذارند و امنیت و رفاه آنها را تضمین کنند.
اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا با اشاره به فعالانی که در پی اعتراض به «دستمزدهای پایین، نرخ بالای تورم، فساد، غارت دارایی‌های عمومی، بی‌عدالتی‌های فراگیر و نقض حقوق انسانی» سرکوب و بازداشت شده‌اند، نوشته است «این دستگیری‌ها و بازداشت‌ها نقض آزادی تشکل‌ها، حق سازماندهی و آزادی بیان است. CUPE همچنین خواستار پایان دادن به بازداشت ادامه‌دار و آزار و اذیت افرادی است که به شکل مسالمت‌آمیز از آزادی همکاران خود دفاع می‌کنند».
این تشکل، که پیش از این نیز بارها سرکوب فعالان کارگری و به‌رسمیت شناخته نشدن حقوق کارگران در ایران را محکوم کرده بود در ادامه نوشته است «CUPE بار دیگر درخواست اتحادیه‌های کارگری و فدراسیون‌های جهانی اتحادیه‌ها را از دولت ایران تکرار می‌کند» که عبارتند از:
«• لغو بدون قید و شرط کلیه اتهامات مطروحه علیه فعالان اتحادیه‌های کارگری و مدافعان حقوق انسانی که در حبس هستند.
• احترام به حقوق کارگران در راستای سازماندهی و آزادی تشکل‌ها و آزادی بیان از جمله حق برگزاری تجمع مسالمت‌آمیز، بدون ترس از مداخله دولت، و حمایت از این حقوق.
• احترام به حقوق و حریم خصوصی اعضای خانواده فعالان کارگری زندانی و تضمین امنیت و رفاه آنها.»
همبستگی سندیکاهای کارگری سوئد با معلمان ایران با برگزاری کنفرانس «معلمان ایران»
«پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد» در گزارشی که چهارشنبه ۲۸ اردیبهشت / ۱۸ مه منتشر کرد از برگزاری کنفرانسی با عنوان «معلمان ایران» در روزهای ۱۹ و ۲۰ اردیبهشت جاری (۹ مه و ۱۰ مه) خبر داد.
این کنفرانس به‌دعوت سندیکاهای کارگری سوئد و با هدف آشنایی با مبارزات و مشکلات معلمان ایران و در همبستگی با این مبارزات برگزار شد و در آن از جمله جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، شماری از معلمان ایران، و منشی هیئت مدیره سندیکای کارگران ترانسپورت سوئد، منشی بین‌المللی سازمان مرکزی کارگران سوئد (ال. او)، منشی بین‌المللی اتحادیه معلمان سوئد، و مسئول ارتباطات سندیکای کارگری ترانسپورت سوئد، به‌شکل آنلاین شرکت داشتند.
بنا به این گزارش، بخش مهمی از این کنفرانس به گزارش‌های مستقیم شماری از معلمان ایران اختصاص داشت و به شرح اعتراضات وسیع معلمان در شهرهای مختلف طی سال گذشته و تداوم آنها در سال جدید، تداوم سیاست سرکوب‌گرایانه جمهوری اسلامی به جای پاسخگویی به مطالبات معلمان، بازداشت ده‌ها نفر از معلمان و به‌ویژه دستگیری رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی، علی‌اکبر باغانی، اسکندر لطفی، مسعود نیکخواه و شعبان محمدی پرداخته شد.
**************
همبستگی سندیکاهای کارگری سوئد با معلمان ایران، با برگزاری یک کنفرانس
کنفرانس «معلمان ایران» به میزبانی سندیکاهای کارگری سوئد و با شرکت فعالان سندیکایی این کشور، ایران و گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران برگزار شد. شرکت‌کنندگان در این کنفرانس تأکید کردند که خواسته‌های معلمان ایران جزو ابتدایی‌ترین حقوق کار و بشر است.
«پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد» در گزارشی که چهارشنبه ۲۸ اردیبهشت / ۱۸ مه منتشر کرد از برگزاری کنفرانسی با عنوان «معلمان ایران» در روزهای ۱۹ و ۲۰ اردیبهشت جاری (۹ مه و ۱۰ مه) خبر داد.
این کنفرانس به‌دعوت سندیکاهای کارگری سوئد و با هدف آشنایی با مبارزات و مشکلات معلمان ایران و در همبستگی با این مبارزات برگزار شد و در آن جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، سعید تقوی و مجید تمجیدی از سوی پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد/ایران، ستار رحمانی کارشناس مسائل معلمان ایران و شماری از معلمان ایران، و همچنین لارش میکاثیلسون، منشی هیئت مدیره سندیکای کارگران ترانسپورت سوئد، لیف ایساکسون، منشی بین‌المللی سازمان مرکزی کارگران سوئد (ال.او)، روبرت گوستاوسون، منشی بین‌المللی اتحادیه معلمان سوئد، شیرین سلیک، محقق مسائل کارگری و مارتین هورنرن، مسئول ارتباطات سندیکای کارگری ترانسپورت سوئد، به‌شکل آنلاین شرکت داشتند.
بنا به این گزارش، بخش مهمی از این کنفرانس به گزارش‌های مستقیم شماری از معلمان ایران اختصاص داشت و به شرح اعتراضات وسیع معلمان در شهرهای مختلف طی سال گذشته و تداوم آنها در سال جدید، تداوم سیاست سرکوب‌گرایانه جمهوری اسلامی به جای پاسخگویی به مطالبات معلمان، بازداشت ده‌ها نفر از معلمان و به‌ویژه دستگیری رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی، علی‌اکبر باغانی، اسکندر لطفی، مسعود نیکخواه و شعبان محمدی پرداخته شد.
همچنین پرونده‌سازی علیه معلمان از جمله اسماعیل عبدی و اعتصاب غذای او از جمله مسائل مطرح‌شده در این کنفرانس بودند.
معلمان ایران در سالهای اخیر بارها برای دستیابی به خواسته‌های خود دست به اعتصاب و تحصن زده‌اند اما مسئولان جمهوری اسلامی خواسته‌های آنها را همچنان نادیده می‌گیرند. معلمان معترض افزون بر آزادی معلمان دربند خواهان اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری‌اند و می‌گویند پس از اجرای این قانون و اعمال رتبه‌بندی و همسان‌سازی واقعی باید حقوق هر معلم بازنشسته و شاغل به‌ویژه معلمان تازه استخدام و معلمان غیررسمی به بالای خط فقر برسد. پاداش پایان خدمت بازنشستگان ۱۴۰۰ و معوقات حق‌التدریس پرداخت شود و معلمان استخدام موقت به‌طور رسمی پذیرفته شوند. حق برخورداری از آموزش رایگان و باکیفیت به‌ویژه در مناطق محروم، تشکیل کلاس‌های درس با ظرفیت حداکثر ۱۶ دانش‌آموز از دیگر خواسته‌های معلمان است.
نیروهای امنیتی روز ۲۲ اردیبهشت همزمان با آخرین تجمع سراسری معلمان در ده‌ها شهر، شماری از فعالان صنفی و معلمان را بازداشت کردند.
همچنین صداوسیمای جمهوری اسلامی دوشنبه شب ۲۶ اردیبهشت با انتشار گزارشی سسیل کولر و همسرش ژاک پاری، دو عضو «اتحادیه آموزشی و تحصیلی فرانسه» را که هفته گذشته در ایران بازداشت شدند، به برخی فعالان صنفی و تجمعات اعتراضی اخیر معلمان در کشور مرتبط دانست. این دو شهروند فرانسه به «جاسوسی» و سازماندهی «آشوب و بی‌نظمی» متهم شده‌اند. آنها با ویزای گردشگری به ایران آمده بودند و هنگام خروج بازداشت شدند.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در بیانیه‌ای که روز گذشته، چهارشنبه ۲۸ اردیبهشت منتشر کرد به پاپوشی که دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی برای اعتراضات سراسری معلمان دوخته، پاسخ گفت. این کانون گفت سسیل کولر «فردی سرشناس در حوزه فعالیت‌های سندیکایی و عضو مهمی از سازمان آموزش جهانی (EI) است و همه فعالیت‌های ملی و بین‌المللی او شفاف انجام می‌گیرد و مصاحبه‌ها و مقاله‌های گوناگون ایشان در رسانه‌های بین‌المللی، گویای دیدگاه‌های اوست» و «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان، تقریباً از زمان تولدش، عضو EI بوده و کاملاً شفاف و علنی با این نهاد بین‌المللی که مجموعه‌ای از اتحادیه‌های معلمان سراسر جهان است، ارتباط دارد».
«پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد» در گزارش خود گفته است شرکت‌کنندگان در کنفرانس «معلمان ایران» به‌شدت تحت تأثیر «نحوه باورنکردنی سرکوب‌های رژیم در مقابله با این خواسته‌های به‌حق و ابتدایی و شجاعت و ایستادگی کم‌نظیر معلمان مبارز ایران قرار گرفتند».
آنها با بیان اینکه «خواسته‌های معلمان جزو ابتدایی‌ترین حقوق کار و بشر است»، حق آزادی بیان، تشکل و جلب همبستگی بین‌المللی را «حق مسلم و خدشه‌ناپذیر معلمان ایران» دانستند.
از نظر شرکت‌کنندگان در این کنفرانس طرح مطالبات معلمان «نه تنها جرم نیست بلکه شایسته بهترین تقدیرها است».
بنا به این گزارش، در روز دوم کنفرانس هیئتی به همراه جاوید رحمان به‌طور جداگانه با مگنوس نیلسون، فرد دوم وزارت امور خارجه سوئد و عفو بین‌الملل دیدار داشته و برگزاری کنفرانس «معلمان ایران» را به اطلاع آنها رسانده و خواستار واکنش عملی در محکوم کردن سیاست سرکوبگرانه جمهوری اسلامی شدند.
شرکت‌کنندگان در این کنفرانس اعلام کردند که «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان ایران» را به‌عنوان نماینده معلمان ایران به‌رسمیت می‌شناسند و با تلاش‌های جمهوری اسلامی برای جایگزین کردن تشکل‌های وابسته به حکومت مقابله می‌کنند.
آنها در پایان خواهان آزادی فوری همه معلمان زندانی، فعالان کارگری و مدنی زندانی در ایران، اجرای منشورهای حقوق بشر سازمان ملل و سازمان جهانی کار و اجازه فعالیت به سازمان‌های کارگری و سندیکایی و نمایندگان منتخب و اعضای آنها در ایران شدند.
**************
اعتصاب رانندگان شرکت واحد تهران وارد دومین روز خود شد
اعتصاب رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران در تمامی سامانه‌ها همچنان ادامه دارد. برای مقابله با این اعتصاب، آموزش کوتاهی به رانندگان شهرداری و بخش خصوصی داده شد تا آنها را جایگزین رانندگان اعتصابی کنند اما این اقدام موجب خسارت‌های زیاد به اتوبوس‌ها شد. رانندگان و کارگران شرکت واحد در اعتراض به نادیده گرفتن مصوبه مزد شورای عالی کار و اعمال ۱۰ درصد افزایش حقوق اعتصاب و تحصن کرده‌اند.
به‌گزارش کانال تلگرامی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، روز سه‌شنبه ۲۷ اردیبهشت، دومین روز اعتصاب رانندگان شرکت واحد خطوط بیآرتی برگزار شد.
بنابر این گزارش، روز سه‌شنبه رانندگان توقفگاه غرب حاضر به رفتن به خط نشدند و با فشار پلیس مجبور به ترک توقفگاه شدند. رانندگان سامانه‌های پنج، چهار و دو نیز به سر کار نرفتند.
با وجود اینکه تمامی مدارس، دانشگاه‌ها و اداره‌ها را در تهران تعطیل کرده‌اند اما تأثیرات اعتصاب رانندگان شرکت واحد خطوط بیآرتی در سطح شهر تهران کاملاً مشهود گزارش شده است.
نیروی انتظامی همچنان با ایجاد رعب و وحشت، دستگیری و تحت تعقیب قراردادن کارگران تلاش می‌کند اعتصاب را بشکند. رانندگان و کارگران بازداشتی روز گذشته (دوشنبه) نیز هنوز آزاد نشده‌اند.
شب گذشته، به دلیل هراس مدیریت شهر تهران و نیروهای امنیتی از ادامه اعتصاب رانندگان و کارگران شرکت واحد، افرادی از سپاه پاسداران را به سامانه چهار بیآرتی واقع در نازی‌آباد تهران آوردند و به آنها آموزش رانندگی با اتوبوس‌های شرکت واحد دادند. این اقدام نه تنها موفق نبود بلکه براساس گزارش‌ها، به دلیل عدم مهارت در رانندگی باعث خسارت‌های زیادی به اتوبوس‌ها شدند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که تصمیم شهرداری تغییر نکرده و حاضر نیست حقوق کارگران را مطابق مصوبه شورای عالی کار افزایش دهد.
رانندگان و کارگران شرکت واحد گفته‌اند تا زمانی که شهرداری حقوق کارگران را مطابق مصوبه شورای عالی کار پرداخت نکند به اعتصاب خود ادامه می‌دهند.
عدم افزایش حقوق کارگران شهرداری مطابق مصوبه شورای عالی کار شامل همه کارگران شهرداری از جمله مترو و آتش‌نشانی و سایر بخش‌ها می‌شود، از این رو کارگران اعتصابی از این کارگران و همچنین بخش خصوصی شرکت واحد به دلیل مشکلات فراوان‌شان خواسته‌اند تا از اعتصاب رانندگان و کارگران شرکت واحد حمایت کنند.
اعتصاب و تجمع کارگران و رانندگان شرکت واحد در اعتراض به کمی دستمزد در حالی شکل گرفته که دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی احضار و دستگیری فعالان کارگری را شدت بخشیده‌اند. رضا شهابی عضو هیأت مدیره سندیکای شرکت واحد از جمله دستگیرشدگان موج جدید سرکوب است که پنجشنبه ۲۲ اردیبهشت در یورش مأموران وزارت اطلاعات به خانهاش دستگیر شد.
سندیکای کارگران شرکت واحد در اعتراض به بازداشت فعالان کارگری و پرونده‌سازی امنیتی برای آنها بیانیه‌ای منتشر کرد با عنوان «پرونده‌سازی، بازداشت و نشر و پخش اکاذیب از طرف وزارت اطلاعات و دیگر نیروهای سرکوب، محکوم است!»
**************
تحصن رانندگان و کارگران شرکت واحد
دوشنبه ۲۶ اردیبهشت رانندگان و کارگران شرکت واحد در اعتراض به نادیده گرفتن مصوبه مزد شورای عالی کار و اعمال ۱۰ درصد افزایش حقوق تحصن کردند.
به گزارش کانال تلگرامی کارگران سندیکای شرکت واحد شکل‌گیری هسته اولیه تحصن رانندگان و کارگران شرکت واحد در درب توقفگاه شرق سامانه یک بیآرتی بود. رانندگان و کارگران سامانه سه بیآرتی نیز تحصن مشابهی برگزار کرده‌اند.
رانندگان و کارگران دیگر سامانه‌های شرکت واحد در حال پیوستن به این تحصن هستند.
مدیر عامل شرکت واحد در جمع رانندگان و کارگران تحصن کننده در درب سامانه سه بیآرتی صحبت کرد.
اعتصاب رانندگان و کارگران شرکت واحد در بخش‌های مختلف تهران شکل گرفته است.
رانندگان شاغل در پایانه آزادی در اعتراض به عدم رعایت مصوبه مزد شورای عالی کار و افزایش ۱۰ درصدی برای سال ۱۴۰۱ مسافر سوار نمی‌کنند و برای عدم برخورد پلیس اتوبوس‌ها را رها کرده و رفته‌اند.
در پی این اعتراضات شمار چشمگیری از ماموران نیروی انتظامی در توقفگاه سامانه چهار شرکت واحد برای فشار بر رانندگان و کارگران و شکستن اعتصاب حضور یافته‌اند.
تشدید فشار بر فعالان کارگری، دستگیری رضا شهابی
اعتصاب و تجمع کارگران و رانندگان شرکت واحد در اعتراض به کمی دستمزد در حالی شکل گرفته که دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی احضار و دستگیری فعالان کارگری را شدت بخشیده‌اند. رضا شهابی عضو هیأت مدیره سندیکای شرکت واحد از جمله دستگیر شدگان موج جدید سرکوب است که پنجشنبه ۲۲ اردیبهشت در یورش ماموران وزارت اطلاعات به خانهاش دستگیر شد.
سندیکای کارگران شرکت واحد در اعتراض به بازداشت فعالان کارگری و پرونده سازی امنیتی برای آنها بیانیه‌ای منتشر کرد با عنوان «پرونده‌سازی، بازداشت و نشر و پخش اکاذیب از طرف وزارت اطلاعات و دیگر نیروهای سرکوب، محکوم است!» در بخش‌های آغازین این بیانیه آمده است:
«در روزهای اخیر یک بار دیگر شاهد گسترش موج دستگیری فعالین کارگری، معلمین و فعالین مدنی و هنری بوده‌ایم. همچنین اعتراضات سراسری مردم کارگر، زحمتکش و ستم‌دیده ایران علیه گرانی، فساد، غارت اموال عمومی، بی‌عدالتی‌های لجام گسیخته و نقض ابتدایی‌ترین حقوق انسانی با وجود سرکوب‌های گسترده کماکان ادامه دارند و تعداد زیادی بازداشت شده و اخبار مربوط به قتل رساندن مردم توسط نیروهای انتظامی و امنیتی گزارش شده است.»
نویسندگان این بیانیه در ادامه این بیانیه نوشته‌اند که مقامات امنیتی، قضایی و اجرایی حکومت از آنجا که از هرگونه پاسخ انسانی و مسئولانه نسبت به مطالبات بر حق طبقه کارگر و مردم محروم و ستم‌دیده ایران ناتوان بوده و هستند، بیش از پیش به راه حل همیشگی‌شان، یعنی سرکوب، پرونده‌سازی، بازداشت، سناریو سازی و نشر و پخش اکاذیب و اتهامات نخ نمای امنیتی، متوسل شده‌اند.
سندیکای کارگران شرکت واحد در بیانیه خود افزوده است: «هرگونه اتهام وارده و پخش اکاذیب علیه اعضای خود از جمله رضا شهابی که در تاریخ ۲۲ اردیبهشت بازداشت شده است، و دیگر بازداشت‌های کارگری و فرهنگی را محکوم می‌کند. کلیه فعالین کارگری و اجتماعی در روزهای اخیر از جمله آنیشا اسدالهی، ریحانه انصاری‌نژاد، کیوان مهتدی و همچنین معلمان بازداشتی از جمله رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، اسکندر لطفی، محمد حبیبی، محسن عمرانی…. باید بدون هر گونه قید و شرط آزاد شوند.
سندیکای کارگران شرکت در این بیانیه کارزار داخلی و بین‌المللی خود برای آزادی رضا شهابی و دیگر بازداشتی‌های روزهای اخیر را اعلام می‌کند و تا لغو هرگونه اتهام و پرونده سازی دروغین علیه آنان و آزادی بدون قید و شرط‌شان این کارزار را ادامه خواهد داد. از عموم تشکل‌های کارگری و مدافعان حقوق کارگران و فعالین صنفی و اجتماعی می‌خواهیم که آگاهانه حربه‌های عوامل امنیتی را افشا کنند و با درایت و هماهنگی کامل مهر پایانی بر این طرح‌ها و سناریوسازی‌های ورشکسته بزنند.»
**************
سناریونویسی امنیتی علیه رضا شهابی، آنیشا اسداللهی و کیوان مهتدی
در ادامه اتهام‌زنی به فعالان کارگری و مدافعان حقوق کارگران، رسانه‌های همسو با نهادهای امینتی ایران رضا شهابی، عضو هیئت سندیکای اتوبوسرانی شرکت واحد تهران، کیوان مهتدی معلم و پژوهشگر و آنیشا اسداللهی، پژوهشگر و مدافع حقوق کارگران را نشانه گرفته‌اند.
منابع نزدیک به وزارت اطلاعات و سپاه ایران در یک خبر به نقل از وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران رضا شهابی و آنیشا اسداللهی را که ۲۲ اردیبهشت ماه بازداشت شدند به «همکاری با یک تیم خارجی» متهم کردند. همکاری با تیم خارجی یا گروه‌های خارج از کشور در سالهای گذشته نیز بارها از سوی وزارت اطلاعات و قوه قضاییه برای سرکوب و صدور احکام قضایی بلندمدت علیه فعالان مدنی و معترضان استفاده شده است.
در اطلاعیه منسوب به وزارت اطلاعات ایران شهابی و اسداللهی به ارتباط با سسیل کولر، عضو فدراسیون آموزش و فرهنگ نیروی کار فرانسه و همسر او متهم شده اند که هر دو نفر با ویزای گردشگری به ایران آمده و هنگام خروج بازداشت شدند. و به همین بهانه مقام‌های امنیتی جمهوری اسلامی اتهام تلاش «برای براندازی نظام» را علیه این افراد مطرح کرده اند.
رضا شهابی فعال باسابقه کارگری سندیکای اتوبوسرانی تهران است و آنیشا اسداللهی، مترجم و نویسنده و حامی حقوق کارگران. همزمان با بازداشت اسداللهی و شهابی، کیوان مهتدی نویسنده، مترجم و مدافع حقوق کارگران و همسر آنیشا اسداللهی، و نیز ریحانه انصاری‌نژاد، از فعالان کارگری بازداشت شده‌اند.
وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ۲۱ اردیبهشت در اطلاعیه ای از بازداشت دو تبعه خارجی خبر داد و ادعا کرد این افراد «با هدف ساماندهی و سوء استفاده از مطالبات به حق برخی از صنوف و تغییر آن به آشوب و بی ثباتی و ساماندهی اعتراض و اغتشاش وارد کشور شده‌اند».
وزارت اطلاعات و رسانه‌های همسو با سپاه پاسداران پیش از این اطلاعیه، معلمان و اعضای کانون‌های صنفی معلمان را به ارتباط با «گروه های بیگانه» و «شرکت در جلسه مشترک با نمایندگان یک دولت خارجی» متهم کرده بودند؛ اتهامی که شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان آن را «تکراری و نخ نما» خوانده است.
از آغاز اردیبهشت ماه امسال که معلمان سه تجمع سراسری را سازمان داده‌اند، شمار زیادی از فعالان صنفی معلمان بازداشت شده‌اند.
برخی از بازداشت‌شدگان طی روزهای گذشته آزاد شدند اما جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی و رسول بداقی در تهران، محسن عمرانی، محمود ملاکی، اصغر حاجب و رضا امانی‌فر در بوشهر، اسکندر لطفی و مسعود نیکخواه در کردستان و هادی صادق‌زاده در مشهد از ۱۱ اردیبهشت ماه در بند نیروهای امنیتی هستند.
پنجشنبه ۲۲ اردیبهشت همزمان با تجمع سراسری در اعتراض به تداوم بازداشت معلمان، نیروهای امنیتی ده‌ها معلم دیگر را در تهران، یاسوج، شیراز، اصفهان، کردستان، خوزستان، یزد، مرکزی و گیلان بازداشت کردند.
مسعود فرهیخته، ژاله روحزاد و علی حیدری در تهران، شعبان محمدی در مریوان، فریبا معینی در نجف‌آباد و محسن بهرامی، محمدعلی زحمتکش، عبدالرزاق امیری، حمید عباسی، غلامرضا غلامی کندازی، افشین رزمجو، مهرداد یغمایی، محمد عالیشوندی، مژگان باقری و فریبا نظام‌زاده در استان فارس از دیگر معلمانی هستند که در روزهای گذشته بازداشت شدند.
حسین مهدی‌پور در بلوچستان و احمد چنگیزی در یزد هم در یک هفته اخیر بازداشت شده‌اند. در استان کردستان نیز وزارت اطلاعات پنج تن از معلمان را احضار کرد.
به باور ناظران بر وضعیت ایران بازداشت معلمان، فعالان کارگری و مدافعان حقوق کارگران در ایران همزمان با اجرای دور تازه‌ای از برنامه آزادسازی نرخ کالاهای اساسی با هدف جلوگیری از اعتراضات احتمالی انجام شده است.
اعتراضات به این برنامه دولت از ده روز قبل در خوزستان آغاز شد و از شامگاه ۲۲ شهریوز به دیگر شهرهای ایران سرایت کرد.
مسئولان قوه قضاییه در برخی شهرها معترضان را «اغتشاشگر» خوانده‌اند که به دنبال پیوند زدن اعتراض های صنفی به شورش خیابانی هستند.
هنوز آمار روشنی از شمار افرادی که در جریان اعتراض های چند شب گذشته بازداشت شدند، منتشر نشده اما به روایت کاربران شبکه‌های اجتماعی فضای امنیتی بر بسیاری از شهرها حاکم شده است.
**************
ادامه بازداشت‌ها در ایران: رضا شهابی و ریحانه انصاری، فعالان کارگری بازداشت شدند
با ادامه بحران معیشتی در ایران و ادامه اعتراضات اجتماعی، جمهوری اسلامی سرکوب را بیشتر کرده است. در روزهای اخیر چندین نفر از فعالان صنفی معلمان و کارگران و همچنین مستندسازان بازداشت شده‌اند. بازداشت رضا شهابی و ریحانه انصاری آخرین نمونه‌ها از این دست است که ظاهراً همچنان ادامه دارد.
براساس خبرهایی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، مأموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی صبح پنجشنبه ۲۲ اردیبهشت رضا شهابی از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه را در خانهاش بازداشت کرده‌اند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری نیز در خبری کوتاه اعلام کرد که ریحانه انصاری، فعال کارگری نیز بامداد پنج شنبه ۲۲ اردیبهشت بازداشت شده است.
بنا به این گزارش پنج مرد و یک زن در ساعت دو بامداد پنجشنبه به منزل مسکونی ریحانه انصاری هجوم برده و او را بازداشت کرده‌اند. مأموران امنیتی وسایل شخصی ریحانه انصاری، از جمله چند جلد کتاب و جزوه، لپ‌تاب و موبایل او را با خود برده و تمامی وسایل شخصی او و دخترش را مورد بازرسی قرار داده‌اند.
بازداشت این فعالان کارگری در ادامه دستگیری‌های گسترده فعالان صنفی است که در روزهای اخیر صورت گرفته است. مأموران امنیتی در ارتباط با آخرین تجمعات اعتراضی معلمان در روز یکشنبه ۱۱ اردیبهشت‌ماه چندین نفر از آنها را بازداشت کردند.
آخرین خبرها از معلمان بازداشت‌شده حاکی از آن است که مسعود نیکخواه، فعال صنفی معلمان مریوان چهارشنبه ۲۱ اردیبهشت آزاد شد. او ۱۱ اردیبهشت به‌همراه شمار دیگر از فعالان صنفی معلمان توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد و از لحظه بازداشت اعتصاب غذا کرد.
همزمان با این رویداد نیروهای امنیتی شعبان محمدی، عضو هیئت مدیره انجمن صنفی معلمان کردستان (مریوان) بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند.
یک منبع آگاه گفته است این فعال صنفی هنگام خروج از منزل در میدان باوه‌رشی مریوان بازداشت شد. گفته می‌شود نهادهای امنیتی از بازداشت او ابراز بی‌اطلاعی کرده‌اند.
شعبان محمدی پیش از این نیز در ۱۰ بهمن‌ماه ۱۴۰۰ بازداشت شده بود.
آخرین خبرها از اعتصاب غذای اسماعیل عبدی، فعال صنفی معلمان در زندان نیز حاکی از آن است که ضربان قلب و قند خون او دچار اختلال شده است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران ضمن ابراز نگرانی شدید از وضعیت اسماعیل عبدی پیامدهای هرگونه سهل‌انگاری در رسیدگی به وضعیت او را متوجه مقام‌های زندان و قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران دانست.
معلمان ایران در تجمع سراسری امروز پنجشنبه ۲۲ اردیبهشت خود از معلمان زندانی حمایت کردند.
از سوی دیگر در روزهای اخیر نیروهای امنیتی چند نفر از مستندسازان را هم بازداشت کرده‌اند. مأموران امنیتی جمهوری اسلامی صبح روز سه‌شنبه ۲۰ اردیبهشت به‌شکل همزمان به منزل فیروزه خسروانی و مینا کشاورز از مستندسازان و فیلم‌سازان یورش برده و آنها را بازداشت کردند. یک روز قبل از آن نیز ریحانه طراوتی، عکاس و فعال مدنی با هجوم مأموران امنیتی به خانهاش بازداشت شد و وسایل شخصی‌اش را ضبط کردند.
همچنین ۹ مأمور امنیتی دیگر نیز به منزل شیلان سعدی مستندساز یورش برده و خانه او را مورد تفیش قرار دادند. گفته می‌شود مأموران امنیتی به منزل دو عکاس دیگر، از جمله پریسا انواری نیز یورش برده‌اند.
هنوز روشن نیست که این مستندسازان و هنرمندان با چه اتهام‌هایی روبه‌رو شده‌اند.
این بازداشت‌ها در حالی صورت می‌گیرد که در روزهای اخیر دو بار گروهی از معلمان و کارگران را به دیدار علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی برده‌اند و وزارت اطلاعات نیز با بازداشت چند شهروند خارجی در ایران تلاش می‌کند آنها را به‌عنوان تحریک کنندگان اعتراضات کارگران و معلمان جلوه دهد و برای معلمان بازداشت‌شده پرونده‌های امنیتی تشکیل دهد.
با گسترش وضعیت بد اقتصادی و بحران معیشتی در کشور فشار بر فعالان صنفی نیز بیشتر شده است.
**************
چهار تن از معلمان بازداشتی زیر «بازجویی‌های شدید و اتهامات امنیتی» قرار دارند
شورای هماهنگی کانون‌های صنفی معلمان اعلام کرد که رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی و علی‌اکبر باغانی، چهار نفر از فعالان صنفی معلمان بازداشتی در تهران در روزهای گذشته، تحت بازجویی‌های شدید برای القای اتهامات غیرصنفی قرار گرفته‌اند. همزمان رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی نسبت به رخنه «عناصر وابسته به بیگانه» در صفوف معلمان و کارگران هشدار داد و خواهان برخورد با آنها شد.
شورای هماهنگی کانون‌های صنفی معلمان دوشنبه ۱۹ اردیبهشت در شبکه‌های اجتماعی خبر داد که رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی و علی‌اکبر باغانی، چهار نفر از فعالان صنفی معلمان طی روزهای گذشته، زیر بازجویی‌های شدید برای القای اتهامات غیرصنفی قرار گرفته‌اند.
این شورا افزوده است که نیروهای امنیتی برای این فعالان صنفی اتهامات ساختگی و دروغین در دستور کار قرار داده‌اند و در مسیر پروژه‌سازی و پرونده‌سازی‌های واهی پیش رفته و درصدند آنها را به مسائل غیرصنفی ارتباط دهند اما بازداشت‌شدگان از مواضع صنفی خود «محکم دفاع کرده‌اند».
شورای هماهنگی این روش را «نخ‌نما شده» نامیده و افزوده است که «چنین وصله‌های ناجور هیچ‌گاه مورد پذیرش مردم ایران، به‌خصوص فرهنگیان نبوده و نیست».
حسین تاج، وکیل دادگستری نیز درباره آخرین وضعیت محمد حبیبی، علی اکبر باغانی، رسول بداقی و جعفر ابراهیمی گفت:
«در طول این چند روز که از بازداشت این معلمان می‌گذرد، هنوز پاسخ روشنی به پیگیری خانوادهها داده نشده است.»
تاج با بیان اینکه امکان ورود وکلا به پرونده را نداده‌اند و «فقط وکلایی که معتمد قوه قضاییه هستند می‌توانند در این مرحله ورود کنند»، برخی مطالب منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها مبنی بر ارتباط معلمان بازداشتی با سازمان مجاهدین خلق را تکذیب کرد و گفت این خبرها «به هیچ عنوان صحت ندارد».
حسین تاج در این‌باره افزود:
«باید این سؤال را از خود بپرسیم: در موقعیتی که متهمان در بند امنیتی بازداشت‌اند و در مرحله بازجویی در اختیار نهاد امنیتی هستند و هیچ‌کدام از خانوادهها، وکلا و خبرنگاران کوچک‌ترین دسترسی به پرونده ندارند، چگونه ممکن است برخی افراد با اطمینان اطلاعات پرونده را منتشر کنند.»
وکیل معلمان بازداشتی همچنین گفت:
«تا زمانی که پرونده به‌صورت کامل در اختیار وکلا قرار نگیرد و مطالعه نشود، نمی‌توان راجع به آن اظهارنظر دقیقی کرد اما تلقی و تحلیل منطقی این است که دلیل بازداشت چهار تن از معلمان، مربوط به تجمع‌های اعتراضی سراسری فرهنگیان است.»
نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در رابطه با آخرین اعتراضات سراسری معلمان ایران در روز ۱۱ اردیبهشت جاری ۱۷ معلم در شهرهای مختلف ایران را بازداشت کردند که در حال حاضر ۱۱ تن از این فعالان صنفی به نام‌های رسول بداقی (اسلام‌شهر/ تهران)، محمد حبیبی (تهران)، جعفر ابراهیمی (تهران)، علی اکبر باغانی (تهران)، محسن عمرانی (بوشهر)، محمود ملاکی (بوشهر)، رضا امانی‌فر (بوشهر)، اصغر حاجب (بوشهر)، اسکندر لطفی (مریوان)، مسعود نیکخواه (مریوان) و هادی صادق‌زاده (مشهد) همچنان در زندان به‌سر می‌برند. اسکندر لطفی و مسعود نیکخواه دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
در همین حال، سخنان روز دوشنبه ۱۹ اردیبهشت غلامحسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی در جلسه شورای عالی قوه قضائیه نگرانی در مورد بستن اتهامات سنگین به معلمان زندانی را افزایش داد. محسنی اژه‌ای خطاب به مسئولان قوه قضائیه گفت چنان‌چه «عناصری وابسته به بیگانه در صفوف معلمان و کارگران رخنه کرده‌اند و برای ضربه زدن و ایجاد آشوب و اخلال در نظم و امنیت مردم برنامه دارند، اقدامات قانونی مقتضی را در قبال آنها به عمل آورند».
محسنی اژه‌ای افزود:
«رخنه آنها نه تنها به حل مشکلات معلمان و کارگران نمی‌انجامد بلکه مشکلات آنها را پیچیده‌تر می‌کند.»
هفته گذشته، پنجشنبه ۱۵ اردیبهشت یوسف نوری، وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی هم در نشستی با فرهنگیان مریوان، معلمان معترض را به اخراج تهدید کرد. او گفت:
«تجمعات غیرقانونی می‌تواند همکار فرهنگی را اخراج کند.»
این تهدیدها در حالی صورت می‌گیرد که معلمان مریوان امروز دوشنبه ۱۹ اردیبهشت در حمایت از معلمان زندانی و اعتراض به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی اسکندر لطفی و مسعود نیکخواه تجمع کردند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران نیز روز یکشنبه ۱۷ اردیبهشت برای آزادی معلمان زندانی ضرب‌الاجل پنج روزه تعیین کرد. در فراخوان این شورا گفته شد که در صورت آزاد نشدن معلمان، روز پنجشنبه ۲۲ اردیبهشت تجمع سراسری برگزار خواهد شد.
معلمان از شهریورماه سال ۱۴۰۰ پس از آنکه مجلس و دولت لایحه رتبه‌بندی را دستکاری و به‌گفته شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان «سرهم‌بندی» کردند، چندین مرتبه دست به تحصن و تجمع اعتراضی زدند.
معلمان معترض در اردیبهشت جاری نیز تا کنون دو بار به صورت سراسری تجمع کرده‌اند.
**************
کیوان مهتدی و آنیشا اسداللهی با هجوم مأموران امنیتی به خانه‌شان دستگیر شدند
یوان مهتدی در یک استوری اینستاگرام از مأموران امنیتی که برای بازداشت آنها آمده اند، ویدئو برداشته است. او در این ویدئو می‌گوید: «آمده‌اند ما را بگیرند.»
کیوان مهتدی، مترجم و نویسنده و کنشگر مدنی همراه با آنیشا اسداللهی، مترجم و کنشگر مدنی در خانه شخصی‌شان بازداشت شدند.
مأموران امنیتی این زوج را دوشنبه ۱۹ اردیبهشت ساعت ۱۴ بعدازظهر (به وقت تهران) دستگیر کردند.
کیوان مهتدی در یک استوری اینستاگرام از مأموران امنیتی که برای بازداشت آنها آمده‌اند، ویدئو برداشته است. او در این ویدئو می‌گوید: «آمده‌اند ما را بگیرند.»
این ویدئو را در این لینک یوتیوب ببینید.
کیوان مهتدی پیش از این همراه با اعضای سندیکای اتوبوسرانی شرکت واحد ۲۰ آذر ۱۳۹۷ برای مدت کوتاهی بازداشت شده بود. او مدت‌ها تحت فشار امنیتی قرار داشت.
آنیشا اسدللهی نیز روز اول مه، روز جهانی کارگر در ۱۳۹۸ بازداشت شد و سپس بار دیگر ۲۸ خرداد به زندان افتاد. او نیز مدت‌ها تحت فشار امنیتی بود.
از نهاد دستگیرکننده مهتدی و اسداللهی و یا دلیل بازداشت آنها خبری در دست نیست.
وضعیت معلمان زندانی: اسماعیل عبدی در ششمین روز اعتصاب غذا به زندان کچویی منتقل شد
چندین معلم دیگر به جز عبدی در زندان به سر می‌برند که دو تن از آنان در اعتصاب غذا هستند. از وضعیت چهار تن از معلمان زندانی در تهران اطلاعی در دست نیست. اعتراض معلمان به ضرب و شتم و بازداشت همکارانشان ادامه دارد. تجمعاتی نیز سازمان داده شده است.
پس از یک روز بی خبری از وضعیت و محل نگهداری اسماعیل عبدی معلم زندانی، کانون صنفی معلمان ایران خبر داد اسماعیل عبدی جمعه ۱۶ اردیبهشت در ششمین روز اعتصاب غذای خود به زندان کچویی کرج منتقل شده است.
۱۱ معلم دیگر در زندان به سر می‌برند که دو تن از آنان در اعتصاب غذا هستند. از وضعیت ۴ تن از معلمان زندانی در تهران اطلاعی در دست نیست.
اسماعیل عبدی، روز یکشنبه ۱۱ اردیبهشت در اعتراض به سرکوب تجمعات معلمان و بازداشت‌های گسترده از جمله دستگیری محمد حبیبی، رسول بداغی، جعفر ابراهیم زاده و علی اکبر باغانی در زندان بند ۶ ندامتگاه مرکزی کرج دست به اعتصاب غذا زد. تعدادی از زندانیان سیاسی هم بند او نیز در همبستگی با او اعتصاب غذا کردند.
با گسترش اعتصاب غذا در زندان از یک سو و بالاگرفتن اعتراضات به سرکوب و دستگیری معلمان از سوی دیگر، مسئولان امنیتی و قضایی اعمال فشار بر اسماعیل عبدی را افزایش دادند.
دستگیری گسترده معلمان و موج اعتصاب غذا در زندان
از دو هفته پیش از برگزاری تجمع سراسری معلمان در ۱۱ اردیبهشت، ارسال پیام‌های تهدید آمیز، قطع اینترنت، احضار، و دستگیری معلمان برای لغو تجمع آغاز شد. تنها در ۲۴ ساعت منتهی به ۱۱ اردیبهشت، ۲۶ معلم بازداشت شدند. تعدادی از معلمان بازداشت شده ازاد شده‌اند ولی مجموعا همراه با عبدی ۱۲ معلم هنوز در زندان به سر می‌برند.
در پی اعلام اعتصاب غذای اسماعیل عبدی، در زندان بند ۶ ندامتگاه مرکزی کرج، جمعی از زندانیان سیاسی هم بند او از جمله مهدی بیرامی، منوچهر بختیاری، مهدی فراحی شاندیز و ابوالفضل رحیمی شاد نیز در حمایت از اسماعیل عبدی اعتصاب غذا کردند. دو معلم مریوانی به نام‌های اسکندر (سوران) لطفی و مسعود نیکخواه نیز از هنگام بارداشت در روز ۱۱ اردیبهشت در اعتصاب غذا هستند.
روز سوم اعتصاب غذای اسماعیل عبدی، مسئولان زندان تلفن‌اش را قطع کردند. در روز چهارم اعتصاب غذا، تلفن زندان هم قطع شد.
پنجشنبه ۱۵ اردیبهشت، خبر انتقال اسماعیل عبدی در پنجمین روز اعتصاب به مکانی نامعلوم منتشر شد. کانون صنفی معلمان نوشت: «ساعت ۴ بعد از ظهر امروز او را از بند ۶ ندامتگاه مرکزی کرج با عنوان پرینت ترخیص از زندان خارج کرده‌اند و وسایلش را به انبار زندان منتقل و پلمپ کردند.»
سپس از انتقال او به زندان اوین خبر داده شد اما در مراجعه خانواده و دوستان به زندان اوین به آنها اطلاع داده شد که زندان اوین از پذیرش عبدی خودداری کرده و او را به ندامتگاه مرکزی بازبا پیگیری‌های خانواده و دوستان عبدی از ندامتگاه مرکزی کرج، مطلع شدند که اسماعیل عبدی به قرارگاه نیروی انتظامی البرز منتقل شده است. و مطابق آخرین خبر او به زندان کچویی منتقل شده است.
اسماعیل عبدی که به خاطر فعالیت‌های صنفی خود به ۱۶ سال حبس محکوم شده، به گفته‌ی همسرش منیره عبدی، به شدت بیمار است. او در اثر سال‌ها زندان به بیماری مفاصل، و نارسایی کلیه‌ها مبتلا شده. دو بار در زندان اوین و زندان کرج به کرونا مبتلا شده است. گرچه اعاده دادرسی او پذیرفته شده است و اسماعیل عبدی طبق قانون، مشمول ازادی به قید وثیقه است اما همچنان زندانی است. پرونده او در اداره نظارت قوه قضائیه به صورت راکد درآمده و تلاش خانواده برای مشخص شدن وضعیت پرونده و حکم ۱۰ سال زندان اضافی به نتیجه نرسیده است.
اعتراض معلمان ادامه دارد: اعلام اعتصاب و تجمع در اسلام آباد غرب و مریوان
در همین حال، اعتراض معلمان به ضرب و شتم و بازداشت همکارانشان ادامه دارد. در روزهای اخیر معلمان در شهرهای مختلف از جمله تهران، با حضور در خانه همکاران زندانی‌شان با خانواده آنها ابراز همبستگی کرده‌اند. تجمعاتی نیز سازمان داده شده است.
کانون صنفی معلمان کردستان روز ۱۶ اردیبهشت اعلام کرد معلمان مریوان در اعتراض به ضرب و شتم معلمان در روز کارگر، و دستگیری دو تن از همکارانشان در روزهای آینده تحصن و تجمع خواهند کرد. تحصن معلمان مریوان روز یکشنبه یکشنبه ۱۸ اردیبهشت در شیفت صبح و بعد از ظهر به صورت حضور در مدارس و عدم حضور در کلاس درس خواهد بود. معلمان مریوان دوشنبه ۱۹ اردیبهشت با خواست آزادی فوری معلمان زندانی مقابل اداره آموزش و پرورش تجمع خواهند کرد.
فراخوان تحصن و تجمع مورد حمایت معلمان اسلام آباد غرب قرار گرفت. انجمن صنفی فرهنگیان اسلام آباد غرب در اشاره به ضرب و شتم معلمان و بازداشت معلمان نوشت:
«ما اعضای انجمن صنفی فرهنگیان شهرستان اسلام آبادغرب ضمن محکوم نمودن این رویه کاملا غیر قانونی و خشونت آمیز خواهان آزادی و رفع اتهامات واهی بر علیه همکاران خویش بوده و حمایت خویش را از تحصن و تجمع فرهنگیان کردستان، مریوان در روزهای یکشنبه ۱۸ و دوشنبه ۱۹ اردیبهشت ماه اعلام می‌نماییم.»
تشکل‌های کارگری و سازمان‌های مدافع حقوق بشر از جمله دیده‌بان حقوق بشر، با صدور بیانیه هایی سرکوب اعتراضات و دستگیری معلمان را محکوم کرده و خواستار ازادی معلمان بازداشتی شده‌اند.
اما یوسف نوری، وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی در نشستی با فرهنگیان مریوان، معلمان معترض را به اخراج تهدید کرد. او گفت: «تجمعات غیرقانونی می‌تواند همکار فرهنگی را اخراج کند». وزیر آموزش و پرورش در همین حال از «تجمعات قانونی» دفاع کرد و آن را حق معلمان دانست و افزود: «باید این موارد از طریق قانونی پیگیری شود.» معلمان ایران در طول دو سال اخیر بارها برای دستیابی به خواسته‌های صنفی و معیشتی خود دست به تجمعات سراسری زده و بسیاری از فعالان صنفی معلمان بارها زندانی شده‌اند.
آخرین خبر از اسماعیل عبدی و سایر معلمان زندانی
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان جمعه ۱۶ اردیبهشت آخرینوضعیت معلمان بازداشتی را چنین اعلام کرد:
۱۲ تن از معلمان دستگیر شده به نام‌های رسول بداقی (تهران)، محمد حبیبی (تهران)، -جعفر ابراهیمی (تهران)، علی اکبر باغانی (تهران)، محسن عمرانی (بوشهر)، محمود ملاکی (بوشهر)، رضا امانی‌فر (بوشهر)، اصغر حاجب (بوشهر)، اسکندر لطفی (مریوان)، مسعود نیکخواه (مریوان)، و هادی صادق‌زاده (مشهد) هنوز در زندان به سر می‌برند.
اسماعیل عبدی در ششمین روز اعتصاب غذا هم اکنون در قرنطینه زندان کچویی سالن ۲ زندانی است. هنوز مشخص نیست تا چه زمانی قرار است عبدی در این زندان نگهداری شود. راه ارتباطی او همچنان با خانواده قطع است.
رسول بداقی، محمد حبیبی، جعفر ابراهیمی، و علی اکبر باغانی در شرایط بی خبری هستند.
اسکندر لطفی و مسعود نیکخواه برای ششمین روز در اعتصاب غذا به سر می‌برند.
محسن عمرانی، محمود ملاکی، رضا امانی‌فر و اصغر حاجب در زندان بوشهر در بلاتکلیفی‌اند. هادی صادق‌زاده نیز در زندان مشهد به سر می‌برد.
**************
تجمع اعتراضی معلمان ایران در روز جهانی کارگر در میان جو شدید امنیتی
معلمان در ده‌ها شهر ایران در اعتراض به بی‌توجهی حکومت جمهوری اسلامی به مطالباتشان به خیابان آمدند. نیروهای امنیتی در بوشهر به تجمع معلمان حمله کرده و تعدادی از آنها را بازداشت کردند.
معلمان ایران یکشنبه ۱۱ اردیبهشت/۱ مه و به مناسبت روز جهانی کارگر در ده‌ها شهر و روستای سراسر ایران تجمع کردند. گزارش‌های منتشر شده از تجمع معلمان در کرمانشاه، اراک، نورآباد فارس، سقز، خمینی شهر، الیگودرز، البرز، بوشهر، یزد، کرج، اصفهان، هرسین، دلفان، دهدشت، لنگرود، مریوان، شوشتر، اسلام‌آباد غرب، دهگلان، یاسوج، تهران، رشت، گچساران، شهرضا، اردبیل، لاهیجان، تبریز، ایذه، خبر می‌دهند.
معلمان خواهان اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری‌اند و می‌گویند پس از اجرای این قانون و اعمال رتبه‌بندی و همسان‌سازی واقعی باید حقوق هر معلم بازنشسته و شاغل به‌ویژه معلمان تازه استخدام و معلمان غیررسمی به بالای خط فقر برسد. پاداش پایان خدمت بازنشستگان ۱۴۰۰ و معوقات حق‌التدریس پرداخت شود و معلمان استخدام موقت به‌طور رسمی پذیرفته شوند. حق برخورداری از آموزش رایگان و باکیفیت به‌ویژه در مناطق محروم، تشکیل کلاس‌های درس با ظرفیت حداکثر ۱۶ دانش‌آموز از دیگر خواسته‌های معلمان است.
در تهران با توجه به جو امنیتی شدید، تجمع اعتراضی معلمان که قرار بود مقابل مجلس شورای اسلامی برگزار شود، با حضور گروهی از معلمان در یکی از پارک‌های تهران برگزار شد.
در بسیاری از شهرهای ایران از جمله مریوان نیروهای امنیتی مقابل ساختمان آموزش و پرورش حضور گسترده‌ای داشتند.
بر مبنای گزارش کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، نیروهای امنیتی در بوشهر به تجمع مسالمت‌آمیز معلمان حمله کرده و تعدادی از آنها را همراه با ضرب و شتم دستگیر کردند. اسامی دستگیر شدگان حمید خجسته، اردشیر صیادی، یوسف صیادی، فریدون شفیعی، محمود ملاکی و محسن عمرانی اعلام شده است.
در آستانه روز معلم و روز جهانی کارگر نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی فشار بر فعالان صنفی را تشدید کردند. طبق گزارش شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، نیروهای امنیتی نیمه شب شنبه، اسکندر لطفی، شعبان محمدی و مسعود نیکخواه، از اعضای هیأت مدیره انجمن صنفی معلمان مریوان در استان کردستان را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند. همزمان اتحادیه آزاد کارگران نیز از احضار مجید کریمی، فاطمه زندکریمی، مختار اسدی و رضا مرادی، معلمان و فعالان صنفی سنندج به اداره اطلاعات این شهر خبر داد. این معلمان در رابطه با برگزاری تجمع روز یکشنبه ۱۱ اردیبهشت مورد بازجویی قرار گرفته‌اند.
مطالبات معلمان
اعتراض سراسری معلمان ایران به دعوت شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان و برای مطالبه حق تجمع، حق تشکل، آزادی معلمان زندانی و علیه سرکوب برگزار شد.
این شورا در اطلاعیه فراخوان تشکل‌های صنفی، محقق‌نشدن هیچ یک از مطالبات معلمان را که در نیمه دوم سال ۱۴۰۰ چندین مرتبه اقدام به تحصن و تجمع سراسری کردند، از عوامل بازگشت دوباره به خیابان اعلام کرد. به گفته شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان، «فرهنگیان خواهان اجرای کامل قانون مدیریت خدمات کشوری بوده و بعد از اجرای این قانون و اعمال رتبه‌بندی و همسان‌سازی واقعی باید حقوق هر معلم بازنشسته و شاغل به‌ویژه معلمان تازه‌استخدام و معلمان غیررسمی به بالای خط فقر برسد. پاداش پایان خدمت بازنشستگان ۱۴۰۰ و معوقات حق التدریس پرداخت شود، همچنین معلمان استخدام موقت به طور رسمی پذیرفته شوند.» اعتراض به‌خصوصی‌سازی و کالایی‌سازی آموزش و پرورش و دریافت پول در مدرسه‌های دولتی از دانش‌آموزان از دیگر دلایل تجمع معلمان عنوان شده است.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی در فراخوان به تجمع نوشته است:
«حق برخورداری از آموزش رایگان و باکیفیت به‌خصوص در مناطق محروم یک حق انسانی و همگانی است و در اصل ۳۰ قانون اساسی به‌صراحت بر آن تأکید شده است. ما همچنان این حق را به‌عنوان یک مطالبه جدی پیگیری می‌کنیم و از والدین محترم و دانش‌آموزان می‌خواهیم در این مسیر شورا را همراهی کنند و از پرداخت هر نوع وجهی به مدارس دولتی خودداری نمایند. هیچ مدیری حق ندارد از دانش‌آموزی تحت هر عنوانی پول دریافت نماید.»
در بخش دیگری از این اطلاعیه آمده است:
«تمام دارایی و املاک وزارتخانه جزئی از مالکیت عمومی است و وزارتخانه حق ندارد تحت عناوینی مانند واگذاری به بخش خصوصی به آنان دست‌درازی نموده و به‌صورت رانتی در اختیار مافیا قرار دهد. فرهنگیان با هرگونه تغییر مالکیت صندوق ذخیره فرهنگیان مخالف بوده و کلیه دارایی صندوق و زیرمجموعه‌های آن متعلق به فرهنگیانی است که در روز اول در این صندوق سرمایه‌گذاری نموده‌اند.»
بازداشت و زندانی کردن معلمان معترض از دیگر دلایل اعتراض سراسری معلمان اعلام شده است. آنها اعلام کرده‌اند «معلمان زندانی نماد و سمبل جنبش معلمان هستند، ما برای آزادی آنان از هیچ کوششی دریغ نمی‌کنیم، آنان باید بدون فوت وقت آزاد شوند. احضار، پرونده‌سازی، بازداشت و تهدید معلمان متوقف شده و احکام ظالمانه علیه فعالان صنفی لغو شود.» در تازه‌ترین اقدام سرکوبگرانه حکومت علیه معلمان معترض، رسول بداقی، عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان اسلام شهر به پنج سال زندان و دو سال ممنوعیت خروج از کشور و منع اقامت در تهران و استان‌های همجوار محکوم شده است و ده‌ها معلم نیز در انتظار محاکمه هستند.
**************
در آستانه تجمع روز معلم در ایران چهار عضو کانون صنفی معلمان بازداشت شدند
شورای صنفی معلمان فراخوانی برای تجمع سراسری صادر کرده و از کارگران و دانش‌آموزان هم خواسته به آن بپیوندند. چهار چهره شاخص شورای صنفی بازداشت شده‌اند.
کانال صنفی معلمان ایران از بازداشت تعدادی از فعالان صنفی معلمان خبر داده است. این بازداشت‌ها در آستانه تجمع روز معلم در ایران صورت گرفته است.
بر اساس این گزارش‌ها صبح امروز چهار تن از اعضای کانون صنفی معلمان ایران (تهران)، علی‌اکبر باغانی، رسول بداقی، محمدحبیبی و جعفر ابراهیمی بازداشت شدند. ماموران امنیتی به منزل شخصی محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان هجوم بردند و با شکستن وسایل و برخورد خشن، کلیه وسایل الکترونیک همسرش، اعم از لپ‌تاپ و گوشی و... را ضبط کرده و با خود بردند.
همچنین ساعت شش و نیم صبح ماموران با شکستن شیشه‌ها و توسل به زور وارد خانه رسول بداقی شده‌اند و او را دستگیر کرده‌اند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در ادامه اعتراضات معلمان با انتشار فراخوان جدیدی به مناسبت فرا رسیدن ۱۲ اردبیهشت روز معلم اعلام کرده که با توجه به اینکه هنوز مطالبات این گروه محقق نشده، به تجمع سراسری در روز یکشنبه، ۱۱ اردیبهشت در سراسر ایران فراخوان می‌دهد.
این فراخوان در ادامه با «تبریک اول ماه می به کارگران شریف جهان و ایران و دفاع از مطالبات و حق اعتراض کارگران» از والدین دانش‌آموزان خواسته برای تحقق مطالبات خود و دفاع از اصل آموزش رایگان و باکیفیت از مطالبات معلمان که بخشی از مطالبات اکثریت جامعه است حمایت کنند و صحنه ای از اتحاد فرهنگیان و سایر اقشار اجتماعی را رقم بزنند.
معلمان خواهان اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری‌اند و می‌گویند پس از اجرای این قانون و اعمال رتبه‌بندی و همسان‌سازی واقعی باید حقوق هر معلم بازنشسته و شاغل به‌ویژه معلمان تازه استخدام و معلمان غیررسمی به بالای خط فقر برسد. پاداش پایان خدمت بازنشستگان ۱۴۰۰ و معوقات حق‌التدریس پرداخت شود و معلمان استخدام موقت به‌طور رسمی پذیرفته شوند. حق برخورداری از آموزش رایگان و باکیفیت به‌ویژه در مناطق محروم، تشکیل کلاس‌های درس با ظرفیت حداکثر ۱۶ دانش‌آموز و آزادی معلمان زندانی نیز از دیگر خواسته‌های معلمان است.
**************
ادامه اعتراضات بازنشستگان تامین اجتماعی به مجلس و دولت
بازنشستگان تأمین اجتماعی بار دیگر در اعتراض به بی‌توجهی مجلس و دولت به مطالباتشان به خیابان آمدند.
ده‌ها تن از بازنشستگان تأمین اجتماعی یکشنبه ۴ اردیبهشت/۲۴ آوریل مطابق با یکشنبه‌های قبل در چندین شهر ایران از جمله کرمانشاه، تبریز، اراک و ایلام به خیابان آمدند.
بازنشستگان تامین اجتماعی از دی ماه ۱۳۹۹ هر یکشنبه مطابق با آن‌چه سنت «یکشنبه‌های اعتراضی» می‌خوانند مقابل ساختمان تأمین اجتماعی دست به تجمع اعتراضی می‌زنند. آنها در اراک با شعار «نه مجلس، نه دولت، نیستند به فکر ملت» اعتراض خود را به رویه دولت و مجلس در رسیدگی به مطالبات بازنشستگان اعلام کردند.
بازنشستگان و مستمری‌بگیران تأمین اجتماعی نسبت به سطح پایین حقوق و مستمری‌ها، مشکلات بیمه تکمیلی و وضعیت بد معیشتی خود معترض‌اند و خواستار اجرای کامل همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و افزایش حقوق دوره بازنشستگی بر اساس خط فقر و تورم، پرداخت بدهی بالغ بر ۳۸۰ هزار میلیارد تومانی دولت به سازمان تامین اجتماعی، بیمه درمانی کامل رایگان بازنشستگان و تغییر شیوه تعیین اعضای هیئت امناء سازمان تامین اجتماعی و کانون‌های بازنشستگی اند.
سهیم‌شدن در سهام شرکت‌های وابسته به سازمان تامین اجتماعی هم مطالبه دیگر بازنشستگان است.
شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی ایران- شستا- یکی از بزرگترین و سودآورترین هلدینگ‌های اقتصادی ایران به شمار می‌رود اما بازنشستگان از سود فعالیت‌های اقتصادی و تجاری صدها شرکت زیرمجموعه آن بی‌نصیب مانده‌اند.
بدهی دولت به تأمین اجتماعی از ۳۸۰ هزار میلیارد تومان فراتر رفته است. بخشی از این بدهی نتیجه پرداخت نکردن سهم دولت از حق بیمه بیمه‌شدگان و بخش دیگری هم محصول بیمه‌های تکلیفی است که حق بیمه سهم کارگر و کارفرما آن برعهده دولت است. در قانون برنامه ششم توسعه دولت به پرداخت سالانه ۵۰ هزار میلیارد تومان از بدهی معوقه به سازمان تامین اجتماعی مکلف شده است.
در سال ۱۴۰۰ دولت بخشی از این بدهی را از محل واگذاری سهام دولتی و تخفیف در فروش خوراک پتروشیمی‌ها تسویه کرد. در بودجه ۱۴۰۱ هم پرداخت تنها حدود ۹۰ هزار میلیارد تومان از مبلغ کل بدهی از طریق تهاتر پیش‌بینی شده است. رویه‌ای که به گفته رئیس کانون بازنشستگان تهران موجب کسری بودجه ۱۱ هزار میلیارد تومانی تأمین اجتماعی در هر ماه خواهد شد. بر همین اساس تأمین اجتماعی در سال جاری برای پرداخت حقوق بازنشستگان ناچار به استقراض از بانک رفاه شده است.
سال ۱۴۰۰ قرار بود دولت حداقل ۸۹ هزار میلیارد تومان از مطالبات سازمان تأمین اجتماعی را با سهام شرکت‌های دولتی تهاتر کند. اما آنطور که علی دهقان‌کیا، رئیس کانون بازنشستگان تأمین اجتماعی تهران فاش کرده، در دولت قبل هیچ اقدامی برای پرداخت این بدهی صورت نگرفته و ۲۰ هزار میلیارد تومان آن هم که قرار بود در قالب «شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس» پرداخت شود، «از دست سازمان تأمین اجتماعی خارج شده است.»
بنا بر اظهارات رئیس کانون بازنشستگان تهران سازمان تأمین اجتماعی برای پرداخت حقوق بازنشستگان ناچار شده ۱۱۰ هزار میلیارد تومان از نظام بانکی استقراض کند و در سال ۱۴۰۱ نیز همین روند ادامه خواهد داشت.
به‌علاوه، دولت در سال جاری هنوز میزان افزایش حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی را اعلام نکرده است و آنگونه که از اظهارات مقام‌های دولتی پیداست مقدار افزایش حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی از مصوبه شورای عالی کار در باره حداقل دستمزد کمتر خواهد بود. بنابر گفته مسئولان کانون‌های بازنشستگی از هر ۱۰ بازنشسته دستکم شش نفر حداقل‌بگیر هستند و دو سوم بازنشستگان درآمد کمتر از خط فقر دارند.
**************
در یک شبانه روز ۲۰ کارگر مصدوم شدند، دو تن جان باختند
طی ۲۴ ساعت گذشته حوادث ناشی از کار در محل کار یا حین انتقال به محل کار جان یک کارگر را گرفته، راننده فوت شده و به مصدومیت ۲۱ کارگر دیگر انجامیده است.
سال ۱۴۰۱ برای کارگران با حوادث کار منجر به مصدومیت و یا مرگ آغاز شد. در نخستین روزهای پس از تعطیلات نوروز خبر مصدومیت و مرگ چند کارگر به رسانه‌ها راه یافت. در ادامه این روند طی ۲۴ ساعت گذشته حوادث ناشی از کار در محل کار یا حین انتقال به محل کار جان یک کارگر را گرفته و به مصدومیت ۲۱ کارگر دیگر انجامیده است.
۱۹ کارگر معدن چادرملو و یک کارگر نانوایی در اراک مصدوم شدند. راننده مینی‌بوس در جا جان باخت. یک کارگر نانوا با جراحت شدید راهی بیمارستان شد و یک کارگر ساختمانی در فردیس کرج جان خود را از دست داد.
۱۹ کارگری که به معدن چادرملو نرسیدند
مینی‌بوس حامل کارگران معدن چادرملو که حدود ساعت ۸ شب سه شنبه ۳۰ فروردین کارگران را برای کار به معدن می‌برد، در محور شهرستان بهاباد به چادرملو با یک تریلی تصادم کرد و واژگون شد. راننده مینی‌بوس به‌علت شدت جراحات در محل جان باخت. هر ۱۹ کارگر سرنشین مینی‌بوس مصدوم شدند. به‌گفته‌ی مدیر روابط عمومی سازمان اورژانس استان یزد، ۱۴ تن از کارگران در محل مداوا شده و ۵ تن از کارگران به بیمارستان منتقل شدند.
مصدومیت کارگر نانوا: در اراک یا سمنان؟
خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا) روز چهارشنبه ۳۱ فروردین از مصدومیت یک کارگر نانوا خبر داد که دستش در وردنه برقی گیر کرده بود. دست این کارگر با کمک امدادگران از دستگاه خارج شده و کارگر به‌علت صدمات شدید به بیمارستان منتقل شده است. اما محل این اتفاق در یک خبر چهار سطری، یک بار اراک و بار دیگر سمنان عنوان شده است. چند سایت و خبرگزاری از جمله تابناک نیز خبر ایلنا را به همان شکل بازنشر کرده‌اند.
مرگ کارگر ساختمانی بر اثر اصابت میلگرد
قربانی دیگر حوادث کار در روز سه شنبه ۳۰ فروردین، یک کارگر ساختمانی در شهر فردیس کرج بود که سقوط میلگرد روی سرش جان او را گرفت. بیژن جنتی معاون فرمانده انتظامی البرز درباره این حادثه گفته است کارگر ۴۵ سالهای بود که هنگام تخلیه بار میلگرد از یک کامیون دچار حادثه شد و به بیمارستان اعزام شد اما اقدامات کادر درمان برای نجات او نتیجه نداد.
آمار دروغین وزارت کار درباره «زمستان خونبار کارگران»
تحقیقی که از سوی زمانه درباره حوادث کار –بر مبنای اخبار رسانه‌ها و منابع کارگری- انجام و در خبرنامه کارگری سه ماهه آخر سال ۱۴۰۰ منتشر شده نشان می‌دهد در زمستان ۱۴۰۰، دستکم ۹۵ کارگر جان باخته و ۲۴۳ کارگر مصدوم شده‌اند.
حوادث کار منجر به مصدومیت و مرگ کارگران در هر بخش اقتصاد به شکل زیر بوده است.
۲۳ کارگر در کارگاه‌های بزرگ و نیمه بزرگ در اثر حوادث کار جان باخته و ۱۲۵ کارگر مصدوم شده‌اند. در بخش ساختمان، حوادث کار به مرگ ۲۳ کارگر و مصدومیت ۳۳ کارگر دیگر انجامیده است. کار در بخش خدمات و خدمات عمومی مرگ ۲۷ و مصدومیت ۲۶ کارگر را رقم زده است. در کارگاه‌های کوچک ۱۱ کارگر جان خود را در حوادث کار از دست داده و ۱۶ تن مصدوم شده‌اند. سهم کارگران معدن از حوادث کار در زمستان سال گذشته، مرگ ۶ و مصدومیت ۲۳ کارگر بوده است. کارگران فصلی/کشاورزی نیز در سه ماهه آخر سال گذشته از حوادث کار بی‌نصیب نمانده‌اند: حوادث کار به مرگ ۴ و مصدومیت ۲۰ کارگر فصلی/کشاورزی منجر شده است.
**************
اعتراضات ۱۴۰۰: صداهایی که به هم پیوست
اعتراضات در ایران پس از وقفه کوتاه متأثر از سرکوب پس از آبان ۹۸ و همه گیری کرونا، در سال ۱۴۰۰ شدت گرفت فراگیرشد. پراکندگی جغرافیایی و تنوع گروه‌های معترض بازگو کننده یک واقعیت بود: جامعه‌ای در آستانه انفجار.
در سال ۱۴۰۰ اعتراضات هم به لحاظ پراکندگی جغرافیایی و هم به لحاظ تنوع گروه‌های معترض گسترده‌تر شد. رسانه‌های خبری داخل و خارج از ایران در کل سال ۱۴۰۰، ۲۷۶۹ تجمع اعتراضی صنفی- کارگری و ۷۶۰ اعتصاب را ثبت کرده‌اند. معلمان، بازنشستگان، گروه‌های قومی، فعالان محیط زیست، زنان، دانشجویان، کارگران رسمی و غیررسمی، کارکنان نهادهای دولتی، پرستاران و پزشکان نوکار، کشاورزان و سرمایه‌گذاران در بورس و یا سپرده‌گذاران مؤسسات مالی و اعتباری از جمله گروه‌های معترض بودند. سازمان‌یابی کارگران «غیررسمی» در پلتفرم اسنپ و انعکاس صدای گروه‌های معترض از ویژگی بارز اعتراضات این سال بود.
این نوشته فشرده‌ای از اعتراضات در آخرین سال قرن را بازگو می‌کند.
خوزستان معترض‌ترین منطقه ایران
در سال ۱۴۰۰ کارگران فولاد در اهواز دوباره به خیابان بازگشتند. کشت و صنعت نیشکر هفت تپه همچنان شاهد تداوم اعتراضات کارگران، حتی پس از فسخ قرارداد فروش آن به بخش خصوصی بود. کارگران نیشکر میان‌آب هم در اعتراض به قراردادهای موقت و دستمزد کم تجمع کردند. در کاغد پارس هفت‌تپه، لوله سازی اهواز، شهرداری های اهواز، حمیدیه، کوت عبدالله، آبادان، ماهشهر، خرمشهر، آبادان، شوش، باوی، کارون کارگران چند مرتبه دست از کار کشیدند.
معلمان رسمی، بازنشستگان، آموزشیاران پیش دبستانی، کارکنان بخش درمان و کارکنان شرکتی آب و فاضلاب شهری و روستایی هم با تحصن و تجمع به وضعیت موجود معترض شدند.
در تابستان تشنگان در خوزستان قیام کردند. قیامی که در دیگر استان‌ها نیز انعکاس یافت و حکومت برای پایان دادن به آن جان هشت تن را گرفت و صدها نفر را بازداشت و زندانی کرد.
صدها کارگر شاغل در پالایشگاه ها و پروژه‌های نفت و گاز در خوزستان همزمان با اعتصاب فرگیر کارگران پیمانی نفت و گاز در تابستان ۱۴۰۰ دست از کار کشیدند. اعتراضات کارگران پتروشیمی در آبادان، ماهشهر و دیگر شهرهای نفت خیز خوزستان در زمستان و تابستان ادامه یافت تا این استان که به رغم برخورداری از منابع نفت و گاز، فقر و محرومیت گسترده‌ای بر بخش بزرگی از جمعیت ساکن آن تحمیل شده است، معترض‌ترین استان ایران در سال ۱۴۰۰ باشد.
بافت جمعیتی خوزستان که از دو گروه قومی لر و عرب به عنوان جمعیت غالب تشکیل شده در گسترده‌تر شدن اعتراضات در این منطقه می‌تواند اثرگذار باشد. عرب‌ها به مانند دیگر اقلیت‌های قومی زیر ستم و تبعیض قرار دارند. لرها نیز همچون دیگر گروه‌ها در فقر و محرومیت تحمیلی نگه داشته شده‌اند.
کارگران نفت: اعتصاب فراگیر
در آخرین روزهای بهار کارگران پیمانی پروژه های نفت و گاز و پالایشگاه ها در اعتراض به استثمار شرکت های پیمانکاری نیروی انسانی، دستمزد اندک، شرایط کاری سخت، تبعیض میان نیروهای رسمی و غیررسمی و دست به اعتصاب زدند. اعتصاب کارگران به سرعت به بیش از صد پروژه و پالایشگاه تسری یافت و کارگران معترض در برخی مراکز، محل کار را ترک کردند و به شهرهای خود بازگشتند.
با پذیرش بخشی از خواسته‌ها از سوی کارفرمایان، کارگران معترض از روزهای پایانی شهریور دوباره به محل کار بازگشتند اما در ادامه به دلیل تأخیر در پرداخت دستمزدها، اخراج کارگران معترض، ممنوعیت تشکل کارگری و عدم تحقق مطالبات دوباره اعتصاب کردند.
در جریان اعتراضات تابستان کارگران پروژه‌ای نفت و گاز شورای سازماندهی اعتراضات کارگان پیمانی نفت شکل گرفت و کارگران معترض نیز مجامع عمومی کارگری برای انتخاب نمایندگان خود را در نقاط مختلف تشکیل دادند.
معلمان: یک خیر بلند
معلمان در سال تحصیلی ۱۳۹۷- ۱۳۹۸ دور تازه‌ای از اعتصاب را آغاز کردند. در سال ۱۳۹۸ همه گیری کرونا و تعطیلی مدرسه‌ها امکان ادامه اعتراض را از معلمان سلب کرد. در شهریور ۱۴۰۰ اما پس از آنکه دولت با لایحه رتبه بندی مخالفت کرد و این لایحه میان دولت و مجلس معلق ماند، معلمان دوباره به خیابان بازگشتند. در فاصله شش ماه دوم سال ۱۴۰۰ معلمان گسترده‌ترین اعتصاب و اعتراض سراسری را در ایران سازمان دادند و توانستند دستکم شش مرتبه به صورت همزمان در بیش از صد شهر اعتصاب یا تجمع کنند.
معلمان علاوه بر خواسته‌های صنفی و معیشتی خواسته‌هایی چون آزادی معلمان زندانی، حق آموزش رایگان و توقف کالایی‌سازی آموزش، حق آموزش به زبان مادری، نظام آموزشی غیرایدئولوژیک را نیز مطرح کردند.
اعتراضات معلمان در نیمه دوم امسال با سرکوب گسترده همراه شد. سخنگوی شورای هماهنگی تشکل های صنفی از احضار صدها معلم به نهادهای امنیتی و قضایی در جریان اعتراضات خبر داد.
در کنار معلمان «رسمی»، معلمان حق تدریس، کارنامه سبزها، آموزشیاران نهضت سوادآموزی، معلمان خرید خدمت و معلمان مدرسه‌ها غیرانتفاعی نیز اقدام به اعتراض کردند. دو گروه کارنامه سبزها و حق التدریسی های دو مرتبه به صورت شبانه روزی تحصن کردند اما پاسخی به مطالبه آنها که تبدیل قرارداد و استخدام در آموزش و پرورش بود، داده نشد.
بازنشستگان: حق‌خواهی در کف خیابان
از هر ده بازنشسته تأمین اجتماعی دستکم شش نفر حداقل بگیرند و درآمدی کمتر از خط فقر دارند. بخش بزرگی از بازنشستگان برای تأمین معاش به ناچار بعد از بازنشستگی نیز کار می‌کنند اما از تأمین هزینه زندگی ناتوانند.
دولت حسن روحانی در روزهای پایانی با تاخیری چند ساله لایحه دائمی‌سازی همسان‌سازی حقوق بازنشستگان را به مجلس شورای اسلامی ارسال کرد. دولت اما به بهانه نامشخص بودن نحوه تأمین مالی و تورم‌زا بودن این لایحه را از مجلس پس گرفت و در قانون بودجه نیز اعتباری برای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان کارگری پیش‌بینی نکرد.
بازنشستگان تأمین اجتماعی سال ۱۴۰۰، ۵۲ مرتبه در شهرهای مختلف به خیابان آمدند تا به سیاست‌های فقیرسازی دولت اعتراض کنند.
بازنشستگان صندوق حمایت از کارکنان فولاد نیز همراه با بازنشستگان تأمین اجتماعی در سال گذشته یکشنبه ها به خیابان آمدند.
رفع تبعیض میان بازنشستگان صندوق کشوری و لشکری، همسان سازی حقوق بازنشستگان، بیمه درمان کامل و رایگان، توقف کالایی‌سازی خدمات دولتی، افزایش دستمزد به ۱۲ میلیون تومان از مهمترین خواسته‌های بازنشستگان معترض بود.
بازپرداخت بدهی دولت به تأمین اجتماعی، مشارکت بازنشستگان در هیئت مدیره و هیئت امناء کانون‌های بازنشستگی و تأمین اجتماعی، واگذاری سهام شرکت های تأمین اجتماعی به بازنشستگان از دیگر مطالبات آنها بود.
علاوه بر بازنشستگان تأمین اجتماعی و فولاد، بازنشستگان هواپیمایی جمهوری اسلامی، مخابرات، صنایع مخابراتی، صدا و سیما هم در یک سال گذشته چند مرتبه با خواسته‌های معیشتی به خیابان آمدند.
بحران آب: قیام تشنگان
بحران آب در ایران سال به سال گسترده‌تر و غیرقابل کنترل می‌شود. به روایت نهادهای حکومتی در سال ۱۴۰۰ بیش از صد شهر با تنش آبی روبرو بودند. در برخی شهرها تنش از مرز بحرانی گذشت و حکومت حتی از تأمین آب به وسیله تانکرهای آب رسان ناتوان ماند. سیستان و بلوچستان و خوزستان از جمله مناطقی بودند که سخت ترین شرایط را تحمل کردند. در خوزستان حکومت ناتوان از تأمین آب کشت برخی محصولات را ممنوع کرده و شمار بیکاران را بیشتر.
در تابستان تشنگان در خوزستان قیام کردند. صدای اعتراض آنها در چند استان دیگر، از جمله لرستان، کهگیلویه و بویراحمد و آذربایجان انعکاس یافت. حکومت با گلوله به معترضان پاسخ داد و دستکم هشت تن را کشت.
اعتراضات به ظاهر پایان یافت اما چند ماه بعد، همزمان با سالروز اعتراضات آبان در اصفهان که کشاورزان نیمه شرقی آن چند سال است به تأمین نشدن حقابه زاینده رود معترض‌اند، گروهی از کشاورزان در زاینده رود چادر زدند و به مرور مردم نیز به آنها پیوستند. حکومت ابتدا کوشید با معترضان همدل باشد اما هنگامی که کنترل بر معترضان را از دست داد، شبانه به چادرهای برپا شده یورش برد و در روز بعد با ساچمه چشم معترضان را نشانه گرفت.
در استان های همجوار اصفهان یعنی کهگیلویه و بویراحمد و لرستان هم گروهی از فعالان محیط زیست به انتقال آب از سرچشمه های کوهرنگ معترض شدند.
بخش دولتی و عمومی: دولت ورشکسته
دامنه اعتراضات در بخش عمومی و دولتی هم گسترده‌تر شد. در شهرداری ها کارگران که اغلب به واسطه شرکت های پیمانکاری استثمار می‌شوند در چندین شهر دست به اعتصاب زدند. در کوت عبدالله، خرمشهر، اهواز و شوش کارگران در چند مقطع از جمع‌آوری ذباله های شهری خودداری کردند. در یاسوج و سی سخت کارگران مقابل ساختمان فرمانداری تحصن کردند. در لوشان، مریوان، رشت، اصفهان، بانه، الوند، کرج، مهران، سنندج و چندین شهر دیگر هم کارگران شهرداری در مقاطعی دست از کار کشیدند.
در بخش حمل و نقل عمومی نیز علاوه بر کارگران نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن، رانندگان اتوبوسرانی در تهران، ارومیه، مشهد و کرمانشاه اعتصاب کردند. رانندگان کامیون‌های حمل سوخت نیز در تابستان در همبستگی با کارگران پروژه‌ای به اعتصاب پیوستند.
در بخش بهداشت و درمان پرستاران موقت که با قراردادهای ۸۹ روزه در دوره کرونا به کار گرفته شدند، پرستاران شرکتی که با قراردادهای متفاوت مشغول به کار هستند، پزشکان دوره رزیدنتی و مناطق محروم، کادر درمان اتاق‌های عمل و بازنشستگان در اعتراض به تبعیض، دستمزد ناکافی، استثمار و شرایط کاری سخت چندین مرتبه در شهرهای مختلف تجمع کردند.
تصویب نشدن طرح فوق‌العاده کارکنان قوه قضاییه و جهادکشاورزی این گروه از شاغلان در بخش دولتی را هم به جمع معترضان افزود.
افزایش ده درصدی حقوق کارکنان دولت در بودجه ۱۴۰۱ نیز موجب اعتراض کارگران بخش دولتی در پایان سال شد. همچنین کارکنان رسمی وزارت نفت در اعتراض به ضریب مالیاتی و کاهش سقف افزایش حقوق در آغاز و پایان سال ۱۴۰۰ دست به اعتراض زدند.
کارکنان آب و فاضلاب شهری و روستایی، کارگران سیمبان و حجمی شرکت برق، کارکنان شرکت پست و مخابرات هم از دیگر گروه‌های معترض در سال ۱۴۰۰ بودند.
شورش معدنکاران
کارگران واحدهای صنعتی و معدنی در سال گذشته بارها در اعتراض به تاخیر در پرداخت دستمزدها، قراردادهای موقت، دستمزد اندک، اخراج کارگران و تبعیض دست به اعتصاب و تجمع زدند. تمامی بخش‌های صنعتی اعم از فولادی، صنایع ساختمانی، مواد شیمایی، نساجی، مواد غذایی و لبنی در سال ۱۴۰۰ شاهد شکلی از اعتراض بودند. در صنایع خودروسازی تبعیض دستمزد کارگران ایران خودرو در تهران با کارگران در مشهد و تبریز به اعتراض گسترده چند روزه در ایران خودرو انجامید. در صنایع فولادی کارگران فولاد اهواز دوباره در اعتراض به محقق نشدن وعده‌ها مقابل ساختمان استانداری تجمع کردند. در صنایع ساختمانی چند کارخانه سیمان شاهد اعتراض بودند.
اعتراضات کارگران معدن در سال گذشته نیز گسترده بود. در کرمان کارگران معدن آسیمنوجان حداقل دو مرتبه جاده ارتباطی هرمزگان به کرمان را مسدود کردند. در ورزقان کارگران مجتمع مس، در کرمان کارگران بخش خصوصی معادن زغال‌سنگ، در طرزه معدنکاران زغال‌سنگ در اعتراض به نابرابری در دستمزد، قراردادهای موقت، دستمزد اندک و فعالیت شرکت‌های پیمانکاری چند مرتبه تجمع یا تحصن کردند.
دایره اعتراضات معدنکاران نسبت به سال ۱۳۹۹ گسترده‌تر بود و پرشمارتر. معدنکاران نیز چون کارگران نفت و گاز خواستار حق تشکیل تشکل‌های کارگری مستقل شدند و توانستند در برخی واحدهای معدنی حق خود را از کارفرمایان بگیرند.
مال‌باختگان
بازندگان بورس که در سال ۱۳۹۹ به امید ثروتمند شدن یا حفظ ارزش دارایی هایشان مغلوب تبلیغات دولتی شدند و اندوخته خود را به بورس بردند گروه دیگری از معترضان در سال ۱۴۰۰ بودند که چند مرتبه مقابل ساختمان بورس و سازمان خصوصی سازی دست به تجمع زدند.
همینطور مال باختگانی که سرمایه شان را برای خرید رمزارز در اختیار شرکت های «معتبر» گذاشته بودند هم چند مرتبه مقابل ساختمان قوه قضاییه یا دفتر شرکت های صرافی مرتبط تجمع کردند.
صداهای به هم‌پیوسته
ویژگی اعتراضات سال ۱۴۰۰ تنها فراوانی و گستردگی آن نبود بلکه پیوند میان گروه‌های معترض همسو بود و انعکاس یافتن مطالبات گروه/ خرده جنبش و جنبش ها در صدای دیگر گروه‌ها. مطالبات معلمان در اعتراضات کارگران بازنمایی و صدای بازنشستگان در اعتراضات معلمان شنیده شد. ستم بر زنان در قطعنامه ها و اعتراض های معلمان برجسته شد و زنان در جنبش های اعتراضی پرشمارتر و پررنگ تر نمایان شدند؛ در اعتراضات بازنشستگان، معلمان و کارکنان بهداشت و درمان حضور و نقش زنان از هر زمان دیگری در دهه های اخیر چشمگیرتر و پررنگ تر بود.
صدای معترضان خوزستانی در استان های همجوار و دورتر شنیده شد؛ در شرق و غرب در همبستگی با قیام تشنگان اعتراض مردمی شکل گرفت. سرکوب معترضان در اصفهان و شلیک به چشم آنها در تجمع معلمان بازتاب یافت.
نمونه‌هایی از پیوند گروه‌های معترض یا جنبش و خرده جنبش های اجتماعی که هر چند شاید در نگاه کلی کوچک باشند و ناتوان اما بیانگر آغاز یک دوره تازه هستند؛ دوره ای که از دی ۹۶ آغاز شد و پس از آبان ۹۸ به مدد همه گیری کرونا و استقرار «شرایط ویژه» به حاشیه رانده شد اما دوباره با کاهش محدودیت‌های اجتماعی نمایان گشت.
**************
رژه کارگران روی «خط فقر بسیار خشن» در سال تازه
افزایش ۵۷ درصدی حداقل دستمزد کارگران برای سال ۱۴۰۱ در حالی رخ داده که به نظر می‌رسد فاصله درآمد کارگران با حداقل سبد معیشتی در سال تازه بیشتر از پارسال خواهد شد و شمار بیشتری از کارگران به زیر خط فقر
داده می‌شوند.
شورای عالی کار در حالی حداقل دستمزد کارگران برای سال ۱۴۰۱ را ۵ میلیون و ۶۷۹ هزارتومان اعلام کرده که این رقم با حداقل سبد معیشتی از سوی این شورا ۲ میلیون تومان فاصله دارد و تقریباً نصف سبد معیشتی اعلام شده از سوی کمیته مزد کانون عالی شوراهای اسلامی کار، از تشکل‌های حکومتی، یعنی ۱۱ میلیون تومان است.
از سوی دیگر ابزار نگرانی برخی صاحب نظران اقتصادی از رشد تورم در سال ۱۴۰۱ هم به دلیل تداوم احتمالی نزاع جمهوری اسلامی و غرب بر سر پرونده هسته‌‌ای، و هم به خاطر برخی سیاست‌های ارزی دولت ابراهیم رئیسی، از جمله حذف ارز ترجیحی، نشان می‌دهد احتمال سرازیر شدن میلیون‌ها نفر دیگر از جمعیت شهروندان ایران به زیر خط فقر مطلق زیاد است.
پیش بینی تورم از ۲۷ تا ۷۰ درصد
نهادهای داخلی و بین المللی پیش بینی‌های مختلفی در مورد نرخ تورم احتمالی سال ۱۴۰۱ در ایران مطرح کرده اند. از سویی در گزارش مهر ماه امسال اتاق بازرگانی تهران که بر اساس برآوردهای صندوق بین المللی پول تهیه شده، نرخ تورم سال آینده ایران در سال آینده ۲۷,۵ درصد پیش بینی شده است.
به بیان ساده، حداقل دستمزد کارگران برای سال آینده که به گواه سبد معیشتی حداقلی بانک مرکزی تنها نصف آن را تأمین می‌کند، با نرخ تورم ۲۷,۵ درصدی بانک جهانی، به همین مقدار در تأمین نیازهای اولیه خانوار ۳٬۳ نفری آنها ناتوان‌تر خواهد شد. همین مفهوم برای پیش‌بینی بانک جهانی در مورد نرخ تورم ۲۷٬۵ تا ۳۹٬۳ درصدی سال آینده ایران صادق است.
«مشکل اصلی که منجر به تورم سرسام آور شده، حجم بسیار بالای نقدینگی در کشور است. تنها در صورتی می‌توان امیدوار بود که دولت این تورم را کنترل کند که راهکاری برای کاهش این حجم نقدینگی پیدا کند. یکی از راهکارها این است که بخشی از این نقدینگی را به صورت یارانه در اختیار خانواده‌های نیازمند قرار دهند تا خود آنها برای محل مصرف آن تصمیم بگیرند. به ویژه با افزایش فروش نفت در حال حاضر و بعد از بازگشت دوباره به برجام که درآمدها از این ناحیه بیشتر خواهد شد، بسیار مهم است که فوراً برای کنترل نقدینگی وارد شده به اقتصاد، راهکاری پیدا شود. در غیر این صورت متأسفانه باید منتظر بود تا در زمان کوتاهی دوباره نرخ تورم افزایش یابد. »
افزایش سه برابری هزینه درمان و خوراکی
از سوی دیگر شورای عالی کار در جلسه بهمن ۱۴۰۰ خود که سبد معیشتی ۹ میلیون تومانی را به تصویب رساند، سهم ۳۶ درصدی را برای اقلام خوراکی در نظر گرفت. این در حالی است که با وجود نرخ تورم پیش بینی شده برای سال آینده، افزایش قیمت برخی اقلام در سبد خانوار برای سال آینده نرخی بالای ۵۰ درصد را نشان می‌دهد.
مشخص نیست چه میزان از سهم ۳۶ درصدی اقلام خوراکی، با حذف احتمالی ارز ترجیحی در سال آینده باز هم برای جبران هزینه اجاره مسکن و بهداشت کاهش خواهد یافت.
«علیرضا محجوب»، دبیر کل نهاد شبه دولتی «خانه کارگر» روز ۱۲ اسفند ۱۴۰۰ در گفت‌وگو با خبرگزاری کار ایران، (ایلنا)، با تاکید بر این که حداقل دستمزد تعیین شده برای کارگران، در بهترین حالت تنها دو سوم سبد معیشتی تعیین از سوی شورای عالی کار را تأمین خواهد کرد، هشدار داد: حذف ارز ترجیحی بر نرخ تورم در سال آینده تاثیر می‌گذارد و قیمت تمام شده اقلامی مانند نان، سیب زمینی و خوراکی‌های وابسته به نهاده‌های دامی۶ تا ۸ برابر افزایش می‌یابد.
علیرضا محجوب همچنین روز جمعه ۲۰ اسفند ۱۴۰۰ از احتمال افزایش صد درصدی قیمت دارو در سال آینده با عملی شدن سیاست حذف ارز ترجیحی خبر داد.
یک نماینده مجلس هم احتمال افزایش ۵۰ تا ۷۰ درصدی قیمت مرغ و تخم مرغ را با عملی شدن سیاست حذف ارز ترجیحی در سال آینده مطرح کرد. به گفته برخی رسانه‌ها قیمت هر شانه تخم مرغ در حال حاضر ۵۵هزار تومان تومان است که با این افزایش به رقمی معادل ۸۲ تا ۹۳ هزار تومان خواهد رسید.
قیمت هر کیلو مرغ هم در حال حاضر در بازار ایران به طور متوسط ۳۰ هزار تومان است که با افزایش ۵۰ تا ۷۰ درصدی به ۴۶ تا ۵۱ هزار تومان خواهد رسید.
از سوی دیگر در حالی که طی دو سال اخیر، پس از همه‌گیری کووید۱۹ هزینه بهداشت و درمان در سبد خانوار نزدیک حداقل ۴۰ درصد نسبت به سال قبل از شیوع این بیماری افزایش داشته، با افزایش سرسام قیمت ویزیت پزشک عمومی، متخصص و فوق تخصص در سال آینده، هزینه تمام‌شده درمان در سبد خانوار یک کارگر چهار نفره را به نحوی سرسام‌آور افزایش می‌یابد.
بنا بر اعلام سازمان نظام پزشکی، این نهاد پیشنهاد افزایش سه برابری نرخ ویزیت پزشک عمومی، متخصص و فوق تخصص، به ترتیب تعرفه هر کدام را از حدود ۵۰ هزار تومان به بیش از ۱۸۰ هزار تومان، از ۸۰ هزار تومان به حدود ۲۴۵ هزار تومان و ۹۴ هزار تومان به ۲۹۴ هزار تومان را به دولت ارائه کرده است. مشخص نیست دولت و سازمان نظام پزشکی در نهایت بر سر چه ارقامی برای تعرفه ویزیت پزشکان به توافق خواهند رسید.
نسبت زندگی کارگران با خط فقر در سال آینده
با در نظر گرفتن همه این جوانب، آیا باید گفت کارگران بیشتری در سال آینده به جمعیت زیر خط فقر مطلق سرازیر خواهند شد؟
سال ۱۳۹۹، وزارت رفاه و تأمین اجتماعی اعلام کرد، ۳۰ میلیون نفر از میان جمعیت کل شهروندان زیر خط فقر مطلق به سر می‌برند. با این شرایط پرسش این است که آیانمی‌توان حدس زد چه میزان دیگری از میان کارگران به این جمعیت اضافه شود؟
سال ۱۳۹۹ وزارت رفاه و تأمین اجتماعی، خط فقر مطلق را برای یک خانوار چهار نفره حدود ۷ میلیون تومان یعنی تقریباً یک میلیون تومان بیش از حداقل دستمزد سال ۱۴۰۱ تعیین کرد.
با مقایسه حداقل دستمزد کارگران در سال آینده یعنی ۵ میلیون و ۶۷۹ هزارتومان و در مقابل، معیار بانک جهانی برای محاسبه «خط فقر بسیار مطلق»، یعنی درآمد ۱٬۹ دلار در هر روز و ۲۲۸ دلار برای یک خانواده ۴ نفره، این رقم بر اساس نرخ ۲۶ هزار تومانی دلار، معادل بیش از ۵ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان می‌شود.
با این حساب و با فرض پرداخت کامل حداقل دستمزد تعیین شده برای خانوار چهار نفره به کارگران در سال آینده، آنها تازه روی خطر فقر بسیار مطلق یا خشن قرار می‌گیرند.
**************
سرکوب معلمان: در سه ماه زمستان، ۷۰ معلم بازداشت، احضار یا زندانی شدند
حکومت که در دهه های پیش با حذف و اخراج معلمان منتقد و غیرهمسو، تشکل‌سازی و گسترده کردن گزینش و برخورد امنیتی کنش های اعتراضی معلمان را سخت سرکوب کرده بود، این بار نیز همانند دهه ۷۰ و ۸۰ خورشیدی به جای پاسخگویی به مطالبات معلمان، راه سرکوب را برگزید.
لایحه رتبه‌بندی حقوق معلمان که با تأخیر چند ساله و در آخرین روزهای دولت حسن روحانی به مجلس رسید محرک اعتراضات گسترده معلمان در شش ماه دوم سال ۱۴۰۰ بود. معلمانی که در سال ۱۳۹۷ چند مرتبه دست به تحصن و تجمع سراسری زده بودند، پس از همه‌گیری کرونا و تعطیلی مدرسه‌ها امکان کنشگری در میدان را از دست دادند. شهریور ماه ۱۴۰۰ اما پس از آنکه «بازی» دولت و مجلس بر سر لایحه رتبه‌بندی آغاز شد، به فاصله کوتاهی معلمان نخستین اعتراض جمعی را سازمان دادند و به دنبال آن سه مرتبه تحصن کردند و چندین مرتبه در شهرهای مختلف تجمع کردند.
متن کامل را
اینجا مطالعه کنید.